Αυτές τις γεμάτες φως ημέρες, πως μούρθε η διάθεση να ζωγραφίσω!...Πήρα το καλάθι με τις ακουαρέλλες τα πινέλλα και το μπλόκ και ξεκίνησα.
Πήρα ένα χωματόδρομο και σταμάτησα εκεί που διασταυρώνονταν με ένα μονοπάτι.
Μου άρεσε, και είπα να ζωγραφίσω το σταυροδρόμι.
Ύστερα κάθησα στην πέτρα και σκέφτηκα. Οι μορφές των αγαπημένων μου, ήρθαν εκεί και με συνάντησαν. Αργά πιά, όταν έδυε ο ήλιος, μπήκα στο μικρό ξωκκλήσι άναψα ένα κερί και έφυγα για το σπίτι. Το σταυροδρόμι είχε ζωγραφιστεί από μοναχό του.
Και ήταν μιά υπέροχη ζωγραφιά γεμάτη φως και χρώματα....
Μια ανεκτίμητη ακουαρέλλα..
54 σχόλια:
thank you!
have a nice day too.
Fractal βλεπω με μεγαλη χαρα οτι συνεχιζεις ακαθεκτ- το οδοιπορικο σου μεσα στο φως.διαισθανομαι οτι σε λιγο θα αποτελεις ενα φωτεινο παραδειγμα για ολους εμας τους παρανομους.ειθε το κερι που αναψες να φωτισει την αμαρτωλη ψυχη μου και να ξαναγυρισω στα αθωα μονοπατια των παιδικων μου χρονων(αυτο ευχομαι να γινει λιγο πριν τα κακαρωσω,εννοειται,τωρα περναω καλα).
νασαι καλα..
πολύ ωραία φωτογραφία αυτή,είναι σα να έρχεται ως εδώ μυρωδιά θυμαριού και ρίγανης.Καλά περνάτε εκεί,μου φαίνεται.Το άναμμα του κεριού μου αρέσει πολύ.Όταν βρίσκω τέτοια ξωκλήσια,μπαίνω και ρουφάω τη μυρωδιά των πολυκαιρισμένων εικόνων,της κλεισούρας και του κεριού.
Χαιρετισμούς από την ανεμοδαρμένη Αθήνα!(αγρίεψε ο καιρός).
πολύ όμορφο το σταυροδρόμι σου
μακάρι να ζεις πολλές τέτοιες φωτεινές στιγμές
Αγαπητέ μου fractal, αυτή είναι και η ουσία της δημιουργίας!
"Η συνάντηση με τις αγαπημένες μορφές".
Το ντοκουμέντο αυτής της συνάντησης μικρή σημασία έχει αν υπάρχει.
Καλό βράδυ
τα σταυροδρόμια fractal μου συνηθίζουν να ζωγραφίζονται εν αγνοία μας...
νομίζετε είναι εύκολο να τα ζωγραφίσετε;
-υπέροχη η ακουαρέλα σας..-
ΓΙΩΡΓΗ Αφού περνάς καλά, τότε ποιό το πρόβλημα? Εκεί ακριβώς βρίσκεται η ομορφιά της απόφασης. Στο σταυροδρόμι. Τώρα τι θα μου έλεγες αν σου πω, πως αποφάσισα να κάνω αυτή την ανάρτηση όταν πέρασα από το βλογγ σου...Δεν με ενέπνευσε η κόλαση και αντί να απαντήσω εκεί, απάντησα με τη δική μου ανάρτηση. Που να φανταζόμουν ότι θα είσουν ο πρώτος που θα αντιδρούσες!!!!
ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ
Έχεις δίκιο. Η θαμνώδης χλωρίδα της περιοχής είναι από θυμάρι, ρίκι, φασκόμηλο, ακίσσαρο και ασπαλάθρο. Η μυρωδιές του βουνού ειδικά μετά τη βροχή εχουν μιά αίσθηση ελευθερίας και ανυποταγής. Τα ξωκκλήσια αυτά λειτουργούνται μιά φορά το χρόνο στη μνήμη του Αγίου που γιορτάζει. Ανήκουν σε αδελφάτα που φροντίζουν να τα συντηρούν, να τα περιποιούνται (άναμμα καντιλιού κλπ,)ολοχρονίς και την ημέρα της εορτής του Αγίου να κάνουν το πανηγύρι. Όταν έρθεις θα πούμε πολλά αν το θέλεις.
