Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2013

ΣΑΜΟΣ !!!!!!!




Δεν   ήταν    η  πρώτη  φορά  που  πήγαινα   στη  Σάμο.
Ήταν   όμως  η  πρώτη  φορά   που  συνάντησα την  ψυχή  της  Σάμου!
Πήρα τον ίδιο  δρόμο,  όπως  παλιά....
Το  πλοίο  κατηφόριζε  το  Αιγαίο  παραπλέοντας  τα  παράλια  της  Ιωνίας..

Οι   φίλοι  με  περίμεναν    στο  καράβι  





Tο  χωριό  στις  κατάφυτες πλαγιές  του  Καρβούνη.

  
Ανηφορίζαμε  συνέχεια  τους  στριμωγμένους  ανάμεσα  στα  πεύκα  δρόμους, μα  τα  μάτια  μας  κάπου -κάπου έκλεβαν γαλάζιο  από τον ουρανό  και  θάλασσα.

Εκεί  που  τέλειωνε  το  χωριό  και  άρχιζε  το  δάσος,
ήταν  το τέλος  του  προορισμού  μας. 



Μαζί  με  τη  βροχή ,  φτάσαμε  στο  σπίτι   που  θα  με  φιλοξενούσαν  

 
H    σκυλίτσα  πριν  λίγες  μέρες  είχε  γεννήσει  8 κουτάβια
 
   Καθώς   η  Αλφοσίνα   τάϊζε  τα  μωρά της ,  εμείς  φροντίσαμε  για  τη  δική  μας τροφή



Μαζέψαμε  κάμποσα  σαλιγκάρια,   που  μετά  τη  βροχή  είχαν πάρει  τους  δρόμους..και ο  Δημήτρης  πήρε  επάνω  του  την  ολόκληρη την προετοιμασία...  




Η  ώρα   της  επίσκεψης  στο  κελάρι  ήρθε...
Επί  τέλους  θα  γνώριζα το  περιβόητο  εργαστήρι  των  κρασιών του  Δημήτρη. 
Από  εκεί  θα  πέρναμε  το  κρασί  που  θα  συνόδευε  τα  σαλιγκάρια  γιαχνί..   





Δεξιά  μας  τα  μεγάλα  ανοξύδωτα  καζάνια  που  μέσα  τους , ο
μούστος  μεταγίνεται  σε  καρασί...
(Και  τι  καρασί!)
Και  αριστερά  τα  δρύινα βαρέλια   που  θα  κρατήσουν  το  κρασί  μέχρι  να  ωριμάσει  και  να  πάρει  το  άρωμα ..  




Ύστερα  ο  Δημήτρης,   θα  εμφιαλώσει  το  κρασί..και  θα  το  μοιράσει  στους  φίλους,  με  την  εττικέτα  που  γράφει  πως  η  μόνη   υποχρέωσή  εκείνων  που  θα το  πιούν    είναι ,    να  ευχηθούν  υπέρ   της  ευκαρπίας  της  Γης






Βραδιάζει  



Ώρα να  ανάψουμε  το  τζάκι
Θα  πιούμε  τσάι  από  τα  βουνά  της  Σάμου
και  θα  φάμε  ρόδια  από  τη  ροδιά  της  αυλής 

 


Τη  μέρα  που  θα  ξημερώσει  θα  πάρουμε   πάλι  με  το  4Χ4 "μουλάρι"  του  Δημήτρη , τους  δρόμους   της  μεγαλειόδους αγριότητας  των  βουνών  της  Σάμου.  Εκεί  πάνω  θα  συναντήσουμε το  κρυσφύγετο  των  ανταρτών  του  εμφυλίου,  αλλά   και  τους  αμπελώνες που    ημερώνουν  και κρατάνε  σε  χαμηλές  νότες  την  αρμονία της  αγριάδας  του  βουνού    






Μα η  Σάμος  δεν  τελειώνει  εδώ.
Αυτή ηταν  μόνο  μια  αρχή.
Σας  εχω ήδη  πει  πως  αυτή  τη  φορά  συναντήθηκα  με  την  ψυχή  της  Σαμου.
Και  αυτή  ήταν  εκτός  από  τους σπυτονοικοκύρηδές μου,  ο  Ισίδωρος.   Ο αγαπημένος  μας  SIDE21 
 Θα  συνεχίσουμε  λοιπόν  μαζί  με  τον  Σιδερή

