Έφτασα .... Μου λείψετε Σας αποθύμησα.
Μα ήρθα με δώρα για όλους..
Μια στιγμή να ανοίξω τη βαλίτσα μου.
Είναι πολλά τα δώρα που κουβάλησα.
Ίσως χρειαστεί να συνεχίσουμε αύριο.
Ας μη χάνω καιρό λοιπόν.
Έτσι ανακατεμένα όπως είναι, χώνω το χέρι μου στη βαλίτσα και ότι βγάλω.
Α..Να.. Για τον darkflow... Ένα κομμάτι του πλανήτη πάνω από τον βόρειο Καναδά.
Από ύψος 11000 μέτρων. Παγωμένα ποτάμια και λίμνες..
Τα μπλε κομμάτια των ποταμών και των λιμνών , δεν έχουν παγώσει. Τα νερά εκεί είναι πολύ βαθιά
.
Ας βουτήξω πάλι στη βαλίτσα.
Για σένα βαφτιστήρι, Ιωάννη...
Καθυστερημένη βέβαια η λαμπάδα σου, αλλά κατ΄ευθείαν
από μαγαζί με ελληνικά προϊόντα της Νέας Υόρκης.
.
.
Ρυάκια, ρέματα παραπόταμοι και ποτάμια, για να παίζει το ξωτικό μου.
Να μουσκεύει τους περαστικούς και ύστερα να κρύβεται.....
.
Στα άνθη μιας Μανόλια
Η πάλι στα λευκά πέπλα μιας κλαίουσας νύφης (η ονομασία δική μου)
Και τι έχω φέρει εγώ για το μικρό-τρελό φτερό μου, που του αρέσουν οι κακές λεξούλες?
Ένα παπαγαλάκι...
με απίστευτα πλούσιο λεξιλόγιο..
και όχι μόνο...
Φτερά άγριας γαλοπούλας..
Μπρε Σταγονούλα?
Νόμισες πως σε ξέχασα ? Σε ξεχνώ εγώ μπρε?
Σου'φερα συντροφιά, νάχεις να με θυμάσαι.
Κοίτα πως τρέχουν οι φιλενάδες σου από τα βράχια?
Βιάζονται να μεγαλώσουν. Να γίνουν ρυάκια, και ποτάμια....
Τρέξε να τις προφτάσεις.. ακόμα εδώ είσαι?..
Για σένα Δημήτρη σε χρόνο Ενεστώτα?Τη μυστική φωνή των βυζαντινών εικόνων από το Princeton Junction του New Jersey.
Και την εγχάρακτη
πάνω στις πέτρες φωνή
των αιώνων
Για σένα καλλιτέχνη
μάστορα-ξυλουργέ koulpa, έφερα τον ανελέητο ανταγωνισμό του τρυποκάρυδο.
Κοίτα τι έφτιαξε.
Μα ξέχασε να μαζέψει τα ροκανίδια
O κάστορας όμως δεν ξέχασε τα κλαδιά που φιλοτέχνησε. Τα άφησε παγίδες, για τα ψάρια...
Για την αγαπημένη μου Αστρια?
Πως ήταν δυνατόν να μην της χαρίσω την πρώτη Ανατολή της επιστροφής μου?
Πάνω από το Τυρρηνικό Πέλαγος , σε ύψος 10000 μέτρων!
Χαλάλι σου η Ανατολή μου, Άστρια.
Και Ναι. Mια Θαλασσένια μόνο έχουμε.
Μία και μοναδική.
Πως να μην της χαρίσω μια φάρμα με άλογα.
Σαν είδα τις ψηλές κορφές των δένδρων, σκέφτηκα πως έφτασαν τόσο ψηλά για να τις δει ο Kryos . Είχα άδικο?
Ένας κορμός δένδρου προτίμησε να γίνει Γκιώνης.Πόζαρε όταν του εξομολογήθηκα πως θα χάριζα το πορτραίτο του
σε κάποιο νυχτοπούλι που μου κάνει παρέα τις νύχτες του καλοκαιριού σαν τον καλό μου φύλακα, άγγελο.
(Αν και ξέρω πως θα προτιμούσε να του φέρω ένα σπίτι Βικτοριανής εποχής
Του το φυλάω για έκπληξη.)
Αϊναφετς......
.Κοίτα...έφερα πολύ δουλειά για σένα.....!
Να ταΐσεις
Τρία ελάφια... και......
...να κάνεις μια μελαγχολική αλεπουδίτσα να χαμογελάσει.
Είναι ορφανή.!
saltatempo
Σου φέρνω τις ευχαριστίες των ακροατών του Ραδιοφωνικού σταθμού
ΗΕLLAS FM της Νέας Υόρκης,( εκπέμπει σε όλο τον κόσμο) που καταδιασκέδασαν με τη μουσική από το CD που έστειλες.
