Για τον Προμηθέα Δεσμώτη.Το σαλιγγάρι του βυθού, έβαλε τα καλά του και βγήκε τσάρκα, με τις κεραίες σε κατάσταση συναγερμού..
Να αποτυπώσει εικόνες άπειρης ομορφιάς για να ανακαλέσει μέσα από αυτές, ότι πιό υπέροχο είναι καταχωνιασμένο στο βυθό της ανθρώπινης ψυχής.
Πιστεύει (με τρόπο απόλυτο) στα λόγια του Μαγιακόφσκυ. "Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο".
Υ. Γ Η φωτογραφία μεγενθύνεται.
45 σχόλια:
Αγαπημένο μου.......
Πώς να σε ευχαριστήσω;
Που τα λόγια είναι φτωχά για να εκφράσω αυτή τη στιγμή τα συναισθήματά μου...
Σιωπή! Και θαυμασμός!
Πύρινα ευχαριστώ
ύπαρξη του Βυθού!!!
Με αγάπη απο την Αθήνα, «συντονιστήκαμε» η τελευταία ανάρτηση είναι τα παλιά καλοκαιριά
της Λένας Παπά
ΚΑΛΗΜΈΡΑ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
Προμηθέα. Άλλαξα την θέση στα σχόλιά μου. Έβαλα αυτά που είχα να σου πω εδώ, στην ανάρτηση, και εδώ σου λέω τα λόγια που είχα αφήσει στην ανάρτηση. ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ.
Με τη σιωπή του βυθού.
Ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ!
saltatempo. Η Απάντηση σπίτι σου.
Καλησπέρα Fractal μου...
Σε βλέπω εδώ και καιρό στην επιφάνεια να πλέεις θροίζοντας και κουνώντας τα νερά δεξιά και αριστερά.. και εγώ είμαι βδομάδες στο βυθό, κρατώντας την αναπνοή μου, έτοιμος να σκάσω...και σκέφτομαι τη νόσο των δυτών, των σφουγγαράδων που παραπαίουν και μεπιάνει αγωνία για το πως θα είμαι εκεί πάνω, και αργά-αργά ανεβαίνω μέσα από τα χρώματα γεμάτος φύκια...σε συναντώ και τα ξαναλέμε...να σου πω νέα από το βυθό....καλά θα είμαι....
ΥΓ Δε σε ξέχασα...αλλά στ' αλήθεια από το βυθό έρχομαι και κάνω αποσυμπίεση....Θα αντέξω...Πολύ καλό το κείμενο, όπως και εκείνο για τη μοναξιά...
Αγαπητό fractal
Θυμάμαι σαν παιδί τον εαυτό μου να παίζει με τους κοχλίες της στεριάς -προτιμώ τη λέξη από τα "σαλιγκάρια"- όταν έβγαιναν από το καβούκι τους ορεξάτοι για βόλτα μετά τη βροχή.Μου έκανε εντύπωση η ευαισθησία τους στο άγγιγμα και ο τρόπος που χειρίζονταν τις πτυσσόμενες κεραίες τους, δηλαδή τα μάτια τους. Δεν μπορώ να ξέρω αν η ομορφιά θα σώσει τελικά τον κόσμο αλλά είμαι σίγουρος ότι θα τον κάνει καλύτερο, όσο είμαστε πάνω σ' αυτό τον πλανήτη, σε αυτή τη ζωή.
Ναι.Το πιστεύω κι εγώ.Η ομορφιά και,θα συμπλήρωνα,η σιωπή.Η γλώσσα του μέλλοντος αιώνος...
Πολύ όμορφη η φωτογραφία,σχεδόν καθησυχαστική.Έτσι θα την ονόμαζα.
Καλημέρα!
Αστυάνακτα. Καλό, αγαπημένο μου εγγονάκι.
Καλώς το. Γεμάτο φύκια, με μάτια κόκκινα, με βαθιες αλαφιασμένες ανάσες, με αργά ασταθεί βήματα, με γερμένους ώμους, και με ένα χαμόγελο που λέει. "Τώρα ξέρω. Η απόλυτη σιωπή του βυθού με δίδαξε πολλά".
