Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2008

Φθινόπωρο


Παντού απουσία.. .
Στην θάλασσα, στον ουρανό και στην αυλή μου .

Το ξέρω πως δεν υπάρχω πουθενά.. Εκεί στις σκοτεινές θάλασσες που ταξιδεύει ο νους σου, υπάρχουν μόνο τα μισοφωτισμένα μπαράκια που κρατουν συντροφιά στους ανικανοποίητους έρωτες της ζωής σου.
Εγώ το Φθινόπωρο, με τα σκουριασμένα Φύλλα, εγώ, είμαι Ξένο για σένα. Δεν υπάρχω πουθενά.
Ούτε στα ψιλά γράμματα των εφημερίδων με τις αθλητικές ειδήσεις, ούτε στους καπνούς της όμορφης πόλης σου.. Στις φανταχτερές φωτογραφίες που σε κυκλώνουν, υπάρχουν μόνο οι διαφημίσεις των τσιγάρων και των περιοδικών με τις εφήμερες γόησσες των περιπτέρων... Εγώ δεν χωράω εκεί. Πολύ πριν έρθουν τα κύμματα , σάλευα πάνω στη υγρή άμμο, ψάχνοντας τα ίχνη από τα βήματα κάποιου άγνωστου Θεού..
Όμως τώρα είμαι εδώ και σε περιμένω. Τα ευαίσθητα κυκλάμινα βρήκαν τη δύναμη να τρυπήσουν τη Γη. Και να αφήσουν μιά πινελιά ροζ πάνω στα γκρίζα βράχια. Στην αυλή μου κουρνιάζουν τα μικρά πουλιά που φοβούνται την κατεγίδα. Χωράφι απλώνεται η ζωή μου , να ποτιστεί με τη βροχή των ματιών σου. Θα έρθεις το ξέρω. Σε περιμένω. Γιατί επί τέλους έμαθες και εσυ να κλαις. Τώρα τα χέρια σου μπορούν να οργώσουν το κορμί μου. Και να μετρήσουν τις βαθειές αυλακιές που τεμαχίζουν σαν μεσημβρινοί τη σφαίρα της μοναξιάς μου.
Και ένα ουράνιο τόξο να απλωθεί στον ουρανό για να πει πως , τέλειωσε η βροχή των δακρύων. Εγώ το Φθινόπωρο είμαι που σου μιλώ.

45 σχόλια:

nikiplos είπε...

Καλησπέρα... για φθινόπωρο καλό καιρό μάλλον έχετε... Η βίγλα σου, ορθάνοιχτη στο φώς και στους ανέμους... Κι η θάλασσα αγκαλιάζει από παντού με το μπλε της καθρεπτίζοντας τον ουρανό... και το νησάκι, απέναντι... πρέπει να κοπιάσεις για να ανταμοιφθείς με την ηρεμία, τη γαλήνη και την μοναδικότητά του...

τα φιλιά μου, και καλό Φθινόπωρο...

Fegia είπε...

Καλησπέρα αγαπητέ φίλε.
Πάνω που άρχισε να μυρίζει Φθινόπωρο, σήμερα καλοκαίριασε (τουλάχιστον στη Θεσσαλονίκη)...
Πάντως η εποχή προσφέρεται για ό,τι καλύτερο σχετικά με απογευματινές φωτογραφικές λήψεις.
Να είσαι καλά.

fractal είπε...

Νίκιπλος, Άσε να σε πω και εγώ μιά φορά αγαπημένο. Όχι δεν είναι η βίγλα μου. Είναι κάποιου άλλου. Μπορεί να γίνει και δική σου αν θες. Όταν διαβάσεις τον οδηγό θα καταλάβεις πως υπάρχουν πολλές βίγλες. Γιά όποιον ενδιαφέρεται να βιγλίζει το πέλαγος....
Το νησάκι έχει επάνω μιά εκκλησιά. Τον Άγιο Στέφανο, Εκεί μπορεί να προσευχηθείς στο δικό σου θεό.
Αν τον έχεις βρει..

fractal είπε...

