Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010

Περίγελος των χρωμάτων

(Η ανάρτηση για την μάγισσα-ζωγράφο Αϊναφετς....)



Τα χρώματα

Μπήκαν πολύ νωρίς στη ζωή μου.

Με φασαρίες και γέλια μου ζήτησαν να παίξω μαζί τους!

Με άπλωσαν στο Κεφαλαίο Φως.

Κάθε ξημέρωμα

ένα χρώμα κατέβαινε βιαστικά να μηδενίσει

την απόσταση των πραγμάτων γύρω μου.

Ό,τι θα βλέπω, είπαν, δεν πρέπει να το βλέπω μονάχα

με τα μάτια..

Να το βλέπω με τη θερμοκρασία που

θα αποφασίζουν και θα διατάζουν οι αισθητήρες μου..


Συμφώνησα,...

Μα ύστερα, σκέφτηκα να τα ξεγελάσω..

Να φορέσω γυαλιά μονωτικά...

Να μην με τρελαίνουν οι μεταμορφώσεις τους.


Οι πιπεριές..π.χ. δεν μπορούν να αποφασίσουν τι χρώμα θα φορέσουν.

Εγώ όμως πρέπει .

Αναγκαίο να μαζέψω το μυαλό μου.

Να σκεφτώ και να παίξω ψύχραιμα το παιχνίδι τους.

Να πάρω λίγο rosa carthame από τις φράουλες,




να το ανακατέψω με το blue Wisor της νύχτας μου,

μήπως και την ζεστάνω..

Μα βρέθηκα απέναντι στις συντεταγμένες μελιτζάνες ...

Να πάρω λίγο κίτρινο του καδμίου από ένα λεμόνι,

να του φορέσω μια κόκκινη -vermilion ντομάτα,

μήπως και ξεγελάσω το γκρίζο του Βορρά, που με πήρε στο κατόπι..

Μα μια κολοκύθα που είχε μασκαρευτεί μισοφέγγαρο,

με απεκάλεσε κομματάκι ηλιθίου .....

Χμ .. ΗΛΙΘΙΟ!!!!.. Καθόλου άστοχα!!!!

Και τα καρότα κινδύνεψαν να σκορπιστούν από τα γέλια......

Πειράχτικα και ζήτησα βοήθεια από τον πάγκο των πορτοκαλιών.

Ήξερα πως αυτά, μπορούσαν να σμίξουν το κίτρινο του λεμονιού

με το κόκκινο της ντομάτας και να δώσουν το πορτοκαλί του Ήλιου...

Μα εκείνα κούνησαν μελαγχολικά το κεφάλι τους

και με παρέπεμψαν στην carmine χώρα των λωτοφάγων.

Για να ξεχάσω...

.

Χα..!!!! Λες και δεν είχα προσπαθήσει ξανά και ξανά....

Και ζήτησα από το χρυσαφί των κρεμμυδιών

να στέψει τη βλακεία μου.

Όμως ένας θυμός, κόκκινος -bordeaux, μήλο,

ξεχείλιζε από μέσα μου..


Και ξέσπασε πάλι ένας τσακωμούς με μένα και μένα.

Hλίθιο...'ε......ηλίθιο, επαναλάμβανα ρυθμικά

σαν εμβατήριο..

Και εκείνα τα χαζά αγγουράκια μάζεψαν το mistltos-green
και στηχήθηκαν σαν σε παρέλαση..

Τους λείπει η αγάπη σκέφτηκα.

Αν είχαν σφιχταγκαλιάσει τις μπανάνες

θα είχαν ένα θαυμάσιο peacoek blue,

χωρίς κίνδυνο να ξεθωριάσουν σε olive green όπως τα κολοκύθια..

Και ζήτησα βοήθεια από τα αβοκάντος .

Μα εκείνα δεν ήθελαν να ανακατευτούν στο παιχνίδι.

Ξεκαθάρισαν την άποψή τους με ένα κατακάθαρο

vert emeraude και κοίταξαν πέρα....

Ένοιωσα τόση μοναξιά ανάμεσά τους...

Είχα σταθεί τόσο ανάξιο της εμπιστοσύνης των χρωμάτων...

Ακόμα και το κατάλευκο που έσωσαν τα αδύναμα σκόρδα,

είχε λερώσει σταχέρια μου.



Δεν μπορούσα άλλο τα γέλια τους.
Είχαν κερδίσει το παιχνίδι..

Καθώς έφευγα άκουγα μεσούρανα τις κοροϊδίες τους...
Είπα να πάρω ένα umbra gebrant να χαθώ ανάμεσα στα ακτινίδια



η πάλι ένα burnt sienna να ανακατευτώ με τα κάστανα....



Περίγελος των χρωμάτων σκέφτηκα.
Περί Γέλως, ακριβώς σαν τις ηλίθιες πατάτες που τις έχτισαν
πέτρες στον τοίχο ..



Και σαν τα λάχανα-μάπες που δεν αναγνωρίζουν το χρώμα τους..



Χρόνια τώρα.

134 σχόλια:

nikiplos είπε...

χμ... χρώματα κι αρώματα λοιπόν... και η μελωδία από το podcast... Αλήθεια πόσες φορές μας καλούν τα χρώματα?
Ποιός ξέρει ποιό αρχέγονο ένστικτο στην μεταμόρφωσή μας, συνετέλεσε στο να αντιστοιχούμε συναισθήματα στα χρώματα... κόκκινο, μπλε... Ένα μπουκέτο χρώματα η ανάρτησή σου, μα εσύ προχώρησες καλό μου, έπιασες συνομιλία με αυτά...


Οι φωτογραφίες πανέμορφες, μα δεν είμαι σχετικός με τις ορολογίες τους στη ζωγραφική. Καμιά φορά μόνο στην Ελλάδα όταν τα κανάλια ανελλιπώς άδειαζαν σκουπίδια στο σαλόνι μου, ο ζωγράφος Ρος με δίδασκε εκείνο της σιένας και έτερα διάφορα που αναφέρεις...

φιλιά και καλό βράδυ!

Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης είπε...

Πόσο ωραίαα είναι τα έντονα χρώματα των φρούτων και λαχανικών μας.τί ωραίες εικόνος!

Καλό ξημέρωμα να έχεις Καλό μου Fractal!

Και μία αφιέρωση από το κεχαριτωμένο διαδυκτιακό βαφτηστήρι σου!

http://www.youtube.com/watch?v=XZke08knkSE

σταγόνα είπε...

χμμ με έβαλες σε πειρασμό.. και θα σκάσω αν δεν το πω...δύσκολα θα έλεγα όχι για έναν ζαρζατικοφρουτοπόλεμο:):) και μόνο που το σκέφτομαι με πιάνει λιγούρα..
φιλάκι φρακταλάκι και καλή Σαρακοστή.. και σύντομα κοντά μας..

Thalassenia είπε...

Καλά αν βλέπω χρώμα, πρώτη πρώτη μπαίνω, αλλά να είμαι και από την αρχή. Εδώ και αν εχουμε πολεμοφόδια.
Χρωματιστά και ποικιλία.
Η ομορφιά στα πιο απλά.

Καλά κούλουμα.

VAD είπε...

Αμάν,βρε ποιήτριά μου,τι εμπνευση ήταν αυτή;Ακου κιτρινο του καδμίου!!!
Καλό:))

ξωτικό είπε...

Ρεσιτάλ έδωσες πάλι !!!!!
Παραδίνομαι!!!! φοράω την κολοκύθα ως άλλος Ναπολέων ντύνομαι στο χαλκοχρυσαφί των κρεμμυδιών για να ευχαριστηθώ το δάκρυ αρπάζω για σπαθί μια μελιτζάνα βυσσινί και αλλαλάζοντας σε χρώμα φραουλί βουτώ σαν λωτοφάγος να πνιγώ σε μια θάλασσα πορτοκαλί....
εδώ θα μείνωωωωωωωω δεν πάω πουθενά πουθενά πουθενάααααααα

Aristodimos είπε...

Καλη μου φιλη ,
Περασα να δηλώσω την παρουσία μου και να σου ευχηθω
Καλή Σαρακοστη

Νασαι παντα καλα,

Αρης

φτερό στον άνεμο... είπε...

ΕΛΑ ΠΑΡΕ ΠΑΡΕΕΕΕΕΕΕ

ΦΡΕΣΚΟ ΠΡΑΜΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

Ο,ΤΙ ΠΑΡΕΙΣ 10 ΕΥΡΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ

ΤΣΑΜΠΑ ΛΕΜΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ

Καλά...σκάω :)))

άντε...δεν θα στα ξεπουλήσω αυτά χεεεεχεχεεε

Φρακταλάκι μου....ένα θα σου πω....

με έκανες να δω τη λαϊκή με άλλο μάτι!!!!!

Θα πάω και ας μου βγει και σε κακό!!
ααχαχααχαχαχα :)))))

ξωτικό είπε...

τώρα που το ξανασκέφτομαι
δηλαδή μας είπες ψέεεμματα πως δεν σ'αφήσαμε να πάς στη λαϊκή εε;;;;
Λοιπόν και για να μην νομίζεις οτι εγώ δεν έχω εφόδια δές την ανάρτησή μου "καθημερινότητα"

άντε κι εσύ ΦΤΡΕΡΟΎΚΛΑ έχεις κι άλλα για ξεπούλημα...

(εγώ για λουλουδοπόλεμο το πήγαινα αλλά ......)

α Κενταύρου είπε...

Καλησπέρα
Επειδή στο πόλεμο που έστησες με τα χρώματα θα σου ρίξω μια μπόμπα Φυσική ατόφια όχι καλλιεργήσιμη όχι υβριδική που γέννησαν τα εργαστήρια και τα λιπάσματα τα φυτοφάρμακα.
Ένα χρώμα μώβ από άγριες ανεμώνες που μάζεψα από το βουνό του μαρμάρου τη Πεντέλη.Το ίδιο χώμα από τότε που δημιουργήθηκε η γή ο ίδιος σπόρος που έκανε το μαβί έφθασε σε μας.
Fractal σε νίκησε το μαβί του βουνού μέσα σε πράσινο τάπητα!!!!!
Οταν περάσεις από το άστρο μου θα πεισθείς.

ξωτικό είπε...

καλέεεεε βγάλε το ποντικοφάρμακο απο'κεί θα σε πάει μέσα η αγορανομία !!!δεν ξέρεις οτι απαγορεύεται να το έχεις στον ίδιο χώρο με τα τρόφιμα;;

dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα) είπε...

το Μυστήριο Γυναίκα δε θα το καταλάβουμε ποτέ...εκεί που σκοτώνονται ...ανακαλύπτουν χρώματα ...πάνε παρεούλα και ψωνίζουν... κάνουν τη λαική να μοιάζει με παράδεισο...
υποκλίνομαι Γυναίκα...

http://www.youtube.com/watch?v=WLpfGEbWBhY

http://www.youtube.com/watch?v=BEOk9O2Qbxk&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=HpZgk8pomHI

fractal είπε...

ΝΙΚΙΠΛΟΣ
Τα χρώματα μπορούν να αλλάξουν όχι μόνο τα ρευστά αλλά και τα πιό τσαθερά, σταθερά της ζωής μας, όπως είναι ο χώρος..
Καθένα έχει το δικό του λόγο να είναι υπερήφανο..
Και όταν μπορεί κανεις να σωπαίνει μπροστά τους σίγουρα μπορεί και να ακούσει τη συνομιλία τους .
Νικιπλε σε ευχαριστώ που δεν ξεχνάς να περάσεις .

Άστρια είπε...

fractal μου, μόνο ένα ευαίσθητο ζωγράφο (είδες άλλο ένα γλωσσοπλασμένο για σένα ουδέτερο ε;;;;) θα μπορούσε να μιλήσει έτσι για καθημερινά φρούτα και λαχανικά!!!

