Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013


ΥΠΑΡΧΕΙ  ΕΛΠΙΔΑ?


                                                         ????????????




Η  Ιδέα   δεν  ήταν  δική  μου.
Μου  την  ψιθύρισε  η  Καμένη  Γη  του  τόπου  μου,  καθώς  τριγύριζα  ανάμεσα  στα μαύρα  λέπια  και  τα ανατριχιαστικά  αποκαϊδια,  με  μια  ιδιο-βασανιστική  διαδικασία .
Με  υποχρέωσε  να  νιώσω   την  ανάσα της  κάτω  από  τις  πατούσες  μου.                 
                          
                                      


  Να νιώσω  πως  η  μάζα  μου  συσπειρόνονταν  σε  ένα μοναδικό  σημείο,  και  πως η  τεράστια  βαρύτητα  αυτού  του  σημείου,  τρυπούσε  το  έδαφος  και  έφτανε βαθειά  μέσα  στη  Γη του ριμαγμένου τόπου  μου.


                    

                    

                                       

Και  αυτή  η  καταβύθιση,  ευλόγησε  τις  αισθήσεις  μου  να  καταφύγουν   στις  απαρχές όσων    εκείνες   δεν  μπορούσαν  να  προσλάβουν, και επομένως, να  επεξεργαστούν.

   
                    
                  
 Έτσι  είδα  τις  ρίζες   των  καμένων  σχίνων να  βυθίζονται στη  Γη,  ανιχνεύοντας   τα ιχνοστοιχεία  της. 

   
                                       

  Έτσι  άκουσα  τις προσταγές   των  ριζών  του  δέντρου,  προς τους  αγωγούς  του  κορμού, (και  συγκεκριμένα αυτούς  που  ειναι   στο  φλοίωμα,  δηλαδή  τον  ιστό  που  είναι  υπέυθυνος  για  την  μεταφορά   των  οργανικών  ουσιών  μέσα στο  φυτικό  σώμα)  να  ανασυνταχθούν.  

                      
 
 Ένοιωσα   το σάλπισμα  της  ψυχής  του  σχίνου, προς  τις εξειδικευμέμες  ,  ανατομικές  δομές  των  ρητινιφόρων  αγωγών.
Σώπασα  και  προσευχήθηκα  στο  μυστηριακό  σύμπλεγμα των  ιδιόβλαστων  κυττάρων  που συνεργάζονται  με απόλυτη  αρμονία, για να υποστηρίξουν μηχανικά και φυσιολογικά τα επιθυλάκια κύτταρα που  παράγουν  την  ρητίνη. 

   
                       

                 Θαύμασα  τα  ιδιόβλαστα κύτταρα που  περιέχουν  ταινίες  με  πικρή  γεύση,  για  να αποτρέψουν  τους  ζωϊκούς  μικροοργανισμούς  να  προχωρήσουν  προς το  ρητινοφόρο  αγωγό.  Τούτα  κύτταρα απορροφούν  και  την  έντονη  ηλιακή  ακτινοβολία, η οποία  ενεργεί  με  τον  δικό  της τρόπο  ώστε  να  μην  εμποδίζεται  η  ροή  της ριτήνης μέσα στον  αγωγό. 

                                        
   
Αυτα  τα  ίδια  ιδιόβλαστα  κύτταρα  περιέχουν  κρυστάλους  οξαλικού  ασβεστίου.   Αυτοί  οι  κρύσταλοι  είναι  το  τελευταίο   και  πιο  αποτελεσματικό  αμυντικό  όπλο.  Αυτοί είναι που  προκαλούν  τα θανατηφόρα τραύματα στους  μικροοργανισμούς  που   κατάφεραν  να  εισχορήσουν   μέχρι  τον  ρυτινοφόρο αγωγό!!!  

  
                  
     

Αυτοί  και  τόσοι  άλλοι    εκπληκτικής  πολυπλοκότητας  λεπτεπίλεπτοι  μηχανισμοί, έχουν  ξεκινήσει  να  λειτουργούν  με  την  αλάνθαστη  ακρίβεια  των κανόνων  λειτουργίας της  φύσης,  και  να  ξεπετούν  πράσινους  ολόδροσους  βλαστούς ,  ευαίσθητα κρινάκια 
   
                

αλλά  και  μοσχαναθραμμένα  κυκλάμινα,  εκει   που  όλα  φαίνονται  ρημαγμένα  από  την  πύρινη καταστροφή.