Η αποσυμπίεση είναι λιγάκι οδυνηρή. Όμως τώρα ξέρεις. Τώρα είσαι πιά άνδρας "στο κορμί και στο μυαλό" Και νιώθεις πως μπορείς να "σηκωσεις ακόμα και σταυρό".
Ξέρω..ξέρω. Όποτε νιώθεις ασφυξία
θα δίνεις μιά βαθειά βουτιά για να ανασάνεις.
Φιλιά πολλά πολλά
gde_e
Οι κεραίες των σαλιγγαριών, συγνώμην , των κοχλυών, της θάλασσας είναι πιό ευαίσθητες από των της ξηράς. Ακόμα και ο πιό ανεπαίσθητος κραδασμός του νερού τα τρομάζει. Αυτή είναι η αδυναμία τους αλλά και η δύναμή τους. Η απίστευτη ομορφιά τους που παραλύει, κρατάει τον εχθρό μακρυά. Άσε που τον κάνει να πιστεύει πως έχει παραισθήσεις.
Σκέψου, λέμε τώρα, άν τις μέρες της Πολιορκίας της Πόλης, φύτρωνε στον τρούλο της Αγιάς Σοφιάς ένα τεράστιο πανέμορφο τριαντάφυλλο. Οι τούρκοι θα το θεωρούσαν θαύμα και θα έφευγαν αλαφιασμένοι. Θα περνούσαν πολλές γενιές για να το ξαναεπιχειρούσαν. Και θα ζούσαν εκείνοι καλά και εμείς καλλίτερα.
Αχ μπερδεύτηκα. Νόμιζα πως μιλούσα με τον εγγονό μου τον ΑΣΤΥΑΝΑΚΤΑ και του έλεγα παραμύθι. Αλλά νομίζω πως αρέσουν και σε σένα τα παραμύθια.
Καλή μέρα ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ.
Για σένα είναι υπαρξιακός λόγος να το πιστεύεις. Όχι όμως και να ησυχάζεις. Ο αγώνας εκεί εστιάζεται. Να επικρατήσει η ανάγκη για την ομορφιά σαν ένστιχτώδη ανάγκη. όπως και η ανάγκη να ανασαίνεις .
Fractal αγαπημένο, καλησπέρα. Πολύ όμορφη η εικόνα και η φωτογραφία... Σε πόσα πράγματα είναι κρυμμένη και καταχωνιασμένη η ομορφιά... Περιμένει εκεί να αναδειχθεί να «κληθεί» να σώσει τον κόσμο... μα φευ... ο κόσμος ο σημερινός, θάλλει στην ασχήμια της ανθρώπινης ψυχής. Όλα τα εσώψυχά μας θαρρείς και τα κρατούσαμε κρυμμένα ώσπου ξαφνικά να σπάσει ο πομφόλυγας και να εκτοξευτούν λογής, λογής ασχήμιες... δικές μας που τις παράγουμε εμείς οι άνθρωποι, με τη μικρότητά μας και την υπερβολική, ξέφρενη κούρσα για πλουτισμό. Είδα την καλλίπυγο Πάρις να επιδεικνύει αδιάντροπα και άκομψα τον πλούτο της. Είδα εν μέσω 21ου αιώνα αποκεφαλισμό ανθρώπων στο διαδίκτυο. Είδα ανθρωπιστικούς βομβαρδισμούς με το λιωμένο ατσάλι, στο πρόσωπο των αδικοσκοτωμένων παιδιών. Είδα μια Βραζιλιάνα καμμένη ολόκληρη, χάρη στα ποτάκια, σφηνάκια και ανεύθυνο οδήγημα ενός 20χρονου χαϊδεμένου βουτυρομπεμπέ που έμεινε τελικά και ατιμώρητος για αυτό.
