Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2009

O SEBASTIAN


Ήρθε από τo OHIO των Η.Π.Α..
Οι προ-παπούδες του ήταν Έλληνες. Δεν τους γνώρισε.
Θυμάται όμως τον παππού και τη γιαγιά του να μιλούν λίγα ελληνικά και να μαγειρεύουν ελληνικά φαγητά.
Εκείνος έλεγε
: Εμένα δεν με αφορά. Αυτοί είναι Έλληνες, εγώ είμαι Αμερικανός.

Οι γονείς του δεν μιλούσαν καθόλου Ελληνικά, ούτε μαγείρευαν ελληνικά φαγητά..
Η μητέρα του, ( μουσικός ), από αγάπη στον Μπάχ, τον ονόμασε
Sebastian .

Όταν μεγάλωσε, έκανε τα τατού του, και σπόυδασε μουσική (βιολί).
Εργάζεται μουσικός σε ορχήστρα, ενώ συγχρόνως παραδίδει μαθήματα βιολιού στο Ωδείο.

Φέτος αποφάσισε να έρθει στην Ελλάδα.
Από τις πρώτες επαφές που είχε , κατάλαβε, πως όλλα εδώ τον αφορούσαν.
Βρέθηκε στο χωριό μου, και αποφάσισε να μείνει εδώ και να δουλέψει στη θέση του Διαμαντή, που θα έφευγε. (ενός άλλου διαβατάρικου πουλιού, που έμεινε μαζί μας όλο το καλοκαίρι).
Έτσι έπιασε δουλειά σαν γκαρσόνι στο εστιατόριο του χωριού.

Εκεί τον γνώρισα και μου εμπιστεύτηκε το όνειρό του. Να μάθει Ελληνικά.
Του είπα ότι θα μπορούσα, να τον βοηθήσω.
Με ρώτησε για την αμοιβή μου.
Του είπα πως θα γινόταν με κλήρινγγ. ‘Οση ώρα θα του έκανα μάθημα,, τόση ώρα θα έπαιζε βιολί στην πλατεία.
Συμφώνησε και δώσαμε τα χέρια.

Τώρα κάθε βράδυ περνούμε υπέροχες στιγμές, ακούγοντας ένα εκπληκτικό βιολί ..
Λόγω της εξαιρετικής ποιότητας στην προσφορά του, είπα και εγώ να αναβαθμίσω τις υπηρεσίες μου. Έτσι προστέθηκαν και μαθήματα Ελληνικής Μυθολογίας την οποία λατρεύει..

Στο τέλος του Σεπτέμβρη θα πάει για λίγο, στην Αμερική.
Να ταχτοποιήσει κάποιες εκκρεμμότητες, και να γυρίσει.
Έχω και εγώ τα ταξείδια μου....

Με την Άνοιξη θα βρεθούμε πάλι στο χωριό. Να συνεχίσει ο καθένας τις υποχρεώσεις που ανέλαβε...

Σε λίγες μέρες θα κάνουμε τον μισεμό. (τελετή αποχαιρετισμού)
Γιατί τώρα πιά, είναι ο δικός μας Σεβαστιανός.


Και εμείς, η Γκιζέλλα και εγώ, περπατήσαμε επτά ολόκληρα χιλιόμετρα για το χατήρι του.
Να κόψουμς τρία πανέμορφα ρόδια για κείνον.
Γεμάτα κόκκινους σαν την αγάπη σπόρους, με εκθαμβωτικά χρώματα σαν την μουσική του βιολόύ του..
Καλό ταξείδι Σεβαστιανέ..

Υ.Γ Κάνετε κλικ στην εικόνα Το λουλούδι που είναι πάνω στο ρόδι είναι το λουλούδι του αγριόβατου. Αν δεν το έχετε μυρίσει, δεν έχετε μεθύσει ποτέ!
Αυτό τον καιρό είναι γεμάτα τα βουνά ανθισμένους αγριόβατους..
Όμως μην το μάθουν οι εταιρείες οινοπνευματοδών ....


45 σχόλια:

ξωτικό είπε...

!!

Λωτοφάγος είπε...

