Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2008

H Ποντιακή Λύρα.


Φίλοι μου. Ότι θα σας πω με αυτό το κείμενο, είναι για μένα εξομολόγηση. Είναι μιά μνήμη που ήθελα να την κρατώ μέσα μου βαθειά και να μην την εκθέτω στο φως. Για να μην ξεθωριάση. Η συγκίνηση όμως που με συνεπήρε απαντώντας σε ένα σχόλιο της τελευταίας ανάρτησης του Νikiplos αναίρεσε την αποφασή μου. Σας την εμπιστεύομαι λοιπόν και ελπίζω να μην κακοποιηθή με διάφορους χαραχτηρισμούς. Όσοι φίλοι επιμένουν να με επισκέπτονται πιστεύω πως μπορούν και να με καταλάβουν.
Δεν έχει περάσει ακόμα ένας χρόνος από την τελευταία μου επίσκεψη στην Κωσταντινούπολη. (Πέρυση τέλος Οκτωβρίου).
Η παρέα μου τα βράδυα σκόρπιζε. Ο καθένας ήθελε να κάνει κάτι διαφορετικό. Προσωπικά δεν ήθελε να κάνω τίποτα. Μόνο να τριγυρίζω ολομόναχ- στους δρόμους της Πόλης και να ακούω τη φωνή της . Αλλά και την εντός μου φωνή. Έτσι ένα βράδυ καθώς τριγύριζα σε κάτι στενά κοντά στην οδό Πέραν την άκουσα. .. Ήρθε στα αυτιά μου ανακατεμένη με πολλές άλλες φωνές . Σιγά-σιγά η ψυχή μου την φίλτραρε και ακούστηκε καθαρή και κρυστάλινη. Το κάλεσμά της ήταν ξεκάθαρο. Έτρεξα κοντά της. Ήταν στην αγκαλιά ενός μαυριδερού ανθρώπου που σχεδόν απλωνόταν επάνω της και την σκέπαζε. Είχε ακουμπήσει το κεφάλι του πάνω στα γόνατα και τα χέρια του την έσφιγκαν πάνω στα πόδια του.
Αυτή ήταν . Την αναγνώρισα. Γύρω-γύρω της, μαζεμένος κόσμος. Οι περισσότεροι νέοι. Άφωνοι. Μερικοί με κλειστά μάτια κουνούσαν παράξενα το σώμα τους. Όταν κατάφερα να αρθρώσω λόγο, τον πλησίασα. Τον ακούμπησα στον ώμο. Δεν αισθάνθηκε καν, το άγγιγμά μου. Τον ρώτησα:
- Είσαι Έλληνας? Γύρισε το πανάσχημο πρόσωπό του σε μένα. Ένιωσα να με διαπερνούν δυό μάτια που έκαιγαν. Με κοίταζε αλλά δεν μιλούσε. --Είσαι πόντιος? τον ξαναρώτησα. Σιωπή. Η φλόγα των ματιών του έδειχνε την τεράστια προσπάθειά του να με καταλάβει.
-Τραπεζούς? Άστραψαν τα μάτια του , μου έγνεψε καταφατικά και στο πρόσωπό του σχηματίστηκε μιά χαραμάδα σαν χαμόγελο...Ύστερα χωρίς να χάσει το χαμόγελο, ξανάπεσε πάνω στη λύρα του και συνέχισε να παίζει με μανία. Τρελή. μανία . Παραμέρισα το κουτί που είχε πλάϊ του για να του ρίχνουν χρήματα και κάθησα κοντά του.. Έβαλα και εγώ το κεφάλι μου πάνω στα γόνατα, έκλεισα τα μάτια και τον άκουγα να συνεχίζει την μελωδία που έρχονταν από τα βάθη των αιώνων. Την μελωδία της λύρας του Ορφέα, που ο έρωτάς του έδεινε δύναμη στα κουπιά της Αργώς...Ύστερα γινόταν ανεμος στα πανιά των ιστιοφόρων και υγρό πύρ που εκσφενδόνιζαν βυζαντινά χελάνδια δρώμωνες και πάμφυλοι.
Ταξίδευα.. Κάποια στιγμή άκουσα κάποιον να λέει στα αγγλικά σε κάποιον. "Αυτή η μουσική πρέπει να είναι Ελληνική" Σήκωσα το κεφάλι μου και είδα ένα μαυριδερό άνθρωπο (μετά έμαθα πως ήταν πέρσης δημοσιογράφος που συνόδευε στην Κωσταντινούπολη κάποια αποστολή) να μιλά με ένα γιαπωνέζο.
-Ναι, απάντησα. Αυτη είναι Ελληνική μουσική.
-Είναι Έλληνας? με ρώτησε.
-Ναι απάντησα, χωρίς καμιά αμφιβολία. .
-Εσείς είστε από την Ελλάδα? με ρώτησε.
- Ναι .
-Ωραία, θέλω να μιλήσω μαζί του, είμαι δημοσιογράφος.
Εντωμεταξύ η λύρα συνέχιζε να σπαράσει, χωρίς την παραμικρή διακοπή. Έπαιζε..Έπαιζε.. Έπαιζε
-Θα με βοηθήσετε να του μιλήσω? με ρώτησε πάλι.
-Δεν μπορώ.
- Γιατί?.
-Δεν ξέρει Ελληνικά!.
-Μα είπατε πως είναι Ελληνας..
-Ακριβώς
-Τότε πως γίνεται να μην ξέρει Ελληνικά?
Γίνεται!... Διόμυση χιλιάδες χρόνια πριν από το Χριστό ένα μαγικό πλοίο, η Αργώ, ξεκίνησε με αρχηγό τον Ιάσωνα για τη χώρα της Φρυγίας.. ...και
η ιστορία μου προχωρούσε μέσα στους αιώνες μέχρι που έφτασε στην άλωση της Πόλης. Ο κύκλος γύρω μας όλο και μεγάλωνε. Και η λύρα συνέχιζε να παίζει με ένα τρελλό ρυθμό και να σαρώνει, τα τείχη. Να αλώνει την Πόλη, μέσα από τα τείχη αυτή τη φορά. 'Ετσι τουλάχιστον νόμισα εκείνη τη στιγμή. Αλλά και τις άλλες νύχτες που η ιστορία αυτή (χωρίς τους δημοσιογράφους) επαναλλαμβανόταν. Ξεκινούσαμε από τις 9 περίπου κάθε βράδυ, και φτάναμε μέχρι τα ξημερώματα. Νομίζω πως μετά έπιανε δουλεια κάπου, γιατί έφευγε βιαστικός και την ίδια πάντα ώρα. Το τελευταίο βράδυ ήταν δραματικό και για τους δυό μας. Κλάψαμε πολύ ώρα ο ένας στην αγκαλιά του άλλου.
Το τελευταίο εκείνο βράδυ δεν γύρισα στο ξενοδοχείο . Έμεινα σε ένα καφενέ (στην οδό Πέραν διανυκτερεύουν) και ήπια τσάϊ και ναργιλέ.(και όμως δεν καπνίζω). Το πρωί φύγαμε. Όταν πέρυσι στα τέλη του Οκτώβρη άφηνα πίσω μου την Κωσταντινούπολη, ήξερα πολύ καλά πως άφηνα πίσω ένα κομμάτι πατρίδας να αγωνίζεται με τη λύρα και να διδάσκει ιστορία , από τα βάθη της Ανατολής μέχρι τις εσχατιές της Δύσης.. Πολύ σύντομα θα πάω να το ξαναβρώ.

114 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

δεν είναι απαραίτητο να μιλάς με λέξεις μόνο. αρκεί να επικοινωνείς. να πας να τον ξαναβρείς

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

Καλά.... δεν έχω λόγια.. ούτε και θέλω να βρω .
Άπλα με συγκίνησες..
τίποτα άλλο..

tovenito είπε...

είδα εξομολόγηση και πετάχτηκα! ;-)
πολύ όμορφη η ιστορία.
έλληνας δεν είναι αυτός που μιλά τη γλώσσα μόνο. αλλά και όποιος το αισθάνεται.

Ανώνυμος είπε...

Καλό μου fractal τι είναι αυτό που σε πίκρανε και αναγκάστηκες να γράψεις «Σας την εμπιστεύομαι λοιπόν και ελπίζω να μην κακοποιηθεί με διάφορους χαρακτηρισμούς»;
Κάποιοι που δεν καταλαβαίνουν μπορεί και μας χαρακτηρίσουν και αλλοπαρμένους, ε! και τι μας μέλει. Γράφουμε για να ακούμε κομπλιμέντα ή για να βγάλουμε από μέσα μας τις όποιες σκέψεις μας, για να προσθέσουμε και εμείς ένα λιθαράκι στην επικοινωνία και τις ιδέες των ανθρώπων.
Και ας μη ξεχνάμε αυτό που είπε ο George Bernard Shaw. Το έκλεψα από το ιστολόγιο της little beautiful things.
«Όταν έχεις ένα μήλο και έχω ένα μήλο και τα ανταλλάξουμε, τότε ο καθένας μας θα εξακολουθεί να έχει από ένα μήλο. Όταν όμως έχεις μία ιδέα και έχω μία ιδέα και τις ανταλλάξουμε τότε ο καθένας μας θα έχει δύο ιδέες»
Να είσαι καλά καλό μου fractal εγώ τουλάχιστον θέλω να ακούω τις εξομολογήσεις σου. Πολλά φιλιά gskastro

nikiplos είπε...

fractal, καλησπέρα... Δεν ξέρεις πόσω έχω συγκινηθεί που μοιράστηκες αυτό το στιγμιότυπο της ζωής σου μαζί μας... Τι είναι άραγε Πατρίδα? Η φλόγα στην καρδιά? τα παραμύθια που έλεγαν οι γιαγιάδες? τα τραγούδια μας? ο πόνος? το φως? Ίσως όλα μαζί δεν ξέρω... Εδώ έξω που είμαι μόνο με την καρδιά την νιώθω... και λάμπει παντού... Δεν ξέρεις πόσο βαθειά μπαίνει η μουσική...
Τις προάλλες σε ένα καφέ ψιλοέθνικ, τυχαία έπεσε μια μουσική γνώριμη... Ήταν η "When I Open the Door in the Dark" από τη δουλειά Θεοδωράκη-Σαλέα με τίτλο "Λιτανεία"... Έμεινα στήλη άλατος, και από τη συγκίνηση δάκρυσα... και όλα αυτά μέσα σε ένα τελείως παράξενο και ξένο περιβάλλον... Κι ένιωθα δικούς μου "πατριώτες" τους συνδαιτημόνες μου... Από την Κολομβία, Χόνγκ Κόνγκ παιδιά που αγωνίζονται σκληρά... τόσο δικούς μου... δεν ξέρω τι να πω... τόσο με επηρέασε που αποτέλεσε και τίτλο στο ποστ μου...

