Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009

Στο ..σπίτι..της ΑΖΑ


Ποιος είναι αυτός ο ουρανός....
Μου είναι δύσκολο να τον αναγνωρίσω..
σύννεφα κρέμονται από τα τσιγκέλια του, παγωμένα σφαχτάρια..
Σαν να μην ξέρει τον ήλιο αυτός ο ουρανός.
Σαν να μην έχει ο ήλιος μονοπάτι εδώ.
Κάνει κρύο. 2 βαθμούς δείχνει το μπλε φωτεινό καντράν πάνω από τη θέση του οδηγού.
Μακρινά φώτα, υποψίες ζωής μέσα στο πηχτό κρύο σκοτάδι της παγωμένης πεδιάδας..
Κρυώνω. Τρέμω και ονειρεύομαι.
Ακόμα και τα όνειρά μου είναι παγωμένα.
Και γιαυτό, τρέμω ακόμα πιο πολύ..
Σπηλιά με κρύσταλλα από πάγους και σταλακτίτες μέσα μου..

Αυτό το ταξίδι δεν θέλω να τελειώσει πριν από μένα..
Να τελείωνα εδώ μέσα πριν φτάσω στον όποιο προορισμό...

Ύστερα τα φώτα άναψαν και το λεωφορείο σταμάτησε απότομα.
Μια πόλη φάνηκε να αναδύεται μέσα από το σκοτάδι.
Σε λίγα λεπτά τέσσερα ζεστά χέρια με αγκάλιασαν .


Ήταν πολύ ζεστά εδώ. μέσα σε αυτά τα χέρια
Και ακόμα πιο ζεστά ήταν σε ένα φωτεινό λουλουδιασμένο κήπο που τέλειωνε στο δωμάτιο
με το αναμμένο τζάκι.


Ένα ζεστό ποτήρι τσάι και μια λαχταριστή Κοζανίτικη πίτα....


Μα η κύρια πηγή εκπομπής ζεστασιάς, θαλπωρής , γαλήνης και αγάπης, ήταν τα χαμογελαστά πρόσωπα....
Το ένα το αναγνώρισα αμέσως ..
Ήταν το πρόσωπο της ΑΖΑ..

46 σχόλια:

ξι είπε...

Τι ωραία ατμόσφαιρα!
Τώρα όμως θα αναγνωρίζεις αμέσως αυτόν τον ουρανό. Θα σου 'μιλάνε' η ζεστή κούπα τσάι, η λαχταριστή Κοζανίτικη πίτα, τα χαμογελαστά πρόσωπα, η Αζα...
Όσο για τα όνειρα που μένουν παγωμένα και σε τρομάζουν. Καμιά φορά καλύτερα, γιατί κι απ'την υπερβολική ζέστη με τα οποία θέλουμε να τα τυλίγουμε για να μην τα χάσουμε ...ποτέ(!) καμιά φορά...λιώνουν...
Καλησπέρα, Καλό μήνα,
ξ.

Artanis είπε...

Μπορεί έξω να κάνει κρύο, αλλά οι καρδιές είναι ζεστές...

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

Ακόμα και τα όνειρά μου είναι παγωμένα.
Και γιαυτό, τρέμω ακόμα πιο πολύ..
Σπηλιά με κρύσταλλα από πάγους και σταλακτίτες μέσα μου..

Μ'άρεσε

να σαι καλά .

Thalassenia είπε...

Πιστεύω ότι πάντα και παντού υπάρχει ένα σπίτι σαν της ΑΖΑ.
Τυχεροί όσοι το βρίσκουν συχνά.

Άιναφετς είπε...

Τις τελευταίες μέρες, έχω την αίσθηση, ότι τίποτα δεν μπορεί να με ζεστάνει, στο βουνό που μένω, κυκλοφορώ τυλιγμένη με μια κουβέρτα, φίλοι αληθινοί δοκίμασαν να με ζεστάνουν με την αγάπη τους, εξακολουθώ να κρυώνω...
Η ΑΖΑ, είναι η φίλη bloger, που κυκλοφορεί με το καραβάκι της;

VAD είπε...

