http://www.greekamericannewsagency.com/gana/index.php?option=com_content&task=view&id=3302&Itemid=83
Ρίξετε και σεις μιά ματιά. Συμβαίνουν στις εσχατιές του Αιγαίου...
Ελεύθεροι πολιορκημένοι μέσα στο κάστρο τραγουδούν..
Τι περιμένετε πολιορκημένοι στα τείχη της κατανάλωσης ?
http://www.greekamericannewsagency.com/gana/index.php?option=com_content&task=view&id=3303&Itemid=83
Και μιά ελάχιστη γεύση από το ολονύκτιο γλέντι. Στο "διαβάστε περισσότερα" έχει δύο lings "ΕΔΩ" και "ΕΔΩ"
GreekAmericanNewsAgency
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
18 σχόλια:
Ωραία παρουσίαση των εκδηλώσεων και των ανθρώπων των Μεστών. Πολύ όμορφα πράγματα.
Κι εκείνος ο μικρός επένδυσε και έμεινε (το πιο σημαντικό) στα πάτρια.. Φαινόμενο! Γιατί συνήθως απλά επενδύουν.
Τι κάνουμε εμείς εδώ; Χα! Φράκταλ! Φράγκα δεν έχουμε και γη. Αν είχαμε...θα ήταν αλλιώς. Επειδή είμαι φίλος των Ιονίων έμεινα ένα διάστημα στη Ζάκυνθο (περίπου δυο χρόνια δηλαδή) και είχα πάρει απόσπαση στο εκεί Νοσοκομείο. Πέρασα πολύ ωραία, ξεπετάχτηκαν και οι πιτσιρικάδες, αλλά όλος ο μισθός μου πήγαινε στο ενοίκιο. Πόσο να αντέξεις με εφημερίες πια; Έτσι δεν το επανέλαβα ποτέ ξανά:(
Πάντως αξίζει που το προβάλλεις και μπράβο και σε εσένα. Συγχαρητήρια επίσης στους ανθρώπους που εργάζονται με τόσο πάθος, και φαντάζομαι αφού είναι πολιτιστικός σύλλογος, με μόνο κέρδος την ανάδειξη του τόπου σας.
Πάντα τέτοια.
Υ.Γ.1: Αυτά με κομπλάρουν και με κάνουν ζηλιάρα, όπως σου έγραψα.
Υ.Γ.2: Έχουν ιστοσελίδα τα Μεστά;
Καλημέρα fractal
Αν και καθυστέρησα κάπως… (δε μου είπες για τη Μυρτιώτισσα…) η τελευταία πρότασή σου μου κέντρισε τη προσοχή και αποφάσισα να σου πω ένα παραμύθι το οποίο πιθανώς ταιριάζει αν με εκείνο: …"πολιορκημένοι στα τείχη της κατανάλωσης" εννοείς βασικά τους Αθηναίους ή τις μεγάλες πόλεις.
« Περι το 1350, ένα χρόνο ή δύο πάνω κάτω σε μία μεγάλη τειχισμένη πόλη ζούσε ένας ζωγράφος. Δε κέρδιζε πολλά από τη τέχνη του, αλλά τουλάχιστον ζούσε. Τα θέματά του ήταν κυρίως σκηνές από την πόλη, οι οποίες περιέγραφαν τη μιζέρια, τη βρώμα της, το πολύβουο πλήθος. Εκεί που ένοιωθε ότι υπήρχε κενό ήταν στην απεικόνιση της φύσης. Άλλωστε για να δει κανείς λίγο φύση έπρεπε να απομακρυνθεί μακριά από τη τειχισμένη μεγάλη πόλη και ήταν πολύ επικίνδυνο γιατί κυκλοφορούσαν κλέφτες και δολοφόνοι…