Fegia Εδώ έχει πολλούς υδρατμούς η ατμόσφαιρα, παρά το γεγονός ότι φυσούν βόρειοι άνεμοι. Παρά λίγο να ερχόμουν στην Πόλη σου, με το Δημοτικό περιφεριακό Θέατρο Βορείου Αιγαίου που προσκλήθηκε για να δόσει παραστάσεις εκεί. Θα κάνω σχετική ανάρτηση όταν πάρω φωτογραφίες από την παράσταση. Εχω όμως πολύ δουλειά για τις παραστάσεις της Αθήνας και έτσι δεν θα ανεβώ. "Ο Μεγαλέξανδρος και ο καταραμένος δράκος" είναι η παράσταση. Ονειρική. Εισητήρια προπολούνται στο βιβλιοπωλείο "Ιανός" και στο κιόσκι της πλατείας Αριστοτέλους. Θα τα ξαναπούμε.

Asterion είπε...

Καλημέρα
Το Φθινόπωρο βγάζει μελαγχολία ή η μελαγχολία χρωματίζει το Φθινόπωρο;

Λύθηκε η απορεία σου για την κραδασμιακή της γλώσσας ή σου δημιούργηασε άλλες;
Αστερίων

fractal είπε...

Καλέ μου Κωσταντίν. Καλή σου μέρα. Συμβαίνουν και τα δυό. Το Φθεινόπωρο προκαλεί τις σκέψεις και οι σκέψεις προκαλούν την μελαγχολία...Και το Φθινόπωρο. Το Φθινόπωρο δεν μπορεί κανείς να το αντιμετωπίσει μόνος.
Οι κραδασμοί της γλώσσας. Φυσικά και νιώθει κανείς τους κραδασμούς της γλώσσας και όταν την ακούς αλλά κυρίως σε δονεί όταν ψάχνεις τη λέξη για να πείς αυτό που σκέπτεσαι η που αισθάνεσαι.. Αυτό πραγματικά μου συμβαίνει συχνά. Δεν μου είχε ποτέ όμως έρθει στο μυαλό, να προσδιορίσω αυτό το αίσθημα σαν κραδασμό. Να που όλα έχουν την εξήγησή τους. Γιαυτό υπάρχουν οι φίλοι. Ευχαριστώ

Yannis Petsas είπε...

Πολύ προσωπικά θέματα θίγονται εδώ και εγώ δεν συνηθίζω να μπαίνω στα προσωπικά των άλλων. Πολλές φορές σκέφτηκα αυτές τις μέρες – για άλλες αιτίες – ποιον ωφελεί αυτή η υπερέκθεση στο φως – γιατί αυτό κάνουμε πάνω – κάτω όλοι – και δεν κατέληξα πουθενά βέβαια. Δεν έχουμε που αλλού να τα πούμε φαίνεται… και τα λέμε στη θάλασσα, να τα πάρει το κύμα, να τα πάει, ποιος ξέρει που;
Άλλαξες post, τον λυρισμό δεν τον απέφυγες όμως, την κουβαλάς μέσα σου τη λύρα, θες – δεν θες.

fractal είπε...

Γιάννη διάβασες λάθος.

γιωργος είπε...

Fraktal..ελεος..τι κειμενο ειναι αυτο?jesus christ..παραλιγο να πεταχτει η καρδια μου απο τη θεση της και να διαλυθει στον απεναντι τοιχο..πω πωπω τρομερο κειμενο...
σε παραδεχομαι..τετοια κατασκευη κειμενου ειχα να δω πολυ καιρο..
και γω που νομιζα πως το φρακταλ ειναι ενα πλασμα χωρις συναισθηματα!
τεραστιο λαθος εκανα..
με εντυπωσιασες..ταπαιξα κοινως..
συγχαρητηρια..

fractal είπε...

Γιώργη γιατί υπερβάλεις. Σου ξαναλέω πως τόση υπερβολή μου ακούγεται σαν ειρωνία. Είναι ένα κείμενο που προσπαθεί να αποτυπώσει συνοπτικά τη μελαγχολία και τη νοσταλγία που όλους μας συνεπέρνει το Φθινόπωρο. Ζω σε χωριό. Η χαρά μου είναι να αφήνομαι στο έλεος της φύσης και των μεταβολών της. Σχεδόν όπως τα ζώα. Για τελείως συγκεκριμένους λόγους, αυτό με κάνει να υποφέρω συναισθηματικά. Μα πάντα τα καταφέρνω να επιβιώσω. Μερικές φορές μάλιστα έχω κάνει και test.
Mα αυτά δεν λέγονται δημόσια.