Καλο το τσάι αλλά με την πίτα ένα ποτήρι ντόπιο μπρούσκο κρασί θα ήταν ακόμα καλύτερο:)

logia είπε...

άρρωστη στο σπίτι, μετά από δύσκολες μέρες με απώλειες...
πέρασα για μια καλημέρα...

καλημέρα είπε...

καλημέρα!
Στο πεντάγραμμο της πρώτης φωτογραφίας τι ωραία κρεμάστηκαν τα σύννεφα και σε πόσο ωραιότερο προορισμό σε πήγε ο δρόμος!
Μελαγχολικά ξεκίνησε αυτό το κείμενο, πόσο καλά όμως τελείωσε. Πάντα τετοια!

fractal είπε...

ξeniáδa
Ούτε με copy δεν αντιγράφεται το όνομά σου!!.
Καλή σου ημέρα καλή μου.
Έχεις δίκιο. Στη μέση του παγωμένου πουθενά μπορεί κανείς να διακρίνει ένα ατμό που βγαίνει από μια ζεστή κούπα τσάι.
Δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο.
Εκεί που τελειώνουν οι πάγοι υπάρχει ελπίδα για μια ζεσττή αγκαλιά.
Εκεί που κυριαρχεί η αδιαφορία, ξεχωρίζει ένα ζεστό χαμόγελο.
Φαίνεται πως το διαδυκό σύστημα ισχύυει και για α ανθρώπινα συναισθήματα.
Με την πίστη αυτή, ίσως δεν θα πρέπει να έχουμε δικαίωμα στην απελπισία.
Όσο για τα όνειρα..
Εδώ σήμερα φυσσά ένας δυνατός αέρας....

fractal είπε...

Καλή μέρα Artaanis.
Έχεις δίκιο. Τις καρδιές τις ζεσταίνει το αίμα μας..
Αλλά το αίμα μας χρειάζεται λίγο οξυγόνο...
Κάτω από τον πάγο πώς να το βρει..

Ένα πολύ δικό μου πρόσωπο αυτό τον καιρό βρίσκεται στο...ημισφαίριό σου..
Στέλνω άπειρη αγάπη σε σένα και σε εκείνο..

fractal είπε...

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ
Έλα Περίπλου..
Επί τέλους. Μπόρεσες λίγο να ανοίξεις το παράθυρό σου..
Όλο αυτό τον καιρό κάναμε βόλτες εκεί και περιμέναμε να δούμε λίγο φως. Οι καλημέρες και οι καληνύχτες περίμεναν υπομονετικά στο σκαλοπάτι σου, να βρουν μια χαραμάδα να τρυπώσουν..
Τα αστεράκια σου θα λάμπουν πάντα.
Πρέπει να μην έχεις θολά μάτια, για να τα βλέπεις καθαρά να σου χαμογελούν.
Σου στέλνω την αγάπη μου..

fractal είπε...

Thalassenia
Σίγουρα θαλασσένια μου, ένα τέτοιο σπίτι είναι και το δικό σου.
Τα σπίτια σαν της ΑΖΑ έχουν πάντα κήπο .
Είναι πάντα φροντισμένος και παραγωγικός σαν το μποστάνι σου.
Και είναι ανοιχτός σε όλλες τις εκφάνσεις της Ζωής.
Είναι πάντα ήσυχος,ήρεμος και δεν συμμετέχει στις παρελάσεις ..των κήπων.
Μόνο που είναι πάντα στην άκρη της πόλης, και χρειάζεται προσπάθεια να τον ανακαλύψεις..

Ευχαριστώ που ήρθες.
Τα φιλιά μου.

fractal είπε...

Αιναφετς
Μια αγκαλιά καλή μου.
Μια αγκαλιά μόνο χρειάζεται για να ζεσταθεί κανείς...
Εύχομαι κάπου να σε περιμένει.

Έχεις να λες τόσο όμορφα παραμύθια, καλή μου μάγισσα.....
Φιάξε ένα παραμύθι για την πιό μεγάλη και ζεστή αγκαλιά του κόσμου!!!