Είδα τους ψεύτες να κάνουν τις τερατολογίες τους θρησκείες, και τους φαντασιόπληκτους να αγορεύουν αφέδρας στο αποχαυνωμένο ελληνικό κοιμισμένο πνεύμα. Είδα τους θεσιθήρες να κάνουν μετάνοιες, και ρασοφόρους να καρπαζώνουν πολιτικούς μπατσίζωντάς τους με ματσάκια 10χίλιαρων ευρώ μειλίχιων εργολάβων. Είδα τον κόσμο αυτιστικό, παραιτημένο μεταξύ πρόζακ και ελεγκάντ ποτηριού κρασιού. Συγχώρεσέ με που είμαι έτσι υποτονικός, ή αρνητικός. Είμαι όμως και αισιόδοξος. Είδα και μια τσιγγάνα που μου είπε το μέλλον μου και το ριζικό μου, καπνίζοντας αρειμανίως χασίς. Μες τη ζάλη της αποκρουστικής για μένα ουσίας, χαμογέλασε μες τη φτώχια της και το πρόσωπό της υπόλευκο έλαμπε... Ναι η ομορφιά είναι κρυμμένη, και πρέπει να μάθουμε να την αλιεύουμε...
αγαπημένο μου φράκταλ ..εγώ γύρισα και έφυγες εσύ..
όπου κιαν είσαι να περνάς όμορφα και
όσο για τον βυθό σου που απλόχερα τον μοιράζεσαι μαζί μας να σου πω ένα ευχαριστώ..
φιλί γλυκό και καλό βράδυ..
Θα πρόσθετα και τα λόγια του Ντοστογιέφσκι: H αισθητική είναι η ηθική του μέλλοντος.
Νίκιπλος. Καλέ μου, μακάρι να μπορούσα να σου πω όχι, κάνεις λάθος, δεν είναι αυτός ο κόσμος μας...Μοιάζει ακατανόητο που οι άνθρωποι βλέπουν γύρω τους τον κόσμο και δεν απορούν. Δεν θαυμάζουν! Δεν βασανίζονται από το ερώτημα ποιοί είναι από που έρχονται και που θα πάνε. Μου φαίνεται ακατανόητο πως μπορεί κανείς να κλείνει τα μάτια και να μην συγγλονίζεται από το θαύμα της ζωής. Πως είναι δυνατόν να θεωρεί τον πλανήτη αναλώσιμο είδος, και να θεωρεί φυσικό να περιφρονεί τη ζωή. Να εξαργυρώνει το θείο δώρο της ζωής στην αγωνία του πλουτισμού. Για ποιό λόγο. Τι θέλει επί τέλους. Άκου μιά ιστορία.
Πριν τρία χρόνια είχαν ληστέψει το σπίτι μιάς πολύ καλής φίλης μου. Μαζί με άλλα πολύτιμα πράγματα της είχαν κλέψει και όλλα τα κοσμήμα που λίγες μέρες πριν είχε πάρει από την θυρίδα. Τα κοσμήματα άξιζαν όσο μιά μεγάλη περιουσία (η φίλη μου είναι γόνος μεγάλης εφοπλιστικής οικογένειας) και ήταν πολύ στεναχωρημένη. Έτσι τη φώναξα να περάσει λίγες μέρες μαζί μου στο χωριό. Ήρθε. Πήγαμε να κολυμπύσουμε σε μιά πανέμορφη παραλία. Ο ήλιος είχε αρχίσει να καμπυλώνει και η θάλασσα άστραφτε λες και την είχαν σπείρει με διαμάντια. Δεν υπήρχε κανένας εκεί. Αριστερά μας υπήρχαν απίστευτης ομορφιάς σπηλιές με αγριοπερίστερα. Την ρώτησα αν είχε το κουράγιο να φτάσουμε μέχρι εκεί, Μου είπε πως ένιωθε αρκετά δυνατή για να κολυμπήσει αυτή την απόσταση. Καθώς κολυμπόυσαμε βλέπαμε κάτω τον βυθό και ξετρελάθηκε.. Την ρώτησα λοιπόν, τι της έλλειπε για να είναι ευτυχισμένη.
