Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009

Στις φυλακές

Πριν λίγες μέρες βρέθηκα στη φυλακή. Σε μιά θεατρική παράσταση, για τους ανθρώπους που βρέθηκαν και εκείνοι εκεί, για διαφορετικό από εμένα, λόγο.
Σχεδόν στο σύνολό τους νέοι, (κάτω των 30), με ανήσυχα και φοβισμένα μάτια που στα περισσότερα διέκρινα μιά ελαφρά ειρωνία, περιφέρονταν νευρικά στο χώρο συγκέντρωσης.
Από τη μεριά μου, επεδίωκα να τους κοιτάζω στα μάτια και το χαμόγελό μου έβρισκε τις περισσότερες φορές μιά υποψία ανταπόκρισης. Περιηγήθηκα τους χώρους της καθημερινότητάς τους. Την αυλή που απλώνουν τα ρούχα τους, τους διαδρόμους που κάνουν τις βόλτες τους, τους τοίχους που απλώνουν τα όνειρά τους. Οι ζωγραφιές τους (καθόλου πρόστυχες, σαν εκείνες που βλέπουμε στους δρόμους να συνοδεύουν συνήθως τα σχόλια ποδοσφαιρικών ομάδων), είχαν κάτι νοσταλγικό. Φιαγμένες όλες με μολύβι . Ένας άγγελος με μεγάλα φτερά και πρόσωπο που θύμιζε τις ζωγραφιές παλιού αναγνωστικού, των πρώτων χρόνων της σχολικής μας ζωής.. Μου έκανε εντύπωση που ήταν χωρίς σπαθί..!
Το μόνο όπλο που ήταν ζωγραφισμένο στους τοίχους ήταν το βέλος που τρυπούσε κάμποσες καρδιές, που έσταζαν αίμα...Ονόματα, ημερομηνίες, αφιερώσεις, στίχοι, ζωγραφιές, όλα μαζί μιά ασπρόμαυρη ταπετσαρία τρυπούσε τους τοίχους και άφηνε τη σκέψη να δραπετεύσει.
Μου μιλούσαν με ευγένια και κατά τη διάρκεια της παράστασης, όταν κάποιος αντελήφθη ότι είμουν όρθι- σηκώθηκε και μου έδωσε το πλαστικό σκαμπώ. ( Τα καθίσματα ήταν ελάχιστα) Δεν μπορώ να θυμηθώ πριν πόσα χρόνια είχε συμβεί να δώ αυτή τη χειρονομία, στον ελεύθερο κόσμο που ζω..Αντίθετα, στο τελευταίο μου ταξείδι στην Αθήνα, είδα πραγματική μάχη για μιά θέση στον ηλεκτρικό.
Παρακολουθούσαν την παράσταση με προσοχή, ενώ εγώ παρακολουθούσα την έκφραση στα πρόσωπά τους. Διασκέδαζα αναγνωρίζοντας τις παιδιάστικες αντιδράσεις τους. Κάποιος συμμετείχε χαμηλόφωνα στους διαλόγους. Ένας πανήψυλος μελαχροινός ήταν έτοιμος από στιγμή σε στιγμή να μπεί στη σκηνή.. Ειδικά όταν ο ένας ηθοποιός αποκαλούσε μιά γυναίκα "πόρνη" (Το έργο ήταν "η Βέρα" του Κεχαϊδη). Κάποιος άλλος σχολίαζε με τον πλαϊνό του τις ατάκες των ηθοποιών , υπερασπιζόμενος πότε το δίκιο του ενός και πότε το δίκιο του άλλου, ανάλογα με την εξέλιξη της υπόθεσης του έργου.... Με κέρασαν ένα άθλιο τσάϊ σε πλαστικό ποτήρι, αλλά το ήπια όλο στην "υγειά τους" και στην κατά τα θέλω τους, εξέλιξη της ζωής τους... Είναι η πρώτη φορά που μπήκα στη φυλακή.. Ακόμα η εμπειρία αυτή, δεν έχει κατασταλάξει μέσα μου. Είναι θολή, σαν το τσάϊ που μου προσέφεραν. Ξέρω μόνο πως καθώς τους χαιρετούσα, ένα κομμάτι της ψυχής μου , έμεινε κρεμμασμένο πάνω στα ακανθωτά συρματοπλέγματα της αυλής, που ψυλώνουν τους ζωγραφισμένους τοίχους μέχρι να φτάσουν τον ουρανό..

62 σχόλια:

Asterion είπε...

Ναι-ναί κραυγή προς την ελευθερία. Ομως με λίγη διαστροφική σκέψη, δεν ξέρω τι μπορεί να του κάνουν του ανθρώπου αυτοί που δεν φαίνονται πίσω του και σκούζει κατ΄αυτό τον τρόπο. Λές να είναι κραυγή ηδονής;;;;;
Βαρέθηκα τις τυποποιημένες και στυλιζαρισμένες απαντήσεις. Μου θύμισε κια κάποια εικόνα σε σχετικά ψυχογραφικά tests. Ιδού λοιπόν η απάντησή μου και περιμένω την συνέχεια ανθρώπινο παγωτό που σε μο΄πυδιασε το κρύο και δεν μπορείς να κατεβάσεις ιδέες ή μάλλον, βάζεις άλλους να ξετρυπώσουν τον όφι τον κακό.

fractal είπε...

ΑΣΤΕΡΙΩΝ. Δεν φταίω εγώ που η φαντασία σου τρέχει και κάνεις σχόλιο στην ανάρτηησή μου πριν την ολοκληρώσω..Μπορεί να κάνει κρύο αλλά δεν έγινα ακόμα παγωτό.. Προηγούνται άλλοι από τα βόρεια σύνορα της Πατρίδας.. Εμείς στα ανατολικά σύνορα, βλέπουμε πρώτοι τον Ήλιο..
Καλή σου ημέρα λοιπόν, με ένα Ήλιο της Ανατολής.

Ανώνυμος είπε...