Μόνο πρρόσεξε...Μην το πιστέψεις..

Το μόνο που υπάρχει πραγματικά είναι ένα σπίτι, σαν αυτό της ΑΖΑ.
Και, ναι, κάπου πήρε το μάτι μου ένα καραβάκι να ταξιδεύει...

fractal είπε...

VaD
Άντε VaD, με το κρασί σου..
To fractal δεν έχει καμιά σχέση με κανένα αλκοόλ, κόκκινο, πράσσινο θαλασσί, βυσινι κλπ
Όχι όμως πως δεν μεθά..
Και πολύ συχνά μάλιστα.
Και όταν μεθύσει, δεν θέλεις να το ξέρεις.
Καλή σου ημέρα

fractal είπε...

Καλή σου ημέρα LOGIA
Λυπάμαι πολύ καλή μου για την απώλεια
Εύχομαι από ψυχής να βρει τον πιό σύντομο δρόμο για τον ουρανό. Το βιολί σου μπορεί να του τον δείξει.
Παίξε το πιό όμορφο κομμάτι σου για εκείνον...
Όσο για την αρρώστεια σου..
Χουχούλιασε στον καναπέ σου πλάΙ στο τζάκι με μιά κούπα ζεστό τσάι και κοίταζε τις φλόγες..

Πρόσεξε να τηρήσεις με κάθε λεπτομέρεια τις ..εντολές μου.
Κάνουν καλό.
Καλή ανάρρωση γλεικιά μου.

logia είπε...

σε ευχαριστώ καλό μου fractal
ακολουθώ πιστά τις οδηγίες σου

fractal είπε...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ
Καλώς ήρθες ΚΑΛΗ μου ΗΜΕΡΑ με τοον ζεστό σου καφέ στο χέρι.
Και ο δικός μου εδώ πλάΙ είναι και τον πίνω στην συνέχεια της επικοινωνίας μας..
Εδώ στο Βορρά που βρίσκομαι ο ουρανός είναι παράξενος.
Δεν σε συνεπαίρνει σε πετάγματα..
Σε υποχρεώνει να πατάς στη Γη και να ψάχνεις μέσα σου τις απαρχές των παγετόνων..
Πως γίνεται? Δυό παγωμένοι πόλοι και ένας καυτός Ισημερινός..
Λιγότερα τα ζεστά σημεία της Γης κατά 50%.
Πρέπει να γνωρίσει κανείς τους πάγους, όσο και τον άνυδρο νοτιά..
Έτσσι γεννιέται ένα fractal.

fractal είπε...

LOGIA
Το δύσμορφο "γλεικιά" μου δεν αφαιρεί το νόημα της λέξης έτσι?
(Αν κατάφερες να την διαβάσεις)
Προσθέτει, μόνο, ακόμα ένα βαθμό στο βεβαρυμμένο ορθογραφικό μου παρελθόν..
Ευχαριστώ που δεν έχεις στην ίδια εκτίμηση (με την ορθογραφική μου ικανότητα ) και στην ιατρική.....
Μπορείς να μαντέψεις ποσες χιλιάδες φιλιά σου στέλνω..
Και είναι πολές, γιατί έχουν μεγάλο και παγωμένο δρόμο μέχρι να φτάσουν σε σένα..
Θα έχουμε και απώλειες στο δρόμο.

Yannis Petsas είπε...

Σου 'χα πει πως κάνει κρύο εκεί, να πεις πως δεν στο 'πα...
Είναι ωραίο να νοιώθει πως είναι ανάμεσα σε φίλους κανείς, μες τους χειμώνες... αλλά γιατί έχει τέσσερα χέρια η Άζα;
Να περνάς καλά fractal.
Τα φιλιά μου, από μια Αθήνα που βρέχει.

fractal είπε...