Περιμένετε  και  θα  δείτε
   



Το  εκκλησάκι    αυτό  σκαρφαλωμένο  στο  ψηλότερο  σημείο  της  πιο  υψηλής  κορφής  του  Καρβούνη ( σε 1300 μέτρα)  αναδύθηκε    από  την  ομίχλη,  ακριβώς  την ώρα  που ένιωσα  την  ανάγκη να προσευχηθώ και να πω  ένα  "ευχαριστω" στη  ζωή. 
Ένα  ευχαριστώ  στη ζωή  που  με  ευλογεί  με  την κατεγιστική  παρουσία  της  ομορφιάς και  της  αγάπης των  φίλων  μου.
Θα  νομιζα πως  το  είχα ονειρευτεί  αν  δεν  έβλεπα  τη  ζωγραφιά  του (με υδάτινα  χρώματα)  στο  σπίτι  της  Μαρίας  και  του  Δημήτρη. (δυστυχώς στο  βουνο  δεν  ειχα  μαζι  μου  τη  φωτ. μηχανή )
Επιτρεψετέ μου  αυτή  την  εικόνα  να  την  αφιερώσω  στην  αγαπημένη  μου  ΑΣΤΡΙΑ
Αστεράκι  μου   για  σένα  .. 




30 σχόλια:

Γιώργος Χατζηαποστόλου είπε...

Οι καλύτερες εικόνες: τα κουτάβια και τα σαλιγκάρια! Χαίρομαι που περνάς καλά!

Margo είπε...

Αμ, μέσα σε τόσες ομορφιές πώς να θυμηθείς τα του blog?
Πανέμορφος τόπος και ο Δημήτρης μερακλής και φιλόξενος!!!
Είναι αλλιώς όταν φιλοξενείσαι δεν βλέπεις απλά τον τόπο, τον νιώθεις.

Φρακταλάκι μην χαθείς, κανόνισε. Θέλουμε φωτορεπορτάζ και από το νησί σου;)


fractal είπε...

Γιώργος Χατζηαποστόλου

Γιώργο!
Χαίρομαι που επικοινωνούμε ξανά.
Ήταν ενα ταξείδι αποκατάστασης και επαναπροσδιορισμού των δεσμών μου με τη Σάμο..
Ίσως το πιό όμορφο νησί του Αιγαιου (από φυσική ομορφιά)

fractal είπε...

Margo
Καλώς σε βρίσκω πάλι Margo.
Έχεις απόλυτο δίκιο στο θέμα της προσέγγισης ενός τόπου.
Ελπίζω πως κάποια στιγμή θα γνωρίσω σε όλους τους φίλους εδώ , το νησί μου , με την ίδια οπτική.
Δεν ελλειψες από τις κουβέντες μας με το Σιδερή..
Και μου ειπε κάτι πολύ σωστό...
"Βρεθηκαμε εδώ στο blog επειδή υπάρχει μια όσμωση μεταξύ των ανθρώπων που εχουν κοινό όραμα για τη ζωή."

koulpa είπε...

καλώς το φρακταλάκι μας.. αχ σα να ταξήδεψα κι εγώ μαζί σου.. όλοι οι τόποι όμορφοι.. μάλλων οι άνθρωποι που γνωρίζεις τους ζωντανεύουν.. καλή συνέχεια.. :) :)

ξωτικό είπε...

χαχααααααα
(μέχρι δακρύων σου λέω όμως )
σιγά που δεν θα'τανε στραβός ο γυαλός ( μονολόγησα )με το φρακταλάκι αντιμέτωπος :-)))))

Και νοιώθοντας την παιδική λαχτάρα σου να βουτηχτείς σ'όλη αυτή τη χαρά κι ομορφιά της ζωής και βιαστικά να χώνεις και στις τσέπες σου όση προλαβαίνεις και για μας, ένοιωσα τόση τρυφερή γλύκα που .....μόνο ένα βαρέλι σπυριά απο ρόδια μ'ένα ξωτικό να τσαλαβουτάει μέσα τους μπορεί να περιγράφει λίγο την κατάσταση :-)))))))

Άστρια είπε...