Καλό μου fractal είναι οι ξεχασμένοι, είναι αυτοί που δεν θέλουμε να ξέρουμε ότι υπάρχουν, είναι η δική μας αποτυχία. Αρκεί να περνάμε εμείς καλά και άσε τους αυτούς εκεί που τους έστειλε η μοίρα τους.
Δεν ξέρουμε ότι ένα απλό τυχαίο γεγονός μπορεί να στείλει και εμάς πίσω από τα σίδερα, και τότε φυσικά όλα αλλάζουν.
Όσο για την ευγένεια των έξω την γεύομαι κάθε ημέρα. Ορθοστασία πηγαινοέρχομαι με τον ηλεκτρικό ή το μετρό, γιατί ντρέπομαι να τρέξω να πιάσω θέση. Αχ αυτά τα άτιμα τα μικρά πως τρέχουν να πιάσουν μια θέση για να αποχαυνωθούν μετά με το MP3 τους. Πολλά φιλιά gskastro
ΥΓ. Όταν μπήκα προ ολίγου και είδα μόνο τον τίτλο, θεώρησα ότι το έγραψες για τον Αστερίωνα και εμένα για το σχόλιο που άφησε στη προηγούμενη ανάρτηση, προφανώς δεν το είδες. Πάντως το μυαλό του όντως αχαλίνωτο

Asterion είπε...

Πρέπει να έχεις συγγένεια με το χέλι και στην νοστιμιά και.....στον ελιγμό. Ετσι χαίρομαι τους ανθρώπους. Τώρα ανάρτηση σε δόσεις πρώτη φορά αντικρύζω. Πόσα έχω να μάθω ακόμα.
Να έχεις στο μυαλό σου ότι η προηγούμενη ανάρτηση είχε και κάποια συνέχεια στα σχόλια.
Επειδή έχω κάνει σε κάποιο είδος φυλακής, η ποιό δραματική στιγμή είναι η στιγμή που σε κλειδώνουν για πρώτη φορά.

Andriou είπε...

Είναι αναπόφευκτο –και δεν μπορεί παρά να είναι έτσι: η φυλακή σκοτώνει σε έναν άνθρωπο κάθε ιδιότητα που τον βοηθά να προσαρμόζεται όσο το δυνατόν καλύτερα στην ζωή της κοινότητας. Τον καθιστά το είδος του ανθρώπου που θα ξαναγυρίσει αναπόφευκτα εκεί μέσα για να περάσει όλη την υπόλοιπη ζωή του σε έναν από εκεί¬νους τους πέτρινους τάφους, πάνω στους οποίους είναι χαραγμένα τα εξής: «Σωφρονιστικό και Αναμορφωτικό Ίδρυμα». Μόνο μία απάντηση υπάρχει στο ερώτημα τι μπορεί να γίνει για να βελτιωθεί αυτό το ποινικό σύστημα: Τίποτα! Η φυλακή δεν μπορεί να βελτιωθεί. Με εξαίρεση κάποιες ασήμαντες μικροβελτιώσεις, δεν μπορεί να γίνει απολύτως τίποτε άλλο εκτός από το να κατεδαφιστεί!

Πιότρ Κροπότκιν (Φυλακές και Καταπίεση)

Katerina είπε...

ξέρεις οταν βρισκεσαι σε ένα μέρος που έχει ταμπέλα κακο, δεν εκπλησεσαι με αυτό, αντιθέτως θέλεις να ανακαλύψεις κάτι αντιθετο. Κάτι όμορφο. Που όντως υπάρχει. Ο καθένας μας μπορει να βρεθει σε κάποια φυλακή κάποια στιγμή της ζωής του. (κάποιοι είπαν οτι η φυλακη ειναι για τους ηλίθιους)
Στον έξω κόσμο εκπλήσσεσαι οταν συναντάς το κακό. Γιατί; αν αναλογιστεις οτι ο καλός σε άλλη στιγμή μπορει να υπαρξει κακός και τουμπαλιν.

δε μπερδευτηκες με τη σαφήνεια μου ,ελπίζω

Γιώργος Χατζηαποστόλου είπε...

Τα παιδιά αυτά θα εκτίσουν τις ποινές τους στη φυλακή, επειδή δεν έχουν κλέψει αρκετά χρήματα ώστε να μπορούν να οργανώσουν τις επαναλαμβανόμενες αποδράσεις τους όπως αυτή που πραγματοποίησαν σήμερα το απόγευμα ο Παλαιοκώστας και ο Ρετζάι από τις φυλακές Κορυδαλλού, με ελικόπτερο (πάλι!).

Yannis Petsas είπε...

Ευαισθησία, ως συνήθως. Η φυλακή, για όλους εμάς τους απ’ έξω απλώς κάτι που θα προτιμούσαμε ν’ αποφύγουμε. Ένας χώρος που η αδικία και το δίκιο συνυπάρχουν, περιορισμένα πίσω απ’ τα κάγκελα, τα σύρματα, πιο ευδιάκριτα. Μια καθημερινότητα πιο σκληρή αλλά κι έξω, ποιός πιστεύει πως τα πράγματα είναι ρόδινα; Αν αναλογισθείς δε την κλίμακα…

Side21 είπε...

Όπως έχω μόνιμη
λεζάντα στο blog μου
"Οι φυλακές δεν είναι σκουπιδότοπος
ανθρώπων, αλλά ο καθρέφτης της κοινωνίας μας" ...
Κοιτάζοντας μέσα τους βλέπουμε
το είδωλό της ...
Οι άνθρωποι που βρίσκονται εκεί
είναι δημιουργήματά μας ...
Δε βρίσκονται εκεί όσοι έχουν παραβατική συμπεριφορά, αλλά όσοι δεν είχαν τη δυνατότητα να αποφύγουν τις συνέπειές της ...
Χτες πέρασα απ' το Bazzar του xebloggaρίσματος στην Κυψέλη που γινόταν για ενίσχυση των φυλακισμένων μαννάδων και των βρεφών τους που βρίσκονται πίσω απ' τα κάγγελα στην Ελευσίνα ....
Η ειρωνία είναι πως στην πελιοψηφία τους είναι αλλοδαπές, πρεζόνια και πόρνες !!!
Οι "καθώς πρέπει" παραβάτες βρίσκουν τον τρόπο να μένουν έξω έστω κι αν χρειαστεί να πάρουν ελικόπτερο !!!
Σε ζάλισα με την πολυλογία μου ...
Εύχομαι καλές Απόκρηες ...
Ο Καραγκιόζης ταξιδεύει στη Γερμανία !!!

fractal είπε...