Ξεροκέφαλο και αναρχοαυτόνομο το fractal Γιάννη μου.
Και να πεις πως δεν το ήξερες?
Το ήξερες..
Αποδημητικόν με αντίστροφη της λογικής πορεία..
Ανατροπή στις κατεστημένες πορείες..
Είχες διαβάσει μικρός το "Ενας Αράπης στην Ευρώπη"?
Δανίστηκα λοιπόν αυτό τον τίτλο για να συστήνομαι εδώ πάνω..
Εδώ οι άνθρωποι έχουν πολλά χέρια..
Ακριβώς για να αγγαλιάζουν καλλύτερα..
Τα δυό χέρια δεν μπορούν να υλοποιήσουν την αγάπη τους.
'Ετσι ανέπτυξαν με φυσική επιταγή άλλα δύο. Προς το παρόν όμως, η ΑΖΑ δανείζεται κάπου-κάπου τα χέρια της μαμμάς της..

ανέμη είπε...

Tυχερό fractal ζεσταθήκανε και τα όνειρά σου εκεί... Έχεις ένα μαγικό τρόπο να με συνεπαίρνεις όταν σε διαβάζω, σαν να είμαι εγώ που ζω αυτές τις στιγμές...

Πολλά φιλιά

ξωτικό είπε...

"Ακόμα και τα όνειρά μου είναι παγωμένα.
Και γιαυτό, τρέμω ακόμα πιο πολύ..
Σπηλιά με κρύσταλλα από πάγους και σταλακτίτες μέσα μου.."
ανατριχίλα (πως στην ευχή γράφεται αυτό;;)μούρθε ψυχούλα μου ! Να ήμουν εκεί να σου πώ δυό χαζομάρες να σε πάρω μια αγκαλιά να σου πώ εγώ...κι έφαγες κι όλη την πίτα μόνη σου και τρελλαίνομαι για πίτες ,φέρε καμμιά συνταγή τουλάχιστον ,μάθε κανένα μυστικό για το φύλλο βέβαια,κι άμα είσαι καλό...μουλαράκι και δεν τσινάς θα σου πώ και τα δικά μου μυστικά ! για το φύλλο βέβαια !!δεν πιστεύω να μην ανοίγεις φύλλο;;;;;;
όπως κατάλαβες πνέει καλύτερος άνεμος σιγά σιγά....
καλο μήναααααααααααααααα !!!! και τα ξωτικά μαζί σου μην φοβάσαι τίποτα !!!!!

dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα) είπε...

...το βασίλειο μου για ένα ποτήρι τσάι βουνού και το γωνιακό κομμάτι της κοζανίτικης πίτας!
καλό μήνα και από ένα Φιλί σε Fractal & Aza!

Άστρια είπε...

fractal μου, ο ουρανός σου είναι γεμμάτος από ήλιο και φως!
Και τα παγωμένα όνειρα είναι του κρύου καμώματα, μην τα πιστεύεις.
Τα ταξίδια όμορφα για το ταξίδι τους και ακόμα πιο όμορφα όταν καταλήγουν σε χρυσάνθεμα, χαμόγελα, μια αγκαλιά, τροφή και ζεστασιά. Όπως η Άζα.
Κι εγώ τώρα, να ήξερες πόσο ονειρεύομαι ένα μακρινό ταξίδι, κι ας έχει κρύο.

Καλό βραδάκι, και ένα γλυκό όνειρο να έχεις για απόψε:))

υγ. περιμένω και μια φωτογραφία (και αποτυχημένη δεν πειράζει ενός φεγγαριού:)))

Margo είπε...

Τα πιο γοητευτικά ταξίδια γίνονται το Χειμώνα και οι πιο τρυφερές συναντήσεις με το πολύ το κρύο, δίπλα στο τζάκι ή και χωρίς.. φτάνει οι καρδιές να είναι ζεστές και σ'αυτή την παρέα η ζεστασιά περισσεύει.
Καλή σου νύχτα με όνειρα ζεστά!

fractal είπε...

