Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012

ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ ΣΙΓΗ




Στο  λιμάνι  μας  δεν  στραγγίζει  πια  το  φωτεινό  ροζ ,  αλλά  το σταχτί της  στάχτης
Τα  ανθισμένα  θυμαρια  των  Φθεινοπωρών  μας
φέτο δεν θα  στολίσουν  τους  λόφους  μας.
Οι  αυτοφυείς  τουλίπες  της  Άνοιξής  μας
φέτο  θα  πενθίσουν  την  καμμενη  Γη  μας.
 Τα  φημισμένα  εσπεριδοειδή  μας, θρηνούν και  σαπίζουν   στη  Γη

Τα  προστατευμενα  από  την  UNESCO  ιστορικά  μνημεία  μας απορούν πως  δεν  προστατεύτηκαν
Το  μοναδικό  στον  κοσμο  μαστίχι  μας  καίγεται 
λιβάνι  και  θυμιατίζει  τις  μνημες εκεινων  που κοπιάζουν  αιώνες  πανω  τη  Γη  μας..

Τα  απέριτα, τα  άπαράμιλης  αισθητικής  αρχοντικά  μας..
φαντάσματα  της "Γης  των  μακάρων" οπως  αποκαλούσαν   οι  ξένοι  περιηγητές  το  νησίι  μας.
Το  μέλον  των  νέων  μας κείγεται  μαζί  με  τις  ελπίδες  τους  να  ζήσουν  στην  Γη  μας.
    τα  μοναδικά  μεσαιωνικά  χωριά  μας...
Θα  στοιχειώσουν  εγκαταλελημένα  




Η  Γη  μας  αποκαϊδι  του    εφιάλτη  της  καταστροφής... 

 


Ζούμε  το  3ο  ολοκαύτομα  της  νεότερης  Ιστοριας  μας.