Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2010

Δουκίσσης Πλακεντίας - Σταθμός Λαρίσσης

.
ΔΟΥΚΙΣΣΗΣ ΠΛΑΚΕΝΤΙΑΣ φώναζαν
οι φωτεινές επιγραφές
με τα σίγουρα φωτεινά γράμματα,
στο σταθμό της επιβίβασής μου,
στις υπόγειες διαδρομές του METRO.

Χρόνια σέρνομαι σε αντιδικίες με τον εαυτό μου..
Και μου ήρθε ξαφνικα με κούριερ ,
(επιδοτέον εντός της σήμερον)
το κλητήριο θέσπισμα!


Με μια ετεροχρονισμένη γραφή:

«Μόνο δυο κουβέντες»

Και ένα τραγούδι

«όνειρο ήταν».

http://www.youtube.com/watch?v=T6AY_RgL8y8&translated=1




Το κλητήριο θέσπισμα, έτριξε οξειδωμένο κλειδί
στην σκουριασμένη κλειδαριά

και άνοιξε μια τεθλασμένη χαραμάδα.
Κανείς δεν ήταν εκεί να την επισκευάσει.
Και τρύπωσε σαν κλέφτης,
έ
να καχεκτικό χαμόγελο.
Το είδα να φορτώνει τις αποσκευές της μοναξιάς μου
και να με σέρνει βιατικά
στο εκδοτήριο των εισιτηρίων.
Ύστερα άκουσα τη φωνή μου:
-Ένα, απλής διαδρομής παρακαλώ.!
Το χαμόγελο , είχε πάρει πίσω το δίκιο του.



-Επόμενος σταθμός..ΧΑΛΑΝ(ΔΡΙ)



Το ήξερα.
..Τόσα χρόνια..χαλάν…χαλάν... χαλάν..
Δεν είχε φταίξει κανείς.
Μόνο εγώ.
Δεν κοίταζα τους ανθρώπους στα χέρια!
Γιαυτό δεν έβλεπα την τσάπα που κρατούσαν
Τους κοίταζα κατάματα
και έψαχνα μέσα τους Εκείνο.
Και εκείνο μου έστησε παγίδες..…

Επόμενος σταθμός..ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΚΟΠΕΊΟ



Οι άνθρωποι κατεβαίνουν..
Το δικό μου βαγόνι άδειασε!.
Έμεινα μόνο.
Ίσως με ελάχιστους ακόμα. .
Το τρένο καθυστέρησε στο σταθμό!!
Τόσοι άνθρωποι στριμόχτηκαν στις πόρτες του.!
Σκέφτηκα για μια στιγμή.
Να κατέβω ..
Χρόνια προσπερνώ αυτό το σταθμό...

Μα μπήκε στη μέση πάλι εκείνο το χαμόγελο.
Με ξελόγιασε

Και τον προσπέρασα ακόμα μια φορά….

Επόμενος σταθμός. ΕΘΝΙΚΗ ΑΜΥΝΑ..



Πόσες φορές έχω αποφασίσει να αποβιβαστώ
σε αυτό το σταθμό?

Να υποταχθώ στο πειθήνιο αναγκαίο!
Έχω ξενυχτήσει πολλά βράδια σε καυγάδες με μένα...
-Εδώ πρέπει να είναι το τέρμα σου, μου λέω...
Ψάχνω διάφορες δικαιολογίες για να με αποφύγω...
-Μα έχω περισσεύματα αμυντικού υλικού του λέω.
-Έχεις αδιάρρηκτο και συμπαγές πείσμα, μου απαντά.
Και περιττή αθανασία ονείρων!
-Και δεν φτάνει για να επιβιώσω? με ερωτώ?
Μα η απάντηση , ήρθε από εκείνο το χαμόγελο.



Μπήκε στο βαγόνι, αιφνιδιαστικά!
Με την στολή του ελεγκτή.
Έκλεισε την πόρτα της εξόδου μου.

Και σφύριξε μέσα στα αυτιά μου:
- Επόμενη αποβίβαση σταθμός ΛΑΡΙΣΣΗΣ.



Ανταπόκριση με εθνικό σιδηροδρομικό δίκτυο…



Πήρε στα χέρια του το εισιτήριό μου.
Έκανε τους απαραίτητους ελέγχους
και με αυστηρό ύφος, μου
ανακοίνωσε:



Από εκεί μπορείς να φτάσεις στην άκρη της Γης.
Και από εκεί να πάρεις το τραίνο του Χάους.

90 σχόλια:

ξωτικό είπε...

Φυλλαράκι μου ταξιδιάρικο
εγώ θα σε φαντάζομαι να ταξιδεύεις ελεύθερο, ως την άκρη της γής και να σκορπάς τα δώρα του απίστευτου μυαλού και το φώς της ψυχής σου σ'όσους τυχερούς διασταυρώνονται μαζί σου στους σταθμούς της ζωής ,υπόγειους και υπέργειους αδιακρίτως !!

(ούτε το μετρό δεν θα μ'αφήσεις να παίρνω χωρίς να σε σκέφτομαι άτιμηηηηη)

IonnKorr είπε...

Διαβάζοντας αυτά που έγραψες, διακοσμημένα με τις ανάλογες εικόνες, σκέφτομαι, ίσως υπερβολικά, πόσο υστερούν πολλά λογοτεχνικά κείμενα που γράφηκαν κατά καιρούς, κατά κόρο, σε περιοδικά και εφημερίδες από αναγνωρισμένους υποτίθεται λογοτέχνες ή διανοούμενους.

Τελικά, τα blogs, νομίζω ότι, μέσα στ'άλλα, έδωσαν την ευκαιρία φανούν οι δυνατότητες "γραφής" σε ανθρώπους που ενώ διέθεταν μεγάλο ταλέντο ωστόσο δεν είχαν πρόσβαση σε έντυπα μέσα.

Ταυτόχρονα, μάλλον, θα συμβάλλουν στην απομυθοποίηση επωνύμων δημοσιογάφων και κάθε λογής κειμενογράφων που στηρίχθηκαν ακριβώς και μόνον στο γεγονός της πρόσβασης σε μαζικά μέσα.

IonnKorr είπε...

Για το προηγούμενο θέμα.

Δεν μπόρεσα να σκεφτώ ακόμη μιά "αξιοπρεπή" απάντηση στο ερώτημα και δεν θέλω να γράψω κάτι πρόχειρο μόνον για να φανώ ότι απαντώ και να ξεμπλέξω όπως-όπως.

fractal είπε...

ΞΩΤΙΚΟ
Φυλλαράκι μου??????!!!!!!

Αυτό που εγώ κατάλαβα (από όλλα αυτά που μου γράφεις) είναι πως...σας έχω κάνει όλους ΑΝΟΡΘΟΓΡΑΦΟΥΣ.

Είχα ένα φίλο στο blogg, κάποτε που είχε το όνομα "Μystiς"
Είχε αφορίσει τότε την ανορθογραφία μου. (Θα δεις τους Ομηρικούς καυγάδες μας, σε παλαιές αναρτήσεις μου...)
Αν τριγυρνά ακόμα κάπου εδώ και πέσει στην αντίληψή του αυτή η ανάρτηση, ίσως τώρα να αφορίσει και εμένα!!!
Για να τον εξευμενίσω, ίσως χρειαστεί να του την αφιερώσω!!!


Άτιμηηηηη
Ξέχασες και τη γραμματική!
Το fractal είναι άτιμο όχι άτιμη!

fractal είπε...

IonnKorr

Ω... για μένα τα λές όλα αυτά!!!
Και εγώ είμουν έτοιμο να κρυφτώ στις μνήμες του άγραφου χαρτιού!!
Πως να σε ευχαριστήσω.
Αν και τόσο υπερβολικά αυτά που γράφεις, η αυτογνωσία μου πανηγυρίζει για την εύνοια και τα δώρα σου.
Δεν μου αξίζουν. Δεν είμουν τόσο καλό παιδί τη χρονιά που πέρασε.
Και με την πρώτη ανάρτηση του καινούριου χρόνου ετοιμάζομαι να το σκάσω πάλι..

Μπορεί να μην βήσκεις ικανοποιητική απάντηση, εν τούτοις με έπεισες να αλλάξω ανάρτηση.

IonnKorr είπε...

Όσο για ανορθογραφία σου την θεωρώ απόλυτα ασήμαντη καθόσον ένας ηλεκτρονικός ορθογράφος λύνει για πάντα αυτό το πρόβλημα.

Και να σκεφτείς πόσοι μαθητές ταλαιπωρήθηκαν στα σχολεία να μάθουν ορθογραφία που στην σημερινή "διαδικτυακή εποχή" μας μάλλον σύντομα θα καταλήξει "τυπική δουλειά του computer".