Το αγαπημένο μου χρώμα είναι το μπλε και οι αποχρώσεις του, ιδιαίτερα το cobalt blue, αλλά αυτό δεν βρίσκεται σε αυτά που τρώμε, ίσως να ήθελε η φύση να το κρατήσει για τα μάτια μας μόνο!

http://cdn.dickblick.com/items/015/95/swatches/01595_CobaltBlue-l.jpg

ξωτικό, έγραψες!!!!

fractal είπε...

Αχ Ιωάννη.
Το τραγούδι από τα πιό αγαπημένα.
Ευχαριστώ πολύ.
Κάνεις πολύ υπερήφανη τη Νονά, με τις υπέροχες μουσικές σου επιλογές..
Να είσαι πάντα καλά με τη ζωή σου γεμάτη μουσική και χρώματα.

fractal είπε...

ΣΤΑΓΟΝΟΥΛΑ

Φιρί - φιρί το πάς ... Εεεε?
Θέλω να αγιάσω βρε. Τι ζητώ από τη ζωή μου, να αγιάσω και εγώ σαν τόσα καλά παιδιά. Γιατί με γαργαλάτε...
Πάω να προσευχηθώ και να νηστέψω..
Θα δεις που σε λίγο δεν θα μπορείς να αναγνωρίσεις το πολεμόχαρο fractal.
Παράδειγμα θα γίνω βρε, για τα παιδιά όλων των καλών οικογενειών..

Υ.Γ.
Παρόλα αυτά ο χρωματογράφος μου καταγράφει περίεργες δονήσεις... όταν ακούω τη λέξη... πόλεμος..

fractal είπε...

Thalassenia

Καλώς την ..καλώς την ... φορτωμένη με όλα τα μπλε της θάλασσας και του ουρανού..
Εσύ είσαι πάντα από την Αρχή.

Εν Αρχή ειν η Θαλασσένια μας..με όλη τη χρωματιστή της ποικίλια.

fractal είπε...

VAD

Κάθε χρώμα έχει τις δικές του ακολουθίες..

΄Και όταν αποφασίσουν να σμίξουν τις πέρνουν μαζί τους...
Άλλες τους ανάβουν το φως, άλλες το σβύνουν, άλλες τα ζεσταίνουν, αλλες τα κρυώνουν. Και η καθε μια έχει το δικό της όνομα..
Γιατί ΑΠΟΥΡΕΙΣ?

Καλό σου βράδυ VAD.

fractal είπε...

ΞΩΤΙΚΟΥΛΙ μου..ηρέμησε..

Γιατί θέλεις να πνιγείς?
Σου αρνήθηκε κανείς ότι είσαι Ναπολέων?
Κανένα πολεμόχαρο μαστιχοπαίδι δεν είπε όχι.
Μαζί σου βρε χαζό, είμαστε όλοι..
Ω...ω....ω.. το ξωτικούλι μου που του αρέσει να αλαλιάζει...
Έχω ένα απαλό ροζ ειδικά για σένα..
Έτοιμο να σε πάρει στην αγκαλιά του και να σε νανουρίσει....
Και όταν χορτάσεις υπνο και μεγαλάωσεις θα ξαναπαίξουμε πόλεμο!
Σου το υπόσχομαι..

fractal είπε...

Aristodimos

Καλώς ήρθες Άρη.
Ευχαριστώ που πέρασες
Εύχομαι να είναι όλα καλά, και σύντομα να είσαι πάλι κοντά μας.
Φωνές σαν τη δική σου, ομορφαίνουν την γειτονιά μας.

fractal είπε...

φτερό στον άνεμο...

Φτερούλι μου, δεν ξεπούλησες ακόμα?
Ωχ με αυτή την κρίση φοβάμαι πως θα ζημιώσεις.
Γιατί βρε θα σου βγει σε κακό αν πας στη Λαϊκή?
Θα πιάσεις ένα καλό πόστο και δεν θα προφτάνεις να πουλάς.
Άσε που ένα σωρό μουσικόφιλα ζαρζαβάτια θα τρέξουν να ενισχύσουν τις φωνές σου....
Ρόκες, κάρδαμα, σπανάκια
και κατι μικρά ραπανάκια... ένα νεύμα σου περιμένουν..

fractal είπε...

ΞΩΤΙΚΟΥΛΙ
Πήγα πίσω ψάχνοντας την ανάρτηση που με έστειλες μέχρι 7/10/09
Δεν υην βρήκα και τώρα παω για ύπνο..
Πήγαινε και συ στο
Α Κενταύρου.... να δεις μωβ.
Φιλιά. Δεν ανοίγουν τα μάτια μου Πάω για ύπνο. Θα τα πούμε αύριο..

Thalassenia είπε...

Μπλε του κοβάλτιου ήταν το χρώμα μου και ας γελάει ο VAD με το κίτρινο του καδμίου.

Πάρε και μια χρωματιστή ποικιλία με αγάπη χρώμα και άρωμα.

Καλή και όμορφη μέρα.

Λωτοφάγος είπε...

Είδα λωτούς και συγκινήθηκα, καλό μου Φράκταλ! Υπέροχες φωτογραφίες όλες, αλλά έχω και τις αδυναμίες μου. :)

Απονενοημένη Νοικοκυρά είπε...

... ΥΠΕΡΟΧΗ!

σ' ευχαριστώ για τα τόσα χρώματα!

fractal είπε...

ΞΩΤΙΚΟΥΛΙ
Να απολύσεις αμέσως τους πράκτορές σου..
Σιγά μη σου λέω τις κινήσεις μου.
Είμαι μαγγιώρο στην παραπλάνηση του εχθρού..
Μα εσύ καλέ δεν διάλεξες πράκτορες αλλά χαλβά..
Και έχει ένα χρώμα..κιχ ....σκ...λί
Άσε που παχαίνει...

fractal είπε...

A Κενταυρου

καλά στην Πεντέλη πήγες για πολεμοφόδια!!!
Εν τάξει δεν λέω... πέτυχες καλή αγορά.
Δεν θα δώσεις και προμήθεια στον υπουργό Εθνικής άμυνας..

Αυτά συμβαίνουν όταν τα κόκκινα παλεύουν με τα μπλε και σφιχταγκαλιάζονται...
Μωβίζει ο τόπος..
Μα οι ανεμώνες έίναι οι πιό άστατες στρατιωτίνες...
Δεν ακούν καμία εντολή..
Παίρνουν ότι χρώμα τους καπνίσει.
Μην τισ εμπιστεύεσαι.

fractal είπε...

ΞΩΤΙΚΟΥΛΙ
Θα αποσύρω τα όπλα μου, όταν δοθούν οι κατάλληλες εγκυήσεις..
Και εσύ.. και η σταγονούλα...αλλα και ο Κενταυρος.. δεν βλέπω να απομακρύνεσθε από την ιδέα μιας νέας σύραξης....
Εσύ δε, το παίζεις και ΟΗΕ
Για καλό και για κακό άσε το ποντικοφάρμακο εκεί ... και την αγορανομία ..θα την βολέψω..

fractal είπε...

dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα)

Δημήτρη μου, .. " και ο Θεός έπλασε τη γυναίκα ".
Μέσα στις άπειρες ευθύνες της και ο καλοπισμός του κόσμου.
Να αποδόσει ανθρώπους-κοσμήματα στη ζωή
Αν καταλαβαιναν οι άνδρες πόσο πιό αποτελεσματικές γίνονταν οι προσπάθειές της αν διάλλεγαν την κατάλληλη μουσική που θα τις υποστήριζε...
Δυστυχώς όμως...
(Ας μην συνεχίσω..)

fractal είπε...

ΑΣΤΡΙΑ

Καλό και ψύχραιμο Αστεράκι μας, είσαι ευλογημένο..
Σου χάρισε το μπλε, όλλες τις αποχρώσεις που άπλωσε σε ουρανό και θάλασσα.
Και κέντησες επάνω ουράνια σώματα γλάρους, σύννεφα, βαρκούλες και τρεχαντήρια αστερίες και δελφίνια.
Ένας ολόκληρος κόσμος μπλε με λιγώτερο η περισσότερο φως.
Και πως να μην το κρατήσει η φύση για τα μάτια και την ψυχή μας..
Κατ΄εξαίρεση το έχει χαρίσει σε κάτι σπάνια πουλιά.
Πριν αρκετά χρόνια, καθόμουν στην παραλία κάτω από ένα αλμυρίκι, και ένα γαλάζιο πουλί, καταίβηκε από το αλμυρίκι και κάθησε για μερικά δευτερόλεπτα πάνω στο γόνατό μου...
Δεν είχα ξαναδεί ποτέ αυτό το πουλί.. Και μάλλον δεν πρόκειται να το ξαναδω.

fractal είπε...

Thalassenia

Υπέροχες οι χρωματιστές καρδιές.
Οι φυσικοί σχηματισμοί ξεπερνούν κάθε φαντασία.
Μακάρι να έχουμε πάντα τα καθαρά μάτια να τους ξεχωρίζουμε για να δείνουμε και να δείνουν ομορφιά στη ζωή μας.
Ευχαριστώ για το πρωϊνό δώρο σου!

fractal είπε...

Λωτοφάγος

Θεμιτές οι αδυναμίες σου Λωτοφάγε μου
Και εδώ που τα λέμε δεν είναι μόνο δικές σου..
Ποιός άνθρωπος δεν θα ήθελε να έχει δοκιμάσει τους λωτούς σε κάποια φάση της ζωής του..

fractal είπε...

Απονενοημένη Νοικοκυρά

Απονενοημένη σε έχασα..
Πέρασα από το σπίτι σου μα το βρήκα κλειστό.
Χρειαζόμαστε την ησυχία κάπου κάπου.
Εύχομαι να είναι δημιουργική και ευχάριστή.
Με πολλά χρώματα και πολύ μουσική..
Φιλιά.

Αστρο - Συμμορίτες είπε...

Υπάρχει μία άποψη που λέει πως ο οργανισμός μας διαλέγει σύμφωνα με την ψυχολογία τος τροφές του βάσει του χρώματος που έχουν.
Αυτό είναι κατά τη γνώμη μας αλήθεια και μάλιστα συνταιριασμένο και με άλλες γνώσεις, δημιουργείται μια απίστευτη αλχημεία.
Τα χρώματα των τροφών είναι ονειρεμένα και έχουν άμεση σχέση με τις ιδιότητές τους.
Την καλησπέρα μας.

ΑΓΓΕΛΙΚΗ είπε...

SIMPLY THE BEST !!! Φιλιά

α Κενταύρου είπε...

Καλησπέρα fractal
Στο πόλεμο των χρωμάτων τα φυσικά χρώματα έχουν χάσει τη μάχη, τα χημικά χρώματα είναι σαν την ατομική βόμπα.Το άλας σιδηροκυανιούχο κάλιο που το λένε "Κυανούν του Βερολίνου" είναι ένα βαθύ μπλε που όμοιο του δεν υπάρχει στη φύση και θα κάνει την Άστρια που λατρεύει το μπλε να χάσει το χρώμα της.

Άιναφετς είπε...

Είπαμε καθυστερώ να μυρίσω χρώματα και σχήματα...πολλές φορές χρειάστηκε να με πάρουν από το χέρι και να με οδηγήσουν εκεί που η καρδιά μου μπορεί να βρει γαλήνη.
Έτσι πριν πολλά χρόνια, όταν περνούσα δύσκολα, (Ε, ναι πάλι)...βρέθηκα σε ένα σεμινάριο...χρωμάτων, όπου διδάχτηκα τις θεραπευτικές ιδιότητες των χρωμάτων, στην συνέχεια έμαθα να τις χρησιμοποιώ όχι μόνο ζωγραφίζοντας:
ΧΡΗΣΗ:
Κίτρινο: Αντισηπτικό, καταστρέφει τα μικρόβια, φλεγμονές,συμφύσεις, κατάθλιψη.
Κόκκινο: Τονώνει ότι υπολειτουργεί, υπόταση, ανεπάρκειες.
Μπλε: Πυρετός, αιμορραγία,υψηλή πίεση, σάκχαρο, παχυσαρκιά.
Βιολετί: Μόνο για επείγοντα περιστατικά, ατυχήματα,κώμα, σοκ,παράνοια.
Πράσινο: Ενεργοποιεί τον αυτοθεραπευτικό μηχανισμό του σώματος.Βοηθά την ανάρρωση.
Πορτοκαλί: βοηθά στην χώνευση και στην αφομοίωση στοιχείων που δρουν στο σώμα, όπως τροφή, βιταμίνες,άσκηση, μασάζ.
Το άσπρο, (το χρώμα μου)περιέχει όλα τα χρώματα.
Το μαύρο: Σβήνει όλα τα χρώματα!
Μια μικρή συμβολή...για να σε ευχαριστήσω. ΑΦ!

fractal είπε...

