Δευτέρα 10 Μαΐου 2010

Και όμως.... Πρέπει να το μοιραστώ μαζί σας..

.
Σήμερα το πρωί, πήγα στην τράπεζα.

Καθόλου λογική σκέψη, αφού είναι Δευτέρα και έχουν προηγηθεί ημέρες αναστατώσεων και απεργιών. Το αποφάσισα όμως γιατί ήταν ανάγκη.
Όπως ήταν φυσικό η τράπεζα ήταν ασφυκτικά γεμάτη κόσμο.
Και φυσικά η οργή και ο θυμός των ημερών, κυριαρχούσε στις συζητήσεις.
Τα όσα άκουγα από όλους με έκαναν να σκεφτώ, πως αυτή η κρίση, ίσως να γίνει η αφορμή για να φέρει την κοινωνία μας ένα βήμα μπροστά. Αυτά που τόσο καιρό λέγαμε εμείς, για μας, ( υποκρινόμενοι τους αγανακτισμένους, αφού τίποτα δεν κάναμε για να τα διορθώσουμε) τώρα τα ακούσαμε από άλλους. Και είναι σαν να ξυπνήσαμε ξαφνικά από ένα λήθαργο, και αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε την μεγάλη ευθύνη μας, για τα όσα άθλια συμβαίνουν γύρω μας.
Γυρίζοντας σπίτι ένιωσα την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας δύο e-mail (από τα πολλά που μου έστειλαν) και που ίσως έχετε πάρει και εσείς.
Το πρώτο είναι από ένα συμπολίτη μας ( το μεταφέρω ολόκληρο , και μεγάλο, γιατί στιγματίζει τις κοινωνικές συμπεριφορές ), αλλά ο καθένας μας μπορεί να το συμπληρώσει με όσα εκείνος πολύ καλά ...ξέρει:


"Ανάθεμα και κατάρα στους κλέφτες του δημόσιου βιου...κρεμάλα στους πολιτικούς.... να πάνε φυλακή τα λαμογια...κάθαρση τώρα" είναι μερικές απ' τις κραυγές των αγανακτισμένων ελλήνων για την κρίση . Κρίση που δείχνει αξεπέραστη, όσα δις. ευρω και να μας δανείσουν..κρίση που δεν είναι μόνο λογιστική, που...δεν αποτυπώνεται μόνο σε οικονομικά μεγέθη,αλλα είναι κρίση βαθύτατη και ριζωμένη πια στις ζωές όλων μας. Είναι κρίση αξιών,νοοτροπίας και ήθους. Είμαι ένας πολίτης που ζω και εργάζομαι στη χώρα αυτή και θεωρώ τον εαυτό μου μοναδικό και αναντικατάστατο,σπάνιο είδος της ανθρώπινης αλυσίδας που ολοι πρέπει να φροντίζουν για μένα γιατί ...έχουμε Δημοκρατία. Γείτονα,συμπολίτη,συνάνθρωπε μπορεί να μην καταχράστηκα δημόσιο χρήμα μπορεί να μην έγινα πολιτικός μπορεί να μην έχτισα βίλες μπορεί να μην έκανα χλιδάτους γάμους στο εξωτερικό μπορεί να μη μπήκα σε κότερο ποτέ μου αλλά σε έκλεψα και εγώ,και σε θα σε κλέβω συνέχεια και καθημερινά γιατί είμαι συμφεροντολόγος, ατομιστής ,νάρκισσος ασυνεπής που δεν ξέρω τι θα πει αυτοκριτική και πάντα μου φταίνε οι άλλοι . Σου κλεψα την ησυχία σου όταν για να επιδειχτώ στη γειτονιά πέρασα απ' το σπίτι σου με διαπασών τη μουσική και την εξάτμιση να μουγκρίζει. Σου κλεψα την γαλήνη σου όταν προσπάθησες να περάσεις τη διάβαση πεζών και εγω έστεκα αγέρωχος με το 36 άτοκες δόσεις αυτοκίνητό μου πάνω της. Σου κλεψα τη θέση πάρκινγκ βάζοντας οριζόντια τη μηχανή μου γιατί στη γειτονιά υπάρχω μόνο εγώ και η γυναίκα μου πρέπει να παρκάρει χωρίς να δυσκολευτεί όταν έρθει απ τη δουλειά. Σου 'κλεψα τη ουρά στο σούπερ μάρκετ,γιατί βιαζόμουν. Σου ζήτησα 120 ευρώ για να σου βάλω ένα αιρ κοντίσιον χωρίς να σου κόψω απόδειξη. Σου πήρα 100 ευρώ την ημέρα για ένα δωμάτιο το χειμώνα σε χωριό της ελληνικής υπαίθρου γιατί μια καντηλήθρα στην παρουσίασα για τζάκι. Μου πλήρωσες 4 ευρώ τον καφέ και 6 ευρώ τη χωριάτικη και 10 ευρώ το ποτό γιατί όλοι τόσο τα έχουν. Εκμεταλεύτηκα την πετρελαϊκη κρίση και χωρίς καθυστέρηση σου ανέβασα την τιμή στα καύσιμα αισχροκερδόντας εις βάρος σου ενώ ξέχασα να τις κατεβάσω όταν πέρασε η κρίση. Σου στέρησα τα δελτία κοινωνικού τουρισμού γιατί μπορώ να αποκρύπτω εισοδήματα και να εμφανίζομαι σαν δικαιούχος. Πήρα επιδόματα και επιδοτήσεις με πλασματικά στοιχεία και τώρα φωνάζω να φέρουν πίσω τα κλεμένα. {και συμπληρώνω .... πήρα χωρίς να δικαιούμαι αναπηρική ή αγροτική σύναταξη, εξαργυρόνοντας την ψήφο της οικογένειάς μου στους διεφθαρμένους "πολιτικούς" που με τη σειρά τους την εξαργύρωσαν σε νομοσχέδια που υποθύκευσαν το μέλλον της ζωής μου και της ζωής της πατρίδας μου}
Σήκωσα κοματικές σημαίες, ένιωθα δέος όταν με κέρναγε και με χαιρετούσε ο βουλευτής στο καφενείο,ψήφιζα για ιδιοτελείς σκοπούς ξερογλυφόμουν στα πολιτικά γραφεία για να έχω έναν άνθρωπο για τις δουλειές μου και τώρα απαιτώ να παει φυλακή.
Έδωσα φακελάκι σε γιατρό για να σε παρακάψω στη λίστα και να σωθώ εις βάρος σου.
Λάδωσα το μηχανικό της πολεοδομίας να κάνει τα στραβά μάτια μέχρι να σηκώσω το αυθαίρετο σε δασική έκταση και μετά πήγα στο σύνταγμα σε καντηλοφορια να κλάψω για τα δάση που κάηκαν.
Εψαξα και βρήκα γνωστο στην εφορια να γλιτώσω το προστιμο που μου επιβλήθηκε για φορολογικες παραβασεις και μετα παραπονέθηκα για τη διαπλοκη.
Προειδοποίησα με φωτεινό σινιάλο παραβάτες οδηγούς για ύπαρξη τροχονομικού μπλόκου και μετα διαμαρτυρήθηκα γιατι η τροχαία δεν τους γράφει.
Πέταξα το άδειο πακέτο τσιγάρων απ' το αυτοκίνητο και μετά θύμωσα με την αμέλεια των αρχών να καθαρίσουν τα φρεάτια και να πλημυρίσει η γειτονιά μου.
Σε εμπόδισα να περπατήσεις ελεύθερα στο πεζοδρόμιο γιατί άφησα το αυτοκίνητο, μιας και πετάχτηκα για δυο λεπτά σε μια δουλειά.(
και συμπληρώνω ....έβαλα σε κίνδυνο τη ζωή σου όταν κατέβηκες στο κατάστρωμα του δρόμου για να προσπεράσεις το αυτοκίνητό μου). Τα έβαλα με τους αλλοδαπους που μολύνουν την χώρα μου ενώ τους εκμεταλλεύτηκα για φτηνή και ανασφάλιστη εργασία ΄Εβγαλα το σκύλο βόλτα δηλώνοντας τη ζωωοφιλία μου αλλά ξεχνάω να μαζέψω τα περιττώματά του υπονομεύοντας την υγεία σου . Εμπιστεύτηκα τους δημοσιογραφους, τους θεώρησα αυθεντίες,τους άφησα να με καθοδηγήσουν ' με μπερδεψαν ' με αλλοτρίωσαν. Μου είπανε πως οι γερμανοι συντακτες του Spiegel είναι ανθελληνες ενώ ειδα την ιδια μερα οπαδους των δυο μεγαλων ομαδω να μη σέβονται την ανακρουση του εθνικου υμνου. Μου ειπανε πως ξενοι ετοιμαζονται να αγορασουν νησια μας και ειδα ελληνες να καταπατουν την ακτογραμμη φτιαχοντας ιδιωτικα λιμανια και να μου ζητουν χρηματα ώστε να μου επιτρεψουν το μπανιο. Μου ειπανε πως τα σταδια των ολυμπιακων αγωνων φτιαχτήκαν για μενα και θα μεινουν σε μενα και ειδα να δινονται στην οικονομικη ελιτ και στις αθλητικες εταιρίες. Μου ειπανε πως ο διαγωνισμος τραγουδιου της eurovision είναι εθνικη υποθεση ενώ ειδα πως είναι ένας θιασος που τρεφει το life style με χρηματα φορολογουμενων. Μου ειπανε πως η επενδυση του χρηματιστηριου εχει εγγυημένες αποδοσεις και οι προβλεψεις είναι αισιοδοξες και ειδα μια καλοστημενη κομπινα με την ομηρια χιλιαδων μικρο επενδυτων. Μου ειπανε πως μετα τις κραυγες των ζωντανων συνδεσεων υστερα από μαγαλες τραγωδιες και καταστροφες το μαχαιρι θα φτασει στο κοκαλο και ότι θα παρακολουθουν την υποθεση και ειδα νατην συγκαλύπτουν και να την ξεχνουν.(σαμινα σεισμοι πυρκαγιες χρηματιστηριο) Μου ειπανε πως οι δημοσιογραφοι είναι οι ελεγκτες της εξουσιας και προστατες των αδυνατων και ειδα να γίνονται εκδοτες,κομιστες και διαπλεκομενοι με το κεφαλαιο και τη εξουσια. Μπερδευομαι ρε γαμωτο δυσκολευομαι να καταλαβω.Η σύγχυση μεγαλη...! Ενώ ηξερα πως τα τανκς που κατεβηκαν στους δρομους και κατελυσαν την δημοκρατια αυτό ζημιωσε τη χωρα μου,ειδα πως οι αγροτες μπορουν να κλεινουν τους δρομους,οι λιμενεργατες τα λιμανια γιατι τα αιτηματα των συντεχνιων είναι πιο πανω απ τα δικα μου δικαιωματα.
Ενώ ηξερα πως η αριστερα είναι προοδευτικο κινημα ειδα ότι αποτελει τροχοπεδη σε κάθε μεταρυθμιση.
Ενω ηξερα πως η δεξια είναι πατριωτικο κομα ειδα να σαμποταρει τους θεσμους και να διαβρωνει τις αξιες και το νομιμο να γινετε ηθικο.
Ενώ ηξερα πως σοσιαλισμος είναι αναδιανομη εισοδηματος και κοινωνικη δικαιοσυνη ειδα πλουτισμο ημετερων,σκανδαλα,και κοινωνικη ανισοτητα.
Ενώ ηξερα πως ο εθνικιστης θεωρει την πατριδα του υπερ ανω ολων,ειδα να φορα τη ναζιστικη μποτα και τον αγκυλωτο σταυρο που το 41 εισεβαλε στη πατριδα του και σκοτωσε ελληνες.
Ενώ ηξερα πως ο αναρχικος είναι φορεας επαναστατικων ιδεων και εναντιωνεται στο συστημα,ειδα να πηγαινει στις καταληψεις με ταξί,να ντυνεται με γνωστες φιρμες πολυεθνικων,και να επικαλειτε το ιδιο το συστημα που θελει να ανατρεψει.
Ενώ ηξερα πως ο συνδικαλιστης είναι προαγωγός τον δικαιωματων των εργαζομενων και ακαμπτος υπερασπιστης,ειδα να γινεται βουλευτης και να διαπλεκεται στα γραναζια της εργοδοσιας.
Ενώ ηξερα πως τα κοματα είναι στυλοβατες της δημοκρατιας ειδα να αυθαιρετουν να εμφανιζονται σαν συμμοριες και να καπηλεύονται τους θεσμους.
Και τοτε εχασα τελειως τον ελεγχο..
Ενώ ηξερα πώς είναι να φερεσαι σαν πολιτης και σαν ανθρωπος εχοντας υποχρεωσεις και δικαιωματα προτιμησα να φερθω σαν καταναλωτης και χουλιγκανος.
Ενώ οι καλυτεροι μου φιλοι είναι παναθηναικοι πηγα στο καραισκακη να τους βρισω τη μανα και να τους πεταξω φωτοβολιδες γιατι η χαρα της νικης είναι μονο δικο μου προνομιο.
Ενώ ελεγα πως οι πολιτικοι είναι εντολοδοχοι ξενων συμφεροντων και υπηρετουν οικονομικους παραγοντες,με φανατισμο τους υποστηριζα στις εκλογες δινοντας τους μια ακομη ευκαιρια.και καπως ετσι εφτασα να ζω το ψέμα μου συμπολιτες.
Επιδοθηκα σε ασταματητη καταναλωση προκειμενου να βρω ταυτοτητα
Υποτιμησα τη σημασια της παιδειας και των αξιων και προτιμησα να μιμηθω το life style της τηλεορασης.
Ταυτισα την ευτυχια με το τριημερο στην αραχωβα και το 4Χ4 τζιπ.
Η αυταπατη της παντοδυναμιας μου ενισχυθηκε με την πιστωτικη καρτα.. μπορουσα να αποκτησω περισσοτερα από οσα δικαιουμαι.
Χωρις εγκρατεια ζητησα να δανειστω για να απολαυσω αγαθα που εβλεπα να απολαμβανουν οι πλουσιοι και ηθελα να τους μοιασω.
Εγκατελειψα το χωριο μου για να γινω υπαλληλος των 700 ευρω.
Αφησα την ποιοτητα ζωης στην υπαιθρο για να ζησω σε ένα δυαρακι στη κυψελη.
Περιφρονησα τα πανηγυρια στην επαρχια γιατι στα μπουζουκια πια γινεται η επιδειξη και το νυφοπαζαρο.
Ενιωθα σπουδαιος αν τη δευτερα το πρωι μιλουσα στη δουλεια για το διημερο που περασα στα χιονια η τη κρεπαλη στα μπουζουκια.
Χρεοκοπησα νεοελληνα...γιατι πια δεν ξερω τι είναι σωστο και τι λαθος,τι είναι δικαιο και τι αδικο.ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΜΩΣ ΚΑΤΙ..δε θα λυτρωθώ απ τα spreads ουτε απ τους οικους αξιολογησης..
Για να σηκωθω ξανα χρειαζεται περισυλλογη συγκεντρωση και αυτοκριτικη χρειαζεται εσωτερικη επανασταση.
Ηρθε ο καιρος να αλλαξω ,γιατι αν δε το κανω η νεα γενια από λαμογια παραμονευει να παρει τη θεση των απερχομενων και το νέο κυμα σκανδαλων που θα παραξει ξανα το συστημα θα με βρει παλι να σκουζω σα βικτωριανη παρθενα..''κλειστε τους ολους φυλακη΄΄!!">>

















