Η απλότητα
Το φως και η σκιά
Η σφραγίδα του καταχτητή
Ο Αγώνας
Η ξεροληθιά
Η βλάστηση
Η αυστηρότητα
Η Πορεία
Ο Ρεμβασμός
Η αρμονία
Η Ισορροπία
Τ΄αγρίμια
Η ορμή
Τα χέρια
Τα χρώματα
Η ομορφιά
Η παράδοση
Η Ιστορία
Η Γαλήνη
Η ελπίδα
Το όνειρο
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
36 σχόλια:
με λίγα λόγια και εικόνες απλά το απόλυτο!
Το ξέρω ότι μάλλον θα σε ξενερώσω, αλλά μιά τόσο επισταμένη άποψη περί της Κρήτης, δεν συνάδει με το να τη γράφουμε Κρίτη.
Διόρθωσέ το σε παρακαλώ, γιατί εγώ ποτέ δεν έχω γράψει τη Χίο Χήο.
Καταπληκτικές οι ματιές σου στην Κρήτη! Αυτήν την εποχή το νησί είναι πολύ καλύτερο απ' ό,τι το καλοκαίρι που το γνωρίζουν οι περισσότεροι.
Γεμάτη χρώματα κι αρώματα η ανοιξιάτικη Κρήτη!
(Αλήθεια, γιατί έγραψες με γιώτα την Κρήτη στον τίτλο;;)
b|a|s|n\i/a
Καλή σου ημέρα φίλε. Η Κρήτη δεν προσεγγίζεται με λόογια..
Μακάρι να μπορούσα να μεταφέρω το απειροελάχιστο από την ψυχή της..
Καλήμερίζω την εξοχότητά σου ΒΑΣΙΛΕΙΑ μου. Υπέπεσα ακόμα μιά φορά σε σφάλμα. Ζητώ την΄γεναιοδωρία και την κατανόηση της μεγαλοψυχίας σου.
Ο ταπεινότερος επί της Γης λάτρης της Κρήτης.
Καλή σου ημέρα IKOR
Η Κρήτη είναι ανεξάντλητη..
Λατρεύω αυτόν τον τόπο. Πιθανόν μιά προηγούμενη ζωή (αν υπάρχει) να την είχα ζήσει εκεί.
Δεν μπορώ αλλιώς να ερμηνεύσω την συγκίνηση που νιώθω όταν πατώ στο χώμα της..
Την επόμενη φορά που θα πάω θέλω να είναι Φθεινόπωρο.
Καλησπέρα σου...
Είμαι από αυτούς που λένε πως η Κρήτη είναι το ωραιότερο μερος της Ελλάδας ,τα Χανιά ο ωραιότερος νομός της Κρήτης και τα Σφακιά το ωραιότερο μερος του νομού Χανίων...χα!!!
καθόλου παθιασμένη ε;;;
Για άλλο σε θέλω τωρα...αυριο να διαβασω την "Τελείως Ασήμαντη Ιστορία" στην εκπομπή μου;;;
Θα σου στείλω και μειλ....
σ`ευχαριστω
οι ματιές σου διεισδυτικές και η ομορφιά ξεχείλισε!!
αγαπημένο μέρος, ίσως και το ωραιότερο!
καλό βράδυ!
Αν και υποστηρίζω ακριβώς το ίδιο για το δικό μου χωριό, εν τούτοις..έχεις απόλυτο δίκιο..
Φυσικά και να διαβάσεις την "ασύμαντη ιστορία". Οι Αλβανοί δεν είναι πάντα θύτες. Να που είναι και θύματα καμιά φορά. Σε ευχαριστώ.
ΑΝΕΠΙΔΟΤΗ Ακόμα μιά φορά συναντιόμαστε στον αέρα.
Για την Κρήτη ρε γ....
Να είσαι καλά καλή μου
και να έχεις μιά υπέροχα μοναδική νύχτα.
Απίστευτες οι ομορφιές
που έχει το νησί μας,
αλήθεια πόσες απ΄αυτές
κρατούμε στη ψυχή μας;
ΞΗΜΕΡΑΚΗΣ
Πως βλέπεις της αυγής το φως και λες πως ξημερώνει,
Έτσι και σένα, Κρητικός, η ρίμα σου δηλώνει..
Υ.Γ. Με συγχωρείς που τόλμησα..