Γλυκιά μου Margo.Σου έφερα μια πανέμορφη πισίνα, για να την βλέπεις και να .....
τρέχεις για βουτιά . Στη θάλασσα ...
Ένα πανέξυπνο σκυλί , μας ακολουθούσε παντού.
Δεν ήθελα να το αφήσω και να φύγω. Το έφερα μαζί μου για σένα, jokar
Για την Ξενιάδα κατάλευκα μυρωδάτα ζουμπούλια.
Αν δεν ζήσεις από κοντά τη μαγεία, τη σχεδόν μεταφυσική, την μεγαλόπρεπη ομορφιά των βουνών και των ποταμών, ποτέ δεν θα μπορέσεις να καταλάβεις, γιατί οι Ινδιάνοι αγάπησαν τόσο πολύ τη Γή τους.Ένας στοιχιωμένος μέσα στον κορμό του δένδρου Ινδιάνος, το "παίζει" άγαλμα,.
Μα κάνει νεύμα στους περαστικούς (που θα τον κοιτάξουν με επιμονή) πως η Γη του δεν θα αργήσει να εκδικηθεί..
Έφερα το νεύμα στον Α Κενταύρου.
Κάτι από δάση και ανυπόταχτη ζωή. .
50fmΕδώ εκπέμπει ο Ραδιφωνικός σταθμός HELLAS FM.
Eλπίζω πως οι συχνότητές, θα συνεργαστούν.
Έφερα λίγα λουλούδια και καλό κρασί για τη συνεργασία.
Ένας παλιός και καλός φίλος ο GSkastro...μας εγκατέλειψε να οδοιπορούμε μονάχοι στη βλογγόσφαιρα... Μα ας το πάρει το ποτάμι.Εμείς τον θυμόμαστε.
Έτρεξα όταν τις είδα μαζεμένες ..τόσες πολλές..Σκέφτηκα, (και πολύ σωστά μάλιστα) πως θα κουβέντιαζαν για την μακρυνή τους πατρίδα .
Τους είπα, πως και εγώ είμαι από τον ίδιο τόπο, όπως και η Σταγόνα και η Ανέμη.
Πολλά χαιρετίσματα, μου είπαν, στην Σταγόνα την Ανέμη και τον FanneZan...
Και εγώ ευχαρίστως τα κουβάλησα...
Στον Γιώργο-Χ έφερα το puzl που άφησα στη μέση, με την παράκληση να το ολοκληρώσει.
Α......ναι....κάτι και για τον αγαπημένο Νίκιπλο...Αν έχει ξεχάσει κανένα πανεπιστήμιο έξω από τις σπουδές του, να του το υπενθυμίσω..
Και για το Να-Τασάκι μου?Το ατίθασο..
Τους πιό όμορφους αγριομενεξέδες.....
Στην καλημέρα, ένα μαξιλαράκι να ξεκουράζεται
Και στους Αστοσυμμορίτες άλλο ένα
(μην τσακωθείται . Να το μοιράζεσθαι δίκαια)
Στον καλό μου VAD κλειδοθήκες.
(Σε πόσα σπίτια μένεις?)
Στον Αστυάνακτα, το εγγονάκι μου...έφερα ένα παραμυθένιο λουλούδι.
Τη δόξα ουρανού και Γης.
Στη Logia τη μουσική των νερών..
Και στην ΑΖΑ (το καραβάκι) λίγη γαλήνη..
Στον Fegia μιά ενδιαφέρουσα κατασκευή της φύσης, από τα δόντια ενός κάστορα. Σίγουρα ο αείμνηστος καθηγητής του, Κωσταντινίδης, θα την έδειχνε στους φοιτήτές του. Υπόδειγμα κρεμμάστρας.
Για τον καλό μου γείτονα και φίλο, side21 μια βαρκούλα , για να με επισκέπτεται.
Στη Faraona, την υφάντρα μας, μια άλλη κατασκευή. Από χέρια ανθρώπων.
Και στο Λωτοφάγο, ..που δεν ξέχασα αν και έφαγα λωτούς...τον δρόμο που πήρα γυρίζοντας από τη χώρα του...
Στη γλαρένια έφερα μια βρύση.
Να μην στερέψει ποτέ το τρεχούμενο νερό της ψυχούλας της.
Στον Κούκο Μόνο τηλεσκόπιο για να ψάχνει συντροφιά και να μην είναι μόνος.
Στο μικρό Σκρουτζάκο, "το μικρό σπίτι μέσα στο δάσος", που με φιλοξένησε.
Όμως η βαλίτσα μου δεν άδειασε ακόμα.
Ολο και κάποιο ξεχασμένο δωράκι θα βρίσκω καταχωνιασμένο σε μια γωνιά.
Μέχρι τότε στέλνω σε όλους την καρδιά μου.
Καρφωμένη πάνω σε ένα αγριόβατο,
η τυλιγμένη σε ένα σελοφάν...
Όπως την προτιμάτε.
