Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

Δύο Χιώτες ..προτείνουν... και εγώ επαυξάνω...


Ο Δήμος Αβδελιώδης με την παράσταση "Μαράν Αθά" προτείνει να ψάξουμε τον εαυτό μας, μέσα βαθειά ..πολύ βαθεια:


" Η αναγνώριση του εαυτού μας, μέσα από τη αναγνώριση του άλλου και τα όρια της προσωπικής μας βούλησης και ευθύνης, είναι τα εσωτερικά μοτίβα της παράστασης" που είδα χθες το βράδυ στο θέταρο "Μεταξουργείο" και ακόμα δεν μπορώ να συνέλθω...


Και η βροχούλα: http://vrohoula.blogspot.com
/

"θεέ μου πόσο δίπλα απο την ευτυχία περνάει ο άνθρωπος..."

Και ερωτώ: πως να μην λατρέψεις αυτή τη Γη, που απηχεί αυτούς τους ήχους?



39 σχόλια:

ξωτικό είπε...

Aααααα το γυρίσαμε σε συμμαχίαααα;;;
πές τε το βρε παιδιά και...λαχτάρησα άδικα !!!!

θααα ξανάρθω μόλις ηρεμήσω !!

φτερό στον άνεμο... είπε...

Αμααααααααααααααααααν ξωτικούλι μου τι έπαθα...λούτσα το φτερό! Εκεί που κοιμόμουν καλά καλά, μέσα στα άγρια μεσάνυχτα, να σου ένας κουβάς ΤΟΣοοοοοοοοσος στο κεφάλι μου, ναι, ναι, μαζί με το νερό που είχε μέσα!!
Άστα να πάνε, είδα και απόειδα μέχρι να στεγνώσω, το πρωί εννοείται.. Πάει και τελείωσε, δεν ξαναξενοκοιμάμαι!
Και δεν μου λες βρε ξωτικούλι γιατί θα βουρλιστώ το τσαμένο, συμμαχία λέει κάνανε οι Χιώτες, δηλαδή δηλαδή τσάμπα πολεμούσαμε;; Και δηλαδή δηλαδή τσάμπα τόσο βρακί και πάνα;;; Ατιμη κενωνία!!!

Margo είπε...

Χαχαχαα μπράβο βρε κορίτσια.. για τα από πάνω μου λέω, με έκαναν και γέλασα:))

Θα πάω και στη βροχούλα αλλά η φράση
"θεέ μου πόσο δίπλα απο την ευτυχία περνάει ο άνθρωπος..." με έκανε χώμα.

Ευχαριστούμε τους πανταχού Χιώτες:))

fractal είπε...

Βρε φτερό....πάει τάχασες...
Σακκούλα γεμάτη νερό ήταν βρε ζαβλακομένο όχι κουβάς..

Καλά φεύγω τώρα πολύ βιαστικά και θα τα πούμε το βράδυ...Χαιρετίσματα στο ξωτικό αν το δεις...


Μαργγούλα θα τα πούμε το βράδυ καλό μου...άσε τις παλιφτερούγες και τα παλιοξωτικά...να βουρλίζονται..

φτερό στον άνεμο... είπε...

Ξωτικούλι μας είπε παλιοφτερούγες και παλιοξωτικά..
Ξωτικούλι μας βρίζει..
Ξωτικούλι είπε να βουρλίζονται..
Ξωτικούλι φτεροθίχτηκα λέμε!!
Ξωτικούλι Πού είσαιιιιιιιιιιιιι;;;;!!!
Ξωτικούλι αμάν πια αυτό το σιδέρωμα!!!!!!!!!

Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης είπε...

Και εμένα μου αρέσει το Θέατρο νονά μου.Πιο ζωντανό και πιο ρεαλιστικό από τον πιο άψυχο κινηματογράφο!

Δύο Παραστάσεις δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου:

Τον Θείο Βάνια,του Τσέχοφ,με Αλεξανδράκη-Παπαμιχαήλ εκεί γύρω στο '93 με '94.

Το Παραξενο Ζευγάρι,του Σάιμον με Χρυσομάλλη-Μιχαλακόπουλο.Ο Χρυσομάλλης πέθανε κατά την διάρκεια της 2 χρονιάς που παιζότανε η παράσταση.

