Σάββατο 2 Μαΐου 2009

Μία τελείως ασήμαντη ιστορία...


Ήρθε από την Αλβανία μόλις δεκαπέντε χρονών παιδί.
Κοιμόταν στους δρόμους, και πλένονταν χειμώνα καλοκαίρι σε όποια αφύλακτη οικοδομή έβρισκε νερό. Έτρωγε ότι τον φίλευαν τα αφεντικά που κατά καιρούς δούλευε..
Ρούχα και παπούτσια έβρισκε στα σκουπίδια. Τα έπλυνε στις οικοδομές πριν τα φορέσει. Δεν είχε τίποτα άλλο εκτός από τη θέληση να ζήσει και να στείλει ψωμί για τα μικρότερα αδέλφια του στην Αλβανία..
Ήταν ένας κλασικός "Αλβανός"
Μετά από δεκαοχτώ χρόνια δουλειάς στην Ελλάδα, εκτός από την πολύτιμη πράσινη κάρτα, κερδισε και την εκτίμηση όλων όσων είχε εργαστεί για λογαριασμό τους. Η προσεκτική δουλειά, η υπευθυνότητα η εντιμότητα , και οι δημιουργικές και έξυπνες λύσεις που έδεινε , τον έκαναν περιζήτητο. Ήταν μετρημένος και σοβαρός. Δούλευε χωρίς να ξεχωρίζει μέρες, ώρες η αποστάσεις,, Και τα κατάφερε... Πριν λίγους μήνες το όνειρό του ενσαρκώθηκε σε μιά ακριβή και σύνθετη μηχανή που έκανε πολλές οικοδομικές εργασίες.. Πήρε και την πρώτη του δουλειά σαν ανεξάρτητος μάστορας.. Μια βίλα στο Ψυχικό που από ερείπιο την έκανε ανάκτορο. Το καμάρι και η περιφάνεια του ξεχίλιζαν στο τηλέφωνο:
- Πηγαίνετε να δείτε την βίλα οδός, αριθμός, στο Παλαιό Ψυχικό..την επιδιόρθωσα μόνος μου. Θα δείτε τη δουλειά μου, και θα με συστήνετε ανεπιφύλακτα,,. Και συνέχισε με καμάρι..
Μόλις τελείωσα και με σύστησαν σε ένα μεγάλο σπίτι στην Εκάλη.. Ξεκινώ την Δευτέρα!
Μας πήγε στο Ψυχικό, με μία φίλη που δούλευε εκείνη την ημέρα στο σπίτι της.
Είχε ραντεβού με το φορτηγό που θα μετέφερε τη μηχανή στην Εκάλη..
Μόλις μπήκε στην αυλή του σπιτιού στο Ψυχικό, ακούσαμε την απελπισμένη κραυγή του πληγωμένου Ζώου.. Η μηχανή δεν ήταν εκεί. Την είχαν κλέψει...
-Δεκαοχτώ χρόνια δούλευα για να πάρω αυτή τη μηχανή. Ελάχιστοι στην οικοδομή έχουν τέτοια μηχανή.. Πως θα δουλέψω τώρα... Τίποτα δεν έχω πιά... Μόνο εσας έχω. Βοήθείστε με... Πρέπει να ξαναρχίσω πάλι από την αρχή..
Ένοιωσα συντριπτική ντροπή μπροστά στην αδυναμία να κάνω κάτι...
Και ύστερα έπεισα τον εαυτό μου πως αυτή η ιστορία είναι μιά ασήμαντη καθημερινή ιστορία, ενός Αλβανού.. Συγνώμην Νίκο. Έχω να ασχοληθώ με τόσα άλλα πράγματα!...

27 σχόλια:

anepidoti είπε...

η ειρωνία και το παράδοξο της ζωής ξέρεις ποια θα είναι;
να του την έκλεψε αλβανός....
όντως μια ασήμαντη ιστορία....


και βέβαια, σαρκάζω το παράδοξο....

anepidoti είπε...

πιστεύω νάσαι καλά...
φιλί!

nikiplos είπε...

Αγαπημένο Φράκταλ, Καλημέρα... Η ιστορία θα μπορούσε να αποτελεί σενάριο ιταλικού νεορεαλιστικού κινηματογράφου. Ο κλέφτης των ποδηλάτων είναι μια χαρακτηριστική αντίστοιχη περίπτωση...