Τι όμορφη ιστορία, αγαπητό Φράκταλ, και εξαιρετική συμφωνία, επωφελής και για τα δύο μέρη: Μουσική, Μυθολογία, σύκα και αρωματικά άνθη!
Φέρνεις το αεράκι του Αιγαίου στο διαδίκτυο. Να είσαι καλά!

Side21 είπε...

Μερικές φορές ...
αόρατες ρίζες μας κρατούν
δεμένους με το παρελθόν και ...
σα μαγνήτες μας καλούν εκεί πίσω !!!
Με μια δύναμη που είναι δύσκολο
να της αντισταθούμε ...
Καλό Σ.Κ.

VAD είπε...

-Ειν'όμορφο ν'ανακαλύπτουνε τις ρίζες τους,προπαντός όσοι ξαφνικά αντιλαμβάνονται αυτή την ελλειψη,αυτή την απουσία ...
Μπράβο,καλή δουλειά με το Σεβαστιανο και δίκαιη αμοιβή:)

Προσχή στον Κινέζο με την τρίγλωσση ευχή,πρεπει ναναι spam,εκτός αν ειναι ο Σεβαστιανός,ξέρει και και κινέζικα;:)

Καλό Σαββατοκύριακο...

ανέμη είπε...

Η μουσική του Sebastian υπάρχει στην ανάρτησή σου αυτή, τόσο όμορφα που τα περιγράφεις...

Έμαθα και το αγριόβατο δεν το ήξερα ή δεν το έχω προσέξει..

Καλή σου μέρα

fractal είπε...

ξωτικό
Σε περιμένω πάλι :)

fractal είπε...

Λωτοφάγος
Καλή σου μέρα Λωτοφάγε
Όχι, η εποχή των σύκων έχει περάσει.
Τώρα πιά κοντεύει η εποχή που οι χωριανοί μου θα αποστάξουν τα σύκα που περίσσεψαν για να κάνουν την περίφημη σούμα!.
Σίγουρα θα την είχες δοκιμάσει, οταν το αεράκι του Αιγαίου σε έφερε στα νερά μας. Αν όχι, τότε΄, σου δίνω κίνητρο να ξανάρθεις.
Τα φρούτα είναι ρόδια. Τώρα είναι η εποχή τους!
Και η συμφωνία μας νομίζω πως ναι, ήταν δίκαιη. Ευχαριστώ που ήρθες.

fractal είπε...

Side21
Καλή σου ημέρα γείτονα από τον Νοτιά.
Ακριβώς γιαυτό αυτό που είπες έκανα αυτή την ανάρτηση. Η δύναμη των αόρατων δυνάμεων που μας δένουν με τις ρίζες μας. Και πάνω από όλλα εκείνη η θάλασσα που έχει εισχωρήσει στις φλέβες μας, και μας μιλά με τη φωνή του Οδυσσέα..
Πότε θα πάρεις τον ανήφορο? Στείλε μου μήνυμα. Χαιρετισμούς στον Δ.Δ. από την Υδρούσα. Τωρα θα έχει πολύ δουλειά, με την προετοιμασία της κάβας του.

fractal είπε...

VaD
Ακριβώς . Ένας νέος άνθρωπος 33 ετών έλαβε το μηνυμα που διέτρεχε στο αίμα του, εδώ και τρεις γενιές.
Και κατάφερε να το διαβάσει ολόκληρο και ξεκάθαρο. "Γύρισε πίσω" του είπε.
και εκείνος μου είπε: "Mπορώ να κάνω όποιαδήποτε δουλειά, και περισσότερες από μία δουλειές, αρκεί να μείνω εδώ. Άργησα να γυρίσω. Δεν θα ξαναφύγω".

fractal είπε...

άγονη
Καλή σου ημέρα καλή μου.
H μουσική πέρασε από τον μετασχηματιστή μου και έφτασε στα αυτιά σου γιατί ήθελες να την ακούσης, αγάπη μου.
Μα λες αλήθεια πως δεν ήξερες τα λουλούδια του αγριόβατου? Και δεν είχες ΄μεθύσει ποτέ από το άρωμά τους... Έχεις χάσει ένα μέρος από την ομορφιά της ζωής. Βιάσου να το αναπληρώσεις..
Ίσως σε άλλα μέρη οι αγριόβατοι να μην μυρίζουν τόσο πολύ.
Το εργοστάσιο αρωμάτων "η Μυροβόλος" είναι μοναδικό, και δεν έχει υποκαταστήματα.. Βιάσου!

fractal είπε...