Yannis Petsas είπε...

Καλά, το παίρνω πίσω... το μισό. Το άλλο για τον λυρισμό και τη λύρα τ' αφήνω... και δεν υπερβάλω.
Φιλιά.

nikiplos είπε...

Ποιός ξέρει ποιοί δαίμονες τον κυνηγούν και τρέχει στην μεγάλη κι όμορφη φανταχτερή πολιτεία του... Πίσω από τις φωτογραφίες προσπαθεί να κρύψει τη δική του γύμνια... Οι καπνοί τον γερνούν γρηγορότερα... Τα μπαρ, του φθινοπώρου κάτω στην πολιτεία προσπαθούν να κρατήσουν κι άλλο το καλοκαίρι-φενάκης, που έτσι κι αλλιώς πάντα προσφέρουν... Και οι καπνοί? κρύβουν τον ορίζοντα... Θα δει το φθινόπωρο να τον καλεί? Θα αντικρύσει ψυχές άχραντες που έμειναν στην άμμο εις πείσμα των καιρών?
Άμπωτες...

Yannis Petsas είπε...

Το διάβασα ξανά. Μου άρεσε. Θα το διαβάσω ξανά αύριο, θα μπορούσα να το διαβάζω όλο το φθινόπωρο.
Καλό σου βράδυ.

ολα θα πανε καλα... είπε...

Ένα πολύ εύγλωττο φθινόπωρο...
Κι εσύ,τι απάντηση έδωσες σε όλα αυτά που σου είπε;
Καλή σου μέρα!

Γιώργος Χατζηαποστόλου είπε...

Αγαπητό fractal χαιρετώ σε! Η χαρά μου είναι μεγάλη γιατί διαπιστώνω πως γράφεις εκτός από πολύ όμορφα πεζά κείμενα, και ποίηση. Αν και θέλεις να είσαι παρόν και ταυτόχρονα απόν μέσα στην φθινοπωρινή ατμόσφαιρα, Ξένο αλλά και Δικό μας, μέσα στα Φύλλα του φθινοπώρου αλλά και στα φύλλα της καρδιάς μας. Προφανώς απευθύνεσαι σε κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο που αγαπάς και νοιάζεσαι ιδιαίτερα. Επειδή δεν διάβασα όλα τα σχόλια δεν γνωρίζω αν το πρόσωπο αυτό διάβασε την αφιέρωσή σου και σε ευχαρίστησε γι' αυτό. Αν δεν το έκανε οφείλω να το κάνω εγώ για λογαριασμό του.
Θεωρώ πως το "φθινόπωρο" είναι ότι καλύτερο - ως τρόπος έκφρασης - έχει αναρτηθεί στη σελίδα σου έως τώρα. Πάντα τέτοια!

fractal είπε...

ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ.
Καμιά απάντηση. Σωπαίνω και περιμένω.

fractal είπε...

Αγαπημένε φίλε GDE_X
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Το φθινόπωρο είναι που κάνει τους ανθρώπους ποιητές. Αλλιώς δεν μπορούν να κλάψουν. Είναι η λυτρωτική μελαγχολία που μας καάνει τόσο ευάλωτους και μας κάνει να σκεφτούμε "τι χάσαμε, τι έχουμε, τι μας πρέπει"
Όσο για το πρόσωπο που απευθύνεται:
Είναι πιό εύκολο να πω, πως δεν απευθύνεται σε πρόσωπο. Γιαυτό και το λέω.

busy bee είπε...

Την καλημέρα και από εμένα εκεί "κάπου..κάποτε στο Αιγαίο"!
Γεμάτη "υγρό στοιχείο" η σελίδα σου φίλε μου!!
Απέραντη, ατελείωτη η δική μας "θάλασσα",ακόμη και τους άγριους χειμώνες, για μας που δεν μπορούμε χώρια της!

fractal είπε...