                 



Και  να  στελνουν μήνυματα   ελπίδας.


              



                                                                 
Τι  λέτε    τωρα?

 Υπάρχει  ελπίδα?

Ναι!   και  θα  την  βρούμε αν  βυθιστούμε βαθειά  μέσα  μας..


ΥΓ

Όλες   οι  πληροφορίες  για  τη φυτική  δομή  του  μαστιχοφόρου  σχίνου και  του  μηχανισμού  παραγωγής  της  ρητίνης  (μαστίχας)   από  τον  φίλο  αναπληρωτή καθηγητή  Βοτανικής   στο  ΑΠΘ  Θωμά  Σαββίδη


Και  από  το  μπαλκόνι  μου,  πολλά  φιλιά...


              

34 σχόλια:

Side21 είπε...

Φυσικά κι υπάρχει ελπίδα ...
ή τουλάχιστον πεθαίνει τελευταία - όπως λένε !!!
Σου θυμίζω τα σχόλιά μου στην τελευταία ανάρτησή σου ...
Φυσικά κι η ζωογόνα φύση του Αιγαίου θά κάνει και πάλι το θαύμα της ...
Όπως τό 'κανε και στο νησί μου απέναντι !!!
Φυσικά και χρειάζεται Υπομονή ...
και Περιφρούρηση βεβαίως βεβαίως !!!

koulpa είπε...

καλώς το φρακταλάκι μας.. ναι ναι.. υπαρχει ελπίδα.. σηκωνόμαστε και προχωράμε.. :) :)
καληνύχτες :) :)

α Κενταύρου είπε...

H φύση είναι δυνατή μέσα από τις στάχτες θα αναπαραχθεί ,μέσα σε 2-3 χρόνια αυτό το σταχτί τοπίο της φωτιάς θα έχει γίνει ένα καταπράσινος τόπος με σημάδια ορατά της παλιάς της αίγλης.Μια προϋπόθεση υπάρχει να μη μπει μπουλτόζα και τσιμέντο.
Η φωτιά δεν είναι πάντα καταστροφική για τα οικοσυστήματα, δίνει τη δυνατότητα της ανανέωσης αρκεί το έδαφος να μην είναι αρκετά επικλινές ώστε να παρασύρει το χώμα και να εμφανίζεται το βραχώδες υπόστρωμα.

fractal είπε...

Καλημέρα αφερφέ Αιγαιοπελαγίτη.
Τον περασμένο Νοέμβριο, ενα κοινωφελές ίδρυμα εδώ στο νησί, οργάνωσε μια διημερίδα με ομιλητές εξιδικευμένους επιστήμονες από ολλο τον κόσμο για να καταθέσουν τις απόψεις τους, σχετικά με το πως πρέπει να αντιμετωπισθεί η καμένη Γη.
Όλοι συμφωνούσαν στο γεγονός οτι δεν έπρεπε να γινει καμιά εργασία μεχρι την άνοιξη. Ούτε καν να πατηθει το το χώμα. Εν τούτοις, οι τοπικές αρχές, αντί να βάλουν φύλακες για να προστατεύσουν τις καμένες εκτάσεις, εξέδοσαν εκατονταδες άδειες υλοτόμισης των καμμένων δένδρων......
που μαζί με την παράνομη υλοτόμιση, μακέλεψαν τη βαρειά πληγωμένη Γη..
Ως ποτε θα μας αντέχει αυτή η Γη.

fractal είπε...

Side21 Αδερφέ μου το πιό πάνω σχόλιο σου ανήκει..

fractal είπε...

koulpa
Καλώς σας ξαναβρίσκω, ( ουδέποτε χαμένα και ξεχασμένα) φιλαράκια...

Ή αισιοδοξία πολύτιμη μέσα στη στάχτη και την ερήμωση..
Μα χρειάζεται πολύ κουράγιο όταν δεν εχει κανεις ενα χλωρό κλαδί για να κρατήσει, για να σηκωθει

fractal είπε...