ΑΠΟΝΕΝΟΗΜΕΝΗ. Όλο σκέπτομαο να σε βάλω στον κατάλογο των δικών μου ανθρώπων (και τυπικά) και όλο είμαι βιαστική. Νομίζω πως σήμερα θα τα καταφέρω. Ευχαριστώ για τις ευχές.
Οι στιγμές στο σταυροδρόμι είναι πράγματι ειδιαίτερες. Πολλές φορές σαν βγαίνω για περπάτημα και δεν έχω συγκεκριμένη διαδρομή και στόχο, κάθε φορά που φτάνω σε σταυροδρόμι ρίχνω ένα κέρμα (που πέρνω μαζί μου για αυτό το λόγο) και αποφασίζω αν θα πάω αριστερά ή δεξιά ανάλογα με το τι θα φέρει το νόμισμα. Κορώνα ή γράμματα..
FEGIA. Ακριβώς αυτό ήθελα να πώ.
Η διασταύρωση στη ζωή με τους αγαπημένους μου, ζωγράφισε, δημιούργησε την ανεκτίμητη ζωγραφιά.
Ευχαριστώ που κατάλαβες τόσο καλά τις σκέψεις μου. Την άλλη φορά στο σταυροδρόμι, σίγουρα θα συναντήσω και τη δική σου μορφή.
ΑΝΕΠΙΔΟΤΗ: Οι συναντήσεις στη ζωή μας με άλλους που πορεύονται. Τα χρώματα που πέρνουμε άπό εκείνους και αυτά που πέρνουν εκείνοι από μας. Δημιουργούμε αποχρώσεις, και νέα χρώματα, άλλοτε άτονα και άλλοτε έντονα, άλλοτε γήηνα και άλλοτε ονειρικά. Πάντως όλα εκείνα που χρειάζονται για να χρωματίσουμε τη ζωή μας..
AΠONENOHMENH
Γιατί έχεις κλειστά τα σχόλια.
Να σου το πω εδώ? Νομίζω είσαι ακόμα στο δεύτερο στάδιο. Σε αυτό που πονάει πάρα πολύ. Όλα είναι θέμα χρόνου. Πίστεψέ με. Όσο και αν σου φαίνεται αδύνατο.
Εχω ακούσει για σταυροδρόμια όπου συνα;ντιούνταιή μάλλον συναντάς ξωτικά.
Μήπως κάτι τέτοιο σου έτυχε και βγήκε η ζωγραφιά σου;
Πάρα πολύ καλό και ζωντανό. Μόνο η μυρωδιά της φύσης λείπει. Λές μετά από λίγο καιρό να το πετύχουν ψηφιακά;
Καλησπέρα fractal!
Νιώθω , αισθάνομαι την μυρωδιά του ασπάλαθου και όλες τις άλλες μυρωδιές, να μου τρυπάνε την μύτη!
Μυρουδιές...χρώματα...ζωγραφιές!!!
Χαθήκαμε!!!
Και μην ξεχάσεις να περάσεις να πάρεις το βραβείο σου!
Ωρα σου καλή!
Ούτε ο Γιώργης ο Κάππα πέρασε!!
Εγώ περιμένω!
Αγαπητό μου f
σκέφτομαι πως έχεις δεχτεί ότι η μοίρα σου είναι προδιαγεγραμμένη.Την επόμενη φορά που θα βρεθείς σε σταυροδρόμι καλό θα ήταν για σένα να διαλέξεις έναν δρόμο που θα ακολουθήσεις. Χαίρομαι που είχες τη διάθεση να ζωγραφίσεις και ελπίζω να την έχεις ξανά σύντομα και να δημοσιεύσεις στο χώρο αυτό κάποιο σχέδιό σου.
Κράτα το φως αναμμένο. Κάποιος θα το δει και θα μπει!
Καλησπέρα!