ξωτικό είπε...

χαχα είσαι εσύ ένα πονηρούτσικοοοοοο !!!!
Λοιπόν πρώτα θα συμφωνήσω ΑΠΟΛΥΤΩΣ με τον νέο φίλο IonnKorr και δεν θέλω αντιρήσεις
και δεύτερον
τώρα διάβασα στην προηγούμενη ανάρτηση τις τεμπέλικες δικαιολογίες σου και......έφριξαααααααααααααααααα
άφησες βρέ τα ξωτικά νηστικά και άρραξες στον καναπέ;;;;;
Μπράαααβο σου (πότε παραδίδεις μαθήματα;;;)
άστα εσύ λογοτεχνίζεις κι εγώ ξεγοφιάστικα στα μαγειρέματα κι έχω χάσει κι όλα τα δρώμενα εδώ μέσα !

fractal είπε...

IonnKorr

Όχι IonnKorr δεν θα συμφωνήσω μαζί σου.
Είμαι ανορθόγραφο, το ξέρω και δεν έχω καμιά δικαιολογία. Η ορθογραφία δεν είναι τυπική χρήση ενός κώδικα. Είναι η ιστορία της γλώσσας και ωφείλουμε να τη σεβόμαστε όπως ακριβώς και την ιστορία μας.
Για να χτιστεί στη συνείδηση και τον εγκέφαλο η κάθε λέξη χρρειάστικε το υλικό της να περάσει από χιλιάδες τεστ αντοχής στη γλώσσα και το νου των ανθρώπων που την μιλούν.
Κάθε λέξη είναι ένα "ποίημα" ανθρώπινου νου και αισθήσεων...
Πως να μην λατρεύω τη γλώσσα που με εκράζει και μου μιλά..?
Δεν ξέρω τι σόϊ βλάβη έχει ο εγκέφαλός μου και δεν μπορεί να πειθαρχήσει στους κανόνες της γραμματικής και όχι μόνο!!
Μακάρι να μπορούσα να γράφω ορθογραφημένα. Μακάρι να είμουν ένας υπηρέτης της γλώσσας μου.
Μα είμαι καταραμένο ότι αγαπώ να το οδηγώ σε αδιέξοδους καρόδρομους.

fractal είπε...

ΞΩΤΙΚΟ
Τα είπα στον IonnKorr και δεν τα ξαναλέω.

Κάλά άσε το ΦΤΕΡΟ να νομίζει πως είναι τεμπέλα...
Για να μην χάσει την ιδέα που έχει για τον εαυτό του, (και αναγκαστεί να αλλάξει όνομα στο ιστολόγιό του), θα φροντίσω να μην με γνωρίσει ποτέ!!

Ωστε λοιπόν μαγίρευες ε??
Και δεν έκαψες το φαγητό?
και δεν ξέχασες να το αλατίσεις?
και δεν το αλάτισες δυό τρεις φορές?
Και δεν έβαλες μικρή κατσαρόλα εκεί που χρειαζόταν μεγάλη?
Και δεν χρειάστηκες πριόνι για να κόψεις τον κεφτέ?
και ούτε έβαλες φωτιά στο τηγάνι?
Και όταν πήγες να σερβίρεις το φαγητό δεν ανακάλυψες με φρίκη ότι δεν είχες ανάψει το μάτι..
Ωχ γιατί μου τα θύμησες όλλα αυτά.
Ε.... δεν θά ρθουν τα Θεοφάνεια...θα σε κυνηγήσω με την αγιαστούρα μέχρι τα έγκατα της Γης..

φτερό στον άνεμο... είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Γιώργος Χατζηαποστόλου είπε...

"Εσύ όπου να πας σ' όποιο ταξίδι", από εδώ και πέρα, "στη σωστή στάση θα κατεβείς", γιατί ξέρεις τι ψάχνεις ' ίσως για πρώτη φορά στη ζωή σου, δεν θα διαλέξεις την πιο ευχάριστη αλλά την πιο ισορροπημένη λύση.

Side21 είπε...

Όνειρο ήτανε !!!
Καμμιά φορά αξίζει
πιότερο η διαδρομή ...
απ' τον ίδιο τον προορισμό !!!
Μ' αρέσουν οι άνθρωποι που ονειρεύονται
γιατί δεν περιορίζουν την ύπαρξή τους
στους κλειστούς διαδρόμους του χωροχρόνου
Πολλές φορές τα όνειρά μας αξίζουν περισσότερο απ' την πραγματικότητα ...
Γιατί αν και κρατούνε τόσο λίγο ...
μερικά ίσως να ζούν παντοτεινά !!!

φτερό στον άνεμο... είπε...

φρακταλάκι...
αν θες διέγραψε την παραπάνω μου ανάρτηση, την έγραψα μόνο για να σου ζητήσω να απαντήσεις.
Φιλιά πολλά και να μη στεναχωριέσαι πολύ, λίγο μόνο ή καθόλου, δεν φταίμε πάντα μόνο εμείς, είναι δίπολα πάντα τα λάθη.
Καλημέρα :))

Μαριανα είπε...

πολύ ωραίο και ποιητικό το ταξίδι σου. Με ταξίδεψε και μέσα μου.

Thalassenia είπε...

Ή το τραίνο για την πόλη μου που είναι φιλόξενη και όμορφη.
Πολύ θα χαρώ να σε ταξιδέψω λίγο εδώ, όπως μας ταξιδεύεις και σύ.
Σταθμός Λαρίσης, 5-6 στάσεις κι έφτασες.
Είσαι?

Fractal είπε...

Γιωργος Χ
Καλό μεσημέρι Γιώργο_Χ.
Ευχαριστώ για την μη εδραιωμένη, εν τούτοις, αισιόδοξον βεβαιότητάν σου..
(Η καθαρεύουσα πρόσφατη επιρροή του Καβάφη)
Θα έλεγα ότι και το εύχομαι.
Με ξενίζει μερικώς το "ίσως για πρώτη φορά στη ζωή σου"
Υπάρχει και σε αυτό μιά βεβαιότητα που αναιρεί την προηγηθήσαν αισιοδοξίαν..

fractal είπε...

Side21

Mε τη θάλασσα απλωμένη όπου να γυρίσει η ματιά πως θα ήταν δυνατόν να μην ταξιδεύουμε..και να μην ονειρευόμαστε!
Βουίζουν μέσα στο κεφάλι μου οι στίχοι και η ψυχή μου είναι πάντα έτοιμη για ταξίδια.:

"Το ελάτινο κατάρτι εστύλωσαν, στο τρύπιο μεσοδόκι ορθό περνώντας το,
κι ως το'δεσαν με τα σκοινιά στην πλώρη,
το άσπρο πανί με τα καλόστριφτα λουριά ψηλά εσηκώσαν.
Κι ο αγέρας το πανί τους φούσκωσε, και στην καρένα γύρα
του πλοίου που επέτα αλικοπόρφυροτο κύμα βαριαχούσε.
Με τέτοιες εικόνες ζημωθήκαμε και με τέτοια τραγούδια μας νανούρισαν.

Ευχή και κατάρα..Ποτέ δεν θα ησυχάσουμε.

ΥΓ Μίλησα με τον ΔΔ για σένα.
Μάλλον ξέρει ποιός είσαι.
Χαιρετισμούς.

fractal είπε...

φτερό στον άνεμο...

Tόπες και έγινε φτερό μου.
Πως αλλιώς να φανερώσουμε την αγάπη μας?

fractal είπε...

Thalassenia

Έχω φίλους στην Πόλη σου.
Την παραμονή της πρωτοχρονιάς είμουν καλεσμένη εκεί.
Το ακύρωσα όμως..
Δεν ήξερα πως μπορούσα να σε συναντήσω εκεί.
Να έχουμε καλή χρονιά και όπως μου ευχήθηκε ένας φίλος, ας ευχηθούμε σε όλα τα απίθανα να γίνουν πιθανά.

fractal είπε...

Μαριανα

Καλή χρονιά Μαριάννα..
Καλά ταξείδια έξω και μέσα μας.
Δρόμοι ανοιχτοί και ορίζοντες απέραντοι.
Και με εισιτήριο διαρκείας..

ξωτικό είπε...

τίποτα δεν έκαψα όσο κι αν προσπάθησες να με ξεμυαλίσεις κρίμα που δεν έφαγες απ'την πίτα μου φάρμακο μεγάαααλο και τρέχω να κρυφτώ....
σιγά μη με πιάσεις !!!!
χαχαχαχα

φτερό στον άνεμο... είπε...