να είσαι καλά!!!


ΥΓ> Το email που μπορεί να με βρει ο φίλος σου, είναι το
nikiplos@gmail.com/

Με τιμάει πολύ που έστειλες κάτι για μένα.... Επίσης με τιμάει που με μνημόνευσες, και σε ευχαριστώ για αυτό...

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητό fractal έχω να δηλώσω χωρίς φόβο και με πολύ πάθος και χωρίς να μπορώ να "αποκρύψω τι" ότι το μόνο πράγμα που έχω διαπιστώσει πως συγκινεί έναν αλλοτριωμένο άνθρωπο της πόλης όπως εμένα είναι η φωνή του βιολιού,της κρητικής λύρας και της ποντιακής λύρας. Ιδιαίτερα όταν ακούω την ποντιακή λύρα, ίσως επειδή είμαι Μικρασιάτης από την πλευρά του πατέρα μου, αισθάνομαι να ανοίγουν την καρδιά μου, να με παίρνουν άνθρωποι γνωστοί, μαζί τους σε ένα μακρινό ταξίδι στο παρελθόν, στους αιώνες, ακόμα και ενάντια στη θέλησή μου. Το δοξάρι της με αγκαλιάζει και με κάνει να σωπάσω και να ακούσω και να βουρκώσω.
gde_x

Ανώνυμος είπε...

Fractal μου καλό,
να με συγχωρείς, αλλά γιατί εγώ κατάλαβα ότι όλοι κατάλαβαν ότι οι Έλληνες είναι Τουρκόσποροι; Δε συμφωνώ με αυτά, η ιστορία σου μου προκάλεσε θλίψη, μια απτή απόδειξη ότι ο Ελληνισμός έχει συρρικνωθεί ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΑ...
και άντε να εξηγήσεις πώς έχουν τα πράματα...
Τέλος πάντων, τα σέβη μου

Katerina είπε...

εισαι απολυτα συναισθηματικο άτομο και σε χρειαζόμαστε.

fractal είπε...

basnia
Φυσικά και οι λέξεις, που δεν ειπώθηκαν εξ' άλλου δεν είναι απαραίτητες. Ποτέ δεν είναι απαραίτητα τα λόγια. Πολλές φορέσ μάλιστα κάνουν παράσιτα στην επικοινωνία. Φυσικά και θα πάω να τον ξαναβρώ. Ελπίζω να μην έχει αλλάξει στέκι.

fractal είπε...

Περίπλους. Καταλαβαίνω πόσο σε συγκίνησε.. Η φωνή της Λύρας... Δεμένος πισθάγκωνα στο μεσιανό κατάρτι ..βρίσκεσε και συ.. Σαν κάθε Οδυσσέας....Σου τραγωδώ από κοντά, αγρίμι κι αγριμάκι μου. αν και δεν είμαι σειρήνα αλλά φράκταλ που φτερουγίζει μες του Αιγαίου τα νερά...

fractal είπε...

tovene592
Σου αρέσουν λοιπόν οι εξομολογήσεις..
Ή μήπως περιμένεις καμιά?
Ναι είμαι σίγουρ- πως στο βάθος του μυαλού του ήξερε πολύ καλά πως είναι Ελληνας. Το επιβεβαίωνε ο ξετρελαμένος τρόπος που έπαιζε τη λύρα καθώς αντιλαμβάνονταν περίπου τι συνέβαινε γύρω του, και αυτό που συνέβαινε είχε σχέση με τη μουσική του. Είμαι σίγουρ- πως εκείνη την ώρα η μουσική έβγαινε από κάθε κύτταρο του σώματός του..

fractal είπε...

Κάστρο μου. Από τότε που αποφάσισα να μην λογοκρίνω τη συνείδησή μου αρκετές φορές σε δημόσιο διάλογο, έχω κατηγορηθεί για αθωότητα, (βλέπε μ---ια) για γραφηκότητα (βλέπε βλακεία) και πολλά άλλα λιγότερο κολακευτικά. Πρέπει να αρνείται κανείς βασικές κοινωνικές αρχές αλλά και ιστορικά αποδείξημα (από πηγές) γεγονότα για να γίνεται αρεστός.
Και φυσικά , (δυστυχώς ακόμα και στα bloggs που λόγω της ανονυμίας δεν έχουν λόγο) οι ανόητες φιλοφρονήσεις και τα λιβανίσματα δίνουν και πέρνουν..Τα ξέρεις. Τα έχουμε πεί.

fractal είπε...

Γειά και χαρά σου Νίκιπλος. Ευτυχώς υπάρχεις. Και η παρουσία σου αναιρεί εν μέρει αυτά που προανέφερα στο φίλο μας τον Κάστρο. Να είσαι καλά.
Ένα σύντομο ταξείδι στη Μυτηλήνη με άφησε χωρίς ενημέρωση δυό τρεις μέρες. Πάτρίδα είναι νιμίζω ότι έχεις περισσότερο ανάγκη να πάρεις, να έχεις από αυτην. Καμιά φορά το σκέπτομαι και έτσι. Μιά φορά περνούσα έξω από ένα δισκοπωλείο και άκουσα μιά καταπληκτική μουσική. Μπήκα μέσα και πήρα τον δίσκο χωρίς να ξέρω τι μουσική ήταν, και από που. Ήταν μουσική που παίζουν οι βοσκοί των Άνδεων.
Τι κοινό έχω με αυτούς? Πιστεύω η αγάπη για την ελευθερία που βιώνουν πάνω στις ψηλές κορφές τους. Κάτι μέσα μου, με έκανε να νιώσω πολύ κοντά τους. Όπως και σένα στο καφέ... Είναι απίστευτος ο τρόπος που επικοινωνούν μεταξύ τους οι λαοί του κόσμου...

fractal είπε...

GDE_X Σε καταλαβαίνω. Πολλές φορές έχω κλάψει και ακόμα περισσότερες έχω παραλύσει. Με τη λύρα....

fractal είπε...

Μύστη. Γιατί εγώ έχω την εντύπωση ότι πολλές φορές ΄βλέπεις τα πράγματα μέσα από καθρέφτη αντί να τα βλέπεις κατάματα?
Εγώ ένα ταπεινό και.. αθώο fractal.

fractal είπε...

Ψυχή μου. Ψυχή του Ωκεανού.
Οι υπόγειες στιβάδες της υπαρξής μου ξεκινούν από εκεί όπου ξεκινούν τα κύμματά σου. Υπάρχω γιατί με ποτίζει η θάλασσα. Και με περνά στην απέναντι όχθη.

Katerina είπε...

πολύ ποιητικά τα λές . η απένταντι όχθη ποια ειναι;

Ανώνυμος είπε...

Εγώ, Fractal, επιμένω...
Η Κωνσταντινούπολη έχει 12.000.000 μεμέτια. Κάθε σύνδεση μαζί τους, εάν δεν ικανοποιεί "ετσιθελικά" το θυμικό μας, είναι τουλάχιστον απαράδεκτη.
Σε κάθε περίπτωση, οι μεγάλοι χαμένοι είμαστε εμείς. Προφανώς, οι ξένοι βλέπουν περισσότερες ομοιότητες εκεί που εμείς, οι αφελείς, βλέπουμε διαφορές. Αν είχα τη δυνατότητα, Fractal, τον τύπο αυτόν ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΣ θα τον έδερνα. Οικειοποιείται κάτι που ΔΕΝ είναι δικό του και στους τρίτους περνάει ΩΣ δικό του.
Πικραμένες ιστορίες, τι τα θες τι τα γυρεύεις...
Πάντως, υποκλίνομαι στο συναισθηματισμό σου...

fractal είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
fractal είπε...

Μύστη.
Ναι, είμαστε οι μεγάλοι χαμένοι. Δεν είμαι οπαδός του μεγαλοϊδεατισμού.
Ναι. Οι ξένοι μας βλέπουν το ίδιο.
Ο Πέρσης δημοσιογράφος όμως διέκρινε την Ελληνική μουσική.
Ναι . Οι τούρκοι λένε πως αυτή η μουσική είναι δική τους. Υπάρχουν όμως(έστω και ελάχιστοι) που μιλούν για βυζαντινή και αραβική επιρροή. Αυτοί ξέρουν τι εννονούν επιρροή. Πρόσφατα κουβέντιαζα με έναν από αυτούς. Και γιατί παρακαλώ να γδάρεις τον καϋμένο τον λυράρη.?
Αυτός παίζει αυτό που βγαίνει κατ' ευθείαν από την ψυχή του. Δεν οικειοποιείται τίποτα. Δεν περνάει τίποτα. Παίζει. Μόνο παίζει. Και κερδίζει μερικά χρήματα. Δεν ξέρει πως είναι Έλληνας. Ξέρει μόνο πως η μουσική που παίζει τον εκφράζει απόλυτα. Ηρέμησε Μύστη. Ηρέμησε.
ευχαριστώ για τα καλά σου συναισθήματα σε μένα. Όμως δεν υπερηφανεύομαι για τον συναισθηματισμό μου. Αβάσταχτο το βάρος. Και πολύ ακριβό το τίμημα.

asterion είπε...

Τελικά τι μετράει η γνώμη των πολλών ή η γνώμη των ολίγων;
Κάτι σοβαρό έχει μεσολαβήσει και θέλω άμεση επικοινωνία χωρίς τρίτους που ενδεχόμενα θα τους είναι αδιάφορο το θέμα..
asterion379@yahoo.gr

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα Fractal! Σήμερα τα κατάφερα τελικά χωρις διακοπή να στρωθώ να σε διαβάσω!
Η ιστορία είναι πολύ όμορφη. Μπορώ να την καταλάβω ως αμετανόητη Σμυρνιά, όπως συχνά δηλώνω, αλλά κι ως επισκέπτης της Κωνσταντινούπολης.