ΚΑΣΤΡΟ μου πόσο δίκιο έχεις.
Και να φανταστείς πως την ώρα που έγραφα την ανάρτηση για τους φτωχοπρόδρομους το ελικόπτερο ετοιμαζόταν να πάει να παραλάβει με δόξες και τιμές την ελίτ των φυλακών.
Στο κόκκιο λεωφορείο του Δήμου Αμαρουσίου, ήταν και μάλλον θα είναι ακόμα, σύνηθες, οι μαμμάδες να βάζουν τα παιδιά τους να σπρώχνουν και να τρυπώνουν ανάμεσα στους επιβιβαζόμενους επιβάτες σαν τα διαολάκια για να πιάσουν θέση και να καθίσουν οι μαμμάδες...
Αν αυτό μεταφραζόταν σε ποινικό αδίκημα σε βάρος των παιδιών τους και της κοινωνίας που φιάχνουν, πόσα χρόνια φυλακή έπρεπε να εισπράξουν οι μαμμάδες..

fractal είπε...

Κατάλαβα σε τι είδους φυλακή έχεις κάνει..χμ... τι μου λες τώρα...
Δεν ήταν ξεγλύστριμα. Πραγματικά προσπάθησα πολύ για τη φωτογραφία της ανάρτησης γιατί δεν την φόρτωνε. Αν θέλεις το πιστεύεις.

Yannis Petsas είπε...

Τι να σου πω; Δέκα χρόνια είναι καλά; Να τ' αφήσω;

fractal είπε...

ΑNDRIOU. Δεν θυμάμαι που είχα διαβάσει πως αν οι πολιτικοί κρατούμενοι του εμφυλίου στις φυλακές δεν είχαν ιδεολογικό υπόβαφρο για να αντέξουν τη φυλάκιση και τα βασανηστήρια, θα είχε γεμίσει η Ελλάδα τρελλούς η δολοφόνους. Πάντως από τις κουβέντες που έκανα με τους ανθρώπους εκεί (τους φύλακες) μου είπαν ότι οι φυλακές του Νησιού μας είναι κολλέγιο σε σύγκριση με άλλες φυλακές που είχαν υπηρετήσει.
Το Σάββατο το πρωί πέρασα βιαστηκά. Σας είδα. Περίμενα να σας δω το βράδυ στην εκδήλωση του Φιλοτεχνικού για το Παλαιστηνιακό.
Όχι αυτή δεν ήταν από τις συνηθησμένες. (προλαβαίνω γιατί ξέρω τι θα μου πεις)

fractal είπε...

ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΩΚΕΑΝΟΥ, Ναι το μόνο σίγουρο είναι αυτό. Πως μιά κακιά στιγμή, για τους περισσότερους ανθρώπους, θα ήταν ικανή να τους φέρει εντός.. Το καλό και το κακό συνυπάρχουν μέσα στον καθένα μας. Δεν ξέρω όμως πόσες πιθανότητες υπάρχουν, αν περάσει κανείς αυτό το κατώφλι, να μην πάθει ζημιά ο μηχανισμός που υποστηρίζει το καλό μέσα μας. Ίσως εκεί θα έπρεπε να
υποστηριχθούν αυτοί οι άνθρωποι. να μην καταστραφεί κάθε καλό μέσα τους.

Asterion είπε...

Γιατί φρακτάλ μου να μην σε πιστέψω; Μήπως νομίζεις ότι έχεις απέναντίσου κάποιον που παίζει στα δάκτυλα το pc. Ομως κάθηασα και σκέφθηκα κάποια ποινή για τις μαμάδες που αυθαιρετούν και παρανομούν, που να είναι σκληρ΄ή μεν αλλά ευχάριστη. Κατέληξα όμως ότι χρειαζόμαστε προικισμένους εθελοντές από την Τανζανία ή Ουγκάντα κατά προτίμιση. Φοβάμαι όμως ότι αντί συνετισμού θα είχαμε συχνότερρη επανάληψη.

fractal είπε...

ΓΙΩΡΓΟ_Χ Και να φανταστείς ότι όταν έγραφα την ανάρτηση, η επιχείρηση δραπέτευσης θα είχε ίσως ξεκινήσει.. Και η δραπέτευση(????) θα γινόταν από τον ουρανό! Στις φυλακές που περιγράφω, στην αυλή όπου δεν υπήρχε ταβάνι υπήρχαν ακανθωτά σύρμματα..Το λέω εξ άλλου, πως τα σύρματα ύψωνανν τους τοίχους μέχρι τον ουρανό..Που να πλησιάσει ελικόπτερο..
Από χθές συμπάθησα περισσότερο αυτά τα παιδιά.

fractal είπε...

ΓΙΑΝΝΗ Πολλές ήταν οι φορές κατά το παρελθόν , που μη μπορώντα να αντέξω τις τεράστιες πιέσεις, είχα σκεφτεί σαν λύση το μονναστήρι ή την φυλακή. Βέβαια μιά φυλακή που να μπορώ να μπαινω και να βγαίνω όποτε ήθελα..

fractal είπε...

SIDE21
Καλό ταξείδι στον Καραγκιόζη. Σκεφτήκατε να δώσετε παράσταση για τους φυλακισμένους? Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο θα το χαρούν.
Αν και νομίζω πως τους χρειάζονται πράγματα (εμείς πήγαμε σαμπουάν, κάλτσες, τσιγάρα, κάρτες για τηλέφωνα) εν τούτοις δεν νομίζω ότι αυτό τους ευχαρίστησε τόσο όσο η επαφή μαζί μας. Όταν γυρίσεις στο νησί, ξαννασκέψου το.

fractal είπε...

ΓΙΑΝΝΗ Δέκα χρόνια..Ποιόος ζει και ποιός πεθαίνει..

fractal είπε...

ΑΣΤΕΡΙΩΝ. Σου αρέσει να γίνεσε ακατανόητος πολλές φορές.
Όσο για τις μαμμάδες θα το βρούν από τα παιδιά τους, με τέτοια ανατροφή που τους δίνουν. Δεν είναι ανάγκη να εισάγουμε τιμωρούς.

saltatempo είπε...

Fractal εύχομαι να είσαι καλά
Όπως βλέπεις μια επίσκεψη φτάνει για να καταλάβεις
πως υπάρχουν πολλοί παράλληλοι κόσμοι που τους κώδικες
και τις συμπεριφορές της ορίζουν άλλοι στα καλούπια του δικούς τους συστήματος.
Εδώ ταιριάζει ένα σύνθημα που λέγαμε στο στρατό
‘’ εκεί που αρχίζει ο στρατός σταματάει η λογική ‘’
και εκεί λυπών κάτι αντίστοιχο συμβαίνει

καλό βράδυ από την παγωμένη Αθήνα

Δημήτρης

fractal είπε...