Το καλύτερο για μένα θα ήταν να δούμε αυτή την ακουαρέλλα σου Fractal...αλλά άφησε να τήν οειρευτούμε...θα επικρατεί το μπλέ και το χωμάτινο πορτοκαλί....το πράσινο θα βγαίνει προς τα έξω κι ο δρόμος έτσι στριφογυριστός θα σε οδηγεί σε κατάνυξη...
αυτές οι γεμάτες φως πινελιές κάνουν τον καμβά της ψυχής λιγότερο τερατώδη και η Ανθρώπινη Μορφή σχηματίζεται, ευλογημένες στιγμές!
Να ήξερες που μας στέλνεις με τις εικόνες σου φίλε μου
Στο ……….θεό
Καλό απόγευμα Δημήτρης
ΑΣΤΕΡΙΩΝ. Στα ταυροδρόμια συναντά κανείς τα πιό αλλόκοτα πλάσματα. Στα σταυροδρόμια περιμένουν οι κοπέλλες με το αμίλητο νερό. Στα σταυροδρόμια δίνονται ευχές και κατάρες για να πιάσουν τόπο. Στα σταυροδρόμια συναντάς τα φαντάσματα του παρελθόντος και εκεί πρέπει να τα ξωρκήσεις. Κάποτε είμουν και εγώ σε ένα σταυροδρόμι ότα αποφάσισα να μην ακούσω τη συμβουλή του φύλακα άγγελού μου. Από τότε πορεύομαι μόν-. Αλλά ο πόνος μου έδειξε καινούριους δρόμους.
BUSY BEE. Όπως είδες πέρασα αλλά το βρήκα κάπως υπερβολικό. Δώσε μου ομως οδηγίες τι πρέπει να κάνω. Δεν τα καταφέρνω πολύ καλά στις τελετές. Αν και θα δυσκολευτώ πολύ να διαλέξω ανάμεσα σε τόσο πολλούς και καλούς φίλους. Στείλε e-mail να επικοινωνήσω για οδηγίες.
ΓΙΩΡΓΗ. Πάντα ήρεμος σταθερός και δοτικός σαν το αναμμένο κερί σε σκοτεινό δωμάτιο. Σαν τα μικρά αναπτηράκια με το ελάχιστο φως που σε σώζουν σε δύσκολες στιγμές. Τύχη να σε έχω φίλο. Προδιαγεγραμμένη η μοίρα μου? χουμ...Θέλει σκέψη.
ΑΣΤΥΑΝΑΞ Κάθε φορά που με επισκέπτεσε κάνω τηγανίτες.(τοπικό κέρασμα για τις χαρές) Περνώ και εγώ από το σπίτι σου αλλά ΄δεν έχω τι να πω. Τα λες πολύ καλά εσύ και η γιαγιά έχει πιά κουραστει. Όμως δεν έχει κουραστεί να σε καμαρώνει.
ΗΛΙΟΓΡΑΦΟΣ. Καλώς τον δαμαστή των ατίθασων στιγμών της φύσης και της ψυχής. Που έχει ραντάρ το φακό για να συλαμβάνει τους ψιθύρους του ουρανού. Ευχαριστώ.
Καλησπέρα ΔΗΜΗΤΡΗ
Μακάρι να το μπορούσα. Μιά σκούπα διαθέτω κιαυτή με σπασμένα τα σκλήθρα...Ο τόπος μου όμως είναι ευλογημένος.
οταν ειμασταν παιδια και ζωγραφίζαμε θυμάμαι αγαπημένο θεμα το ξωκκλησι μεσα στα κυπαρισσια και ο δρομος που οδηγει σαυτό.
@φράκταλ:
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ και πάλι,για την πρόσκλησή σου!Θα την έχω υπ' όψιν μου!
Καλή σου μέρα και μύρισε λιγάκι από αυτές τις μυρωδιές που ανέφερες αύριο το πρωί,και για μένα!Παρά το ότι άρχισα να αγαπώ τη θάλασσα,η αδυναμία μου είναι οι μυρωδιές των χόρτων,της γης,των δένδρων και του βουνίσιου αέρα.
Αλήθεια πόσα σταυροδρόμια της ζωής μας είναι έτσι γεμάτα φως... και δεν ξέρεις ποιόν δρόμο να πάρεις...