Αποφάσισε λοιπόν να πάει σε μία πόλη αρκετά μικρότερη! Εκεί πίστευε ότι θα απολαμβάνει τη φύση, θα τη ζωγράφιζε, θα μετέδιδε στους ανθρώπους εμπειρίες από την πόλη, θα άκουγε τις εμπειρίες τους. Τον πρώτο καιρό ήταν όλα καλά… αλλά συνέβησαν κάποια γεγονότα που του έβαλαν το σπέρμα της αμφισβήτησης στην επιλογή του. Όταν θεώρησε ότι ήταν η ώρα να απεικονίσει δραστηριότητες των απλών ανθρώπων, το άρμεγμα, το όργωμα κλπ., αυτό έγινε μέσα από δυσκολίες αφού ο καλλιτέχνης μας, φάνταζε αιρετικός με την απεικόνιση των απλών ανθρώπων. Άλλωστε η τοπική σχολή ζωγραφικής, την οποία διηύθυνε ένα σιχαμερό υποκείμενο, είχε επιβάλλει μόνο την απεικόνιση της φύσης. Οποιοδήποτε παραστράτημα ήταν καταστροφικό. Θα μπορούσε να φτάσει έως και στην πυρά ο ζωγράφος μας «γιατί είχε το θράσος να απεικονίσει την ανθρώπινη φύση και όχι τη φύση που μας περιβάλλει» Τα ίδια είχε πει και προ της τιμωρίας ενός άλλου ζωγράφου που σε συνεργασία με τη τοπική εκκλησία τον καταδίκασαν ως αιρετικό. Στην αρχή προσπάθησε να στραφεί στη φύση. Τη θαύμαζε, αλλά ο άνθρωπος γι αυτόν με τα ελαττώματά του ήταν απαράμιλλος. Θεώρησε ότι ήταν θέμα χρόνου να βρει συμμάχους που θα στηρίζουν τις απόψεις του. Προσπάθησε να μιλήσει σε συναδέλφους του, σε συμπολίτες του, αλλά ήταν αδιανόητες η σκέψεις του… Στην απεικόνιση του ανθρώπου και της φύσης που επιθυμούσε είχε μόνο τη φύση και όχι τους ανθρώπους που υπεραγαπούσε… Η απόφασή του να φύγει από τη μικρή πόλη σκόνταφτε στο δίλημμα άνθρωποι ή φύση. Στην πόλη είχε τους ανθρώπους στη μικρή πόλη τη δια νόμου επιβολή (αλλά και απεικόνιση ) της φύσης. Όμως η απόφασή του να γυρίσει στη μεγάλη τειχισμένη πόλη, έγινε οριστική, όταν αφού ήρθε σε διαμάχη με το τοπικό άρχοντα, με το διευθυντή της σχολής ζωγράφων και θεώρησε απλά ότι οι πόλεις είναι δημιουργήματα των ανθρώπων, επομένως τα καλά και τα κακά τους. Άλλωστε υπήρξε κι αυτός δημιουργός στην πόλη και όταν έφυγε ήταν σαν να διέγραψε το παρελθόν του…. Με τους ανθρώπους λοιπόν!!»
Αν μπεις στο παρακάτω ling θα μπορέσεις να καταλάβεις πως βρίσκομαι ειδικά αυτές τις μέρες σε μια "αγρυπνη εγρήγορση" που καιρός για Μυρτιώτισσα..Εσύ όμως μπορείς να είσαι πιό συνεπής. Κάπου που δεν θυμάμαι τώρα που σου έχω αφήσει ειδικό σχόλιο.
http://www.greekamericannewsagency.com/gana/index.php?option=com_content&task=view&id=3303&Itemid=83
Θα περιμένω. Που θα πάει; Τώρα είναι η κορυφή του κύματος.Αναπόφευκτα θα έρθει και η πίσω μεριά.
Kι όταν άνοιξε την έβδομη σφραγίδα έγινε σιγή στον ουρανό περίπου μισή ώρα. Eίδα κατόπιν τους εφτά αγγέλους που στέκονταν μπροστά στο Θεό και ότι τους δόθηκαν εφτά σάλπιγγες.
Ήρθε, τότε, ένας άλλος άγγελος, που είχε ένα θυμιατήρι χρυσό, και στάθηκε μπροστά στο θυσιαστήριο. Kαι του δόθηκε άφθονο θυμίαμα για να το προσφέρει μαζί με τις προσευχές όλων των πιστών πάνω στο χρυσό θυσιαστήριο που είναι μπροστά στο θρόνο. Kι ο καπνός, μαζί με τις προσευχές των πιστών, ανέβηκε από τα χέρια του αγγέλου μπροστά στο Θεό. Πήρε τότε ο άγγελος το θυμιατήρι και το γέμισε από τα αναμμένα κάρβουνα του θυσιαστηρίου και τα τίναξε στη γη κι ακολούθησαν βροντές και φωνές κι αστραπές και σεισμός!