Το δεύτερο κείμενο είναι υπόδειγμα συμπεριφοράς , ενός πραγματικού ηγέτη:


<<Το 1982 δούλευα σε μεγάλη βιομηχανική αμερικανική εταιρεία στην Νέα Υόρκη. Η ύφεση άρχιζε και στο διοικητικό συμβούλιο γινόταν η συζήτηση για πόσο κόσμο θα απολύσουμε... Ήμουν υπεύθυνος για το σχέδιο κερδοφορίας και είχα μαζέψει όλες τις προτάσεις από 42 χώρες. Όλοι είχαν προτείνει περικοπές προσωπικού - 15.000 παγκοσμίως. Ο κάθε αντιπρόεδρος έκανε τις προτάσεις του. Ο πρόεδρός μας δεν μιλούσε. Κοιτάζαμε όλοι ο ένας τον άλλον και δεν είχαμε ιδέα γιατί ήταν αμίλητος. Όταν τελειώσαμε, ξαφνικά ο πρόεδρος ζήτησε την άδεια να μιλήσει. Ο λόγος του έχει μείνει αποτυπωμένος στο μυαλό όλων που ήμασταν εκεί, και αν και έχουν περάσει 28 χρόνια, τον θυμάμαι λες και ήταν χθες. Θα τον αναπαράγω όσο πιο σωστά μπορώ, γιατί οι αξίες που περιέχει είναι αθάνατες και μπορούν να φανούν χρήσιμες σε αυτό που θα ζήσουμε σύντομα. -Ο καθαριστής όταν περνά την πόρτα τού εργοστασίου είναι σύζυγος, πατέρας παιδιών, που πάει στο σπίτι που χρωστάει, και κοιτάζει με υπερηφάνεια αυτά που δημιούργησε, και, αν και λίγα, του είναι αρκετά. Αποφασίζουμε σήμερα να τον διώξουμε. Να χάσει την δουλεία του, να πάει σπίτι άνεργος με μια επιταγή δυο μηνών. Τι θα πει στα παιδιά του..., τι θα πει στην γυναίκα του, πώς να τους εξηγήσει ότι από αύριο χάνει την αξιοπρέπειά του. Και αν σε τρεις μήνες δεν έχει βρει δουλειά, θα χάσει το σπίτι του και ίσως την γυναίκα του. Δεν μπορώ να βάλω την υπογραφή μου σε ένα σχέδιο που καταδικάζει την ζωή και την ύπαρξη τόσων ανθρώπων. Αλλά την ιδία στιγμή έχω και υποχρέωση στους μετόχους μου που μου εμπιστεύτηκαν τις οικονομίες του και εάν δεν κάνω κάτι, τα συνταξιοδοτικά ταμεία δεν θα έχουν λεφτά για τις συντάξεις. Οι απολύσεις που όλοι μου προτείνετε μειώνουν τα ετήσια έξοδα κατά $135 000 000. Έκανα ένα απλό υπολογισμό και προτείνω το εξής σχέδιο Ελάττωση του μισθού μου - 75% Ελάττωση μισθού όλων των αντιπρόεδρων - 50% Ελάττωση γενικών διευθυντών - 40% ΚΤΛ Καμία απόλυση. Θέλω τους αριθμούς σε μια ώρα. Σηκώθηκε και έφυγε, και όπως έφευγε είπε με ένα ειρωνικό χαμόγελο: -Κρίμα που φέτος θα παίξετε Γκολφ μονό τρεις φόρες αντί για έξι, παιδιά. Περάσαμε τη θύελλα χωρίς να διώξουμε άτομο και σε τρία χρόνια η άξια της μετοχής ήταν $147 από $7.5 το 1980 πριν αρχίσει η κρίση. Α, ναι! Είχαμε και 27 διπλώματα ευρεσιτεχνίας από απλούς εργάτες σ ' αυτό το διάστημα. Δεν χρειάζεται να πω ότι ο κόσμος έπινε νερό στο όνομα του. Το 1992 στο τραπέζι που του κάναμε για την συνταξιοδότησή του -και είχαμε έρθει από όλο τον κόσμο, αν και δουλεύαμε σε άλλες εταιρείες - τον ρωτήσαμε να απαντήσει στον αποχαιρετιστήριο λόγο του, γιατί διάλεξε να κάνει αυτό που έκανε. Όπως το θυμάμαι η απάντηση ήταν: -Ακούστε, μπορεί να είχε και συναισθηματικές ρίζες η απόφαση αυτή. Αλλά δεν χωρούν συναισθήματα σε τέτοιες αποφάσεις. Απλώς βρήκα μια λύση που απαντούσε και στη λογική και στο συναίσθημα . Ήμαστε σε 42 χώρες από τις οποίες οι 38 είναι φτωχές. Θα κατέστρεφα ολόκληρες μικρές κοινωνίες διότι όπως ξέρετε τα εργοστάσια μας είναι σε κωμοπόλεις. Εάν το έκανα όπως μου είχατε προτείνει είναι αυτονόητο ότι θα έφερνα ανθρώπους στην απελπισία. Και κανείς μα κανείς ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ένας απελπισμένος άνθρωπος . Η πιθανότητα να ΕΚΑΙΓΑΝ το εργοστάσιο ήταν μεγάλη. Ενώ εσείς που ήσασταν διπλά μου και όλο το μισθό να σας έπαιρνα, δε θα καίγατε τίποτα, γιατί πιστεύετε ότι είστε μέσα στο ΣΥΣΤΗΜΑ και άνθρωποι που αισθάνονται κομμάτι τού συστήματος δεν κάνουν επαναστάσεις. Να θυμάστε ότι η πραγματική καταστροφή έρχεται όταν ο κόσμος αισθάνεται αποκλεισμένος από το σύστημα, νιώθει αδικία και δεν έχει καμία ελπίδα. Τότε είναι έτοιμος για όλα..., και εργοστάσια καίει.» Γιατί το έγραψα; Βλέπω όλους τους "ειδικούς" να βγαίνουν σε τηλεόραση / ράδιο και να μιλούν για διαρθρωτικές αλλαγές (ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ), ανάγκη για αλλαγή νοοτροπίας (ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ) Όλα αυτά χωρίς ίχνος συμπόνοιας και λογικής σκέψης το όποιο μπορεί να είναι το αποτέλεσμα. Ζουν με την φαντασίωση ότι ΑΥΤΟΙ δεν χρειάζεται να αλλάξουν. Νομίζουν ότι η ΚΡΙΣΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ άλλη μια ΕΥΚΑΙΡΙΑ (σας θυμίζει κάτι αυτό;) να γεμίσουν περισσότερο τις τσέπες τους. Λοιπόν, νάνοι της νοημοσύνης, έγραψα το άρθρο αυτό για να ξέρετε πως συμπεριφέρονται οι άνθρωποι, που είναι πραγματικά σκεφτόμενοι. Έτσι δε θα έχετε καμία δικαιολογία ότι δεν ξέρατε όταν όμορφα «εργοστάσια» αρχίζουν να καίγονται όμορφα. ΠΑΝΤΟΥ.>>

















Αυτά τα δύο κείμενα (από τα πολλά που έχω πάρει) διάλεξα για να σας πω, να δούμε την κρίση με αισιοδοξία. Γιατί αν αυτή η κρίση, μετά την περισυλλογή την συγκέντρωση και την αυτοκριτική, φέρει την εσωτερική επανάσταση,
τότε καλώς μας ήρθε..