..ήμουν εδώ και πριν, πήγα απ' την άλλη και ξαναγύρισα, πώς μπορούσα να μη γυρίσω;...
Μπορεί να αποφάσισα να δουλέψω αλλά μην το παρακάνουμε κιόλας!
..όσο για τα πολλά, ναι είναι αλήθεια, αλλά τελικά ξέρεις τι σκεφτόμουν σήμερα; Συνήθως μετά από κάθε πολλά υπάρχουν δύο δρόμοι, ο ένας είναι το τίποτα και ο άλλος τα λίγα που γίνονται πιο σπουδαία αφού κρύβουν από πίσω τους τα πολλά. Και είπα ακόμα σήμερα.. ε και; Μαγκιά μας! Έτσι γουστάραμε και κάναμε! Και καλά κάναμε! Γιατί μετά γίνονται όλα πιο φωτεινά και το φως μας αρέσει, έτσι δεν είναι; Και το φως ειναι υγεία, και ζωή και ανάγκη. Σκέφτηκα και άλλα πολλά σήμερα και λέω σε αυτό το ταξίδι να μην κατέβω στα σταθμό της Εθ. Αμυνας, θα κάτσω μέσα στο τρένο και όπου με βγάλει. Α και που το ξερες;
Μου αρέσουν τα μουγγά ποιήματα όταν έχει προηγηθεί ηχηρό φως.
Καλό δρόμο και σε σένα φρακταλάκι μου :)))

Υγ αν και θα δουλεύω, σε ησυχία δεν θα σε αφήσω

dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα) είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=lwQ0YQko0HQ&feature=related

Καλημέρα αγαπημένο μας Φράκταλ!
αφιερωμένο για εσένα και όλη την παρέα το παραπάνω τραγούδι!(τι ραδιοπειρατής θα ήμουν...)
δικό μου σχόλιο στιχοι τραγουδιού και πάλι, που στον εαυτό μου ψιθυρίζω:
"...το πάθος κάνει τρίγωνα στης πόλης τα τετράγωνα, συγνώμη που σε πάγωνα σ΄αρνιόμουν και σε πλήγωνα..."
συγνώμη για την άμυνα!
Φιλιά!

dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα) είπε...

διόρθωση στο στίχο:κάνει τρίγωνα = φτιάχνει τρίγωνα

fractal είπε...

ξωτικό

Δεν προσπάθησα να σε ξεμυαλίσω βρε ..
Συμπαραστάτες ήθελα να βρω στα παθήματά μου, για να νοιώσω καλύτερα...
Μα που εσύ..επιμένεις να με απαξιώνεις....
Πίττα...
Έκανες πίττα..!!!!!!.
Θεέ μου τι κάνουν τα χέρια των ανθρώπων..θαύματα..
Και για να δεις πως΄δεν είναι ψέμα πως θαυμάζω τα χέρια των ανθρώπων γύρισε πίσω σε μιά παλιά μου ανάρτηση "Τα χέρια των ανθρώπων"
να διαπιστώσεις πόσο θαυμάζω τα χέρια που κάνουν πίττες..

Υποκλίνουμε λοιπόν ...αλλά συγχρόνως αρπάζω την αγιαστούρα..
Σήμερα έχει όμορφο καιρό.. Με πολύ φως..
Όπου και να κρυφτείς θα σε ανακαλύψω..Έχω πολύ καλή σχέση με το φως...

fractal είπε...

φτερό στον άνεμο

E... Φτερούλι το ότι αποφάσισες να μας εγκαταλείψεις το είδα και στου Ε...... Να ένα χαμόγελο είχε όταν μου το έδειχνε...
-Σας βαρέθηκε! μου είπε..
Άρα τα περί δουλειάς....αλλού.
Και κοίτα σκάω.. Δεν θα το μαρτυρήσω..
Τα πολλά είναι πάντα πολλά..και επομένως η συμμετοχή της ανοησίας ...παίζει...με μεγάλη πιθανότητα..
Πάντως μέσα στα τόσα πολλά ίσως στο μόνο που δεν παίζει η ανοησία, είναι "ο σταθμός της εθνικής άμυνας"
Μιλώ πάντα με την δική μου εμπειρία..
Εσύ φτερό είσαι... Πέτα όσο θες..

Τώρα για το ποίημα.
Ας τα κάνω ...κομματάκια..
Όταν σου έστειλα το προηγούμενο ποίημα διάβαζα Ρίτσο, εδώ στην μπαλκονόπορτα του δωματίου μου..
Το βρήκα μπροστά μου, χαμογέλασα με τις σκέψεις που μου προκάλεσε, και σου το έστειλα ,, έτσι όπως το βρήκα μπροστά μου.
Αυτές τις μέρες διαβάζω Καβάφη..
Είναι απίστευτο αλλά στη σελίδα 183 έχω μπροστά μου ένα φωνακλάδικο ποίημα...
Μιλά για το διωγμό του Ηλιου από το βωμό της Δάφνης στην Αντιόχεια... Ε... τίποτα δεν είναι τυχαίο... (εγραψες για ηχηρό φως)
Άκου λοιπόν ένα στοίχο από το ποίημα : "Εις τα περίχωρα της Αντιόχειας" (Η Αντιόχεια ήταν η κατεξοχήν πόλις που λατρεύονταν ο Απόλλωνας και υπήρχε εκεί το περίφημο ιερόν της Δάφνης που ήταν αφιερωμένο στον θεό του φωτός!!
Αυτό το ιερό οι Χριστιανοί το έκαναν στάχτη..την εποχή του αυτοκράτορα Ιουλιανού!!(ξέρεις του τελευταίου Παγανιστή αυτοκράτωρα που οι χριστιανού είπαν Παραβάτη)

Ακου λοιπόν ένα ποίημα που ουρλιάζει....

"Το πήραμε, το πήγαμε το άγιο λείψανο αλλού.
Το πήραμε, το πήγαμε εν αγάπη κ΄εν τιμή.

Κι ωραία τωόντι πρόκοψε το τέμενος.
δεν άργησε καθόλου, και φωτιά μεγάλη κόρωσε:
μιά φοβερή φωτιά:
Και κάηκε και το τέμενος και ο Απόλλων.

Στάχτη το είδωλον.
Για σάρωμα, με τα σκουπίδια.

Έσκασε ο Ιουλιανός και διέδωσε
-τι άλλο θα έκαμνε-
πως η φωτιά ήταν βαλτή
από τους Χριστιανούς εμάς.
Άς πάει να λέει
Δ ε ν α π ο δ ε ί χ θ η κ ε
(η υποσημείωση δική μου)
Ας πάει να λέει.
Το ουσιώδες είναι που έσκασε..."

Με συγχωρείς Φτεράκι... Θα σε αφήσω για λίγο. Θέλω να παρακολουθήσω τον "αγιασμό των υδάτων" από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Μη φύγεις...Θα συνεχίσω μετά...
Μετά:
Λοιπόν πρέπει να σου πω πως η εορτή των Θεοφανείων, είναι η γιορτή που με συγκινεί περισσότερο από όλλες τις Χριστιανικές εορτές..
(Φαντάζομαι γιατί έχει παγανιστικά στοιχεία..)
Καλά σήμερα κάνω εδώ δημόσια εξομολόγηση..
Είναι για να μεταλάβω?
Των αχράντων μυστηρίων της στάχτης του Απόλλωνα..
Αχ ,αγάπη μου, γιατί με βασανίζει έτσι ο θεός του Ήλιου..
Ακόμα και στον τρούλο της Αγιάς Σοφιάς άστραψε, την παραμονή της Άλωσης, την τελευταία του αστραπή .. Και όλλα αυτά τα ακαταπόνητα απομεινάρια εκείνου, βούτηξαν στα νερά του Κεράτιου πριν λίγο για να σώσουν μια τρεμουλιάρικη ισχνή σπίθα από την οικουμενική λάμψη των αιώνων..