Επιτέλους τρεχαντηράκι..βρήκες τον δρόμο να έρθεις..

ταξίδεψες με ανοιχτή καρδιά, τι κι αν ήταν συννεφιά! Αυτό εισέπραξα με την ανάρτησή σου. Και κατάφερες με τις πρώτες φωτογραφίες σου να δώσεις την αίσθηση ότι ήταν πολύ λίγες για πολλές όμορφες στιγμές, αλλά δημιουργήσεις και την ανυπομονησία γι' αυτές που θα έρθουν και βεβαίως μαζί με τον Σιδερή, φαντάζομαι τ' αποτελέσματα!!!
αναμένουμε!!:)

Thalassenia είπε...

Χαίρομαι που μοιράζεσαι μαζί μας την ομορφιά του τοπίου, την ζεστασιά της γης και την αγάπη των ανθρώπων.

Φιλιά θαλασσένια

Side21 είπε...

Κάποιος με μάτιασε ...
Με συνεχείς κρίσεις κολπικής μαρμαρυγής βρέθηκα 15 μέρες στο κρεββάτι και 5 μέρες στο νοσοκομείο !!!
Τώρα όμως είμαι καλά και σε περιμένω να πάμε για κυνήγι μανίτας στον Καρβούνη ...
Και φυσικά να σχεδιάσουμε την απόβαση στις απέναντι ακτές την ερχόμενη Άνοιξη παρέα με όσους φίλους το επιθυμούν !!!

fractal είπε...

koulpa
Καλή σου ημέρα.
Ο καθε τόπος έχει τη δική του ψυχή. Και αυτή ειναι οι άνθρωποι που τον αγαπούν και τονν ξέρουν,
Ετσι για να γνωρίσεις , εκτός από την ομορφια του τοπίου, και την ψυχή του, πρεπει να γνωρίσεις αυτούς τους ανθρώπους..

fractal είπε...

ξωτικό
Βγες πρωτα από το βαρέλι και ηρέμησε.
Θα δεις πως ο γυαλός ανηφορίζει ή κατηφορίζει...ανάλογα με το που τρέχουν τα νερά...
Κατι σαν τον Πορθμό του Ευρίπου δηλαδή..
Και πρόσεξε....
Η θάλασσα μεταξυ Χίου και Σάμου δεν εχει όνομα...
Μήπως θα σε ενδιέφερε να του δόσουμε το δικό σου...
Κοιτα πως έμεινε στην ιστορία ο Ευριπος!!!!!!

fractal είπε...

ΆστριαΆ
Αγαπημένο Αστεράκι...Ακουσα από εσένα μια καλή κουβέντα , γιατι μόλις πριν λίγο το ξωτικό με κατασύγχισε...
Τέλος πάντων ξωτικό είναι αυτό, και να μην το αγαπάμε δεν γίνεται...
Ναι αστέρι μου, όπως παντα, εχεις δίκιο..
Οι φωτογραφίες ήταν πολύ λίγες για να αποτυπώσουν την ομορφιά. Πραγματικά σταγόνα στον Ωκεανό της ομορφιάς της Σάμου.
Δυστυχώς στην πρώτη έξοδο, ξέχασα να πάρω μαζί μου τη μηχανή. Είχαμε ανέβει μέχρι την κορυφή του Καρβούνη 1300 μέτρα ψηλά. Το δευτερο σε ύψος βουνό της Σάμου. ( Ο Κέρκης εχει 1490 μέτρα στην υψηλότερη κορφή).
Μέσα συην πυκνή ομίχλη ακούγαμε το μελωδικό ήχο από τα κουδούνια των κατσικιών που στην αρχή ηταν αχνός αλλά σιγά σιγά δυνάμωνε.....
Ένα -ενα μέσα από την ομίχλη ξεπρόβαλαν τα κατσίκια ακριβώς σαν να γεννουσε η καταχνιά...
Ένιωσα την ανάγκη να πώ ένα "ευχαριστώ" . Από εκει ψηλά , κάπου θα έφτανε,... Δεν ξερω που...Και προχωρόντας μερικά βήματα ακόμα είδα να ξεπροβάλει μέσα από την ομίχλη το απέριτο εκκλησάκι του προφήτη Ηλία...
Θα νόμιζα πως ηταν όνειρο αν δεν έβλεπα τη ζωγραφιά αυτης της μικρής εκκλησιάς στο σπίτι που με φιλοξενούσαν.
Θα προσπαθήσω να την προσθέσω στην αναρτηση , και θα την αφιερώσω σε σένα.

fractal είπε...