Ναι. Μόνο που η θάλασσα είναι για να μας ενώνει και όχι για να μας χωρίζει όπως υποστηρίζουν πολοί.. Χάρηκα πολύ που ήρθες. Σε όποιο σημείο του Αιγαίου κι αν βρίσκεσαι, να έχεις την δροσιά και τη γαλήνη του. Και όταν χρειαστεί και τα μελτέμια και τις φουρτούνες του. Χρειάζονται και αυτά ή κάνω λάθος. Να είσαι καλά προετοιμασμένος για τους άγριους χειμώνες του.

busy bee είπε...

Φυσικά και ενώνει φίλε μου!
Και δεν κάνεις λάθος, την φαντάζεσαι μόνο με μελτέμια η μόνο με φουρτούνες??
Εκεί ακριβώς είναι η ομορφιά!
Ώρα καλή ότι και να κάνεις!

fractal είπε...

Είμαι στον υπολογιστή. Σε λίγο όμως θα φύγω. Πάω να φωτογραφίσω το Φθινόπωρο Ώρα καλή και σε σένα.

Ανώνυμος είπε...

κάπου την ξέρω αυτή τη βίγλα..
και το ουράνιο τόξο να ρθει σε σένα και να μείνει..
την καλησπέρα μου μικρούλι φρακταλ:)

fractal είπε...

Σταγονούλα. Αυτή τη βίγλα την βλέπεις αν κατευθύνεσαι από τα Μεστά προς την Ελάτα.(παραλιακά.) Θα έχεις τη θέα αυτή στο αριστερό σου χέρι. Το νησάκι είναι ο Άγιος Στέφανος. Δεν έχεις βρεθεί ποτέ στις 1 Αυγούστου εκεί?
Τρία χωριά, Λιθί, Μεστά και Ελάτα ξενυχτούν με συρτούς και μπάλους.

Yannis Petsas είπε...

Το fractal γράφει υπέροχα, αλλά εκείνο που εισπράττω εγώ είναι μια άλλη ματιά, σαν να κοιτάς τον κόσμο πίσω από ένα μαγικό γυαλί, πότε διαυγή και πότε συγκεχυμένο, πότε το τώρα και πότε το τότε, αλλά πάντα όμορφο.

b|a|s|n\i/a είπε...

παντού απουσία...τα παλιά κυκλάμινα εμφανίζονται και πάλι...φύτεψα χθες και δύο νέα...άσπρα...

Ανώνυμος είπε...

φυσικά και ξέρω πού ειναι αυτή η βίγλα μικρό μου φράκταλ.. αλλά στο πανηγυρι δεν έχω βρεθεί..
Moλις άρχισε να βρέχει..
καλημέρα

fractal είπε...

basnia. Λοιπόν. Τα κυκλάμικα που πωλούν τα ανθοπωλεία δεν έχουν καμιά σχέση με τα άγρια κυκλάμινα τα οποία έχουν πιό μικρό άνθος βγαίνουν...εκεί που δεν τα σπέρνεις και ευωδιάζουν υπέροχα..
Όπως κάθε αυτοφυές και ανυπόταχτο πλάσμα πάνω στη Γη.

fractal είπε...

Σταγόνα. Και συνεχίζει.....(να βρέχει). Φαντάζομαι είσαι στα φόρτε σου. Δεν ξέρεις πιό τζάμι να πρωτοχτυπήσεις. Ή μήπως ξέρεις?

fractal είπε...

Σταγόνα. Και συνεχίζει.....(να βρέχει). Φαντάζομαι είσαι στα φόρτε σου. Δεν ξέρεις πιό τζάμι να πρωτοχτυπήσεις. Ή μήπως ξέρεις?

Ανώνυμος είπε...

Τι είσαι εσύ παιδί μου; Από που ξεφύτρωσες; Άκου, fractal! Πλάσμα ουδέτερο με θηλυκή ευαισθησία και αρσενική συμπεριφορά. Δεν θα ήθελα να είσαι ένας παραιτημένος άντρας αλλά μια διαλλακτική γυναίκα που παίζει κρυφτό γιατί προσπαθεί να πείσει τον εαυτό της πως είναι ακόμα παιδί.
Θα μου πεις κι εγώ, ανώνυμος είμαι, αλλά τουλάχιστον δηλώνω κάτι: είμαι άντρας. Αρχίζει να σπανίζει το είδος, αλλά ακόμα υπάρχει!

Asterion είπε...