Βέβαια είμαι κρητικός
μ΄αρέσει η μαντινάδα
εσύ εγώ και ο Ikor
θα κάνουμε καντάδα.
Φάνη "τριάδα" νομιζα πως θα ταιριάξεις, κι είδα
πως αντ' αυτού, εσύ έβαλες τη λέξη "μαντινάδα"
Υ.Γ. Με εκθέτεις..
Καλησπέρα, αγαπημένο Φράκταλ!!!
Τι όμορφη που είναι η κρήτη που έχει μείνει ατόφια... Με τίποτε δεν συγκρίνεται η ομορφιά της. Και το Αρκάδι, έχει μια μυσταγωγία που σε συνεπαίρνει πάντοτε αυτός ο ιερός τόπος. Μα η Κρήτη δεν είναι ένας τόπος είναι μια Ελλάδα από μόνη της με όλα τα καλά και τα κακά. Κάθε νησί μας είναι και μια Ελλάδα από μόνη της. Ένα μικρό ωάριο, που κυοφορεί ανά τους αιώνες τους έλληνες. Πριν 200 χρόνια πρωτογνωρίστηκαν στη Βαβυλωνία του Βυζάντιου, μα προς έκπληξή τους ήταν όλοι ίδιοι... Και οι πόντιοι όταν αντωμώθηκαν με τους Κρητικούς απόρρησαν γιατί ήταν τόσο ίδιοι... [εδώ κάποτε θα πρέπει να εξιστορηθεί ο μύθος με τα 12 αρχοντόπουλα...]
Οι φωτογραφίες σου είναι σκέτοι πίνακες... Είμαι σίγουρος ότι κάποιες θα έκρυψαν τεχνηέντως τα ρουμς του λετ και τα ρεντ ε μπάϊκ.
Το φάράγγι ήταν της Σαμαριάς? Ή κατέβηκες την Πρέβελη?
τι όμορφα που περνάς εσύ.. και χαίρομαι αν και ζηλεύω..
σε φιλώ αγαπημένο μου φρακταλ:)
όμορφα να ναι πάντα τα ταξιδια σου!!
NIKIPLOS Για μια ακόμα φορά τα λόγια σου με βρίσκουν απόλυτα σύμφων-
Εξ άλλου αυτή η κατανομή στο χώρο του γενέθλιου Πέλαγος δημιούργησε την πολυμορφία του Ελληνικού πολιτισμού και την πολυφωνία της Δημοκρατικής αντίληψης.. Και ακόμα αυτή η ανάγκη για την προστασία της μήτρας μέσα στην οποία κυοφορήθηκε και αναπτύχθηκε ο ελληνικός πολιτισμός ένωσε τους έλληνες στους αγώνες τους και διαμόρφωσε την κοινή τους συνείδηση.. (Περσικοί πόλεμοι)
Στο Αρκάδι λοιπόν, ένοιωσα την ανάγκη να προσευχηθώ στον κοινό Θεό που προστατεύει την ελευθερία μας (την ψυχή και την προσύλωση του Έλληνα στην Ελευθερία) και στο Φαράγγι του ΙΜΒΡΟΥ (φωτογραφία) στο θεό που φυτεύει στην ψυχή μας την ανάγκη της ομορφιάς και της ικανότητας να την προοσλάβουμε...
Και φυσικά η ιστορία μου με την Κρήτη δεν θα τελειώσει ποτέ.
Για το φαράγγι, ήδη σου απάντησα.
Δυστυχώς μου έκλεψαν την φωτογραφική μηχανή και οι φωτογραφίες ήταν από το κινητό τηλέφωνο. Έτσι δεν απέδωσαν την ομορφιά που έβλεπα.. Φυσικά και φρόντισα να μην μπουν τα παράσητα που ανάφέρεις, στις εικόνες μου.
Την ιστορία με τα 12 αρχοντόπουλα δεν την ξέρω. Θα είχες την καλοσύνη ν γίνεις πιό σαφής. Όσο για την Βαβυλωνία πράγματι μιά εμπνευσμένη απεικόνιση της πολυμορφίας και πολυφωνίας της Ελληνικής διασποράς.
Να είσαι πάντα καλά για σένα κυρίως αλλά και για μένα που απολαμβάνω τα σχόλια και τις αναρτήσεις σου.