Καταπληκτικοί ηθοποιοί και οι 4.

Αλήθεια,στην άλλη μεριά του Ατλαντικού έχει καλές λαμπάδες;Έχω και μία υποχρέωση προς τον βαφτησημιό μου!!!

!!ΑΦ!! καλό μου Fractal.Σε έχω μέσα στην καρδιά μου.

Να προσέχεις...

Άιναφετς είπε...

Τώρα για να δεις πόσο δίπλα από την ευτυχία περνάει ο άνθρωπος...
10 Οκτωβρίου 2009
Σου γρράφω:
Από καιρό ήθελα να σε επισκεφτώ και όλο κάτι γινόταν και το ξέχναγα. Τώρα πια που διάβασα και το τελευταίο ποστ, μπορώ να σου πω ότι καταρχάς σε γνώρισα από τον Δημήτρη που ανακάλυψε στην πράξη την μαγεία της απλότητας, έτσι βρέθηκα σ' ένα περιβάλλον όπου συνομιλούν οι καρδιές των ανθρώπων. Αισθάνομαι τόσο τυχερή που ζω σ' ένα απομακρυσμένο κτήμα με παρέα και εσάς!

Απάντηση:
Άιναφετς,
Καλώς μου ήρθες καλή μου.
Αισθάνομαι σαν να σε περίμενα. Σαν να έλλειπες από την παρέα. Κι εγώ ζω σ' ένα χωριό, μικρού νησιού, και η επαφή με τους καλούς φίλους που αναφέρεις και με άλλους είναι πολύτιμη για τις ώρες που δεν θέλεις να κάνεις τίποτα άλλο παρά μόνο να κουβεντιάσεις. Όταν ξεκίνησα την ιστοσελίδα μου, δεν μπορούσα να φανταστώ πως θα γνώριζα φίλους που τώρα νοιώθω πως θα έλλειπαν από την ζωή μου.
Ευχαριστώ πολύ που ήρθες.
Θα τα λέμε.
Να περνάς καλά και να απολαμβάνεις τα δώρα της Ζωής.
Φιλιά.
Είδες...πόσο δίπλα μας είναι η ευτυχία! ΑΦ.

σταγόνα είπε...

Aτιμο φράκταλ,
Μόλις τωρα σε πήρα χαμπάρι!!! κιεγώ που νόμιζα ότι ροχάλιζες!!!!
με κατατρόπωσες!!!
με έβαλες βρε ιερόσυλο και κάτω απο τον Αβδελιώδη??
εμένα μια ασήμαντη σταγόνα??
βρε τι έπαθα και που να πάω να κρυφτώ??
Σβήσε με να σε χαρώ!!
Παραδίνομαι μπας και σωθώ!!!
Καταθέτω όπλα, πανοπλίες, πάνες, καταφύγια και πανώ..
και μια αγκαλιά γεμάτη λαλαδένια "σαγαπώ"!!!

ξωτικό είπε...

φτερούλι μου κατάλαβεεεεεες ;;;
αυτές το παίζουν Χιώτισες ξαφνικά και πάνε δυό δυό για να μας ξεκάνουν τελείως !!!!
τι λέεεες να παραδοθούμε τελείως τέεεζα ξάαααπλα και ν'απολαμβάαανουμε;;;;
άντε το πολύ πολύ να κάνω καμιά πίτα κι αυτές να βάζουν τα θεάματα χαχαχα!!!!τους τη σκάσαμεεεε !!!!

Φρακτουλίδιο και Σταγονίδιο ευχαριστούουουμεεεεε !!!!!
πάρτε κι απο δυο δεκάδες ανθισμένα κι ευωδιαστά φιλάκια και μια χουχουλιαροαγκαλιά
ΚΑΙ ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΜΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΠΙΤΕΕΕΕΕΕΕΛΟΥΣ !!!!!

fractal είπε...