α Κενταύρου
Κανε τον κόπο να ρίξεις μια ματια στο σχόλιό μου στον Side21, Αυτό που αναφερεις στο σχόλιό σου, υποστήριξαν και οι ειδικοί επίστημονες που κληθηκαν εδώ από ιδιωτικό φορέα. Βεβαια πέρα από τον γενικό κανόνα οτι τα μεσογειακά δάση έχουν χρονο ζωής 100 χρονια και μετά ... αυτοπυρπολούνται(μια υπερβολική δική μου εκφραση για το ποσο εύκολα παίρνουν φωτιά) προκκειμενου να ανανεωθούν,
εδώ η μεγάλη καταστροφή είναι το πλήγμα στο εισόδημα των μαστιχοπαραγωγών που χτυπήθηκε θανάσιμα. Τα μαστιχόδενδρα δεν θα αποδώσουν μαστίχι πριν περάσουν 8 χρόνια τουλάχιστον.
Και δυστυχώς, από ...ολιγορία των αρχών μας, δεν εγιναν οι κατάληλες ενέργειες ώστε η Χίος να χαραχτηρηστεί πυρόπληκτη περιοχή!!!

ξωτικό είπε...

αδελφή καρδιά....
αφήνω μόνο λίγο .....χνούδι συγκίνησης τώρα και θα ματάρθω να...κατσικωθώ μετά τις αγγαρείες....

ανθισμένα φιλιά έχουν ξεκινήσει απο ώρα ......

α Κενταύρου είπε...

Η πιο σημαντική καταστροφή γίνεται από τη μη συγκράτηση του χώματος στη πλαγιές των βουνών(πρανή)από τις βροχές.Η διαδικασία αυτή μειώνει την δυνατότητα ανασύστασης της κάθε είδους βλάστησης.
Η μόνη λύση είναι να κατασκευαστούν αναβαθμίδες (πεζούλες).Κόβεις τους καμένους κορμούς και τους τοποθετείς με στήριξη εγκάρσια στη κλίση του εδάφους.Οπότε δημιουργούνται οι πεζούλες.Η τεχνική αυτή εφαρμόστηκε στο καμένο δάσος του Υμηττού και της Πάρνηθας με πολύ καλά αποτελέσματα.Η καταστροφή της παραγωγής μαστίχης που έχει σχέση με την επιβίωση των κατοίκων είναι ένα σημαντικό πρόβλημα που θα πάρει βέβαια 8 χρόνια για να αποκατασταθεί αν όμως δεν δοθεί η δυνατότητα στο έδαφος λόγω διάβρωσης να βλαστήσει τα φυτά τότε η καταστροφή θα είναι μη αναστρέψιμη.

eApenanti είπε...

Καλημέρα,
Με την Άνοιξη ξεπροβόδισες
με την Άνοιξη πάντα να πορεύεσαι.

Υπάρχει ελπίδα,
σαν το μέσα μας βαθειά ανασκάψουμε.

ξωτικό είπε...

Xαζοχαμογελάω δυό μέρες τώρα με τον...μηχανισμό απόκρυψης της παιδικής ψυχής σου πίσω απο ιδιόβλαστα κύτταρα και κρυστάλους οξαλικού ασβεστίου ....
λές και δεν μπορούσες να πείς απλώς πως φτεροκόπησε η καρδούλα σου κιέκατσες κατάχαμα και έπιασες κουβέντα με την ανεμώνη και την χάιδευες τρυφερά δακρύζοντας...(σχεδόν πιο τρυφερά κι απ'την άλλη μοσχοαναθρεμμένη ...Μάρτη της έβαλες φέτος ;;;;; )

Άντε τώρα μην αποκαλύψω κι άλλα ,έχε χάρη που με μαλάκωσε η θέα απ'το παραθύρι σου....
κάτσε εκεί και δεήσου για όλους μας.....και όλα θα στα συγγχωρέσω.

άρπα άλλη μια καραβιά φιλιά μυρωδάτα για....τιμωρία!!!

Άιναφετς είπε...

Καλώς μας γύρισες αγαπημένο Φρακταλάκι και μας θύμισες πως η άνοιξη μπορεί να μπήκε, αλλά δεν καταφέρνει να αναγεννήσει ότι ο άνθρωπος θανάτωσε...
Υπάρχει πάντα λύση και είμαι σίγουρη πως θα τη βρούμε όλοι μαζί...

