Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

Του Ανέστη


.
Επί τέλους επέστρεψα στην Ιθάκη μου..

Κάτι λιγότερο από χρόνο κράτησαν τα ταξίδια μου στις γειτονιές του κόσμου.
Μου έλειψε το Νησάκι μου.
Η πηγή που ανεφοδιάζω την κινητήρια αδράνειά μου.
Το μπαλκονάκι του Αιγαίου, όπου τις άγρυπνες νύχτες ξετυλίγω το νήμα της άκρης του πλεκτού της Ζωής μου.
Να μείνει ξέπλεκο και ελεύθερο, για να το προεκτείνω μέχρι την άκρη του μυστηρίου.
Στοιβάζω τον ένα εαυτό μου πάνω στον άλλο , σε μια μικρή άκρη του χρόνου και του χώρου.
Να αφήσω ελεύθερο χώρο για το τριζόνι να απλώσει τα μακρόσυρτο τραγούδι του..
Το θυμάσαι...?


"Τρι και τρι και τρι και τρι..τι γλυκιά πουν η ζωή..
Τι γλυκιά και τι πικρή..τρι και τρι και τρι και τρι.."
Έφτασα και ίσα-ίσα πρόφτασα το μνημόσυνο του Ανέστη!.

Ο Ανέστης....
Ένας ψαράς του χωριού μου, που βρίσκονταν σε συνεχεί πόλεμο με τους γλάρους προκειμένου να υπερασπιστεί το ψωμί της οικογένειάς του.


Στα κουπιά της βάρκας του, ήταν πάντα κρεμασμένα χταπόδια που λιάζονταν πριν πουληθούν στις ψαροταβέρνες του μικρού μας λιμένα...
Αυτό το ήξεραν καλύτερα από όλους μας, οι γλάροι και οι σφήκες..
Και ενώ για τις σφήκες είχε βρεθεί η λύση για να προστατεύει τα χταπόδια του, για τους γλάρους φαίνεται να μην υπήρχε .

Και οι γλάροι , που όπως καθε λογής αρπαχτικά είχαν αποθρασυνθεί, κατέβαιναν από τον ουρανό να αρπάξουν τα χταπόδια, ακόμα και όταν ο Ανέστης τους παραφύλαγε ξαπλωμένος μέσα στη βάρκα του, μέχρι να το πάρει ο ύπνος..
Την τελευταία φορά που είδα τον Ανέστη ήταν τον περασμένο Σεπτέμβρη, ένα πρωϊνό που ο πόλεμος με τους γλάρους, ήταν σε πλήρη εξέλιξη.
Εκείνος σγούριζε το χταπόδι πάνω στο βράχο που είχε δεμένη τη βάρκα του, ενώ δυό τρεις γλάροι ορμούσαν να του το αρπάξουν μέσα από τα χέρια του.
Σταματούσε ο Ανέστης το σγούρισμα, έδιωχνε τους γλάρους, και προσπαθούσε να συνεχίσει τη δουλειά του.

Οι γλάροι όμως αποθρασυμμένοι δεν σταματούσαν τις επιθέσεις..
Ο Ανέστης κάποιοα στιγμή, απελπισμένος, σήκωσε τα χέρια ψηλά και σαν ιέρεια σε αρχαία τραγωδία άρχισε να ξεφωνίζει βαρειές κατάρες στους γλάρους....
Κατάρες ανατριχιαστικές, που έβγαιναν σαν λάβα κόλασης μέσα από την ψυχή του..
Κατάρες που φόρτωναν στα φτερά των γλάρων την πίκρα και τον σκληρό αγώνα της επιβίωσης μιας ολόκληρης ζωής..
Να φύγουν από την ψυχή του, να ξελαφρώσει...
Να πετάξουν μακρυά..
Μα οι γλάροι δεν υποχωρούσαν ούτε με τις πέτρες ούτε με τις κατάρες που τους εκσφενδόνιζε.
Είχαν βάλει στόχο το χταπόδι και δεν υποχωρούσαν.
Ώσπου, είδα τον Ανέστη να γονατίζει, να σκίζει το πουκάμισό του, να βάζει το χταπόδι μέσα στον κόρφο του, να υψώνει τα χέρια του προς τους γλάρους που φτερούγιζαν σε ύψος μερικών μόλις μέτρων πάνω από το κεφάλι του, και να τους φωνάζει.. " Την καρδιά μου να μου πάρετε, όχι το χταπόδι ..."


Όταν γύρισα μετά από δέκα μήνες απουσίας στο μικρό μου χωριό, στις ανατολικές εσχατιές του Αιγαίου, ήταν η ημέρα που οι χωριανοί είχαν το μνημόσυνο του Ανέστη.
Μετά την τελετή κατέβηκα στο λιμανάκι μας.
Η Βάρκα του Ανέστη ήταν δεμένη στη θέση της.
Τα κουπιά χωρίς χταπόδια , στάλαζαν το κόκκινο χρώμα τους μέσα στα ήσυχα νερά του λιμανιού..
Μερικοί γλάροι πετούσαν μακρυά, κοντά στο φάρο στο έμπα του Λιμένα μας.
Έριξα μερικά κόλλυβα πάνω στο βράχο που συνήθιζε να σγουρίζει τα χταπόδια του ο Ανέστης..
Κανένας γλάρος δε φάνηκε.
Είχαν περάσει σαράντα ημέρες!!!!.
Πάνω στα ψηλά αλμυρίκια λίγο πιο πέρα τα τζιτζίκια γάβριζαν.
Ύστερα σταμάτησαν και μόνο ένα, συνέχισε το τραγούδι ..
Θα ήταν από την ψυχή του Ανέστη που ανάλαφρη και φιλιωμένη πιά με τους γλάρους του μικρού μας Λιμένα, πετούσε ψηλά ....
Πάντως είμαι σίγουρο, ότι τραγουδούσε το παλιό εκείνο τραγούδι που πάντα να θυμάσαι:
"Τρι και τρι και τρι και τρι τι γλυκιά πουν η ζωή
Τι γλυκιά και τι πικρή, τρι και τρι και τρι και τρι.."

81 σχόλια:

logia είπε...

καλώς ήρθες fractalaki

κρίμα που ο δρόμος της επιστροφής συνάντησε το φευγιό ενός φίλου
αλλά έτσι είναι η ζωή

σε γλυκοφιλώ καλό μου fractal

Artanis είπε...