Καλή σου ημέρα , καλέ μου.
Αγαπημένη μου βροχούλα. Πέρασα από το σπίτι σου τα είδα κλειστά, και τρόμαξα λιγάκι.. Λίγο-λίγο που έλεγε η κοπελιά που μας σερβίριζε τον καφέ στο ξενοδοχείο.
Στην Κρήτη πράγματι πέρασα υπέροχα. Είμουν καλεσμένη εκεί σε μια συνάντηση.
Από το Νησάκι μας λείπω σχεδόν ένα Μήνα. Σας έχω όλλους αποθυμήση πολύ.
Όμως σε λίγες μέρες ..΄΄ε ρ χ ο μ α ι!!!
Ωστόσο φιλιά πολλά και σφιχτές αγκαλιές..
ενα ευχαριστώ γι' αυτό το υπέροχο εσωτερικά και συνάμα εξωτερικό ταξιδάκι. να είσαι καλά!!
γεια σου φράκταλ,καλημέρα,ελπίζω να είσαι καλά!Πάνω που έλεγα τι να κάνεις γιατί δε σε έβλεπα στα blogs.Τώρα είδα τι έκανες κατά το διάστημα της απουσίας σου!Δεν έχω πάει ως τώρα στην Κρήτη αλλά μάλλον θα ταξιδέψω ως εκεί για μια δουλειά,οπότε θα τη δω και θα σου πω.Πάντως μου λένε όλοι τα καλύτερα λόγια.
Δημήτρη καλώς ήρθες.
Ναι Η Κρήτη σε υποβάλει σε εσωτερικά και εξωτερικά ταξείδια..
ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΑ ΚΑΛΑ.
Σε ευχαριστώ που δεν με ξεχνάς.
Σίγουρα θα σου αρέσει η Κρήτη. Περιμένω τις εντυπώσεις σου..
Όπου κι αν πάω κουβαλώ
χώμα του Ψηλορείτη
τη γη κετρίζω να γενεί
όλος ο Κόσμος Κρήτη..
Την καλησπέρα μου!!
Τόπο που διάλεξε ο Δίας για γενέτειρα ,δεν τον φανταζόμουν διαφορετικό.
καλησπέρα και απο εμένα fractal ειναι σίγουρο οτι απέκτησες νεο αναγνώστη.
καλημερα fractal ,
ειπα να σε επισκεφτω στον ομορφο μπαχτσε σου.
εχει δικιο ο nikilpos.ειμαι κι εγω ενας ποντιος γεννημενος στο Μ.Ρευμα που η Κρητη μιλαει βαθεια μεσα μου.ισως ναμου θυμιζει την πατριδα που εχασα, απο 2 ετων πριν 38 χρονια,και ποτε δεν ξαναδα.
με τη βιγλα σου μου θυμισες τα λογια του J.K. ,αειμνηστου "Φιλου".
...το "Εγω",ζυγιαζεται αναμεσα στο παρελθον και στο μελλον,σαν τιγρη που αιωρειται ετοιμη να πηδηξει,σαν αετος ετοιμος να πεταξει,σαν βελος τη στιγμη που ελευθερωνεται απο το τοξο.αυτη η στιγμη της ισορροπιας,της μεγαλης εντασης,ειναι"δημιουργια"...
Δημήτρη παπ.
Για το πρώτο μέρος του σχολίου σου , το σχετικό με την Πατρίδα θα ηθελα να σου πω την χωρίς συναισθηματική (ή υποκειμενική) παρεμβολή, άποψη του Μιχ. Μερακλή για το τι προσλαμβάνουμε ως πατρίδα.
"Ο φυσικός χώρος είναι β α σ ι κ ο ς όρος της ανάπτυξης που σημειώνει ο πολιτισμός μιας ομάδας(μικρής ή μεγάλης)"
Και είναι βασικός γιατί είναι η αιτία, η προϋπόθεση, για να δοκιμαστεί πάνω του, και να αναπτυχθεί η ανθρώπινη εφυία και βούληση.(λογική και συναισθηματική)
και φυσικα ο πολιτισμός που γεννήθηκε εξ αιτίας του συγκεκριμένου φυσικού περιβάλλοντος, είναι η καρδιά που δίνει αίμα στις φλέβες μας και οξυγόνο στην ψυχή μας..