ΑΓΟΝΗ
Καλή σου ημέρα αγάπη μου.
Αν ζεστάθηκα λέει?
Χουχούλιασα σε αγγαλιές και αγάπη
Και για ασφάλεια έχωσα και τα αιωνίως παγωμένα πόδια μου μέσα στο τζάκι...
Όλοι οι φίλοι και οι φίλοι των φίλων , γελούν μαζύ μου.
Και εγώ το διασκεδάζω, που είμαι ένα κινούμενο κρεμμύδι.
Διασκεδάζω που κρυώνω, διασκεδάζω που με πειράζουν, διασκεδάζω που είμαι παράξενο για κείνους και εκείνοι για μένα.
Έχω ξεχάσει προς το παρόν την παγωνιά των ονείρων.
Αυτά έτσι και αλλιώς δεν γίνεται να ζεσταθούν.
Ας μένουν λοιπόν εκεί σε μια γωνιά πίσω από την πόρτα να στέκονται στο ένα πόδι.
Τιμωρημένα για την ύβρη τους..
Επειδή τόλμησαν να υπάρξουν!

fractal είπε...

Γλυκό και Αγαπημένο μου ΞΩΤΙΚΟΥΛΙ
Τι να σου πρωτοαπαντήσω?
Καλέ τι έπααθα στα καλά καθούμενα?
Βραχυκύκλωσα..
Ας αρχίσω από τα Φύλλα...
Ανοιχτά πάντα στη ζωή μου.
Τα ανοίγω?, Ανοίγουν μόνα τους ?
Ούτε που ξέρω...
Και το τσινιάρικο μουλάρι με φύλλα τρέφεται.
Αν από τη φωτογραφία μπορέσεις να καταλάβεις πως γίνεται μια πίττα΄, θα σου φέρω πολλές φωτογραφίες με κάθε είδους πίττα..
Συνταγές δεν κατάφερα ποτέ να ακολουθήσω ..
Αναρχοαυτόνομο γαρ.
Όνομα και πράμα.
Ναι ρε, όλη την έφαγα.
Και τις άλλες που έφερε η γειτόνισσα και αυτές τις έφαγα.
Και άλλες να είχα πάλι θα τις έτρωγα.
Το κρύο αντιμετωπίζεται με αχνιστές Κοζανίτικες πίττες.
Και πόδια πάνω στα κάρβουνα σαν τους αναστενάρηδες..
Εσείς στο Νοτιά έχετε ήλιο και φλάουτο και εμείς στο Βορά πίττες και χάλκινα..
Μην τα θέλετε όλα δικά σας.

Γλυκό μου ξωτικούλι.
"Πάρε τους δρόμους να με βρεις..
Εγώ σε περιμένω.."

fractal είπε...

ΔΗΜΗΤΡΗ...ΤΩΡΑ τα πήραμε τα φιλιά.
Τσακωθήκαμε όμως στη μοιρασιά...
Γιαυτό, κράτα το βασίλειό σου γιατί θα γίνει χαμός, ποιός να το πρωτοπάρει.
Και να σου πω την αλήθεια δεν με συμφέρει να συναγωνιστώ με την ΑΖΑ στις πίττες.
Χαμένο από χέρι το fractal.
Για το τσάϊ του βουνού, αν κάνουμε μια καλή συμφωνίαα, κάτι θα γίνει..
Θέλλω να μάθω την έκταση του βασιλείου σου.
Σκέφτομααι να φυτέψω κρόκο.
Ήδη έχω μια ενδιαφέρουσα πρόταση δουλειάς εδώ πάνω...

fractal είπε...

ΑΣΤΡΙΑ. Δεν το ξέχασα το φεγγάρι σου.
Το έβγαλα καταμεσίς του Αιγαίου μέσα από το πλοίο που ταξίδευε προς Βορρά.
Δεν είναι όμορφη. Αλλά τη στιγμή που το έβγαζα σε σκεφτόμουν. Είναι δικό σου.
Έχω προβλήματα σύνδεσης εδώ πάνω. Δύσκολη η ασύρματη σύνδεση.
Τώρα γράφω από ξένο υπολογιστή ενώ το φεγγάρι είναι στον δικό μου.
Ξέρω ένα τρόπο να ταξιδεύεεις στην τύχη.
Το μικρό fractal έτσι περιπλανιόταν. Αν θες τον δοκιμάζεις.
Πέρνουμε ένα μεταλλικό νόμισμα και το πετούμε ψηλά, όταν φτάσουμε σε κάποιο σταυροδρόμι.
Αν πέσει γράμματα στρίβουμε αριστερά, αν πέσει κορώνα στρίβουμε δεξιά..
Με τον αλάνθαστο αυτό οδηγό, θα συναντηθούμε σίγουρα....
Και όπως έγραψα και στο "ξωτικό" "πάρε τους δρόμους να με βρεις. εγώ σε περιμένω.."

fractal είπε...