Ο Ανέστης σου, μου θυμίζει έναν Λεμονή, που χάθηκε σε ένα μπουρίνι, πριν από 20τόσα χρόνια...
Νά 'σαι καλά που μου τον θύμισες...

koulpa είπε...

ax κι εγώ θα ήθελα να μένω σε ένα νησάκι.. μικρό.. κι απόμερο.. αλλά τι θα ετρωγα; που θα έμενα;..
καλως ήλθες λοιπόν.. κι ο ανέστης.. να ζήτε να τον θυμάστε..
αχ αρτάνις.. μακάρι όλοι σε ένα μπουρίνι να χανόμαστε.. κι όχι παραπεταμένοι σε κάποιο κρεβάτι του ΕΣΥ..
καλησπερούδια :):)

Άιναφετς είπε...

Αχ καλώς το Φρακταλίδιο μας...αν ήξερες πόσο μου έλειψες!
Επιτέλους απολαμβάνεις το νησάκι σου με τα όμορφα του και με τα δύσκολα του...είμαι στην Σκιάθο για τις γνωστές "ετήσιες" οικογενειακές υποχρεώσεις!
Πολλά ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ!

Ανώνυμος είπε...

Στο προηγούμενο πόστ είδα την Αλωνιά μου, επιμελώς έκρυψες το μυστικό της - και καλά έκανες- , σ΄αυτό πέρασες τίς καστρόπορτες......
Να δώσεις ένα φιλάκι στο παιδάκι με την κιθάρα.
Καλό ταξίδι στον φίλο σου τον Ανέστη.

Poet είπε...

Συγκλονιστικό ! Ποτέ μου δεν μπόρεσα να συμβιβαστώ με το «έτσι είναι η ζωή», Νέλλη μου.

logia είπε...

@Poet

και ποιός είπε φίλε μου, οτι το να κατανοούμε τα γεγονότα σημαίνει οτι συμβιβαζόμστε;
Πρόσφατα έφυγε από κοντά μας παλικάρι 25 χρονών ξαφνικά και χωρίς αιτία
μόνο που έβλεπα, που βλέπω, που νιώθω τη μάνα του και φίλη μου τρελαίνομαι
δεν το αντέχεις
όμως δεν παύει να είναι ο θάνατος ένα γεγονός που συμβαίνει...

logia είπε...

@Poet

και ποιός είπε φίλε μου, οτι το να κατανοούμε τα γεγονότα σημαίνει οτι συμβιβαζόμστε;
Πρόσφατα έφυγε από κοντά μας παλικάρι 25 χρονών ξαφνικά και χωρίς αιτία
μόνο που έβλεπα, που βλέπω, που νιώθω τη μάνα του και φίλη μου τρελαίνομαι
δεν το αντέχεις
όμως δεν παύει να είναι ο θάνατος ένα γεγονός που συμβαίνει...

Παιχνιδιάρης είπε...

" Την καρδιά μου να μου πάρετε, όχι το χταπόδι... "

Και οι γλάροι τελικά τον άκουσαν.

Και τώρα, ελεύθερη απ' το σώμα των παθών και το νου που συνήθισε να αντιλαμβάνεται και να ερμηνεύει τον κόσμο μέσα από το πρίσμα των εγωιστικών επιθυμιών, μια καρδιά φτερουγίζει ανάλαφρα μέσα στο άπειρο.

fractal είπε...

logia

"Ωστε δεν με ξεχάσατε?

Μόλις γύρισα από τη θάλασσα..
Εκείνη με παρότρυνε να ανοίξω το μπλόγγ μου..
Εγώ φοβόμουν..
Πως αν το άνοιγα θα έβρισκα μόνο τις αράχνες να με περιμένουν..

Στην Κιβωτό της αγάπης σας λοιπόν, χωράει
και η δική μου σωτηρία?.

fractal είπε...

Artanis

Πόσο με έκανες να χαρώ που πέρασες από εδώ καλή μου.. Πόσους μήνες είχαμε να μιλήσουμε, ούτε που θυμάμαι..
Ναι, όλοι αυτοί οι άνθρωποι της θάλασσας μοιάζουν τόσο πολύ, όσο ξεχωριστοί είναι..
Φιαγμένοι από το ίδιο υλικό.
Όπως στα αλήκτυπα, η θάλασσα τους έχει δόσει μορφή και σχήμα.
Και ένα μυστήριο και μια αντοχή..
Όσο πιό πολύ τα βλέπεις τόσο ξεχωρίζεις επάνω τους μορφές...
Άγιοι, τρελοί, αλήτες έχουν αφήσει επάνω τους τα ίχνη της μορφής τους...

Υ.Γ
Σίγουρα δεν θα ξέρεις τη λέξη αλήκτυπα..
Είναι τα ξερά ξύλα με τα περίεργα σχήματα συνήθως λευκού χρώματος, που βρίσκουμε πεταμμένα από τη θάλασσα στις παραλίες μετά από τρικυμίες..
Η λέξη σημαίνει "χτυπημένα από τη θάλασσα" Τουλάχιστον αυτή την ερμηνεία εχω δώσει εγώ..

fractal είπε...

koulpa

Καλέ μου πρωτομάστορα..
Ο τόπος μας γεμάτος Νησιά.
Και δεν είναι δύσκολη η επιβίωση αν έλαχιστοποιήσεις τις ανάγκες που στην πόλη φαντάζον ανελαστικές...
Με μια δοκιμή τώρα το καλοκαίρι θα το διαπιστώσεις..
Για ότι χρειαστείς στη διάθεσή σου..
Ευκαιρία για να συνεχίσω και εγώ την ξυλογλυπτική που αφησα στη μέση..

fractal είπε...

Άιναφετς

Καλώς τη μάγισσα..
Ωφείλω να σε προειδοποιήσω πως εδώ έχεις ισχυρούς και οργανομένους ανταγωνιστές...
Θαλασσα, φεγγαράδες, πηγές, ρεματιές, μουσική.. Α΄΄δεν μπορώ να σου τα πω όλα. Τα υπόλοιπα θα τα μάθεις μόνη σου.
Γιατί μην ξεχνάς πως έχεις και εδώ κάποιες υποχρεώσεις..
Από πέρσυ το καλοκαίρι.
Και η Σμύρνη ?
Τι να κάνει κιαυτή. Περιμένει..
Και αδημονεί..

fractal είπε...