Αστρο - Συμμορίτες

Kοίτα πόσα πράματα μάθαμε για τα χρώματα!!!!
Δες και λίγο πιό κάτω το σχόλιο της Αϊναφετς..
Με λίγο πιό τολμηρή και μεταφυσική σκέψη θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι προσλαμβάνουνε (και υλική) τροφή με τα μάτια μέσω των χρωμάτων?
Βεβαίως είναι γνωστό πως τα χρώματα μας προσφέρουν πνευματική τροφή και έχουν απόλυτη άποψη των τεκτενομένων....
(Ποιός δεν έχει ανατριχιάσει με την θέαση τηε φρίκης των "τουφεκισμών της Μαδρίτης" του Γκόγια!!!.) όπου ο ρόλος των χρωμάτων υπερκαλύπτει το ρόλο του σχεδίου... η και τα χρώματατου Κόνσταμπλ η του Βαγκ Γκοκ.
Επ αυτού όμως τον λόγο έχει και πάλι η Αϊναφετς
Αστροσυμμορίτες η κάθοδός σας από τους αστερισμούς είναι πάντα τόσο απρόοπτη και τόσο ξεχωριστή.

fractal είπε...

ΑΓΓΕΛΙΚΗ
Aγγελικούλα πήγες στον Αγά ή τον είδες από την τηλεόραση.
Από τα μέσα Απριλίου και ύστερα, καφέ στην πλατεία.

Φιλιά πολλά και δυνατά.

fractal είπε...

α Κενταύρου

Και όμως..και όμως....
Έχω δει ταπισερί φιαγμένες με νήματα βαμμένα από φυσικά χρώματα που δεν θα μπορούσε κανένα χημικό χρώμα να τα προσεγγίσει.
Δεν είναι μόνο αυτό καθ΄΄εαυτό το χρώμα.
Είναι η ζεστασιά, η υφή του χρώματος, εκείνο το διαφορετικό που φαίνεται να ενσωματώνει μέσα στους τόνους του..
Δεν ξέρω για το "κυανούν του Βερολίνου" τίποτα.
Μα μιά και έχουν τόσα πολλά κατατεθεί εδώ για τις μη συμβατικές λειτουργίες των χρωμάτων, θα ήταν πολύ αν σου ζητούσαμε να μας κατατοπίσεις?
Χωρίς να το θέλω μου έρχεται κάτι σαν παγωμένος φόβος με αυτό το
"κυανούν" Κάτι μου λέει πως δεν είναι χρώμα.

fractal είπε...

Άιναφετς

Επί τέλους ήρθες με γεμάτο το τσουβαλάκι πραμάτεια.
Είχα δίκιο να σε περιμένω.

Το δικό μου χρώμα είναι το Πορτοκαλί. Το χρώμα του Ήλιου..
Μα μου αρέσει μονάχα για να το βλέπω, και μάλιστα στην φυσική του μορφή.
Με όποιο τρόπο δηλαδή υπάρχει από μόνο του στη φύση.
Μερικές εκπληκτικές αποχρώσεις του πορτοκαλί υπάρχουν στους κορμούς των ευκάλυπτων. Στο χωριό μου επίσης υπάρχει μιά περιοχή όπου τα πετρώματα έχουν μέσα σίδηρο και οι πέτρες από τη σκουριά του σιδήρου έχουν μέσα πορτοκαλιά νερά!.
Με αυτές τις "σκουριασμένες" πέτρες ο αείμνηστος καθηγητής Αγιογραφίας της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών στο Μετσόβειο Πολυτεχνείο, Κωστ. Ξυνόπουλος έφιαχνε τα καταπληκτικά κεραμυδιά χρώματα των εικόνων και των τοιχογραφιών .. Δεν ξέρω φυσικά αν χρησιμοποιούσε και άλλα χημικά χρώματα.
Αλλά κάθε φορά που ερχόμουν από το χωριό μου, μου άρεσε να του φέρνω πέτρες από εκεί.
Υποθέτω θα τον είχες γνωρίσει...
Είναι τόσα χρόνια τώρα που έχει φύγει (ίσως γύρω στα δεκαπέντε) και δεν μπορώ να ξεχάσω πως έλαμπαν τα μάτια του όταν μιλούσε για τα χρώματα..
Αλλά πές μου τον πρακτικό τρόπο που μπορεί κανείς να αξιοποιήσει τις ιδιότητες των χρωμάτων στην ασθένεια.

Υ.Γ Προτείνω αυτή την Κυριακή το μεσημέρι για την συνάντηση.

Άιναφετς είπε...

Λοιπόν:1. Ξαπλώνεις μόνη!
2. κλείνεις τα μάτια και φαντάζεσαι, ότι βρίσκεσαι κάτω από ένα φωτεινό...ντους, λούζεσαι και ξεπλένεις μέσα έξω το σώμα σου, με άσπρο.
3. Ρίχνεις το χρώμα που χρειάζεσαι στο σημείο που έχει το πρόβλημα. Πχ κίτρινο αν υπάρχει κάπου πύον.
Τους παχύσαρκους τους λούζω με μπλε...χι χι χι!
Στην Αγγλία υπάρχει νοσοκομείο που σε θεραπεύουν με χρώματα!
Στείλε μήνυμα για πεπονόφλουδες αν ξεσπάσει πόλεμος!
Τα Σ/β μένω στο βουνό...θα δούμε...ΑΦ.

fractal είπε...

Ευχαριστώ για τις πρακτικές συμωουλές...

Για να τραγουδήσουμε Μικρασσιάτικα έχουμε τις επιλογ'ες:

Παρασκευή βράδυ
Σάββατο βράδυ
Κυριακή μεσημέρι.

Διαλέγεις.
Φιλιά

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΑ ΧΡΩΜΑΤΑ!!!
ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΝΑ ΕΧΕΙΣ.

Άστρια είπε...

Καλό μου fractal, σ' ευχαριστώ τόσο για όσα έγραψες! Ήταν υπέροχα!! σ' ευχαριστώ:)

Κι εκείνο το γαλάζιο πουλί, το είδα προχθές!.. Ρωτούσε, εκλιπαρούσε, "τ' αστέρι του βοριά" να του δείξει το δρόμο να επιστρέψει σ΄ ένα τρεχαντηράκι που συνήθιζε ν΄αράζει στην ακροθαλασσιά κάτω από ένα αρμιρίκι.

Margo είπε...

Τι υπέροχη ανάρτηση, τη διαβάζω μέσα στα άγρια μεσάνυχτα με σβησμένα φώτα για να μην ενοχλώ και βγαίνουν από την οθόνη όλα τα χρώματα να σπάσουν τη μαυρίλα.. δε ξέρω πιο να διαλέξω!
Μα αυτό που ζήλεψα περισσότερο είναι η λαϊκή! Έχω να πάω σε λαϊκή δυόμιση χρόνια από τότε που έφυγα από το Πειραιά. Δηλαδή έχω να δω αραδιασμένα στους πάγκους όλα τα καλά, φρέσκα, χρωματιστά, και φθηνά, το τονίζω αυτό, τόσο καιρό!
Να σαι καλά καλό μου fractal, χαμόγελο πλατύ μου χάρισες με την χρωματιστή παρέλαση.. μάθαμε από την Άιναφετς και για τα χρώματα. Καλά πολύ καλά!!!
Καλό ξημέρωμα.. ευχαριστώωωωωω:)

fractal είπε...

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS

Καλή σου ημέρα ΣΚΡΟΥΤΖ.
Ευχαριστώ για τις ευχές.
Εύχομαι και για σένα να περνάς καλά.

fractal είπε...

ΑΣΤΡΙΑ

Φαίνεται κάπως απίστευτο, και θα φαινόταν και σε μένα παραίσθηση αν το γεγονός αυτό δεν επιβαιβαιωονόταν από το παιδί του λιμενικού που έτυχε να είναι πλάϊ.
Πριν ένα χρόνο περίπου, ένας μπλόγγερ (νομίζω ο Βασιλειας της Μοναξιάς) έκανε μια ανάρτηση που είχε φωτογραφία αυτό το πουλί.
Τον ρώτησα τι πουλί ήταν αλλά δεν ήξερε να μου πει.
Το πιό πιθανόν είναι να ήταν αποδημιτικό, περαστικό από τα μέρη μας, γιατί ήταν 12 Οκτωβρίου η ημέρα που το είδα..
Πάντως ποτέ δεν θα το ξεχάσω.
Όσο καθόταν στο γονατό μου, δεν ανάσαινα, για να μην το τρομάξω και φύγει.
Είχα την αίσθηση ότι έμεινε αρκετά.
Ύστερα πέταξε προς την μεριά της θάλασσας..
Έκανα την τρελή σκέψη πως ήταν η ψυχή της θάλασσας, ή η ψυχή της μητέρας μου που είχε πεθάνει πριν λίγους μήνες.
Ήταν πάντως μια γαλάζια ψυχή, που με ευλόγησε με την παρουσία της, και που για λίγα δευτερόλεπτα συνομίλησε μυστικά μαζί μου.
Ποτέ δεν θα το ξεχάσω..
Ευχαριστώ πολύ που ασχολήθηκες με ένα τόσο ασήμαντο περιστατικό, που όμως για μένα είναι αξέχαστο και σημαντικό.

fractal είπε...

Margo

Νυχτοπούλι θαλασσινό.. (παγκόσμια πρωτοτυπία). Δεν ξέρω αν υπάρχουνα άλλα θαλασσινά νυχτοπούλια.
Μάλλον όχι.
Όταν είμαι στην Αθήνα πηγαίνω πάντα στη λαϊκή της γειτονιάς (Βρηλησίων). Είναι πολύ μεγάλη και πολύχρωμη.
Ψωνίζω κυρίως χρώματα, (να πάρω και λίγο κίτρινο, ας πάρω και λίγο κόκκινο, το πράσινο μου έπεσε λίγο, όχι ασ μην πάρω μελιτζάνες, να πάρω το μωβ από τα λάχανα...κλπ) και διασκεδάζω με τις φωνές των εξαιρετικά ευρυματικών πωλητών.
Το χιούμορ και τα μεταξύ τους πειράγματα είναι αξεπέραστα και πάντα φρέσκα σαν τα ζαρζαβάτια τους. Η σάτυρα στα επίκαιρα γεγονότα (κυρίως της πολιτικής) που γίνεται πιστεύω ότι είναι εφάμιλη της Αριστοφανικής.
Δεν ξέρω αν τα προσχεδιάζουν ή αν είναι αυτοσχεδιασμοί της στιγμής και εμπνέεται ο ένας από τον άλλον.
Πάντως την ημέρα που έβγαζα τις φωτογραφίες άκουσα τόσα πολλά, αστεία πειράγματα (για το περίεργο της φωτογράφησης), που όταν γύρισα στο σπίτι είχα τέτοια ευφορία ψυχής, σαν να είχα παρακολουθήσει την πιό επιτυχημένη επιθεώρηση.
Ένα πανηγύρι σου λέω..
Την επόμενη φορά που θα πάω θα προσπαθήσω να συγκρατήσω μερικές συνομιλίες..για να σου τις μεταφέρω.

a-kentavrou είπε...

