H ραθυμία της Ανατολής....

Eίναι γνωστό πόσο τεμπέληδες είμαστε εδώ στην Ανατολή..Αυτός είναι ο ένας λόγος. Ένας άλλος λόγος είναι, ότι αυτό τον καιρό έχω την τιμή να είμαι και εγώ πρρωτευουσιάν- και δεν έχω χρόνο να σκεφτώ. ( αλλά ως είναι επίσσης γνωστό, όπου πάει η αλεπού τραβά και την ουρά της, βλέπε τον υπολογιστή της) . Ένας άλλος λόγος είναι μιά περίεργη διάθεση εξομολόγησης. (όπως το πάρει κανείς) Και τέλος, ένας ακόμα λόγος είναι πως ήθελα να κάνω μιά καινούρια ανάρτηση, αλλά βαριόμουν να σκεφτώ. Αναγκάστηκα όμως να το κάνω, όταν πήρα πρόσκληση από ένα καινούριο φίλο τον "Ξάνθη Φιλοσοφείν" και έπρεπε να ανταποκριθώ.

Έτσι λοιπόν αποφάσισα να κάνω ανάρτηση το σχόλιο που άφησα στο πολύ αξιόλογο blogg του, ( με μερικές απαραίτητες διευκρινήσεις) για να ακούσω και τις δικές σας σκέψεις στο θέμα που βάζω. Και αυτό μέχρι που να ξαναγυρίσω στα δικά μου νερά. Τα Αιγαιοπελαγήτικα.(Και να βρω τη χαμένη μου ενέργεια)

" Το ψευδώνυμο Fractal, το διαχειρίζετε ένα τρεχαντίρι που ταξιδεύει αιώνες στο Αιγαίο αλιεύοντας τις σκέψεις τα όνειρα και τις ψυχές των ανθρώπων που το κατοικούν. Μόνο που κάποια μικρή στιγμή στον δρόμο του, έτυχε να συναντήσει ένα fractal..
Και από τότε προσπαθεί να βρει την νέα ισορροπία του άξονα της Γης, που ορίζει τους πόλους.Αυτή που χρειάζεται για να λειτουργήσει ο μπούσουλας. Αλλιώς δεν θα μπορέσει να συνεχίσει την πορεία του...

Λέγεται πως η δημιουργία του μύθου του Οιδίποδα, συμπίπτει χρονικά (σύμφωνα με ένα Αιγυπτιακό ημερολόγιο) με μιά μεγάλη έκρηξη που είχε σαν αποτέλεσμα, την μετατόπιση του άξονα της Γης. Η μετατόπιση αυτή που ήταν μιά βαθειά ανατροπή στην ισορροπία της Γης , αποτυπώθηκε στην μυθολογία με την ανατροπή των κοινωνικών σταθερών. (μιά από αυτές είναι σχέσεις που συνδέουν τα μέλη της οικογένειας...)

Όσα συμβαίνουν γύρω μας, (στον εθνικό και παγκόσμιο χώρο) αποτελούν μιά μεγάλη ανατροπή στην κλίμακα των αξιών. Εκείνων που θεμελειώθηκαν από την αρχαία Ελληνική σκέψη (Ομηρικά έπη, Ίωνες φιλόσοφοι). Έγινε λοιπόν μιά μετατόπιση του άξονα της Γης? Με σταθερή αυτή την μετατόπιση, την νέα αντίληψη των υλικών που οικοδομούνται οι ανθρώπινες σχέσεις και το μέλλον του κόσμου, θα βρούμε την νέα ισορροπία μας? Και είναι αυτή η ισορροπία η λεγόμενη "Νέα Τάξη Πραγμ'ατων"

Ωχ μπελάδες..Για ένα ράθυμο fractal από τα μέρη της Ανατολής.......

ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΧΩΜΑΤΑ (Προετοιμασία γυρισμάτων)

Τρίτη πρωί και μιά υπέροχη λιακάδα μου ζήτησε να με πάρει αγκαζέ και να πάμε μιά βόλτα στο παλιό Μοναστήρι του χωριού
Και γιατί όχι? Πάμε. Σαν φτάσαμε λοιπόν κατάλαβα πως η πρόταση της λιακάδας δεν ήταν και τόσο τυχαία. Βρεθήκαμε ξαφνικά μπροστά σε ένα χαμογελαστό, αεικίνητο κύριο που ερευνούσε τα πάντα, ολόγυρα... Δεν δώσαμε πολή σημασία και γυρίσαμε στην πλατεία για καφέ......