Άγονη!!! το πιό πάνω σχόλιο είναι του fractal. Από λάθος γράφτηκε το ψευδώνυμό μου....

FaneZan είπε...

Πολύ όμορφο. Αφού υπάρχουν άνθρωποι που έχουν όνειρο να μάθουν ελληνικά τότε μπορούμε να είμαστε λίγο πιο αισιόδοξοι...

shirine nour είπε...

τι όμορφη ιστορία! τυχαία πέρασα και γέμισα μυρουδιά θάλασσας κι αλμύρα!

dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα) είπε...

τυχερός ο Sebastian! κατάφερε να επιστρέψει στις ρίζες και να βρει και ένα Fractal!

http://www.youtube.com/watch?v=sUlRjipiFfo

...κάποιος με φώναξε Sebastian!

ξωτικό είπε...

λοιπόν για να γελάσεις :
για μερικές μέρες εμφανιζόταν ως ανάρτησή σου μόνο η ημερομηνεία και απο κάτω τίποτα.Αφού το φιλοσόφησα αρκετά νόμιζα πως το μήνυμά σου ήταν η ηθελημένη σιωπή μέσα σ'όλον αυτόν τον ορυμαγδό που μας βομβαρδίζει...κ.λ.π φιλοσοφικά.
έτσι άφησα τα 2 θαυμαστικά μου
που ήρθαν κι έδεσαν τέλεια με την ιστορία σου που μου έδωσε μεγάλη ανάταση ψυχής.Να είσαι καλά να φωτίζεις.

fractal είπε...

FaneZan
Καλησπέρα. Τι έγινε, το βρήκες?
Μπα σε καλό σου. Δεν διαβάζεις τα σχόλια των προηγουμένων αναρτήσεών σου?
Είδες. Η ελπίδα δεν πρέπει να πεθαίνει. Και το πολύ καλό είναι πως μαθαίνει πολύ εύκολα. Του έρχονται στο μυαλό (ποιός ξέρει με ποιές εγκεφαλικές διεργασίες!!) λέξεις που προσπαθεί να βρεί την σημασία τους γιατί είναι στα ...αρχαία Χιώτικα. Ο προπαππούς του και η προγιαγιά του ήταν χιώτες αλλά δεν τους γνώρισε. Φαίνεται όμως, πως μες την οικογένεια ακούγονταν χιώτικες λέξεις εκείνης της εποχης.. Περίπου 1920.

fractal είπε...

chirine nour
Kaλησπέρα. Καλώς μου ήρθες περίεργο και λιγομίλητο πλάσμα.
Τοιχογραφία φρέσκο είναι η φιγούρα σου? Έτσι μου μοιάζει.
Σε περιμένω πάλι.

fractal είπε...

dimitrisp(se xrono enestota)
Δημήτρη. Ευχαριστώ δυό φορές για το τραγούδι γιατί το άκουσα δυό φορές.
Δεν ξέρω αν είναι τυχερός ο Σεβαστιανός , εγώ πάντως είμαι.
Γιατί ο Σεβαστιανός είναι τόσο καλός μαθητής και τόσο του αρέσει να αναλύει τις λέξεις που το μάθημα γίνεται απολαυστικό. Τώρα προσθέσα με και άλλη ώρα στο μάθημα. Του τραγουδώ ελληνικά τραγούδια. Ε..αυτά τα πιάνει αμέσως. Μέσα στα τρία τελευταία μαθήματα έχει μάθει το "άστα τα μαλάκια σου" το "ένα τρεχαντηράκι"
και τον "Καραγκιόζη" του Σαββόπουλου. Υπέροχα σου λέω.
Μόνο που δεν θα κρατήσει πολύ.
Την Τετάρτη θα κάνουμε τον μισεμό μαζί με την εορτή λήξης της σχολικής περιόδου.

fractal είπε...