Καλησπέρα Δημήτρη. Μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε..
Και εδώ κάνει πολύ κρύο.
Και δεν είαι μόνο το κρύο που παγώνει τον κόσμο. Είναι και όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Όση ώρα περιμέναμε να ταχτοποιηθού οι προϋποθέσεις για την παράσταση, αποφυλακίστηκε ένας νεαρός. Οι φύλακες τον ρώτησαν αν είχε χρήματα επάνω του και απήντησε πως είχε χρήματα ίσα-ίσα για το εισητήριο του πλοίου να γυρίσει στην Αθήνα.. Και ύστερα?
Θυμήθηκα το τραγούδι του Σαββόπουλου "Σαν βγω από αυτή τη φυλακή"...
Κανένας δεν τον περίμενε..
Ποιός ξέρει τι ρίμαξε τη ζωή του..
Είχε στην αγγαλιά του τα ρούχα του. Του έδωσαν μιά σακκούλα να τα βάλει μέσα. Αυτή η σακκούλα ήταν όλη η περιουσία του. Ποιός ξέρει τι απόγινε όταν έφτασε στον Πειραιά..
Ίσως να αναπολεί τη φυλακή.

nikiplos είπε...

καλησπέρα αγαπημένο fractal. Δεν μπορώ να πω ότι οι φυλακές είναι η κορωνίδα του πολιτισμού μας και πως θα μπορούσα άλλωστε όταν αποτελούν όχι μόνο τον καθρέφτη του πολιτισμού μας αλλά και του πολιτεύματός μας. Κοντολλογίς βαυκαλιζόμαστε τους Ευρωπαίους αλλά παραμένουμε ανατολίτες με την κακή έννοια βέβαια. Στην πλειοψηφία τους είναι άνθρωποι που εμπλέκονται με τα ναρκωτικά κυρίως, χάρη στο ιδιότυπο ελληνικό δικανικό σύστημα που στέλνει χωρίς τύψεις τους μικρέμπορους και τους μικροκαλλιεργητές στα σίδερα, ενώ με ξιππασμένη παρρησία απελευθερώνει ως απλούς χρήστες μεγαλέμπορους. Αυτό δεν είναι αποκύημα της φαντασίας μου αλλά πολύ κοντινό μου περιστατικό. Στον κορρυδαλό μόνο υπάρχουν μετανάστες που έχουν εκτίσει έως και δεκάχρονες ποινές χωρίς να έχουν διαπράξει απολύτως τίποτε! (Πάλι συγκεκριμένη εμπειρία).
Από εκεί και πέρα, χωρίς καμία αιδώ οι φυλακές αναλαμβάνουν το ρόλο του "σωφρονισμού". Δλδ να κατασκευάσουν αδίστακτους εγκληματίες χρήσιμους σε κάποιους. Αυτό βέβαια δεν είναι μονο ελληνική πατέντα, αλλά παγκόσμια. Οπωσδήποτε βέβαια είναι ουμανιστικότερες από τις άγριες φυλές που σφάζουν τους εγκληματίες και τους ψήνουν στις σχάρες για να τους φαν, ή τους Ταλιμπάν, που κόβουν χέρια, πόδια μόρια ή και κεφάλια ασεβών, κλεπτών κλπ, ενώ ενίοτε εξορύσσουν δημοσίως τους οφθαλμούς των για χάζι.
Μένει όμως το έλλειμμα του ανθρώπινου πολιτισμού στο ζήτημα των φυλακών. Έχει αποδειχθεί ότι όχι μόνο δεν αποτελούν σωφρονιστικά καταστήματα, αλλά το αντίθετο ακριβώς. Για την υπόλοιπη κοινωνία αποτελούν απλώς ένα φόβητρο...

Πιό σημαντιό για μένα είναι η καταπολέμηση της αιτίας που είναι ο κοινωνικός αποκλεισμός του υποψήφιου παραβάτη. Μάλιστα καθηγητές όπως ο Πανούσης, θεωρούν ως κοινωνικό αποκλεισμό και το να δουλεύει ο άνθρωπος συνέχεια μόνο για το ζην χωρίς κάποιες περαιτέρω απολαύσεις... Ίσως για αυτό και τον προπηλάκισαν οι τραμπούκοι.
Μακρηγόρησα καλό μου αλλά όπως και να το κάνεις συγκλονίζει η θέα ανθρώπων πίσω από τα σίδερα...
Να χαίρεστε τον ήλιο και το φως που συμβολίζει την ελευθερία.

Fegia είπε...

Εξαιρετική η πρωτοβουλία σας.
Όταν πρόκειται μάλιστα για νεαρά άτομα, που -ποιός ξέρει κάτω από ποιές συνθήκες απέκτησαν παραβατική συμπεριφορά....

Ενα μεγάλο ΕΥΓΕ, αγαπητό Fractal!!

ΥΓ. το αίτημα σου (μέσω του e-mail) ικανοποιήθηκε.
Καλό βράδυ.

fractal είπε...

NIKIPLOS Καλησέρα. Πράγματι η συντριπτική πλειοψηφία των κρατούενων είχαν εμπλοκή σε υπόθεση ναρκωτικών η μικροκλοπών. Έτσι μου απάντησε ένας φύλακας όταν τον ρώτησα γιατί ήταν όλοι, τόσο νέοι. Δεν έχουν προφτάσει ακόμα να γίνουν αδίστακτοι κακοποιοί. Το πρόβλημα είναι πως βγαίνουν από τις φυλακές παιδιά σαν αυτά. Καθώς μάλιστα βιώνουν ακραίες καταστάσεις αδικίας υπέρ των μεγαλοκακοποιών. Ο φίλος adriou έχει αφήσει ένα πολύ καλό σχόλιο λίγο παραπάνω.
Είναι γεγονός ότι εκεί μέσα παράγονται μηχανές χωρίς καμιά ανθρώπινη ευαισθησία που θα στραφούν ενάντια στην κοινωνία με το μεγαλύτερο μίσος που μπορεί να δημιουργηθεί σε ανθρώπινα όντα... .Έχουν έρθει πολλές φορές στο φως της δημοσιότητας, ανατριχιαστκές καταστάσεις σε βάρος κρατουμένων, στο όνομα του σωφρονισμού. Είχα διαβάσει κάπου, πως αν στην περίοδο του εμφυλίου, οι πολιτικοί κρατούμενοι δεν είχαν ιδεολογικό υπόβαθρο για να αντέξουν και να υποστούν τα βασανηστήρια και τις απάνθρωπες συνθήκες φυλάκησης , η Ελλάδα θα είχε γεμίσει δολοφόνους..
Φαίνεται απίστευτο πως μπορεί να συνυπάρχει στην ανθρώπινη φύση η ακραία εκδήλωση αγάπης και τρυφερότητας μαζί με την κτηνώδη βία…
Η απάντηση φαίνεται να ξεπερνά την ικανότητα της ανθρώπινης νόησης.
Κοκκινίζει κανείς από ντροπή όταν αναλογισθεί τα βασανηστήρια που έχει υποστεί ο άνθρωπος από τον άνθρωπο…
Να είσαι πάντα καλά, και κάθε μέρα σου να είναι μια καινούρια κατάκτηση.
Ο βοριας κατεβάζει ανεμπόδιστα την παγωνιά της Ρωσικής στέπας..
Οι μυγδαλιές όμως είναι ολάνθιστες και η ατμόσφαιρα είναι γεμάτη από τα άσπρα πέταλλα των λουλουδιώ τους.
΄Έχεις τα φιλιά μου.

fractal είπε...