Επειδή η φιλοσοφία δεν θα βοηθήσει το φίλο σου, τα πράγματα είναι απλά.
Εφόσον η μηχανή είναι σπάνια, η εταιρία που την πούλησε θα έχει μετρημένους στα δάκτυλα τους αγοραστές... Με τον αστυνομικό να πάρει μια λίστα των ονομάτων. ώστε αν την πετύχουν να δουλεύει σε άσχετο μέρος, είναι πιθανόν να είναι δουλειά κλεφτών. Βέβαια αυτό προϋποθέτει η αστυνομίος μας να ασχοληθεί με την περίπτωση του φίλου σου.
Δεύτερο είναι να αναζητήσει τον κλέφτη στο άμεσό του περιβάλλον. Άνθρωποι που συνεργάστηκε, ή ζηλιάρηδες ανταγωνιστές που τους "έφαγε" τη δουλειά...

Τώρα το ηθικό μέρος του κλέφτη και της κλοπής αφήστε το καλύτερα. Το "ημερολόγιο του καλού κλέφτη" του Πετρόπουλου, αναπαράγει ένα ρομαντικό μόνο μέρος μιας άλλης εποχής μακριά νυχτωμένης σήμερα.

Δεν μου αρέσει ο εθνολογικός προσδιορισμός που γίνεται από πολλούς τόσο στους κλέφτες όσο και στους "νοικοκυραίους". Δεν εξυπηρετεί κανέναν σκοπό. Αντιθέτως αποπροσανατολίζει...

Ο κοινωνικός ρόλος του οποιουδήποτε είτε ως "κλέφτη" είτε ως "νοικοκύρη" είναι ζητούμενο στην Ελλάδα μια χώρα που το δίκαιο της ούτε σαφές είναι, ούτε ανεξάρτητη δικαιοσύνη έχει, ούτε τέλος και εφαρμόζεται για όλους...

fractal είπε...

ΑΝΕΠΙΔΟΤΗ Καλισπέρα.΄Οι υποψίες όλων μας πέφτουν επάνω σε ένα ζευγάρι Αλβανών που φροντίζουν τη βίλα όταν ο ιδιοκτήτης λείπει όπως τώρα. Και κατά πάσα πιθανότητα την πούλησαν..

fractal είπε...

ΝΙΚΙΠΛΟΣ Θύμισε και σε μένα η ιστορία αυτή την περίφημη ταινία του Ντε-Σίκα. Όλλες εκείνες οι ταινίες που γυρίστηκαν αμέσως μετά την πτώση του Μουσολίνι και απετέλεσαν το μεγάλο αυτό κίνημα στον κινηματογράφο, ήταν υπέροχες..Μόνο που ο καϋμένος ο Νίκος δεν τρέχει σε καφετζούδες.. Παρακαλει να του την φέρουν πίσω και θα τους δώση μεγάλη αμοιβή. Οι υποψίες εστιάζονται πάνω σε ένα ζευγάρι συμπατριωτών του που φρόντίζουν το σπίτι. Το ευτύχημα για εκείνον είναι ότι έχει την απόδειξη αγοράς πάνω στην οποία αναγράφεται ο σειριακός αριθμός της μηχανής.. Έτσι, όπως πολύ σωστά επισήμανες , αν η αστυνομία ασχοληθεί δεν είναι απίθανο να την βρει. Η κααταγγελία στην αστυνομία φυσικά έχει γίνει.
Ήξερα πως ο Πετρόπουλος είχε ζήσει στο Παρίσι. Πράγματι σπουδαία δουλειά. Η ηθογραφία του κόσμου που ζει στο περιθώριο με κανόνες περίεργης εντιμότητας.
Και φυσικά οι απόψεις σου για τους εθνολογικούς χαραχτηρισμούς με βρήσκουν απόλυτα σύμφων- αυτός εξ' άλλου είναι και ο λόγος που έβαλα τη λέξη Αλβανός σε εισαγωγικά..

fractal είπε...

ΑΝΕΠΙΔΟΤΗ Η απάντηση στο σχόλιό σου είναι φυσικά από το FRACTAL που από λάθος χειρισμό έγινε τρεχαντηρι

γιωργος είπε...