Στο Πέραν έτυχε να έχω και γω παρόμοιες αλλά σύντομες εμπειρίες, όπως και στην Πριγκιπόνησσο. Κάπου στο Βόσπορο μάλιστα γνωρίστηκα και με τα "κορίτσια" όπως τις αποκαλώ. Είναι καθηγήτριες σε ένα ιδιωτικό σχολείο της Πόλης, ξένης ιδιοκτησίας, οι οποίες κατάγονται από τους τουρκόφωνους της Κρήτης που εκδιώχθηκαν από εμάς.

Με πόση νοσταλγία νά ήξερες ακούν μια άλλη λύρα την κρητική, που τους θυμίζει τις γιαγιάδες και τους παπούδες τους. Κι όμως τυπικά είναι μουσουλμάνες υπήκοοι της Τουρκίας.

Τελικά τα κοινά στοιχεία των πολιτισμών, δύο λαών που κάποιι τους θέλουν αιώνιους εχθρούς, κάποτε θα υπερισχύσουν. Ελπίζω δηλαδή, για να διαψεύσουν κάθε επίδοψο "τουρκο" ή "ελληνο" -φαγο.

Κοντεύουν οι μέρες, με το νέο ημερολόγιο, που πυρπολήθηκε η Σμύρνη το ΄22. Έτσι συμπτωματικά έχω προγραμματίσει να "ανεβάσω" ένα θέμα προσωπικό. Πιστεύω ότι θα σου αρέσει η μικρή ιστορία.

Σε χαιρετώ και αναμένω

fractal είπε...

Αστερίων. Στας διαταγά σας!!!
Ευπειθώς, αναφέρθηκα ήδη.

fractal είπε...

Αλέκα. Νομίζω πως βρήκα άκρη με το φλόπυ ντισκ. Σύντομα θα έχεις νέα.
Συμφωνώ απόλυτα για τη φιλική διάθεση του λαού της τουρκίας απέναντί μας. Φοβάμαι πολύ όμως τα τσοπανόσκυλα που αγρυπνούν. Θυμάμαι στην τελευταία επίσκεψή μου στην Τουρκία, στο δρόμο της οδικής επιστροφής μας στο νησί μου (μέσω των δυτικών ακτών της Μ.Ασίας) έξω από κάποια πόλη που δεν θυμάμαι το όνομά της, ήταν ένα πάρκο. Στην άκρη του Πάρκου, σε σημείο ορατό από την εθνική οδό ήταν ένα σύμπλεγμα από μιά βουκολική παράσταση, σε πέτρα προφανώς. Αναπαραστούσε κατά τη γνώμη μου με σαφήνεια το κοινωνικό μοντέλλο της Τουρκίας. Ένας τσοπάνης πλαισιωμένος από δυό τρία τσοπανόσκυλα, έπιτηρούσε ένα κοπάδι πρόβατα...Καταλαβαίνεις τον συμβολισμό και τη σαφέστατη αναφορά....Οι φίλοι μας δεν πρέπει να ξεχνούν ούτε λεπτό, πως είναι πρόβατα στο έλεος των τσοπανόσκυλων...Παρ΄όλλα αυτά και εγώ πιστεύω πως οι λαοί στο τέλος θα πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει και να ακυρώσει τη δύναμη ενός αφυπνησμένου λαού. Δεν το ήξερα πως έχεις Μικρασιατική καταγωγή. Πρόσθεσες ακόμα ένα συν στα ήδη πολλά της εικόνας που έχω για σένα. Άν έχεις καιρό κάνε μιά βόλτα στο μπλόγγ του Nikiplos. Είναι ένα σοβαρό μπλόγγ και έχει τελευταίο θέμα, τον οικουμενικό Ελληνισμό.

Fegia είπε...

Καλησπέρα αγαπητέ μου fractal.
Διάβασα πολλές φορές την ανάρτησή σου.

Οφείλω να ομολογήσω ότι μη έχοντας προσωπικά βιώματα (καταγωγή, συγγενικά πρόσωπα κλπ) από τις ''χαμένες πατρίδες'', το τόσο σοβαρό θέμα που με τόση ευαισθησία θίγεις, το έχω μέχρι τώρα προσεγγίσει (μάλλον) βιβλιογραφικά...
Εχοντας εγκατασταθεί στη Βόρεια Ελλάδα, γνώρισα ανθρώπους που έλκουν την καταγωγή τους από Μ. Ασία, Πόντο κλπ.
Εχω εκτιμήσει πολές αρετές τους, έχω επισημάνει και κάποιες αδυναμίες τους (τι πιο φυσικό και ανθρώπινο άλλωστε).

Η συγκεκριμένη ανάρτησή σου αλλά και η αντίστοιχη του εξ ίσου αγαπητού nikiplos ομολογώ ότι μου άλλαξε την οπτική μου πάνω στο θέμα.
Ενοιωσα να ευαισθητοποιούμαι περισσότερο και να νοιώθω πιο κοντά σ' ένα ελληνισμό, εν μέρει "άγνωστό" μου.
Εχοντας επισκεφθεί την Πόλη, μπορώ να πω ότι ΕΚΕΙ ένοιωσα περισσότερο τα συναισθήματα που περιγράφεις στην τελευταία παράγραφό σου...

Να είσαι καλά που με βοηθάς να διευρύνω κάπως ένα ορίζοντα, που άθελά μου παρέμενε αρκετά περιορισμένος και απογυμνωμένος από συναίσθημα.

Καλό βράδυ

γιωργος είπε...

γεια χαρα,για να πω την αληθεια πιο πολυ με συγκινησε ο τροπος που περιγραφεις παρα το οτι καποιος μη ελληνας ασχολειται με ελληνικους ηχους,ισως γιατι εχω δει πολλους να το κανουν αυτο..τωρα αν ειναι τουρκος,ιρλανδος ή βιετκονγκ λιγη σημασια εχει για μενα.. ως γνωστο η μουσικη βασιζεται σε 7 νοτες που ειναι παγκοσμιως οι ιδιες..μη ξεχναμε πως και εδω στην ελλαδα ο γκαρσιλαμας και το τσιφτετελι παει συννεφο..αυτο τι σημαινει οτι εχουμε ασπαστει τον μουσουλμανικο πολιτισμο? μπα..εγω προσωπικα στα πλαισια της πολιτιστικης παγκοσμιοποιησης περιμενω να δω περισσοτερα τετοια μουσικα φαινομενα..
και μην ξεχναμε οτι 3 πραγματα δεν ξερουν απο πατριδες και συνορα,η μουσικη,ο ερωτας,και τα λεφτα..αυτα δεν ξερουν τι σημαινουν διαβατηρια,βιζες και εθνικιστικες εγκεφαλικες εξαρσεις..
πραγματικα ο τροπος γραφης σου εντυπωσιακος..

καλο σου βραδυ

Ανώνυμος είπε...

Το θυμικό είναι άτιμο πράμα...

asterion είπε...

Fractal
είσαι πολύ ωραίο. Μία και στον τόπο.
Αν δεν μου άρεσε το πνεύμα σου, μην νομίσεις ότι θα ξανάμπαινα.
Τώρα τι θέλω και λέω πράγματα γνωστά σ' εσένα.
Στο άλλο απάντησα, και αφού δεν γύρισε πήγε στον προορισμό του.
Ηδη έχω βρει κάποια ψιλά στο Google. και φυσικά τους λόγους που καθυστέρησε τόσο πολύ η αναγνώρισή τους.

αστυάνακτας είπε...

Fractal καλημέρα. Επέστρεψα από τις πολυήμερες αλήθεια διακοπές μου. Ελπίζω να τα βρίσκω καλύτερα απ' ότι τα άφησα.
Ποντιακή λύρα; Πάντα ο ήχος της μου φέρνει στο μυαλό την καταπληκτική σκηνή από τη ταινία του Θ. Αγγελόπουλου "Ταξίδι στα Κύθηρα",όπου ο υπέροχος Μ. Κατράκης χορεύει στους ρυθμούς μια ποντιακής λύρας πάνω από τους τάφους των συμπολεμιστών του...Σε μένα στο ακουσμά της "πέφτουν " εικόνες φίλων...αληθινών φίλων ποντίων..
Γι' αυτό μ' αρέσει η ποντιακή λύρα.

fractal είπε...

Φίλοι μου Είμαι εκτός έδρας. Και όχι μόνο αυτό. Πνηγμέν- στη δουλειά δεν καταφέρνω να απαντήσω στα σχόλιά σας, παρά μόνο αραιά και που να τα διαβάζω. Σκέπτομαι πως αν τα καταφέρω να γυρίσω στην έδρα μου , θα ξενιχτύσω για να τα κουβεντιάσω μαζί σας. Χίλια συγνώμην. Όμως θα τα καταφέρω να ξεκουραστώ λίγο με τη συνομηλία μας ίσως απόψε το βράδυ.

fractal είπε...

Ψυχή του Ωκεανού. Απέναντι όχθη είναι εκεί που πάντα θέλουμε να φθάσουμε...Και πολλές φορές κολυμπούμε στα βαθιά !!.

fractal είπε...

Fegia Δυστυχώς ξέρουμε όλοι ελάχιστα από τον οικουμενικό Ελληνισμό. Μπορούμε ελάχιστα να υποψιασθούμε με την παραμονή μας στην Πόλη. Δυστυχώς οι κυβερνήσεις του Ελληνικού κρατιδίου δεν μπόρεσαν ποτέ να αντιληφθούν τον μέγα αυτό κόσμο.
Εγκλοβησμένοι στη μιζέρια και άμάθεια. Άκουσα ανώτατο στέλεχος Ελληνικής Κυβέρνησης να αναφέρεται στην μεσαιωνική Ελληνική Ιστορία και να μιλά για τους...Βυζαντινούς κατακτητές....Τι το διαφορετικό λέει η Τουρκική προπαγάνδα.
Κάποτε η Αρβελέρ μου είχε πει. ¨"Για να ζητούμε από τους άλλους να είναι φιλέλληνες πρέπει πρώτα εμείς να είμαστε Έλληνες," Σοφή κουβέντα..

fractal είπε...

Μύστη. Και η συν-είδηση θα έλεγα.

fractal είπε...