FEGIA. Δεν θα το πιιστέψεις αλλά θα σου το πω. Ίσως εμείς να το χαρήκαμε πιό πολύ από εκείνους,
Προσωπικά θα ήθελα πάρα πολύ να ξανασυμβεί. Η δύναμη του θεάτρου είναι απίστευτη. Θυμήθηκα τώρα ένα κινηματογραφικό έργο που αναφερόταν σε μιά φανταστική Ιστορία με τον Θερβάντες. Δεν θυμάμαι ούτε καν τον τίτλο του. Πάντως σύμφωνα με την υπόθεση ο Θερβάντες καταδικάστηκε σε ισόβια φυλάκηση για το έργο του "ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗΣ" σε μιά φυλακή-πηγάδι όπου ήταν καταδικασμένοι και άλλοι βαρυποινίτες κακοποιοί. Μέσα στη φυλακή και στην προσπάθεια να απαντήσει στα ερωτήματα των άλλων γιατί καταδικάστηκε, τους δίδαξε το έργο για το οποίου την συγραφή είχε καταδικαστεί. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μεταμορφωθούν σιγα-σιγά σε ανθρώπους με συναισθήματα και αγάπη. Ναι βέβαια φαντασία του συνγραφέα της υπόθεσης.. Αλλά με όλλες τις προυποθέσεις να γίνει πραγματικότητα.
Ευχαριστώ για το Υ.Γ

Will Estevam είπε...

Hello, from Brasil =)

bambu222 είπε...

Hello, desde España, soy bambu222,
un saludo,la música preciosa.Los textos no he podido leerlos porque no se griego.

Γεφυριστές είπε...

Φράκταλ,
η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για μια συγκλονιστική εμπειρία για εμάς τους "ελεύθερους". Τα σχόλια των περισσότερων φίλων με βρίσκουν σύμφωνη αλλά ξεκινώντας από το απόσπασμα του Κροπότκιν (Άντριου) καταλήγω στο "ζουμί" όπως χαρακτήρισα διαβάζοντας την πρόταση του nikiplos.
Σε φιλώ

Yannis Petsas είπε...

Λοιπόν να σου πω την αλήθεια τα ‘χω πάρει μ’ αυτό το θέμα. Μου φαίνεται πολύ αλτρουιστικό και αρκετά δήθεν. Εντάξει ξέρω ότι αυτός ο κόσμος είναι άδικος αλλά γιατί εγώ δεν έκλεψα ποτέ κάποιον; Θέλω να πω όλα τα πράγματα έχουν τα ρίσκα τους. Στο Γυμνάσιο είχα μια παραβατική συμπεριφορά, στο πλαίσιο το συγκεκριμένο έκανα πράγματα που ήταν λάθος. Το πλήρωσα. Μερικοί καταφεύγουν στην εγκληματικότητα από ανάγκη, άλλοι γιατί είναι φυγόπονοι, άλλους τους έριξε εκεί η ζωή, βρέθηκαν απ’ την άλλη μεριά.
Νοιώθω πως δεν βγαίνει τίποτα με το ν’ απλώνεις το χέρι σ’ αυτούς, καλύτερα θα ήταν να ήξερες τι ψηφίζεις ακριβώς όταν το ‘κανες. Γιατί από ‘κει ξεκινάνε όλα, κι η σκατά παιδεία, κι η ανεργία και το έγκλημα. Όλα τα υπόλοιπα είναι μπαλώματα σ’ έναν διάτρητο κόσμο.

Asterion είπε...

Κυριε Πέτσα
συμφωνώ αλλά υπερθεματίζω. Το κύτταρο της κοινωνίας είναι η οικογένεια. Μάλλον από εκεί ξεκινάει η όλη κατάσταση, και περνάει μέσα από το σχολείο. Κάποτε Δάσκαλοι γινόντουσαν όσοι είχαν μέσα τους την παιδαγωγική και το ήθελαν. Τώρα το θεωρούν μια καταφυγή για τα λεφτουδάκια του Δημοσίου. Ωράριο και απεργίες. Από πάνω ένα κομματικό Υπουργείο. Κάπου έγραψα για τέσσερα υπερκομματικά Υπουργεία. Το καλό μας Φρακτάλ ξεπάγιασε και ψιλοσυμμετέχει.

fractal είπε...

ΓΙΑΝΝΗ και ΑΣΤΕΡΙΩΝ. Κατ΄αρχήν δεν διαφωνώ πως η βάση είναι η οικογένεια και το σχολείο. Και φυσικά ακόμα και ο τρόπος που επιλέγουμε τι θα ψηφίσουμε είναι απόρροια των παραπάνω παραμέτρων.
Οι οικογενειακές αρχές και η κατάσταση της παιδείας φυσικά είναι απόρροια της κοινωνίας που δημιουργείται από τις προτεραιότητες των "αρχηγών" που επιλέγουμε.
Αλλά τώρα βρισκόμαστε σε μιά δεδομένη κατάσταση.
Και νομίζω πως η συζήτηση πρέπει να ξεκινήσει από την απάντηση στο ερώτημα και την κοινή αποδοχή της απάντησης : ¨Κάθε άνθρωπος γεννιέται έχοντας μέσα του τα στοιχεία του "καλου" και του "κακού" ή γεννιέται κακοποιός?

ikor είπε...

Ασπρόμαυρα όλα, μέχρι και τα σκίτσα!

Πρέπει να ήταν συγκλονιστική εμπειρία, σ' ευχαριστούμε που τη μοιράστηκες μαζί μας.