Φρακταλ κοπελα μου ποσο στεναχωρεθηκα, με αυτη την τραγικη ιστορια που μας αφηγηθηκες, δεν το φανταζεσαι.Ολος ο κοσμος γκρεμιστηκε στα ματια του καημενου του Νικου.Πιστευω ομως οτι η αστυνομια μας θα κανει το καθηκον της οπως παντα και θα βρει την μηχανη του φιλου μας, και το ολο ζητημα θα εχει ευτηχη καταληξη για τον συμπαθεστατο μεταναστη.Καλα, υπαρχουν τετοιοι ανθρωποι σημερα που διαλυουν τα ονειρα των συνανθρωπων τους ?ελεος...

Κοτόπουλος είπε...

Φράκταλ,

με τον πόνο κάθε πικραμένου ασχολείσαι; Χέστηκε η φοράδα στο αλώνι...

Ας του αφιερώσουμε του Αλβανού ένα τραγουδάκι. Καθώς και σε σένα...

http://www.youtube.com/watch?v=FG0-cncMpt8

Ανώνυμος είπε...

Xμμμ ! Και πόσοι ντόπιοι το λένε και το κλαίνε κάθε μέρα ...
χάλια είμαι πάλι

Ανώνυμος είπε...

ελπίζω να βρει το δίκιο του

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

καλημέρα !!

όντως μια τελείως ασήμαντη ιστορία

που απλά πρόκειται για τα όνειρα και τη ζωή κάποιου συνάνθρωπου μας ..

Απλα κάποιος λεηλάτησε τον κόσμο του ..

ναι ..μια ασήμαντη ιστορία ..στις μέρες μας..

fractal είπε...

ΓΙΩΡΓΗ ΚΑΠΠΑ. Καλή μέρα..
Το ήξερα πως είσαι πολύ πονόψυχος..

fractal είπε...

ΚΟΤΟΠΟΥΛΟΣ
Οι ιστορίες των μη ταπεινων δεν με αφορούν.. Ασχολούμε με τις ταπεινες , τις ασήμαντες ιστορίες, των μικρών πλασμάτων. Τις άλλες τις αφήνω για τους άλλους..

fractal είπε...

ΑΝΩΝΥΜΕ. Δεν διαφωνώ πως πολοί ντόπιοι το κλαίνε κάθε μέρα..
Όμως οι γενικεύσεις είναι άδικες..Υπάρχουν παντού και "ΝΤΟΠΙΟΙ" και "ΑΛΒΑΝΟΙ" Μόνο που οι ντόπιοι χαίρουν την ασυλία του "ΝΤΟΠΙΟΥ"

Λυπάμαι που είσαι χάλια.

fractal είπε...

Καλή σου ημέρα ΗΛΙΟΓΡΑΦΕ
και οι δικές μας ευχές συντονίζονται με τις δικές σου.. Χθες μου τηλεφώνησε τρεις φορές, άν είχα εγώ ή κάποιος γνωστός δουλειά για να δουλέψει. Δεν είχε τη μηχανή του για να πάει στη δουλειά που είχε κλείσει.Πρέπει να αρχίσει από την αρχή. .

fractal είπε...

Καλή σου ημέρα ΠΕΡΙΠΛΟΥ..
Ασήμαντη ιστορία..Τόσα σημαντικά συμβαίνουν γύρω μας...Με τι να προφτάσουμε και εμείς να πωτοασχοληθούμε..Χθες π.χ. Ο Χ μόδιστρος ασχολιόταν με την κακογουστιά των κυριών των "επωνύμων"
και σπάσαμε τα τηλέφωναγια να πούμε όλοι τις απόψεις μας. ¨ηταν δυνατόν να σωπάσουμε μπροστά σε τόσο μεγάλο πρόβλημα!!!
Απόψε το βράδυ κατηφορίζω το Αιγαίο... Από αύριο θα ανασαίνω και εγώ τον αέρα της Κρήτης..Μακάρι να την βρώ όπως την ήξερα. Να ανανεώσω το συμβόλαιο αγάπης μαζί της.. Νάσαι καλά ...και να μου στέλνεις κάπου αάπου τις καλησπέρες σου.. Εγώ τον τελευταίο καιρό έχω τις κλειστές μου, όμως περνώ από το σπίτι σου με σβυσμένα τα φώτα...

paramythou είπε...