72 σχόλια:

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Επί της ουσίας και τα δυο κείμενα όπως και κάμποσα άλλα που όλοι μας έχουμε λάβει.
Το ζήτημα είναι να συνέλθουμε από τον ...πρόστυχο αιφνιδιασμό που μας έγινε.
Προσωπικά βρίσκομαι στη φάση του αποσυντονισμού και έλλειψης διάθεσης ακόμη και για προγραμματισμένες αναρτήσεις στο blog μου.
Ανήκω στη μερίδα αυτών που θα ..χαραμίσουν ένα χρόνο, προκειμένου να μη χάσουν τα 34 υπόλοιπα συνεχούς εργασίας...για κανέναν ΠΡΟΔΟΤΗ από δαύτους

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Margo είπε...

Αν είναι να ρθεί τότε για καλό θα γίνει όλο αυτό. Όμως δεν έχουν καταλάβει πολλοί τι συμβαίνει και συμπεριφέρονται όπως ήξεραν.. θα έρθουν όμως πολύ πιο δύσκολες ημέρες και τότε εύχομαι, προσεύχομαι και ελπίζω, να γίνει αυτή η εσωτερική επανάσταση της κοινωνίας στο σύνολο της.
Δεν γνώριζα τα συγκεκριμένα κείμενα.. ευτυχώς που έχουμε και το διαδίκτυο που μας δίνει πολλές πληροφορίες σε σχέση με τα ΜΜΕ.
Να σαι καλά φρακταλάκι μου

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

Καθηλωτικά αληθινά και τα 2 κείμενα.
Περιέχουν μεγάλες αλήθειες χωρίς το ένα να αναιρεί το άλλο.
Δεν μπορώ να πώ τίποτε περισσότερο απο το οτι συνέχεια ψάχνομαι, αλλά αυτό τον καιρό ακόμη περισσότερο, για το πόσο μεγάλη είναι η συμμετοχή μου και η συνεισφορά μου σ όλο αυτό που βιώνουμε σήμερα και δυστυχώς με βρίσκω λάθος, ακόμα και για την ανοχή που επέδειξα, στα πρώτα συμπτώματα της αρρώστιας.
Λυπάμαι...

fractal είπε...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ
Καλή μου, δυστυχώς δεν ήταν αιφνηδιαστικό!
Όλοι ξέραμε πως ζούσαμε με δανικά..
Και δεν ζούσαμε μόνο. αλλά σπαταλούσαμε τα δανικά, που πληρώναμε με υψηλό επιτόκιο.
Θα σου διηγηθώ μια ιστορία που θυμήθηκα με την ευκαιρία των γεγονότων.
Πριν αρκετά χρόνια μια φίλη μου ζήτησε να πάω μαζί της, για παρέα κάπου στην Παιανία που είχε μια υποχρέωση.
Πήγα για βόλτα. Η φίλη μου ήταν προσκεκλημένη από κάποια κυρία η οποία έκανε έκθεση κινέζικων βάζων στο σπίτι της.
Το "σπίτι" ήταν μέσα σε κάτι χωράφια και ήταν τρία δωμάτια προχειροφιαγμένα μέσα σε μια αυλή.
Μας υποδέχτηκαν στο ένα από τα τρία δωμάτια που ήταν κουζίνα και καθιστικό μαζί. Μόλις μπήκα μέσα μου ήρθε έντονη η μυρωδιά ούρων. Είπα πως θα κάθιζα στην αυλή (ήταν καλοκαίρι) αλλά ύστερα σκέφτηκα να μπώ από περιέργεια.
Θα συνεχίσω στην απάντηση της επόμενης φίλης, για δυό λόγους..
Ο ένας είναι ότι φοβάμαι πως δεν θα δεχθεί ο blogger το σχόλιο λόγω μεγεθους, και ο άλλος είναι γιατί η ιστορία αποτελεί μια γενική απάντηση στα σχόλια.

fractal είπε...

Margo
Γλυκειά μου. Θα μου επιτρέψεις να συνεχίσω εδώ την απάντηση που ξεκίνησα από το προηγούμενο σχόλιο, και αν ανατράξεις θα δεις γιατί.
Συνεχίζω λοιπόν, την ιστορία.
Την οικογένεια αποτελούσαν εξι άτομα που έμεναν όλοι σε αυτό το σπίτι.
Ο πατέρας, η μητέρα, ένας έφηβος, ένα παιδί, ένας ενήλικος παράλυτος από ατύχημα, και μια γιαγιά κατάκοιτη.
Δούλευαν ο πατέρας και ο έφηβος.
Η μητέρα φρόντιζε τους δύο κατάκοιτους και το παιδί, και κάπου κάπου έκανε κανένα μεροκάματο καθαρίστριας.
Οι κυρίες, (καμιά δεκαριά), που ήταν εκεί, φαίνεται να ήταν επίσης εργάτριες ή από νοικοκυριά με πολύ χαμηλό εισόδημα.
Τα εκτιθέμενα κινέζικα βάζα διαφόρων μεγεθών και τιμών, πανάκριβα βέβαια, αντιπροσώπευαν αρκετά μεροκάματα και ιδιαίτερα του έφηβου, που για να δουλέψει είχε σταματήσει το σχολείο.
Οι κυρίιες σχολίαζαν την..ομορφιά των βάζων, και αγόραζαν δυό δυό (ζευγαρωτα) για να διακοσμίσουν το σπίτι τους.
Αλλά μου ήρθε αποπνυξία όταν.....
(συνεχίζεται στο επόμενο σχόλιο)

fractal είπε...

Χαρα Θ

Χαρά καλώς μου ήρθες από τη γειτονιά του αγαπημένου μου φτερού.

Θα απαντήσω στο σχόλιό σου, συνεχίζοντας την απάντηση που ξεκίνησα από την ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ και την Margo και θα σε παρακαλούσα να ξεκινήσεις από εκεί να διαβάζεις την απάντησή μου.

..όταν είδα την σπιτονοικυρά να στολίζει ένα βάζο πάνω στον απορροφητήρα της κουζίνας και να καμαρώνει για το καλό της γούστο.
Οι άλλες κυρίες ενθουσιάστηκαν με την ιδέα και έσπευσαν να αγοράσουν το ίδιο για τον απορροφητήρα τους..
Η αξία του βάζου ήταν 25.000 δραχμές
Βγήκα έξω σε κατάσταση απελπησίας..
Εφιαλτικές σκέψεις με τρόμαξαν.
Τι παράγουμμε?
Τι εξάγουμε?
Με ποιά χρήματα εισάγουμε και αγοράζουμε ακριβά είδη πολυτελείας (παραβλέπω το θέμα της αισθητικής) για να στολίζουμε ένα ελεεινό απορροφητήρα σε μια παράγκα μέσα στα χωράφια της Παιανίας?
Και γιατί ένας έφηβος να μην πηγαίνει στο σχολείο για να έχει η οικογένεια χρήματα και να υποθηκεύει το μέλλον του?

Μάζεψα τις σκέψεις μου και όπως ήμουν θυμωμένη έγραψα ένα κείμενο σε μια ημερήσια εφημερίδα....
Δεν δημοσιεύθηκε!

Όχι αγαπημένες μου φίλες..
Τίποτα δεν έπρεπε να μας ξαφνιάσει. Ήταν αναμενόμενα όλλα.
Παραδόσαμε το μέλλον μας σε διεφθαρμένους πολιτικούς για ιδιοτελείς λόγους, που μας κολάκευαν για να πάρουν την ψήφο μας και να την χρησιμοποιήσουν με τη σειρά τους για τα δικά τους σχέδια και να ανοίξουν διάπλατα τις πόρτες των ανα τη Γη κερδοσκόπων, για να ασελγήσουν επάνω μας...

fractal είπε...

Ξέχασα να αναφέρω πιό πάνω πως η μυρωδιά των ούρων προέρχοντα από τα ανάπηρα άτομα, μια και η κουζίνα ήταν συγχρόνως και η κρεββατοκάμαρα των ατόμων αυτών. Έτσι τώρα θα ομόρφαινε η ζωή τους που θα έβλεπαν τα κινέζικα βάζα πάνω στον απορροφητήρα αντί να βλέπου το γαλάζιο του ουρανού.

Αλοίμονο!!!!

jokar είπε...

Το θέμα είναι τώρα πώς πορευόμαστε.
Όχι με φόβο, απογοήτευση και μοιρολατρία αναζητώντας ευθύνες από άλλους. Όπως και να αγωνιστούμε, ας το κάνουμε συσπειρωμένοι με σθένος, μπρίο και με ψηλά το κεφάλι, νηφάλιοι και χωρίς πλύσεις εγκεφάλου, και σίγουρα κάτι θα βγει από όλο αυτο...

a-kentavrou είπε...

Kαλησπέρα καλή μου φίλη.
Το οικονομικό σκέλος της κρίσης είναι πράγματι δύσκολο για ορισμένους πολίτες και θα έπρεπε να υπάρχει φροντίδα γιαυτούς.
Στο σκέλος της οργάνωσης στην σύγχρονη Ελλάδα επικρατούν απαράδεκτες καταστάσεις.Η Ελληνική κοινωνία παραλογίζεται και πρέπει να γίνει κάτι.Εχουν δημιουργηθεί κατεστημένα που θα αντισταθούν στην οποιαδήποτε αλλαγή.

koulpa είπε...

δε νομίζω ότι είναι δυνατή η αλλαγή των δομών που οδηγούν σε τέτοιες καταστάσεις.. η συσόρευση πλούτου κατά τη γνωμη μου.. είναι η υπερβολική απάντηση στον αρχέγωνο φόβο του θανάτου από πείνα.. είναι στο κουκουτσι του ανθρώπινου μυαλού.. :):)
την καλημέρα μου :):)

Artanis είπε...