ΞΩΤΙΚΟΥΛΙ... Μη φοβάσαι βρε πολεμόχαρο.. Δεν τελείωσε ο πόλεμος..
ψήνεται...
Αλλά να.. μόλις είδα την ανάρτηση της σταγονούλας...κάτι έγινε μέσα μου, και είπα κάτσε να την απολαύσουμε λιγάκι ..και εδώ είμαστε δεν θα χαθούμε...

fractal είπε...

Margo

Θα μεταφέρω στους απανταχού της Γης Χιώτες τα ευχαριστώ σου...
Σίγουρα θα έχεις δει ταινίες του Δήμου Αβδελιώδη.
Οι πιό γνωστές είναι "Το δένδρο που πληγώναμε " (μερικές σκηνές από την ταινία αυτή έχουν γυριστεί στο σπίτι μου) και "Η εραρινή σύναξη των αγροφυλάκων"
Αυτή η τελευταία έχει εκπληκτικές φωτογραφίες από χωράφια με λαλάδες.
Αλλά και τα θεατρικά έργα που έχει σκηνοθετήσει είναι εκπληκτικά.
Αυτό που είδα χθες με συγκλόνισε.
Ασφαλώς θα ακούς και τον Παντελή μας...
Εμ πως είναι δυνατόν να μην ευχαριστείς τους Χιώτες..
Φιλιά, και γλυκά και πολλά..

fractal είπε...

φτερό στον άνεμο..

Φώναζε φώναζε..
Πάρε και μια ντουντούκα..

Περιμένε βρε... χάζεψα.

Τώρα που σου γράφω εδώ ή εκεί...
Εκεί ή εδώ?

Φτού δεν ξέρω τι μου γίνεται..
Χρειάζεται ένας πόλεμος για να συγκεντρώσουμε τα μυαλά μας..
Είδες η Ειρήνη τι κάνει?

fractal είπε...

Ιωάννης

Δεν ήταν δυνατόν να μην σου αρέσει το θέατρο..
Τα παιδιά πάίρνουν και από τους Νονούς.
Μην ανησυχείς.
Η λαμπάδα σου θα είναι η πιό όμορφη από όλλες.
Και δεν θα την πάρω από την Υπερατλαντία αλλά θα την φιάξω μόνο μου.
Περίμενε και θα δεις..

fractal είπε...

Άιναφετς

Μάγισσα.. Πάλι τα κατάφερες να με κάνεις να νοσταλγήσω τόσο κοντινά πράγματα..
Δεν ξέρω και εγώ γιατί αισθάνομαι αυτή την πλυμμιρίδα της γλύκας που έρχεται από άγνωστα πρόσωπα και κατακλύζει την καρδιά μας.
Δεν ξέρω. Αν ήξερα ίσως να μην ήταν τόσο γοητευτικό.
Αυτό που ξέρω όμως είναι πως σας αναγνωρίζω πολύ καλά.
Τις μορφές σας τις αναγνωρίζω όπως αναγνώρισε και μένα η Σταγονούλα μέσα στον πολυσύχναστο δρόμο την ώρα που έκλειναν τα μαγαζιά.!
Με είδε και δεν είχε καμιά αμφιβολία πως είμουν εγώ. Έτσι θα σας αναγνωρίσω και εγώ.
Θα πω. Ναι αυτή είναι και καμιά άλλη..

fractal είπε...

Σταγονούλα..
Τι λες?
Μέσα στην καρδιά μου είστε δίπλα δίπλα.
Με τον Δημάκο είμαστε φίλοι 25 χρόνια. Λατρεύω τις καλλιτεχνικές του δημιουργίες αλλά στην καθημερινότητα η φιλία του έίναι για μένα πιό σημαντική.
Σε 25 μέρες που σε ξέρω νοιώθω να έχω ανάγκη από τη φιλία σου απαράλλαχτα το ίδιο με του Δήμου.
Δεν σε έβαλα λοιπόν κάτω από το Δήμο αλλά πλάι-πλάι.

fractal είπε...

Ξωτικουλι..

Αλλού αυτά...

Δεν ξαπλάρεις από δήθεν ..αδιαφορία...και έτσι... αλλά γιατί δεν μπορείς να αντέξεις να μην κάνεις κολοτούμπες πάνω σε τέτοια χαλιά..
Άντε βρε και κάνε όσες θέλεις... τι κρύβεσε πίσω από "δήθεν"
Είσαι που είσαι μουρλό, λίγο περισσότερο ποιόν θα βλάψει..