Τhalassokrator

Καλώς τον ..
Αν αποφασίσεις να δέσεις το ζωνάρι σου, πόσο αλλιώτικος είσαι..
Κι όμως την Αυλωνιά δεν την γνώρισες..
Δεν πήγες στο καμπαναριό και ούτε στη σπηλιά της Κίρκης..
Δικαιολογημένα, αφού δεν είχες το κλειδί για να περάσεις στην αντίπερα όχθη....Άλλη φορά να προσέχεις.
Το παιδί με την κιθάρα, εισπράτει κάθε βραδυ το φιλί του. Εξ άλλου και να το ξέχναγα, θα μου το θύμιζε.
Από μακρυά με φωνάζει και μου κάνει συνιάλλο.
Η μητέρα του, σου στέλνει τα χαιρετίσματα.

fractal είπε...

Poet

Πεθαίνουν και πολλές φορές πριν γεράσουν, ακόμα και τα ποιήματα..
Αυτά μάλιστα πεθαίνουν πολλές φορές πριν γεννηθούν.
Νεκροταφεία ποιημάτων τα τετράδιά μου.
Χωρίς καν σταυρούς.
Σε κενοτάφια..

fractal είπε...

Παιχνιδιάρης

Παιχνιδιάρηδες στο χωριό μου λέμε τους οργανοπαίχτες..
Φαίνεται πως η μουσική των λόγων σου ήταν η νονά σου..
Όντως, Ο Ανέστης τωρα συντροφεύεται από τα σμήνη των γλάρων.
Είναι πολύ δυσκολο να τον ξεχωρήσεις άνάμεσά τους.
ϊσως να είναι ανάμεσα σε εκείνουν που κάθονται στην πλώρη της βάρκας του Κάποιο απόγευμα θα προσπαθήσω να τους πλησιάσω χωρίς τα μαύρα γυαλιά μου.

Side21 είπε...

Μας έλειψες ...
Κάπου εκεί είναι η θέση σου, η θέση μας ...
Νόστιμον ήμαρ !!!
Στ' αγνάντεμα της απέναντι Μεγάλης Πατρίδας ...
Στον ήλιο και στ' αλάτι και στην πέτρα του Αιγαίου μας !!!
Εκεί να ραβο-ξηλώνουμε τα χνάρια της ύπαρξής μας ...
στην πάλη ανάμεσα σε "γλάρους" κι "ερυνύες" !!!

Ανώνυμος είπε...

Σ΄ευχαριστώ για το post. It made my day που λένε και εδώ στην Αμερική. Και πάλι ευχαριστώ

logia είπε...

ξεχνιέται το fractal καλέ;
Εδώ υπολογιστή δεν έχω και μόλις βρέθηκα σε φιλικό σπίτι μπήκα να δω αν απάντησες!!!!

φιλιά καλό μου,
θα κάνουμε μήνες πάλι να τα πούμε
γιατί δεν βλέπω να ευκαιρώ για νέο υπολογιστή

fractal είπε...

Side21

Αδερφέ μου Αιγαιοπελαγίτη..
Κολυμένοι σαν τα στρείδια πάνω στα βράχια μας..
Εδώ θα μείνουμε.
Απολιθόματα αρχαίων ριζών σε σχηματισμούς ονείρων..
Εδώ. Πάντα θα πέφτουμε και θα σηκονόμαστε αρπαγμένοι από το φουστάνι της μαννας μας της Γης.
Και πάντα σαν τα γεράκια θα ζυγιζόμαστε μεταξύ Ανατολής και Δύσης.

fractal είπε...

Ανώνυμος

Ανώνυμε φίλε.
Πολύτιμο το "ευχαριστώ" που ήρθε από τόσο μακρυά.
Το υποδέχομαι με τις τιμές που του αξίζουν.

fractal είπε...

logia

Γλυκειά μου.
Ευχαριστώ που ξαναπέρασες.
Μαλλον δεν μας χρειάζεται ο υπολογιστής για να επικοινωνούμε.

Ανώνυμος είπε...

Στην Αυλωνιά βούτηξα με τον γιό μου.
Την περπάτησα στον βυθό της.
Είναι γεμάτη πωσειδωνίες.
Το κλειδί πράγματι δεν το βρήκα ...δεν ξέρω γιατι.
Την Κίρκη την φοβάμαι όπως και όλους τους Θεούς, την απέφυγα.
Το Απέναντι όμως δεν το κατάλαβα.
Βοήθαμε.
Με συγκλόνισαν τα χαιρετίσματα της μάνας, με γέμισε χαρά η μνήμη του παιδιού.
Εκτός απο την κιθάρα του κούρδισα και την ματαιοδοξία μου.
Καθόμουν εκεί κάτω απο τους πάπυρους με τις ώρες με τον παπού του και μιλάγαμε για ψάρεμα.
Αναθεμάσε Fractal με γονάτισες.

fractal είπε...

Τhalassokrator

Φευγω τωρα. Εκεί πάω.
Στη σπηλιά της Κίρκης.
Αλλαξες!!!
Ή εγώ δεν είχα καταλάβει τους φόβους σου.
Όπως και νάχει η Αυλωνιά δεν χαρίζεται.
Και για να σου δωσει το κλειδί να περάσεις την αντίπερα όχθη... μμμ.. πρέπει να θυσιάσεις σε μια άλλη θεότητα πολύ αρχαιότερη από τις Ομηρικές!
Οι ποσειδωνίες της Αυλωνιάς (σύμφωνα με την άποψη ειδικού), έχουν ενσωματώσει περισσότερους από 10 αιώνες!
Άν σύρθηκες πάνω τους, ίσως έχεις ελπίδες να σου δοθεί η χάρη της κρυμμένης σπηλιάς..
Και μια συμβουλή..
Ποτέ μην πας με σκάφος.
Πάντα κολυμπώντας, και κουβαλώντας απάνω σου την επαφή με τις Ποσειδωνίες..
Α.. θαλασσοκράτωρ...

Μεγάλη τιμή που μου έκανες!
Να γονατίσω ένα Θαλασσοκράτορα!!!
Ούτε στα πιό τολμηρά όνειρα, ούτε στις πιό τρελές προοσδοκίες.

Γκιωνης είπε...

. Καλώς ήρθες, όλα σε περίμεναν...
. Απόλαυσε τις μυστικές σπηλιές, τις μνήμες, τούς φίλους, και μην αρχίσεις πάλι τις εχθροπραξίες !
. Τουλάχιστον μέχρι το Σεπτέμβρη !