Ο πίνακάς σου αποτελεί ένα παράθυρο σε έναν κόσμο που για πολλούς στην Ελλάδα έχει χαθεί. Να είδες? να γυρίσουν πίσω πριν πεθάνουν λεν κάποιοι. Τόσο πολύ νιώθουν δικά τους, ολόδικά τους κάποια οικεία μέρη που επισκεφτόντουσαν μικροί...
Όχι δεν μπορεί να είναι τόσο φωτεινό. Και το ξωκκλήσι, με την απέριττη γοητεία του και την ασκητική αφαιρετικότητά του να σου δείχνει το δρόμο του θεού... Τα κυπαρίσσια του δεν θα μπορούσαν να είναι παρά τα καλύτερα καμπαναριά... Ποιός ξέρει ποιό τάμα θα αντικατοπτρίζει το καθένα... ποιά προσωποποίηση παλλικαριού που χάθηκε...χαίρομαι που άναψες κεράκι...
Μόνο σε τέτοια μέρη μπορούν να σε συναντήσουν οι μορφές των δικών σου ανθρώπων αγαπημένο μου fractal. Ο ίσκιος τους, το ρίγος και το σκίρτημα που νιώθουμε όταν πια είμαστε βέβαιοι ότι είναι εκεί γύρω μας... δίπλα μας...
Να είσαι καλά και να έχεις ένα όμορφο ΣΚ.
Καλό μου Fractal
με τόσο τζερτζελέ που πετυχαίνεις γράφοντας 15 αράδες και εισπράτοντας κάποιες εκατοντάδες, ούτε Εβραίος τοκογλύφος να είσουν και μιλάς για μοναξιά!!1Εμείς τι διάολο βαράμε νταούλι; Μου θυμίζεις το ανέκδοτο. Πήγαινε ένα Τάγμα Κερκυραίων στον πόλεμο και ανακράζει κάποιος "που πάμε μωρές μόνοι μας χιλιοι πεντακόσιοι νοματαίοι" Φυσιολογικά εδώ γελάνε.
συγχαρητήρια κερδίσατε το βραβείο φωτογραφίας , πληροφορίες στο μπλοκ μου.
Καλή μέρα ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΩΚΕΑΝΟΥ
Είμαι στην Αθήνα. Ηλιόλουστη την βρήκα την Πόλη σας. Ακόμα όμως δεν έχω κυκλοφπρ'ησει στους δρόμους...
Ευχαριστώ για το δώρο σου. Σε ευχαριστώ πολύ, αν και διακρίνω μιά υπερβολή σε όλους σας. Στην ΣΤΑΓΟΝΑ στον BUSYBEE τώρα και σε σένα.
Από τους e-mail φίλους μας, Ο ΗΛΙΟΓΡΑΦΟΣ είναι εκείνος που δεν παίζεται στις φωτογραφίες. Τον επισκέυθηκες καθόλου? Οι δικές μου φωτογραφίες έχουν το στοιχείο της θάλασσας και αυτό είναι που σου αρέσει περισσότερο παρά η τεχνική αυτής καθέ αυτής της φωτογραφίας. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια και για το δώρο σου.. φιλιά
ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ
Από χθες βράδυ είμαι στην Αθήνα.
Ανασαίνω ότι αβασαίνεις..
Όμως θα ικανοποιήσω την παράκλησή σου σε μιά εβδομάδα που θα επιστρέψω.
Ψς τότε ας κάνουμε υπομονή.
ΝΙΚΙΠΛΟΣ. Μας έλλειψες πολύ.
Στην προηγούμενη ανάρτησή μου και εξ αιτίας μιας έκρυθμης κατάστασης που δημιουργήθηκε στο μυαλό αμου από την θέαση των slideς της τελευταίας σου ανάρτησης, σε ψάχνω για να μιλήσουμε. Κατάλαβα πως δεν ήθελες κουβέντες. Είναι ένας τρόπος αντίδρασης και αυτός, ίσως ο πιό σωστός.. Και εγώ δεν θέλω να μιλά σε ανάλογες περιπτώσεις, θέλω όμως να ουρλιάζω σαν θηρίο. Και γιαυτό ίσως ήταν καλλύτερα που δεν σε βρήκα.