Καλημέρα
Ανακαλώ το "Κυανού του Βερολίνου" βρέθηκε στη φύση το έχει στο blog της "το φτερό στον άνεμο" είναι το χρώμα που έχουν οι πεταλούδες με τη λεζάντα "απο το...ξωτικούλι".
Μου ζήτησες να μιλήσω για τα χρώματα με τη γλώσσα της Φυσικής και της Χημείας.Τα χρώματα κυριαρχούν σε διάφορες επιστήμες.Στη Φυσική πρέπει να πούμε πως παράγονται,πως μεταδίδονται πως τα αισθητοποιούμε.Στη Χημεία να εξηγήσουμε γιατί το σιδηροκιανιούχο κάλιο είναι λευκό ενω ο σιδηροκιανιούχος σίδηρος είναι μπλε.Τι σχέση έχουν με τη δομή του ατόμου.Πως χρησιμοποιούνται σαν δείκτες ,να εξηγήσουμε τους δείκτες.Στην Ιατρική,μικροβιολογία,στη εγκληματολογία κλπ και κλπ.
Αν αναπτύξουμε όλα αυτά θα κουράσουμε,αλλά το χειρότερο θα τα απομυθοποιήσουμε, θα χάσουν τη μαγεία τους.
Το χρώμα είναι ψυχολογία.
Το ροζ της τρυφερότητας, της μητρικής αγάπης.
Το κόκκινο του κινδύνου,της τσαχπινιάς,του αγοραίου έρωτα.
Το μωβ της λύπης
Το γαλάζιο του ουρανού,της αισιοδοξίας,του ταξιδιού.
Το κίτρινο της ελπίδας
Το πράσινο των ανοιχτών οριζόντων,της ξεκούρασης.
Το γαλάζιο της Άστριας που ομορφαίνει τη μικρή μπλογκόσφαιρα.
Το βαθύ μπλε της απύθμενης θάλασσας,της απελπισίας του ναυαγού.
Το βάμμα του Ηλιοτροπίου
Το ερυθρό του μεθυλενίου
Το ιώδες του υπερμαγγανικού καλίου
Το πορτοκαλοκίτρινο του διχρωμικού καλίου.
Το πορτοκαλοκόκκινο της ηλιανθίνης
Το κεραμέρυθρο του υποξειδίου του χαλκού.
Το μαύρο του οξειδίου του χαλκού.
Το μαύρο του άνθρακα (ανθρακί)
Το μαύρο κατάμαυρο μιας αστρικής μαύρης τρύπας.
Το 'Κυανούν του Βερολίνου ' μπορεί να μην είναι πλέον το όπλο μου,είναι όμως ισχυρότατο δηλητήριο γιατί έχει μέσα του τη ρίζα κυάνιο που έχει και το υδροκυάνιο.
Χίλια ευχαριστώ που μου έδωσες την ευκαιρία να μιλήσω για τα χρώματα που συνήθως τα ακολουθούν τα αρώματα.

kryos είπε...

Πολύ όμορφη ανάρτηση , ευχάριστη σε όλες τις αισθήσεις και με υπέροχα σχόλια πλαισιωμένη ....

Μου αρέσει που κατεβαίνεις στη λαϊκή και ψωνίζεις χρώματα αγαπητό μου fractal... τελικά δεν προσπάθησες ποτέ να τα ξεγελάσεις , κράτησες τον λόγο σου σε κείνη τη συναλλαγή τής αρχής του χρόνου ... γι αυτό σε αγαπάνε και ξεφυτρώνουν πάντα δίπλα σου για να παίξετε .

Ένα όμορφο βραδάκι θα σου ευχηθώ !!!

IonnKorr είπε...

Σήμερα έλεγα να πάω στην λαϊκή να πάρω κανένα φρούτο αλλά αφού μπήκα στο blog σου δεν χρειάστηκε!!

χα.. χα..

ξωτικό είπε...

Κατάααλαβες fractούλι μου ;;;;
Δεν γλυτώνεις απο μένα μέχρι και το κυανούν του Βερολίνου κατέχω !!!!ΧΑ !!



άντε πάρε μια γλυκιά ροζουλί καληνυχτούλα κι ένα γαλάζιο προς το τυρκουάζ φιλί


(πήγαινε στις ετικέτες και πάτα αυτή που λέει καθημερινότητα )

Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης είπε...

Η ποικιλία των αποχρώσεων που μπορεί να πάρει ο ήλιος είναι ευρύτατου φάσματος καλό μου Fractal!Από το απόλυτο λευκό καθώς μεσουρανεί καταμεσήμερο μέχρι αποχρώσεις του κόκκινου και του πορτοκαλί κατά την δύση του!

Έχεις δει πώς βάφονται τα θαλάσσια ύδατα κατα την δύση του ηλίου;Λες και έχουν πάρει φωτιά!Εξάλλου και το γαλάζιο των θαλασσών στον ζωοδότη και φωτοδότη ήλιο οφείλεται!

Έχεις δει πως φλέγονται τα βουνά σαν τα πυρώνει ο ήλιος λίγο πριν πάει να ξεκουραστεί και δώσει την θέση του στο φεγγάρι;

Έχεις αντικρύσει το υπέροχο ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης;

Η μουσική υπόκρουση που έχεις επιλέξει μου θυμήζει έντονα τις μουσικές δημιουργίες ενός Έλληνα,του Γιάννη Χρυσομάλλη που έχει κάνει τεράστια διεθνή καριέρα με το όνομα Yanni.

http://www.youtube.com/watch?v=RvJH_POzxmc

Συγγνώμη για το μεγάάάάλο σχόλιο αλλά καμιά φορά μου βγαίνει το ποιητικό-φιλοσοφικό μου!!!

Καλό σου ξημέρωμα καλό μου Fractal!

!!ΑΦ!!

fractal είπε...

a-kentavrou

Μπρρρρρ
Με αυτά τα χρώματα που έχουν ορισμένα δηλητήρια, πάγωσα!
Ίσως θα πρέπει αυτά να μην τα λέμε χρώματα.
Χρώματα να λέμε μόνο αυτά που βρίσκουμε στη φύση ή στα συναισθήματά μας.
Τα άλλα να είναι "τύπου χρωματα" που είναι περισσότερο ή λιγότερο πειστικά.
Οι φυσικοί οι χημικοί, και οι άλλοι επιστήμονες ας κάνουν το κουμάντο τους, για να βρουν τρόπο και λέξεις να εκφράζουν τα χημικά κατασκευάσματά τους.

Μα...Ξέρω...ξέρω...Κένταυρε...
Με πήρε ο ανόητος θυμός.
Όλα αυτά είναι ένα ευχολόγιο χωρίς αντόκρυσμα.
Ξέρω πως από τα 3000 είδη μανηταριών που φύονται στη φύση περίπου τα 2000 είδη είναι δηλητηριώδη και μερικά αυτά φέρνουν ακαριαία το θάνατο αφού παραλύουν το νευρικό σύστημα και άρα και τους μυς των πνευμόνων.
Είναι λοιπόν και στα χρώματα ενσωματωμένο το καλό και το κακό.
Ενσωματωμένο και δυσδιάκριτο.
Ευχαριστώ που έδωσες στο ιστολόγιο τόσο από το χρόνο σου.

fractal είπε...

kryos

Eυχαριστώ για τα καλάσου λόγια.
Αν ξεγελούσα τα χρώματα καλέ μου, θα ήταν προδοσία..
Και η προδοσία δεν έχει κανένα σημείο επαφής με το fractal.
Με έχουν ευεργετήσει τα χρώματα.
Mατσάκια-ματσάκια οι ανεμώνες με αγάπησαν.
Και κάτι κυκλάμινα , τσακμάκισαν την μωβ φλογίτσα τους μέσα μου, Για να με ζεστάνουν.
Τα μπουμπούκια των παπαρούνων μου έδωσαν τα πρώτα παιχνίδια τους και με τα χρώματα του βυθού έπαιξα το παιχνίδι του Οδυσσέα..

Και τόσα..τόσα άλλα..
Σάμπως μπορώ και να τα θυμηθώ?
Πηγαινοφέρνω στο νου μου τις ιστορίες τους.
Μα αυτές δεν λένε να πάρουν το χρώμα του ώριμου καρπού, να ωριμάσουν και να πέσουν. Μια ζωή άγουρες.

fractal είπε...

IonnKorr

A.. Ωραία η ιδέα σου.
Να κάνει και κάποιος μια ανάρτηση με είδη super market να βολευτούμε λίγο με τέτοια κρίση..

fractal είπε...

ΞΩΤΙΚΟΥΛΙ

Αμ ..γλυτώνω...γλυτώνω....

Ξέχασες ένα ωραίο κόπανο, πλάϊ στην λεκανίτσα που έχει μέσα το ζυμάρι, και στο στεφάνι της, ένα ωραίο..κυανούν..μα τι κυανούν...
Κοπανιά και συχώριο...!!!
Συννενοηθήκαμε...δύστυχο..κυανούν,,ξωτικούλι...
Αντε βρε σκασμένο...Έχεις και από μένα...ρόζ φιλιά και γαλάζια όνειρα, με κόκκινες κορδέλλες.
Μάλλον όχι... Πορτοκαλί κορδέλλες..

fractal είπε...

Ιωάννης

Επί τέλους βαφτηστήρι.
Σε πήρε ο οίστρος και ακούσαμε λίγο τη φωνούλα σου..
Και ότι είχα αρχίσει να σκέπτομαι να σε ξεβαφτισω από Κεχαρητωμένον και να σε βαφτίσω Μονολεκτικόν.
Και με τέτοια κρίση, που έξοδα για βαφτήσια. Ίσα που φτάνουν για την λαμπάδα σου.

Ευχαριστώ για τη μουσική και συμφωνώ με όλες τις υποδείξεις..
Όμως θα διαφωνήσω με το ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης.
Στο χωριό μου έχω δει πολύ ομορφότερα. Θα πρέπει να έρθεις για να διαπιστώσεις του λόγου το αληθές.

Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης είπε...

Καλοκαίρι στην Χίο!Δεν μου ακούγεται και άσχημο!Δεν έχω πάει κιόλας οπότε μια χαρά!Θα έχω και ξεναγό έμπειρη!Τέλεια!Ευχαριστώ για την πρόσκληση!θα την έχω στα υπόψιν για το μέλλον!

Αλήθεια γύρισες στα πάτρια εδάφη ή είσαι ακόμα στην πρωτεύουσα;

Ίσως θα έπρεπε να το κάνω "Παπαστρατής το Κεχαρητομένο Θηρίο Ιωάννης" αλλά είναι πολλύ μεγάλο!

Έτσι για την ιστορία:"Θηρίο" με αποκάλεσε πρώτη φορα,φιλικά εννοείτε Ο ΦJK και το κράτησα!:-)

Καλό Σ/Κ καλό μου Fractal!

Και αφού σου άρεσε:

http://www.youtube.com/watch?v=U79esEAO7kk

!!ΑΦ!!

α Κενταύρου είπε...

Kαλημέρα
Μου άρεσε η παρατήρηση ότι ακόμη και "στα χρώματα είναι ενσωματωμένο το καλό με το κακό"

fractal είπε...

Ιωάννης

Καλημέρα Ιωάννη,
Όχι δεν έχω γυρίσει ακόμα στην πατρίδα.. Θα πάω βέβαια σύντομα αλλά μόνο για λίγες μέρες.
Μετά θα επιστρέψω Αθήνα για να ετοιμαστώ για ένα υπερατλαντικό ταξείδι...
Θα πάρω όμως νια τζούρα πατρίδα, και μάλιστα από τις πιό όμορφες μια και αυτό τον καιρο τα χωράφια κατακκοκινίζουν από τις αυτοφυής τουλίπες...
Όσο για τις ανεμώνες...δεν υπάρχει ούτε χρώμα ούτε χρωματική απόχρωση που δεν υπάρχει στα πέταλλά τους..
Αυτή την εικόνα δεν θέλω να την στερηθώ ένα χρόνο..
Δεν θα αντέξω στη στέρησή της.
Ευχαριστώ για τη μουσική.
Και βέβαια θα μας ανακοινώσεις την απόφασή σου όταν πρόκειται να ταξιδέψεις στο νησί.

fractal είπε...

