Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012

ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ ΣΙΓΗ




Στο  λιμάνι  μας  δεν  στραγγίζει  πια  το  φωτεινό  ροζ ,  αλλά  το σταχτί της  στάχτης
Τα  ανθισμένα  θυμαρια  των  Φθεινοπωρών  μας
φέτο δεν θα  στολίσουν  τους  λόφους  μας.
Οι  αυτοφυείς  τουλίπες  της  Άνοιξής  μας
φέτο  θα  πενθίσουν  την  καμμενη  Γη  μας.
 Τα  φημισμένα  εσπεριδοειδή  μας, θρηνούν και  σαπίζουν   στη  Γη

Τα  προστατευμενα  από  την  UNESCO  ιστορικά  μνημεία  μας απορούν πως  δεν  προστατεύτηκαν
Το  μοναδικό  στον  κοσμο  μαστίχι  μας  καίγεται 
λιβάνι  και  θυμιατίζει  τις  μνημες εκεινων  που κοπιάζουν  αιώνες  πανω  τη  Γη  μας..

Τα  απέριτα, τα  άπαράμιλης  αισθητικής  αρχοντικά  μας..
φαντάσματα  της "Γης  των  μακάρων" οπως  αποκαλούσαν   οι  ξένοι  περιηγητές  το  νησίι  μας.
Το  μέλον  των  νέων  μας κείγεται  μαζί  με  τις  ελπίδες  τους  να  ζήσουν  στην  Γη  μας.
    τα  μοναδικά  μεσαιωνικά  χωριά  μας...
Θα  στοιχειώσουν  εγκαταλελημένα  




Η  Γη  μας  αποκαϊδι  του    εφιάλτη  της  καταστροφής... 

 


Ζούμε  το  3ο  ολοκαύτομα  της  νεότερης  Ιστοριας  μας.


25 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

κλαίω.

Υπατία η Αλεξανδρινή είπε...

Στης Χίου την ολόμαυρη ράχη...
Σε σκεφτόμουν...
Δεν ήθελα τέτοια αφορμή για να σε ξαναδιαβάσω...

H.Constantinos είπε...

Και μη χειρότερα...

Thalassenia είπε...

ΘΛΙΨΗ

Ας ήταν άλλη αφορμή για να μιλήσεις.......όχι αυτή.

ξωτικό είπε...

Φρακταλάκι μου

οι καπνοί σας έφτασαν ως εμάς (στη Νάξο) χωρίς τηλεόραση και ραδιόφωνο νομίζαμε πως καιγόταν κάτι στο νησί ,όταν άκουσα για την Χίο μαχαιριά στην καρδιά μού'ρθε . Δεν ήξερα τι να σου πώ ,μετά κι απ'τα άλλα.....
Δεν είχα πως να σε παρηγορίσω....
Πολύ βαθειά θλίψη ψυχούλα μου....

Σας έχω και τις τρείς συνεχώς στη σκέψη μου.....

ANAZHTHΣH είπε...

συμπαρίσταμαι...

συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε όπως μπορεί ο καθένας από το μετερίζι του...
δεν εγκαταλείπουμε φίλη μου πονεμένη...και συ ξέρεις από πείσμα και πληγωμένη δύναμη...

σε φιλώ τρυφερά

Γιώργος Χατζηαποστόλου είπε...

Τώρα που σκεφτόμουν να έρθω στο νησί για λίγες μέρες έγινε αυτό το κακό. Δεν επικοινώνησα για να μην ενοχλήσω.

eApenanti είπε...

Οργή,
για το χέρι του εμπρηστή
που λέγεται "Ανάπτυξη"
που την υπηρετεί όλος ο γνωστός υπόκοσμος και οι συμμορίες τους.

και Θλίψη,
γιατί αυτοί οι δολοφόνοι δεν θα τιμωρηθούν ΠΟΤΕ.

Ξένια μου,
Κουράγιο και ελπίδα.
Η Άνοιξη θα ξανάρθει σύντομα και ορμητικά στο νησί σου.
Σε Φιλώ

Ανώνυμος είπε...

Οι Χιώτες είναι αρχοντικοί άνθρωποι
και αγαπούν τον τόπο τους,η καταστροφή θα τους πεισμώσει, όσο κι αν τώρα κλαίει η ψυχή τους,και από τα αποκαίδια θα βλαστήσουν τα νέα λιόδεντρα και μαστίχια.

Κουράγιο και δύναμη.

Roadartist είπε...

Μεγάλη θλίψη. Διαβάζω συνεχώς, στεναχωριέμαι σαν να ήταν ο τόπος καταγωγής μου, δεν γίνεται να συνεχιστεί αυτή η καταστροφή άλλο.
Σε λίγο δε θα απομείνει τίποτα.
Δυστυχώς δεν πρόλαβα να δω την ομορφιά της Χίου, το ήθελα. Λυπάμαι :(

Margo είπε...

To σύννεφο του καπνού που σκέπασε το νησί μας, έκανε το φως του ήλιου απόκοσμο, τρομαχτικό. Κλαίει όλο η Ελλάδα μαζί σας και ο ουρανός και η θάλασσα μαζί...


fractal είπε...

ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ.