Πίττες και θεάματα στα μούτρα σου..

Και να δεις που τελικά θα με αναγγάσεις να σου δώσω πίσω τον μπλάστρη.
Ποιός μπορεί να αντισταθεί στην προσδοκία μιας πίττας?

Και ναιαααααα τρέχα.....πιάσε δουλειά.. τόσο κόσμο έχεις να ταϊσεις εδώ.

nikiplos είπε...

καλησπέρα... τα λόγια της βροχούλας πάντοτε εύστοχα:
"θεέ μου πόσο δίπλα απο την ευτυχία περνάει ο άνθρωπος" μα πάντα ξαστοχάει... τυφλωμένος από την υπερβολική αλαζονεία του ότι τάχα κι αυτός θεός είναι...

Το να καθρεπτίζεσαι στα μάτια των άλλων ότι πιο δύσκολο... Γιατί τα μάτια των σπάνια γίνονται λίμνες... και για λίγους... συνήθως σφαλιστά, αμίλητα είναι... και τα στόρια τραβηγμένα...

Μα το θέατρο, πείραμα ζωής ανεπανάληπτο...

σε φιλώ, καλό βράδυ

Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης είπε...

Τώρα αν σου πώ ότι όσο πλησιάζει η μέρα που θα μας φύγεις ένα σφίξιμο στην καρδιά το νοιώθω θα με πιστέψεις;;

Καλό μου Fractal μην μπεις σε κόπο και,κυρίως,σε έξοδα για εμένα.Δεν το αξίζω!!Ακόμα δεν έχω πάρει το κοκκινο αεροπλανάκι που μου είχε ζητήσει ο Βαφτησημιός μου.Τόσο ανάξιος νονός είμαι.

!!ΑΦ!

Άστρια είπε...

Αγαπημένο μου fractal,

Ήδη πήρα πληροφορίες για να πάω:)
Είχα δει και μου άρεσε ιδιαίτερα το "η εαρινή σύναξη των αγροφυλάκων" αλλά θα πάρω αν βρω και την άλλη σε βίντεο αφού είναι και το σπίτι σου μέσα.

Να σου πω ότι την Κυριακή είχα πάειστο Μουσείο Μπενάκη στην έκθεση του Τσαρούχη, δεν ξέρω αν πήγες, και σε θυμήθηκα δύο φορές. Την μία βλέποντας σε νερομπογιά δύο μικρές ζωγραφιές του με το λιμάνι της Χίου όπως φαίνεται από τη θάλασσα, και την άλλη βλέποντας σε μεγάλο μέγεθος την ..."αυτοκρατορική φορεσιά" που μου χάρισες ως ενθύμιο μάχης:))))Δεν μπόρεσα να κρατήσω ένα μικρό γέλιο και ευτυχώς που δεν με είδε κανείς να με παρεξηγήσει ότι γελάω με το έργο για τον Θεόφιλο:))))

Σε φιλώ, δεν ξέρω από πού θα διαβάσεις το σχόλιό μου, να είσαι πάντα καλά!!

logia είπε...

Μια από τις καλύτερες παραστάσεις που έχω δει στη ζωή μου είναι το "μορφές από το έργο του Βιζυηνού" σε σκηνοθεσία Αβδελιώτη με την άπαιχτη Κοκκίνου!!!
Ακόμη τη θυμάμαι
Ζήτω οι Χιώτες!!!!

Artanis είπε...

Κι εγώ τώρα διαβάζω τα ωραία τα δικά σας, και ζηλεύω...με ποιόν να μιλήσω...
Με τους Βολιώτες; Άφαντοι!
Με τους ΝΖηλανδούς; Πιο άφαντοι!
Αμαν κι εγώ...
Πφφφφφφφ...

fractal είπε...

nikiplos

Καλό μεσημέρι nikiplos

Καιρό είχαμε να τα πούμε.