Λοιπόν τι λέγαμε?
Α.. για το μουγκό ποίημα.
Όχι δεν ήταν μουγκό. Το ποίημα που βρέθηκε μπροστά μου, την ώρα που έπρεπε να ξωφλήσω το χρέος μου σε σένα, ήταν ένα ουρλιαχτό που έβγαινε από τις στάχτες του Απόλλωνα.
Αυτό μόνο
Δεν θέλω να συνεχίσω
Αν κάτι δεν καταλαβαίνεις ΕΔΩ έχε υπομονή.
Λοιπόν γράφω πολύ ώρα και πρέπει να ετοιμαστώ να φύγω.
Έχει όμορφη μέρα εδώ δεν πρέπει να πάει χαμένη..
Και πιό κάτω με περιμένει ο Δημήτρης σε χρόνο ενεστώτα...
Πάλι με ...τάπωσε με ένα τραγούδι..
Φιλιά
Α... πάλι διέκοψα. Μάντεψε γιατί...
Το ΞΩΤΙΚΟ με πήρε τηλέφωνο και μου είπε πως δεν με φοβάται..λέει..
Δεν κρύβομαι, είπε
Εδώ είμαι....
Τέτοια αποθρασημένο Ξωτικο δεν έχει ξαναγίνει..
Με ξάφνιασε το τέρας..
Πάει και η αγιαστούρα μου..
Κάτι σαν δρεπάνι μισοφέγγαρου έγινε.. Με αυτό δεν μπορώ να το κυνηγήσω..
Μπορεί όμως αυτό να κυνηγήσει εμένα...
Πάω να βουτήξω..
'Εν Ιορδάνη βαφτιζομένου ..."

Φιλιά βρε πολλά και βιαστικά..
Αλήθεια πως μπορείς Εσύ και με αντέχεις...?

fractal είπε...

dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα).

Ας ξεκινήσω με ερωτηματικό θυμό!
Δεν φαντάζομαι να μην παρακολούθησες τον Αγιασμό από το Φανάρι..
Αν υποψιαστώ κάτι τέτοιο...θα αποκλειστής από την συνάντηση..και η Αϊναφετσ ποτέ δεν θα σου το συγχωρήσει..

Το τραγούδι το άκουσα κάμποσες φορές..

Υπέροχοι στίχοι πειρατή!
Υπέροχοι!

Το τρίγωνα δεν πολύ κατάλαβα.
Είναι βλέπεις γεωμετρικό στοιχείο από την ευκλείδιο Γεωμετρία και τα Fractals δεν την δέχονται!.
Τα τετράγωνα τα καταλαβαίνω εξ αιτίας του σχήματος των ώμων του Απόλλωνα! (βλέπε προηγούμενη ανάρτησή μου)
Εκπληκτικό σχήμα το τετράγωνο!
Ειδικά όταν εκφράζεται στους ώμους των ανθρώπων.. και των Θεών
Λοιπόν πέρνω των αματιών μου..
Έχει μια υπέροχη μέρα!
Ποιός θα χορέψει μαζί μου τον πιό όμορφο μπάλο της ζωής του..
Έξω "στα περβόλια μες στους ανθισμένους κήπους.."


Υ.Γ (Σαν άλλοτε θα στήσουμε χορό)
Φιλιά στον μικρό Ενεστώτα..

dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα) είπε...

αν δω τη δοξολογία μαγνητοσκοπημένη σώζωμαι; α! δύσκολα πράγματα μας βάζεις :)

φτερό στον άνεμο... είπε...

Το ήξερα ότι θα το διάβαζες γι' αυτό και το έγραψα, πόσο μ' αρέσει να σε πειράζω! ;) :))
Και όχι, όχι, δεν βαρέθηκα κανέναν, φοβάμαι μόνο μη με βαρεθούν εκείνοι. Το κείμενο σου το ρούφηξα αλλά σε μία φράση έμεινα περισσότερο, εκεί προς το τέλος που λες "αν κάτι δεν καταλαβαίνεις ΕΔΩ έχε υπομονή"...δηλαδή..εσύ τώρα για να το γράψεις αυτό πιστεύεις πως όλα τα άλλα τα κατάλαβα;;!!αχαχαχαααααα
Μόνη μου γελάω...ΚΑΛΑ, ΚΑΛΑ, ΣΚΑΩ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΕΥΩ. Τα κατάλαβα..Αφού πρώτα κατέβασα Μπαμπινιώτηδες, Καβάφηδες, παγανιστές, χριστιανούς και όλα τα συναφή!!
Όσο για το σταθμό Ε.Α...εσύ ξέρεις καλύτερα, ας κάνουμε ό,τι μας φωτίσει ο ήλιος! :))
Και βρε αθεόφοβο, σε παίρνουν τηλέφωνο και ξωτικά;!!!
Εεεεε, Άγιε μου Σπυρίδωνα δηλαδή!!!

....... ........ .......
......(αυτά είναι τα μουγκά λόγια)

Φρακταλάκι μου...σε ευχαριστώ... πόσο ξέρεις; Δεν ξέρεις...και την τελευταία σου ερώτηση να με συγχωρέσεις παρακαλώ που δεν μπορώ να την πάρω στα σοβαρά ;) :)))
Φιλιά και μια αγκαλιά μέγαααααααλη

fractal είπε...

dimitrisp(σε χρονο ενεστ

Καλησπέρα Δημήτρη..
Γιατί ρωτάς εμένα αν σώζεσε?
Δεν είμαι η αρμόδια αρχή.
Φορτώνεσε με χρέη κακομοίρη μου!!
Και δυσβάσταχτους τόκους...
Θα ήθελα να είμαι από μιά μεριά να σε βλέπω όταν θα τα εξοφλάς...
Ξέρω.
Το ένιωσα και εγώ όταν πήγα για πρώτη φορά να καταθέσω μέρος των χρεών μου....
Φρόντισε να έχεις κάποιον πλάϊ σου να μπορεί να σε υποβαστάξει..
Δεν σουβάζω δύσκολα.
Απλά σε προειδοποιώ!
Ρώτα και την Αϊναφέτς..
θάχει καταθέσει και εκείνη

fractal είπε...

φτερό στον άνεμο...

Α.... πρέπει να ακριβολογούμε για να μην μας παρεξηγούν..
Δεν το διάβασα...Μου το διάβασαν και το σχολίασαν με ενθουσιασμό επειδή αποφάσισες να μας εγκαταλείψεις....
Λοιπόν μένει να δούμε αν θα το κάνεις...
Επαναλαμβάνω... Δεν το διάβασα..(πως θα μπορούσα άλλωστε..) ΜΟΥ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑΝ.
Να με πειράζεις όσο θές και μην ελπίζεις πως θα παραξηγηθώ....

(Με την ευκαιρία να σου πω να ρίξεις αργότερα καμιά ματιά στην αναρτησή που σου είχα στείλει το προηγούμενο ποίημα.. Κάτι θέλω να σε ρωτήσω εκεί, επί τόπυ, αλλά δεν το έχω κάνει ακόμα.)
Ρε τερατάκι σου λέω πως αν δεν κατάλαβες κάτι εδώ, στο μπλόγγ θα σου εξηγήσω αναλυτικά στο μέιλ..Ωχ τι με βάζεις να γράφω..
Αν σε ενδιαφέρει το θέμα μπορώ να σου αναφέρω και σχετική βιβλιογραφία.
Τα ξωτικά την σήμερον χρησιμοποιούν και τηλέφωνο. Δεν το ήξερες?
Για τον σταθμό Ε.Α θα σου 'ελεγα κάτι που παράλειψα στο προηγούμενο σχόλιο.
Να πετάς όσο θέλεις αλλά να φροντίζεις να βρίσκεσαι πάντα στο απειρόβλητο..
Όχι σαν τον Ίκαρο..Να το ελέγχεις το πράμα.Εξ άλου τι σταθμός Ε.Α θα ήταν...
Ε.. τώρα να σου πωτα καληνυχτούδια και να πάω και εγώ..
Φιλιά!

φτερό στον άνεμο... είπε...

Το βρήκα, το βρήκα!!! Είναι στην ανάρτηση με τη δημόσια τηλεόραση, 18 σχόλια, αρχική σελίδα....τώρα αυτό ελπίζω να το δεις για να μην ψάχνεις άδικα....

dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα) είπε...

και να σκεφτείς καλό μου Φράκταλ ότι η τελευταία μου ανάρτηση αλλά και θέμα σε ενεστώτα χρόνο για μένα είναι η Προσοχή!
...και πριν αλέκτωρ λαλ...συλλαμβάνομαι Απρόσεκτος! αναλαμβάνω την ευθύνη και θα προσμένω τη δίκαιη ποινή μου!
σε φιλώ!

Άστρια είπε...

Καλό μου Φράκταλ, ταξιδιάρικο τρεχαντηράκι, πως χώρεσες τόσο τεράστιο και πώς δεν χάθηκες τόσο απειροελάχιστο μέσα σ'ένα αστικό μετρό;

Κι ανέτρεψες τους πεζούς σταθμούς του ποίημα και τραγούδι κομματιού ζωής;

Είναι αργά, αλλά όταν ήρθα και διάβαζα την ανάρτησή σου, ήταν ακόμα ημέρα των Φώτων και δεν ήθελα να μην περάσω από εδώ πριν φύγει.