Ανώνυμε
ναι υπάρχει το είδος ακόμα αν και τείνει προς εκφυλισμό.
Πρέπει να αλλάξει αρκετά από τα πιστεύω του για να προλάβει το τραίνο της αλλαγής.
Αυτοί που γαντζώνονται σ' αυτά που ήξεραν, φαντάζουν σαν απολιθώματα.
Βέβαια την αλλαγή δεν την θεωρώ αλλαγή ποτού, από κρασί σε λικεράκι, αλλά στο κρασί λίγο νεράκι.
Αστερίων

PIRANDELLO είπε...

Ο pirandello ζητά συγνώμη για μια μικρότητα που έκανε, σας προσκάλεσε κάπου χωρίς να ρωτήσει αν θέλατε, ελπίζει να μην σας ενόχλησε πολύ αυτό είπε.
Την καλησπέρα του.

Yannis Petsas είπε...

Δεν μπορείς να 'χεις εμπιστοσύνη με τον καιρό, θα καλυτερεύσει λένε για δυο - τρεις μέρες, ίσα - ίσα για να σου χαλάσει την ανάρτηση. Εμείς θα κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε βέβαια και θα κοιτάμε το δικό μας φθινόπωρο, τα άλλα δεν μας αφορούν.
Είπα να πω μια καλημέρα γιατί ως γνωστόν τα μηνύματα έρχονται με το γαϊδούρι.
Φιλιά.

fractal είπε...

busy bee
Το αμέσως επόμενο σχόλιό μου μετά το δικό σου ήταν για σένα, μόνο που ξέχασα να το ονοματίσω. Ένα μυαλό χειμώνα καλοκαίρι και αυτό Χιώτικο...

fractal είπε...

Aνώνυμε. Μπερδεύτηκες ΄ε..
Δυστυχώς δεν μπορώ να σε ξεμπερδέψω..

fractal είπε...

Pirandello Μεγάλη τιμή για μένα η πρόσκλησή σας. Θα ανταποκριθώ ευχαρίστως Αμέσως μετά το υπερβολικό πρόβλημα χρόνου που έχω.

fractal είπε...

Γιάννη Στην προχθεσινή βόλτα φωτογράφισα ένα γάϊδαρο με τεράστια εκφραστικά μάτια. Γεμάτα φθινοπωρινή θλίψη. Ήταν δεμένος. Ίσως για αυτό το λόγο να αργούν να φθάσουν τα μηνύματα. Με κοίταζε στα μάτια σαν να ζητούσε συγνώμην. Φιλιά πολλά.

Yannis Petsas είπε...

Εγώ ήμουν, είχα έρθει για δυο τρεις μέρες στο νησί... ξέρεις... κάνω που και που και εξωτερικές δουλειές.

fractal είπε...

Γιάννη. Γιαυτό μου είχε έρθει έντονη επιθυμία να τον φιλήσω. Μα φοβήθηκα μην παρεξηγηθώ από το αφεντικό του μια και το όνειρο δεν θα ήταν καλοκαιρινής νύχτας αλλά φθινοπωρινής...Τώρα όμως που το σκέπτομαι , γιατί όχι. Μπορέί ο Σέξπηρ να εμπνευστεί ακόμα ένα όνειρο..

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

Καλησπέρα

periploys

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα Φράκταλ, όμορφο το κείμενό σου... αειθαλές θα έλεγα παρά την φυλλο-κτόνα εποχή που πραγματεύεσαι. Φράκταλ..εύχομαι. Ξέρεις τι.

Καλό βράδυ φεύγω γιατι αυτή τη στιγμή στην TV Μητροπάνος με τη Ρόζα με καλεί. Ξαναδιαβασε τους στίχους της:)

fractal είπε...

Αλέκα γειά - χαρά. Ευχαριστώ για τις γεμάτες κατανόηση ευχές. Από προχθές είμαι εκτός έδρας. Προσωρινά είμαι κάτοικος της πρωτεύουσας. Φιλιά

Yannis Petsas είπε...

Είπα, μια κι είσαι εκεί να πω κάτι απλό, καλημέρα ας πούμε.

fractal είπε...

Γιάννη και η καλημέρα είναι λέξη σημαντικά όταν προέρχεται από το ζωγράφο του πουκάμισου. Ευχαριστώ. Και την δική μου καλημέρα και ας είναι ασήμαντη.