Διάβασα και το ποστ, διάβασα και τα σχόλια, αλλά δεν ξέρω τί να σου γράψω...
καλημέρα...

Artanis είπε...

ωραία και η φωτό με το όστρακο της αχιβάδας και το μωρό χταποδάκι που το έκανε σπίτι του...Η φύση έχει λύσεις, οι άνθρωποι όπου ανακατέυονται, μαντάρα τα κάνουν όλα...

fractal είπε...

jokar

Ευχαριστώ που δεν με ξεχάσατε.
Χαίρομαι πολύ για την αισιοδοξία σου Γιάννη. Ευτυχώς, για να παίρνουμε και εμείς λίγη.
Όμως, αν αυτή η κρίση μας κάνει να σκεφτούμε και να αναθεωρήσουμε τη στάση μας απέναντι στη ζωή, αν μας βοηθήσει να καταλάβουμε τις πραγματικές αξίες της ζωής και να τις φέρουμε πάλι στην καθημερινότητά μας, αν αυτό ανάγκάσει τους διεφθαρμένους αντί να κομπάζουν, να κρύβονται, (πάντα υπήρχαν , αλλά η κοινωνική κατακραυγή τους έκανε να κρύβονται) τότε θα αλλάξει εντελώς τον κοινωνικό χαραχτήρα μας, και αντί να φέρει κακό θα γίνει ένας μοχλός για αναβάθμιση της ζωής μας, σε οικονομικό και ηθικό επίπεδο.
Και βέβαια, πάντα με το κεφάλι ψηλά και με βαθιές ανάσες. Δεν γίνονται τέτοιες αλλαγές με σκυμμένο κεφάλι.

fractal είπε...

a-kentavrou

Είδες? δεν άντεξα να σωπάσω.
Συμβαίνουν τόσα, που θα σκάσεις αν δεν μιλήσεις.
Έτσι είπα να πω και εγώ δυό κουβέντες πριν ξαναμουγκαθώ, που λέει και το ξωτικό.
Και φυσικά αναγνωρίζει κανείς τον παραλογισμό παντού. Δεν ξέρω αν διάβασες πιό πάνω την ιστορία που είπα στις φίλες σε τρεις δόσεις.
Αν το να στέλνουν το παιδί τους στη δουλειά αντί στο σχολείο, και να πουλά τη ζωή του στα πιό δημιουργικά της χρόνια,για να
ξοδεύουν τα χρήματά του σε άχρηστα είδη πολυτελείας που επί πλέον δεν έχουν καμιά σχέση με την πολιτισμική του ταυτότητα...τότε τι είναι σχιζοφρένια? Τότε τι είναι έγκλημα και ασέλγια πάνω στην ίδια τη ζωή?

fractal είπε...

koulpa

Καλώς τον μάστορα.
Όχι δεν είναι καθόλου εύκολο, κάτω από αυτές τις συνθήκες κυριαρχίας της παραπληροφόρησης και της αλοτρίωσης των αξιών.
Μιλάμε για επανάσταση όμως.
Μια επανάσταση εσωτερική, που μπορεί και πρέπει να κάνει ο καθένας μας πρώτα μέσα του και ύστερα γύρω του.
Και νομίζω πως εδώ που φτάσαμε μόνο δύο έξοδοι υπάρχουν.
Ή να γίνουμε όλοι λούμπεν, ή να στραφούμε και να ψάξουμε μέσα μας, για να βρούμε τη δύναμη να ξεθαφτούμε από τους σωρούς τα σκουπίδια που μας έχουν πνίξει.

fractal είπε...

Artanis

Καλή μου Artanis προχθές βρέθηκα με κάποιον φίλο που είναι στην πρεσβύα μας εκεί στη Νέα Ζηλανδία και σε σκεπτόμουν έντονα, όση ώρα τα λέγαμε..
Δεν ήξερα όμως το όνομά σου για να τον ρωτήσω για σένα, έτσι έκρινα πιό σωστό να μην αναφερθώ στη φίλη μου blogger. Σίγουρα θα σε ξέρει και συ το ίδιο.
Μου είπε όμως, διάφορα σχετικά με τη ζωή εκεί κάτω.

Λοιπόν είδες πόσο διαφορετικά βλέπει καθένας μας τα πράγματα.
Εσύ πιό αισιοδοξη σίγουρα, είδες το χταπόδι να χρησιμοποιεί την αχιβάδα για σπίτι.
Εγώ είδα ένα ασφυκτικό κλειό που έσφιγγε το χταπόδι μέχρι να λυώσει και να το απομυζήσει.
Γιαυτό έβαλα και τη φωτογραφία αυτή στο σημείο που αναφερόμουν στις τράπεζες..
Ναι αγάπη μου!!!. Η ζωή διδάσκει. Εμείς δεν μαθαίνουμε.
Φιλιά.

Margo είπε...

Η ιστορία που μας διηγήθηκες Φρακταλάκι μου είναι πολύ χαρακτηριστική. Παραδείγματα πολλά έχουμε από παράλογη σπατάλη που σχεδόν όλοι είχαν υποπέσει. Πριν δύο χρόνια όταν τίποτε δεν φαινόταν να ανησυχεί τον κόσμο περί οικονομίας, πήραμε τη μεγάλη απόφαση να φύγουμε από την Αθήνα κλείνοντας την οικογενειακή βιοτεχνία η οποία πήγαινε πολύ καλά και να έρθουμε στο νησί ξεκινώντας από την αρχή έχοντας πολύ μικρότερους στόχους. Με λίγα λόγια μαζευτήκαμε, όχι στο τι χαλάγαμε αλλά στο τι επενδύαμε. Βλέπαμε γύρω μας ανθρώπους που δούλευαν σαν υπάλληλοι ή είχαν μικρές επιχειρήσεις να ζουν σπαταλώντας πολύ και δουλεύοντας λίγο. Μάλιστα αστειευόμασταν ότι αν περίμενε από εμάς η αγορά θα κλείναν τα περισσότερα μαγαζιά. Όσους αφήσαμε πίσω μας ρωτούσαν αν ξέραμε κάτι. Όμως όχι δεν ξέραμε.. βλέπαμε ότι όλη η οικονομία ήταν μια φούσκα που κάποια στιγμή θα έσκαγε όπως έσκασε και το χρηματιστήριο. Φύγαμε για να μη μας βρει το μπαμ μαντρωμένους στη πόλη.
Κάποια στιγμή θα γινόταν, μόνο που αν ο κόσμος σπατάλησε μια οι μεγάλοι σπατάλησαν 100. Γι αυτό και δεν μίλαγε κανείς. Όλοι έτρωγαν από κάτι.
Εύχομαι και ελπίζω να αλλάξουμε την κοινωνία μας, να αγαπήσουμε τη δουλειά και να σεβαστούμε τον διπλανό μας.. ίσως είναι η ευκαιρία μας..
Καλό βραδάκι φρακταλάκι μου

ξωτικό είπε...

Φρακταλάκι μου κατάλαβες γιατί δεν γινόταν να σιωπήσεις ;;;;;;;
Γιατί εγώ σπάω την άχρηστη κεφάλα μου τόσες μέρες και γράφω σβήνω και δεν μπορώ να βρώ πως να τα πω αυτά είπες !!!!
Κι εγώ αυτήν την ελπίδα έχω .Να πατήσουμε φρένο στην τρέλλα και τουλάχιστον να μην έχουμε κι άλλα θύματα.
Με το κεφάλι ψηλά να κλείσουμε τ'αυτιά σ'όλες τις ψεύτικες φωνές και στα επικίνδυνα άκρα και να πολλαπλασιάσουμε τις καλές φωνές με όποιο τρόπο μπορούμε.
Καινούριος πόλεμος με καινούρια όπλα λοιπόν .Με γνώση, με περίσκεψη,με ΑΓΑΠΗ !!
(και τώρα μπορείς να ξεκουραστείς για λίγο )

fractal είπε...

Margo

Καλή μου, η δική σας σκέψη οικοδόμησε την δική σας ζωή και εν μέρει και την ζωή των άλλων. Πρωτοβουλίες σαν τη δική σας όλο και θα πληθαίνουν.
Και βλέποντας με την δική σας οπτική τη ζωή, τα παιδιά , είναι εξασφαλισμένο πως θα της δώσουν δυναμικές προεκτάσεις.
Θα σωθούμε. Έτσι πιστεύω και εγώ, πα πρέπει αυτή τη σωτηρία να την πληρώσουμε για να μπορέσουμε και να την εκτιμήσουμε, γιατί αν μας χαριστεί θα είναι επισφαλείς.
Και φυσικά εμείς, (ο λαός,) σπαταλίσαμε τα ελάχιστα.. Δεν χωρεί καμιά αμφιβολία.
Ξέρεις σε διάφορες συγγεντρώσεις ( σε σπίτια φίλων κλπ), που βρίσκουμε δεν είμαι τόσο φλύαρη όσο είμαι εδώ..
Ακούω περισσότερο παρά μιλώ.
Και έχω ακούσει γυναίκα αξιοματούχου (όχι από τους πολύ υψηλα ιστάμενους)να αναφέρει στην συντροφία πως την άλλη μέρα θα πεταγόταν μέχρι την Ιταλία να αγοράσει παπούτσια, με την ευκαιρία που θα πήγαινε ο άνδρας της και θα ήταν πληρωμένα εισητήρια και ξενοδοχείο.. Εκείνη θα πήγαινε με την ιδιότητα της γραμματέως.. ....
Και τι δεν έχω ακούσει.....
Κουράγιο. Εμείς θα τα βγάλουμε πέρα. Αλοίμονο από εκείνους που δεν μπορούν να μην φορούν επώνυμα συνολάκια...γιατί (όπως μου είπε κάποια κυρία) προτιμα να μην βγει από το σπίτι της, παρά να βγεί όπως όπως....Ο άνδρας της ήταν οδηγός ταξί!!!!
μα τι σου λέω τώρα..
Θα έχεις και εσύ τόσα πολλά δει και ακούσει...
Κουράγιο. Εμείς θα σταθούμε ορθιοι κάτω από οποιεσδήποτεσ συνθήκες.

fractal είπε...

ξωτικό

Ξωτικούλι μου, δεν είναι ώρα να σωπάσει κανείς και επομένως ούτε εγώ....
Τόσο καιρό ξέραμε, σωπαίναμε ανεχόμαστε....
Εξοργιζόμαστε μα μέχρι εκεί..
Με καμιά ενέργεια δεν εκδηλώναμε την οργή μας.
Άντε να τα λέγαμε και να τα επαναλαμβάναμε μεταξύ μας..
Αυτό όμως τελείωσε.
Εδώ και τώρα.

logia είπε...