Μου απάντησε εντελώς αφθόρμητα ΤΙΠΟΤΑ. Ύστερα πάλι σκέφθηκε τα κοσμήματα. Την ρώτησα πόσα διαμάντια έπρεπε να φορά για να μπορεί να κολυμπά καλύτερα. Έβαλε τα γέλια και δεν ξανακουβέντιασε ποτέ για τα κοσμήματα. Μόνο που έρχετε κάθε καλοκαίρι με μιά μικρή βαλίτσα με τον απαραίτητο ρουχισμό. Και μένει μαζί μου σχεδόν όλο το καλοκαίρι. Δεν θυμάται πιά τίποτα από εκείνα τα κοσμήματα που για να αποχτηθούν ίσως ... δεν θέλω ούτε να το εικάζω. Ποτέ πιά δεν ξανακουβεντιάσαμε για την υπόθεση αυτή. Και δεν φορά κανένα κόσμημα παρ' εξόν ένα φτηνό σε αξία σταυρό που της δώρησε ένας ανώτατος κληρικός φίλος της. Πηγαίνουμε όμως πάντα να κολυμπήσουμε την ώρα που η θάλασσα είναι γεμάτη διαμάντια.
Σταγόνα. Καπου-κάπου πρέπει να υποβάλλω στον εαυτό μου το μαρτύριο της στέρησης. 'Οταν αρχίζω να "βαδίζω και παραμιλώ" και με πιάνουν όλα τα στερητικά σύνδρομα επανέρχομαι στον τόπο μου γεμάτο χαρά. Για σένα βρε και για όλους τους ούριους του κόσμου.
Φιλιά.
Καλό μου fractal θυμήθηκα (είδες αλτσχάιμερ) ότι είχες ξαναβάλει τα λόγια του Μαγιακόφκι, και σου είχα γράψει το παρακάτω. Το ξαναβάζω γιατί είμαι σταθερός στις απόψεις μου. Μόνο η ομορφιά της γυναίκας θα σώσει τον κόσμο, γι’ αυτήν μιλούσε.
Ψάχνοντας όμως να βρω αυτό το σχόλιο μου (13/6/08), βρήκα κάποια σχόλια άλλων πρώην φίλων και μελαγχόλησα, για λίγο όμως.
«Καλό μου fractal, είχες κάνει μια πρόσκληση για τα λόγια του Μαγιακόφσκι "Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΘΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ".
Δεν ξέρω για ποια ομορφιά μιλούσε ο Μαγιακόφσκι, δεν τον έχω διαβάσει ποτέ, ξέρω μόνο ότι ερωτευόταν παθιασμένα. Μήπως λοιπόν γι’ αυτήν την ομορφιά μιλούσε τελικά. Την ομορφιά της γυναίκας;
Γιατί όλες οι άλλες ομορφιές είναι υποκειμενικές, μόνο της γυναίκας είναι αιώνια, αδιαμφισβήτητη, και μόνο γι’ αυτή αξίζει να πεθάνει κανείς.
Ρώτα τους ιππότες της εποχής εκείνης να σου περιγράψουν την ομορφιά. Τι θα σου έλεγαν, μα τι άλλο από μια άγρια αιματηρή μονομαχία, όπου θα άξιζε να πεθάνουν τιμημένοι;
Ρώτα τον Αλέξανδρο , τον Ναπολέοντα τον Αττίλα, την ίδια απάντηση περίπου θα έπαιρνες: H προετοιμασία και διεξαγωγή της μάχης είχε μεγαλειώδη γ’ αυτούς ομορφιά.
Όλοι όμως αυτοί υπέκυψαν μπρος την υπέρτατη ομορφιά της γυναίκας.
Μήπως λοιπόν αυτή η ομορφιά θα σώσει τελικά τον κόσμο, μήπως γι’ αυτή την ομορφιά μιλούσε ο Μαγιακόφσκι; Δεν γνωρίζω. Όμως από εδώ και κάτω συνέχισε εσύ.
Σε νιώθω στεναχωρημένο, τι μου έχεις, τι σου λείπει; Να είσαι πάντα καλά, ο πιστός σου φίλος gskastro»
Κούκο. Χαθήκαμε. Γιατί?