α Κενταύρου

Κένταυρε...
Φαίνεται πως τελικά έτσι είναι..
Ακόμα και τα χρώματα μπορούν να υπηρετήσουν την άρνηση της ζωής, εκείνου δηλαδή που συμπηκνώνει την ένοια του κακού.
Δυσκολεύτηκα πολύ να το παραδεχτώ.
Και ακόμα πιό πολύ να μάθω να αμύνομαι και να αναπτύσω αντιστάσεις..
Και είναι αυτός ο λόγος που το πορτοκαλί του κολοκυθιού με απεκάλεσε κομματάκι ηλίθιο..

Σημασία έχει πάντως πως τώρα πιά το υποψιάζομαι...και θυμώνω πολύ όταν με οποιοδήποτε τρόπο αφήνω τον εαυτό μου να παραδοθεί τόσο στη λαγνεία των θερμών χρωμάτων όσο και στην γοητεία των ψυχρών..

Να έχεις ένα καλό απόγευμα αν και μέσα στην ομιχλώδη ατμόσφαιρα της γειτονιάς μας..
Φαίνεται πως η σκόνη της Σαχάρας αποφάσισε να δοκιμάσει πιό ψυχρά κλίματα..
Από το μπαλκόνι μου η Πεντέλη δεν φαίνεται καν.

Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης είπε...

Καλησπέρα καλό μου Fractal!

Υπερατλαντικό ταξείδι;Και για ένα χρόνο;Αν κατάλαβα καλά απο τα γραφόμενα σου καλή μου!

Εμένα με ρώτησες αν θα αντέξω την στέρησή σου;:-(

Με το καλό να πας και με το καλό να μας ξανάρθεις!

Για να ξαναφύγεις!-(

!!ΑΦ!!

fractal είπε...

Kαλησπέρα Ιωάννη

Υπερατλαντικό ναι!
Αλλά όχι για ένα χρόνο.
Ο χρόνος είχε αναφορά στην επόμενη ανθοφορία των τουλιπών που γίνεται κάθε χρόνο τέτοιο καιρό.
Αλλά μέχρι να φύγω θα τα πούμε ακόμα πολλές φορές.
Καλή σου νύχτα καλό μου βαφτηστήρι..

Άστρια είπε...

fractal μου καλό,
έρχομαι από τη σταγόνα όπου θαύμασα τα γραφόμενά σου για τις αμυγδαλιές του σπιτιού σου του πρώτου και τις μαγικές τους στιγμές.
Όμως δεν μπορώ να μη σου πω για ένα μικρό παράπονο που κουβάλησα μαζί μου:) Έχεις γράψει βιβλίο και δεν το ξέρω; εγώ που έγραψα ότι η γραφή σου είναι ηλιόλουστη;; Δώσε περισσότερες πληροφορίες να το βρούμε ε;
Καλημέρα όμορφη να έχεις,
και το αεράκι που φύσηξε έδοιωξε όλη τη σκόνη!

Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης είπε...

Έχει γράψει βιβλίο η νονά μου;;Πώς;Πού;Πότε;

Και όαν μας φύγεις για τα ξένα ( :-( ) να μαθαίνουμε κανένα νέο σου!Αλλιώς θα αρχίσω να ανησυχώ!

Καλή σου εβδομάδα!

Άστρια είπε...

Και φεύγεις για τα ξένα;;; τώρα το μαθαίνω και αυτό!!!!:)))

Δεν έχει σημασία, να είσαι πάντα καλά τρεχαντηράκι:)))

fractal είπε...

ΑΣΤΡΙΑ.

Με τη θέαση των ανθών της αμυγδαλιάς μπήκα σε παραλλήρημα..
Συχνά το παθαίνω, αλλά όχι στο μπλόγγ. Εδώ πρώτη φορά το έπαθα.. Αυτή η Σταγονούλα έχει μάθει πιά να με προκαλεί.. (η εγώ να προκαλούμαι από τα γραφόμενά της)
Έτσι δεν με έμπλεξε (???) και στον πόλεμο των επτά ημερών?
Μα και τώρα το γυροφέρνει..
Της έστειλα μέιλ εξ αλλου και την προειδοποιώ να αφήσει κάτω τους λαλαδες, γιατί, αααα!! (λαλαδες λέμε στη Χίο τις τουλίπες. Στην πατρίδα οι τουλίπες αυτοφύονται και αυτό τον καιρό τα χωράφια είναι κατακκόκινα)
Σε λίγες μέρες θα πάω στο νησί,(για λίγες μόνο ημέρες, πριν ξενιτευτώ,) και ελπίζω πως θα την συναντήσω επιτέλους να ξεκαθαρίσουμε τους λογαριασμούς μας πριν ξεσπάσει ο δεύτερος παμπλογγικός πόλεμος.. που ο κύνδυνός του πιά είναι ορατός καθώς ελλοχεύουν οι πολεμοκάπηλοι Όρα φτερό, Αίναφετς, Ξωτικούλι κλπ..κλπ..
Τώρα με τα βιβλία?
Τι να πω, δυσκολεύομαι λίγο να λέω στο μπλόγγ μερικά πράγματα.
Ας είναι όμως. Είναι και αίτημα του βαφτηστηριού μου:
Τίτλοι βιβλίων:
-"Tα τραγούδια του πατέρα" εκδόσεις ΑΙΓΑΙΑΣ (Χίος)
-"Εννέα από τα εικοσιτέσσερα Μαστιχοχώρια της Χίου" εκδόσεις "ΠΥΞΙΔΑ" (Χίος)
Kαι έπονται..

Τώρα για το ταξείδι μου:
θα γίνει στο τέλος του Μαρτίου και θα είναι υπερατλαντικό.
Αλλά φυσικά δεν θα χαθούμε..
φιλιά.

fractal είπε...

ΙΩΑΝΝΗ, καλό και αγαπημένο μου βαφτηστήρι.
Η Νονά δυσκολεύεται λιγάκι σε ορισμένα θέματα που έχουν σχέση με την ίδια, και πρέπει να την καταλάβεις...
Πίο πάνω στην Άστρια αναφέρω τους τίτλους των βιβλίων.
Το πρώτο είναι συλλογή διηγημάτων, το δεύτερο Ιστορικοκοινονιολογικό με θέμα τα Μαστιχοχώρια που συναποτελούν τον Δήμο Μαστιχοχωρίων Χίου.
Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον
Και φυσικά θα επικοινωνούμε. Θα πάρω μαζί μου τον υπολογιστή.

Άιναφετς είπε...

Να φύγεις να φύγεις να ησυχάσουμε...πριν όμως φρόντισε "τους καλους σου", γιατί σε περιμένει ποδαρόδρομος!ΑΦ...

fractal είπε...

Αϊναφετς

Ναι φεύγω αύριο, αλλά σε μια εβδομάδα θα επιστρέψω ζωσμένο πολεμοφόδια...
Και όταν ξαναφύγω θα έχω σπείρει παντού τις μπόμπες μου, για να με θυμάστε.
Και για τους κάλους (ξέχασες να βάλεις τόνο, και το διάβασα "καλούς") αν έχεις κανένα καλό μαγικό ματζούνι να γινουν καλοί, θα το εκτιμούσα ιδιαίτερα. Πάντως για την ώρα παραμένουν κάλοι.
Κάλοι, που αυτοπροσδιορίζονται καλοί.

ξι είπε...

Μα τι πρωτοτυπο ποστ, +...τη!!!
Τι ανεξαντλητη πηγη εμπνευσης ειναι αυτη;;;!!!
Και για το υπερατλαντικο ταξιδι τωρα το μαθαινω κι εγω (ειχες αναφερθει απλως σε ενα ταξιδι). Αλλα τι στο καλο; Στην ...Υπερατλαντια δεν εχουν ιντερνετ;; δεν θα χαθουμε...
Καλο ταξιδι! (αν δεν τα 'πουμε' στο ενδιαμεσο μεχρι να φυγεις).
ξ.

σταγόνα είπε...

μην ετοιμάζεσαι.. χθες περιπλανήθηκα σε όλα τα στρατόπεδα...έδωσα εντολή!! τα κόκκινα πολεμοφόδια να μείνουν καλά κρυμμένα στη γη μέχρι να φύγεις.. α μα πια!!! αν και.. και τι δε θαδινα για έναν ομαδικό λαλαδοπόλεμο:):)και μόνο που το σκέφτομαι αλαλάζω!!

τώρα χωρίς πλάκα.. με αυτές και με άλλες ουριάδες καταφέρνω να μη χάνω ποτέ το χαμόγελό μου.. απαραίτητη προυπόθεση, η ύπαρξη φρακταλιδίων,φτερών, ξωτικών, μαγισσών και λοιπών αδελφών πλασμάτων..
γιαυτό σας χρωστώ ένα μεγάλο μεγάλο Ευχαριστώ ..γιατί το χαμόγελο που χαρίζεται, στις μέρες μας είναι άκρως αναγκαίο και πολύτιμο.. είναι γιατροσόφι-φυλαχτό..

fractal είπε...

ξeniáδa

+ατη χαίρε..
΅Ε βέβαια θα έχουν Ιντερνετ στην Υπερατλαντία..
Αλλιώς θα τη βουλιάξω...
Έλλειπες στον πόλεμο? Που είσουν?

Εδώ η σταγόνα από κάτω σου, πετάει τη σκούφια της για καινούριο πόλεμο..
¨Έχει δώσει εντολή, λέει, τώρα που θα κατέβω στο νησί, τα κόκκινα πολεμοφόδια να μείνουν θαμένα μέχρι που α φύγω...

Ποιός ξέρει τι κούνια την κούναγε...

Τώρα εσύ +..ατη ξέρεις τι εννοεί το παλιόπαιδο το ατίθασο, κόκκινα πολεμοφόδια..
Τους λαλάδες βρε....
Όπου νάναι θα κοκκινήσουν τα χωράφια μας..
Αιματοχυσία σου λέω..
Έχεις βρεθεί τέτοια εποχή στο Νησί...
Αν όχι θα έχεις εικόνες από την "Εαρινή σύναξη των αγροφυλάκων.."

Ω ..σου μιλά και παίρνω φωτιά...
φεύγω για το Νησί να πάρω τη δόση μου πριν φύγω για την Υπερατλαντία.....
φεύγω..
"ισα που προφτάνω να σου δώσω ένα φιλι.

fractal είπε...

Σταγονούλα..
Ρώτα σε παρακαλώ τη μαμά σου , τι κούνια σε κούναγε...?

Έχω ζωστεί τη μηχανή μου, που χτες όλη τη νύχτα την φόρτωνα...

Θα αναμετρηθούμε στα μαρμαρένια αλώνια..
και ο θεός Βοηθός..

Αλλά αφού επέζησα χτες το βράδυ από τα γέλια , με εκείνο το ξωρκισμένο το φτερό, δεν φοβάμαι πιά! Είμαι ΑΘΑΝΑΤΟ.

Το ξωρκισμένο ήθελε να με βγάλει από τη μέση και να με συστήσει στον Υπολογιστή μου με άλλο όνομα..
Αλλά αυτός επέμενε 'ότι είμαι το fractal..
Καταλαβαίνεις τι εχθροί με καταδιώκουν.. αλλά και τι υπερασπιστές έχω....
Μην ελπίζεις λοιπόν σε νίκη...
Σούρχομαι πάνοπλο!!!!

Άιναφετς είπε...