Αγαπημένο ΞΒΤΙΚΟ
Είδες πόσο διαφορετικούς δρόμους παίρνει η σκέψη του ανθρώπου.!!
Είχα ετοιμάσει αυτή την ανάρτηση για να αναγγείλω στους φίλους το κλείσιμο του blogg μου. Είχα γράψει το κειμενο αλλά την τελευταία στιγμή το μετάνοιωσα και άφησα την ανάρτηση μεταίωρη. Χωρίς κείμενο.
Αυτή είναι η αιτία και όχι καμιά φιλοοσοφική διάθεση..
Σε ευχαριστώ πάντως και για εκείνη αλλά και για αυτή την επίσκεψη.

ξωτικό είπε...

δηλαδή θεωρείς οτι η σκέψη για το κλείσιμο δεν ήταν φιλοσοφιμένη;;;;
μην με βασανίζεις βραδυάτικα
(γλυκό και πονηρό χαμόγελο ακουμπώ)

fractal είπε...

Αχ βρε μικρό τερατάκι ΞΩΤΙΚΟ!
Πως με καταλαβαίνεις....
Ναι είχα σκεφθεί πολύ πριν αποφασίσω να το κλείσω.
Kαι όλες οι λογικές σκέψεις με οδηγούσαν εκεί.
Συναισθηματικοί λόγοι με εμποδισαν.
...Να λέω κάπου-κάπου καμιά κουβέντα σε κάτι πλάσματα από αλλού..
Πως είσαι εσύ? Ακριβώς 'ετσι :)

Aristodimos είπε...

Καμμια φορα οι ριζες μας καλούν εκει οπου ... ειδαν το πρωτο φως του ήλιου.
Τι περίεργο ομως, πολλές φορές καποιοι που δεν εχουν ζήσει την Ελλάδα να την αγαπήσουν μόλις την αντικρίσουν πιότερο απο πολλους απο εμας που εδω την ζούμε.
Αυτοι ειναι οι καλύτεροι πρεσβευτές μας.

Καλό του ταξίδι και με το καλό να ξανάρθει!!!

Αρης

fractal είπε...

Aristodimos
Αόρατες δυνάμεις-δεσμοί μας οδηγούν στις βαθειές στιβάδες που έφεραν τους πολιτισμικούς χυμούς που μας έθρεψαν.
Είναι αλήθεια η διαπίστωσή σου.
Όσοι ζουν μακρυά αγαπούν περισσότερο την πατρίδα. Δεν έχου υποστεί τις φθορές που προκαλεί η τριβή. Οι ιδέες ευτυχώς δεν υφίστανται φθορές.
Από ότι είδα στην τελευταία σου ανάρτηση είσαι από εκείνους που έζησαν με την ιδέα της πατρίδας από μακρυά. Εύχομαι να μην σε απογοήτευσε η επιστροφή..

ANAZHTHΣH είπε...

Περνούσα,βρήκα θαλπωρή και στάθηκα.
Καλό δρόμο στην όμορφη φιλία σου.
Λουλούδι αγριόβατου, αυτές τις μέρες ερωτοτροπώ με τα κυκλάμινα του Υμηττού.Ευχαριστώ για την φιλοξενία.

fractal είπε...

ANAZHTHΣH
Kαλώς ήρθες.
Τα κυκλάμινα εδώ δεν γάτζωσαν ακόμα τα ροζ τους νυχάκια στους βράχους.
Τα μέρη μας είναι ξηρά "μα μας δροσίζουν πάχνες" όπως τραγουδάει ο Όμηρος.
Πάντως όπου νάναι θα ξεπροβάλουν
Στον τόπο μου τα κυκλάμινα ευωδιάζουν.

Άστρια είπε...

Είχα ξαναπεράσει χωρίς ν΄αφήσω σχόλιο. Τώρα που γράφω, βλέπω και τα προηγούμενα σχόλια και απαντήσεις ν΄απλώνουν σκέψεις, προβληματισμούς και συναισθήματα. Ευτυχώς τελικά που δεν μας στέρησες το blog σου:)

Όσοι έχουν ζήσει σε ξένη γη από την δική τους, την αγαπάνε πιο πολύ από αυτούς που την έχουν κοντά τους, γι' αυτό και βλέπουν μόνο τα όμορφά της, γι΄αυτό ευγνωμονούν για τα λίγα της.