Ωραία τα λέτε όλοι σας, μα εγώ έρχομαι εδώ καπάκι από της Roadartist, όπου είδα το βίντεο με τον Ντανιέλ Κον Μπεντιτ, να τα χώνει στο ευρωκοινοβούλιο για τον παραλογισμό και την κερδοσκοπία της ευρώπης απέναντι στην Ελλάδα για τα λεφτά που μας δίνουν με επιτόκιο 5% ενώ αυτοί δανείζονται με 1,5% για τον εξοπλισμό που μας πουλάνε και για όλα αυτά τα σχετικά που όλοι συζητάμε μεταξύ μας. Και δεν μπορώ να δείξω τόση ανωτερότητα για να να χαμογελάω, γιατί από επιλογή μας έχουμε ένα και μοναδικό ρημάδι αυτοκίνητο 15 χρόνια τώρα, που ακριβοπληρώσαμε τα τέλη του με τα πρόστιμα, γιατί έχουμε μια και μοναδική τηλεόραση, γιατί δεν έχουμε φούρνο μικροκυμάτων, γιατί φροντίζουμε να κάνουμε το σπίτι μας όσο λιγότερο ενεργοβόρο γίνεται, γιατί προσπαθούμε να είμαστε αντικαταναλωτικοί, γιατί δεν κάνω ιδιαίτερα από πεποίθηση, γιατί είμαι απλήρωτη από το Ωδείο Αθηνών 10 μήνες τώρα, γιατί δεν φοροδιαφεύγουμε και γιατί τελικά για όλα αυτά εισπράξαμε το παράσημο της ανοιχτής παλάμης...
Δεν μιλάω φυσικά για βία, αλλά δεν μπορώ και να σκύψω το κεφάλι για να μην πω τίποτα χειρότερο

Φρακταλάκι, χαίρομαι που είσαι εδώ και που μου δίνεις την δυνατότητα να πω τη γνώμη μου!!!!!

IonnKorr είπε...

Κι εγώ νόμιζα ότι έκλεισες!

Μπήκα όμως πριν λίγο στο ξωτικό και είδα ότι λειτουργείς.

Μπήκα εδώ και είδα απέραντο κατεβατό.

Χάρηκα αμέτρητα πολύ.

Ελπίζω να είσαι καλά και να μείνεις για πάντα στο blog.

Y.Γ. Τα της ανάρτησης δεν τα σχολιάζω γιατι έχω πήξει από τις ατέρμονες πολιτικές συζητήσεις.

σταγόνα είπε...

O καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται.. αντε καλό μου φράκταλ να μας δοθεί η ευκαιρία να διαπιστώσουμε τι σόι καπεταναίοι είμαστε και στη φουρτούνα.. γιατί στη μπουνάτσα τα κάναμε μαντάρα.. Δεν ξερω πως θα ακουστεί κάτι που λέω εκ του ασφαλούς, αλλά ειλικρινά θα χαιρόμουν πολύ να ζούσαμε κιεμείς και τα παιδιά μας μια περίοδο "Κατοχής" να μεναμε μόνο με τα απαραίτητα που χρειαζεται ο άνθρωπος για να ζήσει... να μην ρίχναμε ποτέ ξανά φαγητό στα σκουπίδια.. και τόσα άλλα...θα μας ωφελούσε τόσο πολύ!!
γιατί έχουμε ξεφύγει εντελώς!!!
η κρίση δεν είναι τίποτε άλλο απο το κάλεσμα του Σύμπαντος ωστε να ανατρέξουμε στο παρελθόν μας να διορθώσουμε τα λάθη μας να επανορθώσουμε για τις αλόγιστες πράξεις μας..

Είναι το τίμημα των επιλογών μας και του προτερου βίου μας..
Μακάρι να γίνει μία ευκαιρία για όλους μας!!
σε φιλώ

Γιώργος Χατζηαποστόλου είπε...

Καλημέρα Φράκταλ
Η σύντομη διακοπή, φαίνεται να σου έκανε μεγάλο καλό. Αυτή η εκδοχή σου, του επαναστατημένου "με αιτία" ανθρώπου θεωρώ πως σε εκφράζει απόλυτα. Ο χώρος σου έχει λόγο αλλά και σκοπό ύπαρξης και πιστεύω ότι το ξέρεις πολύ καλά κι εσύ. Περιμένω πάντα τέτοια κείμενα.

Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης είπε...

Ο παρωπιδισμός του σύγχρονου έλληνα έχει καταντήσει κοινωνική σύγχρονη,και όχι μόνο,μάστιγα.Αυτός ο εγωιστίκος ωχαδερφισμός μας κατατρώει όπως το σαράκι το ξύλο.Έχει καταντήσει υπέρμετρα κουραστκό να ζούμε στην υποτιθέμενη άγνοια.Δεν είμαστε μόνοι μας σε αυτή την χώρα.Πρέπει επιτέλους να πάψουμε να σκεφτόμαστε μόνο τον εαυτό μας.Ως πολίτες αυτής της χώρα πρέπει να πάψουμε να ενεργούμε εγωιστικά και να αρχίσουμε να ενεργούμε για το κοινό καλό.Όχι μόνο ως μονάδες αλλά και με ομαδικές ενέργειες.Ο καθένας μόνος του μπορεί να βάλει ένα λιθαράκι.Αλλά όλοι μαζί θα χτίσουμε τον τοίχο.Έναν τοίχο που θα ορθωθεί και θα συντρίψει τον εγωισμό και θα ανοίξει τις καρδιές μας και την σκέψη μας στον πλησίον.Ο εγωισμός οδηγεί στην θλίψη και στην μοναξιά.Και ούτε θλιμένοι ούτε μόνοι μας μπορούμε να ζήσουμε.

Μήπως περιγράφω μία ουτοπία Ξένια μου;Μπορεί,δεν ξέρω.Αλλά στο χέρι μας είναι να πάψουμε να είμαστε εγωιστές.να πετάξουμε τις παρωπίδες.Οί παρωπίδες δεν είναι ούτε για τα άλογα(που,μεταξύ μας,μόνο ά-λογα δεν είναι).Ο καθένας πρέπει τα μάτια του να τα έχει ελεύθερα και ανοιχτά.Γιατί μόνο άμα έχεις ανοιχτούς,οπτικούς,ορίζοντες μπορείς να έχεις ευρύτατο φάσμα επιλογών βοήθειας του πλησίον.Άμα κοιτάς μόνο μπροστά δεν κάνεις τίποτα.Πρέπει να μπορείς να κοιτάς παντού!

Το άνωθεν όσο αφορά το πρώτο mail της ανάρτησής σου!.Για το δεύτερο τα λόγια είνα περττά!Ο συγκεκριμένος πρόεδρος ...δεν υπάρχει!!Να φανταστείς με τα την πρώτη ανάγνωση νόμιζα ότι διάβαζα σενάριο επιστημονικής φαντασίας!!

Άξιος ο πρόεδρος!!

dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα) είπε...

μια καλημέρα...
ένα Φιλί...
κι ένα τραγούδι...

http://www.youtube.com/watch?v=YALaZdQkRDI&feature=related

55fm είπε...

Χαίρομαι πολύ που δεν σωπαίνεις!
Φρακταλάκι μου, φυσικά και δεν είμαστε ανυποψίαστοι για την κατάσταση.
Τι να πω για την ανάρτηση...ξεχείλωσαν τα πάντα.
Η αδικία είναι ότι όσοι παρέμειναν πιστοί σε ιδέες και αρχές την πληρώνουν διπλά!
Απαραίτητη είναι η αλλαγή νοοτροπίας!
Σε φιλώ,καλημέρα.

fractal είπε...

logia

Nέλλυ.
Μόλις γύρισα από την Roadartist και την Νεφέλη.
Είδα και το video.
Κανένας μας δεν αμφιβάλλει για τις αλήθειες που ακούγονται εκεί.
Το πρόβλημα μας είναι ότι οι ψηφισμένοι από εμάς, διεφθαρμένοι πολιτικοί άνοιξαν τις πόρτες και ετοίμασαν την άλωση της πατρίδας μας από τους σύγχρονους γενίτσαρους, τους αδίστακτους κερδοσκόπους.
Όμως να το καλό:
Η επικράτηση της ανάγκης σαν μοναδική επιλογή ύπαρξης, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας.
Να ενωθούμε σε μια δύναμη που θα μπορεί να είναι ο ρυθμιστής.
Και ναι! Πρώτος στόχος να καταργηθεί η βουλευτική ασυλία...
Ψηφίστηκε για να προστατεύει βουλευτές-αγωνιστές των δίκαιων του λαού, όχι για να προστατεύει παράνομους και κλέφτες.
Ψηφίστηκε για να προστατεύσει αγωνιστές σαν τον Λαμπράκη, όχι για να προστατεύει ασύδοτους επαγγελματίες πολιτικούς...
Να υπογράψουμε όλοι κατά της ασυλίας.
Εδώ και τώρα!

fractal είπε...

IonnKorr

Ναι έχω αποφασίσει να κλείσω για όσο χρόνο μου χρειαστεί για να συγκεντρωθώ και να κάνω αναθεωρήσεις απόψεων για ανθρώπους και πράγματα.
Όμως λόγω των γεγονότων ένοιωσα την ανάγκη να μιλήσω, να μοιραστώ μαζί σας σκέψεις, εκτιμήσεις και προοπτικές.
Κοίτα. Δεν είναι ανάγκη να σχολιάσεις.
Ο καθένας μας είναι ένα διαφορετικό σύνολο μυαλού και ψυχισμού.
Ανάγκη είναι να μην μείνει κανένας μας ανενεργός και αδρανής σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
Και ο καθένας μας θα βρει τον τρόπο που του ταιριάζει για να αντιδράσει.
Αρκεί να αποδεχτούμε όλοι ΄σαν μπούσουλα και άξονα πράξης, κοινές αξίες ζωής..
Από την Roadartist,ίσως και από αλλόυ μπορείς να υπογράψεις αν συμφωνείς για την κατάργηση της Βουλευτικής ασυλίας, που ψηφίστηκε σε άλλους καιρούς και για άλλα πολιτικά ήθη..(βλέπε προηγούμενο σχόλιό μου)
Ευχαριστώ για την προτροπή.
Θα είμαι πάντα εδώ έστω και με τραβηγμένες κουρτίνες.
Να είσαι πάντα καλά.

fractal είπε...

σταγόνα

Αγάπη μου.
Καταλαβαίνω τι εννοείς αναφερόμενη στα χρόνια της "κατοχής" και συμφωνώ, μαζύ σου.
Ας ξαναγυρίσουμε στη φτώχεια για να μπορέσουμε να ξαναβρούμε τον μέσα εαυτό μας.
Να μάθουμε να εκτιμούμε αυτά που μας προσφέρονται απλώχερα και δωρεάν. Να μυρίζουμε θάλασσα και όχι αντιηλιακά!
Να βγαίνουμε βόλτα στους δρόμους για να συναντήσουμε ανθρώπους και όχι για ... shoping.
Να κοιτάζουμε τους ανθρώπους στα μάτια και όχι στη μάρκα που έχει το μπλουζάκι τους.
Να μαζευόμαστε στα σπίτια για καφέ και κουβέντα και όχι στα ακριβά εστιατόρια για να επιδειχθούμε...
Να...να... τόσα...να..