Φυσικά ο Ντοντογιέφσκι λέει το ίδιο πράγμα με διαφορετικά λόγια.
Και στο χωριό μου υπάρχει ένας στίχος που λέει το ίδιο πράγμα περίπου.. Δεν αμφιβάλλω καθόλου πως θα υπάρχει και στο δικό σου χωριό.
Στις μαντινάδες από το Μανταμάδο και στους Χιώτικους αμανέδες οι άνφρωποί μας σε ώρες ανάτασης υμνούν την ομορφιά με συγκλονιστικά λόγια.
Κάστρο μου. Καλήσπέρα. Τα έχουμε ξαναπεί. ΟΧΙ. Δεν μολούσε για την γυνακεία ομορφιά (δεν νομόζω φυσικά ότι θα την απέκλειε) αλλά για την ανθρώπινη ευαισθησία που προκαλεί η ομορφιά του κόσμου. Του ΚΟΣΜΟΥ με την ένοια που έδειναν στην λέξη οι αρχαίοι Έλληνες.
Καλό μου fractal ένας στρατευμένος ποιητής δεν νομίζω να ενδιαφέρεται για την ανθρώπινη ευαισθησία, πέραν της δικής του. Δεν έχω διαβάσει Μαγιακόφσκι παρά μόνο διάφορες βιογραφίες του. Ήταν, μεταξύ των άλλων ένας φλογερός εραστής, και από εκεί βγάζω το συμπέρασμα σε ποια ομορφιά αναφερόταν.
Άλλωστε η ομορφιά είναι τελείως υποκειμενική, «ένα βρυχώμενο αυτοκίνητο αγώνων είναι πιο όμορφο από τη Νίκη της Σαμοθράκης» υποστήριζε ο αποκαλούμενος «γκουρού» του φουτουρισμού Ιταλός Τομάσο Μαρινέτι. Στο κύμα του φουτουρισμού είχε προσχωρήσει και ο Μαγιακόφσκι κατά το 1910.
Nα είσαι καλά fractal και πολλά φιλιά. gskastro
Αυτό δεν έβαλε
απλά τα καλά του
όλα τα σεντούκια
του κόσμου άνοιξε
Καλούδια να δείς
Είσαι υπέροχος
κι ο στίχος του Μαγιακόφσκυ
απογείωσαν την εικόνα
φιλιά στο Αιγαίο
Καλησπέρα Ελένη. Καλώς ήρθες.
Ναι άνοιξε τα παλιά σεντούκια της γιαγιάς. Και τι δεν βρήκε μέσα!! Χάντρες, πέπλα, τούλια, ασημένιες γιρλάντες...Μοιάζει πιό πολύ με πλάσμα του ουρανού και της ομίχλης παρά πλάσμα του βυθού.
Μπήκα στο βλογγ σου. Κρίμα που δεν σε είχα γνωρίσει νωρίτερα. Θα τα λέμε. Φιλιά
Κάστρο. Μου φαίνεται πως θα φάμε τα μουστάκια μας σε ότι έχει σχέση με τον αγαπημένο μου ποιητή.
Όμως ΄τι να σου κάνω που είμαι εκτός έδρας...
"Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο".
Πολύ θέλω να πιστεύω σε αυτό...και όχι μόνο εγώ...αλλά και άλλοι...πολλοί!!!
Ωρα καλή σου Fractal....μας ομορφαίνεις!!
@fractal:
Ναι,συμφωνώ έτσι όπως το εκφράζεις.
Η απόλυτη ομορφιά ...
λάμπει παντού γύρω μας.
"Θα σώσει τον κόσμο σίγουρα" !!!
αν μπορέσει να αντανακλάσει μέσα μας
έστω και λίγη θέρμη απ' τη φλόγα της ...