Να σου εκμυστηρευτώ ότι στους δρόμους του κεντρου, όπου συναντήσω μουσικό να παίζει, οπωσδήποτε θα του αφήσω κάτι, γιατί μου χαρίζει χαμόγελο. Αν δε, τύχει να είναι λατέρνα, μπορεί και να λοξοδρομήσω για να το κανω. Και έχω πιάσει τον εαυτό μου καμιά φορά να προσαρμόζω τον βηματισμό μου με τη μουσική. (όχι, μην φανταστείς να χορεύω κιόλας:))), να, κάτι έτσι αμυδρό που το νιώθω στα βήματα.

Καληνύχτα fractal :))

shirine nour είπε...

αγαπητό φράκταλ, η εικόνα μου είναι από ένα εγχειρίδιο αστρονομίας του ΧΙV αιώνα που βρίσκεται στην εθνική βιβλιοθήκη του παρισιού. μου άρεσε η κίνηση , τα χρώματα και η μυρωδιά του παλιού χειρόγραφου που αναδύει.
σ'έυχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
τώρα πρέπει γρήηηηγορα να επιστρέψω στο...στερέωμα.
από κει θα ακούω τη θάλασσά σου. καληνύχτα

Καραβάκι είπε...

Τελικά τίποτα δεν είναι τυχαίο.Θέλω να γνωρίσω τον τόπο σου fractal.To θέλω πολύ...Την καλημέρα μου!

σταγόνα είπε...

Λενε ότι η πραγματική μας πατρίδα είναι τα παιδιακά μας χρόνια.. η ιστορία σου αποδεικνύει ότι μπορεί να είναι και οι ρίζες μας μόνο, ανεξαρτητα απο το που έχουμε γεννηθει και πού και πώς έχουμε ζησει..
υπέροχος ο τρόπος που μετέφερες την ιστορία του Sebastian..
άσε που σκέφτομαι πού θα βρω να μυρίσω άνθος αγριόβατου...
Φράκταλ, άσε το μπλογκ σου ήσυχο.. είσαι πολύτιμο.. είναι πολύτιμο
σε φιλώ

fractal είπε...

AΣΤΡΙΑ
Πριν απαντήσω σο σχόλιό σου έκανα μιά αποτυχημένη προσπάθεια ψάχνοντας σε ποιόν φίλο blogger είχα αφήσει πριν καιρό ένα ολίϊδιο σχόλιο, με το δικό σου, σχετικά με τους πλανόδιους μουσικούς (ακόμα και στον χορευτικό συντονισμό των βημάτων) ¨ηθελα να το κάνω copy-paste, και να σου απαντήσω έτσι, αν και ξέρω πως δεν είναι ανάγκη να καταφύγω σε τέτοιες ενέργειες για να πεισθείς ότι ειμαι το δυδιμάκι σου σε αρκετές από τις τοποθετήσεις σεις σου, είτε σε σχόλια είτε σε αναρτήσεις.
Πως θα μπορούσα να διαφωνίσω με την άποψή σου σχετικά με εκείνους που ζουν μακρυά από την πατρίδα τους?
Αυτόος δεν είναι και ο λόγος που οι Έλληνες της διασποράς που λειτουργούν με γνώμωνα την αγάπη για την πατρίδα τους, έκκαναν καθοριστικές παρεμβάσεις ενάντια στον αφανισμό αυτού του τόπου.΄πολύ λίγα χιλιόμετρα από το χωριό μου βρίσκεται το χωριό του Ανδρέα Συγγρού. Και ο Δρομοκαϊτης?
Και ο Βαρβάκης? Και ο Σκαραμαγκάς?
Και η Πηνελόπη Δέλτα? και ο Μαυροκορδάτος?
Για να αναφερθώ μόνο σε λίγους της διασποράς από τον τόπο μου.

fractal είπε...