Ξαφνικά βλέπω μπροστά μου την κυρία Έλντα Δημοπούλου. Γνωστη και σπουδαία ενδυματολόγο.
-Παμε για καφέ, της λέω, 'ερχεσε?
Βεβαίως μου χρειάζεται. Να φωνάξω όμως και τον Στέλιο Ζωγόπουλο που είναι στο παλιό μοναστήρι από τα ξημερώματα. Θα τον χρειάζεται, σίγουρα.. - Βεβαίως. Ποιός είναι ο κύριος? ρωτώ.
-Μα πως δεν τον ξέρεις? Το δεξί χέρι του Κώστα Κουτσομύτη. Ο άνθρωπος "Βεγγος". Δεν σε πιστεύω πως δεν τον ξέρεις. -Όχι, δεν έτυχε, απάντησα.. -Ε τώρα θα τον μάθεις και δεν θα τον ξεχάσεις ποτέ, μου απάντησε... . -Ωραία. Μάλλον τον γνώρισα πριν λίγα λεπτά, αποκρίθηκα, φέρνοντας στο μυαλό μου τον άνθρωπο του μοναστηριού.. Παραγείλαμε τους μέτριους και μέχρι να φτάσει ο Στέλιος, έρριξα μια ματιά τριγύρω......

Μα τι συμβαίνει εδώ?
Γιατί τόσα άλογα μαζεύτηκαν μέσα στο χωριό και δεν είναι στους σταύλους ή στα χωράφια?
Καλά. Τι συνέβει ξαφνικά και το χωριό μου γέμισε κόσμο από μιά άλλη εποχή?

Και από τις ακακίες στο προαύλιο του παλιού μοναστηριού έφυγαν τρομαγμένα τα πρώτα χελιδονία της Άνοιξης?
Στην πλατεία του χωριού δεν μπορώ να αναγνωρίσω τους χωριανούς που πίνουν όπως κάθε πρωί το καφεδάκι τους.


Πρέπει να ψάξω τον αίτιο, Πίσω στο παλιό μοναστήρι.

Καλή-μέρα σας Κ.Κουτσομύτη. Εδώ fractal. Mπορώ να συστηθώ με τον διευθυντή φωτογραφίας, τον ηχολύπτη, και τον πυροτεχνουργό? Καλά τον Παντιά τον ξέρω, από παλιά..
Ο ¨στρατηγός " κ. Κώστας Κουτσομύτης δεν είχε αντίρηση. Από την καρέκλα του σκηνοθέτη ο "μέγας οφθαλμός" τα πάντα ορά.. αλλά όμως οι τσέτες...αμίληκτοι
Με την απειλή των όπλων, μου απέσπασαν την υπόσχεση να μην μιλήσω για το ό,τι θα δω.
Οι bloggers δεν πρέπει να ξέρουν. Σαν αξιοπρεπές fractal, πήρα την απειροελάχιστη μορφή μου, και χώθηκα ανάμεσά τους.
Ο Γιώργος Καραμίχος ρίχνει τελευταίες ματιές στο ρόλο του..
Οι βοσκοί ξεκουράζονται...
Οι τεχνικοί τοποθετούν τις κάμερες ψηλά στην ταράτσα του κελιού.
και ο αύλιος χώρος του παλιού μοναστηριού μοιάζει με εργοτάξιο. Στην άκρη μπροστά στο λευκό τραπέζι η Βιργινία, η διευθύντρια της παραγωγής ελέγχει και δίνει εντολές.

ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΧΩΜΑΤΑ (γυρίσματα)

Πριν ξεκινήσει η ένταση της δουλειάς, ο Γιώργος Καραμίχος βρίσκει μιά στιγμή για να απομονοθεί για να επικοινωνήσει με τους δικούς του.
Ένας "πρόοσφυγας" ετοιμάζει το δοξάρι του (εργαλείο επεξεργασίας βαμβακιού)

Τα γυρίσματα μετά από προσεχτική προετοιμασία αρχίζουν. Μην τρομάζετε. Οι καπνοί και οι φωτιές προέρχονται από ειδικά μηχανήματα. Άγνωστη η τεχνογνωσία για τους μη μυημένους. Οι τσέτες καταδιώκουν τα θύματα που...


...έντρομα τρέχουν να σώθούν από τη σφαγή.

Εκεί από όπου πέρασαν οι τσέτες, πτώματα φωτιές, καπνοί..
Καταφύγιο η παλιά εκκλησία του χωριού.

Ένας όμως, δεν τα κατάφερε

Τα γυρίσματα τελείωσαν μετά από δύο μέρες απίστευτης έντασης. Στα διαλείματα όμως το καταδιασκεδάζαμε.
Κάτω, ο πρόεδρος του πολιτιστικού Συλλόγου, ανάμεσα σε μερικούς από τους βοηθητικούς ηθοποιούς από το χωριό μας.