Μιά από τις φορές που πέρασα δίπλα από την ευτυχία, ήταν στο Παρίσι.
Έφευγα το πρωί από το σπίτι, με ένα μπουκάλι νερό και ένα γενναίο σάντουϊτς και γύριζα όλη τη μέρα στους δρόμους του Παρισιού ή στο Λούβρο..Πολλές φορές μάλιστα τραγουδούσα δυνατά και οι άνθρωποι με κοίταζαν με χαμόγελο κατανόησης ..
Το μεσημέρι γευμάτιζα αυτοκρατορικά σε κάποια όχθη του Σηκουάνα. Καθόμουν κατάχαμα παρέα με τα περιστέρια και την ευτυχία. Τρώγαμε και χαχανίζαμε....

Και ναι, πρέπει να είναι κανείς τυχερός για να πετύχει άνθρωπο με ανοιχτά μάτια έτσι που να μπορέσει να αναγνώσει τον ίδιο του τον εαυτό μέσα από τα μάτια εκείνου, του άλλου..
Τους περισσότερους ανθρώπους τους πιάνει πανικός αν τους κοιτάξεις ίσια στα μάτια.
Αλλά συνήθως αυτοί που δεν πανικοβάλονται (όταν τους κοιτάζεις στα μάτια) είναι εκείνοι που έχουν μεγάλα και δουλεμένα χέρια.. Πρόσεξέ το.

Σε φιλώ και εγώ. Δώσε τα χαιρετίσματα στα περιστέρια κοντά στις όχθες του Σηκουάνα.

fractal είπε...

Ιωάννης

Iωάννη και εσεις θα μου λείψετε. Και δεν θα πάρω υπολογιστή μαζί μου, για πολλούς λόγους.
Ελπίζω όμως πως θα μπορώ από ξένο υπολογιστή να επικοινωνώ έστω και γκρίγγλις.
μα είναι δυνατόν να λες πως δεν το αξίζεις.
Θα σε έκανα βαφτηστήρι αν δεν ήξερα την αξία σου?
Το fractal είναι απαιτητικός υποστηρικτής των συμφερόντων του.
Στην τράπεζα της καρδιάς του δεν εισάγει ντενεκέδες..
Ούτε μετοχές με ρίσκο.

fractal είπε...

Άστρια

Γλυκεία μου και Αγαπημένη Άστρια.
Ο Τσαρούχης είχε έρθει στη Χίο στα πλαίσια κάποιοων σεμιναρίων του Ιωνικού κέντρου, αν θυμάμαι καλά το 1985,86,87
Ίσως τότε ζωγράφισε το λιμάνι της Χίου.
Ευχαριστώ για την πληροφορία.
Δεν νομίζω να προφτάσω να πάω πριν φύγω. Είμαι ακόμα Αθήνα και φεύγω στις 23 Μαρτίου.
Αν όχι θα πάω όταν θα γυρίσω.
Ο πίνακας με τον Θεόφιλο είναι από τους πιό αγαπημένους μου.
Νομίζω ότι ανήκει σε ιδιωτική συλλογή. Τουλάχιστον τότε που είχα μιλήσει με τον συλλέκτη. Ήξερα όμως ότι του τον ζητούσε η Εθνική Πινακοθήκη. Δεν ξέρω αν τον έχει δώσει.
Ο Τσαρούχης απέδωσε στην έκφραση του προσώπου του Θεόφιλου όλη την αγνότητα και την παρόρμηση του ατόφιου λαϊκού καλλιτέχνη.
Ακουαρέλλες του Τσαρούχη έχω δει στο μουσείο του, στο Μαρούσι. Δεν ξέρω αν λειτουργεί ακόμα.

Το Fractal είναι σίγουρο πως η παράσταση θα σε τρελάνει.
Και εγώ θα την ξαναδώ. Αλλά κυρίως θέλω να διαβάσω το κείμενα.
Μου υποσχέθηκε ο Δήμος να μου το στείλει στο email.

Από την Αμερική θα επικοινωνούμε μάλλον με γκρίγγλις.
Φιλι'α

Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης είπε...