Τώρα που κλείνω άλλαξε η μέρα αλλά νομίζω ότι ακόμα δεν έκλεισαν τελείως οι ουρανοί, μια μικρή χαραμάδα υπάρχει ακόμα να ευχηθώ, ο πιο όμορφος σταθμός για σένα να είναι εκεί που "μια αυγή παραμονεύει" όπως λέει και ο Μπόρχες.


υγ. για το τραγούδι που διάλεξες υπέροχο ως λόγια και ως βίντεο:)

Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης είπε...

Σε ευχαριστώ για τις ευχές σου.Σου εύχομαι Καλή Χρονιά με υγεία,πάνω από όλα,και προσωπική ευτυχία!!!

fractal είπε...

φτερό στον άνεμο...
Εν τάξει .Έψαξα λίγο αλλά μούκανε ..καλό..
Φιλιά

fractal είπε...

Dimitrisp(σε χρονο ενεστ.

Τι είπες?

Αναλαμβάνω την ευθύνη και την ποινή μου.."σε φιλώ"

Ποινή τιμωρίας λοιπόν το φιλί σε μένα..
Ο.Κ θα φροντίσω να πέφτεις συχνά σε λάθη..

fractal είπε...

ΑΣΤΡΙΑ

Ευχαριστώ για τις ευχές.

Όλα τα όμορφα τρύπωσαν στη ζωή μου από χαραμάδες, ποτέ δεν περπάτησαν σε λεωφόρους.

Τώρα τρύπωση εδώ αυτό. Ο τρόπος που αντιλαμβάνεσαι το fractal..
Έκανες μιά κάθετη βουτιά στην ψυχή μου και έπιασες στο βυθό της το όνομά μου..

Και ξέρεις γιατί?
Γιατί χτενίζεις απαλά τα γραπτά μου, προσπαθώντας να ξεμπερδέψεις τα μαλλιά τους χωρίς να τα ξεριζώνεις..
Και το κάνεις τόσο απλά!
Στις αποσκευές μου η πολύτιμη αγάπη και κατανόησή σου.
Στα ταξείδια των μακρυνών απόστάσεων, όπου οι ταξειδιώτες σωπαίνουν και φωτογραφίζουν τις διαστάσεις του χρόνου.
Και τα δώρα του...

ΑΣΤΡΙΑ σε ευχαριστώ πολύ

fractal είπε...

Ιωάννης

Δεν ήταν δυνατόν να μην ευχηθώ στον Ιωάννη...
Αν είναι αλήθεια αυτό που μου είπαν στο μεταφέρω:
Ιωάννης στα εβραϊκά σημαίνει "κεχαριτωμένος"
Ψάξε το και πές μας αν είναι αλήθεια..
Δεν θα γίνεσε μόνο εσύ νονός..
Περιμένουν και άλλοι στη σειρά να γίνουν, με το καλό!
Νονοί κεχαριτωμένων!!

Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης είπε...

@Fractal:Και να ήξερες και την ιστορία για το πως έγινα νονός...

Aristodimos είπε...

Καθυστερημένα ισως , μα μεσα απ την καρδιά μου ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ευχομαι με υγεία.... και ταξίδια ομορφα ωσπου νάβρεις την Ιθάκη σου κι όχι το τραίνο του Χάους εκει στην άκρη της Γης.

Αλλωστε πάντα λέω οτι η διαδρομή ειναι που εχει αξία και οχι ο προορισμός.

Την καλησπέρα μου
Αρης

dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα) είπε...

κι εγώ πίστεψα ότι το Φράκταλ ήξερε αληθινά να τιμωρεί και όχι να χαιδεύει με τέτοιες ποινές :)
πιάσε ένα φιλί προκαταβολή για καληνύχτα!

dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα) είπε...

α! ξέχασα...τώρα έχουμε και πνευματική συγγένεια! είσαι η νονά του κεχαριτωμένου νονού μου!
είσαι κι εσύ λοιπόν υπεύθυνη για την πνευματική μου πρόοδο :))

maistros είπε...

να με και εγώ

αυτήν την συνήθεια να μην φτιάχνονται τα πράγματά που χαλούν είναι πολύ κακή.

Μια μικρή κορούλα που έχω όταν βγαίνουμε και βλέπει σκουπίδια στον δρόμο μου λέει, μπαμπά ποιος πέταξε αυτά τα σκουπίδια και μας βρομίζει την βολτίτσα μας.

Δυστυχώς κανείς δεν ενδιαφέρετε για ότι χαλά βόλτα, διάθεση και ότι άλλο.

Ευτυχώς που υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που μας χαμογελούν και μας σκέφτονται και δεν νοιώθουμε μόνοι.

Καλή χρονιά

Αστρο - Συμμορίτες είπε...

Την καλημέρα μας και τις ευχές μας για μια Καλή χρονιά γεμάτη ευτυχία και χαρά.

φτερό στον άνεμο... είπε...

Ήρθα ψυχή μου!! Τώρα τελικά κατάφερα να το ακούσω ολόκληρο....
μου άρεσε και θέλω κι άλλο ;)
(μα τι άπληστη που είμαι πια!!!!) :)))

φτερό στον άνεμο... είπε...

τώρα ξανακούω το τραγούδι, ψάχνοντας για τους στίχους του, βρήκα αυτό το κείμενο ""Sen Gelmez Oldun, ένα τούρκικο τραγούδι που στα ελληνικά σημαίνει “Εσύ δεν ήρθες”. Το τραγούδι αυτό που σε πρώτη του εκτέλεση είναι απο το Αζερμπαϊτζάν, είναι ένα θλιμμένο ερωτικό τραγούδι, με έντονο το στοιχείο του Μεσογειακού σεβντά, της έλλειψης και της επιθυμίας ταυτόχρονα.“Είπες ας βρεθούμε την άνοιξη, Η άνοιξη ήρθε και έφυγε, εσύ δεν ήρθες” . Οι στίχοι απλοί αλλά μεστοί και θλιμμένοι, ο πόθος και επιθυμία φανεροί. Προσμονή, απογοήτευση, απελπισία τα συναισθήματα καθώς ο αγαπημένος υποσχέθηκε αλλά δεν ήρθε και ο χρόνος περνά."Σαν όλες τις φορές που περιμένουμε να συμβεί κάτι και απογοητευόμαστε τόσο, αλλά συνεχίζουμε να ελπίζουμε, γιατί το θέλουμε εμείς περισσότερο, παραβλέποντας ίσως ότι δεν πρόκειται να συμβεί όπως θέλουμε εμείς.""
Είναι ωραίο που μπορούμε να ακούμε τις μουσικές του κόσμου, κάθε μουσική και ένα ταξίδι :)

fractal είπε...

Ιωάννης

Θα μου την πείς?
'Ελα΄...έλα...πές μου..
Δεν θα το πω..

Benikos place είπε...

Καλησπέρα, πανε κοντα 20 χρονια τώρα.ειναι ομορφα στα ρογγια, αν δεν ειχαν καει κιολας...
νασαι καλα

fractal είπε...

Aristodimos

Καλησπέρα Άρη
Ευχαριστώ για τις ευχές.
Και συμφωνώ για το ταξείδι.
Όλη η ομορφιά στο δρόμο ή στους δρόμους.
Ή και στους Ωκεανούς.

fractal είπε...

dimitrisp(σε χρονο ενεστ.)

Πότε πρόφτασα και έγινα νονά του κεχαριτωμένου? δεν κατάλαβα. Με φέρνεις προ τετελεσμένου γεγονότος.
ο.κ το απαοδέχομε. Τιμή μου.
Το βαφτηστήρι μου το ξέρει?
Μην του το πεις απότομα. Σιγά-σιγά και με τρόπο.
Φιλιά

fractal είπε...

maistros

Καλησπέρα άνεμε..
Να θυμώνεις λέω πιό συχνά, να κάνεις κατεγίδες να φέρνεουν νεροποντές.
Να έρχεται η κάθαρση εξ ουρανού.
Από τον απο μηχανής θεό.
'Οπως στις αρχαίες τραγωδίες.

fractal είπε...

Καλησπερίζω την Συμμορία.
Ευχαριστώ για τις ευχές.
Εύχομαι και εγώ υγεία ευτυχία και εμπνευσμένη αποκωδικοποίηση των μηνυμάτων του ουρανού..

fractal είπε...

φτερό στον άνεμο..

Πουπουλάκι με ξάφνιασες.
Δεν είπαμε βρε να το ρίξεις στη μελέτη την ανάλυση και την σύνθεςη.
Δεν ήξερα τους στοίχους του τραφουδιού.
Η μουσική όμως με είχε τρελάνει.
Τώρα να σου πω τις σκέψεις πάνω στους στίχους.
Μάλλον πολύ δύσκολο.
Όταν σε φέρει ο άνεμος κατά τα μέρη μου, θα εξοφλήσω τα χρέη μου..
Χίλια ευχαριστώ.

fractal είπε...