Γιώργη καλησπέρα. Ξέρω και εγώ πολούς μη Έλληνες που ασχολούνται με την Ελληνική μουσική. Εκεί στην Κρήτη παίζει ακόμα όπως έμαθα και ο Ρος ΝτέΥλη. Εκπληκτικός μουσικός. Στην περίπτωσή μας όμως, ό άνθρωπος δεν ήξερε ότι έπαιζε Ελληνική μουσική. Η μουσική ήταν γιαυτό ένα υπαρξιακό στοιχείο. ΄Επαιζε στη Λύρα την ιστορία του τόπου του, των βουνών του Πόντου, και η Ελληνικότητα του ήχου του ήταν αυτή μουσική έκφραση της συλλογικής μνήμης της πατρίδας του, που δεν ήξερε πως ήταν η Ελλάδα. Αυτό ήταν το συγκινητικό για μένα.

fractal είπε...

Αστερίωνα. Καλησπέρα. Περιμένω να μου στείλεις τα περίεργα! Μυστήριο δεν ήθελα? Τόχω!

fractal είπε...

Αστυάνακτα. Σε είχα αποθημήσει! Μου έλειψες. Καλώς ήρθες λοιπόν.
Το μεγάλο μουσικό στέκι του Πόντου.
Κύριος εκφραστής του η λύρα.
Μεγάλη, πολύ μεγάλη ιστορία.

Βαρυποινίτης είπε...

Ευχαριστώ για την εκτίμηση που ΄δειξες στο blog μου.
Νάσαι καλά.

Mystis είπε...

Fractal,
η γενοκτονία των Ποντίων και συνολικά το ξύλο που μας έριξαν οι Τούρκοι στη Σμύρνη (ποποπό τι φάπες έπεσαν εκεί...) και αλλαχού ήταν με συνοδεία λύρας; Είναι αυτό που λέμε, δηλαδή, ξύλο μετά μουσικής; Μπορείς να με βοηθήσεις να καταλάβω σε παρακαλώ;

fractal είπε...

Μύστη. Η Λύρα για την οποία μίλησα είναι η ποντιακή. Δεν είναι η Τούρκικη. Όμως όλοι οι λαοί μπορούν να βάζουν το ξύλο και ο τέλι να κλαίει. Ακόμα και το μέταλο. Έχεις ακούσει νέϊ?. Όπως και νάχει όμως το πράγμα, όπου κάποιο όργανο κλαίει δεν πέφτει ξύλο. Ξύλο πέφτει από εκείνους που δεν μπορούν να κλάψουν. Αυτούς που μπορούν να κλάψουν μην του φοβάσε. Δεν μπορούν να δέρνουν.
Και αυτοί βρίσκονται παντού. Σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης. Με οποια γλάσσα και αν μιλούν. Το κλάμα δεν έχει σύνορα. Το κλάμα είναι η υγρασία των ανθρώπων που ποτίζει και τρέφει την ψυχή τους.
Μύστη με αναγκάζεις να σου λέω πράματα που καταλαβαίνεις πιό καλά από μένα. 'Οπου παίζει λύρα δεν γίνεται πόλεμος.

Yannis Petsas είπε...

Πολύ, πολύ όμορφο... σ' ευχαριστώ.

Κούκος είπε...

Έξοχο!
Διδακτικό γεμάτο πληροφορίες και αγάπη, δοσμένο με το ύφος που του πρέπει.

fractal είπε...

Γιάννη καλησπέρα. Αν κάποιος πρέπει να πει ευχαριστώ αυτός είμαι εγώ. Σήμερα μου έφευγε το μυαλό συνέχεια, στη χθεσινή κουβέντα. Ομολόγησα στον εαυτό μου πως δεν έχω τόσο δυνατό μυαλό για να κατανοήσω τα όσα μου λες. Όμως τα λες με τόση γαλήνη και σιγουρια που με αφήνουν άφων-. Απόψε δεν γύρισα στο χωριό. Έμεινα στην πόλη. Γράφω από δανικό υπολογιστή, που όμως έχει προβλήματα σύνδεσης. Τρεις φορές έχω στείλει αυτό το μήνυμα και χάνεται. Αύριο το απόγευμα ελπίζω να γυρίσω σπίτι. Προετοιμάζω οργανωτικά τις θεατρικές παραστάσεις που θα δώσει το Δημοτικό περιφεριακό θέτρο βορείου Αιγαίου στην Αθήνα. Θέλεις να έρθεις; Ζεις στην Αθήνα;ί
Καλή σου νύχτα καλέ μου. Ξ

fractal είπε...

Κούκο μου. Εΰχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Δεν κάνω λογοτεχνία εδώ. Προσπαθώ να μεταφέρω τις σκέψεις και τις εμπειρίες μου σε φίλους που τόσο καλά γνωρίζω τις σκέψεις τους, αλλά που την εικόνα τους ίσως να μην γνωρίσω ποτέ. Καλη σου Νύχτα.

Yannis Petsas είπε...

Με τιμάς με τις υπερβολές σου fractal,η αλήθεια είναι πως ξέρω ελάχιστα απ’ όσα θα έπρεπε να γνωρίζω. Ναι, μένω στην Αθήνα και το κακό είναι πως δεν έφυγα ποτέ. Αν θες να με βρεις θα βρεις το e-mail μου στο προφίλ. Περιττό νομίζω να πω πως χάρηκα που γνώρισα ένα fractal.

fractal είπε...

Γιάννη. Προχωρημένο μεσημέρι γύρισα στο χωριό μου. Ξεκουράστηκα και δροσίστηκα. Στην Πόλη είναι κουραστικά, όσο και αν με ενδιαφέρει η δουλειά που κάνω. Κρίμα που δεν έχεις φύγει ποτέ από την Αθήνα. Ένας φίλος μεταπτυχιακός φοιτητής, κάνει τη διατριβή του στο ηχοτοπίο της Χίου. Ηχοτοπίο! Μιά λέξη που δεν είχα φανταστεί ποτέ πως υπάρχει. Έτσι προσπάθησα να της δώσω περιεχόμενο και αντίκρυσμα στη σκέψη μου. Πολλές φορές, λοιπόν, ξαπλώνω σε κάποιο σημείο, κλείνω τα μάτια, αδειάζω το μυαλό μου και προσπαθώ να φανταστώ πως θα είναι το τοπίο που έχει ή δημιουργεί αυτούς τους ήχους. Έχω προχωρήσει κιόλας να φαντάζομαι τι θα μπορούσαν να φανταστούν οι άνθρωποι ακούγοντας αυτούς τους ήχους. Τις περισσότερες φορές όταν μετά ανοίξω τα μάτια μου βλέπω διαφορετικά πράματα από αυτά που είχα δει πριν. Καθώς ας πούμε κατεβαίνει ο αέρας από μιά λαγγαδιά και υποχρεώνει τις καλαμιές να λυγίσουν μέχρι τη Γη ακούγεται ένας ήχος που μοιάζει με ένα κυνηγημένο ζώο που θέλει να κρυφτεί. Και επειδή στο χωριό μου υπάρχουν ΄πάρα πολλές ιστορίες από αρπαγές πειρατών και άλλων περιφερόμενων ληστών, οι χωριανοί μου πιστεύουν πως εκεί μέσα στο δάσος των καλαμιών κρύβονται οι ψυχές των κηνηγημένων που κουβαλούν τον φόβο τους και στην άλλη ζωή. Αυτό το κατάλαβα μόνο όταν έκλεισα τα μάτια και αφουγγράστηκα τους ήχους. Όντως το σκοτάδι είναι ανεξερεύνητο.
Καλό απόγευμα. Θα προσπαθήσω να πάω για μιά βουτιά. Ξ

fractal είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
PIRANDELLO είπε...

Ο pirandello ήταν εκεί εκείνο το βράδυ. Τον πήγατε εσείς, χωρίς να το καταλάβετε.

fractal είπε...

pirantello. Μεγάλη μου τιμή και πως να την αντέξω? Μπορεί να συνέβει αυτό που λες. Και πως να σε καταλάβουμε με τη θεατρική σου μάσκα, παρακαλώ?
Όπως και να έχει όμως το πράγμα, λατρεύουμε το θέτρο και τη μαγεία του. Και όταν μας δοθεί η ευκαιρία, όπως τώρα ας πούμε, το υπήρετούμε και απο τα παρασκήνια.

PIRANDELLO είπε...

Ο pirandello δεν είναι υποκριτής, λέει. Είναι pirandello, όπως εσείς fractal... κι είναι βέβαιος πως συνεννοηθήκατε. Τα σέβη του.

fractal είπε...

εταβιβάσατε παρακαλώ στον Ρirantello, την ταπεινή μου συγνώμη που τον ταύτησα με τον αντ' αυτού. Το λάθος επισημάνθηκε και δεν θα επαναληφθει.

PIRANDELLO είπε...

Ο pirandello το πρόσεξε και σας ευχαριστεί, είστε σίγουρο όμως fractal; Μπορεί να είναι κι ο αντ’ αυτού, όπως κι ο αντ’ αυτού να είναι και pirandello, εσείς άλλωστε ξέρετε και γραφή και ανάγνωση. Την εκτίμησή μου.

fractal είπε...

θα σας είμουν βαθύτατα ευγνώμων αν αποφασίζατε ποιός είστε τελικά και μας το ανακοινώνωτε. Είσθαι ο αντ΄αυτού η ο αντ'αυτού του αντ'αυτού....
Καλά τώρα θα μου πείς..."κοίτα ποιός μιλάει" και θα έχεις δίκιο. Λοιπόν τι θα αποφασίσουμε για το μέλλον μας? Αναμένω. Την εκτίμησή μου όποια και αν είναι η απόφασή σας.

fractal είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Yannis Petsas είπε...

Έκανα άλλες δύο προσπάθειες. Δεν έχω άλλο τρόπο. Αν θέλεις στείλε μου ακόμα ένα mail.. Καλό σου βράδυ... εκεί πάνω στα άστρα.

fractal είπε...

Γιάννη Θα το κάνω αύριο. Τρέχω...

fractal είπε...

Τα κατάφερα πριν ένα λεπτό. Έφθασα και περιμένω.

Yannis Petsas είπε...

Ζητώ συγνώμη για την καθυστέρηση. Τα μηνύματά σου τα λαμβάνω κανονικά, εσύ δεν τα παίρνεις. Θα πρότεινα να φτιάξεις έναν λογαριασμό στο g-mail, νομίζω πως το yahoo είναι το πρόβλημα, μπορεί να τα κόβει σαν ύποπταα ή κάτι τέτοιο. Σίγουρα βρίσκονται κάπου... σε εκκρεμότητα.
Καλημέρα κι από 'δω.