Πάντως τη μέρα της ανάρτησης, ανάμεσα στους ζωγραφισμένους τοίχους, τα συρματοπλέγματα και τον ουρανό εμφανίστηκε κι ένα ελικόπτερο!

fractal είπε...

IKOR
Όχι κανένα ελικόπτερο δε φάνηκε..
Μονάχα κάμποσα σύννεφα γεμάτα βροχή..

ikor είπε...

Πάντως μ' αυτό που έγινε στον Κορυδαλλό, μάλλον οι φυλακισμένοι που είδες εσύ θα την πληρώσουν.

Γιατί, απ' ό,τι φαίνεται, υπάρχουν και στις φυλακές άνθρωποι δυο ταχυτήτων:

Οι καπάτσοι, που μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν κι οι ανήμποροι που απλώς σκιτσάρουν με το μολύβι τους την ασπρόμαυρη ζωή τους.

fractal είπε...

IKOR Ναι έτσι είναι. Και οι φυλακές κομμάτι της κοινωνίας που δημιουργήσαμε και που τα πρότυπά της αναπαράγονται με τους ρυθμούς και την ταχύτητα των καιρών μας.
Το ερώτημα είναι όχι αν αυτό είναι ανατρέψιμο, αλλά αν μπορεί τουλάχιστον να ανακοπεί η ταχύτητα της αναπαραγωγής του.

ολα θα πανε καλα... είπε...

Αγαπητό fractal,
Μια που έθεσες ένα ερώτημα παραπάνω,όχι,δεν πιστεύω πως γεννιούνται οι άνθρωποι κακοποιοί,μπορεί όμως να γεννιούνται μέσα στην κακοποίηση και στη βία που,με τη σειρά τους,αυτές,είναι πιθανόν να φέρουν νέα προβλήματα και να κάνουν μερικούς ανθρώπους,στο μέλλον,κακοποιούς.

Ανώνυμος είπε...

εύχομαι να αναπληρώσεις το κομμάτι εκείνο της ψυχής σου που έμεινε στα ακανθωτά συρματοπλέγματα

Yannis Petsas είπε...

Αναρωτιέμαι, μήπως η ερώτηση έπρεπε να 'ναι γεννιέται κανένας ελεύθερος;

fractal είπε...

ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ,ΚΑΛΑ Ακριβώς αυτό πιστεύω και εγώ. Αυτό που θα σου πω δεν έχει να κάμει με θρησκευτικές δοξασίες.. Ο ακρογονιαίος λίθος της προσέγγισής μου στη μεταφυσική (την Ψυχή) του ανθρώπου είναι πως "πλάστηκε", "καθ΄εικόνα και καθ΄ομοίωσι" ενός μοντέλου αγάπης για να μπορέσει να συμβιώσει, και να τον κάνει "ζώον κοινωνικό" και από την άλλη πλευρά η ζωϊκή καταβολή του, να επιβάλεται στην συμπεριφορά του με το ένστικτο.
Η πάλη αυτών των δύο στοιχείων που ανάλογα με τις συνθήκες που βιώνει θα επικρατήσει τελικά περισσότερο ή λιγότερο, (πάντα κατά την δική μου άποψη) θα προσδιορίσει την προσωπικότητα του καθενός μας.
Είναι πολύ αργά και είμαι πολύ κουρασμέν- Δεν ξέρω τι μέπιασε να αμπελοφιλοσοφώ με τόση νύστα και κούραση. Α'υριο τα ξαναλέμε.
Καλή νύχτα

fractal είπε...

ΗΛΙΟΓΡΑΦΟΣ
Ευχαριστώ για τις ευχές.
Έτσι γίνεται. Σχεδόν πάντα. Μετά από ένα χρονικό διάστημα σβύνουν οι μνήμες που έχουν αγκάθια. Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης?

fractal είπε...

ΓIANNH. Έβαλες ΤΟ ΘΕΜΑ.
Νομίζω πως πρέπει να πάμε πολύ πίσαω. Στα πρώτα στάδια της ζωής ου ανθρώπινου είδους, σαν τέτοιο.
Και "εν αρχή ειν ο λόγος" με την ένοια της "αιτίας"
Τα λέμε . Πρέπει να φύγω. Και κάνει ένα τρομερό κρύο. Θα βρώ ταξί?

Ανώνυμος είπε...

¨Κάθε άνθρωπος γεννιέται έχοντας μέσα του τα στοιχεία του "καλού" και του "κακού" ή γεννιέται κακοποιός?
Καλό μου fractal θέλεις απαντήσεις, μα πώς να σου απαντήσω αν δεν ορίσεις το περιεχόμενο αυτών των λέξεων διαχρονικά. Όταν έκαιγαν τις κακές τις μάγισσες οι καλοί Χριστιανοί ήταν καλή και θεάρεστη πράξη για τους Χριστιανούς και ασφαλώς κακή κάκιστη για τις ίδιες τις μάγισσες.
Αν θέλεις την άποψή μου, ο άνθρωπος όπως και κάθε ζώο όταν γεννιέται δεν έχει ούτε κακία αλλά ούτε και καλοσύνη, απλώς προσπαθεί να επιβιώσει και στην προσπάθεια αυτή θα κάνει ότι απαιτείται.
Έχεις δει αρκούδα στο δάσος και μια άλλη στο δρόμο να τη σέρνει ο αρκουδιάρης. Το ένα θηριώδες και το άλλο ήσυχο και καλοσυνάτο. Τι είναι αυτό που το μετατρέπει, μα τι άλλο από το ξύλο και το φόβο.
Το ίδιο έγινε και με τον άνθρωπο, η θρησκεία, η οικογένεια και η κοινωνία τους φύτεψαν καλά τον σπόρο του φόβου. Όσοι δεν φοβούνται γίνονται ελεύθεροι άνθρωποι. Αλλά και αυτοί που φοβούνται θα την κάνουν τη βρομιά τους όταν νομίσουν ότι δεν τους βλέπει ο νόμος ή ο θεός.
Πάρε παράδειγμα από τον εαυτόν σου, ένα φαινομενικά γλυκύτατο fractal περιμένεις τον Αστερίωνα πίσω από τις φτέρες να του κάνεις ποιος ξέρει τι κακό. Πολλά φιλιά gskastro

Asterion είπε...