Benikos place

Αν και έχω πάει στην περιοχή δεν ήξερα την δεξαμενή.
Οι φωτογραφίες σου είναι υπέροχες.
Από ότι ξέρω έχουν δημιουργηθεί εθελοντικές πυροσβεστικές ομάδες.
Μπράβο.
Μιά αρκετά ενθαρυντική εξέλιξη για το πανέμορφο νησί,

Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης είπε...

@Fractal:Διάβασε τα σχόλια έδω και θα καταλάβεις... τα...περί νονού

http://ainafetst.wordpress.com/2009/07/24/thecenter/

Λοιπόν το Πάσχα περιμένω λαμπάδα ια να την πάω με την σειρά μου στον Δημήτρη(δεν είναι καιρός για έξοδα)!!!

φτερό στον άνεμο... είπε...

Φρακταλάκι μου καλό..κανόνικά εγώ τώρα μελετώ και εργάζομαι εν ειρήνη αλλά μην το πεις πουθενά...έχω γίνει πολύ ανατολήτισσα και αλήτισσα τελευταία! Μια αγκαλιά στα κλεφτά και πάω πίσω για να μη με πάρουν χαμπάρι :))

fractal είπε...

Ιωάννης
Ωραία Ιωάννη με κατατόπισες πολύ καλά, ως ώφειλες να κάνεις.
Την λαμπάδα σου είναι πανέμορφη.
Λευκή με γαλάζιες και άσπρες κορδέλλες..
Ελπίζω να αρέσει και στο Δημήτρη.

fractal είπε...

φτερό στον άνεμο

Εδώ στην Ανατολή μας αρέσει το ραχάτι...
Γιαβάς γιαβάς μπρέ..
Μη σεκλετίζεσε.
Άντε πάρε και ένα για να ξεσκοτηστείς.

Οι φορεσιές είναι από το χωριό μου
http://www.youtube.com/watch?v=Fl1gAUzsHhE&feature=related

Άστρια είπε...

Αγαπητό μου fractal, είχα κάνει μια ανάρτηση για το φως και περίμενα μέχρι χθες το σχόλιό σου, το περίμενα γιατί όταν το έγραφα, είχες περάσει από το μυαλό μου, και ήθελα κάτω από αυτή την ανάρτηση ένα σχόλιό σου :))

Παρά ταύτα, εγώ σε ξαναθυμήθηκα και αν θέλεις πέρασε από το blog μου να παραλάβεις κάτι μικρό ηλιόλουστο:))

ξωτικό είπε...

Aχούουου χαζομάρα κι εγώ καθόμουν και περίμενα καινούργια ανάρτηση κι εδώ γίνεται της τρελλής !!!(μαρτυριάρικοοοοοο)
πέρνα να πάρεις τα πράμματά σου απ'το σπίτι μου καλέεεεεε
και τα υπόλοιπα αύριο
έφυγαααααααα
φιλάκι

fractal είπε...

Άστρια

ΑΣτρια δεν έχω που να κρύψω την ντροπή μου..
Δυό τρεις μέρες τώρα έχω πέσει με τα μούτρα στη δημιουργία της μουσικής λίστας και δεν έβλεπα μπροστά μου τις λάμψεις από το σπίτι σου..
Ούτε το συνιάλο..
Στηνν πραγματικότητα μόνο άκουγα.
Ένα μεγάλο συγνώμην . Τρέχω στο σπίτι σου γρήγορα...
Εν τω μεταξύ άκου....Είναι για σένα

http://www.youtube.com/watch?v=TdKnmzfzZx8

fractal είπε...

ξωτικό

Ε... ξωτικούλι..Τι καινούργια ανάρτηση περίμενες, καλέ?
Θα με τρελάνετε εσείς..
Εδώ έχω τρελλαθεί με τα τραγούδια μου. Εκείνο το φτερό μου τα ζητά επειγόντως.
Εγινε λέει, Ανατολήτισσα , και μόνο ακούγοντας τα τραγούδια που του έστειλα.
Τώρα του ετοιμάζω χρυσοποίκιλτο φερετζέ..
(Με έβαλε σε τέτοιο κλίμα που σήμερα το μεσημέρι σε μια μεγάλη συντροφιά που μέ έβαλαν να τραγουδήσω μικρασιάτικα τραγούδια... δεν το αρνήθηκα )
Ή θα το τρελάνω ή θα με τρελάνει το φτερούλι..
Και να σου πω, μάλλον το δεύτερο θα συμβεί ( αν δεν προφτάσεις να το κάνεις εσύ).
Ορίστε. Κοίτα τι γράφει πιό πάνω η αγαπημένη μας ΑΣΤΡΙΑ. Την άφησα να περιμένει ώσπου στο τέλος άλλαξε ανάρτηση..

Που πας πάλι τρέχοντας.
Α.... δεν λες να μαζευτείς..
Μαρτυριάρικο ε....
Και ακόμα δεν άκουσες τίποτα..

nikiplos είπε...

Το τραίνο πάντοτε μου θύμιζε την πορεία της ζωής μου... Με φανταζόμουν κάπως σαν "λαθρεπιβάτη" που προσπερνά τα κουπέ και καταλαμβάνει μια θέση με μιαν αίσθηση αβεβαιότητας ότι θα έρθει κάποτε ο πραγματικός κάτοχός της. Οι ελεγκτές η φωνή της συνείδησής μου που πάντοτε θα μου ζητήσει το εισιτήριο... Πάντοτε αισθανόμουν ότι μου λείπει...

Οι τερματικοί σταθμοί, όχι αναγκαία ο προορισμός μου, ενώ πάντοτε σκέφτομαι τον εαυτό μου να φθάνει σε έναν σταθμό έρημο, όπου κανείς δεν με περιμένει...

Σε φιλώ και οι φωτογραφίες υπέροχες φράκταλ αγαπημένο... Έτσι κι αλλιώς, χάος ο ίδιος ο κόσμος μας...

φτερό στον άνεμο... είπε...

Επςςς, σας τσάκωσα! Τι λέτε εσείς εδώ ξωτικούλι και φρακταλάκι;; Καλά εγώ στον κόσμο μου, τον Ανατολικό βεβαίως βεβαίως!!! Το 'ξερα φρακταλάκι μου ότι από κάπου 'κει πρέπει να 'μαι αλλά πως βρέθηκα εδώ δεν ξέρω! Λέω και 'γω, πώς εξηγείται τόσο ραχάτι! Ένα σου λέω: από προχθές έχω στα αυτιά μου τους ήχους σου, με αυτούς κοιμάμαι και ξυπνάω, ειδικά εκείνο το 5, αχ τι μου έχει κάνει το άτιμο! Με έκανες Αναταλίτισσα παιδί μου σου λέω!!! Γιαβάαας, γιαβάαας....
Φιλιάαααααααααααααααααααααααα ανατολίτικα βεβαίως βεβαίως :)))))

Fractal είπε...

nikiplos

Καλή σου ημέρα
Η ζωή μας ένα ταξείδι.
Σε γνωστές και άγνωστες διαστάσεις
Με προορισμούς γνωστούς και άγνωστους τόπους.
Με αφετηρία τον σταθμό που στεγάζει τα όνειρά μας.
Με εισητήριο το τίμημα του εφησυχασμού και ελεκτή πάνα τη συνείδηση..

Τώρα πως μούρθε να σου στείλω μερικά τραγούδια από εκείνα που μου έγιναν αφορμή, για ταξείδια.
θα γνωρίσεις σίγουρα εκείνα που είναι από τον τόπο καταγωγής σου γιατί θα σου κουνήσουν το μαντήλι όταν σε δουν μέσα στο τρένο της περιπλάνησης στις χώρες της Ευρώπης. Να μη σου πω πως θα χωθούν στο βαγόνι σου, να υπερασπιστούν τον λαθρεπηβάτη σε περίπτωση εξωτερικού ελέγχου..
Καλό απόγευμα..

fractal είπε...

φτερό στον άνεμο..