PIRANDELLO είπε...

Συμπαθέστατο fractal, εκ μέρους του αντ’ αυτού ή εμού του ιδίου, διότι αυτά πιθανώς είναι ένα και το αυτό, την πολυπλοκότητα μας προσπαθούμε ν’ αποπέμψουμε ίσως μ’ αυτή την πολυπλοκότητά μας... κι αυτό είναι μάλλον απίθανο.
Όσο αφορά τις επικοινωνίες, ματαιοπονείτε να φανταστεί;

fractal είπε...

To fractal δεν αντέχει σε τέτοιες καταστάσεις. Του έρχεται κάτι σαν τρέλλα, όταν προσπαθεί να ξεπεράσει εμπόδια και δεν τα καταφέρνει επειδή δεν μπορεί να τα ελένξει. Μέχρι που σκέφτηκα να κάνω δικό μου ταχυδρομείο, να μην με εμποδίζει τίποτα. Οι παραστάσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη. Πες μου πότε μπορείς να έρθεις στο θέατρο. Τα άλλα άστα σε μένα.

Yannis Petsas είπε...

Νομίζω πως ο μόνος τρόπος είναι να με αναζητήσεις στο τηλέφωνο, από το 11888 ζήτησε να σε συνδέσουν με το Μάτι Αττικής... και όλα θα λυθούν, ελπίζω.

Γιώργος Χατζηαποστόλου είπε...

Εδώ είμαστε πάλι, αγαπητό Fractal μετά από μια σύντομη απουσία. Διαπιστώνω με χαρά ρεκόρ επισκεψιμότητας και καταχωρίσεων στο παρόν άρθρο σου. Ορισμένοι θέλουν να σε αποκαλύψουν, άλλοι να σε γνωρίσουν. Οι πρώτοι φαίνεται να σε αντιμετωπίζουν όπως ένα γρίφο που εφόσον λυθεί οφείλει να ξεπεραστεί και εν τέλει να χάσει το νόημά του. Οι δεύτεροι φαίνεται πως αρχίζουν να εξαρτώνται από εσένα όπως το παιδί από τη μητέρα του ή όπως ο μοναχικός ναυαγός από τον μοναδικό ιθαγενή που συνάντησε σε ένα ερημονήσι και δεν θέλει με κανένα τρόπο να στερηθεί τη συντροφιά του. Όπως γνωρίζεις, αυτό που χαρακτηρίζει τα fractal είναι η οργανωμένη σκέψη, οι ακριβείς εκτιμήσεις των καταστάσεων και οι γρήγορες αποφάσεις. Σε εσένα εναπόκειται που θα επιλέξεις να παραδοθείς και που απλά να αφεθείς. Και μην ξεχνάς οι έννοιες της συμπάθειας και του οίκτου είναι ανθρώπινα συναισθήματα και δεν έχουν καθόλου να κάνουν με την ορθολογική νοημοσύνη ενός fractal.

fractal είπε...

Καλέ μου gde_x. Καλέ μου φίλε. Ευχαριστώ για τις συμβουλές και για τη στοργική σου αγάπη. Είναι σαν μιά ζεστή αγκαλιά (έστω και ανορθόγραφη) και χουχουλιάζω μέσα της. Την έχω απόλυτα ανάγκη. Όταν ξεκίνησα να γράφω΄στο blogg ήταν από τη μεγάλη μου επιθυμία , να ακούω ανόνυμες φωνές που δεν είχαν κανένα λόγο να μην μου λένε την αλήθεια. Στην πορεία διαπίστωσα πως το ψέμα, το γλυκό ψέμα που λέγεται ίσως από συνήθεια, δεν έχει περιορισμούς, Μπορεί να είπωθεί με την ίδια ευκολία ανόνυμα και επόνυμα. Μόνο που ένα fractal είναι ανοχύρωτο, δεν διαθέτει μηχανισμούς για να το ανιχνεύσει. Έτσι μπορεί πολύ εύκολα να το πιστέψει. Το μόνο που θα κάνει είναι να πονέσει για μιά ακόμα φορά. Μα τα βουνά είναι συηθησμένα από χιόνια....Κάτι φίλοι όμως σαν και σένα, με τη ζεστασιά τους τα λυώνουνυ

Ανώνυμος είπε...

Aγαπητό Fractal,
σε αγαπώ και σε υπολείπτομαι αλλά είσαι ΑΠΕΛΠΙΣΤΙΚΑ ανορθόγραφη. ΑΠΕΛΠΙΣΤΙΚΑ...
Αν δεν το κάνεις εξεπίτηδες, έχε υπόψη σου ότι δεν δικαιολογείται. Διότι η γραφή είναι αντανακλαστική πάνω από όλα και κατά δεύτερον ορθογραφική. Ας είναι...
Με συγχωρείς υπερευαίσθητό μου πλάσμα! Θέλω να το δεχτείς ως καλοπροαίρετη κριτική...

Ανώνυμος είπε...

Φίλε μύστη, το υπολήπτομαι γράφεται με «η». Το υπολείπομαι γράφεται με «ει».
Μια δόση από το ίδιο σου φάρμακο.
Φιλικά G

asterion είπε...

καλημέρα σε όλους
με μεγάλη μου χαρά αντιλαμβάνομαι μετά την διαπίστωση ότι η ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ απέκτησε και άλλο έναν πιστό.
Συν-γραφέα "Μύστη" το ένστικτο της ορθογραφίας λειτουργεί όταν γράφουμε με το χέρι. Με το πληκτρολόγιο, πολύ διαφορετικά. Και μην ξεχνάς"μη κρίνεις ίνα μη κριθείς".
Αστερίων

fractal είπε...

Μύστη. Ευχαριστώ για τις υποδείξεις. Όχι δεν το κάνω επίτηδες. Δεν θέλω να δικαιολογηθώ. Μόνο θέλω να σου πω πως όταν γράφω δεν σκέπτομαι παρά μόνο να βρω τη λέξη που θα εκφράζει όσο το δυνατό πιό σωστά αυτό που θέλω να πω. Έχω σκεφτεί πολύ πάνω σε αυτό. Φαίνεται πως έχω αναπηρία στο να αντιλαμβάνομαι την ανταλάκλαση του νοήματος πάνω στα γράμματα των λέξεων, Φαίνεται πως την αντιλαμβάνομαι μόνο με τον ήχο. Ίσως να πρόκειται για μιά ιδιόρρυθμη τύφλωση. Σε όλη τη διάρκρια της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσή μου στα φιλλολογικά μαθήματα είχα πάντα κάτω από τη βάση. Νομίζω μόνο για την ορθογραφία. Γιατί τα υπόλοιπα τα κουτσοκατάφερνα. Ίσως εξ΄αιτίας αυτού του γεγονότος αγάπησα τα μαθηματικά. Ποτέ δεν με πρόδοσαν. Ότι σκεπτόμουν μπορούσα να το διατυπώσω σωστά με μαθηματικούς όρους. Οι καθηγητές των μαθηματικών με αγαπούσαν. Θα έλεγα με λάτρευαν.
Ξεκινούσαν πάντα την παράδοσή του κάνοντ΄΄ας μου μιά ερώτηση. Είχε γίνει θεσμός αυτό. Οι φιλλόλογοι με μισούσαν. Τους κατέστρεφα τη γλώσσα. Θυμάμαι. Μιά φορά σε μιά έκθεση είχα γράψει τη φράση " Οι πλυθησμοί της θάλασσας με υποδέχτηκαν...". Ο φιλλόλογος έφριξε. Ακόμα το θυμάμαι και ανατριχιάζω.. Η λέξη "πληθυσμός", ούρλιαξε δεν έχει πληθυντικό. Ο πληθυντικός περιέχεται στην ίδια τη λέξη. Δεν καταλαβαίνεις τα νόηματα των λέξεων... Εγώ όμως ήξερα πως αυτό που ήθελα να πω εκφραζόταν μόνο με τη λέξη "πληθυσμοί" και όχι πληθυσμός. Από τότε χάλασα κάθε σχέση μου με τους φιλολογους. (αποτελείς εξαίρεση Μύστη. Πρέπει να είσαι φιλόλογος) Είχα τόσο καθαρά μέσα στο μυαλό μου τη λέξη "πληθυσμοί" Ήταν τα ψάρια, ήταν οι χελώνες ήταν τα καβούρια, ήταν οι γοργόνες,οι μέδουσες, οι ιππόκαμποι... κλπ. Όλα αυτά δεν ήταν πλυθυσμός αλλά πλυθησμοί.. Όμως τώρα πιά η λέξη ¨"πληθυσμοί" χρησιμοποιείται κανονικά και κανένα παιδί δεν θα μισίσει τους φιλόλογους για αυτή την αιτία.
Ένας άλλος λόγος νομίζω που με κάνει ανορθόγραφ- είναι το γεγονός ότι δεν υποτάσσομαι σε κανόνες. Οι φίλοι με φωνάζουν αναρχοαυτόνομ-
Δεν το κάνω για να ξεχωρίζω. Είναι στο χαραχτήρα μου να μην παραδίδομαι σε προετοιμασμένους κανόνες αλλά να ψάχνω πρώτα το γιατί τους. Ίσως αυτή η γενική θέση που είναι αξίωμα ζωής, να λειτουργεί ασυνείδητα στους ορθογραφικούς κανόνες αν και ξέρω πολύ καλά πως τπάρχει λόγος για το πως θα γραφεί η κάθε λέξη και αυτοί οι κανόνες είναι απολύτως αποδεκτοί ακόμα και από μένα.. Τι άλλο να Πω? Έκανα μιά εκτεταμένη δημόσια απολογία και εξομολόγηση για την κακοποίηση πο υφίσταται η γλώσσα μας στα χέρια μου. Αν και τη λατρεύω τη γλώσσα μας. Σου το ορκίζομαι. Ζητώ συγνώμην από όλλους τους φιλόλογους του κόσμου, που τώρα πιά, αφού αποδέχθηκαν την λέξη "πληθησμοί" δεν τους μισώ. Και εσένα Μύστη ειδικά, σε αγαπώ.xen-xen-xen

fractal είπε...

Μύστη. Eίδα ότι ο υπολογιστής μου για δεύτερη φορά στην καριέρα του ,έβαλε από μόνος του τη λέξη xen xen xen
Ζητώ συγνώμην από μέρους του Δεν σημαίνει τίποτα για μένα.

fractal είπε...