Ανώνυμος είπε...

Και για να σου δωσει το κλειδί να περάσεις την αντίπερα όχθη... μμμ.. πρέπει να θυσιάσεις σε μια άλλη θεότητα πολύ αρχαιότερη από τις Ομηρικές!


Προομηρικη θεότητα?
Που να ψάξω στην Ορφικη ή στου Ησίοδου την Κοσμογονία?

ΑΓΓΕΛΙΚΗ είπε...

Ανθισε η γιασεμιά σου;Το κλήμα κάρπισε;Γέμισε το αυλιδάκι σου φωνές παρεϊστικες; Αχ...να χαρείς...Μόνο τέτοια να μας λές. Θεός ας συχωρέσει αυτούς που έφυγαν κι άφησαν ένα τέτοιο καλοκαίρι ορφανό.
Υ.Γ. Κυκλοφόρησε το νεογένητό μου με τίτλο"Τα Χιώτικα είν' αλλιώτικα" από την Αλφα Πι.
Γι αυτό ίσως χρειαστεί να μαγειρέψεις τον κόκορα. Κοκκινιστό. Ξέρεις εσύ. Φιλιά.

fractal είπε...

Γκιώνης

Ας πόυμε πως προετοιμάζω τον ερχομό μου. ο Ανέστης μου έδωσε ένα μικρό ανασκαφέα να ανασηκώσω τα χώματα, να κάνω τόπο στην επιθυμία. Το ξέρεις δα, μοναχικό πουλί της νύχτας, πως η επιθυμία είναι που καταλαμβάνει τον πιό πολύ χώρο, μεσα στο χρόνο..
Ήρθα με κλαδί ελιάς...
Το καλοκαίρι σταματά κάθε είδους εχθροπραξία..
Να ψάξουμε το επόμενο casus Belli.
Είδα τη Σταγόνα να κάνει καταμέτρηση των πυρομαχικών: "Μαυρα Βόλια" ...λέμε.
Kαι δεν το λέμε μόνο εμείς.. Το λέει και η μηχανή αναζήτησης του Google.
Κάνε μια βόλτα απο εκεί να προετοιμαστεις ψυχολογικά για τη σύρραξη του μέλλοντος..
Εξακολουθω να σε συναντω στους νυχτερινούς περιπάτους.
Με κολακεύει το γεγονός που δεν με φοβάσαι, και συνεχίζεις να τραγουδάς ΄χωρίς να σε ενοχλεί η παρουσία μου..

fractal είπε...

Τhalassokrator

Στην Κοσμογονία να ψάξεις..
Εκείνην που δεν έχει συγραφέα..
Την αρχαίγονη, που συνομίλησε με το χάος.

Υ.Γ
Και ξέρεις κάτι?
Με κατηγόρησες για πολλά.
Και σε κατηγόρησα για άλλα τόσα..
Σου βγάζω το καπέλλο όμως για την εξαιρετικά ευφιή ευεληξία της σκέψης σου...
Νασαι καλά ...μέχρι να ξανατσακωθούμε.. και μετα έχει ο Θεός..

fractal είπε...

ΑΓΓΕΛΙΚΗ

Όλα γλυκειά μου είναι όπως τα ξέρεις..
Το γιασεμί μόνο. Έμεινε ακλάδευτο και έχει μια κάπως ταλαπωρημένη όψη.
Εξακολουθεί όμως να χιονίζει ασταμάτητα στην αυλή μου.
Μόλις κατέβω στην πόλη θα περάσω από τον Αντώνη..
Καλοπερπάτητο το νεογέννητό σου..
Πές το πότε, και ο κόκορας θα ετοιμαστεί στο τσακ.
Ε..δεν μπορούμε ακόμα να στείλουμε το καλοκαίρι στο Ορφανοτροφείο!
Πως το αποφάσισες μόνη σου ερρήμην των "γύρω κύκλω καθή τραπετζομένων και ημών του οικοδεσπότου!!!!"
(Φαντάζομαι πως ξέρεις το Λυμπούσικο ανέκδοτο, βρε)

Ανώνυμος είπε...

Ναι .....την ξέρω.
Με λίγα γράμματα γένους αρσενικού.

Καλό βράδυ αρχόντισσα.

VAD είπε...

Να μείνεις στον αγαπημένο τόπο μεχρι να πιάσει ο χειμώνας:)
Α,οι γλαροι ειναι γνωστοί...ληστές και μοναχοφάηδες!!!

IonnKorr είπε...

Fractal, φράκταλ ....

κάτι μου θυμίζει

α... γεωμετρικό σχήμα!

ναι ήταν κάποτε και κάποιος blogger με το ίδιο όνομα...

ποιός ήταν όμως?????

Δεν μπορώ να θυμηθώ ρε γαμώτο ...

fractal είπε...

Τhalassokrator

Από τις 8 ώρα το πτωί μέχρι αυτή τη στιγμή, σκάβω το κεφάλι μου να βρω ένα τρόπο να σου απαντήσω, σχετικά με τη θυσία στη θεότητα που θα σου δώσει το κλειδί..
Δεν μπορώ να διατυπώσω τις σκέψεις μου. Πάντα κάτι μου ξεφευγει.
΅Εκεί που νομίζω πως τσάκωσα το πουλί στα ξώβεργα, εκεί το βλέπω να φτερουγίζει ψηλά αφήνοντάς μου μόνο μερικά πούπουλα..
Μάλλον δεν θα τα καταφέρω..
Η Μεγάλη θεά, η Πότνια θεότητα, με αρνείται.
Ξέρω πως, αλλά μη μου ζητήσεις να στο εξηγήσω..

fractal είπε...

VAD

Καλό μεσημέρι VAD.
Πόσο καιρό έχουμε να τα πούμε. Νομίζω από τον Απρίλη.
Ναι θα μείνω εδώ. Προς το παρόν δεν υπάρχει πρόγραμμα να ταξειδέψω.
Μόνο τα βράδυα, καθως η όρασή μου δραπετεύει από το ανοιχτό παράθυρο προς το μυστηριώδες σκούρο μπλέ του ουρανού, κάτι απροσδιόριστο τσιμπάει μυαλό και αισθήσεις.
Λέω μήπως είναι το κάλεσμα της Ανατολής.

fractal είπε...