ΣΙΩΠΗΗΗΗΗΗΗ άπλετη...
Να σαι καλά!
Μύστη ! Επί τέλους. Ήξερα . είχα καταλάβει πως κάτι καλό θα συνέβαινε. Τα κοτσύφια στην αυλή μου από χθες χαλούσαν τον κόσμο από τις φωνές....
Σε περίμενα. Μόνο που είμαι πολύ κουρασμέν- και είναι ήδη 1.40 πμ
Αύριο με περιμένουν τα κοτσύφια. Σε φιλώ θες δεν θες.
Mύστη. Οι στάχτες απο τα καμμένα κάρβουνα των προσευχών των πιστών έφεραν μια τρομερή κατεγίδα. Το ίδιο το θυσιαστήριο έγινε μια πηγή δημιουργίας στροβιλισμού της σκόρπιας ατμοσφαιρικής σκόνης ,και ακόμα των περίπλοκων ρυθμων των συσπάσεων της καρδιάς. Η κατεγίδα συνετέλεσε στο να εμφανιστούν φαινόμενα "άτακτα" αλλά που μπορούν να κρύβουν βαθιά μέσα τους ένα μυστηριώδες είδος τάξης. Όπως είναι η άτακτη και φαινομενικά άσκοπη κίνηση των δισεκατομμυρίων μορίων του νερού, η οποία οφείλεται στις πολύ μικρού βεληνεκούς δυνάμεις αλληλοεπίδρασης μεταξύ των μορίων Εμφανίστηκαν όμως,(με αιτία την κατεγίδα αυτή), και φαινόμενα που πίσω από μιά πρόσοψη τάξης κρύβουν κάποιο τύπο χαώδους αταξίας.
Και τώρα πιά δεν μπορούμε να σωπάσουμε..Τώρα έχουμε ανάγκη από τη στεντόρια φωνή της τέχνης...
Αλέκα μου. Άργησα πολύ να σου απαντήσω..εκδηλώσεων ένεκεν.
Τα Μεστά έχουν Ιστοσελίδα. Δεν είναι όμως ενημερωμένη. Πρόσφατα ζήτησα τη βοήθεια του πανεπιστημίου Αιγαίου να μας βοηθήσουν να την κάνουμε προσβάσιμη. Πιστεύω θα τα καταφέρουμε. Ναι η κοινωνία εδώ είναι υπέροχη σε σχέση με αυτά που συμβαίνουν στην σημερινή Ελλάδα. Πρόσφατα ένας δημοσιογράφος μου έστειλε ερωτηματολόγιο για μιά συνέντευξη και εκεί αναφέρουμε αναλυτικά στην κοινωνία μας εδώ. Μπορώ να σου την στείλω αν σε ενδιαφέρει να μάθεις περισσότερα. Ξέρω τι γίνεται με τα Νοσοκομεία. Είναι ο αδελφός μου γιατρός στο Νοσοκομείο εδώ και τα ζω από πολύ κοντά. Ελπίζω δεν θα χαθούμε..
Ναι, ναι το κατάλαβα Φράκταλ ότι θα βρίσκεστε σε πολιτιστικό αναβρασμό και χαίρομαι γι΄ αυτό.
Οι σελίδες που είναι αφιερωμένες σε περιοχές της περιφέρειας με γοητεύουν ιδιαίτερα. Κι ακόμη περισσότερο όταν προέρχονται από ατομικές πρωτοβουλίες και όχι επισήμων φορέων (με την έννοια των ΟΤΑ).
Μια εξαιρετική δουλειά, σχετικά, έχουν κάνει και για την Φιλιππιάδα (την έχω στο μπλογκ μου). Ελπίζω να σας βοηθήσουν οι "πανεπιστημιακοί". Κι αν όχι μάλλον καλύτερα θα είναι να στήσετε ένα μπλογκ εσείς!