Σε έχω αποθυμήσει μπρε σκασμένο..
Θέλω να έρθω εκεί, σαν τρελλή.
Όμως εδώ είμαι αλυσσοδεμένη, μέχρι ένα διάστημα...
Μπορεί να έρθω στο νησί αστραπιαία για να φέρω μερικά καλοκαιρινά ρούχα..
Αλλά μπορεί και να βολευτώ με τα ελάχιστα που έχω εδώ.
Ευκαιρία να κάνω άσκηση εγκράτειας, για να είμαι συνεπείς με το κλίμα της "κατοχής"
Φιλιά πολλά μπρε σκασμένο!!!!

fractal είπε...

Γιωργος Χ

Καλέ μου Γιώργο.
Παραβλέπω τις υπερβολές σου για μένα, και σου λέω πως είναι καιρός να επαναστατήσουμε όλοι.
Ξεκινώντας από την εσωτερική επανάσταση.
Ας το πω και ας φαίνεται υπερβολικό:
"Νυν υπέρ πάντων ο αγών"

fractal είπε...

Ιωάννης

Καλό μου βαφτηστήρι είμαι υπερήφανη για σένα.
Ναι συμφωνώ, πως η συντριβή του εγωϊσμού και του εγωκεντρικού τρόπου που σκεφτόμαστε είναι το πρώτο βήμα για να εξασφαλήσουμε την ποιότητα στη ζωή μας.
Και να επαναπροσδιορίσουμε τη λέξη "πλούτος"
Και θα ξαναπώ το χιλιοειπωμένο:
"πλόυσιος δεν είναι όποιος έχει τα πιό πολλά χρήματα, αλλά όποιος έχει τις λιγότερες ανάγκες".
Να μάθουμε να πουλάμε τη ζωή μας, (αφού η εργασία μας είναι πούλημα ζωής) για να ικανοποιήσουμε τις πραγματικές μας ανάγκες μας, και όχι τις ψεύτικες ανάγκες που μας υποβάλουν αυτοί που τις δημιουργούν.

fractal είπε...

dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα)

Αρπάζω την "καλημέρα" σου και την κάνω φλάμπουρο για όλη την ημέρα.
Γεύομαι το "φιλί" σου για να χορτάσω λίγο την πείνα μου.
Πετώ με το τραγούδι σου μέχρι το Νησί μου που τόσο έχω νοσταλγήσει.
Ευχαριστώ.
Ανταποδίδω τα φιλιά σε σένα για να τα μοιράσεις σε όλλους σας.
Πως είναι η ασθενής σου?

fractal είπε...

50fm

Καλή σου ημέρα.
Είπα να γυρίσω για λίγο στο Blogg μου, με μικρόφωνο στο λαρύγκι.
Να ουρλιάξω γιατί θα σκάσω.
Να ουρλιάξουμε όλοι
Να τρομάξουν οι λύκοι.
Να φύγουν.
Να πάρουμε τον τόπο μας πίσω.
Φίλιά.

koulpa είπε...

xaxa είχα ξεχάσει τι έγραψα.. θα το κρατήσω.. μάλον δικιολογεί πολλά.. :):)
να σου πω.. την έκανα την επαναστασή μου.. εν γνώσει των συνεπιών.. εδώ και 15 χρόνια.. κι έκτοτε ζω στα όρια της επιβίωσης.. από τότε τα λέω.. αλλά μόνο ως γραφικός αντιμετοπίστηκα.. και με τα μπλόγκζζζ για να γκρινιάζω ξεκίνησα να ασχολούμαι.. αλλά ότι πιστευα το έξέθεσα ήδη.. είναι εκεί κι όποιος θέλει τα διαβάζει.. και φαίνεται τους κούρασα.. όσους μπέναν στο κόπο να διαβάσουν.. :):)
προτάσεις για το μέλον δε τολμώ να κάνω.. θα με ψάχναν να με βαρέσουν οι πιό θερμόαιμοι.. :):)
καλησπερουδιααα :):)

σταγόνα είπε...

Bρε συ.. εσύ άμα σωπάσεις θα σκάσεις και ο κρότος θα ακουστει ως εδώ.. όλοι το ξερουμε εκτός απο σένα.. χιχι.. να χαμογελαμε γιατί είναι μεταδοτικό..
Οσο για τα καλοκαιρινά ρουχαλάκια.. αφου τα χεις που τάχεις κρίμα να κάθονται εδώ μόνα τους παρατημένα.. λέω να πεταχτείς να πάρεις μερικά.. τι θα λέει ο κόσμος να σε βλέπει με τα ίδια και τα ίδια..:P:P

Side21 είπε...

Τρεις μέρες τώρα στην Αθήνα προερχόμενος από τριήμερο γλέντι γάμου στην Ικαριά ...
Σχεδόν τις πέρασα μέσα σε τράπεζες αλλά και στους δρόμους ...
μου δημιουργήθηκε υπαρξιακό πρόβλημα ...
Κατάλαβα πως οι πιθανότητες ν' αλλάξει κάτι (τουλάχιστον προς το καλύτερο) είναι μηδαμινές !!!
Είναι καθαρά ζήτημα παιδείας και πολιτισμού ...
Χρειάζεται καμιά 20ετία για να εκπαιδευτούν οι ερχόμενες γενιές !!!
Ώρα λοιπόν να την κάνω για το νησί μου στην απομόνωσή μου ...
Καλή σου μέρα ...

fractal είπε...

koulpa

Γειά χαρά , καλό μεσημέρι.
Θα το περάσουμε και αυτό.
Θα βγούμε πιό σοφοί και πιό εγκρατείς.
Όσοι τέλος πάντων βγούμε.
Τώρα που έχεις σπουδάσει τόσα χρόνια στα όρια της επιβίωσης, θα χρειαστούν πολοί να τους διδάξεις, για να τα καταφέρουν.
Προσωπικά δεν χρειάζομαι αυτές τις υπηρεσίες σου.
Εκτός από τα πολλά ταξείδια τίποτα άλλο δεν θα χρειαστεί να κόψω.
Τα είχα όλα κόψει προ πολλόύ.

fractal είπε...

σταγόνα

Α-γα-πη μου.
Έχω ήδη αρκετά σωπάσει... Δεν έχω?
Δεν μιλάω για εδώ.
Αλλά και εδώ θα σκάσω.
Από την έλλειψη της Μερικούντας..
Την σκέπτομαι, και λυώνω.
Από την στιγμή που θα πατήσω το πόδι μου στη Μυροβόλο, θα σου δώσω μόνο μερικές ώρες περιθώριο να υπάρξεις. Ύστερα θα αφανιστείς.
Θα σε απαγάγω δύστυχο σαγονίδιο, και θα σε πάω με το τρεχαντηράκι μου, εκεί που τσαλαβουτούν τα βουνά στη θάλασσα.
Μην εύχεσαι και μην μου βάζεις τρικλοποδιές για να έρθω. Έχω πολλά αποθημένα.

fractal είπε...

Side21

Κάνουν ακόμα τριήμερα γλέντια γάμου στην Ικαρία...
Αυτό θα πει "το κεφάλι ψηλά"
Χαιρετίσματα λοιπόν στους Νικαριώτες..
Πριν λίγες μέρες, ένας φίλος από το Νησί μου είπε:
"Ξέρεις το life style είναι μαγικό, πέρνει μηδενικά και τα κάνει νούμερα..."
Και συμπληρώνω, πως και η άλογη ψήφος μας, κάνει το ίδιο.
Και πραγματικά έχει ξεχυλίσει ο τόπος μας από τέτοια νουμερα.
Αυτά τα νούμερα πρέπει να ξανακάνουμε μηδενικά.
Μήπως και μπορέσει να ξεμυτίσει κάποιος κεφαλαίος αριθμός ανθρώπων, από εκείνους τους άξιους και ηθικούς, που η αηδία τους έχει αφοπλήσει και υφαρπάσει κάθε διάθεση για αγώνα..
Άμποτες.

Προσπάθησα να γράψω σχόλιο στο βlogg αλλά απέτυχε και τις τρεις φορές. Δεν ξέρω αν εκείνες τις μέρες είχες και άλλο ανάλογο κρούσμα.
Δεν θυμάμαι τι σου έγραφα. Το μόνο που θυμάμαι είναι πως, είμαι στην Αθήνα ακόμα και θα μείνω για ένα΄μιση ακόμα μήνα εδώ.
Όταν θα φτάσω θα στείλω σήμα με φρυκτωρία..

Άιναφετς είπε...

Αγαπημένη μου φίλη,
Διάβασα όλο το κείμενο σου και όλα τα σχόλια των φίλων μας, που οι περισσότεροι είναι κοινοί μας φίλοι και καταλήγουμε πως για να πετύχει μια επανάσταση πρέπει να αρχίσει από μέσα μας.
Με άλματα δεν γίνεται δουλειά, για να πας μακριά πρέπει να ξεκινήσεις από κοντά, από το σπίτι σου, τον γείτονα, τον φίλο σου. Ο καθένας μας μπορεί να στηρίξει τους γύρω του, ας θυμηθούμε έννοιες "ξεχασμένες" όπως φιλία, φροντίδα, καλοσύνη, ευγένεια...Αγάπη...
Δεν ξεχνώ την υπόσχεση μου!

ΑΦ, Αληθινά Φιλιά!

dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα) είπε...

η ασθενής καλά είναι και σου στέλνει χαιρετίσματα.
Κάνε τον κόπο να μπεις εδώ όποτε ευκαιρείς και δες τα βίντεο...

http://inreparabile.blogspot.com/

Φιλιά.

Poet είπε...

Χαίρομαι που βρήκα τον χρόνο να περάσω από το ιστολόγιό σου. Δεν θα πω τίποτε άλλο. Μόνο ... μπράβο, μπράβο, μπράβο !!!

fractal είπε...

Άιναφετς

Αγαπημένη μου μάγισσα.
Όπως πάντα τα λόγια σου βρήκαν αλάνθαστα το μονοπάτι της καρδιάς.
Ναι! Να ξαναγυρίσουμε στη φτώχεια.
Και μόνο για τα παιδιά αξίζει να ξαναγυρίσουμε στα χρόνια της φτώχειας. Τότε που με ματωμένα γόνατα, με ένα φρούτο ή μιά φέτα ψωμί στο χέρι, κοινωνούσαμε κάθε απόγευμα τη χαρά της ζωής.
Δεν είχαμε βλέπεις computers, video-games,και κινητά.
Είχαμε τη ζωή που μας περίμενε έξω από την πόρτα, στη θάλασσα στα χωραφια στη γειτονιά.
Είχαμε τον κόσμο ολόκληρο.
Και μια στρατειά μάγισσες..και μάγους να μας δείχνουν τα αστέρια.
Και εκεί ανάμεσα στα αστέρια να ψάχνουμε για το δικό μας αστέρι. Το κατάδικό μας όνειρο.

fractal είπε...

dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα)

Δημήτρη. Μπήκα βιαστικά. Μόλις ολοκληρώσω τις απάντήσεις εδώ θα ξαναμπώ.
Θα τα πούμε πάλι.
Εδώ στο σπίτι γίνονται κάποιες εργασίες που με εχουν συνεχώς σε αναστάτωση.
Καλό μεσημέρι.

fractal είπε...