IonnKorr

Αυτά τα παράσιτα οι αράχνες φταίνε.
Ήδη έχω αρπάξει τη σκούπα με το ψηλό κοντάρι και τις κηνυγώ.
Α..μα...πιά δεν τολμά κανείς να αφήσει τα πλήκτρα για λόγο και τρέχουν να κάνουν ιστούς, και μπερδέματα.
Μη σε νοιάζει καλέ μου, σου δίνω το λόγο μου πως θα ενεργοποιήσω τη μνήμη σου.

Margo είπε...

Τι όμορφη είναι η Ιθάκη σου φρακταλάκι μου και ο Ανέστης;
Με συγκλόνισες πάλι με αυτή τη γλυκόπικρη γεύση της ζωής.
Γλάρος μωρέ να γινόμουνα για μία μέρα, να πετάξω όπου λαχταρά η ψυχή μου, θα ακούμπαγα ένα ένα τα νησιά με τις φτερούγες μου και πίσω πάλι στα γνωστά τα χιλιοειπωμένα.
Χαίρομαι που θα είσαι πάλι κοντά μας.. θα είσαι, ναι;)

koulpa είπε...

xaxa fractal μου είχα μια πρόταση τα την ανάφη πριν 10 χρόνια.. αλλά είχα τεράστιες υπαχρεώσεις εδώ.. και η χώρα είναι ψηλά στο βουνό και δε ζέις χωρίς αυτοκίνητο.. :):)
αν χρηάζεστε ένα μάστορα γενικών καθυκόντων στο νησί σου πες μου.. ευκαιρία να κάνεις κι εσύ τον καλφα.. :):)
καληνυχτούδιαααα :):)

fractal είπε...

Margo

Αυτή η επιθυμία να μοιραστούμε τον ουρανό με τους γλάρους, είναι ακριβώς η δραματική γυμναστική της ψυχής μας.
Να πετάξουμε!!...
Μόνο για να συμμορφοθούμε στις εντολές της, στο κάλεσμά της..
Μόνο για εκείνη.

Σας αποθύμησα.. Είπα να επιστρέψω με μικρά βηματάκια.. Όσο μπορώ.

fractal είπε...

koulpa

Περιμένω την απόφασή σου.

koulpa είπε...

xaxa την αποφασή μου επι ποίου θέματος;.. αν έχετε μαστορικήν ανάγκη στο νησί μου λέτε.. :):)
καλησπερούδια :):)

Ανώνυμος είπε...

Εγώ όμως ξέρω.
Ξέρω και την θυσία.
Δεν θέλω να κανω αυτη την θυσία fractal αλήθεια φοβάμαι.
Ειναι ζηλιάρηδες οι Θεοί Fractal δεν ικανοποιούνται μόνο με τις θυσίες.
Εκτός από ζηλιάρηδες είναι και κακοί,κοίτα το παιδάκι με την κιθάρα.
Κοίτα την χήρα μάνα που τα κοράκια περιμένουν να γευτούν.Κοίτα τον Παπού την γιαγιά και την αγωνία τους.
Φοβάμαι τους θεούς καπετανισσα, δεν έχουν ίσο.

Margo είπε...

@θαλασσοκράτωρα.. ένας θεός φοβάται τους Θεούς?????????
Τι να πούμε και εμείς οι κοινοί θνητοί..

fractal είπε...

koulpa

Θα το ερευνήσωμεν επιγόντως..

fractal είπε...

Τhalassokrator

Σήμερα κολύμπησα στις άλλες σπηλιές..
Έδειωξα τα αγριοπερίστερα και τους κορμοράνους και μπήκα.
(Θα σου στείλω φωτογραφίες.)
Ξάπλωσα μπρούμυτα πάνω στα λιλάδια, και άπλωσα την εντός μου θάλασσα με την άλλη θάλασσα.
Κολάτσισα το μεροκαματιάρικο άλλοθι της ζωής μου..
Δοξολόγισα τα εμπόδια..που μου έδωσαν τη δροσερή δικαιολογία της απραξίας μου.
Αθώωσα την λιποταξία μου από το βωμό της θυσίας...
Θαλασσοκράτορα, "θα μείνω πάντα ιδανικός και ανάξιος εραστής" του μεγάλου Ήλιου.
Έχω πάντα κατα νου, πως η κατηγόρια που μου αποδίδεις είναι ο συμβιβασμός.
Αλλά να ξέρεις πως με κατηγορείς για λάθος συμβιβασμό!
Ο μεγάλος συμβιβασμός της ζωής μου δεν είναι αυτός για τον οποίο με κατηγορείς.
Είναι γιατί δεν στάθηκα αντάξιος εραστής του Ήλιου.
Και κείνος δεν με πήρε ποτέ μαζί του.
Στην αντίπερα όχθη!.

Άιναφετς είπε...

Καλημέρα Φρακταλίδιο...
Χα χα χα...δεν τα φοβάμαι τα θαλασσοπούλια σου, τι στο καλό μάγισσα θάμουνα...αχ καλή μου, έπλεξα εδώ στην Σκιάθο με μωρά, απαιτητικούς ηλικιωμένους, με νύφες περίεργες...δύσκολο καλοκαίρι...τι Σμύρνες... τι Πόλεις...έτσι μούρχεται να πάρω το σκουπόξηλο μου και να δώσω μια να χαθώ στο πέλαγος!!!
Αναπωλώ το σπιτάκι μου και την μοναχικότητα μου!
Να περνάς καλά!!!
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΦΦΦΦΦΦΦΦ!

fractal είπε...

Άιναφετς
Μα δεν πήγες διακοπές στη Σκιάθο?
Διακοπές σημαίνει να διακόπτεις τις καθημερινές συνήθειες όχι να τις συνεχίζεις σε άλλο τόπο..
Εγώ πάντως δεν το βάζω κάτω..
Θα μείνω εδώ σκιάχτο χαμένων διακοπών να σκανδαλίζω τα όνειρά σου..
και να σε περιμένω..
Σκέψου....Χίος... Τσεσμές... Σμύρνη..ΤΡΟΙΑ..Τσανακαλέ...Κωσταντινούπολη...

jokar είπε...

Την καλησπέρα μου από μια παραλία της Άνδρου...
όλοι ανήκουμε στη θάλασσα μέχρι να συναντήσουμε κάποτε τη νοητή γραμμή των οριζόντων και ν'αλλάξουμε τόπο διαμονής...