MARGO. Καλώς ήρθες καλή μου.
Έχεις δίκιο για τα χειμωνιάτικα ταξείδια..
Κρυώνεις λίγο περισσότερο αλλά το ευχαριστιέσαι
Το τζάκι καίει συνέχεια και είναι η πρώτη φορά που σε ταξείδι του, το fractal μαζεύτηκε στο σπίτι και δεν έχει πάρει τους δρόμους..
Κοντά στο τζάκι το μετάλλευμα των στερεότυπων λυώνει, και δημιουργούνται καινούργιοι κώδικες επικοινωνίας..

Sidepap21 είπε...

Ύστερα απ' το κρύο ...
Μια ζεστή αγκαλιά ...
γίνεται ακόμα ζεστότερη !!!
Κι ύστερα όλα σου χαμογελάνε
ακόμα κι ο ήλιος στον ουρανό έστω
κι αν παίζει κρυφτό με τα σύννεφα !!!
Νά στε καλά ...

σταγόνα είπε...

Ως και τα πατουσάκια σου ζεστάθηκαν σε τούτο το ταξίδι..!!!
Τί άλλο να ζητήσεις??
πολλά φιλιά και μια αγκαλιά μεγάλη και στις δυο σας:):)

fractal είπε...

Sidepap21
Καλή σου ημέρα.
Εμείς οι Νησιώτες δύσκολα μπορούμε να φανταστούμε τη ζωή μας χωρίς το άπλετο φως του Αιγαίου.
Λες και το φως δίνει νόημα στη ζωή μας, διαστάσεις στον περιβάλλοντα χώρο και μορφή στα συναιασθήματά μας. Το βασικό δομικό υλικό της σκέψης μας.
Έτσι εδώ δεν μπορώ να λειτουργήσω κανονικά. Το fractal είναι αφηρημένο και χαμένο. Νοιώθει πως είναι αφημένο σε ξένα χέρια.
Και αλοίμονό του αν δεν ένοιωθε τόση αγάπη γύρω του.
Γερά χτισμένοι άνθρωποι οι Μακεδόνες. Αντέχουν σε κάθε είδους παγωνιά.
Εμείς που χορεύουμε σαν τα κύμματα της θάλασσας θα πρέπει συχνά να κάνουμμε άσκηση στη λογική του τσάμικου. Σε ένα γερό κράτημα, πριν την απόπειρα πετάγματος .

fractal είπε...

ΣΤΑΓΟΝΟΥΛΑ...Ζήλια ...ψώρα...
Ρίξε μια ματιά στη φωτογραφία του καναπέ πλάϊ στο τζάκι, και φαντάσου το fractal ξαπλωμένο εκεί με τα πόδια να προεξέχουν του καναπέ και να φτάνουν μέσα στο τζάκι.....
Ωχ...μανούλα μου...θάλεγε στη θέση μου ο Καραγκιόζης...
Θα πας, δεν θα πας των Ταξιαρχών?
Ε...αυτή τη φορά σου την έσκασα..
Δεν θα είμαι εκεί.
Καλά να πάθεις..
Γύρεψε όμως την παπαδιά και δώσε της κάμποσα φιλιά από το fractal

Poet είπε...

Να προσθέσω κι εγώ μια καλησπέρα, ένα χαμόγελο και μια αγκαλιά; Αν και με την ωραία παρέα σας εδώ, δεν νομίζω ότι έχετε και πολλή ανάγκη.

fractal είπε...