ΑΦιλιά πάντα μέσα από την καρδιά μου!

fractal είπε...

α Κενταύρου
Ακριβώς αυτή η λύση προτάθηκε σαν την πιο αποτελεσματική, αλλά για κλίσεις εφάφους μικρότερες των 30 μοιρών...
Εδώ πάντως οι τοπικές αρχές, αντί να κάνουν αυτό προτίμησαν για λόγους ψηφοθηρικούς να μοιράζουν άδειες υλοτόμησης...
Η πρακτική των...αρχών..ειναι πιο καταστροφική από την πυρκαγια..

fractal είπε...

e-Apenanti
Ευχαριστω για τις ευχές σου Θανάση.
Όσο ουτοπικό και αν ακούγεται, να ζπσουμε και να πορευόμαστε με την Άνοιξη, ειναι απλό, αν σκάψουμε μέσα μας και ανακαλύψουμε τις πραγματικές ανάγκες μας, και οχι τις ψευτικες εκείνες, που στοιβάχτηκαν μέσα μας από το σαρωτικό συστημα της κατανάλωσης, καταβροχθίζοντας την ψυχή μας.. και την ιδια τη ζωή

fractal είπε...

ξωτικό

Καρδιά μου, αγάπη μου.
Μούχεις λείψει βρε τέρας..
Πολύ μου έχεις λειψει.
Τι να σου πω όμως.
Εχεις αποκτήσει μια ανταγωνίστρια...ανελέητη..
Καταβροχθίζει όχι μονο το χρόνο μου στην Αθηνα αλλά και κάθε δευτερόλεπτο της σκέψης μου.. Ανελέητη και παμφάγος...Εκπληκτική, απρόβλεπτη, πολυλογού(δεν σταματα λεπτό να μιλά, με ότι βρίσκει μπροστά της) πανέμορφη, εκφραστική, αυστηρή (με μαλώνει ..οταν κανω λαθος στο παζλ......"ΑΜΑΝ ΠΙΑ" μου λέι το τέρας) και ...έλεος..σταματήστε με....
Εχω ανάγκη να αδειάσω στις χουφτίτσες της ότι εχω και δεν εχω..την αναπνοή μου, την ιδια τη ζωή μου..Να γίνω λίμασμα στις ριζούλες της..
Να την δεις , να φοράει τα γυαλιά μου και να γράφει στον υπολογιστή μου....Μην της δωσω και την διευθυνση του blogg σου, την πάτησες..
Αχ ξωτικούλι μου, με εχει παλαβωσει......συγνώμην...

Οι ανεμώνες βρε σκασμένο, με μενα θα κουβεντιάσουν..
Αυτές εχουν του κόσμου τη δουλειά... Εχουν απλώσει ατέλειωτα σεντόνια με όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου πάνω στα χωράφια, για να μαζέψουν τα φύλλα από τα άνθη των αμυγδαλιών, να ταϊσουν κατι αλλοπαρμένα σαν και σένα...που τριγυρνουν αχόρταγα και πεινασμενα για ομορφιά εδώ και κει.... Αδέσποτο ..ε... αδέσποτο...
Βιαζονται να τελειωσουν αυτή τη δουλειά , γιατί σε λίγο θα τους πάρουν τον τοπο οι τουλίπες.... Τρεξε....να τις προφτασεις...Αυτές δεν καταλαβαίνουν γρι από αλλα χρωματα... Απλώνουν την κοκκινίλα τους και οποιον παρει ο χάρος.... Ασε! Εμενα με εχει παρει πολλες φορές ο χάρος αλλά για κακή σου τυχη με ξαναφέρνει.... ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ.. ΕΛΑ..

fractal είπε...

Άιναφετς
Γλυκειά και αγαπημένη Μαγισσα!
Πόσες φορές σε σκέφτηκα, στο τελευταίο μου ταξειδι στην Πόλη.
Ειδικά εκει πάνω από το βόσπορο. Στο σημείο που ενώνεται η θάλασσα του Μαρμαρα με τον Εύξεινο...Φτερούγιζες με ολα τα μάγια σου στην ψυχή μου..
Ευλογημένος ο πόνος...
Θρέφει υπόγεια την Άνοιξη!

Άστρια είπε...