Ανώνυμος είπε...

Μargo...
για σένα.
http://www.youtube.com/watch?v=CzTYHv_MRMg
Ελπίζω να σου αρέσει.

fractal είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
fractal είπε...

jokar

Καλώς τον Ιωάννη.
Εύχομαι να περνάς όμορφα εκεί στο κεντρικό Αιγαίο με τα μελτέμια να σε δροσίζουν από παντού.
Είναι γεγονός ότι σύμφωνα με την πιό επικρατούσα θεωρία ο οργανισμός του ανθρώπου είναι φτιαγμένος να ζει στη θάλασσα και όχι στη στεριά..
(Νομίζω πως οι έρευνες στηρίζονται στους βιολογικούς ρυθμούς του ανθρώπου).
Για μας τους Αιγαιοπελαγίτες αυτό ακούγεται φυσικό και απολύτως συμβατό με τον προσανατολισμό της ζωής μας και τους νοητούς ή μη ορίζοντές της.

fractal είπε...

Θαλασσοκράτορα


Και εγώ θα ήθελα, την εξ'ισου καταπληκτική εκτέλεση αυτού του ίδιου κομματιού, από τον Σαλέα, για όλους τους φίλους.
http://www.youtube.com/watch?v=B46_-0rIQBc&feature=related

Ανώνυμος είπε...

χαχαχα είσαι απίστευτη.
Δε λέω στην αρχή με εντυπωσίασε αλλά μετα χαχαχα!!
Εγώ πάντως αυτό σου αφιερώνω για όσο καιρό ακόμα θα έχεις το πλεονέκτημα.
http://www.youtube.com/watch?v=-ujBsVpvZOc
Σ΄ευχαριστώ για όλα fractalx

Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης είπε...

Καλή μου Ξένια καρδιακή μου φίλη και πνευματική διαδικτιακή μου μητέρα.

Καλώς την ξαναβρήκες την Ιθάκη σου.

Η γραφή σου απίστευτη δε το συζητάω.

Φαίνεται ότι η επιστροφή εις τη νήσο σου σου επιφύλασε μία χαρμολύπη.

Από την μία η επιστροφή στα λατρεμένα σου εδάφη και από την άλλη ο Ανέστης.

Συλληπητήρια από καρδιάς.Ο Ανέστης πρέπει να ήταν καλός άνθρωπος.Το να πολεμάς για την επιβίωση της οικογένειά σου είναι ιδανικό υψηλό.

Να μη τον ξεχάσεις ποτέ.Τους χρήσιμους ανθρώπους πρέπει να τους θυμόμαστε.

Φρακταλάκι-τρεχαντηράκι μου τα φιλιά μου και την αγάπη μου.

Και όταν με το καλό μας ξανάρθεις να ιδωθούμε...

!!ΑΦΦ!!

koulpa είπε...

χαχαχα ωραία.. ξέρεις που θα με βρείς.. :):)
αχ ναι ναι.. η καταγωγή μου είναι μιση ψυλο βουνό και μισή θαλασσα.. αλλά τελικά στη θάλασσα είμαι στο σπίτι μου.. :):)
την καλησπέρα μου :):)

fractal είπε...

Τhalassokrator

Δυσκολεύομαι να καταλάβω για πιό πλεονέκτημα μιλάς.
Όπως και νάχει όμως, ευχαριστώ για το πανέμορφο τραγούδι της πρώτης νιότης!...
Δροσερό και γάργαρο όπως τα χρόνια εκείνα..
Ευχαριστώ.

fractal είπε...

Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης

Καλό μου βαφτηστήρι!
Ελπίζω να μου γράφεις από κάποια παραλία της Βόρειας Ευβοιας και να απολαμβάνεις απερίσπαστος τα αιώνια σουλάτσα των νερών του Ευβοϊκου .
Τα συναντώ και εγώ συχνά καθώς περνώ το Κάβο-Ντόρο.
Πάντα βγαίνω στο κατάστρωμα να τα χαιρετίσω.
Τις περισσότερες φορές με παίρνουν μαζί τους..
Και τότε μου θυμίζουν :
Παρά να με πάρει ο χρόνος, καλύτερα να με πάρουν τα κύμματα..

fractal είπε...

koulpa
Kαλησπέρα Κοulpa.
Ξέρω μπρε...πως δεν ξέρω..
Διπλωμένο σαν τραπεζομάντηλο..Τον μισό στο ψηλό βουνό και τον μισό στη θάλασσα..
Που θα μου πάει όμως..θα κουραστω λίγο αλλά θα σε στρώσω...
Στη μεγάλη τραπεζαρία του πέλαγους.

Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης είπε...

Καλή μου μη μου λες τέτοια και αγριεύομαι βραδιάτικα.

Κανείς να μη σε πάρει γιατί σε χρειάζομαι!.

Στο σκυλόσπιτο,που του λείπεις,είχα ρίξει αποχαιρετιστήρια ανάρτηση ότι την κάνω για Κέρκυρα!Χθες γύρισα.

Καλά να περνάς στο πολυαγαπημένο νησί μας.

Πάνω από όλα να φροντίζεις,να προσέχεις και να αγαπάς την Ξένια!

Είναι ότι πιο πολύτιμο έχεις.

Καλό σου ξημέρωμα διαδυκτιακή μητερούλα μου!

!!ΑΦ!!

fractal είπε...

Μπρε βαφτηστήρι...
Το "μητερούλα" μου θυμίζει το "πατερούλη"
Άσε που με φορτώνει ευθύνες..
Κατακαλόκαιρο!
Άσε να κολυμπώ χωρίς βάρη, καλό μου..
Με το "είναι" μου όσο πιό ελαφρύ γίνεται!
Δεν είναι και άσχημα.

Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης είπε...

Μα εννοείτε ότι έχεις ευθύνες!

(κάθε Πάσχα τουλάχιστον!)

Τώρα που βρήκα τρόπο να πηγαίνω την λαμπάδα free of charge στο δικό μου βαφτηστήρι,που βρίσκεται για δουλειές εις στο Πήλιον,σιγά μη σε αφήσω!!!

Καλά μπάνια!

!!ΑΦΦ! σε εσένα και στην πανέμορφη Χίο!

Ανώνυμος είπε...