chirine nour
Eν τάξει, καταλαβαίνω πως βιάζεσαι, μα ακόμα δεν ήρθες . Κάτσε... λίγο.
Ο δίσκς στο post σου έχει αραβικά στοιχεία. Είναι από αραβικό χειρόγραφο?Δεν Ξέρω δυστυχώς γαλλικά. Νομίζω όμως πως εκείνο τον καιρό (μάλλον νωρίτερα) μεσουρανούσε στην Ανατολή ο διάσμος μαθηματκός και αστρονόμος Ναζίρ-αλ-Ντιν αλ Τούσι, που το παρατηρητήριό του ήταν το πιό σημαντικό επιστημονικό ίδρυμα του μουσουλμανικού μεσαίωνα. (μετά τον "οίκο της Σοφίας" στη Βαγδάτη)
Αν δεν μας τα πεις όλα δεν φεύγεις....

fractal είπε...

ΑΖΑ Και ο τόπος μου θέλει να σε γνωρίσει. Το ξέρεις ότι σε περιμένει από καιρό.
Άντε να δούμε...
Καλή μέρα!!!!!!

fractal είπε...

Άντε παλιοΣΤΑΓΟΝΑ με σύγχισες πάλι?
¨ακου που θα βρει αγριόβατους...
Τα βουνά είναι γεμάτα βρε...
Κλείσε τα μάτια και άφησε τη μυρωδιά να σε οδηγήσει..
και αν δεν θέλεις να πάρεις τα βουνά, κατέβα για βόλτα η ουζάκι στο Λιμένα.
Με κατεύθυνση στον Λιμένα, εκατόν μέτρα περίπου πριν μπεις στα στενά της Κλεισούρας , στο δεξί χεράκι, ένας ολάνθιστος αγριόβατος έχει σφιχταγγαλιάσει ένα αγριόσχινο΄.
Η ευτυχία τυ αγριόσχινου...δεν περιγράφεται..

σταγόνα είπε...

xexe μου αρέσει όταν συγχίζεσαι:P:P
το βράδυ θα διαβάσω τη "Μπάλα"

fractal είπε...

ΣΤΑΓΟΝΟΥΛΑ..Και η πίεσή μου? Δεν την σκέφτεσε καθόλου?
Δεν θα μου πέσεις στα χέρια????
Διάβασε..διάβασε .. να καταλάβεις με ποιόν έχεις να κλάνεις...

Απονενοημένη Νοικοκυρά είπε...

Ώστε γέμισε λίγο το κενό, γλυκό Φράκταλ. Μια πεταλούδα φτερουγίζει στην αυλή. Και ετοιμάζεσαι για ταξείδια.

Χαίρομαι για σένα.

fractal είπε...

Καλή μου ΑΠΟΝΕΝΟΗΜΕΝΗ..
Το κενό είναι τόσο ελαφρύ..
Δεν σε βαραίνει . Το παίρνεις μαζί σου.
Όμως ναι. Η πεταλούδα δεν μπορεί να φτερουγίσει σε κενό αέρος.
Για το χατήρι της πρέπει να μην υπάρχει κενό.
Χιλιάδες φιλιά για σένα.

Ανώνυμος είπε...

fractal
Απίστευτο μικρό μας fractal.
Καλό ταξίδι στον φίλο σου.
Καλα ταξίδια και σε σένα.
Και μην ξανακάνεις την σκέψη να κλείσεις το blogg σου.
Η bloggοσφαιρα θα γίνει πολύ φτωχή δίχως την παρουσία σου εδώ.
Χρειαζόμαστε τη φωνή σου.

σταγόνα είπε...

Aτιμο παλιοφράκταλ!!
εξαιτίας σου σήμερα κοιμάμαι όρθια..
έπιασα το βιβλίο αργά χθες και δεν μπορούσα να το αφήσω.. ξεκίνησα απο το τέλος που με έστειλες και έπειτα βρέθηκα στην αρχή.. έφτασα ως τη μέση, πήγε 2 η ώρα έκλεισαν τα μάτια μου με το βιβλίο πάνω στην καρδιά μου ανοιχτό..
τί αφήγηματική ικανότητα.. τι υπέροχο χιούμορ, τι ευαισθησία και αμεσότητα, τί συγκίνηση..
και με τα καμώματά σου δικαιώθηκα για το τί τρομερό και πολύτιμο ζιζάνιο είσαι εκ γενετής..:):)
Ενα μεγάλο ευχαριστώ σου οφείλω για το υπέροχο ταξίδι.. ευελπιστώ σήμερα να το τελειώσω..

fractal είπε...