Και βέβαια να μου τη στείλεις τη συνέντευξη! Έχω την πεποίθηση ότι θα είναι ένα λαογραφικό διήγημα. Έτσι αναφέρονται όσοι αγαπούν τον τόπο τους. Και το διακρίνω αυτό σε εσένα. Στο μπλογκ μου έχω καταχωρισμένο το e-mail μου.
Ο αδελφός σου "κωπηλατεί" προς Ανατολάς ε; Γιατί περί κωπηλασίας (τουλάχιστον)πρόκειται η θητεία σε νησιωτικά νοσοκομεία! Μπράβο του και χαρας το κουράγιο του!
Σ΄ευχαριστώ για την απόκριση. Τα λέμε σύντομα.
Αλέκα μείνε στον υπολογιστή.. Προσπαθώ να αναρτήσω ένα λινγ που έχει μιά μικρή γεύση από το ολονύκτιο γλέντι.
ωραιες εκδηλώσεις σε ένα όμορφο νησι.
καλημέρα Fractal!!
Κρίμα οι σκηνές και τα αντίσκηνα που μου έκανες...που βρίσκεσαι;;;
xen-xen-xenΑστυάναξ... Επί τέλους έδωσες σημασία σε ένα φτωχό και.... ανυπεράσπιστο fractal. Εν τάξει θα εγκαταλείψω και τις σκηνές και τα αντίσκηνα ..προς το παρόν, αλλά τίποτα δεν σε εξασφαλίζει πως δεν θα επανέλθω. Τώρα για τη Μυρτιώτισσα. Μπορεί μα μου αρέσει αλλά δεν τρελαίνομαι.. Μας τάχουν πει κιάλλοι. Τρελάινομαι όμως με τον Μαγιακόφσκυ. Αν είμουν σπίτι (σου γράφω από ξένο υπολογιστή) θα σου έστελνα κάτι από Εκείνον.
Έχω κρατήσει βαθειά στην καρδιά μου και το μυαλό μου την αγάπη, για τους ανθρώπους, την αγωνία τους, τα όνειρά και τις επιθυμίες τους. Τα πήρα μαζί μου αλλά αναχώρησα... Με συνοδεύουν πάντα στους μοναχικούς περιπάτους στη Γη στη θάλασσα και τον βυθό. Όπου παρατηρώ και συνυπάρχω με τα πιό ασήμαντα πλάσματα της ενόργανης ύλης. Τις εκδηλώσεις των μικροκλασματικών απεικονήσεων της ζωής....Σας αγαπούμε κύριε εγγονέ....Αλλά δεν σας λέμε παραμύθια.
Αστυάναξ. Δεν ξέρω αν η χρονολογία που αναφέρεις (1350) για την τειχισμένη πόλη είναι σύμπτωση ή αποτέλεσμα μελέτης της ιστορίας. Αν είναι το δεύτερο σημαίνει ότι έχεις μπεί στα ίχνη του fractal και αυτό με κάνει να ανησυχώ αλλά και να χαίρομαι, μέχρι σημείου να σκέπτομαι να ΄καταργήσω και τις σκηνές και τα αντίσκηνα.. Σου απήντησα ήδη πως δεν είμαι μακρυά από τους ανθρώπους. Ίσα ίσα ένα fractal που η ικανότητα των μετρήσεών του ξεπερνά τους περιορισμούς της Ευκλείδιας γεωμετρίας, μπορεί να βλέπει τους ανθρώπους και από άλλα σημεία εκτός εκείνων που προσδιορίζονται μέσα από τον τρισδιάστατο χώρο. Έχω καταλήξει πως ο μοναδικός νομοθέτης του καλού είναι η ανθρώπινη συνήδειση. Ή κάνω λάθος?
Και αυτήν μπορεί να την προσεγγίζει κανείς μόνο από απόσταση. Αλλιώς πληγώνει και πληγώνεται. Από μακρυά λοιπόν με το νου και τα χέρια στην υπηρεσία της συνείδησης του ανθρώπου.
fractal:
Ο Μαγιακόφσκι είναι υπέροχος...η Μυρτιώτισσα όμως είναιγλυκυτάτη...