Αγαπημένοι μου. Ακόμα και αν είχα τον χρόνο να απαντήσω σε έναν έναν ξεχωριστά για να του εκφράσω την αγάπη και την ευγνωμοσύνη μου, που δεν με ξεχάσατε αλλά και για το κανάκεμα της ψυχής μου, που κανει τον πόνο υποφερτό, δεν εχω το ψυχικό κουράγιο να το κανω..
Ειναι η 6η μέρα σήμερα που ζούμε την κόλαση.
Το νησί μας ειχε περάσει δια σιδήρου {"εκ στοματος μαχαιρας" (κατα τον Βαχίτ Πασά , τοποτηρητή της γενοκτονιας του 1822 ) τωρα περνάει και δια πυρός}

Άιναφετς είπε...

Σε σκεφτόμουν καλή μου Ξένια και σφιγγόταν η καρδιά μου...απέραντη θλίψη που δύσκολα θα βρει γιατριά...

ξωτικό είπε...

Έρχομαι και ξανάρχομαι φρακταλάκι μου σέρνοντας την αγάπη μου σα δαρμένο σκυλί ,μόνο να γλείφω τρυφερά τις πληγές σας μπορώ.....

Side21 είπε...

Καίγεται η καρδιά μου
για τη γειτόνισσα Χιό ...
όπως κάηκε και πριν δυο
χρόνια για το νησί μου ...
Εύχομαι οι πληγές να επουλωθούν
η φύση του Αιγαίου να κάνει το
θαύμα
της έστω κι αν απαιτηθεί χρόνος !!!

logia είπε...

πόνος και οργή
τι να πω
δεν υπάρχουν λόγια
μόνο οδύνη
και ένας λυγμός που σκαρφαλώνει και θέλει να βγει έξω με το ζόρι
όσο κι αν προσπαθώ να κρατηθώ

ξωτικό είπε...

Kαλό μήνα Φρακταλάκι μου.
Σαν μερμηγκάκι προσπαθώ να κουβαλίσω στάλες δροσιάς και παρηγοριάς.

ξωτικό είπε...

Κοίτα να δείς τώρα :μπήκα πριν απ'του α Κενταύρου ,και είδα την ανάρτηση :
H Μετάλλαξη της κατ' Αρχήν Άνοιξης
η οποία στον Πανόπτη μου δεν έχει εμφανιστεί ποτέ και συνεχίζει να μην φαίνεται ακόμα και τώρα.Γι αυτό δεν την είδα ποτέ.
Το συνδυάζω και με αυτό :


Η ρύθμιση αυτού του gadget δεν έχει γίνει σωστά. Υπόδειξη του Webmaster: Βεβαιωθείτε ότι οι "Ρυθμίσεις του Friend Connect - διεύθυνση URL αρχικής σελίδας" ταιριάζει με τη διεύθυνση URL αυτού του ιστοτόπου.

Που σου βγάζει αριστερά και μάλλον κάτι πάει στραβά .
Για δές μήπως το διορθώσεις ,γιατί δεν έχω όρεξη να χάσω καμμιά σου ανάρτηση πάλι.




nikiplos είπε...

Έχοντας ζήσει αντίστοιχες καταστροφές, αυτό που σε αποκαρδιώνει, δεν είναι παρά οι ανυπολόγιστες ζημιές. Η φύση θα ξαναπετάξει, όμως για να γίνει ένα δέντρο και να δώσει την γενναιόδωρη σκιά του απαιτούνται καμιά 40ριά χρόνια. Αυτό ποιός το αποτιμά? Επειδή είναι δημόσιο, δασικό δεν έχει καμία αξία? Και τα σπίτια βεβαίως, τα μνημεία, αλλά οι άνθρωποι τα σπίτια τα ξανακτίζουν... Ιδίως αν είναι άξιοι... Το τοπίο όμως? Ποιός θα θρηνήσει τα δέντρα? Τους θάμνους? τις αγριοσυκιές, τη δρύ, τα σχίνα... ω ναι εκείνα τα ευλογημένα που φέρνουν το μοναδικό άρωμα της μαστίχας χίου? που σε κανέναν άλλον τόπο στον κόσμο εις μάτην των άπειρων πειραμάτων δεν έχει γίνει?

:(

Άστρια είπε...

Αγαπημένο fractal, τρεχαντηράκι τ' ουρανού,
άργησα αδικαιολόγητα να σου αφήσω σχόλιο κάτω από αυτές τις εικόνες και τις λέξεις του άδικου πόνου.
Όμως να ξέρεις ότι θα είμαι δίπλα πάντα κι ας μη μιλάμε συχνά.
Όπως είπες « Έτσι, γιατί δεν θέλουμε να πιστέψουμε πως όλα χάθηκαν.»

Μια μεγάλη αγκαλιά για σένα
Σε φιλώ πολύ πολύ

koulpa είπε...

ax φρακταλάκι μου.. τώρα είδα το ποστ.. είχα περάσει πριν.. αλλά δεν σε είδα.. και δεν ήξερα και τι να πω.. λειπάμαι που η επανεμφάνησή σου.. που θα έπρεπε να εορτασθεί.. είχε τέτοια αφορμή.. κουράγιο.. κι ελπίδα.. :) :)

Side21 είπε...

Ευχές σου στέλνω ...
απ' το γειτονικό νησί !!!
Για ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ και ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ ...
με τις βροχές και την αναγέννηση της γης ...
να φυτρώσει ελπίδα κι αισιοδοξία !!!

Άστρια είπε...

αγαπημένο τρεχαντηράκι τ' ουρανού, καλή μου φίλη, πολλές πολλές ευχούλες για αγάπη και χαρά σε σένα και στην οικογένειά σου!!!

Ανώνυμος είπε...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ...

koulpa είπε...

που σαι φρακταλάκι μου; πως τα παλεύετε; σε περιμένω.. :) :)