Το ξέρεις ότι κεντάω φερετζέ για το φτερό μου.?
και για να μην παραξηγηθώ πάλι, σου λέω πως έβγαλα το χνάρι από τον δικό μου φερετζέ.
Αλλά τα σχέδια είναι διαφορετικά..
Στο δικό μου έχω κεντήσει σχέδια από fractals ενώ στον δικό σου φτερά παγωνιού στον άνεμο.
Με όλλα τα χρώματα των ήχων της ανατολής...
Άκου όμως..
Για τις ανάγκες μιάς διάλεξης που είχα κάνει πέρυσι, διάβαζα κάποια βιβλία. Ένα από αυτά ανέφερε, τα λόγια ενός γερμανού μουσικολόγου (δεν θυμάμαι το όνομά του) που έλεγε πως αν χρειαστεί να αποτυπωσουμε τους ήχους της Ανατολής με τις νότες της δυτικοευρωπαϊκής μουσικής πρέπει να εφεύρουμε καινούργια μουσική κλίμακα..
Σκέψου πόσα χρώματα έχει ο φερετζές σου καλό μου φτερό
Όσα σου αξίζουν!

φτερό στον άνεμο... είπε...

ΓΙΟΥΠΙ!!!!!!!!! ΤΟ ΦΤΕΡΟ ΘΑ ΕΧΕΙ ΦΕΡΕΤΖΕ!!!! ΓΙΟΥΠΙ!!!!!!!! ΤΟ ΦΤΕΡΟ ΘΑ ΕΧΕΙ ΟΜΟΡΦΟ ΦΕΡΕΤΖΕ!!!!! ΓΙΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΥΠΙ !!! ΤΟ ΦΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ!!!! ΓΙΟΥΠΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!!! ΠΟΛΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ!!!!!!
ΜΑ ΠΟΣΟ, ΠΟΣΟ ΠΟΣΟ Σ'ΑΓΑΠΩ!!!!!!!! ΓΙΟΥΠΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ξωτικό είπε...

βρε σείς (fractal και φτερό )
σαν να σας άγγιξε ξωτικό κάνετε χαχα !!!

φτερό στον άνεμο... είπε...

ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΞΩΤΙΚΟΥΛΙ ΜΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ!!!!!!!!!!!!!!!!
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΤΣΑΝΤΣΑΜΙΝΙ ΜΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ ΓΙΟΥΠΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!!!!!!!!
ΣΟΥ ΤΟ ΠΑ?? Σ'ΑΓΑΠΑΩ ΞΩΤΙΚΟΎλλλΙΙΙΙΙΙ!!!!!!!!!!!!!!!!
ΓΙΟΥΠΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΠΟΛΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΓΙΟΥΠΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Υγ Α δεν είμαι καλά εγώ σήμερα
χαχαχαχαχα, σας αγαπάω βρε :)))))))))))))))

Αν μπει τώρα και τρίτος να γράψει σχόλιο, να δεις τι θα του πω αχαχαχαχαχαχαχαχαχα

fractal είπε...

ΞΩΤΙΚΟ

Ναι...ναι....μαι.. Μόλις έφυγα από το σπίτι σου και εσύ είσουν εδώ!!!

Που να μας βρεις, βρε, να μας αγγίξεις !!! καλά να μας πάρεις το βραβείο πίσω θέλεις ε.....
Ευσεβείς πόθοι!
Εμείς βουτήξαμε το βραβείο και από εδώ παν κιάλλοι.
Πετάμε το καθένα με το δικό του φερετζέ του και τοδικό του βραβείο,,
Τώρα που μας το δώσατε μην περιμένεις να το δόσουμε πίσω...
Το φτερό το ξεπουπούλιασε κιόλας για να κουβαλήσει ένα-ένα τα πέταλλά του. Ήταν βαρύ για να το σηκώσει όλο μαζί..
Και εγώ το έκλεισα στο πιό τρυφερό σημείο της καρδιάς μου. Και πέταξα το κλειδί στη θάλασσα..
Μαζύ με το φτερό το σκάσαμε από την τελετή απονομής..
Εγώ καμώθηκα πως χρειαζόμουν υπογλώσσιο..
Αντε να μας βρήτε...
Φτερό, για συνομωτικούς λόγους, εμείς θα ανταμώσουμε το βράδυ...
Και πρόσεξε παρακαλώ γιατί μας παρακολουθούν!!!

fractal είπε...

Φτερό δεν σε βλέπω να δουλεύεις..
Βρε το μετάνοιωσες κιόλας?
Αν δεν πας στη δουλειά θα σου κάνω δεύτερο μπαράζ με τραγούδια...
Πάει... παει..πάει...
Μην μας είδατε...

Βρε η σπανακόπιττα....
Πάει...
καπνοί βγαίνουν από την κουζίνα....

φτερό στον άνεμο... είπε...

Από ένα φιλί στην καθεμιά σας και τρέχω αγκαλιά με το ξεπουπουλιασμένο λουλούδι μου!!
Θα τα πούμε :))

fractal είπε...

Φτερό
Άκου ένα μεγάλο ευχαριστώ που καλπάζει μέχρι τις κορυφές των Άνδεων

http://www.youtube.com/watch?v=6TvCfFvPdWs&feature=related

Άιναφετς είπε...

Καλέ τι έγινε, τι έκανα πάλι, η άσχετη, ή τι δεν έκανα και το σχόλιο μου εξαφανίστηκε!
Δεν είναι η πρώτη φορά! Ανεβοκατέβηκα δυο φορές, πουθενά...ούτε που θυμάμαι..τι σου είχα γράψει, γι' αυτή την μικρή αλλά μαγική σου διαδρομή!
Επιφυλάσσομαι και ΑΦ. μέχρι την συνάντηση μας!

fractal είπε...

Άιναφετς
Φαίνεται πως οι διακομιστές μας δεν συνεργάζονται αρμονικά.
Θυμάμαι τις δικές μου δυσκολίες να επικοινωνήσω μαζί σου.
Θα έρθω να δω αν τα κατάφερε τελικά και το ξωτικό.
Μα πότε επί τέλους θα γίνει!
Εγώ προετοιμάζομαι και όχι μόνο.
Μάλλον θα υπάρξουν εκπλήξεις!!
Μάγισσα νομίζω πως έχεις χάσει τον έλεγχο των μαγικών σου..
Βρίσκονται σε πολλά χέρια, μαγικά!!!
Περιμένω να διοργανώσεις καμιά επιχείρηση τύπου "θύελα στα bloggs" για να ξαναπάρεις τον έλεγχο.
Αν χρειαστείς υπαρχηγό εδώ είμαι, αν και το Νατασάκι μάλλον θα τα καταφέρει καλύτερα από μένα..

fractal είπε...

Pansofix

Καλώς ήρθες φίλε.
Δεν μπορώ όμως να επικοινωνήσω μαζί σου.
Να είσαι γερός/γερή και χαρούμενος/χαρούμενη
Καλή χρονιά

DarkFlow είπε...

Οι διαδρομές μέσα μας, είναι κάποιες φορές πιο μακρινές και περισσότερο δαιδαλώδεις από τις πραγματικές. Τα ταξίδια μας αυτά χαράζουν δρόμους, δημιουργώντας επί χρόνια το εσωτερικό μας αποτύπωμα. Και κάθε φορά ξεκινάς το ταξίδι και επιστρέφεις ολοένα και πιο αργά. Γιατί η μεγαλύτερη απόσταση είναι ο χρόνος.

Γι' αυτό κάθε φορά που φεύγω, αργώ όλο και πιο πολύ να επιστρέψω. Γιατί βουτάω όλο και πιο βαθιά μέσα μου.

Καλή χρονιά. Ειλικρινά σε ευχαριστώ που αυτό το (μικρό) κομμάτι γης από λέξεις, το μοιράστηκαμε στον χρόνο που πέρασε.

fractal είπε...

DarkFlow

Ω.. μόλις ανακάλυψε το fractal πως έχει την ικανότητα να διεισδύει και σε μιά ακόμα διάσταση. Υπερβατική! Αυτή της μαντείας..
Οι αποδείξεις στο άλλο μισό κομμάτι Γης.
Τα αποτυπόματα του χρόνου μέσα μας..
Ναι ίσως μπορεί να μετρηθεί και έτσι ο χρόνος..
Ξεκινόντας από το ημερολόγιο των Αζτέκων,το αφιερωμένο στη θεότητα του Ηλιου!
Γιατί το φως του, φωτίζει τον μέσα μας χρόνο. Για να συνυπολογισθούν σωστά οι συγκλίνουσες.
Βάθος, μήκος, βάρος, πλάτος...
Γιατί χρειαζόμαστε να φωτιστούν αυτές οι συγκλίνουσες? Ένας σοφός (Πολ Άντερσον, past times)) είπε.
"Ούτε το παρελθόν ούτε το μέλλον μπορούν να αλλάξουν, μπορούν μόνο να ανακαλυφθούν!"
Εσύ σκοτεινή ροή θα ξέρεις αν αυτό είναι σωστό, και θα περιμένω να το ακούσω.