Ευχές για ένα καλό σου Σ.Κ. απ' τη Σάμο ...
pou vriskesai mikro mou fractal? akoma taksideyeis?? xeimwniase..
o 8alasovraxos mou paleyei me ta kymata..
omorfo sk sou eyxomai kai gyrw sou omorfia..
filakia
είμαι πολύ χαρούμενος που βρήκα την ιστοσελίδα σου, τα φωτογραφικά σου θέματα είναι υπέροχα, σ΄ευχαριστώ
Καλό μου fractal, σου υπόσχομαι να μην ασχοληθώ ξανά με τον αγαπημένο σου ποιητή. Προκειμένου να μαδήσεις το μουστάκι μου υποχωρώ.
Πολλά φιλιά από τον gskastro
Βάλθηκες να μας τρελάνεις, αγαπητό Φράκταλ, με τις φωτογραφίες σου!
Μήπως η χώρα του Βυθού είναι καλύτερη από τη χώρα της Λήθης; Σίγουρα πάντως δεν σε πικραίνει, ε;
Υ.Γ. Κάποτε, πριν από χρόνια, είχαμε παραγγείλει στο λιμάνι χταποδάκι και ουζάκι, αλλά το καράβι δεν άργησε τόσο όσο είχαν πει. Έτσι ακυρώσαμε την παραγγελία.
Σκέφτομαι ότι πολύ καιρό ανέβαλα εκείνο το χταποδάκι. Την άνοιξη ή το φθινόπωρο θα έρθουμε να το φάμε!
υγρα φιλια απο τα βαθη του απειρου.
νυσταχμενες μεταμεσονυχτιες ονειρωξεις.
σας ευχαριστω, ω σας ευχαριστω, γονατιζω και σας προσκινω
Περιμένω
την ανάδυσή σου από τα βάθη όπου έχεις κατδυθεί και την σταθεροποίησή σου, μπάς και πούμε καμία κουβέντα. Μην νομίζεις ότι ξεχνώ. Κι ας λέει κάποιος κοινός μας φίλος για Αλτσχάϊμερ......όποτε τον συμφέρει.
ΕΚΤΟΣ ΕΔΡΑΣ. SΤΟΡ
ΕΚΤOΣ ΙΝTERNET. STOP.
ΣΟΒΑΡΕΣ ΔΙΟΡΘΩΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ. STOP.
ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ ΔΥΝΑΤΑ ΚΑΙ ΒΙΑΣΤΙΚΑ ΟΠΩΣ Η ΑΣΤΡΑΠΗ. STOP.
ΠΟΛΥ ΔΟΥΛΕΙΑ STOP ΠΟΛΥ ΔΟΥΛΕΙΑ STOP ΤΟ ΤΡΙΤΟΝ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ STOP ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ STOP Η ΑΣΤΡΑΠΗ ΔΥΝΑΤΗ ΜΕΝ ΣΤΙΓΜΙΑΙΑ ΔΕ STOP ΕΧΩ ΚΙΝΗΤΟ STOP ΣΠΙΤΙ ΜΕΤΑ ΤΙΣ 22:00 STOP ΤΟ ΑΛΤΣΧΑΙΜΕΡ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΟΧΙ ΤΟΥ ΑΣΤΕΡΙΩΝΑ STOP ΦΙΛΙΑ STOP GSKASTRO
ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ -STOP-
ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΟΡΓΙΑΖΕΙ- ΤΕΛΟΣ
Ώρες - ώρες σκέφτομαι μήπως όλοι μας είμαστε κατά κάποιο περίεργο τρόπο αντικείμενα παρακολούθησης... που αλληλοπαρακολουθούνται.
Μήπως θα μπορούσατε να μου στείλετε μία διεύθυνση; Θα ήθελα να σας στείλω κάτι.
Την καλημέρα μου.
Ψάχνουμε για θαύματα γύρω μας για να πειστούμε για την αιώνια δύναμη του καλού και η φύση μας τα διηγείται παντού, καθημερινά. Αρκεί να την ακούσουμε, να δούμε λίγο μέσα μας, λίγο γύρω μας.
Σε συνάντησα fractal στα σχόλια άλλων @φίλων, όμως η εντύπωση από την ιστοσελίδα σου (περιηγήθηκα σε προηγούμενες αναρτήσεις) ήταν μία απόλαυση: για το μάτι (καταπληκτικές φωτογραφίες) και για το νου (ευαίσθητα κείμενα, μεστά από νοήματα).