Το πλεονέκτημα είχε να κάνει με κάτι που έχασες με αυτην την απάντηση σου Fractal.Αν νομίζεις οτι ο Ελύτης έγραφε για πρώτες νιότες κάνεις λάθος καλή μου.
Μη μπερδεύεσαι με τις αναρθρες κραυγές που μπαίνουν σφήνα.
Καλό βράδυ καπετάνισσα.

fractal είπε...

Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης

Καλημέρα Ιωάννη..
Δεν θα αφήσω ποτέ πίσω τις ευθύνες μου. Τίς όποιες ευθύνες μου..
Άθεη δεν είμαι.
Πιστεύω σε ένα αλλο θεό.
Τον Θεό που είναι μέςσα μας.
Εκείνο που σταυρώνεται και αναστήνεται κάθε λεπτό.

fractal είπε...

Τhalassokrator

Αποφευγω σαν τον διάβολο τις προτάσεις που αρχίζουν από "Σαν"
Η παρομοίωση δεν είναι δημιουργική. Αντιγράφει το πρωτότυπο και μάλιστα κατά ατελεί τρόπο!
Μα θα τολμήσω να το πω:
Η παρουσία σου στα πελάγη του διαδυκτίου ζωντανεύει στη σκέψη μου το Νηρέα...
"Γυιός του Τιτανα Ωκεανού. Ζούσε στο Αιγαιο ανάμεσα Σαμοθράκη και Ιμβρο.
ΉΞΕΡΕ ΝΑ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ και ήταν προικισμένος με μαντικές ικανότητες και ξακουστός για την ειλικρίνειά του. Δεν του άρεσε να ασκεί την μαντική τέχνη. Την ασκούσε μόνο όταν αναγκαζόταν να το κάνει.
Ήταν μειλίχιος απέναντι στους ανθρώπους, τους ευχαριστούσε με όμορφες θαλάσσιες εικόνες, και αγαπούσε ιδιαίτερα τους τολμηρούς ναυτικούς.."
Με τιμά ιδιαίτερα το "καπετάνισσα"
Ευχαριστω..
Όσο για τον Ελύτη...
Η ποιησή του με ξετυλίγει σαν σερπαντίνα...καλέ μου...Ποτέ δεν έγινε σφήνα ακινησίας...
Καμια φορά η άκρη της σερμπαντίνας σκαλώνει στην άκρη του καταρτιού ενός τρεχαντηριού...μα πάλι..συνεχίζει...

dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα) είπε...

Mια καλησπέρα στο καλό μας Φράκταλ που τόσο πεθύμησα...
ΥΓ σ' αυτή την ανάρτηση χάρηκα τους διαλόγους σου με τον Θαλασσοκράτορα, να είστε και οι δυο σας καλά
Φιλιά.

Ανώνυμος είπε...

Nηρεύς.
Κανένας πραγματικός Θαλασσινός δεν θα ηθελε να του μοιάσει.
Που διάολο έβαλα το "σαν" μπροστα απο πρόταση ρε γαμώτο μου?
Είσαι Καπετάνισσα ο φίλος μου ...φίλος σου, αυτη η τραγική φιγουρα στις στοές των μεστών μου μίλησε με δέος για σένα..χάρηκα πολύ γιαυτό.
Στο Πυργί μου έίπαν οτι για να μπώ στην εκκλησία θα έπρεπε να φορέσω παπούτσια. Τους είπα οτι αν μπώ το κάνω μόνο και μόνο απο περιέργεια όχι απο δέος.Η ξαδέρφη του Κανάρη μέ έπιασε απο το χέρι, με πήγε στην πλατεία, με παρακάλεσε να αφήσω τον άγιο τους να πουλάει.
Της είπα οτι θα το κάνω και το έκανα.Φεύγοντας καπετάνισσα και ενω περνούσα τον "βράχο" ο γιός μου μου είπε ...εύκολες θάλασσες πατέρα, πού νάξερε!
Νάσαι καλά φίλε μου dimitris p.

Side21 είπε...

Πήρα μια γεύση απο Χιό ...
Μόλις γύρισα απ' την παράσταση ...
της "ΤΕΛΕΤΗΣ" στο χωριό μου από τον ΦΟΚ
Πράγματι αξιόλογη δουλειά ...
Φιλιά Σαμιώτικα ...

Ανώνυμος είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=nJ0VCr3Y8Pg

fractal είπε...

dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα)

Καλή σου ημέρα Δημήτρη.
Ένα πουλάκι μου είπε πως βλέπεις την Ανατολή του Ηλιου από μια κορυφή του Πηλίου!
Ευτυχισμένε θνητέ!
Σας αποθύμησα και εγώ.
Τα ξεροψημμένα ευωδιαστα κουλούρια της παλιάς ιστορίας, μου γαργαλούν συχνά τη μνήμη.

fractal είπε...

Τhalassokrator

To "Σαν" στην αρχή της πρότασης το έβαλα εγώ. Όχι εσύ. Γιατί το ψάχνεις.
Στο Βρετανικό Μουσείο, μια ακρωτηριασμέννη Νηρηίδα, θα σε έπειθε να θέλεις να είσαι Νηρέας..
Νομίζω (αν σε έχω καταλάβει σωστά) πως για το διάφανο πέπλο της, θα έφτανες στην άκρη της Γης..
Δεν έχει δίκιο ο γυιός σου.
Δύσκολα, ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΑ, τα νερά του Αιγαίου.
Γεμάτα θαλάσσιες θεότητες.
Δεκατέσσερης φορές πάλεψε ο Νηρέας με τον Ηρακλή.
Γιατί τον περιφρονείς.?
Ξέρω..ξέρω..για τις συνεχείς μεταμορφώσεις του.
Μα όταν ζει κανείς μέσα στη θάλασσα έτσι πρέπει. Να βρίσκεται στον αντίποδα των μεταμορφώσεων του χαμελέοντα. Ο χαμελέων μεταμορφώνεται για να κρυφτεί. Νηρέας για να εκτεθεί στους κινδύνους κάθε μορφής θαλάσσιας ύπαρξης. Να γίνει ότι μπορεί να γίνει και να θρέψει η θάλασσα.
Όταν βυθίζεσαι στα νερά τις Αυλωνιάς μέσα στο δάσος από τις Ποσειδωνίες δεν νιώθεις την ίδια ανάγκη?
ΑΝτε ..Θαλασσοκράτορα ..πρωϊ-πρωί με έβαλες σε διαδικασίες...αλλες..
Δεν ξέρω ποιός σου μίλησε για μένα.
Και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί σου μίλησε με δέος..
Ας πρόσεχες.
Άλλη φορά σαν έρθεις στον τόπο μου, να φροντίσεις να είμαι εδώ.
Μη φοβάσαι. Εκείνες οι θρυλικές ναυμαχίες, με μητέρα των ναυμαχιών την ναυμαχία Συρακουσίων-Ρωμαίων, (τη θυμάσαι άραγε? Τότε που σε έστειλα στον Αρχιμίδη, και τον τύρανο των Συρακουσών Διονύσιο..χαχαχα, τις θυμάμαι και λυώνω από τα γέλια, μακάρι να είχα κρατήσει τα κείμενα) εκείνες λοιπόν οι ναυμαχίες τελειωσαν. Όλα αλλάζουν...Μαζί τους και εγώ.

fractal είπε...