Thalassenia


Καλώς σε ξαναβρίσκω καρδιά της θάλασσας.

Να ξέρεις όμως πως δεν ειναι από καλοσύνη μου, που θέλω να μοιραστώ μαζί σας την ομορφιά του κόσμου...
Το λέει και το τραγουδι του αειμνηστου Ξυλούρη..
"πως να σωπάσω μέσα μου την ομορφιά του κόσμου"
http://www.youtube.com/watch?v=k-UKum5XxfE
Την μοιραζομαι λοιπόν, γιατί θελω να επιβιώσω. Και αν την κρατήσω μέσα μου , θα εκραγώ...

fractal είπε...

Σιδερή μου ΚΑλημέρα..

Θα σου απαντήσω περιληπτικά με το τραγούδι που έστειλα και στην "Θαλασσένια". Ακουσέ το πρωτα και μετα συνεχίζω...

http://www.youtube.com/watch?v=k-UKum5XxfE

Είμαι σίγουρη πως το έχεις ακούσει πολλές φορές, αλλά πειράζει που το άκουσες μια φορά χαρισμένο από μένα?.

Λοιπόν είμαι πανέτοιμη και εξοπλησμένη μεχρι τα αυτιά (με βαθυ σκούφο)για το κυνήγι της αμανίτας(έτσι λέμε τα μανητάρια στη Χιο).

Σοφά διάλεξες την απόβαση στις απέναντι ακτές, για την Άνοιξη.
ΝΑ ξορκίσουμε τα κακά της απόβασης στη Νορμανδία....
Εξ αλλου θα 'εχουμε μπροστα μας όλο το χρόνο για την προετοιμασία, της κοινωνίας των όσιων και ιερών του Ελληνικού πολιτισμού της Μικρασίας. Αντε λοιπόν ας ανακοινώσουμε στους φίλους τις σκέψεις που κάναμε. Η συγγέντρωση μπορεί να γίνει εδώ στο σπίτι μου, και από εδώ θα ξεκινήση η νικηφόρα αποβίβαση... Εσύ μπορείς να μας περιμένεις απέναντι, σαν κατάσκοπος και προπομπός, ή αν θέλεις να έρθεις και εσύ εδώ, για να ηγηθείς στο κυρ'ιως εκστρατευτικό σωμα...
Εδώ υπολογίζουμε πως θα έχουμε σημαντική υποστηρικτική δύναμη από τη "Σταγόνα" η οποια ήδη έχει ενημερωθεί!

Άιναφετς είπε...

Τα είπατε όλα, τα είπες όλα ψυχούλα μου και σε μένα μένουν δάκρυα συγκίνησης...να σε προσέχεις και να προσέχεις και τον Σιδερή μας...
Παρακαλώ μόνο μη μας ξαναχαθείς, θέλω να μου το υποσχεθείς!

ΑΦιλάκια πάντα καρδιάς! :))

Άστρια είπε...

Βούρκωσα τρεχαντηράκι μου.. . Ξανάρθα να πάρω απάντηση στο σχόλιό μου και βλέποντας αυτή την υπέροχη ζωγραφιά, ένοιωσα τύψεις, πώς δεν την πρόσεξα στην πρώτη ανάγνωση και ζήλεψα τόσο αυτή την διαδρομή μέσα από τα σύννεφα και τις εικόνες όλες… όμως, πιο πολύ ένοιωσα τύψεις πώς δεν το πρόσεξα, όταν στο τέλος είδα να μου το χαρίζεις!
Ευτυχώς στην απάντηση είδα πως το πρόσθεσες μετά:)