Εξεπίτηδες...στους καλους δεν έβαλα τόνο...σοφό υπονοούμενο!!!
Καλό σου ταξιδάκι-βάλσαμο, υπάρχουν ευτυχώς πολλών ειδών βάλσαμα, ένα από αυτά είναι και η φιλία σου, αλλά δεν ανησυχώ, έχεις πολλούς τρόπους επικοινωνίας! ΑΦ!

ξι είπε...

Χαχαχα φρακταλακι εισαι απιθανο!!!
Εχω βρεθει και μακαρι να ξαναβρισκομουν!!!
Μη σου πω οτι εχω βρεθει μαζι με την σταγονα κιολας ;)))
Πολλα πολλα φιλια:)
+χαιρετισμους στην Υπερατλαντια, οταν φτασεις με το καλο! Ωραια χωρα...:P
ξ.

Margo είπε...

..φεύγεις; Σαν να μάγκωσε η καρδιά μου.. τι εξάρτηση κι αυτή; Ένας χρόνος δεν είναι και λίγο..
Με το καλό να έρθει εκείνη η ώρα και εύχομαι να μη χαθεί ολότελα η επικοινωνία, internet είναι αυτό.
Καλή βδομάδα φρακταλάκι:)

fractal είπε...

Άιναφετς

Καλή μου Μάγισσα..
Από το πρωί σήμερα που αντίκρυσα τον ήλιο να ανατέλλει πάνω από τα βουνά της Ιωνίας μαγεύτηκα.
Και όταν κατέβηκα στην Πόλη, χώθηκα σε τόσες αγκαλιές, που δεν μπορώ ακόμα να συνεφέρω..
Και να σου πω το πιό συγκλονιστικό?
Καθώς προχωρούσα πολύ βιαστικά σε ένα από τους πιό πολυσύχναστους εμπορικούς δρόμους της πόλης... άκουσα μια φωνή... "ΦΡΑΚΤΑΛ"
Ξαφνιάστικα...
Ήταν η Σταγονούλα που δεν με ήξερε στη φυσιογνωμία αλλά με αναγνώρισε με ..το ένστικτο ..όπως μου είπε...
Είναι αδιανόητο το πόσο έχω συγκινηθεί σήμερα...
Νιώθω ένα ξεχύλισμα ευτυχίας . Είμαι εδώ, στον τόπο μου, ανάμεσα στους ανθρώπους μου, που με αναγνωρίζουν ακόμα και αν δεν με ξέρουν..
Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά ..ήρθε και το δικό σου μύνημα για φιλία βάλσαμο..
Ε.. πόσο πιά να αντέξει κανείς..
ΣΑς αγαπώ όλλους πάρα πολύ και είμαι ευτυχισμένο για αυτό.

fractal είπε...

ξeniáδa

Kαλή μου...+..ατη
Αν έχεις έρθει στο νησί αυτή την εποχή, όπως λες, έχεις κάνει save μέσα σου την ομορφιά του κόσμου...
Και φυσικά θα τραγουδάς το "πως να σωπάσω μέσα μου την ομορφιά του κόσμου"
Είναι ένα από τα τραγούδια που ακούγονται στο Blogg μου και στο χαρίζω με την ψυχή μου.
Μαζί με το αεράκι που κάνει τις κορυφές των κυπαρισσιών πλάϊ στη θάλασσα, απέναντι μου, να υποκλίνονται στον βασιλειά ήλιο.
Σήμερα συναντήθηκα με τη Σταγονούλα εντελώς τυχαία...
Διάβασε πιό πάνω αυτά που γράφω στην Αϊναφετς. Δεν γνωριζόμαστε.
Συναντηθήκαμε εντελώς (?) τυχαία..(?)
Τάχω ελαφρώς χαμένα..
Η Σταγονούλα...ένα υπέροχο πλάσμα...που άργησα πολύ να γνωρίσω..
Λες έτσι να συναντηθούμε και εμείς κάποτε?
Άμποτες

fractal είπε...

Margo

Ναι ένα ταξείδι αστραπή στο Νησάκι μου πριν το μεγάλο ταξείδι στην Υπερατλαντία που λέει και η Ξενιάδα..
Δεν χάνομε.... δεν χάνομε..
Έχω καταπιεί μια πυξίδα... να....
Σαν τον μηχανισμό των ΑΝτικυθήρων
Από σήμερα το πρωί μαζεύω πολεμοφόδια, γιά ότι ήθελε προκύψει..
Το αεράκι φυσάει από Ανατολικά .
Θα σου φέρει κάμποσα φιλιά. Να ξέρεις είναι από μένα..
Θα τα αναγνωρίσεις εξάλλου. Μοσχοβολούν μαστίχα...

σταγόνα είπε...

χιχι.. χαμογελάω ακόμα μοναχή μου και οι κόρες μου με κοροιδεύουν.. "ουρια" μαμά με λένε.. μα γμτ να μην έχω ούτε μισή μπόμπα μαζί μου.. αλλά και η μονομαχία σώμα με σώμα στη μέση του δρόμου δεν ήταν άσχημη:)
φρακτούλι είσαι κιεσύ υπέροχο και είμαι αφάνταστα χαρούμενη και συγκινημένη που σε γνώρισα.. ειδικά με αυτόν τον τρόπο...

Γιώργος Χατζηαποστόλου είπε...

Λίγοι άνθρωποι με αιφνιδιάζουν διαρκώς με τις διανοητικές αναζητήσεις και την πολυμορφία της θεματικής και των εκφραστικών τους τρόπων, όπως εσύ.
Χαίρομαι όταν διαπιστώνω πως οι πολύ προσωπικές μου σκέψεις, όπως ο θαυμασμός των χρωμάτων των καρπών των δέντρων και των φυτών, δεν είναι απόλυτα προσωπικές.
Βέβαια, δεν θάπρεπε να αιφνιδιάζομαι η ζωή είναι όμορφη, ακόμα και μέσα στην πόλη, αρκεί να έχεις τον τρόπο να εντοπίσεις την ομορφιά. Δεν νομίζεις;

Άστρια είπε...

fractal μου αγαπημένο, όπου και να πας να μας γράφεις, μη μας ξεχνάς ε; τώρα πια σ' έχουμε συνηθίσει και είσαι κομματάκι καθημερινό δικό μας:)
Και τώρα σ' αφήνω γιατί ..να λίγο βουρκωματάκι είναι θα περάσει:)
Καλό βραδάκι, με την ευχή του ουρανού να είσαι πάντα καλά όπου και νάσαι!
Θα σου ξαναγράψω:)

ξωτικό είπε...

Aπόκαμα στις γύρες φρακτουλάκι μου
κι ήρθα για μια αγκαλίτσα....
κάπως μούρχεται που είσαι μακρυά αλλά χαίρομαι τόσο που σε νοιώθω χαρούμενο!! για την συνάντηση τα είπα στης σταγόνας δεν αντέχω άλλο..νά'σαι καλά φυλλαράκι τρυφερό όπου κι αν πατάς άγριες τουλίπες φυτρώνουν κι ανεμώνες...

φτερό στον άνεμο... είπε...

Χαίρομαι πολύ, πάαααααρα πολύ...και ξέρεις τι παθαίνω όταν χαίρομαι;...σιωπώ..σιωπώ και χαμογελώ...:) αχ...

fractal είπε...

Σταγονουλα
Τι θέλεις τώρα ε...
Τι θέλεις...
Στάλήθεια έχω βουβαθεί...
Δεν μπορώ να πιστέψω πως γύρισε ανάσκελα η Βενιζέλου και όλα χοροπηδούσαν και έλαμπαν.
Σε έβλεπα και δεν πίστευα στα μάτια μου.
Σκεπτόμουν αν είμαι εγώ ο άνθρωπος ή το φράκταλ.
Πως ανάμεσα σε τόσο κόσμο με φώναξες.
Είμαι φράκταλ λοιπόν..?
Αλλιώς πως θα με αναγνώριζες και εγώ πως θα έμενα παράλητο χωρίς να μπορώ. να ξέρω τίποτα αλλο από το να σε αγγαλιάσω σφιχτά πολύ.
Όχι..όχι Ξέρω τι θα κάνω...
Θα πάω στα χωράφια με ανεμώνες να κυλιστώ καταγίς..
Αυτό είναι το μόνο που μπορώ να κάμω μέχρι να συνέλθω..
Και ρίξε όσες μπόμπες θέλεις
Το ίδιο μου κάνει.
Έτσι κι αλλιώς θα με πάρει χρόνο να ξαναγίνω κανονικός άθρωπος..

fractal είπε...

Γιωργος Χ

Καλώς τον Γιώργο που χάνεται συχνά πυκνά για να έρθει αναπάντεχα, με τον πάντα σοβαρό λόγο του.

Συμφωνώ με τη διαπίστωσή σου πως η ομορφιά βρίσκεται παντού.
Σύμφωνοι.
Αλλά η Λαϊκή δεν είναι το "παντου"
Είναι ο τόπος που μαζεύονται οι καρποί της Γης, που ο καθένας έχει το χρώμα του, τη γεύση του και τη μυρωδιά του.
Η Γη που πα'ιρνει σχήμα χρώμα και άρωμα..

Βλέπεις μια φράουλα π.χ. και σκέφτεσε πως αυτό το αριστούργημα πριν λίγες μέρες ήταν χώμα και νερό..
κλείνεις τα μάτια και λες πως ακόμα και το πιό αμορφο στοιχείο εμπεριέχει το σπέρμα της ομορφιας..
Η λαϊκή αυτό είναι που ουρλιάζει.

fractal είπε...

Άστρια

Καλά δεν πήγα στην άκρη της Γης..
Στο Νησάκι μου ήρθα για λίγο.
Γιατί δεν μπορούσα να πάω τόσο μακρυά (Στην Υπερατλαντία, ο νεολογισμός της Ξενιάδας) χωρίς να πάρω μια φρέσκια ανάσα από την ανάσα του..
Γιατί δεν υπάρχει ομορφότερο μέρος πάνω στη Γη. Να το ξέρεις.
Και αν δεν ήταν και η δική σας παρουσία, εδώ, η παρουσία των πιό όμορφων μπλόγγερς να συμπληρώνουν την ομορφιά του, δεν θα έγραφα τέτοια ώρα με μισόκλειστα από το ξενύχτι του ταξειδιού μάτια, και μετά από συμβούλιο τεσσάρων ωρών..

Θα προσπαθήσω όλα αυτά τα υπέροχα να τα χώσω στην αγγαλιά μου και να κοιμηθώ μαζί τους.
Το πιό όμορφο όνειρο

fractal είπε...

Ξωτικούλι και φτεράκι δεν αντέχω.
Θα τα πούμε αύριο Σε λίγο κλείνω 30 ώρες χωρίς ύπνο και με δυνατές συγκινήσεις..
Φτεράκι πήρα το μήνυμά σου την ώρα ενός συμβουλίου που κράτησε μέχρι τις 12,30 πμ
Δεν μπόρεσα να σου απαντήσω θα σου χάλαγα τα όνειρά σου ...
Σε είδα που χαμογελούσες μέσα στον ύπνο σου..
Αυριο λοιπόν

fractal είπε...