Δεν είναιτυχαίο...σημειολογικά ίσως έχει κάποια σημασία που και των δύο τα ονόματα αρχίζουν με το ίδιο γράμμα. Το 1350 τυχαία χρονολογία;; Μπορεί και ναι, ίσως όχι ! Μπορεί να συμβαίνουν και τα δύο. Το παραμύθιε είναι μία άλλη πλευρά της αλήθεις, με άλλο τρόπο ειπωμένη. Ο καλλιτέχνης πίστεψε στην άλλη πόλη και μετακινήθηκε...για να βρει ανθρώπους...ματαίως όμως. Στη τειχισμένη πόλη, σαν τον Ανάβατο να πουμε τους είχε δίθπλα του....είχε τις δραστηριότητές τους, την ανάσα του!! Σου γράφω κάτι που έχω πρόχειρο από Μαγαικ΄φκι και έχει σχέση με την πόλη...
"Την πόλη φτιασιδώνουν
ομάδες κι ομαδούλες
με ρυτίδες φρυδιών απειλητικές
κι από το στόμα κρέμονται
τα πτώματα των νεκρών λέξεων,
μόνο δυό είναι ζωντανές, η λιπαρή «λίγδα»
κι άλλη μιά
η «σούπα» νομίζω".
(Βλαδίμηρος Μαγιακόφσκι , Σύννεφο με παντελόνια ,
μτφ. Βασ. Τριανταφυλλίδη , εκδ. Αρμός)
fractal:
Ο Μαγιακόφσκι είναι υπέροχος...η Μυρτιώτισσα όμως είναιγλυκυτάτη...
Δεν είναιτυχαίο...σημειολογικά ίσως έχει κάποια σημασία που και των δύο τα ονόματα αρχίζουν με το ίδιο γράμμα. Το 1350 τυχαία χρονολογία;; Μπορεί και ναι, ίσως όχι ! Μπορεί να συμβαίνουν και τα δύο. Το παραμύθιε είναι μία άλλη πλευρά της αλήθεις, με άλλο τρόπο ειπωμένη. Ο καλλιτέχνης πίστεψε στην άλλη πόλη και μετακινήθηκε...για να βρει ανθρώπους...ματαίως όμως. Στη τειχισμένη πόλη, σαν τον Ανάβατο να πουμε τους είχε δίθπλα του....είχε τις δραστηριότητές τους, την ανάσα του!! Σου γράφω κάτι που έχω πρόχειρο από Μαγαικ΄φκι και έχει σχέση με την πόλη...
"Την πόλη φτιασιδώνουν
ομάδες κι ομαδούλες
με ρυτίδες φρυδιών απειλητικές
κι από το στόμα κρέμονται
τα πτώματα των νεκρών λέξεων,
μόνο δυό είναι ζωντανές, η λιπαρή «λίγδα»
κι άλλη μιά
η «σούπα» νομίζω".
(Βλαδίμηρος Μαγιακόφσκι , Σύννεφο με παντελόνια ,
μτφ. Βασ. Τριανταφυλλίδη , εκδ. Αρμός)
Αστυάναξ. Καλή σου μέρα. Ξέρεις λοιπόν τον Ανάβατο. Ξέρεις και άλλα λοιπόν. Άρα η χρονολογία δεν είναι τυχαία. Ευχαριστώ για τοβ Ματιακόφσκυ. θα με ενδιέφερε όμωσ να μου απαντούσες και επί της ουσίας.
Ναι μπορεί κανείς με την Μυρτιώτισσα να ξαπλώνει πάνω στιε επιπλέουσες ακτίνες του φεγγαριού.. Μα λίγο αεράκι αν φυσίξει χάνει κανεις το υπόστρωμα! Όμως άκου τον Μαγιακόφσκυ:
"Eμείς της επιδοκιμασίας τον αχό δεν τον ακούμε στης παινεψιάς τον γλυκό ψίθυρο, αλλά τον γροικούμε στης βροντής τις άγριες κραυγές"
Γιατί δεν με ερώτησες από που πεοέρχεται ο βαθμός της συγγένειάς μας? Με αφήνεις να περιμένω πολύ. Και οι απαντήσεις σου δεν είναι πλήρεις...Μιά μικρή σκηνή! Μόνο για την προστασία του ήλιου... Εγγονέ μου.
Δημοσίευση σχολίου