Αγαπημένο μου τρεχαντηράκι τ'ουρανού, πόσο πεθύμησα τη μοναδική γραφή σου!

Αυτή τη γραφή που μετέδωσε τόσο ξεκάθαρα τον ψίθυρο και την ανάσα της Καμένης Γης σου και κάθε σπιθαμή από το ταξίδι της ψυχής σου μέσα στην ψυχή και το σύμπαν των σχίνων της˙ αλλά μαζί και την τρελλή αγάπη σου γι' αυτήν, που δεν μπόρεσες να κρύψεις κάτω από τις στάσεις επιστημονικού ενδιαφέροντος του ταξιδιού σου.

Μα αυτό το νησί, σε χρόνους δόξας ή χαμού, κράτησε πάντα τις μοναδικές "μυρωδιές" του. Ανάμεσα σ' αυτές και η ευλογημένη αυτή μυρωδιά της ελπίδας που πάντα γινότανε αληθεια˙ εκεί ίσως και η απάντηση στο βασανιστικό ερώτημα.

Άνοιξε τώρα το παράθυρό σου! Με το θαλασσινό αγέρι, στου στέλνω άπειρα φιλιά και μια αγκαλιά καλημέρας:)


υγ. μια μικρή γενικότερη απουσία, η αιτία για την καθυστερημένη επίσκεψή μου˙ βλέποντας όμως την ώρα του προηγούμενου σχολίου σου, μετά από τόσο καιρό, υπέθεσα ότι σήμερα θα γράφαμε εδώ συγχρόνως:)

fractal είπε...

Άστρια

Σωστα υπέθεσες αγαπημένη Αστρια.
Σημερα ξύπνησα με μια έντονη επιθυμία να επικοινωνήσω με όλους σας.
Ταχτοποίησα τα πιο επείγοντα, και έτρεξα να ζεσταθώ από την αγάπη σας. Και οπως πάντα παρορμιτική, δεν λέω τωρα να ξεκολλήσω από εδώ, αν και με περιμένουν χιλια δυό ακόμα...
Θα σου θυμίσω όμως την υπόσχεσή σου, πως την άνοιξη ..κλπ κλπ... Η άνοιξη ήρθε...
τι λες? Θα την εκπληρώσεις...???
Ειμαι στο μπαλκόνι, και περιμένω

Άιναφετς είπε...

Κακούργα πήγες στη Πόλη και δεν με πήρες;
Πόσο πόνο πια καρδιά μου;

ΑΦιλάκια και ΝΑ έχουμε μια γλυκιά βδομάδα! :)))))))))))))))

fractal είπε...

Μαγισούλα μου, έχεις ανάγκη εσύ από "'οχημα" για να πας στην Πόλη?
Το ανάποδο θα ήταν πιό λογικό...
Κάθε φορά που πας στην Πόλη, παίρνε και μενα μαζί σου....
Εκτόσ και αν μεσα στην καρδιά σου δεν χωράει άλλος κανεις...

Γιώργος Χατζηαποστόλου είπε...

Ζητείται ελπίδα! Αφού ζητείται, μάλλον θα υπάρχει, γιατί δεν μπορώ να δεχτώ το μάταιο ψάξιμο. Άλλωστε το κρυφτό έχει νόημα μόνο αν το κρυμμένο επιτρέψει τελικά στο αναζητητικό, να το βρει.

chris είπε...

Hello from France
I am very happy to welcome you!
Your blog has been accepted in Europe Greece n°245 a minute!
We ask you to follow the blog "Directory"