Κάστρο φίλε μου λές το φρακτάλ να με περιμένει για κακό πίσω από τις φτέρες; Μήπως άκουσε ότι θα είμαι καλό λίπασμα και θα γιγαντωθούν;
Προσωπικά έπλεα σε πελάγη ευτυχίας με πλαίσιο τις φτέρες.
Θα προσέχω!!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

νομίζω πως καταλαβαίνω απόλυτα τα συναισθήματα σου μετά απο αυτή την επίσκεψη.. ένα κομματάκι και της δικής μου ψυχής θα έμενε εκεί πάνω στα συρματοπλέγματα να αιωρείται στα όρια των δύο κόσμων και να αναρωτιέται..
καλώς μας βρήκε η Ανοιξη..
καλή καθαρά Δευτέρα :)

kryos είπε...

Ο χαρακτήρας σου επίκτητος η όχι είναι η μόνη φυλακή σου ....ενίοτε μπορεί να σε οδηγήσει και στα κάγκελα .... από μια άλλη οπτική γωνία όλοι είμαστε το ίδιο φυλακισμένοι σ αυτό περίεργο σύμπαν.

Καλό βράδυ και καλό μήνα να ευχηθώ σε όλη την παρέα !!!

Το τσάι κάποια άλλη στιγμή με ποιο ανάλαφρο θέμα :)

Asterion είπε...

Τωρα τελευταία στην σελίδα σου πως μου δημιουργείται η εντύπωση πως είμαι εγώ πίσω από τα κάγκελα και μου ουρλιάζει ο δεσμοφύλακας από έξω.
Λέτε να υπάρχει ένοχη συνείδηση και να την κοπανάω μέχρι τώρα;

ολα θα πανε καλα... είπε...

@φράκταλ:

Τελικά,το βρήκες εκείνο το ταξί,τις προάλλες;
:)
Μια καλησπέρα αφήνω.

fractal είπε...

ΚΑΣΤΡΟ μου. 'Ελλειψα αεκετές μέρες από τη βάση μου. Δεν είχα τον υπολογιστή μαζί μου. Ελπίζω την καθυστέρηση στην απάντησή σου να μην την εξέλαβες ως υπεκφυγή.
Ορίζω λοιπόν τις ένοιες: ΚΑΛΟ είναι ότι βοηθά τη ζωή να πάει μπρος και κακό είναι ότι έρχεται σε αντίθεση με τη ζωή.. Είναι ένας απλοϊκός και γενικός ορισμός αλλά είναι αλάθητος. Βάζοντας αυτό το ερώτημα και στην προσπάθεια να απαντήσει κανείς, ξεπερνά αρκετές προκαταλήψεις αλλά και θρησκευτικούς ηθικούς νόμους. Ίσως να μην έχω αντιμετωπίσει περίπλοκα ηθικά προβλήματα, αλλά όσα έχω αντιμετωπίσει μέχρι τώρα , την απάντηση την βρήκα με βάση αυτό τον ορισμό. Ο φόβος που αναφέρεις είναι ο ψυχικός καταναγκασμός να κάνει κανείς το καλό αλλά πολές φορές και το κακό. Είναι κάτι που έρχεται απέξω, δεν είναι η δική μας βούληση. Και εδώ βάλαμε το θέμα της προσωπικής επιλογής του καλού και του κακού.

Γιατί σου έδωσα την εντύπωση ότι παραμονεύω τον Αστερίωνα πίσω από τις φτέρες για να του κάνω κακό.? Και τι κακό θα μπορούσα να του κάνω? .
κανένα κακό δεν θέλω να του κάνω γιατί αν εξαφανιστεί με ποιόν θα αρπάζομε. Πίσω από τις φτέρες κρύβομαι όταν θέλω να κάνω "κακό του κεφαλιού μου"

fractal είπε...

ΑΣΤΕΡΙΩΝ ΚΑΣΤΡΟ. Μα τι σας έχει πιάσει με τις φτέρες, μου λέτε.?
Μιά χαρά φυτά είναι. Και λαγοί κρύβονται από πίσω και σε άκαληέργητα
χωρίς λιπάσματα χώμα αναπτύσσονται και διακοσμητική αξία έχουν, και έχω κάμποσες στην αυλή μου.... Τις φτέρες μου..

fractal είπε...

ΣΤΑΓΟΝΟΥΛΑ Κατάλαβα γιατί την προηγούμενη φορά σε προσπέρασα. Πήγα να το πάθω και τώρα. Μου λείπει η φωτογραία σου.
Ναι μας ήρθε η Άνοιξη... Η ΕΑΡΙΝΗ ΣΥΝΑΞη προ των Πυλών.. Οι λαλάδες έτοιμάζονται. Κοσκινίζουν εσπευσμένα το φως του ήλιου για να ξεδιαλέξουν τις κόκκινες αχτίνες του. Παναγιά μου! θα μας αφήσουν χωρίς κόκκινο..
Δεν θα έχουμε κόκκινο ούτε για τα πασχαλινά αυγά.

fractal είπε...

KRYOS. Καλώς μας ήρθες και ας άργησες... Αποφάσισες να κατεβείς προς Νότο να ζεσταθείς..
Πάντως το τσάι θα σε περιμένει όποτε αποφασίσεις να ξαναπάρεις τον κατήφορο. Κεϋλάνης ή του βουνού?
Και μην το αφήσεις να κρυώσει..

fractal είπε...

ASTEΡIΩN..Μια ελαφρά διασκευή του άσματος..."..εγώ πίσω απ τις φτέρες και συ στη φυλακή"

fractal είπε...

ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ. Την καλησπέρα μου.. Φυσικά και το βρήκα. Συμβαίνει με ότι ψάχνει κανείς..

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

Στις τρεις τα ξημερώματα, ο Τζιοβάνι, χτύπησε το κουδούνι συναγερμού. Είναι πολλά χρόνια κρατούμενος και με κατεστραμμένο το συκώτι του. Κύρωση. Από την πρέζα. Στην αρχή ήταν ηπατίτιδα. Μετά χειροτέρεψε. Τώρα η κατάστασή του είναι μη αναστρέψιμη. Όμως πονάει και είναι μόνιμα φουσκωμένος. Απαιτείται καθημερινή δόση ιντερφερόνης, αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει στη φυλακή που είναι ο Τζιοβάνι παρά μόνο στο Νοσοκομείο Κρατουμένων Κορυδαλλού, 400 χλμ, μακριά.