Kκαλώς μου τον, τον ποιητή με το κόκκινο γαρύφαλλο.
και ποιός δεν θα χαρεί με τον ερχομό σου εδώ.?
Ένας ποιητήης είναι ευλογία στη συντροφιά.
Μας έλλειπες.

Aristodimos είπε...

Πραγματικά !!!!

Την εχω ζησει αυτην την ζεστασιά και θαλπωρή απο την ΑΖΑ σ αυτόν τον χωρό... Ειναι μια καταπληκτικη οικοδέσποινα και ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ φιλη...

(Τον Μητσο δεν βλεπω πουθενα !!! )

Καλό Σ/Κ να εχεις

Αρης

anepidoti είπε...

άκου τέσσσερα χέρια!
υπέροχο είναι τυχεροί όσοι τα συναντάνε, μάλλον όμως θα διαθέτουν και οι ίδιοι άλλα τέσσερα ή και έξι...ποιος ξέρει!
ζεστάθηκα στην γωνιά σου, φράκταλ αγαπημένο, καιρό είχα...
φιλί και μια αγκαλιά μέ όσα χέρια διαθέτω, εσύ καταλαβαίνεις!

fractal είπε...

ΑΡΗ
Καλό μεσημέρι.
Θα καταλαβαίνεις, τότε πολύ καλά πόσο όμορφα νοιώθει κανείς εδώ.
Ο Μήτσος είναι μια χαρά. Πολύ κοινωνικός και φιλικός.
Τα νέα του, που δεν είναι και ασήμαντα γιαυτόν θα τα μάθεις, υποθέτω, από τον αρμόδιο εποπτεύοντα.
Εγώ μόνο μπορώ να σου πω, πως τώρα που μιλάμε διαμαρτύρεται που δεν σηκώνουν το τηλέφωνο!

fractal είπε...

Anepidoti.
'Ελα καλή μου, γύρισες επί τέλους?
Περνώ και ξαναπερνώ και τα βρίσκω όλα κλειστά.
Ναι πολλά χέρια, σαν Ινδή θεά η φίλη μας..
Είναι όλα καλά με σένα?
Τέλειωσαν οι μετακομίσεις?
Χειμώνιασε καλή μου.
Χρειαζόμαστε μια ζεστή γωνιά.
Σε αγκαλιάζω και εγώ πολύ σφιχτά.
Μόνο που διααθέτω μόνο δύο χέρια. Τα πτερύγια του ψαριού που είναι φυτρωμένα στο κορμί μου, είναι ακόμα μικρά. Αργούν να μεταλλαχθούν σε χέρια.

Άιναφετς είπε...

Ήξερα, ότι εδώ θα βρω αγκαλιά, ζεστασιά και... λαχταριστή πίτα. Δώσε τα χαιρετίσματα μου στην ΑΖΑ μας, αν είσαι ακόμα εκεί!

ΑΓΓΕΛΙΚΗ είπε...

Ας ήξερα πού είσαι πού γυρνάς;

fractal είπε...

Άιναφετς
Κάποτε όλα τελειώνουν.
Δεν είμαι πιά στο σπίτι της ΑΖΑ αλλά σίγουρα θα τις δώσω τα χαιρετίσματα. αν και πιστεύω πως θα τα πάρει μόνη της..

fractal είπε...

ΑΓΓΕΛΙΚΗ
Τώρα ξέρεις..

nikiplos είπε...

Η Κοζάνη μου είχε κάνει θετική εντύπωση πρώτα και κύρια για τους κατοίκους της και τη φιλοξενία της...

σε καλημερίζω κι από εδώ αγαπημένο Φράκταλ...

ΥΓ> Γιατί να τελειώσεις? έχεις πολλά ταξίδια να κάνεις ακόμη απλά, δεν το γνωρίζεις...

fractal είπε...

Νίκιπλος. Πολλές φορές μου συμβαίνει να νοιώθω πως θα ήθελα να τελειώσω μέσα σε κάποιο ταξείδι..
Και προαισθάνομαι πως πράγματι , κάποτε έτσι θα τελειώσω..
Μέσα σε ένα καράβι, ή μέσα σε ένα τραίνο.