Το σταυροδρόμι. Είναι πράγματι ένα σημείο ξεχωριστό, που μας κάνει να στεκόμαστε για λίγο γιά να αποφασίσουμε.Ίσως ανακαλούμε από το software μας κάποιες ρουτίνες που είναι μη ενεργοποιημένες και αυτό μας κάνει να αισθανόμαστε πιό ικανοί να σκεφτούμε.... Ίσως μάλιστα για το λόγο αυτό να έγιναν τα σταυροδρόμια. Στην πατρίδα μου τις αυλές των δημόσιων χώρων τις διακοσμούν με ψηφιδωτά σχέδια από άσπρα και μαύρα βότσαλα, τα αποκαλούμενα βοτσαλωτά. Στα σημεία που διασταυρόνονται κάποια σημεία διαβάσεων, βάζουν πάντα σχέδια ενγεγραμμένα σε κύκλο. Αυτό προτρέπει του διαβάτες να μην συνεχίσουν την πορεία τους, αλλά να σταματήσουν, να σκεφτούν και να αποφασίσουν προς ποιά κατεύθυνση θα κινηθούν. Τώρα που το σκέφτομαι, θα είναι κατατοπιστικό να κάνω μιά ανάρτηση με αυτή την πληροφορία.
Τα μικρά εξωκκλήσια...Έχω και για αυτό να σου διηγηθώ μιά εμπειρία.. Κατά τη διάρκεια ενός συνεδρίου στη Φλωρεντία, οι Ιταλοί μας συνέστησαν να μην παραλήψουμε να επισκεφθούμε τον καθεδρικό ναό της Φλωρεντίας. Πήγα με διάθεση να προσευχηθώ στην εκκλησία της ιστορικής πόλης, αναπολώντας τα γεγονότα της προσπάθειας της άρσης του σχίσματος των εκκλησιών...¨Όταν έφτασα εκεί πήρα δρόμο και ακόμα τρέχω. Ο Όγκος και η χλιδή καθόλου δεν με βοηθούσαν να συγκεντρωθώ και να προσευχηθώ. Τουναντίον με έκαναν να αναπολώ τα μικρά απέριτα εξωκκλήσια του τόπου μου.. Στον καθεδρικό ναό της Φλωρεντίας(ξεχνώ το όνομά του) πήγα άλλη μέρα με τη διάθεση να δω ένα μουσείο που θα απεικόνιζε τη χλιδή την επίδειξη κατασταλτικής ισχύος και τη θρησκευτικά μισαλοδοξία.. Συγνώμην καλέ μου για τη λογοδιάροια...Έχεις πολύ καλλίτερα πράγματα να κάνεις από το να διαβάζεις αυτά που γράφω.
Συγνώμην και παλι.
ΔΕΝ ΕΧΩ email ΣΟΥ!!!
ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ:
manosbee@gmail.com
ΑΣΤΕΡΙΩΝΑ καλέ μου αφού "δεν αντιστοιχεί καμιά ανάρτηση στο ερώτημά σας" Αυτό βγαίνει συνέχεια όταν προσπαθώ να μπω στο βλογγ σου.
Άρα η μοναξιά είναι δική σου επιλογή.
Παναγία μου!!! με τρόμαξες. Τι Εβραίος τοκογλύφος ...φτου ..φτου ..μακρυά ο ξωρκισμένος.
Πως πάνε τα κρύα εκεί πάνω στα ψηλά..Κουράγιο. Ακόμα λίγο και φτάσαμε στην Άνοιξη...'Ακου εβραίος τοκογλύφος..Η Άνοιξη καλέ μου παραμονεύει...Δεν θα περάσει..
Οι πολυτιμότεροι και ομορφότεροι πίνακες ζωγραφίζονται πάντα από μόνοι τους.
Άσχετο, αλλά αν δεν πήρες το βραβείο σου, πετάξου εδώ να το παραλάβεις.
Να είσαι πάντα καλά.
@fractal:
Ας κάνουμε υπομονή,λοιπόν.Καλή σου νύχτα και καλή εβδομάδα!
Είδες εφεύρεση ...
οι ψηφιακές σε βγάζουν
απ' τον κόπο της ζωγραφικής !!!