Μου άρεσε ιδιαίτερα η 6η συνέχεια από τα κύματα!
Καλή συνέχεια σου εύχομαι
Καλό βράδυ!
Βρίσκομαι εκτός internet. Με ένα αδέσποτο δίκτυο που κυκλοφορεί εδώ
προσπαθώ να επικοινωνήσω μαζί σας. Απειρες προσπάθειες. Κάθε φορά τα μηνύματα χάνονται. ΥΠΟΜΟΝΉ ΜΈΧΡΙ ΤΟ ΤΈΛΟς ΤΗς ΕΒΔΟΜΆΔΑς ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΈΦΩ. Μέχρι τότε 'απειρα φιλιά.
ΑΝΑΜΟΝΗ - ΑΝΑΜΟΝΗ ΕΩΣ ΟΤΟΥ ΒΓΕΙ Η ΨΥΧΗ!!!!!!!
Φίλοι μου. Κατάφερα πάλι για λίγο δεν ξέρω για πόσο να συνδεθώ με ένα ασθενές δ'ικτυο στην περιοχή του Ψυχικού μένω τις τρεις τελευταίες εβδομάδες. Θα προσπαθήσω να απαντήσω στα μηνύματά σας , αν και ξέρω πόσο άκαιρα έρχεται η απάντηση.
& BUSY BEE. Aκόμα ένα λουλούδι στην άσφαλτο. Το αίμα του σαν τα τρυφερά φυλλαράκια που τρυπούν την Γη τρύπησε και τις πιό αδιάφορες και εφυσηχασμένες συνειδήσεις. Μακάρι να μην χρειστεί ούτε άλλη σταγόνα.
& ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ. Καλ΄΄η μου ξέρω πως συμφωνούμε. Το ξέρω καλά.
& SIDE21 Φίλε συντοπίτη του Αιγαιου.
Η Ίδια θάλασσα μας δίδαξε και μας διδάσκει. Τα γεγονότα με βρήκαν μακρυά από τον τόπο μας. Βαριά η ατμόσφαιρα, εδώ. Εκεί ξεχνιόμαστε . Εδώ το καζάνι βράζει.
& ΣΤΑΓΟΝΑ μου. Σε λίγο επιστρέφω. Μου λείψατε πολύ.
& ΗΛΙΟΓΡΑΦΟΣ Ναι συναντηθήκαμε και θα τα λέμε συχνά. Είμαι συνδεδεμένη με επισφαλές δίκτυο και φοβούμε μη χάσω πάλι το σήμα. Χάζεψα πολλή ώρα με τις φωτογραφίες σου. Το δένδροστην ανάρτηση ΠΡΟΣΕΥΧη είναι όντως μιά ικεσία στον ουρανό.
ΚΑΣΤΡΟ ΜΟΥ. Παντοδύναμης αντοχής σε υψυλές πιέςεις και χαμηλές κατεγίδες. Να είσαι πάντα έτσι και πάντα παρόν στο πλάϊ των αγαπημένων σου. Να μου τους φιλήσεις όλους. Και μην ξαναεπικαλεσθείς την αλτσχάϊμερ για τί ο Αστερίων, καταγράφει.
& Ώρα σου καλή ΑΣΤΕΡΙΩΝ. Δεν ξέρω τι φαντάζεσαι καλέ μου. Οι διορθωτικές αλλάγές έπρεπε να είχαν προτεραιότητα στη ζωή μου. Αλλά και τώρα δεν είναι αργά. Αισθάνομαι πως η ζωή μου χρωστάει. Μιά από τις διορθωτικές ενέργειες ήταν και μια παρέμβαση μικρή βέβαια αλλά που μου απαγορεύει για μικρό διάστημα να κουράζω τα μάτια μου. Έτσι έχω στην αναμονή τις αποστολές σου.
Φιλιά. Εύχομαι η φαντασία σου να μη σε απογοητεύει.