Poet

Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και για την επίσκεψή σου στο φτωχικό μου.
Εύχομαο να τα΄λέμε πιό συχνά, αν και τον τελευταίο καιρό, αποφάσισα να μείνω λίγο πιό μακρυά από το blogging
Καλό απομεσήμερο .

Αστρο - Συμμορίτες είπε...

Τα διαβάσαμε αλλά είναι αδύνατον να σχολιάσουμε άλλο κάτι που προκαλεί ασφυξία και αγκύλωση.
Απλά ενημερώνουμε για την παρουσία μας και ευχόμαστε καλό ΣΚ όσο γίνεται..

φτερό στον άνεμο... είπε...

Φρακταλάκιιιιιιιιι, εδώ είμαι!!!

Καλά έκανες και τα μοιράστηκες αυτά τα δύο σπουδαία κείμενα.

Κυρίως όμως, καλά έκανες που δεν σιώπησες, για να παραδειγματίζονται και ορισμένοι σιωπηλοί, ονόματα δεν λέμε χεχε :)

Το φτερό έχει πάρει ένα φλάμπουρο και τρέχει....

Αχ, και ουφ και ωχ!!!!

Φιλιά πολλάαααααααααααααααααααα

fractal είπε...

Αστρο - Συμμορίτες

Καλημέρα σας..
Ευχαριστώ για την παρουσία σας.
Μου έδωσε την ευκαιρία να περάσω από το ιστολόγιό σας.
Είναι πάντα μια διαφορετική φωνή καθώς έρχεται από τις παρατηρήσεις των ουράνιων σωμάτων...
Αν και τα Γήϊνα "σωματα" βαρύνουν τόσο πολύ την ψυχολογία μας, μας κάνεται να κοιτάζουμε για λίγο τον Ουρανό.

fractal είπε...

φτερό στον άνεμο


Eπί τέλους τερατάκι έδωσες...σημεία ζωής (Σημεία και τέρατα που λένε?...έ...καμιά σχέση)
Λοιπόν θα τελειώσεις καμιά φορά τη γύρα?
Άντε μαζέψου και δεν αντέχω άλλο τη στέρησή σου...
Χίλια φιλιά μείον ένα

nikiplos είπε...

καλησπέρα, φράκταλ αγαπημένο...

Και οι δυό επιστολές που επισυνάπτεις, καθορίζουν μιαν υποτίθεται υπεύθυνη κοινωνική συμπεριφορά. Η μια από έναν πολίτη και η άλλη από έναν στυλοβάτη του οικονομικού συστήματος. Δυστυχώς και οι δυό δεν είναι παρά μοντέλα-παραδείγματα και καμία σχέση δεν έχουν με το στατιστικά σημαντικό δείγμα πολιτών της χώρας μας.

Και εντάξει ο δεύτερος είναι μια άποψη αν θέλουν οι "στυλοβάτες" μας την ακολουθούν (ούτε ψύλος στον κόρφο τους). Ο πρώτος όμως είναι ένα παράπονο κραυγή που δεν είμαστε κοινωνία και έχουμε αποδομηθεί τελείως?

Διότι όταν κάνω ότι μου γουστάρει, παρακάμπτω τις ουρές, γράφω στα παλαιότερα των υποδημάτων μου τα απαγορευτικά κλπ τότε τι άλλο παρά αντικοινωνική-αντιδραστική συμπεριφορά επιδεικνύω?

Και ποιό είναι το ορθότερο? Να κλειστούν στη φυλακή "τα λαμόγια" οι "κλέφτες" και οι "άλλοι" (ποτέ εμείς) που φταίν ή να τιμωρηθούν παραδειγματικά εκείνοι που επιδεικνύουν αντικοινωνική συμπεφορά?

Και αν τα αιτήματα να τιμωρηθούν οι πρώτοι πληθαίνουν (τώρα που το άπληστο ατομικό μας συμφέρον μάλλον είναι ... χαμένο όνειρο), που είναι τα αιτήματα και οι κινητοποιήσεις ή "οι κοινωνικοί αυτοματισμοί" για να τιμωρηθούν οι δεύτεροι?

και για μένα καλό μου αυτό είναι το χειρότερο....

σε φιλώ

fractal είπε...

Καλέ μου Nikiplos
Mέρος της αντικεινονικής συμπεριφοράς και συμβολή στην αποδόμιση της κοινωνίας μας δεν είναι και το να δίνουμε δύναμη (με την πράξη ή παράληψη, δηλ με ψήφο η ανοχή) στα "λαμόγια " και τους "κλέφτες"
Επομένως έχεις δίκιο όταν λες πως πρέπει να υπάρξει κοινωνικός μηχανισμός να τιμωρεί τους δεύτερους που για ψίχουλα απολαβών δείνουν δύναμη στους πρώτους.
Στις μικρές κοινωνίες συνέβαινε να υπάρχει κάποτε το αίσθημα της ντροπής.. Τώρα δυσκολευόμαστε να το βρούμε και αυτό.
Ένας χυδαίος λαϊκισμός σάρωσε τα πάντα...
Αν είσουν κομματικός δεκαενέας, το κόμα υποστήριζε κάθε παράνομη πράξη σου. Και τρέξαν όλοι να ενταχθούν στον κομματικό στρατό!
Ύστερα δόθηκαν χρήματα (επιδοτήσεις, παράνομες συντάξεις κλπ) και οι άνθρωποι τρελλάθηκαν ...
Βρίσκομαι από χθες σε ένα φτωχό χωριό της Αιτωλοακαρνανίας...
Είμουν σε μια επίσκεψη ανθρώπων που γνώριζα πρώτη φορά.
Οι άνθρωποι αυτοί μόλις μου έλεγαν πως είχαν κουραστεί από την καλλιέργεια του μεγάλου αμπελιού τους...
....Μου έκαναν την τιμή (κατά τη γνώμη τους) να βάλουν στο τραπέζι άντί κρασί...ουίσκυ και να με ρωτήσουν τι μάρκα προτιμώ...!!!!
Δεν βάζω στο στόμα μου οινόπνευμα, παρά σε εξαιρετικές περιπτώσεις..
Αλλά ήπια το κρασί του αμπελιού τους, και ήπια παρά πάνω από όσο ήθελα. Στο λόγο μου μέσα μου έκλαιγα για την κατάντια της κοινωνίας μας...

fractal είπε...

Nikiplos η πρώτη φράση του πιό πάνω κειμένου τελειώνει με ερωτηματικό.

saltatempo είπε...

Εξαγόρασαν με επιδοτήσεις το μέλλον μας, και κάποιοι σαν μαλάκες
νόμιζαν πως τους πιάσαμε κορόιδα. Ζωή με επιδότηση όμως
σημαίνει εξάρτηση και χάσιμο της αξιοπρέπειας.
Μόνο αν παραδεχτούμε πως αυτή η λογική ηττήθηκε πως έκλεισε
με τον ποιο θλιβερό τρόπο τον κύκλο της μπορούμε
να αναζητήσουμε διέξοδο.

Τα μυαλά και οι ιδέες χρεοκόπησαν πολύ πριν την οικονομία,
δεν φτάνει ο θυμός, πρέπει να απαντήσουμε πειστικά γιατί
ο δικομματισμός που κυβέρνησε μετά την μεταπολίτευση
συγκέντρωσε τόσο μεγάλα ποσοστά.

Για να φτάσουμε εδώ εξαγοράστηκαν συνειδήσεις χαλάρωσαν ήθη,
άνθρωποι(πελάτες) για λίγες σταγόνες ευτυχίας στραπατσάρισαν
την αξιοπρέπεια τους Υπηρετώντας κόμματα αφεντικά … με το
αζημίωτο φυσικά. Το πάρτι με τα χρήματα του ελληνικού λαού
είχε και τα χρυσοφόρα αποφάγια, τους αρκούσαν…..

Οι ίδιοι άνθρωποι σήμερα φωνάζουν να καεί το μπουρδέλο η
βουλή, αφού έκαψαν το μυαλό τους σε ψεύτικους κόσμους
είναι έτοιμοι να παραδοθούν στα πιο άγρια ένστικτα τους,
σαν απατημένοι σύζυγοι, αυριανοί πελάτες του Καρατζαφέρη.
Να τους θυμίσω απλώς πως για να λειτουργεί αυτό το «μπουρδέλο»
χιλιάδες άνθρωποι δώσανε αγώνες πήγαν εξορία και κάποιοι το
πλήρωσαν με τη ζωή τους.

Οι ευθύνες του δικομματισμού είναι τεράστιες,
για αυτή τη σήψη δεν μπορεί όμως αυτές να
μαγαρίσουν όλο τον πολιτικό κόσμο.
Να τους χρεώσουμε τις ελεεινές πολιτικές που
στέλνουν στη φτώχεια χιλιάδες ανθρώπους, ναι
πως δανειζόμαστε από την Ευρώπη για να
αγοράσουμε αεροπλάνα και φρεγάτες, ναι
πως είναι κατώτερη των περιστάσεων σε
αυτές τις δύσκολες στιγμές , ναι

Ε, ας τους στείλουμε σπίτι τους, το ζητούμενο
βέβαια είναι τι θα έρθει γιατί σε αυτό το αδιέξοδο
της πολιτικής ζωής συνέβαλε και ο κόσμος βάζοντας
διαχειριστές της κρίσης αυτούς που την δημιούργησαν!!
Γιατί άραγε;

...........Οι λέξεις αμήχανες, αδυνατούν να εκφράσουν τις σκέψεις.
Αυτό που μένει είναι η σιωπή της περισυλλογής και τα τραγούδια
που εκφράζουν την οργή και τα συναισθήματα όσον ακόμα αντέχουνε.

Τα υπόλοιπα θα τα πούμε στους δρόμους!!! Δημήτρης Θ.

fractal είπε...

saltatempo

Δημήτρη.
Εκπληκτικό το κείμενό σου, κάθε του λέξη νυστέρι στο απόστημα.
"Μόνο αν παραδεχτούμε πως αυτή η λογική ηττήθηκε πως έκλεισε
με τον ποιο θλιβερό τρόπο τον κύκλο της μπορούμε
να αναζητήσουμε διέξοδο"
Η απόλυτη αλήθεια..
Αυτή που κάνει τις λέξεις μάχημες.
Και τους δίνει περιεχόμενο.
Ναι θα ξαναπάρουμε τους δρόμους.
"σαν αλλοτε να στήσουμε χορό"
Ευχαριστώ που τίμησες το χώρο μου με το ξέσπασμά σου.
"Τα υπόλοιπα θα τα πούμε στους δρόμους".

astria είπε...

fractal μου, άργησα πολύ να έρθω, όμως τα διάβασα όλα, τα της ανάρτησης και τα των σχολίων.