On the right side, in the "green list", you will find all the countries and if you click them, you will find the names of blogs from that Country.
Invite your friends to join us in the "directory"!
The creation of this new blog "directory" allows a rapprochement between different countries, a knowledge of different cultures and a sharing of different traditions, passions, fashion, paintings, crafts, cooking,
photography and poetry. So you will be able to find in different countries other people with passions similar to your ones.
We are fortunate to be on the Blogspot platform that offers the opportunity to speak to the world.
The more people will join, the more opportunities everyone will have. And yes, I confess, I need people to know this blog!
You are in some way the Ambassador of this blog in your Country.
This is not a personal blog, I created it for all to enjoy.
SO, you also have to make it known to your contacts and friends in your blog domain: the success of this blog depends on all Participants.
So, during your next comments with your friends, ask them to come in the 'Directory' by writing in your comments:
*** I am in the directory come join me! ***
You want this directory to become more important? Help me to make it grow up!
Your blog is in the list Europe Greece n°245 and I hope this list will grow very quickly
Regards
Chris
We ask that you follow our blog and place a badge of your choice on your blog, in order to introduce the "directory" to your friends.
http://nsm05.casimages.com/img/2012/09/06/12090603083012502810288938.gif
http://nsm05.casimages.com/img/2012/03/19/120319072128505749603643.gif
http://nsm05.casimages.com/img/2012/07/12/12071211040212502810092867.gif
http://nsm05.casimages.com/img/2012/03/28/120328020518505749640557.gif
http://nsm05.casimages.com/img/2012/03/15/1203150723211250289584870.png
http://nsm05.casimages.com/img/2012/09/21/12092110155912502810343002.gif

If you want me to know the blog of your friends, send me their urls which allows a special badge in the list of your country
I see that you know many people in your country, you can try to get them in the directory?
Please! Actively support the "Directory" by making known to your friends! Thank you! "Unity is strength"
Not need an invitation to join the Directory. Any person who makes the request is entered
*********************
New on the site
Ranking of Countries
Invite your friends know made ??
the website to raise your ranking in the Country

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

Καλως ηρθες και παλι Ειχα πολυ καιρο να ερθω απο εδω Ευχομαι να εισαι καλα Φυσικα και υπάρχει ελπίδα αρκει να πιστευουμε σε αυτη.

ξωτικό είπε...

Kαλό μήνα φρακταλάκι μου.
Κλέψε κόκκινο πολύ απ'τις παπαρούνες ε ;;;
Όταν έρθει εκείνη η αγκαλιά να μείνει σπιθαμή άβαφτη.....

Άστρια είπε...

τρεχαντηράκι μου, έτσι απλά πέρασα κι από εδώ να σου πω να είσαι καλά!!
φιλάκια
:)

koulpa είπε...

τι κάνεις φρακταλάκι μου; έρχεται η άνοιξη.. να έλθω να σας κρατήσω κάνα χέρι να σηκωθούμε;.. αντε καλή ανάσταση να έχουμε.. :) :)

ξωτικό είπε...

Kαλή ανάστασηηηηηηηηηηηηηηηηηηη.

fractal είπε...

Γιώργος Χατζηαποστόλου

Γιωργο...Πάντα σκεπτόμενος...
Δεν υπάρχει ματαιο ψαξιμο... ακομα και αν ο θήσαυρός αποδειχθει πως ηταν άνθρακες.

fractal είπε...

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS

Ευχαριστω που δεν με ξέχασες

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ


Με το καλό και για όλο τον κοσμο..

fractal είπε...

ξωτικό


Και οχι μονο από τις παπαρούνες...
Και από τις τουλίπες, και από τη λαχταρα μου να γινει επιτέλους έκεινη η αγκαλιά...

Εκοψα καμποσο...περιμένω να σε βαψω σαν τα αυγα της Λαμπρης..
Αλλιώς θα το βαλω στην καταψυξη και θα περιμένω...

fractal είπε...

Άστρια


Αστέρι μου, λες βρε να μην το κατάλαβα πως πέρασες????
Έλανψε ο τοπος!

fractal είπε...

koulpa

Τι κάνεις καλέ μου koulpa ???
Αν θελω λεει να ερθεις...?
Ελα , τωρα αν θα σηκωθούμε η οχι θα δειξει...
Αλλα και μια βοθτια στη θάλασσα δεν θα ηταν του πεταμάτου!

Γιώργος Χατζηαποστόλου είπε...

Εμείς ορίζουμε κάθε φορά το θησαυρό ' είναι ένα υλικό που είναι σπάνιο να βρεθεί στην καθημερινότητα και μοιάζει με πρωϊνό λουλούδι που έχει ακόμα πάνω στα πέταλα τη δροσιά της βραδινής βροχής!

fractal είπε...

Δεν έχεις άδικο Γιώργο, όσο και αν ακούγεται ρομαντικό..
Ο θυσαυρός ειναι χειροπιαστός και έχει το ονοματεπώνυμο-ταυτότητα, που του δίνουμε...