Και εγώ, ένα fractal απειροελάχιστο, πόσες φορές πρέπει να επαναλάβω τον εαυτό μου για να μετρήσω μερικά ευχαριστώ σε σένα?..
Η παρουσία σου στο κομμάτι γης (ή αέρα?) που μοιραστήκαμε έκανε τη συνήθως πλαδαρή σκέψη μου να γυμναζεται σε άλματα επί κοντό.
(επί μπαστούνι καλλύτερα)
Την αγάπη μου...και εις το επαναεπιστρέφειν σε αυτό το κομμάτι της Γης.....
Καλό σου ταξείδι..

fractal είπε...

Ξωτικό!!! γρήγορασπίτι σου..

ξωτικό είπε...

παλαβιάρικό μου με έχεις ξεκάνει τελείως
αυτά που είπες για το πορτοκαλί χρώμα μου έλυωσαν την καρδιά

(σαν γκούντα σε πίτσα ξέρεις...)

μου έκαναν το μυαλό πυροτέχνημα
δεν αντέχω πιάαααααα.




είπα να μην απαντήσω μόνο σε σένα και έχουμε ζήλιες
δεν προλαβαίνωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω
λυπηθείτε μεεεεεεεεε

fractal είπε...

ΞΩΤΙΚΟ

Τι σου φταίξα και με εξόρισες?
Μόνο είπα πως θα αναίβω στην σκηνή για να παραλάβω το βραβείο μου.
Τίποτα άλλο .

Δεν είπα πως θα βγάλω αδέσποτη την ψυχή μου σε εκείνα τα μουσικά όνειρα που με εξαπόστειλες...
Και το τυρκουάζ φόρεμα, από που το ξέχωσες.
Και ποιός συνέδεσε τους ενισχυτές και τα ηχεία με τους χτύπους της καρδιάς μου?
Και ποιός συντόνισε τους χτύπους της, με το φλάουτο και το βιολί και την γκραν κάσα και τη βιόλα?
Και όλη αυτή την επανάσταση των ακροδάχτυλων πως να την αντέξω?
Ήταν ένα χτύπημα χωρίς προειδοποιηση, αυτό.
Με χτύπησε κατ'ευθείαν στην αβλαβή μου ανυπαρξία.
Και εγώ τώρα πρέπει να πάρω τους δρόμους και να χορέψω μπάλο με τον Υγρό Νοτιά...
Και αυτή τη φορά χωρίς αστεία τα χρειάζομαι τα υπογλώσσια.
Υ.Γ
Το πούπουλο τα έχει παίξει με το λουλούδι του..
Το ξεπουπούλιασε και τώρα προσπαθεί να το συναρμολογίσει.
Άφαντο όλη μέρα σήμερα...

φτερό στον άνεμο... είπε...

αχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

Βρε τι έπαθε το τεμπέλικο φτερό και χαχανίζει πρωί πρωί σαν χαζοχαρούμενο :)))

Φρακταλάκι μου εδώ ήμουν βρε όλη μέρα χτές (ε καλά..μισή μέρα!), το τι έπαθα μέχρι να συναρμολογήσω το λουλούδι δε λέγεται!! Άλλο πέταλο έφευγε από δω, άλλο από κει, έτρεχα και γω το κατόπι να τα πιάσω, και φύσαγε κι όλας! Αστα να πάνε σου λέω,έπρεπε να με βλέπατε...στο τέλος τα κατάφερα όμως.............με πήρε ο ύπνος και γω το τεμπελόφτερο όχι δεν λέω σε τέτοια πράματα...αλλά έχασα τη βραδινή παράσταση....Άλλη φορά βρε παιδιά, ρίχτε μου κανά κουβά νερό, σας παρακαλώ δηλαδή!!!
Καλημερούδια.......:))))))))

fractal είπε...

καλή μου Efi

Ευχαριστώ για την παρουσία σου εδώ.
Θα ήθελα να έχω ένα ling επικοινωνίας.
Ευχαριστώ

ξι είπε...

Κι εκεί στην άκρη της Γης, κι αν πάρεις το τρένο του Χάους, δεν σε φοβάμαι...
Φωτογραφίες θα μας φέρεις και λόγια μαγευτικά (και μαγικά). Θα λύσεις τους λαβύρινθους και τα μυστικά του γράφοντας γι' αυτά. Κι αυτά που κάποτε σε φόβιζαν, τώρα θα μετατρέψεις σε σκόνη και θα τα σκορπίσεις στους αγέρηδες.
Εσύ μπορείς να κάνεις το Χάος φίλο σου... (ή φίλη σου).

:)
ξ.

@ξωτικό, 04Ιαν10/7:08μμ: η παρένθεση στο τέλος όλα τα λεφτά!!!

Unknown είπε...

Καλησπέρα

Από εκεί μπορείς να φτάσεις
στην άκρη της Γης, του κόσμου όλου
και το γράφω εγώ που ταξιδεύω
συνεχώς και συνεχίζω.....

Καλό σου βράδυ
Καλά ταξίδια

fractal είπε...

ξeniáδa
Καλή μέρα ξενιαδα.
Για λόγους αυτοσυντήρησης, μπορεί ένα frractal να κρατά αδιαφανή την ακραία φύση του.
Το πάθος του Πειρατή καθώς το ονομάζουν οι φίλοι του.
Εκεί στην ακραία άκρη, μπορεί να μην τολμήσει να ενδώσει στην πρόκληση του χάους.
Μέσα του υπάρχει μια ανεξιχνίαστη, αρχαίγονη κύηση, που συνελήφθη τη στιγμή που η περιπέτεια μύρισε τον κρίνο της μαγείας.
Τα χαραχτηριστικά του κυοφορούμενο εμβρύου μοιάζουν με εκείνα του φόβου..της μοναξιάς.
Σε απογοήτευσα το ξέρω.
Μα αυτό, το απρόβλεπτο είναι στηφύση του fractal.
Φιλιά καλή μου +......η

fractal είπε...

Sailor

Eυχαριστώ για τις ευχές.

Κάθε ταξείδι ένας κόσμος.

Και στο τέλος κάθε ταξειδιού, (εγώ τουλάχιστον), γνωρίζω για το ίδιο το ταξείδι πιό λίγα από το ξεκίνημά του.
Μέχρι τώρα το άθροισμά όλων αυτών των ταξειδιών είναι η αίσθηση μιας παντοδύναμη αδυναμίας.
Μένει μόνο όρκος στην ελπίδα, να μην την εγκαταλείψω ποτέ ακόμα και όταν εκείνη με εγκαταλείψει.

Καλά ταξείδια φίλε.
Στα ταξείδια της τέχνης σου.
η γνώση της παντοδύναμης αδυναμίας, είναι πηγή δημιουργίας.

Ανώνυμος είπε...

Φρακταλάκι; πσσιτ, πσιιτ, εγώ είμαι βρε!.. με κατάλαβες??? Μας παρακολουθούν;;; Κάνω πρόβα μέχρι να βάλω το φερετζέ μου. Λες τώρα να με καταλάβουν;;;;
Φιλί (μισό λεπτό όμως...περίμενε...μπλέχτηκα εδώ με το μαντήλι και καταλαβαίνεις...ΑΜΑΝ!!!!! ...

....
Πάει, τσακίστηκα σε ένα ντουβάρι.......

κάτσε να το βγάλω λίγο...τώρα μάλιστα....
μάκια στο φρακταλάκι, τυλίγω κεφάλι και καρούμπαλο και έφυγαααααααααααααααα

fractal είπε...

iptamenos ferenzes..

Τύλιξε το κεφάλι και άσε τον καρούμπαλο χωρίς φερετζέ!!!
Σαν κεράια βρέ...Να πιάνεις όλα τα σήματα...
Ε τα ντουβάρια είναι για να τα κουτουλάμε μην στεναχωριέσαι..
Ζαλίστηκες έ...
Έχω Αλόη!!!
Δεν κοιμήθηκες σήμερα...
Εγώ τι να σου πω...
Κάθομαι εδώ στην αγαπημένη μου θέση (μπροστά στην τεράστια μπαλκονόπορτα) με πόδια κρύσταλο. Όμως εδώ!
Έχει θέα. διαβάζω και έχω πλάΙ τον υπολογιστή για κανένα διάλειμα. 'Ετσι σε τσάκωσα.!
Σήμερα πάγωσαν όλοι.
Απόλυτη ακινησία στα bloggs.
Mόνο εμείς τριγυρίζουμε στους δρόμους....
Φαντάσματα με φερετζέ.
Α.... και που να σου τα λέω...
Η μάλλον θα σου τα πω....
Θα σου τα πω αργότερα..
Μην σκεπάσεις την κεραία για να συλάβεις το μήνυμα....Πάω να σου το στείλω...