ΠΙΡΑΝΤΕΛΛΟ. Έχει διατυπωθεί η άποψη ότι είμαστε όλοι υποκείμενα παρακολούθησης από ανώτερους πολιτισμούς. Ακόμα και αυτό να συμβαίνει δεν νομίζω ότι τα ανώτερα αυτά όντα θα παρενέβαιναν στην ζωή μας. Το ένστικτό μας είναι πιό δυνατό. Και σχεδόν πάντα η παρότρυνσή του, κάνει τη διαφορά στη ζωή μας. Ήταν πιό πάνω από σημαντικό για μένα αυτό που εισέπραξα από μιά τέτοια παρότρυνση την περασμένη Κυριακή. Η χαρά μιας φιλίας που υπήρχε πάντα, Η χαρά της
συν-μετοχής στον τρόπο που βλέπεις τα γεγονότα. Ζήλεψα το τοπίο της ψυχής σου. Ένοιωσα μεγαλύτερη την ανάγκη να αγαπώ τους ανθρώπους. Φιλιά πολλά σε σένα και στα όμορφα μάτια σου... Ευχαριστώ Πολύ σε ευχαριστώ..
και σε αυ'ο
ΑΣΤΡΙΑ Τι όμορφη έκπληξη η επίσκεψή σου. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Αν καταφέρω να μείνω ακόμα στο δίκτυο που έχω συνδεθεί πρόχειρα (δεν είμαι στο σπίτι μου και δεν έχω ασφαλές δίκτυο εδώ που είμαι) θα μπώ στην ιστοσελίδα σου να σε γνωρίσω καλύτερα.
Τώρα έχει προτεραιότητα να σου πω το καλώς όρισες. Και να σε ευχαριστήσω πολύ που μου έδωσες στο στίγμα σου. Σύντομα θα τα ξαναπούμε.
ΛΩΤΟΦΑΓΟΣ. Μόλις διαπίστωσα ότι το μήνυμα που σου είχα στείλει σε προηγούμενη σύνδεσή μου με τούτο εδώ το αδέσποτο internet, δεν έφυγε.
Με αρκετή καθυστέρηση λοιπόν σου λέω τη χαρά μου και την ανυπομονησία μου να σε κεράσω το χταποδάκι που σου χρωστώ. Αλλά όχι μόνο. Ο Βυθός διαθέτει νοστημότατους αχινιούς, και τα βράχια τραγανιστές πεταλίδες και καβούρια. 'Ολα έιναιένα και ένα για να σε κάνουν να ξεχαστείς όχι στη χώρα των Λοτοφάγων αλλά στη Γη της Μαστίχας. Σε περιμένω.
Ομορφιά,δύναμη,κατάσταση συναγερμού...Όλοι μας τα έχουμε σκεφτεί,τα έχουμε νιώσει,ο καθένας με διαφορετικό τρόπο.Ο Μαγιακόφσκι είπε ότι η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο.Δεν μας είπε όμως ποιος θα σώσει την ομορφιά...αυτή που χάνεται από τις ψυχές,από τα μυαλά των ανθρώπων,από τις καρδιές,από τις ζωές τους.Στις μέρες μας που το ψεύτικο θριαμβεύει και προσκυνάται,η αληθινή ομορφιά είναι καμένο χαρτί.Κανένας δεν μπορεί να την δει και να τη νιώσει.Την αντιμετωπίζουν με καχυποψία πάντα.Οι άνθρωποι έμαθαν να ζούνε σε έναν ψεύτικο κόσμο γεμάτο ομορφιές που σιγά σιγά εξαφανίζονται.Γίνονται σκόνη.Κι όταν θα απομείνουν έρημοι και μονάχοι μέσα στη ζωή δίχως τίποτα,τότε θα είναι πολύ αργά για να μπορέσουν να αποκτήσουν ξανά την χαμένη ομορφιά της ψυχή τους.
Πολύ όμορφη εικόνα fractal μου.Τελικά στο βυθό υπάρχει ακόμη αληθινή ομορφιά...Την καληνύχτα μου!
Δημοσίευση σχολίου