Σαν ένα μικρό θαύμα η πορεία σου προς τα άνω και προς τα Άνω, που ολοκληρώθηκε με ένα εικόνισμα να σε περιμένει στην επιστροφή (και λέω εικόνισμα, γιατί κάπου σ’ εκείνο το εκκλησάκι σαν να κατοικούσε ένας φύλακας άγγελος και σίγουρα ο Θεός, που άκουσε τη μελωδία από τις χορδές μιας ψυχής να λέει ευχαριστώ).
Σαν ένα μικρό θαύμα όμως ήταν και που μου το χάρισες ακούοντας την επιθυμία μου να βρεθώ κάποια στιγμή εκεί να δω αυτές τις μοναδικές εικόνες. Και αν ήξερες, ήρθε σε κάποια στιγμή, εκεί που μια καλή κουβέντα ενός φίλου, έρχεται να δώσει δύναμη, έτσι όπως έρχονται τα μικρά θαύματα:)

Το ευχαριστώ είναι τόσο μα τόσο λίγο!

Υπατία η Αλεξανδρινή είπε...

Αυτή η ένωση με τη φύση, βουνίσια ή θαλασσινή, αυτή η βίωση του τοπίου, φυσικού κι ανθρώπινου, είναι που μου έλειψε στην απουσία σου!
Παίρνω την πρώτη μπουκιά και αναμένω πεινασμένα τη συνέχεια!
Να περνάς πάντα καλά!

fractal είπε...

Άιναφετς
Αγαπημένη μαγισσούλα...
Μην ανησυχής για το Σιδερή.
Ένα ολόκληρο νησί τον αγαπά και τον προσέχει..
Και εδώ που τα λέμε ..του αξίζει!
Μόλις βγούν τα μανιτάρια, θα με ειδοποιήσουν οι φίλοι να ξανακατεβώ στη Σάμο.
'Οπως καταλαβαίνεις, τα μανιτάρια δεν θα έχουν που να κρυφτούν Εν τω μεταξύ σχεδιάσαμε μια απόβαση στις ακτες της Ιωνίας, από οπου οι ρίζες της οικογένειας του Σιδερή.. Η απόβαση θα γινει την Άνοιξη
Όσοι από την παρέα θελουν να συμμετέχουν το δηλώνουν. Η συγκέντρωση πριν την απόβαση θα γινει στο σπίτι μου, εδω.
Χωραμε πολοί! Όλλα τα υπόλοιπα ειναι δική μας ευθύνη...Φυσικά προσκαλεσμένος και ο παραμυθάς.

fractal είπε...

Άστρια

Αστρια...
Εκείνες οι χορδές που πάλλονται με την ίδια συχνότητα , είναι που μας ενώνουν. Αυτή η αναγκαιότητα, οδηγεί την τυχαιότητα να μας φέρει εδω κοντα ολους.
Διαβασε το σχόλιο της Υπατίας πιό κάτω...
Όταν το διάβασα δάκρυσα και εγω, έτσι καθώς ένιωθα πως με ένα άνθρωπο, χαμένος όπως τα αστέρια , μέσα στο σύμπαν, μας ενώνουν οι παλλόμενες χορδές...
Με την Υπατία ισως δεν ιδωθούμε ποτέ...
Αλλά ξερω πως υπάρχει, και πως μας ενωνουν , οπως και με σενα , οι παλλόμενες χορδές

fractal είπε...

Υπατία η Αλεξανδρινή

Σε εμένα καλή μου, έλλειψε η σκιά μου , στο παιχνιδι του ήλιου σας.
Ειμαι ταραγμένη από τα λόγια σου, για να συνεχίσω να μιλώ.
Γιατι σκέπτομαι πόσα πολλά θα ηθελα να σου πω.

ξωτικό είπε...

Έλα ντέεεεε μας έχεις αφήσει με τα ορεκτικά και τώρα η πείνα μας είναι μεγαλύτερη από πριν !!!

Άντε γιατί μπήκε Δεκέμβρης και θα ξεσηκώσω τους καλλικαντζάρους κακομοίρα μου και ....ΜΗ ΧΑΣΚΟΓΕΛΆΣ αυτούς δεν τους πιάνει κανένα απαγορευτικό ................... όπως και τα φιλιάααααααααααα

ξωτικό είπε...