Side21

Φίλε και αδερφέ Αιγαιοπελαγίτη..
Η φετεινή καθυστέρησή μου να έρθω στο Νησί, μου στείχισε πολλά, μεταξύ των οποίων και αυτή την πατασταση που σκηνοθέτησε η κολλητή μου φίλη.
Και ακόμα πληρώνω επιταγές αυτής της καθυστέρησης.
Μη με συγχίζετε άλλο.
Θα αρχίσω να σχεδιάζω την αντεπίθεσή μου στη Σάμο, αν και οι πιθανότητες πραγματοποιησής της όλο και μικραίνουν.
Παραμένει όμως πάντα ο κουμπάρος μου, εκεί πάνω στην Υδρούσα, στους πρόποδες του Κέρκη, να με περιμένει.
Τον Οκτώβρη, λέει, ο Κέρκης είναι η μαγεία!
Και τον πιστευω!

Ανώνυμος είπε...

Πότε τότε που σου είπα οτι ο Αρχιμίδης ειχε home service και νευρίασες?
Καλά κανεις και αλλάζεις Fractal το κακό είναι να μένεις στάσιμος.
Καλό ξημέρωμα Καπετάνισσα και όχι δεν προσέχω, ας προσέχουν άλλοι.

Άιναφετς είπε...

ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια από Σκιάθο...ακόμα...οι προετοιμασίες για τα βαφτίσια μου έχουν σπάσει τα νεύρα...αχ ευτυχώς που η μουσική σου, που τόσο αρέσει στο Thalasso...χα χα χα ...με ταξιδεύει εκεί που θα έπρεπε να είμαι!!!

Ανώνυμος είπε...

Κάθε βράδυ που το ανοίγω λέω ....οχι δεν ξαναγράφω α΄αυτο το πόστ ότι και να γίνει αλλά σήμερα δεν γίνεται!χαχαχαχχα
ΠΕΡΝΑΕΙ Η ΜΑΓΙΣΣΑ ΠΑΛΙ ΡΕ ΣΚΥΛΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΤΟΥΣ ΓΑΤΖΟΥΣ??
Και εγω σας αγαπάω πολύ, πάρα πολύ πειρατίνες μου.
Καλό σας βράδυ.

fractal είπε...

Τhalassokrator
Πάντα βρίσκεις τον τρόπο να με ξαφνιάζεις.
Να δαγκώνεις τόσο δυνατά την Ίσαλο γραμμή στο αμπάρι τρεχαντηριών και πετρελαιοφόρων, ώστε να ματώνει η πλώρη τους.
Και εγώ όμως θυμάμαι το κρεββάτι στο κρυσφύγετο του,το περικυκλωμένο με ταφρο. Αυτό ντε, που δεν μπορούσα να αγοράσω από τη λαϊκή.

Χαχαχαχαχα Μούχει μεινει αποθυμένο!

fractal είπε...

Τhalassokrator

Διόρθωση παράλειψης:

Στο κρυσφύγετο του τυράνου των Συρακουσών

fractal είπε...

Άιναφετς

Καλή μου μάγισσα..
Βλέπεις ότι με τα λόγια σου ξύπνησες το Θηρίο-πειρατή που ησύχαζε στο βάθος της μουσικής της σελίδας μου.
Άρχισε να μιλά για γάτζους, ο κολασμένος!
Τέλειωνε τις διαδικασίες της βάφτησης λέμε, όσο γίνεται πιό γρήγορα. Και οχυρώσου, και ξώρκισε το κακό, σαν τον παππά στο "Θωρηκτό Ποτέμκιν"

Άστρια είπε...

Επέστρεψα και πάω κι έρχομαι εδώ κι εκεί και λόγω παλαιότητας ήδη της ανάρτησης του Ανέστη να μην έχω πάρει είδηση από τα στοιχεία της ιστοσελίδας μου ότι το fractal ξανάνοιξε την καστρόπορτα του τόπου του!
Και σήμερα πέφτω πάνω της και κτυπώ ν' ανοίξει, κι ας είναι το θέμα το λυπητερό. Όμως είναι η αγαπημένη γραφή του fractal που ακόμα και τον χαμό, γλυκό αποχαιρετισμό τον κάνει.

Αγαπημένο fractal, να είσαι καλά να περνάς όμορφα κοντά στη δική σου θάλασσα και τους γλάρους της, παρόλο που τόσο τυρράνησαν τον Ανέστη. (Μόνο εκείνη η βαρκούλα του τόσο μόνη..)

Σε φιλώ.

Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης είπε...

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ τρεχαντηράκι μας!

fractal είπε...

Αγαπημένη μου ΑΣΤΡΙΑ

Να που γύρισα και εγώ από ένα ταξείδι που δεν είχε να κάνει με "αεροπλάνα και παπόρια" αλλά με μια μαγκούρα, ένα σακκίδιο και ένα μαγιώ..
Ένα μπανιερό όπως το λένε στο χωριό μου..
Γύρισα..
και είναι η πιό μεγάλη χαρά που σε βρήκα εδώ..
Ευχαριστώ πολύ γλυκειά μου.

fractal είπε...

Καλό μήνα και καλό Φθεινόπωρο Ιωάννη.
Ευχαριστώ για το δροσερό αεράκι που μου έρχεται κάθε φορά από τους χαιρετισμούς σου και δίνει φτερά στα πανιά μου..
Με εκπαιδευειις να γίνομαι καλή νονά.
Ευχαριστώ για την αγάπη σου