Εγώ πάντως θά 'ψαχνα στο λόφο
πίσω απ' το εκκλησάκι ...
Σίγουρα θά 'χει κουμαρένιες μανίτες.
Εδώ στη Σάμο με τις αλκυονίδες
γέμισε ο τόπος !!!
Καλό σου μήνα ...
ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ.
Βασισλειά μου. Λυπάμαι πολύ, αλλά ναι, θα συμφωνήσω μαζύ σου.
Και στη Χίο έχουμε πολλούς αμανίτες. Και είδα από τη φωτογραφία στπ blogg σου ότι μαζεύουμε την ίδια ποικιλία. Είχα αφήσει σε κάποια παλιότερη αν'αρτησή σου ένα ερώτημα που έμεινε αναπάντητο και είχε σχέση με τις τρούφες. Τις γνωρίζεις? Βρήκα ένα μύκητα που έμοιαζε με τρούφα. ¨οσους ρώτησα μου είπαν ότι το λένε Αυγό του βουνού. Άλοι μου είπαν πως τρώγεται και άλλοι όχι. Φυσικά δεν το διακυνδήνευσα. Ήταν άσπρο, σε σχήμα αυγού αλλά αρκετά μικρότερο. ¨ολοι οι λόφοι γύρω από το χωριό μου γεμίζουν αμανίτες όταν βρέξει καλά και μετά κάνει ζεστές λιακάδες. Νιμίζω σε σας τα πρωτεία έχει ο Καρβούνης. Εκεί ψηλά, στα τελευταία σπίτια της Υδρούσας προς τον Καρβούνη μένει ο κουμπάρος μου ο Δ.Δ. Τον ξέρεις.?
SIDE21 Το πιό πάνω σχόλειο είναι για σένα.
Χαίρομαι ιδιαίτερα και σε ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μας μια τόσο όμορφη στιγμή!
Μανίτες όσες ξέρεις
και χόρτα όσα βλέπεις
έλεγε η μάννα μου !!!
Στο νησί μου έχει αρκετές ποικιλίες
όπως πιστεύω και στο δικό σου
( απ' το οποίο & έλκω τη μακρυνή μου
καταγωγή - εξ ού και τ' όνομά μου) ...
Τρώμε όμως μόνο λίγες απ' αυτές
(κουμαρένιες - ρυκένιες - πιπερένιες - γαλαζένιες - μουσκιένιες - σκιαθάκια ...)
Τούρφες έχω ακούσει πως υπάρχουν
αλλά είναι δύσκολο να τις βρεις
γιατί βρίσκονται κάτω απ' το χώμα ...
Το χωριό μου βρίσκεται απ' την άλλη μεριά
απ' ότι η Υδρούσα, πολύ πιθανόν να
τον γνωρίζω τον κουμπάρο σου,
αν και τα αρχικά δε με διαφωτίζουν ...
Έχουμε πάει αρκετές φορές στο χωριό του
με την ομάδα θεάτρου σκιών του συλλόγου
μας για παράσταση Καραγκιόζη !!!
Side21. Εγώ μαζεύω μόνο μία ποικιλία. Λοιπόν είσαι από την Ανατολική πλευρά του νησιού. Πυθαγόρειο? Μυτηλινιοιί. Δεν καταλαβαίνω βέβαιια το όνομά σου σε σχέση με την καταγωγή σου από τη Χίο. Έχεις σχέση με το πνευματικό κέντρο του Πυθαγορείου?
τους ομορφότερους πίνακες τους ζωγραφίζουν τα μάτια της ψυχής μας..
αγαπημένο μου φράκταλ σε χαιρετώ και ευχομαι να εισαι καλα:)
Καλησπέρα.Απλώς πέρασα να σου πω ένα "γεια".Γύρισες άραγε στη βάση σου;
Καλό μου φρακτάΛ
υπάρχει ποιό χαρακτηριστικό από τον λεγάμενο τοκογλύφο που δανίζει και τον αδελφό του;
Τα κρύα ευτυχώς δεν ήταν τόσο φρικτά όσο τις προηγούμενες χρονιές, τα φέραμε βόλτα αλλά μας έφερε βόλτα η υγρασία. Ας είναι όλα ήταν στο σωστό μέτρο. Για το μπλ΄κ μου μου το ξαναείπες. Τι στην ευχή συμβαίνει.
http://diaelefsis.pblogs.gr. Δεν έχει διαμαρτυρηθεί ούτε ο Κάστρο.