Ανώνυμε φίλε. Μου έμαθες τη σωστή ορθογραφία δύο λέξεων Θα προσπαθήσω να τη θυμάμαι, όπως και σένα την ώρα που θα τη γράφω..
Ευχαριστώ..

fractal είπε...

Αστερίωνα. Επί τέλους εμφανίστηκες στη γειτονιά των μη προνομιούχων fractals. Θα είχες τους λόγους σου για να μην περνάς. Όποιοι και αν είναι η χαρά της επίσκεψής σου τους διαγράφει. Αν είσαι στην Αθήνα από τα μέσα του Οκτώβρη μέχρι το Πάσχα πέστο μου. φιλιά

Ανώνυμος είπε...

ΧΑΧΑΧΑΧΑ

Δάσκαλε που δίδασκες. Για την πάρτη μου λέω και το λάθος με το υπολήπτομαι. Αλλά ένα λάθος στο τόσο δικαιολογείται. Ας είναι καλά η G που με διόρθωσε... Χαχαχα

Αστερίωνα,
εδώ μιλάμε για οικτρά λάθη, που ξεπερνάνε τα ίδια τα λάθη... Δεν πιστεύω ότι είναι θέμα πληκτρολογίου. Το απόφθεγμα το γνωρίζω, πού κολλάει δεν κατάλαβα...

Φράκταλ, φράκταλ,
το θέμα δεν είναι φορμαλιστικό. Ούτε φιλολογικό. Είναι ξεκάθαρο από την απάντηση που δίνεις. Εμένα μου περισσεύει.
Αν τη λατρεύεις τη γλώσσα μας και δεν περιορίζεσαι μόνο να τη χρησιμοποιείς για να προβάλλεις τα συναισθήματά σου, τότε φρόντισε να τη χρησιμοποιείς σωστά. Η γλώσσα είναι ΑΥΘΥΠΑΡΚΤΗ, θα υπάρχει και μετά από μας οπότε καλό είναι οι εγωισμοί μας να υποχωρούν...
Η ΔΙΑΦΟΡΑ μας με το τουρκόγυφτο από την Πόλη που έπαιζε τη λύρα είναι η γλώσσα. Χωρίς αυτή, είμαστε όμοιοι με αυτόν το γυφτότουρκο...
Κι εγώ σε αγαπώ Φράκταλ μου...
(χωρίς ίχνος ειρωνείας, πίστεψέ με)

Ανώνυμος είπε...

και δεν είμαι φιλόλογος
απλώς μια συνηθισμένη ορθογραφία έχω όπως όλοι οι Έλληνες της Μέσης Εκπαίδευσης...

fractal είπε...

Μύστη. Ίσως να μην ανήκω στην κατηγορία του μέσου Έλληνα. Αλλά δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει το ότι αισθάνομαι έλληνας. Όλοι όσοι δεν μπορούσαν να γράψουν ούτε το όνομά τους, και έβαζαν σταυρό αντί υπογραφής, στα κείμενα και τις διακυρήξεις της επανάστασης του 21 ήταν επίσης Έλληνες. Ή όχι? Και βέβαια χρησιμοποιώ τη γλώσσα μου για να εκφράζω τα συναισθήματα και τις σκέψεις μου. Γιατί η γλώσσα μου δεν είναι σύμβολα ή κώδικες άψυχοι.Διαμορφώνεται από τον καθένα μας όταν προσπαθεί να εκφράσει αυτό που νιώθει η σκέπτεται. Η λέξη "πληθυσμοί" έγινε αποδεκτή στην γλώσσα μας, γιατί, πιστεύω, πολόι σαν και εμένα ένοιωσαν το ίδιο συναίσθημα και ήθελαν να το εκφράσουν ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ τους. Όλοι εμείς λοιπόν που νιώσαμε την ανάγκη να εκφραστούμε με αυτή τη λέξη, προσθέσαμε μιά ακόμα λέξη στην Ελληνική γλώσσα και ανατρέψαμε ένα κανόνα που άλοι είχαν διαμορφώσει. Οι κανόνες ακολουθούν το συναίσθημα έκφρασης και όχι το αντίθετο. Δεν είναι εγωϊστική τοποθέτηση αυτή. Πως είπες τέτοιο πράγμα? Το αντίθετο πιστεύω. Η διαμόρφωση της γλώσσας είναι συλλογική διεργασία. Και αυτό είναι υπέροχο. Θυμήθηκα τώρα ένα ξάδελφό μου που ήρθε στην Ελλάδα για πρώτη φορά όταν ήταν σαράντα χρονών. Τα ελληνικά που ήξερε ήταν ελάχιστα. Η προσπάθειά του να εκφραστεί στα Ελληνικά ήταν συγκινητική. Δεν ήξερε τη λέξη "οδηγός" ήξερε όμως τη λέξη τιμόνι. Τον οδηγό λοιπόν τον έλεγε τιμονιέρη. Τον ρώτησα που είχε ακούσει τη λέξη αυτή. Μου είπε πως την έφτιαξε μόνος του. Τι θα έλεγες σε αυτό τον άνθρωπο. Εγώ προσωπικά έμεινα άφων-. Έχεις ακούσει τα νήπια? Όταν δεν ξέρουν μιά λέξη δεν προσπαθούν να την βρούν. Την φιάχνουν μόνα τους. Έχω ακούσει εκπληκτικές λέξεις και περιγραφές από νήπια. Έτσι φιάχνεται η γλώσσα. Και βέναια δημιουργήθηκε από τότε που οι άνθρωποι προσπάθησαν να ανταλλάξουν πληροφορίες χωρίς κανένα κανόνα και περιορισμό. Και βέβαια θα υπάρχει και μετά από μας. Όσο υπάρχουν άνθρωποι που σκέπτονται θα την εξελίσσουν και θα καλύπτουν τις συναισθηματικές και νοητικές ανάγκες τους. Και τις αισθητικές βεβαίως. Θα υπάρχουν βέβαια και άνθρωποι με τη δική μου αναπηρία. Θα υπάρχουν και φιλόλογοι που θα καταλαβαίνουν την ανάγκη εξέλιξης της γλώσσας και άλλοι που θα είναι ταμπουρομένοι με ένα ντουφέκι έτοιμοι να πυροβολήσουν όποιον δεν ακολουθεί τους κανόνες. Όχι δεν πιστεύω πως η γλώσσα είναι αυθύπαρκτη. Υπάρχει, γιατί υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν να ανταλλάξουν πληροφορίες. Όσο πιό προηγμένος πνευματικά είναι ένας λαός τόσο πιό πλούσια είναι η γλώσσα του. Είμαι έτοιμ- ανά πάσα στιγμή αν χρειαστει (αχρίαστο να είναι) να υπερασπιστώ
τη γλώσσα μου. Είναι κομμάτι της πατρίδας όχι με την αφηρημένη ένοια Του τρόπου που σκέπτομαι και που ενεργώ. Ακόμα και το δικαίωμα να κάνω ορθογραφικά λάθη χωρίς να χαραχτιρίζομαι .. Και τουρκόγυφτο δεν θα έλεγα ποτέ ένα άνθρωπο που βαθειά μέσα στη συνείσησή του είναι Έλληνας και του βγαίνει με τον τρόπο που εκφράζεται μουσικά. Γιατί δεν έχει άλλο τρόπο να εκφραστεί. Το είδα στην λάμψη των ματιών του όταν άκουσε τη λέξη ¨"Τραπεζούς" Για την αλήθεια δεν θα έλεγα κανένα άνθρωπο τουρκόγυφτο με τον τρόπο που το εννοείς. Μύστη είσαι ελεύθερος άνθρωπος. Ξέρω πως θέλεις να ακούς τις αλήθειες των άλλων έστω και αν δεν τις ασπάζεσαι. Καταλαβαίνεις πως δεν αντιδικώ. Έτσι δεν είναι?

Ανώνυμος είπε...

Φράκταλ, ΑΛΙΜΟΝΟ!
Σε ό,τι με αφορά ποτέ δεν αντιδικώ. Σχεδόν πάντα δεν ανέχονται τη γνώμη μου παρά το αντίθετο. ΧΑΧΑΧΑΧΑ
Στο διά ταύτα: είμαστε διαμετρικά αντίθετοι. Μόνο που εγώ σου μιλάω με μαθηματικά και συ, παρόλο που έχεις τα μαθηματικά σε εκτίμηση και λέγεσαι και Φράκταλ, χάνεσαι σε ανώφελους συναισθηματισμούς και αδόκιμους ιδεαλισμούς. Μιλάμε για γλώσσα. Μιλάμε για ΚΩΔΙΚΑ. Αν ο καθένας ασελγεί πάνω της κατά το δοκούν, τότε δεν έχουμε γλώσσα αλλά γλώσσα μοσχαρίσια, βρυχηθμούς και αλλαλαγμούς. Απορώ...
Μη λαϊκίζεις με τους αγωνιστές του 1821. Μέσα στις επιδιώξεις τους ήταν να ΔΙΑΣΩΣΟΥΝ τη γλώσσα, να την ΞΑΝΑΜΙΛΗΣΟΥΝ τα παιδιά τους. Σήμερα, δεν επιτρέπεται αυτή η πολυτέλεια. Ούτε τον τούρκο έχουμε από πάνω ούτε τον κοτζαμπάση.
Τέλος, για τον Τουρκόγυφτο, αυτά τα γλυκερά και τα σουρεαλιστικά που αναφέρεις, προσωπικά δεν τα καταλαβαίνω. Έμπρακτα, φράκταλ, έμπρακτα...
Η γλώσσα, γλυκό μου φράκταλ, είναι αυθύπαρκτη. Πώς αλλιώς; Αν υπάρχει ένας Γάλλος που ξέρει να απαγγέλει απέξω Όμηρο, δεν πα να την ξεχάσουν την ελληνική ΟΛΟΙ οι Έλληνες; Η γλώσσα θα εξακολουθεί να υπάρχει. Η ορθογραφία στην περίπτωσή σου είναι απελπιστική. Για να μην το πλατειάζουμε το θέμα. Καλοπροαίρετα (ή και κακοπροαίρετα) σου το επισήμανα. Δεν έχεις ανάγκη από λύπηση, η ωμή αλήθεια ΒΟΑ! Είσαι δυσανάλογα ανορθόγραφη σε σχέση με τη γενικότερη παιδεία σου...
Μια κουβέντα, είπαμε...
Όπως ανορθόγραφοι και αγράμματοι είναι στην πλειονότητά τους οι περισσότεροι...

