Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010

Ο Ταξειδευτής

Το ταξείδι


«Νάμαι πάλι ταξιδευτής, στις ράχες των κυμμάτων,

με μια βαρκούλα χάρτινη , σε άγνωστα νερά.

και μ΄ένα μπάρκο πούγινε ναυάγιο, πριν προλάβει

να βάλει στην πορεία του, ρότα για τη χαρά!.»


..


…………..


Η Απόβαση


Εδώ δεν ήρθαμε ποτέ !

Τα μέρη είναι άγνωστα εδώ.

Τυχοδιώκτης αποβιβάστηκα εκεί που ζούσε

ιθαγενής, η προσδοκία μου.




Βρήκα στην άκρη του δάσους, σκελετούς ονείρων,

και ένα μπαούλο με την διεύθυνση της λύπης σου.




Σκέφθηκα να αναγνωρίσω τον τόπο της απόβασης

από τα σαρκώδη λόγια σου , που μιλούσαν,

την γλώσσα των κάκτων.




Να περπατήσω πλάι στο ποταμάκι της σκέψης σου.

Να ανακαλύψω βαθύς ίσκιους και τροπικούς καρπούς

Σε μια υποψία Στεριάς..



Καμιά βραχογραφία δεν σχεδίασε τα βήματά μου.

Και δεν άφησα τα ίχνη μου, σε καμιά αμμουδιά.

Καμιά σπηλιά δεν ταράχτηκε απ το φτερούγισμα

της χαράς μου.





Η θάλασσα εδώ δεν με γνωρίζει,

και αν την κοιτάξω επίμονα, θα υποψιασθεί..

Ο καημός διαρκείας που φεύγει από την ανάσα μου

δεν αντιστοιχεί σε κανένα ερμάρι,

και η προσομοίωση των νευμάτων μου

έχει απορρίψει κάθε απόπειρα ταξινόμησής μου.

Η δύση εδώ, δεν έχει ακούσει ποτέ τ’ όνομά σου.

Και εγώ είμαι (εξ΄ορισμού), εντελώς ξένη.



Στα αρχεία της υπηρεσίας πληροφοριών

ηχούν μονάχα αναπάντητες κλήσεις,

και μια έγχρωμη αδιαφορία γεμίζει

το θάλαμο της σκέψης σου.




Η ενωτική γραμμή του ορίζοντα

δεν έχει πάρει αποτυπώματα της παλάμης σου.

Και η φωτογραφία σου, δεν είναι περασμένη

στα αρχεία των καταχραστών της ανατολής.

Το φρεσκοκομμένο άρωμα των μαλλιών σου

μυρίζει θυμό και το χρώμα των ματιών σου

έχει γίνει πεδίο αντιπαράθεσης των ακτίνων

του τροπικού Ήλιου.




Κανένα αεράκι δεν πέρασε ξυστά

απ’ τα τραγούδια μου, αφού καμιά έρευνα

δεν ανακάλυψε το κρυσφύγετό τους.

Το σταυροδρόμι που σε συνάντησαν

οι φυγόδικες λέξεις μου

δεν είχε χαρτογραφηθεί .

Άδικα περιμένω την επιστροφή τους.




Και μια δοσίλογη ελπίδα,

που είχε βγει στους δρόμους, ασθμαίνοντας,

πέθανε, με μια σφαίρα εξ επαφής.

Την ίδια στιγμή που τις γέφυρες των προσεγγίσεων

ανατίναζαν οι προεκτάσεις των αδικοχαμένων στιγμών.



Fr.

Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

Δύο Χιώτες ..προτείνουν... και εγώ επαυξάνω...


Ο Δήμος Αβδελιώδης με την παράσταση "Μαράν Αθά" προτείνει να ψάξουμε τον εαυτό μας, μέσα βαθειά ..πολύ βαθεια:


" Η αναγνώριση του εαυτού μας, μέσα από τη αναγνώριση του άλλου και τα όρια της προσωπικής μας βούλησης και ευθύνης, είναι τα εσωτερικά μοτίβα της παράστασης" που είδα χθες το βράδυ στο θέταρο "Μεταξουργείο" και ακόμα δεν μπορώ να συνέλθω...


Και η βροχούλα: http://vrohoula.blogspot.com
/

"θεέ μου πόσο δίπλα απο την ευτυχία περνάει ο άνθρωπος..."

Και ερωτώ: πως να μην λατρέψεις αυτή τη Γη, που απηχεί αυτούς τους ήχους?



Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010

...Και τώρα ψηλά τα χέρια....

..
Η ζωή δεν μετριέται από τον αριθμό των αναπνοών που παίρνουμε, αλλά από τις στιγμές που μας κόβουν την ανάσα
..

http://www.youtube.com/watch?v=XqxlQZ8WX6E&NR=1


..
.
Όσοι αναιδέστατα τόλμησαν να φλερτάρουν με την Άνοιξη
(π.χ Άστρια, Σταγόνα, Ξωτικό, Άϊναφετς, Κένταυρος, Ηλιογράφος, φτερό κλπ),
αλλά και όσοι άλλοι θα το τολμήσουν στο μέλλον, έχοντας πονηρό σκοπό να κυλιστούν στα χωράφια της ...

με τα κίτρινα...



....τα κόκκινα



ή τα γαλάζια σεντόνια της...



καλύτερα .. να το ξεχάσουν...

Η Άνοιξη της Χίου δεν έχει μάτια για σας.
Έχει μόνο
, περιπαιχτικά γέλια από τις άγριες ορχιδέες της..






.






και ματωμένες καρδιές, καρφωμένες πάνω σε πράσινα σπαθιά, τους λαλάδες της..



.



Θα σας φυτέψει τύψεις με τα μικρά λαλαδάκια της, με τις λευκές καρδιές...



Θα σας πετάξει εκτυφλωτικά λευκά αστεράκια...


.


.
Θα σας μεθύσει με αρώματα ζουμπουλιών, και...
.

.
...θα σας τυλίξει σε δανδελένια δίχτυα.


.
Θα σας τρομοκρατήσει με κίτρινες αστραπές....


.
θα χτυπήσει συναγερμό με τις καμπανούλες της


.
και θα σας μαλώσει με θυμωμένα μάτια.
.

.
Ύστερα θα σας υποχρεώσει να σκαρφαλώσετε σε λεπτούς μίσχους
.

.


.
Και θα μείνετε με στόμα ολάνοιχτο από τη λαχτάρα της..
.

.
Οχι..., δεν θα σας αφήσει να την αγγίξετε...
.

.
Θα υπερασπιστεί την αγνότητά της, με τις λουλουδένιες βόμβες της.
.

.
Και θα κρατήσει το χρυσάφι της, μυστικό...
Μόνο για μένα..

.


Περαστικά σας....
..

Υ.Γ1
Ας κάνω μια προσπάθεια (δύσκολη) να σοβαρευτώ:

Τελευταία άκουσα μια ανακοίνωση σε ένα συνέδριο περιβαντολογικής εκπαίδευσης σύμφωνα με την οποία, στην Ευρώπη ενδημούν 20.000 φυτικά είδη, από τα οποία το 50% συναντάται στην Ελλάδα!!!!!! Και το μεγαλύτερο μέρος από αυτό το ποσοστό (δεν θυμάμαι ακριβώς το νούμερο) , φύονται στα Νησιά του Αιγαίου.
Υ.Γ2
Ευχαριστώ από καρδιάς το φίλο Παντελή Σαλιάρη για την προσφορά φωτογραφιών
από την εκπληκτική συλλογή του, "Οι ορχιδέες της Χίου"