Καλημέρα Ξωτικούλι...
Μαζί με το καφέ μου, τον ήλιο που βλέπω να ανεβαίνει πάνω από το στενό πέρασμα της θάλασσας μεταξύ Χίου και Τουρκίας...Λίγο πιό βόρεια τα πετροκάραβο των Οινουσών (τα νησιά είναι εννέα, αλλά μόνο ένα κατοικείται με αποκλειστικό προϊόν παραγωγής ναυτικούς και εφοπληστές...)
Ναι χθες έγιναν όλα όπως τα περιγράφει η Σταγόνα!
Τρελλάθηκα μόλις άκουσα μέσα στην Αγορά να φωνάζουν "ΦΡΑΚΤΑΛ"
Έμεινα αποσβολομένη!!!
Η Σταγονα σου μοιάζει..
Η Ίδια σιλουέττα.. το ίδιο χαμόγελο, η ίδια διαρροή αγάπης..Αλλάζουν μόνο τα χρώματα.
Αλλά αυτό είναι για να δίνει ομορφιά στα χρώματα. Να μην τσακόνονται μεταξύ τους ποιό έχει την πιό όμορφη έκδοση...
Έχεις ακούσει χρώματα να τσακώνονται? Εγώ ναι...
Και θα σου το πω όταν πάρω λίγο χρόνο.. Ποτέ δεν μπορούν να συμφωνήσουν στη δόση της συμμετοχής τους σε μια απόχρωση...
Έχεις μια αγγαλιά από εδώ μέχρι τον Τσεσμέ..στα απέναντι παράλια... Την Πάλαι ποτέ Ελληνική ΚΡήνη που βρίσκεται στα παράλια της Πάντοτε Ελληνικής Ιωνίας....
Ξέρεις να μετράς????
Άρπα ένα τσουβάλι φιλιά και κάτσε να τα μετρήσεις..

fractal είπε...

Επ...καταίβα καλέ λίγο...πιό κάτω... Εσένα φωνάζω τρελλόφτερο..
Βρήκες λιάκάδα και ξαμολύθηκες τσαμενούλι...
Κατέβα λίγο πιό κάτω να μιλήσουμε καλέ..
Αν πιάσει καμιά ξαφνική βροχούλα τι θα απογίνεις χωρίς ομπρέλλα.
Ναι καλό μου, όταν πάτώ το πόδι μου στον τόπο μου παθαίνω μεγάλη χαρά..
Ακόμα και πριν γνωρίσω τη Σταγονούλα την πάθαινα..
Έχω πάρα πολλές δουλειές και δεν πρέπει να φύγω από εδ'ω, πριν δω μια θεατρική παράσταση που έχει σκηνοθετήσει μια φίλη μου. Έτσι δεν ξέρω πότε και πως θα μιλούμε.
Όμως έχε εμπιστοσύνη στο Φρακταλ
Θα τη βρει την άκρη..
Χίλιες χιλιάδες φιλιά.

Άιναφετς είπε...

Ώρες-ώρες δεν την αντέχω, την τόσο απλόχερα Αγάπη που "ρέει" ανάμεσα σε ανθρώπους που "ξέρω", αλλά δεν έχω συναντήσει! Η χαρά σου, χαρά μου αγαπημένη μου φίλη, τώρα με ρωτά ο Νίκος τι έχω και κλαίω πρωινιάτικα...Τι να του πω;

Γιώργος Χατζηαποστόλου είπε...

Νυν και αεί! Φράκταλ και ξερό ψωμί!

fractal είπε...

Aϊναφετς

Από χθες αυτό συμβαίνει και σε μένα..
Έχω φορτησθεί απίστευτα με όλα όσα μας έχουν τραντάξει αυτό τον καιρό.
Γελάμε σαν μαγεμένα, παίζουμε σαν παιδιά, κλαίμε σαν εκτεθημένα στην παράνοια... Και εγώ σήμερα κυλίστηκα στα σπαρμένα με ανεμώνες χωράφια..
Όπως κάθε φορά που μου συμβαίνει να με τρελλαίνει κάτι..
Είσαι τόσο τυχερή που ο σύντροφός σου μπορεί να καταλάβει αυτά τα ξεχυλίσματα της ψυχής.
Είσαι πάρα πολύ τυχερή, που μπορείς να εκδηλώνεις άφοβα τα συναισθήματά σου...

Καλή σου νύχτα γλυκειά μου μαγισσούλα.
Και μας περιμένουν πολλά ταξείδια.,

fractal είπε...

Γιωργος Χ

Καλά... σαν συνθημα παρελθοντολόγων μου φτάνει στα αυτιά..
Και ξέρεις καθόλου δεν τους πήγαινα και ούτε τους πάω..
Ή πάλι σαν σύνθημα οπαδών παρακμάζουσας ποδοσφαιρικής ομάδας..
Αλλά ρε γμτ ούτε και αυτούς τους πάω...
Να είσαι καλά πάντως που προσπάθησες να μου ανεβάσεις το ηθικό.
Αλλά νιώθω πολύ όμορφα χωρίς...οπαδούς..

ξωτικό είπε...

Νυν και αεί! Φράκταλ και ξερό ψωμί!

Νυν και αεί! Φράκταλ και ξερό ψωμί!

Νυν και αεί! Φράκταλ και ξερό ψωμί!

πάει αυτό υιοθετήθηκε !!!!
Γιώργο έγραψες !!!

άσε τους μπλάστρηδες και πιάσε τις ανεμώνες ...
κι εμείς αφήσαμε τις πάνες και πιάσαμε τα χαρτομάντηλααααααα
άει στο καλό και είμαι και ρετάλι.να κοιμηθώ στον ώμο σας καλέ κυρία ελαφρύ είμαι και δεν ροχαλίζω;;;;;
καλά αν ενοχλώ χώσε με σε μια τσέπη .....

σταγόνα είπε...

Μπράβο Ξωτικούλι συμφωνώ!! με το ένα με το δύο με το τρία πάμε όλοι μαζί!!!

Νυν και αεί! Φράκταλ και ξερό Μεστούσικο ψωμί!

καλημέρα είπε...

Πόσο άργησα να μπω... Τι χρώματα και μυρωδιές μαζί, περιγραφές και ομορφιά. Να σαι καλά!
Καλό Σαββατοκύριακο!
Υ.Γ.Τι μου έγραφες για συνεργασία στα μέρη μας; Για ό,τι χρειαστεί, πες μου, φιλιά!

faraona είπε...

Ευχαριστώ Fractal.
Βλέπεις η συνεκτικότητα του Σύμπαντος ισχύει κι εδω μέσα.
Νασαι καλά.

fractal είπε...

ξωτικό

Τους μπλάστριδες τους έχω αφήσει..
Τώρα μαζεύω καρφιά.
Να σε σταυρώσω.
Κάθε ανεμώνη, καθε ζουμπούλι, κάθε λαλάς, κάθε αγριοβιολέτα και ένα καρφί για το σταυρό του μαρτυρίου σου..
Με την λόγχη από το γαλάζιο αστράκι θα σου τρυπώ τα πλευρά την ώρα που θα πάιρνεις κολοτούμπες και που οι άσπρες καμπανούλες θα ξεκαρδίζονται χαρμόσυνα..
Μέχρι να ησυχάσω από σένα...

fractal είπε...

σταγόνα

Σταγονίδιο.
Μόλις τώρα ρε, ζήλευε, καταβρόχθησα ένα μεγάλο κομμάτι Μεστούσικου ψωμιού... με ντοματάκια από την τελευταία αρμαθιά, και μυζήθρα από το Πυτιός.....
Καλά ...καλά ..πάρε τώρα μια χαρτοπετσέτα....
(Αχ..Πήρα το αίμα μου πίσω..)

fractal είπε...

καλημέρα

Καλώς την πάντα καλοδεχούμενη Καλημέρα.
Ε... τι να σου κάνει το blogg, έπεσες στο δρόμο της λαϊκης και σε καθυστέρησε η κυκλοφοριακή συμφόρηση.
Θα γίνω πιό σαφής σε επόμενη επίσκεψη.
Καλη νύχτα, Καλημέρα μου.

fractal είπε...

faraona

Καλώς ήρθες πολύχρωμη πέρδικα
στη γειτονιά μας.

Σπάνια διαβάζω μεγάλα κείμενα στην οθόνη, και αυτό του φίλου μας παραήταν μεγάλο.
Ήθελα όμως να πάρω μια ολοκληρωμένη κατάθεση των απόψεών του, χωρίς και να έχω σκοπό να αφήσω σχόλιο, τουλάχιστον εκείνη την ώρα...
Όταν ολοκλήρωσα την ανάγνωση του κειμένου πήγα στο youtube για να κάνω ένα ακόμα πείραμα. Να ταξειδέψω με την "Μπαντιγιέρα" των Χαϊνηδων.
Τώρα πως βρέθηκα σε αυτή την ενότητα των βίντεο και γιατί άνοιξα αυτό το συγκεκριμένο, δεν το κατάλαβα ποτέ..Μάλλον ο "παρατηρητής" επηρέασε την εξέληξη του πειράματος.
Νου φάνηκε σάμπως να ήταν η απάντηση στην "Αλήθεια" του φίλου μας..
Να μη χαθούμε.

faraona είπε...

Ο «παρατηρητής»
δεν θ αφήσει να χαθούμε.
Ειμαι σίγουρη γι αυτό.

dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα) είπε...

...θα "τρόμαζες" αν ήξερες πόσο μας έχεις λείψει... :(
ΥΓ το βίντεο που άφησες στον φίλο μας τον Κρυό, να το κάνω ανάρτηση να "υπάρχει";

fractal είπε...

faraona

Πριν λίγο έγραψα ένα πολύ μεγάλο σχόλιο στο μπλόγγ σου.
Δεν ξέρω τι συνέβει και δεν το πήρε Μου έδωσε την ένδειξη ότι "αδυνατεί"
Ίσως γιατί ήταν πολύ μεγάλο.
Στεναχωρέθηκα λιγο. Ύστερα το ξανασκέφτηκα. Ίσως να με προστάτευσε.
Ήταν μιά εκτεταμένη δημόσια εξομολόγηση.
Θα το ξανασκεφτώ και θα το ξαναεπιχειρήσω.

fractal είπε...

dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα)

Καλημέρα Δημήτρη.
Μόνο λίγο να σηκώσω τα μάτια από το πληκτολόγιο, αντικρύζω μιά θάλασσα καθρέφτη να με αντικατοπτρίζει από την απέναντι Ιωνική Γη.
Και οι αόρατοι δεσμοί να γίνονται ορατοί.

Βέβαια να πάρεις το video.
Δεν είναι πνευματική μου ιδιοκτησία. Αλλά αυτό ακριβώς λέει. Είμαστε όλοι ένα.
Εγώ τώρα δηλαδή συνομιλώ με ένα άλλο κομμάτι του εαυτού μου..
Φιλιά σε όλη την παρεούλα αλλά και στους δικούς σου.
Υ.Γ. Ό τρόμος είναι αμφίδρομος..



Ευχ
Ej ;alloy den e;inai pneymatik;h moy idiokths;ia.N

faraona είπε...

Ω!
Τι κρίμα!
Να πω να το ξαναεπιχειρήσεις ?
Θα φανώ απαιτητική.


Να πω οτι δεν θέλω να το ξαναεπιχειρήσεις?
Θα ειμαι ψεύτρα.

Νομίζω οτι εσυ πρέπει να διαλέξεις ...για να μου αποδοθεί κι ο πιο κατάλληλος χαρακτηρισμός.
;)

*δεν νομίζω οτι έφταιγε το μέγεθος πάντως.
Μήπως συνέβει κάτι άλλο?

Θα δοκιμάσω ν αφήσω ενα πολυ μεγάλο μήνυμα σε μένα απο κάτι ασχετο ετσι για δοκιμή και θάρθω ξανά να σου πω.

faraona είπε...

Οντως!
Μάλλον ηταν πάνω απο 500 λέξεις.
Αφησα κι εγω ενα μεγάλο σχόλιο γύρω στις 1087 λέξεις και δεν το δεχόταν.


*αν τελικά ξαναπροσπαθήσεις ...
:)
και ειναι πολυ μεγάλο στείλτο σε δύο τρείς δόσεις...αχ καλά λέω και στον Ηλία οτι μας χρειάζεται τηλεδιάσκεψη...

φτερό στον άνεμο... είπε...

Βρε κουβεντολόιιιιιιιιιι..εδώ μέσααααα.. παρλαπιπίτσια!! :)))

Άντε φρακταλάκι μου, να γυρίσεις, μας έλειψες...

Πάω τώρα από του Ηλία μπας και το διαβάσω....

Φιλιάαααααααααααααααα :))))

Άιναφετς είπε...