Δεν θα μπορούσες εσύ να λείπεις τώρα, αλλά δεν μπορείς να λείψεις από δω και πέρα. Όχι μόνο γιατί σ' αποθύμησα (και μου λείπει τόσο η γραφή σου), όμως ακόμα πιο πολύ για τη σκέψη και τη φωνή σου και όσα με τον μοναδικό σου τρόπο καταθέτεις στα δύσκολα και στα όμορφα. Και για την ευδιάκριτη αγάπη σου γι' αυτό τον τόπο και κάθε τι δικό του, από τον αέρα και τον ουρανό του, την γη και τους καρπούς της, τα τραγούδια της ψυχής του κόσμου του... (ε, βέβαια λιγουλάκι πάνω από όλα η Χίος:)))

Ίσως πρέπει ν΄αφήνουμε όλοι πιο συχνά να μιλάει και να την ακούμε μια καθαρή φωνή που μπορεί να κοιτάει τον καθένα απ' ευθείας στα μάτια και πρώτα από όλα να σκύβει να συνομιλάει με το μέσα μας.

Αγαπημένο μου τρεχαντηράκι, να είσαι εδώ ε; σε έχουμε ανάγκη:))
Μια καληνύχτα:)

fractal είπε...

Αγαπημένη Αστρια..
Άργησα και εγώ να έρθω εδώ..Πολύ περισσότερο από κάθε άλλο.
Είπα σιγά-σιγά να ξεφορτώσω.
Να φύγω λίγο, με μόνο φορτίο την ελαφρότητά μου.
Είπα να πάρω μαζύ μου, για φυλαχτό την αγάπη σας...(ε...να έχει και η φυγή μου τον επιούσιο...)
Καλή μου, Άστρια το ηχείο της ψυχής σου δεν θα σταματήσει να μεταδίδει την μουσική που συμπήκνωσε από τις πολύ όμορφες στιγμές που ζήσαμε εδώ μέσα μερικοί άγνωστοι, αλλά τόσο αγαπημένοι φίλοι.
Θα έρχομαι όμως πάντα καμικάζι, σαν τον εγκληματία που επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος..
Γιατί είναι αλήθεια πως δεν μπορώ να "σωπάσω μέσα μου την ομορφιά του κόσμου"

Άστρια είπε...

φιλαράκι μου, σ' ευχαριστώ από την καρδιά μου για τον πλούτο που μας χάρισες!
φιλάκι καληνύχτας, όλα καλά θα πάνε!
θα σου γράψω:) θα σου γράφω:)

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΕΡΑΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΧΑΜΟΓΕΛΑ.

Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης είπε...

Φρακταλάκι-τρεχαντηράκι-Ξένια μου.

Μα πάνω από όλα...

Ν Ο Ν Α Μ Ο Υ ! ! !

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΥΤΥΧΙΑ

!!ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ!!

fractal είπε...

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS

Ευχαριστώ καλέ μου Σκρουτζάκο.
Πάντα συνεπής στις ευχές σου και στον καλό σου λόγο.
Την αγάπη μου!

fractal είπε...

ΙΩΑΝΝΗ μου
Μα όλα πιά!
Να μην σου ξεφύγω από κανένα προσδιορισμό!
Παναγία μου!
Η ολιστική αγάπη για τη Νονά..
Να είσαι καλά γλυκιέ μου..
Ευλογία η αγάπη σου.
Καταλαβαίνεις πόση δουλειά μπορεί να έχω εδώ, που είμαι ακόμα μακρυά από τον τόπο μου.
Τα φιλιά μου

DarkFlow είπε...

Έχουμε όλοι μερίδιο ευθύνης. Από που βγήκαν αυτοί οι άνθρωποι που μας κυβερνούν; Ποιος τους τοποθέτησε στη θέση που βρέθηκαν και βρίσκονται; Μήπως ήρθαν από άλλο πλανήτη; Μήπως μας τους επέβαλε κανείς πέρα από τη δική μας θέληση; Είναι λαμόγια γιατί είμαστε λαμόγια. Είναι κλέφτες γιατί είμαστε κλέφτες. Είναι ασύδοτοι γιατί είμαστε ασύδοτοι.

Φτάσαμε πια όμως σε μια στιγμή συνειδητοποίησης. Αυτό ακριβώς που λες για την εσωτερική επανάσταση. Και είναι ηλίθιο να πιστεύουμε ότι ατομικά ή κοινωνικά τα κόμματα θα μας βοηθήσουν.

ΚΑΙ ΝΑΙ ΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΠΟΥ ΕΠΙΘΥΜΩ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΑΝΕ ΦΥΛΑΚΗ. ΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ. ΚΑΘΑΡΣΗ ΤΩΡΑ. ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΑΥΤΟ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ. ΔΕΝ ΜΙΛΑΩ ΓΙΑ ΕΚΔΙΚΗΣΗ. ΜΙΛΑΩ ΓΙΑ ΚΑΘΑΡΣΗ,

Υ.Γ. Στις επόμενες εκλογές ας τους δώσουμε ένα πολύ καλό μάθημα. Όχι άκυρα, ούτε αποχή. Γιατί θα βγει κυβέρνηση συνεργασίας και θα τους έχουμε και τους δύο πια στο κεφάλι μας.

ΑΣ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟ ΚΟΜΜΑ. Στην τελική, πόσο χειρότερα μπορεί να γίνουν τα πράγματα?

Αγαπητό μου fractal συγνώμη για την έκρηξη οργής αλλά έχω φτάσει πια σε οριακό σημείο με αυτή την κατάσταση. Μήπως λοιπόν πρέπει όλοι να ενωθούμε (bloggers και γενικότερα) και να σκεφτούμε μια έκφραση διαμαρτυρίας που θα μπορούσε να φέρει κάποια αποτελέσματα? Ας ενώσουμε τις φωνές μας ΤΩΡΑ.

IonnKorr είπε...

Ξένια

Πέρασα να δω τι κάνεις?
Πως είσαι?
Που βρίσκεσαι?
Είσαι καλά?
Είσαι μελαγχολική?
Είσαι αισιόδοξη?

αστυάνακτας είπε...

Καλησπερίζω...
εύχομαι να είσαι καλά...σε σκέφτομαι...σε διαβάζω....βλέπω τις ωραίες φωτογραφίες σου...

Poet είπε...

Σκέφτηκα ότι και μια καλημέρα ακόμη είναι μερικές φορές σημαντική. Καλή σου μέρα.

fractal είπε...

dark flow
Καλή σου ημέρα.
Το σχόλιό σου μου θύμισε ένα κείμενο που είχα γράψει για μια εφημερίδα που μιλούσε για κάθαρση με την ευκαιρία ενός σκανδάλου που είχε ξεσπάσει τότε.
Θυμάμαι πως το διαπερνούσε αυτό το ίδιο αίσθημα οργής. Και θυμάμαι πως είχε ενισχύσει αυτό το αίσθημα ένα γράμμα του Κοραή σχετικά με τα κριτήρια επιλογής των πολιτικών από τους πολίτες. Το γράμμα απευθύνονταν στους πολίτες του νεοσύστατου τότε Ελληνικού κρατιδίου. Όσο και αν αμφισβητείται τώρα ο Κοραής (κυρίως για την παράληψη αναφοράς του στην Βυζαντινή ιστορία της Ελλάδας)η εκπληκτική προσέγγιση του θέματος με είχε συγκλονίσει... Πίστευα και πιστεύω πως το θέμα της κάθαρσης (πολύ σωστή η διευκρύνιση,όχι της εκδίκησης) είναι υπόθεση δική μας... Αλλά..

fractal είπε...

dark flow (συνέχεια)

Αλλά.. πριν λίγες μέρες ο κύριος που οδηγούσε το ταξί που με έφερνε σπίτι από μακρυνή απόσταση, σε όλη τη διαδρομή μιλούσε με αγαναχτιση και οργή για τους πολιτικόυς μας,τους οποίους στόλιζε με δύσωσμα επίθετα. Και φτάνοντας κατέληξε στην εξης "ριζοσπαστική" δήλωση:
Δεν θα ξαναψηφίσω κόμμα. Θα ψηφίζω στο εξείς όποιον διορίσει την κόρη μου που έχει τελειώσε δυό χρόνια τώρα το λύκειο και δουλεύει μεροκάματο στη συσκευασία πορτοκαλιών.. Τον ρώτησα αν θα ψήφιζε,με αυτό το αντάλλαγμα και τον πολιτικό που αποδεδειγμένα ήταν κλέφτης. Μου απάντησε χωρίς δυσταγμό καταφατικά.
Του απάντησα πως, έχω τελειώσει πανεπιστήμιο αλλά δεν θα με πείραζε να συσκευάζω πορτοκάλια σε όλη μου τη ζωή, προκειμένου να ψηφίσω ένα πολιτικό κλέφτη..
Τότε μου είπε... "αν δεν αλλάξεις μυαλά δεν θα καταφέρεις τίποτα στη ζωή σου..."
Καταλαβαίνεις πόσο μακρύς είναι ο δρόμος για την κάθαρση.. Κουράγιο

fractal είπε...

IonnKorr

Ιωνα
Για απάντηση στην ερώτησηή σου
θα χρησιμοποιήσω μια λέξη από την διάλεκτη των Ιώνων που ίσως να ξέρεις. Αν όχι ψάξε να την βρεις..

"κουδρουβαλώ"
Αναφέρομαι στον τόπο, στην διάθεση, στο χρόνο τον πρωσωπικό και τον ιστορικό...
Και σε ευχαριστώ που πέρασες από το ερείπιό μου. (Λόγω εγκατάληψης το σπίτι μου έχει γίνει ερείπιο)..

fractal είπε...

αστυάνακτας

Δεν μου φτάνει καλό μου εγγονάκι.
Δεν μου φτάνει..
Έχω γεράσει πιά και έχω γίνει... απαιτητική.

fractal είπε...

Poet

Όχι απλά σημαντική ποιητή μου..
όχι απλά..
Είναι μια διαταγή..και την αποδέχομαι αδιαμαρτύρητα...
"Όταν μου πουν τα σύννεφα ταξίδεψε,,ταξιδεύω.."
Έτσι διατάζω και εγώ εσένα.
Να έχεις μια υπέροχη μέρα..

DarkFlow είπε...

"Για να γυρίσει ο ήλιος, θέλει δουλειά πολλή', αγαπημένο μου fractal. Η κάθαρση πρέπει να αρχίσει πρώτα από εμάς. Μέσα μας. Κι αυτό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι. Αν δεν αλλάξουμε το τρόπο που κοιτάζουμε τον κόσμο, τότε αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ.

Υ.Γ. Ευχαριστώ για το μουσικό άκουσμα. Πολύ όμορφη χειρονομία.