υγ. Ξέχασα το βλαμμένο να πώ οτι τη Θάλασσα που μού'ταξες την άρπαξα φυσικά ακαριαίως και...άντε εσύ τώρα να γλυτώσεις το μυαλουδάκι σου κάθε που θα την διαβαίνεις !!!!!

(ναι βρέ δεν έκανα λάθος σιγά μην την διαπλέεις εσύ ,αν μπορούσες θα κατέβαινες να την περπατήσεις σπιθαμή προς σπιθαμή ,σιγά τώρα που δεν σε ξέρουμε πσσ )

fractal είπε...

ξωτικό


Χαλάει ο κόσμος βρε... Τα κύμματα πετούν πανω από τους λιμενοβραχίονες και κοντά θα μπουν στο σπίτι μου....
Ένα πράμα σαν τσουνάμι.....
Τα ορεκτικά (μανιταρια) μαλλον δεν θα τα μαζεψουμε.. Οταν μπορουσα να πάω στη Σαμο ο Σιδερής ηταν αρρωστος και τωρα που μπορεί εκεινος, δεν μπορω να παω εγω γιατί δεν αποπλέουν τα πλοια από τα λιμάνια...
Και σε λίγο πρέπει να ετοιμάσω ταξιδι για Αθηνα και Κωνσταντινούπολη...
Ασε, θα τα φαμε κονσέρβα.
Όσο για το ονομα της θάλλασας, δεν καταλαβες το κρυο αστειο μου...
Σκεφτηκα να σε βαφτήσω εκει μεσα για να παρει η θάλασσα το ονομά σου....
Κάπως ετσι δεν εγινε με τον πορθμό του Ευρίπου..και τα νερα που ανηφορίζουν και κατηφορίζουν?

ξωτικό είπε...

χε χε
ε αφού ήταν κρύο το αστείο
πάρ'το για ... τιμωρία !!!!
ό,τι και να κάνεις λοιπόν απο μένα δεν την γλυτώνεις
χιχιχιιιιιιι

άντε βγάλε και καμμιά φωτό τώρα που θα..χιονίσει κι απο πάνω !!!!


(κρύο καιρό για μπλόγγινκ χαχα )

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

(✿ ♥‿♥) ♫(✿ ♥‿♥) ♫(✿ ♥‿♥) ♫(✿ ♥‿♥) ♫(✿ ♥‿♥) ♫(✿ ♥‿♥) ♫ Mετά απο πολύ καιρό λογω στρατου είπα να μπω στο σπιτικο μου για να σας ευχηθω!!Γιορτες ερχονται και περνω απο το σπιτικό σου να ευχηθω ΚΑΛΑ ΜΑΓΙΚΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ γεμάτα υγεία-αγάπη - ευτυχια.Οι Αγιες μέρες ας απαλύνουν τον πόνο σε οσους υποφέρουν και ας δώσουν σε όλους μας οτι πιο ανθρώπινο υπάρχει για να νιώσουμε όμορφα!!(✿ ♥‿♥) ♫(✿ ♥‿♥) ♫(✿ ♥‿♥) ♫(✿ ♥‿♥) ♫(✿ ♥‿♥) ♫(✿ ♥‿♥) ♫Τα κουταβακια πανεμορφα!!!!!

fractal είπε...

ξωτικό
Οι χιονισνένες φωτο θα ερθουν από εκει που δεν τις περιμένεις....
Κανε λίγάκι υπόμονη....

fractal είπε...

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS
Ευχαριστω πολύ για τις ευχές.
Ευχομαι και εγω καθε καλό σε σενα και στους αγαπημένους σου

Thalassenia είπε...

Καλή Χρονιά με υγεία!!!

Άστρια είπε...

Καλή χρονιά αγαπημένο τρεχαντηράκι με υγεία και αγάπη ξεχωριστή γύρω σου!
Θα μιλήσουμε βέβαια:)

nikiplos είπε...

ωραίο το ταξείδι σου φράκταλ αγαπημένο... πιο ωραία η επάνοδός σου... Από τη μακρυνή Σάμο έλκω καταγωγή από το μικρασιατικό σόϊ της μητρός μου (απέναντι είναι η Μυκάλη...)... Δεν έχω πάει ποτέ... ελπίζω να τ' αξιωθώ στο μέλλον... σε χαιρετώ