Ανώνυμος είπε...

Και με μια συνηθισμένη ιδεολογία, ξέχασες να γράψεις φίλε "μύστη". Ακριβώς εκείνη που έχουν όλοι οι Μέσοι Έλληνες.

Φιλικά
GT

Υ.Γ. Και το τελικό "ν" να προσέχεις (εκτός κι αν το έκανες επίτηδες.. ως μέσος "Έλλην")

Ανώνυμος είπε...

G.T.= Gipsy Turk

Ανώνυμος είπε...

Tουρκογύφτισσά μου (το λέω γλυκά και με αγάπη, ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ!)

Από ιδεολογήματα και συμπερασμούς... να φάν' και οι κότες... Ξέρω ότι ξέρεις ότι ξέρω...
Ο Μύστης δεν εγκλωβίζεται σε ανώφελους ιδεαλισμούς και άκαρπους φανατισμούς..
ΧΩΡΙΣ ΠΑΡΩΠΙΔΕΣ, αυτό είναι το ζητούμενο...

ΝΑ ΣΑΙ ΚΑΛΑ!.. χεχεχε

Ανώνυμος είπε...

Fractal, διαβάζοντας τα παραπάνω μου λύθηκε μια απορία που είχα. Ξέρεις δεν συνηθίζω να γράφω συχνά και γι’ αυτό δεν άνοιξα blog, παρακολουθώ όμως με ενδιαφέρον αυτά που γράφουν οι blogger.
Παρατήρησα λοιπόν ότι κάποιοι πολύ φίλοι σου έπαψαν να σου γράφουν εδώ και καιρό και δεν μπορούσα να το εξηγήσω. Τελικά το βρήκα, τους ενόχλησε η ορθογραφία σου και γι’ αυτό έπαψαν να σου γράφουν. Χε Χε Χε! Φιλικά G
ΥΓ. Φίλε Μύστη δεν είμαι «η» είμαι «ο».

Ανώνυμος είπε...

Fractal, ως άλλος G -γεια και χαρά σου φίλε- έβγαλα κι εγώ ορισμένα συμπεράσματα. Μου φαίνεται ότι εκτός από την ορθρογραφία, ορισμένους τους ενοχλεί και η έλλειψη φύλου!

Υ.Γ. Φίλε "μύστη" ούτε εγώ είμαι τουρκογύφτισσα. Τουρκογύφταρος είμαι και μάλιστα με ένα μουστάκι να..!! αν και λευκό πλέον.

Asterion είπε...

Fractal
καλησπέρα. Ο λόγος της απουσίας μου όπως είχα γράψει ήταν ότι είχες αναφέρει οτι θα έχεις φοβερή δουλειά και δεν θα ευκαιρείς για τίποτα. Τότε μάλιστα αν θυμάμαι έγραψα ότι όταν αισθανθείς άνεση να το δηλώσεις.
Εκείνο που έγραψες για το μέχρι Πάσχα το κρατάω στα υπόψιν το κρατάω επειδή "όταν οι άνθρωποι σχεδιάζουν ο Θεός γελάει".
Κάτι σοβαρό που παραλείφθηκε στην συζήτηση περί γλώσσας είναι ότι υπάρχει ίσως μόνον στην Ελληνική επειδή είναι και η μόνη εννοιολογική γλώσσα και για αυτό έχει την ικανότητα ανάπλασης και μετάπλασης, Η ΔΟΝΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑ!!!

Ανώνυμος είπε...

Λευκό μουστάκι... ατιμασμένο μουστάκι... ΧΕΧΕΧΕ

Κατά τα άλλα, ό,τι πείτε...


ΘΡΥΛΕ ΘΕΕ ΜΟΥ, ΟΛΥΜΠΙΑΚΕ ΜΟΥ!

Yannis Petsas είπε...

Φίλε Μύστη, μπορεί να συμφωνώ μαζί σας και να κάνω ό,τι μπορώ να διασώσω κάτι ή αν θέλετε να σωθώ, αλλά σ‘ αυτό το πέλαγος προτιμώ ένα ανορθόγραφο fractal από μια κενή ταυτότητα. Προσωπικά βαρέθηκα όλους αυτούς τους λόγιους που δεν γράφουν τίποτα και δεν με νιάζουν καθόλου τα λάθη, ίσως γιατί ακούω μόνο τι λέει αυτός ο άνθρωπος. Κατά τη γνώμη μου λέει πολύ ενδιαφέροντα πράγματα, πολύ πιο σημαντικά απ’ το να γράφει σωστά μια βλακεία.

Ανώνυμος είπε...

Φίλε Γιάννη,
έτερον εκάτερον...

ολα θα πανε καλα... είπε...

Καλησπέρα,περνώντας είδα ότι μεγάλωσε πολύ ο αριθμός των σχολίων από την προηγούμενη φορά και μπήκα να διαβάσω.Αλλά έπεσα σε σχόλια σχετικά με την ορθογραφία.Δεν ξέρω,αναρωτιέμαι για το καλοπροαίρετον του πράγματος μερικές φορές,αλλά φαίνεται πως είμαι εγώ πολύ καχύποπτη και κακιά και ο κόσμος καλοπροαίρετος πάντα και αγνός.

Γιώργος Χατζηαποστόλου είπε...

Αγαπητό fractal, σε όλα τα κείμενα των αναρτήσεων έως τώρα, διαπιστώνω την ίδια ευαισθησία στη σχέση με τους πρωταγωνιστές των θεμάτων σου και συνέπεια στην απεικόνιση της δράσης τους σε κάθε ιστορία. Χαίρομαι που σκέπτεσαι και αισθάνεσαι "ορθογραφημένα".

fractal είπε...

Μύστη είναι προφανές ότι η σκέψη μας ξεκινά από εκ διαμέτρου αντίθετα σημεία. Ξεκινώ από τον άνθρωπο και συ από τον κώδικα. Άρα δεν συναντιόμαστε. Όμως όι χαραχτηρισμοί (μοσχαρίσιες γλώσσες, τουρκόγυφτοι, λαϊκισμοί , αγράμματοι κλπ ) δεν μπορούν να υποστηρίξουν με κανένε τρόπο, την άποψη σου. Και αφού η γλώσσα είναι αυθύπαρκτη γιατί μάχονταν οι αγωνιστές του 21 να την σώσουν? Και αν πεθάνει ο μόνος Γάλλος που μιλά την Ελληνική γλώσσα πόσο καιρό ακόμα θα μιλιέται η γλώσσα. Θα υπάρχουν βέβαια τα γραπτά κείμενα. Φυσικά. Αλλά μετά από πολλά χρόνια θα μας λένε ότι και η σφηνοειδής γραφή σήμερα. Τέλος Μύστη. Το θέμα κλείνει από μένα και δεν δημιουργήθηκε βέβαια επειδή είπες ότι είμαι ανορθόγραφ- Αυτό το ήξερα. Όσο όμως και αν προσπαθώ δεν τα καταφέρνω να βελτιωθώ, Και δεν νομίζω ότι άφησα σε κανένα περιθώριο να με λυπάται. Ούτε εγώ λυπάμαι τους ανθρώπους με αναπηρία. Συνήθως αναπτύσουν άλλες πολύ σπουδαίες δεξιότητες. Ακόμα και οι ανάπηροι στο μυαλό και οι σεξουαλικά ανάπηροι. Εγώ λοιπόν ρίχνω μπόλικο αλάτι στο νερό, και σου εύχομαι καλό απόγευμα.

fractal είπε...

Αγαπητέ G.T Συμφωνώ. Στη βάση κάθε άποψης υπάρχει μιά συγκεκριμένη ιδεολογική κατεύθυνση.

fractal είπε...

Φίλε G Το παρατήρησες λοιπόν. Φαίνεται πως είσαι και παλιός και προσεκτικός παρατηρητής των bloggς. Ναι συμβαίνουν αυτά . Όπως ακριβώς το είπες. Μόνο που δεν είμαι σίγουρ- πως η αιτία είναι τα ορθογραφικά μου λάθη. Πάντως λάθη εκούσια και ακούσια..

fractal είπε...

Κωσταντιν. Φυσικά πρώτα ο Θεός. Ευχαριστώ για την κατανόηση του όγκου της δουλειάς. Όσο για τη ΔΟΝΗΤΙΚΗ σημασία της γλώσσας μας, θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον αν μας ανέπτυσες το θέμα. Δηλώνω άσχετ- αλλά με τεράστια επιθυμία να ακούσω.

fractal είπε...

Γιάννη ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Προσωπικά αν δεν έχω κάτι να πω σωπαίνω.

fractal είπε...

Αγαπητή "ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ" Από τα δικά σου γραφόμενα βγάζω το συμπέρασμα ότι είσαι υπέρ της επικοινωνίας. Με καλή η κακή προαίρεση. Πρέπει να ακούγονται όλες οι φωνές. Έτσι θα βάζουμε το μυαλό μας να λειτουργήσει προκειμένου να αποκτήσουμε άποψη.
Και αυτό είναι το ζητούμενο. ΝΑ λειτουργεί το μυαλό μας.

fractal είπε...

Καλέ μου DGE_X
Τι να πω. Το σχόλιό σου μου έφερε ένα ζεστό χαμόγελο. Ένα χαμόγελο που διέσχισε την μπλογγόσφαιρα όπως τα καράβια το Αιγαίο. Με δύναμη και αποφασιστηκότητα για τον προορισμό Ευχαριστώ.

Γ.Θ. είπε...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ Σ΄ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗ ΜΑΝΝΑ ΜΟΥ.
ναστε γεροι κι΄ευλογημενοι...

Ανώνυμος είπε...

μεγάλη η χάρη σου καλό μου φράκταλ.. μισή ώρα βρίσκομαι εδώ και διαβάζω..
Θύελλα ξεσήκωσες με την ανορθογραφία σου. Λοιπόν εγώ αν θες συντροφιά ή νιώθεις άσχημα μπορώ ερχόμενη εδώ να αφήνω απέξω την ορθογραφία μου που έτσι κιαλλιώς δεν είναι άψογη. Αν και θα σου πρότεινα να βάλεις μια ταμπελίτσα στην εξώπορτα που να λέει. "Τα σχόλια θα γίνονται δεκτά μόνο και εφόσον είναι Aνωρθώγραφα :)" και μόνο που το σκέφτομαι χαμογελάω..