Το καλοκαίρι του 2007 πέθανε στα χέρια μου, στη φυλακή Διαβατών Θεσσαλονίκης από καρκίνο στο λαιμό ένας ηλικιωμένος κρατούμενος. Όλη η ποινή του, ήταν 3 χρόνια, νομίζω. Οικονομικό, το αδίκημα. Τρεις μήνες νωρίτερα, είχε πεθάνει η γυναίκα του. Εξαιτίας του προβλήματός του έπαιρνε πολλά ισχυρά παυσίπονα. Πονούσε πολύ. Ζήτησε με αίτηση διακοπή της ποινής του, όμως οι πραγματογνώμονες ιατροί που τον εξέτασαν αποφάνθηκαν ότι πάει καλά. Ο εισαγγελέας απέρριψε την αίτηση. Έτσι κι αλλιώς, σε 4 μήνες έβγαινε. Στην ουσία το μόνο που ζήτησε ήταν να πεθάνει σπίτι του. Πέθανε στο πάτωμα της φυλακής. Δε θα ξεχάσω την προχωρημένη σήψη από το άνοιγμα στο λαιμό του.

Προφανώς και οι δύο ήταν και είναι δικαίως στη φυλακή, αφού έτσι έκρινε η δικαιοσύνη. Αυτό όμως δε νομιμοποιεί την Πολιτεία να απαξιώνει τη ζωή τους. Το να ζητάς υγειονομική περίθαλψη στη φυλακή είναι προκλητικό. Ειδικά, αν σκεφθεί κανείς το πρόβλημα με την υγεία που υπάρχει έξω και είναι μεγάλο. Αναμονές στις ουρές των ιατρείων, σε εξετάσεις, γεμάτες θέσεις στην εντατική, έλλειψη ιατρικού προσωπικού.

Δεν ξέρω αν η πολιτεία θεωρεί ότι προστατεύει τους πολίτες της, συνεχίζοντας την κράτηση ατόμων που οδηγούνται μαθηματικά σε μη αναστρέψιμες καταστάσεις. Ίσως χρειάζεται κάποια αλλαγή στο ήδη υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο. Ξέρω, όμως, ότι η ανθρώπινη ζωή έχει αξία παντού και πάντα. Δεν αξίζει λιγότερο ή περισσότερο εδώ ή εκεί.

Το να πληρώνει κάποιος με ποινές στέρησης της ελευθερίας για τις πράξεις του είναι νομοθετημένο, επιτρεπτό και σεβαστό. Η φυσική εξόντωση, όμως, ανθρώπων που τυραννιούνται από χρόνιες παθήσεις, μη αναστρέψιμες, που δεν τους παρέχεται η ενδεδειγμένη νοσηλεία, είναι ανεπίτρεπτο, απάνθρωπο και εξισώνει τον άνθρωπο με το κτήνος. Η σωστή ιατροφαρμακευτική βοήθεια σε κρατούμενους που την έχουν ανάγκη, δεν μειώνει το κύρος της Δικαιοσύνης, ούτε καταργεί την τιμωρία που επιβλήθηκε.

Τότε δείχνει η Κοινωνία το ήθος της. Όταν δεν εκδικείται αυτούς που παρέβησαν τους κανόνες της.

Χρήστος Κρετσόβαλης

Asterion είπε...

Χρήστο Κρετσόβαλη
που αλλού είδες κρατική φροντίδα στην χώρα μας για τους έρημους πολίτες της;
Αν δεν μπορούν να αυτοπροστατευτούν Λύκος που τους έφαγε.
Ολα στο γόνατο αποσπασματικά και σπασμωδικά. Βλέπεις αυτοί που διοικούν είναι επαγγελματίες, όχι της διοίκησης αλλά της μπαρούφας.

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

το σύστημα εκτός από ζημιά στους κρατούμενους, ζημιώνει και τη βάση του, μετατρέποντας αξιόλογους ανθρώπους σε απλούς φύλακες, άλλοτε λόγω του στενού πλαισίου που τους εγκλωβίζει να κινούνται. Δεν είναι ζωολογικοί κήποι οι φυλακές. Δεν είναι οι υπάλληλοι θηριοδαμαστές, ούτε οι κρατούμενοι ζώα. Απελευθερώστε με σωστή εκπαίδευση, τα θετικά στοιχεία που έχουν, για να είναι αποτελεσματικοί. Μην αρκείστε στη στοιχειώδη παρουσία τους, στην καταμέτρηση ανθρώπινων κεφαλών. Διαλύστε αυτήν τη θολούρα. Ανακατέψτε την τράπουλα ξανά και αν χρειασθεί, ξαναβαπτίσθε με άλλο όνομα ένα σύστημα που συνουσιάζεται, εγκυμονεί, γεννά και μεγαλώνει χειρότερους κρατούμενους και ελλιπείς υπαλλήλους.

Asterion είπε...

Fraktal
οι τράπεζες ρίχνουν τα επιτόκια. Εσύ γιατί επιμένεις.
Αν σου έλειψαν τα θέματα πήγαινε στο: diaelefsis.pblogs.gr

fractal είπε...

ΠΕΡΙΠΛΟΥ. Τι μπορεί να πει κανείς, μετά από όσα είπες..Αυτή εδώ είναι η τρίτη απόπειρα να γράψω κάτι πάνω σε όσα είπες. Αισθάνομαι ηλήθι- και τελείως ανήμπορ- για οποιαδήποτε ενέργεια προς αυτή την κατεύθυνση. Πιστεύω ακράδαντα όμως, πως με ανθρώπινη αντιμετώπιση, και με δημιουργική απασχόληση, η συντριπτική πληοψηφία από ατους τους ανθρώπους θα ξαναβαφτίζονταν σε ένα καινούριο προσανατολισμό βιωτής.
Καμιά φορά σκέπτομαι μήπως αυτοί οι άνθρωποι αποτελούν το άλλοθι μας. Δηλαδή, αφου οι κακοί είναι μέσα, εμείς οι άλλοι που είμαστε έξω, είμαστε οι καλοί.. Τότε αισθάνομαι ντροπή.

fractal είπε...

ΑΣΤΕΡΙΩΝ. Με κατηγορείς συνεχώς....
Τι να κάνω για να μου δείξεις και λίγη συμπάθεια.?
Και μη μου πεις να κόψω το κεφάλι μου και να το βρω, γιατί εσύ είπες ότι είμαι σε κατάσταση ψύξης και αδυνατώ να σκεφτώ..

Asterion είπε...

Να παραμείνεις το Fraktal που κατά κάποιο τρόπο γνωρίζουμε και αγαπάμε. Τίποτα περισσότερο τίποτα λιγώτερο.

fractal είπε...

ΑΣΤΕΡΙΩΝ. Ευχαριστώ. Αν ήξερες πόσο ανάγκη έχω την αγάπη σας.!