Το Παρίσι είναι απλά υπέροχο!Πήγα πριν πολλά χρόνια και το λάτρεψα!Η θέα από τον πύργο του Άιφελ μοναδική.Ο Σηκουάνας χαλαρωτικός για το βλέμμα και η Αφροδίτη της Μήλου πρέπει να μας επιστραφεί χθες!

Για να μην μιλήσω για την Disneyland και το πάρκο του Αστεριξ...

Θες να γελάσεις.Πέρνα από το σπίτι μου...

Σε ευχαριστώ για τα ωραία,από καρδιάς,λόγια σου.

!!ΑΦ!!

fractal είπε...

logia

Την παράσταση εκείνη στο θέατρο Σφενδόνη, την είχα δει τρεις φορές..

Τι μου θύμησες τώρα...
Στην πρεμιέρα, ένας πολύ γνωστός, υποτίθεται καλλιτέχνης, από τους πιό σημαντικούς στον τομέα του, ...ροχάλιζε!!!!
Και ο αθεόφοβος καθόταν στην πρώτη θέση...
Η Κοκκίνου ήταν συγκλονιστική αλλά και η Κελαϊδόνη που παίζει στο "Μαράν Αθά" πραγματοποιεί ένα τρομερό άθλο με δεδομένο ότι αυτή η παράσταση διαρκει 2.30 ώρες.
Είμαι σ'ιγουρ πως δεν θα την ξεχάσεις εύκολα.

Φιλιά πολλά

Και για τους χιώτες θα έχουμε πολλά να πούμε .. Θα ξέρεις ασφαλώς και τον Γιάννη Χρήστου.

fractal είπε...

Artanis

Έλα να μιλάς με τους Χιώτες.
Να γίνουμε πολόι.

Βέβαια έχει και λίγο ρίσκο η ένταξη, στο... χρηματηστήριο αξιών της Χίου όπου από τις πιό σημαντικές αξίες είναι η "λωλώδα"
Και για του λόγου το αληθές, ακου τον συμπατριώτη τον Σουρή τι λέει στην "σύντομος αυτοβιογραφία μου":

"Εγώ ο Γεώργιος Σουρής, ιππότης του Σωτήρος
και Χιώτης διαβολόλωλος, αστείου χαρακτήρος
επιχειρώ να σας ειπώ ξηρώς κι εν συντομία
τα μάλλον σπουδαιότερα του βίου μου σημεία
προτού οι βιογράφοι μου καθ΄ολα μ΄ανατάμουν
κι εις όλην την υφήλιον ρεντίκολον με κάμουν..

fractal είπε...

Ιωάννη

Πράγματι υπέροχο το Παρίσι.
Εκεί ένοιωσα πως ήθελα να είμουν κλοσσαρ και να γυρνάω συνεχώς στους δρόμους, παίζοντας κάποιο όργανο.

55fm είπε...

Αν δεν υπήρχαν και αυτά τα θεατρικά γεγονότα που αποδεικνύουν ότι η πνευματική ζωή δεν έχει ξεψυχήσει,την είχαμε άσχημα!
Καλό βράδυ!

καλημέρα είπε...

Δεν είμαι αυτό που λέμε σπίρτο, κι αν είμαι, είμαι σίγουρα...βραδείας καυσης. Γιατί το λεω τώρα αυτό; Μα, γιατί έπρεπε να καταλάβω εδώ και καιρό ότι έχουμε κοινούς φίλους. Έστω λοιπόν, τώρα, πάλι καλά!
Την παρασταση θελω παρα πολυ να την δω, σχεδόν κανονίζω κάθοδο στην Αθήνα μόνο για αυτήν.

Κι επειδή, είπαμε (...βραδείας καυσης) πού θα πας, πόσο θα λείψεις;
Καλημέρα, απο ηλιόλουστη και ανοιξιάτικη, σήμερα, θεσσαλονίκη!

καλημέρα είπε...

Υ.Γ. Χμ, λες να πιούμε καποια φορα, μεσω κοινών φίλων, έναν καφε στην μεγαλη πόλη;

fractal είπε...