Ανώνυμος είπε...

καλό απόγευμα.. καλό βράδυ

fractal είπε...

Σταγονούλα είσαι απίστευτηη. Τέτοιο αυτοσαρκασμό μόνο ένας αμπάμ καταμπάμ Χιώτης θα μπορούσε να κάνει.
"ΧΙΟΣ ΓΕΛΩΣ" Αυτό είναι.

Ανώνυμος είπε...

ΝΤΕΛΑΛΗ
Έχεις δυνατή μνήμη.
Δεν ξέρω πολλούς να γιορτάζουν σήμερα. Και για την ακρίβεια κανένα. Ήξερα κάποτε, κάποιον, που γιόρταζε. Του είχαν στείλει δώρα για όλη του τη ζωή, τότε. Έτσι μου είπε όταν, τελευταία τον είχα συναντήσει. Το σπαραχτικό κελάϊδημα ενός αϊδονιού, και ένα μοναδικό μαργαριτάρι μέσα σε μιά αχιβάδα. Πράγματι, δώρα καρδιάς. Τον καταλαβαίνω. Μου είχε πει ακόμα τότε πως ένας ειδωλολατρικός χρησμός, (αν δεν κάνω λάθος όμως δεν υπάρχουν χριστιανικοί χρησμοί) πάντως ο τελευταίος χρησμός, του είχε απαγορεύσει να μιλά για αυτή την υπόθεση.
Ο ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

΄Ακουσα φασαρία και μπήκα και αφού μπήκα, είδα φως! Μετά από αυτό έμεινα κι εγώ να πω τη γνώμη μου. Νομίζω πως είναι καιρός να ξεπεράσουμε τα διαδικαστικά (ορθογραφία κτλ.) και να επανέλθουμε στην ουσία του εξαιρετικά καλογραμμένου - εννοώ νοηματικά και ως πηγαία ροή λόγου - αυτού άρθρου. Ο λεκτικός κώδικας είναι η τελική καταγραφή των νοημάτων, είναι το χαρτί περιτυλίγματος του δώρου, ή αν προτιμάται η κορνίζα σε μια όμορφη ζωγραφιά. Ζητώ συγγνώμη από τα "είδη δώρων" που δεν δίνω σημασία στο περιτύλιγμα και από τα καταστήματα που κατασκευάζουν κορνίζες που έχασαν έναν πελάτη.

Ανώνυμος είπε...

Αυτοσαρκασμό?? Πώς με κατάλαβες μικρούλι φράκταλ σε λίγες γραμμές??
Ταμπελίτσα βλέπω δεν έβαλες οπότε γράφω όπως θέλω..
Χίος Γέλως ε?? Μια αδέσποτη, λολή, ούρια σταγόνα είμαι που αρέσκεται να τυμπανίζει παλαβωμένα πάνω σε ανύποπτα καλογυαλισμένα τζάμια :)

fractal είπε...

Σταγονούλα Τόξερα, το αισθανόμουν πως θα γίνουμε δυό...Γιατί δεν περνάς από την Λάδης? Στον δεύτερο όροφο. Προχώρα στο βάθος, ίσια. Ανοίγεις την κόκκινη φαρδιά πόρτα. Δεξιά σου θα δεις το fractal να γράφει και να μιλά στο τηλέφωνο κλείνοντας παραστάσεις. Αύριο βράδυ όλο το μπουλούκι θα είμαστε στου Χότζα. Σταγονούλα δεν κάνεις τίποτα να παρηγορήσεις ένα ούριο fractal. Άσε που μπορεί και να με ξέρεις. Αν τελικά γνωριζόμαστε θα γελάω τρεις μέρες και τρεις νύχτες. Όχι εγώ δεν θα βάλω ταμπέλα. Θα βάλουν όμως οι φιλόλογοι. "ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΤΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΣΑΣ¨Στην καραντίνα θα με βάλουν σταγονούλα μου. Στην φυλακή των προκρίτων μέσα στο κάστρο. Δεν την γλυτώνω. Αλλά και από εκεί θα βρω τρόπο να εκπέμπω. Μισή ντροπή δική μου και μισή δική τους..

αστυάνακτας είπε...

καλημέρα fractal...ας είμαι ελπίζω το 100 σχόλιο...εγώ το fractal μου το υπερασπίζομαι...μύστη μου άσε τις ορθογραφίες...το περιεχόμενο μας νοιάζει...το περιεχόμενο...και το fractal τα παει υπέροχα...πιάσατε τις ορθογραφίες και χάθηκε ο ήχος της λύρας....ησυχάστε λίγο κι ακούστε στο βάθος τη λύρα και τα βαριά χτυπήματα των χορευτών και τις φωνές τους...αφεθείτε σ΄αυτό...

fractal είπε...

ΑΣΤΥΑΝΑΚΤΑ Δεν νομίζω πως θα υπήρχε πιό όμορφο όνομα για να υπογράψει το 100ο σχόλιο της Λύρας. Ευχαριστώ. Ξέρω όμως πως αυτό που έγραψες δεν ήταν μόνο για να υπερασπισθείς το fractal . (To "ΜΟΥ" ήταν υπέροχο, σε ευχαριστώ) Ξέρω πως από κάποιο κοντινό σημείο ξεκινά και η δική σου θεώρηση των πρεγμάτων όσο αφορά την γλώσσα μας. Γιατί τα λάθη είναι λάθη δεν το αμφισβητώ, και μακάρι να μην τα έκανα. Η διαφορά μας είναι στο πως βλέπει κανείς τη γλώσσα. Σαν σύνολο κωδικών που υπόκειται σε απαράβατους κανόνες η σαν μιά από τις εκφράσεις της κοινωνικής δυναμικής. Εγώ εκεί εστίασα τη διαφορά μου με τον φίλο Μύστη.
Περνώ συχνά από το ιστολόγιό σου. Αλλά βρε παιδί μου τα χάνω. Μπερδεύομαι. Θα ξαναπροσπαθήσω να σε επισκεφτώ, Αυτό τον καιρό έχω πολύ δουλειά Θα ξαναμιλήσουμε όμως.

ολα θα πανε καλα... είπε...

Aγαπητό fractal,
Όπως θα διαπιστώσεις,έβαλα μετριασμό σχολίων στο ιστολόγιο,με άλλα λόγια δε θα είναι προσβάσιμο σε όλους.Δε βλέπω πουθενά διεύθυνση εμαιλ,αν θέλεις,στείλε μου μια για να μπορώ να σου στείλω εκεί "πρόσκληση",έτσι λέγεται ώστε να μπορείς να μπαινεις.
Καλό απόγευμα.

ολα θα πανε καλα... είπε...

η διεύθυνσή μου είναι:gorgo1444@gmail.com

Yannis Petsas είπε...

Καλά κι εμείς έχουμε mail, δεν βγαίνουμε να το φωνάζουμε στις ρούγες.
Σας έγραψα fractal, αλλά ένας δαίμονας, ξέρετε, παίζει με την αλληλογραφία σας.
Μια καλησπέρα είπα να πω.

ολα θα πανε καλα... είπε...

Γιάννη,έγραψα εδώ το εμαιλ γιατί το μεσημέρι,που είχα ενεργοποιήσει ήδη τον μετριασμό σχολίων όταν έστελνα το μήνυμα,δε θα ήταν δυνατόν να το βρει το fractal,γιατί για όσο διάστημα κράτησε αυτό,η είσοδος στο μπλογκ δεν επιτρεπόταν.

Yannis Petsas είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
αστυάνακτας είπε...

@fractal....
τα απλά πράγματα είναι και τα πιο μπερδεμένα....πες μου όμως κι άλλα....

fractal είπε...

Αγαπημένο μου εγγόνι, γυιέ του Έκτορα....Να σου πω. Πως ?
Θέατρο Βεάκη !! Οκτωβρίου 9 μμ.
Ίσως μιλήσει το αίμα και με αναγνωρίσεις.

Ανώνυμος είπε...

Καλό μήνα εύχομαι σε ανθρώπους και fractal. Καλά ταξίδια σε όσους φεύγουν και καλές αφίξεις σε όσους έρχονται. Και να προσέχουν να μην χάσουν τα μαλλιά τους με όσα ακούνε και όσα γράφονται - εννοώ εκτός μπλογκόσφαιρας.

fractal είπε...

Ανώνυμε.Παρά την ανωνυνία συμπεριφέρεσε σαν πολύ οικείο πρόσωπο Γενικώς στα bloggs και ειδικά σε αυτό το ιστολόγιο. Νάσαι καλά και εσύ και εσύ και η ανωνυμία σου. Χαλάλι σου.

Ανώνυμος είπε...

www.arelis.gr
περιεχει ερωτονομικον που σοκαρε την ελληνικη κοινη γνωμη με την βιαιη σεξουαλικοτητα του

anepidoti είπε...

Δεν έχει σημασία που απέχεις, δεν έχει σημασία που είμαι το112ο σχόλιο, δεν έχει σημασία τι θα πω, σημασία έχει πως είναι η δεύτερη φορά που κινητοποιήθηκε το...θυμικό, σ' αυτόν τον απέραντο τόπο που λέγεται διαδίκτυο.Σ' ευχαριστώ.
Σημ.:Φαντάσου είμαι και κατά το ένα τέταρτο από Τραπεζούντα...Τι γλύκα ήταν αυτή και πόσο μίλησε σ' ένα κομμάτι της δικής μου πατρίδας, της προσωπικής πατρίδας.
Καλό μεσημέρι...

fractal είπε...

Anepidodi. Καλώς την και ας άργησες.
Πόσουι λίγοι είμαστε εμείς που κλείστηκαμε μέσα στα σύνορα αυτού του μικρού Ελληνικού κρατιδίου και πόσοι πολοί εκείνοι που έμειναν απέξω...
Τους συναντούμε παντού με την ίδια θλίψη στα μάτια και την ίδια νοσταλγία για αυτό που ποτέ δεν γνώρισαν, παρά μόνο σαν κλάμα λύρας στην ψυχή τους, βαθειά πολύ βαθειά. Καλό μεσημέρι καλή μου.

fractal είπε...

exactly, what information are you looking for? Please explain what is Run....gold? Your comment is not clear! Please respond