Και ύστερα , αλοίμονο, εντοπίστηκε το Fractal ..από το εκτελεστικό απόσπασμα

Η σειρά προβάλεται από το κανάλι του ΑΛΦΑ, και φέρει την εγκύηση της υπογραφής του Κώστα Κουτσομύτη. Τα επισόδεια που γυρίστηκαν στο χωριό μου είναι εκείνα που αναπαραστούν τη σφαγή της Σμύρνης..

Η ανάρτηση αφιερώνεται στους φίλους bloggers που (όπως έχω αντιληφθεί) έχουν τις ρίζες τους στη Γη της Ιωνίας: Στους Nikiplos, Αλέκα, Sultatempo, Ανεπίδοτη, Γιώργο-Χ, Γιώργο Κάππα, Και σε όλους όσους κατάγονται από τα ματωμένα χώματα αλλά δεν έχω εντοπίσει ακόμα..

Μασκαρέματα...

Την καθαρή Δευτέρα...

Η τσαμπούνα και τά τουμπιά ξύπνησαν τους χωριανούς πολύ νωρίς.
Το χωριό (όπως κάθε χρόνο τέτοια μέρα) περνά στην απόλυτη εξουσία του Αγά. Οι στρατιώτες του Αγά σημαδεύουν με μαύρους σταυρούς τα μέτωπα των χωριανών. Οι σημαδεμένοι δεν πρέπει να απομακρυνθούν από το χωριό. Είναι όλοι υπόδικοι.
Ο Αγάς, ο υπασπηστής του, και ο γραμματικός του, παίρνουν τις θέσεις τους και αρχίζουν να δικάζουν. Όλοι θα περάσουν από την υψηλή πύλη, να ακούσουν τις κατηγορίες που τους βαρύνουν και όλοι θα καταδικαστούν χωρίς έλεος ....
Οι ξενιτεμένοι χωριανοί, από διάφορα σημεία της Γης, παρακολουθούν τις δίκες μέσω του internet, (ιστοσελίδα Πολιτιστικού Συλλόγου) , τηλεφωνούν στον πρόεδρο του πολιτιστικού συλλόγου του χωριού και του ζητούν να μεσολαβήσει στον Αγά, για να τους δικάσει..

Οι δίκες διακόπτονται πολύ συχνά από χορό, αποκριάτικα τραγούδια και απρόοπτες εμφανίσεις αντιπροσώπων κάθε φυλής του πλανήτη, κάθε εποχής της ύπαρξης του ανθρώπου επί της Γης, και κάθε δραστηριότητάς του, ανά τους αιώνες της ιστορίας του.
Προχωρημένο απόγευμα όταν εισβάλει στην πλατεία ο Μπιν Λάντεν αγγαλιά με μιά γυναίκα με μπούργκα .
Ο Μπιν Λάντεν σέρνει αλυσσοδεμένους μπροστά στον Αγά , τον Ομπάμα και τον Μπούς..για να τους δικάσει.. Μετά την καταδίκη τους , οι αλυσσίδες κόβονται και οι πρόεδροι το ρίχνουν στο χορό αλά Ανατολή...


Ο Μπους σε μεγάλα κέφια, ενώ ο Ομπάμα φλερτάρει τη γυναίκα με τη μπούργκα

Ο Μπιν Λάντεν σε τσακίρ κέφι χάνει τον έλεγχο ..και η γυναίκα με την μπούργκα δε χάνει την ευκαιρία.

Τελικά με την παρέμβαση του Πειρατή, η γυναίκα γλυτώνει από την την οργή του Μπιν Λάντεν


Το γλέντι, οι δίκες και τα επισόδεια με τους μασκαράδες κράτησαν μέχρι το βασήλεμα του ήλιου. Τότε οι τσαμπούνες και τα τουμπιά ξαναμίλησαν για να κλείσουν το γλέντι με τον χορό των κοπιαστικών (εκείνων που κοπίασαν για να διασκεδάσουν οι υπόλοιποι). Ανάμεσά τους και οικονομικοί μετανάστες που μένουν στο χωριό.
Και όταν ο ερχομός της νύχτας έσβυνε και τις τελευταίες αναλαμπές του ήλιου στον ουρανό, κουρασμένοι από το ολοήμερο γλέντι είπαμε ..<<Και του χρόνου, και όλοι εδώ ... να μην μας λείπει κανείς.>>


Καλή νύχτα.