50fm

Έτσι ακριβώς. Βγάζουμε λίγο τα κεφάλια έξω από το βούρκο, ανασαίνουμε βαθειά και κρατάμε την ανάσα μας μέχρι που να τα ξαναβγάλουμε.
Και μια και μιλάμε για θέατρο ασφαλώς ο Κρόκος θα σου είχε μιλήσει για την μετάφραση που είχε κάνει στο έργο του Αριστοφάνη "Ο Πλούτος" στη Χιώτικη ιδιοματική διάλεκτο.
Το είχε ανεβάσει ο άλλος μεγάλος Χιώτης θετατράνθρωπος Αδαμάντιος Λεμός (με "ε" για να μην μπερδεύεται το όνομάτου με την μεγαλοεφοπλιστική οικογένια) σε παραστάσεις στην Αθήνα και τη Χίο.
Νομίζω και με κάποιο σχολείο της Ηλιούπολης. Μήπως είναι το σχολείο για το οποίο μίλησες σε προηγούμενο σχόλιό σου?
Μπορούμε να λειτουργήσουμε υποστηρικτικά στην πρότασή σου. Γράψε μου. Θα με ειδοποιήσουν να πάω στο μνημόσυνο της Πέρδικας, αν είμαι στην Αθήνα. Αν πας θα βρεθούμε.
Φιλιά

fractal είπε...

καλημέρα

Εγώ πάλι το είχα υποψιασθεί. Όχι γιατί είμαι εύφλεκτο, αλλά γιατί διαθέτω οσμή λαγωνικού.
Οσμίζομαι λοιπόν πως είχαμε παρακολουθήσει μαζί την πρεμιέρα της "Βαβυλωνίας" στη Θεσσαλονίκη!!!!.
Και επίσης οσμίζομαι ότι ξέρεις το περιοδικό "ΑΥΛΑΙΑ". Ναι??
Υπάρχουν συνεργασίες μου εκεί και μιά άλλη εργασία που πιθανότατα σε ενδιαφέρει είναι σε εξέλιξη.
Αν ναι γράψε μου.
Αν κατεβείις Αθήνα, πές το μου, να πω στο Δήμο να σου δώσει το τηλέφωνό μου.
Θα λείπω από την Ελλάδα από 23 Μαρτίου έως 14 Απριλίου.
Το διάστημμα μεταξύ 14 Απριλίου έως τέλος Απριλίου προγραμματίζω να είμαι Αθήνα.
Αν τύχει να έρθεις Αθήνα, σε αυτό το διάστημα δεν θα πιούμε καφέ αλλά καφεδάρα.
Αλλιώς θα με βρείς στο Νησί μου, για ουζάκι..
Και υποβρύχιο γλυκό!
φιλιά

Poet είπε...

Λυπάμαι που περνάω τόσο σπάνια από το εκπληκτικής ομορφιάς ιστολόγιό σου. Χαίρομαι που μου έδωσες σήμερα την ευκαιρία. Δεν πρέπει άλλη φορά να το ξεχάσω.

Υ.Γ. Κοιτάζω πάντα ίσια στα μάτια.

fractal είπε...

Poet
Ετχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Και εγώ χαίρουμε όταν περνάς.

55fm είπε...

Και για τι, δεν μας έχει μιλήσει!
Και στενοχωριέμαι που τελικά αρχίζουμε και τα ξεχνάμε!
Σήμερα ήταν το μνημόσυνο της Πέρδικας,δεν ξέρω αν ήσουν...
Σκεπτόμαστε μήπως κάναμε ένα blog,με το έργο του.
Δεν ξέρω πόσο θα είσαι εδώ, και αν γίνεται να τα πούμε καλύτερα και από κοντά.
Καλημέρα!

fractal είπε...

50fm

Μουείχαν πει πως το μηνμόσυνο θα ήταν το ερχόμενο Σάββατο.
Κάποιος μπερδεύτηκε.
Κρίμα
μεθαύριο φεύγω για Αμερική
Θα προσπαθήσω να τα πούμε οπωσδήποτε όταν γυρίσω .
Ευχαριστώ.
Να είσαι καλα.

55fm είπε...

Kαλό ταξίδι!!!

Poet είπε...

Ώρα καλή στην πρύμνη σου κι αέρα στα πανιά σου κι ούτε πουλί πετούμενο να μη βρεθεί μπροστά σου.