Φίλε ΑΝΩΝΥΜΕ.
Μήπως υπερβάλλεις λίγο?
Η παρουσία όλλων μας είναι πολύτιμη .
Ολοι έχουμε κάτι να πούμε.
Ακόμα και στην περίπτωση που δεν πέρνουμε θετικά συναισθήματα, αλλά αρνητικά, αυτό μας βοηθά να εκτιμήσυμε καλύτερα ορισμένους φίλους.
Έπειτα τι? Φεύγει ένας έρχονται τόσοι..

fractal είπε...

Αντε από κει παλιοΣΤΑΓΟΝΑ....
Που φταίω εγώ που κοιμάσε.
Φταίει η μικρή ΣΤΑΓΟΝΑ που έκασε μύτη και σε γαργαλούσε όλη τη νύχτα στις πατούσες.....
Έλα να σε πάω στη Σκουριά...
Με τα πόδια..
Όχι όμως τώρα.
Την Άνοιξη.
Την Παρασκκευή ξημερώματα, πέρνω το ΛΙΣΣΟΣ
Θα μείνω αρκετά στη Βόρεια Ελλάδα, και όχι μόνο.
Θα έχεις νέα μου.
Το ραδιόφωνο του ΠΟΛΙΤΗ θα αναμεταδώσει κάτι από εκεί επάνω..
Με τα τραγούδια του πατέρα.
Και ηχογραφίσεις από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου.
Μην το χάσεις...

shirine nour είπε...

η εικόνα είναι πράγματι αραβικό χειρόγραφο όμως αδυνατώ να διαβάσω τα γύρω γύρω μόνο στο κέντρο καταφέρνω να διαβάσω την λέξη "γη".
υποθέτω ότι μπορεί να έχει σχέση με τον ζωδιακό κύκλο. ο λόγος που το έκανα ανάρτηση είναι ακριβώς για τον "ακαταλαβίστικο" χαρακτήρα του.
βαβελ γαρ το θέμα.

nikiplos είπε...

Τρία ρόδια Σεβαστιανέ... σαν κινήσεις για τον μισεμό σου δέσε τα με απλή πετσέτα... Το ένα σπάσε το εδώ στο νησί πριν φύγεις (κρυφά να μην σε δει το φράκταλ). Το άλλο στην Αμερική στο παλιό σου σπίτι, και το τρίτο ρίξτο στο κενό πάνω από τον ατλαντικό... Τα ρόδια της ανατολής... Τα ακριβά άνθεα κράτησέ τα στο πέτο σου, και καλή αντάμωση!

fractal είπε...

chirine nour
Καλημέρα.
Άργησα να δω το σχόλίό σου..Μετακινήθηκα βορειοδυτικά,διασχίζοντας το Αιγαίο, κάμποσα χιλιόμετρα.
Με πρώτη ματιά σε έμένα έφερε στο νου το μεγάλο ρολόϊ των Αζτέκων. Της πέτρας του Ήλιου.

Η γοητεία των παλιών χειρογράφων...

Ακαταμάχητη

fractal είπε...

NIKIPLOS
Kρίμα που δεν μπορώ πιά να μεταφέρω τις συμβουλές σου στο Σεβαστιανό...
Μας χωρίζουν Ήπειροι και Ωκεανόί.
Δεν ξέρω τι έκανε τα ρόδια.
Το σίγουρο είναι πως έμαθε τίς λέξεις "ρόδι, ροδιά, ρόδινος, ρόδον "
Ειδικά για το ρόδι έμαθε μερικές παροιμίες που το αφορούν, και τη σημασία των αναφορών του, στην ελληνική λαογραφία.

Ωρα σου καλή αγαπημένε Νίκιπλε.