Μπράβο σου. Πολυ ομορφος ιστότοπος. Και η ιστορία του μετανάστη είναι μια απο αυτές τις χιλιάδες ιστορίες που ξετυλίγονται δίπλα μας πολλές φορές και τις αγνοούμε. Μακάρι να βρει δυο φορές αυτό που έχασε...
η παραμυθού

fractal είπε...

ΜΑΙΡΗ Χάρηκα πολύ που ήρθες. Σε ευχαριστώ. Πέρασα και από το σπίτι σου Όμορφο και φωτεινό.
Σήμερα φεύγω για ένα ταξείδι προς Νότον. Θα τα πούμε στην επιστροφή..Μέχρι τότε να είσαι καλά

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

όντως !!!πολύ σημαντικό αν ο χ η ψ μόδιστρος έσχισε το καλτσόν του ..τι να πεις .

Έτσι κι αλλιώς ζούμε την εποχή του παράδοξου και παραλογου που και οι αντιλήψεις για το ''ορθό ''και σωστό
το ανθρώπινο βλέπεις βρίσκονται πολύ χαμηλά στην λίστα των προτεραιοτήτων..εμμμμμ τόσα χρόνια καλλιεργείτε εντέχνως βλέπεις ο οχαδερφισμός δεν θα έβγαζε κάποτε και τα ''μπουμπούκια'' του;;;

Θέλω να αντιλαμβάνεσαι το σαρκασμό που βγάζω για την εποχή μας και τις ''συνήθειες'' μας και το σπουδαιότερο τον ευτελισμό στα όνειρα κάποιου συνάνθρωπου μας..

πότε έρχεσαι Κρήτη;;;

fractal είπε...

Φυσικά και τον αντιλαμβάνομαι καλέ μου ΠΕΡΙΠΛΟΥ. Ταξιδεύω απόψε το βράδυ για Χανιά με τελικό προορισμό το Ρέθυμνο.. Θα μείνω 7 ημέρες αλλά δεν θα έχω όλο το χρόνο για μένα. Θα πρέπει να παρακολουθήσω κάποιες συναντήσεις και να δω κάποιους φίλους.

Side21 είπε...

Όντως καθημερινή ιστορία
και κυρίως όχι ασήμαντη ...
τουλάχιστον για κάποιους !!!
Ας ελπίσουμε το παλληκάρι
να βρεί τη μηχανή του ...
ή τουλάχιστο να μην γίνει
παράδειγμα προς μίμηση ο κλέφτης.
Εύχομαι να απολαύσεις το ταξίδι
σου στην υπέροχη Κρήτη ...

σταγόνα είπε...

η ιστορία σου δεν είναι καθόλου ασήμαντη και επιπλέον δείχνει την ευαισθησία σου και την καλή σου την καρδιά..
κι εγώ πέρασα να φυσήξω να διαλύσω τα σύννεφα που στέκονται στον ουρανό σου..
καλό ταξίδι αγαπημένο μου φράκταλ
να προσέχεις..

fractal είπε...

'Οπως πολύ σωστά παρατήρησε ο καλός φίλος Γιάννης , νιώθω την ανάγκη να σας δίνω το στίγμα μου. Αυτή τη στιγμή το στίγμα μου βρισκεται σε ένα internet cafe στα Χανιά.. Σε μια πανέμορφη πόλη.. Χαιρετώ σας κοπέλια μου και θα τα ξαναπούμε σύντομα...Μέχρι τότε να περνάτε καλά και να μην κάνετε κουζουλάδες!

Γιώργος Χατζηαποστόλου είπε...

Αντιγράφω και επαναλαμβάνω το δεύτερο σχόλιο που έκανε η ανεπίδοτη αλλάζοντας μόνο το ρήμα: "ελπίζω να είσαι καλά...
φιλί!"

Ανώνυμος είπε...

Ναι όταν αυτοί μας κλέβουν...!!!

fractal είπε...

Ανώνυμος.. Και εμείς κλέβουμε, και αυτοί κλέβουν Και εμείς γινόμαστε θύματα και αυτοί.
Και όλοι μαζί επίσης (θύματα)

The Fern and Mossery είπε...

Beautiful photography- thanks for visiting my blog!