Καλησπέρα Κούκο. Ευχαριστώ για την επίσκεψη.
Καλησπέρα ΣΤΑΓΟΝΑ
Εν τάξει τα βρήκαμε με την Αγγελική.
Γνωριζόμαστε πολλά χρόνια. Δεν ήξερα πως είχε blogg. Είναι ψωνισμένη με το Νησί μας, Και φυσικά δεν αποτελεί εξαίρεση..
ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ. Οχι δεν επέστρεψα ακόμα. Στις αρχές της επόμενης βδομάδας. Όωσδήποτε. Φιλιά
ΑΣΤΕΡΙΟΝΑ. Έχουμε ακόμα δύο γεμάτους μήνες Χειμώνα. Μη βιάζεσαι να πανηγυρίσεις..
καλημερίζω το φρακταλ και τις όμορφες σκέψεις του..
μ'αρέσουν οι μορφές που έρχονται στα καλντερίμια της μνήμης ζητώντας το μερίδιο που τους αναλογεί στο βάθρο της θύμησης και της ψυχής μας .
εξαιρετικό !!!
ΠΕΡΙΠΛΟΥ. Τι έκπληξη. Μα είχες χαθεί εντελώςς. Ήξερα βέβαιαπως είσουν στην Αθήνα με τους Κρήτες αγρότες και μάλιστα προσπάθούσα να σε ξεχωρίσω ανάμεσα στα πρόσωπα από τα πλάνα που έδειχνε η τηλεόραση. Πως? Με τη διαίσθηση.
Είδες πόσο λυτρωτικό είναι να ανακαλείς στη σκέψη σου αγαπημένα πρόσωπα και μνήμες? Όσον αφορά εμένα, ένα test που βάζω στον εαυτό μου, για να καταλάβω το χώρο που πιάνει στην καρδιά μου ένας άνθρωπος είναι, άν χαμογελώ ή όχι στη θύμισή του. Αν τον σκέφτομαι με χαμόγελο ξέρω πως θα με συντροφεύει η μνήμη του για πάντα. Καλώς γύρισες ΠΕΡΙΠΛΟΥ στον τόπο σου. Εκεί έχεις τόσους καλούς φίλους, όπως ο Γιώργης Κάππα, που ασφαλώς θα χαμογελάς στην θύμισή τους. . Καλή σου ημέρα.
καλώς σε βρήκα και πάλι !!
όντως αυτό που αξίζει είναι το χαμόγελο στην θύμηση κάποιου προσώπου όταν ανακαλείτε, γιατί ίσως κάτι σου δίνει που να μπορείς να προχωρήσεις σε δύσκολες στιγμές .
δεν σου κρύβω ότι με συγκίνησε το ενδιαφέρον και η συμπαράσταση του Γιώργη σε μεγάλο βαθμό ,άλλα και όλοι εσείς.. και εσύ ειδικά που σε έχω σε μεγάλη εκτίμηση .
να σαι πάντα καλά και να χαμογελάς και να κερδίζεις
τις στιγμές σου ..που νομίζω ότι το κάνεις..
σ'ευχαριστώ
Καλέ μου φίλε ΠΕΡΙΠΛΟΥ. Ήθελα να κλείσω το προηγούμενο σχόλιό μου με την ευχή "να με σκέφτεσε με χαμόγελο" Δεν το έκανα και προτίμησα να αναφερθώ στο Γιώργη που το αξίζει πραγματικά. Τώρα αν χωρώ κάπου και εγώ όχι μόνο θα ήταν χαρά μου αλλά θα εισπράξω κάτι σαν ψυχικό , ας πούμε κέρδος...Γιατί..είπαμε..
"πολλές χαρές έχει η ζωή
μα δεν μοιράζει δίκια
μοιάζει με κύμμα που κυλά
σωρούς-σωρούς τα φύκια"
Δημοσίευση σχολίου