Θέλεις φιλάκι; έχω πήξει, να "νέα" με έχουν καταβάλει...τι θλίψη...ακούω την μουσική σου, να γλυκαθεί η καρδούλα μου!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΠλάκα έχει που εμφανίζομαι κάτω από το φτερούλι και αυτό όταν ετοιμαζόμουν να ξαναπάω στου Κρυόμπλαστου, το "κειμενάκι" το διάβασα, πάω για την μουσική και τα super σχόλια!

α Κενταύρου είπε...

Αγαπητή fractal καλησπέρα
Από τη faraona είδα ένα video σχετικό με τη κβαντική θεωρία.
Επειδή αυτή τη στιγμή έχω ανάρτηση σχετική με τη κβαντική θεωρία,για λόγους δεοντολογίας θα σου ζητούσα να μου επιτρέψεις να μεταφέρω το κείμενο του video σε ανάρτηση,η εικόνα δεν βοηθά αποπροσανατολίζει σε αυτή τη περίπτωση.

α Κενταύρου είπε...

Αγαπητή fractal καλησπέρα
Από τη faraona είδα ένα video σχετικό με τη κβαντική θεωρία.
Επειδή αυτή τη στιγμή έχω ανάρτηση σχετική με τη κβαντική θεωρία,για λόγους δεοντολογίας θα σου ζητούσα να μου επιτρέψεις να μεταφέρω το κείμενο του video σε ανάρτηση,η εικόνα δεν βοηθά αποπροσανατολίζει σε αυτή τη περίπτωση.

fractal είπε...

φτερό στον άνεμο.

Φτερουλάκι, καλησπέρα σου..
Ελπίζω να πήγε καλά το διάβασμα.
Και σε μένα λείψατε πολύ.
Και δεν ήταν και το δυσκολότερο ταξείδι, ούτε σε χρόνο ούτε σε δυνατότητες επικοινωνίας.
Τα δύσκολα έπονται.

fractal είπε...

faraona
H υποψία μου λοιπόν επαληθεύτικε.
Ήταν το μέγεθος του πρωϊνού σχολίου απαγορευτικό.

Λοιπόν με την έλλογη πιά προσπάθεια (νομίζω το πρωί μου είχε ξεφύγει ο έλεγχος) αυτή τη φορά θα ξεκινήσω να σου λέω, πως το πρωί πριν σου γράψω το σχόλιο είχα πάει να περπατήσω κατα μήκος μιας βοτσαλωτής παραλίας που διακοπτόταν κάπου-κάπου από βράχια..
Μετακίνησα ένα μικρό βραχάκι, και από κάτω του, όπως περίμενα, ένας μικρός σε ποικιλία αλλά μεγάλος σε αριθμό πληθυσμός ένβιων πλασμάτων έτρεξε πανικόβλητος να σωθεί... Ήταν και κάτι πλάσματα που η πλησιέστερη σε μένα εικόνα με την οποία θα έλεγα ότι έμοιαζαν ήταν μικροσκοπικές γκρί γαριδούλες. Αυτές μετά το πρώτο σόκ της αποκάλυψης, επιδόθηκαν να ανιχνεύουν τον γύρω τους κόσμο, με τις κεραίες τους.
Πιστεύω πως δεν θα μπορούσαν να υποψιασθούν πως η θάλασσα που σίγουρα είναι ένα μέρος του οικοσυστήματος που ζουν..απλώνεται μέχρι τους πόλους μέχρι τις μακρυνές Ηπείρους και μέχρι τον Ισημερινό.
Και δεν θα μπορούσαν ακόμα να υποψιασθούν πως αν μετακινούσα ένα εκατοστό το πόδι μου, η ζωή τους θα τέλειωνε χωρίς να ξέρους την αιτία.
Όμως το πάθος με το οποίο ερευνούσαν γύρω τους, με την προσπάθεια να επιβιώσουν, με συγκίνησε.
Ο αγώνας για τη ζωή..
Μιας ζωής τόσο ασήμαντης, ώστε να φαίνεται χωρίς περιεχόμενο, μα που ίσως αποτελεί ένα σημαντικό κρίκο στην αλυσσίδα της ζωής.
Όταν ξεκίνησα λοιπόν να σου γράφω είχα μέσα στη σκέψη μου το ερώτημα:
Πως θα μπορούσαν να οργανώσουν την ζωή τους, ή σε τι θα την άλλαζαν αν ήξεραν όσα ήξερα..
Θα συνέχιζαν με το ίδιο πάθος να ψάχνουν την σωτηρία τους,
ή θα αφήνονταν μοιρολατρικά στην τύχη τους?
Αυτό είναι το πρώτο ερώτημα που μέσα στο πρωϊνό παραλλήρημά μου προσπάθησα να απαντήσω.
Γιατί καθώς έφερα στο μυαλό μου το video ένοιωσα σαν ασήμαντη τυφλή γαρίδα, που ζω για να εκπληρώσω κάποιο προορισμό που ποτέ δεν θα μάθω...

(συνεχίζεται)

fractal είπε...

Άιναφετς

Γλυκειά μου..
Δεν θέλω ένα..Θέλω πολλά φιλιά.
Από εκείνα της δικής σου ταυτότητας.

Μα τι γίνεται επί τέλους? 'Ολοι φεύγουν από εδώ για να πάνε στου Κρύου?
Μου φαίνεται πως θα υψώσω οδοφράγματα να αναχαιτίσω τη ροή..

Κάτσε λίγο.. Ακόμα δεν ήρθες..
Και έχω να σε κεράσω ένα μαστιχάτο..μοσχοβολιά..

fractal είπε...

α Κενταύρου

Καλήσπέρα Κένταυρε.
Πέρασα κάποια στιγμή από το blogg σου αλλά δεν έγραψα, μια και είμαι σε ένα βιαστικό ταξείδι με πολλές προγραμματισμένες δουλειές..
Το βράδυ που συνήθως ασχολούμε με την επικοινωνία μας είμαι...Τέζα.

Φυσικά μπορείς να πάρεις ότι θέλεις από το video.
Εύχομαι γρήγορα να μπορέσω να γράψω και εγώ κάποιες σκέψεις σε σένα.

Άστρια είπε...

καλό μου fractal, έβαλα τη φωτογραφία στο blog μου, όποτε μπορέσεις πέρασε:))
Να είσαι καλά και να μην εξαντλείσαι κιόλας ε, κάθε τι δεν είναι απαραίτητο να φτιαχτεί τέλειο, και αν κάτι μείνει, δεν πειράζει:)
Σε φιλώ, καληνύχτα και καλό μήνα!!

faraona είπε...

Το διάβασα αμέσως μόλις το άφησες εδω απο χθές...
...περιμένω την συνέχεια.

Καλό μήνα

φτερό στον άνεμο... είπε...

Καλή άνοιξη φρακταλάκι μου...:)

ανέμη είπε...

Kαλό μήνα αγαπησιάρικο fractalακι και όμορφη Άνοιξη:)

(να μου την προσέχεις...)

fractal είπε...

Άστρια

Καλή σου ημέρα Αστέρι μου.
Μετά από ένα ταξείδι ταλαιπωρίας λόγω απεργειών κλπ γύρισα στην Αθήνα για να ετοιμαστώ για το άλλο ταξείδι.
Έχεις δίκιο για τά τρεχάματά μου και απορώ πως το κατάλαβες.
Τελικά, καταλαβαινόμαστε τόσο πολύ εδώ μέσα. Σχεδόν απίστευτο.
Είδα τις πανέμορφες φωτογραφίες και σε ευχαριστώ και από εδώ.
Φιλοδοξώ να αντεπιτεθώ με άγριες ορχιδέες που στο Νησάκι μου φυτρώνουν παντού και σε μια τεράστια ποικιλία.
Δεν έχουν ανθίσει ακόμα. Εξ άλλου η σταγονούλα με είχε προηδοποιήσει.
Είχε δώσει εντολή , (μου είχε πει), τα πολεμοφόδια να μείνουν θαμένα στη Γη μέχρι να φύγω από το Νησί..
Δεν ξέρει όμως, πως εκεί άφησα τους πράκτορές μου..
Φιλιά ,πολλά φιλιά..

fractal είπε...

faraona

Περδικά μου πλουμιστή..
Μάλλον θα χρειαστεί να περιμένεις ακόμη λίγο.
Πρέπει να συγκεντρωθώ και να ξαναφιάξω στο μυαλό μου το πλαίσιο μέσα στο οποίο είχα παρασυρθεί και είχα γρλαψει τόσα πολλά.
Μου συμβαίνει πολλές φορές, να γράφω και να σκέπτομαι και ακολουθόντας τη σκέψη μου να ερωτώ να απαντώ και να γράφω.
Σίγουρα θα μου ξανάρθουν οι σκέψεις στο ξεροκέφαλο και θα τα πούμε.
Θα τα βρεις μπροστά σου χωρίς να τα περιμένεις.

fractal είπε...

φτερό στον άνεμο.

Φτεράκι μου, όλη η Άνοιξη στη μούρη σου, που θα έλεγε και το ξωτικούλι..
Αλήθεια τι έγινε το αλλοπαρμένο...
Μέρες έχει να φανεί..
Το πείραξε η Άνοιξη?
Για να πάω μια βόλτα από εκεί να δώ μαζεύτηκε ή γυρνά αδέσποτο στους δρόμους.
Και μάλιστα άοπλο και χωρίς μπάστρη
Δύσκολοι καιροί μου μυρίζονται..

fractal είπε...

άγονη
Άντε πιά....
Σε αποθυμίσαμε

Και τι έγινε το χεράκι..
Καλά ?

Την προσέχω την σκασμένη..
Την προσέχω γιατί θέλω να την έχω..
Γιατί πολύ την αγάπησα..

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ :)))

ξωτικό είπε...

Βρέεεεε γαριδούλα γύρισες κι εγώ χαμπάρι δεν πήρα ;;
πω πωωω λουλουδοπόλεμος μυρίζει...
αχ θεούλη μου που να πρωτοπάω το έρμο ο χορός της τρέλλας και της ζωής και της άνοιξης με στροβιλίζει μέχρις ...αποβλακώσεως !!!!!
ΚΑΛΗ Α Ν Ο Ι Ξ Η φρακτουλίδιο συμπαντοπαρμένο και στα μούτρα σου και στα μπατζάκια σου και στα......βρακιά σου έεεεμα πιά !!!!

fractal είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
fractal είπε...

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS
Ευχαριστώ για τις ευχές.
Έχεις και από μένα ολάνθιστες ανοιξιάτικες ευχές

fractal είπε...

ΞΩΤΙΚΟΥΛΙ...
Αν υποψιαστώ πως με σέρνεις με το ζόρι σε πόλεμο....
θα το μετανοιώσεις..
Έχω κάτι κρυμμένους Άσσους στο μανίκι
'Οχι μπαλαντέρ, λέμε.!
Άσσους..
Και η Σταγόνα μαζεύει πολεμοφόδια..στα κρυφά.
Μου το είπαν οι πράκτορές μου.

Σου είπα πως μου έφερε μια πιατέλλα Καζάν-ντιπί...?
Το τέρας..

σταγόνα είπε...

Aκονίζετε πάλι τα δοντάκια σας παρλαπιπίτσες μου.. χρουτς χρουτς ύπουλα και μουλωχτά σαν τα τρωκτικά ροκανίζετε την ισορροπία του μπλογκοσυστήματος.. κάνω πως δεν ακούω..:P:P

fractal είπε...

Εγώ μαζί σου Σταγονούλα..


(Θα εκμεταλλευτώ το διάστημα του... μεσοπολέμου να βρω συμμάχους..
Ένα άξονα επί τέλους δεν τον δικαιούμαι?

Ππαντως το Ξωτικό από ότι είδα στέλνει πράκτωρες σε διάφορα blogg, Και νομίζω πως στρατολογεί και εθελοντές..

Κάτι πιάνω στον αέρα...
Αέρα είπα?
.... Κύριε ...... το στόματί μου.