Ναι και εγώ πιστέυω πως αυτό το ΄"ζύγισμα" στον αέρα, η προσπάθεια να ισορροπίσεις ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλον, σταθμίζοντας και αξιοποιώντας τους ανέμους από τα μυνήματα του τώρα, και δίνοντας τους μορφή και περιεχόμενο, είναι η δημιουργία που σταθερά οικοδομεί τη ζωή.
Χάρηκα πολύ που με επισκέφθηκες. Δεν ξέρω αν έχεις σπίτι ή αν συστεγάζεσαι με τον συνονόματό σου.. Όπως και νάχει, θα σε περιμένω κάθε φορά με κρύο νερό και γλυκό του κουταλιού φτιαγμένο από μαστίχα..
δεν εχω καμμια διαδικτυακη στεγη.ειναι ενας μηνας τωρα που τριγυρναω στις στρατες των μπλογκς εκει οπου αισθανομαι να επικοινωνουν ανθρωποι που εχουν αναγκη να ανοιξουν τα παραθυρα τους,να παρουν και ναδωσουν ,να μαθουν να μοιραζονται και να φτιαχνουν εστω και για
λιγο μια ομορφη παρεα.σα τη μελισσα πετω απ`τα λουλουδια του παραμυθα στον κηπο τον δικο σου και του κυριου Δημητρη...
σ`ευχαριστω για το γεματο αρωμα καιδροσια φιλεμα σου.αν καποτε με δεις να κουβαλαω μελι παρτο χωρις να μου πεις τιποτα...αληθεια στο πεδιο αυτο με τι ματια βλεπομαστε?
τελειωνοντας, επειδη ειμαι ζηλιαρης ,ισως φτιαξω καιεγω μια αυληστα μπλογκς...καλη νυχτα και ευχαριστω για τη φιλοξενια.
Μου αρέσει που η «περιήγηση» τελειώνει με το όνειρο... Δυστυχώς δεν έχω πάει ακόμα. Αλλά πλησιάζει η ώρα. Ελπίζω να είσαι καλά.
Υ.Γ. Δεν μου άρεσε το κριτικό ύφος κάποιων ... κριτών (Άνθρωποι είμαστε, θα κάνουμε και κανένα λαθάκι).
Φιλιά
Δημήτρη παπ.
Καθόλου άσχημα. Ο περιπλανόμενος αλητάκος, με το μπόγο περασμένο στο μπαστούνι του, ήταν μια εικόνα που με μάγευε από παιδί. Και είχα επιχειρήσει τρεις φορές να το σκάσω από το σπίτι. Μα στο δρόμο ..πάντα κάτι βρίσκονταν για να με κάνει να επιστρέψω σπίτι.. Πότε ένα βαθύ χαντάκι που στο Νησί μου το λέγαμε ποταμό, πότε ένας ψηλός τοίχος από εκείνες τις ατέλειωτες ξεροληθιές που ορίζουν στρέματα ακαλιέργητης γης, και πότε.. η πείνα..
Αυτά μπυ θύμισε το σχόλιό σου..
Ελπίζω να περνάς συχνά από το φτωχικό μου, και να κάνεις τον κόπο να λες μια καλημέρα. Αν κουβαλάς στις άκρες των ποδιών σου λίγο μέλι, ακόμα καλλύτερα.
Όμως τώρα θυμήθηκα την μελόπηττα του θείου Γιώργη...Ας το όμως.
Ο Θείος Γιώργης μας κοιτάζει από τον ουρανό, χρόνια τώρα και οι μελόπηττές του στέρεψαν, δεν στάζουν πιά μέλι..
Δημήτρη παπ.
Ξέχασα να σου συμπληρώσω, πως στο πεδίο αυτό βλεπόμαστε με τα μάτια που μας κοιτάζει από τον Ουρανό ο θείος Γιώργης.
DarkFlow.
Μας έλλειψες εκατομμύρια έτη φωτός.
Είσαι νέος στο χώρο (νομίζω) και ίσως δεν έχεις παρακολουθήσει παλαιότερες εντάσεις σχετικά με τα ορθογραφικά μου λάθη. (ανάρτηση: H ποντιακή λύρα)
Μερικοί φίλοι τα έχουν πιά αποδεχθεί. Άλλοι όχι.
Το ίδιο συνέβαινε και στην σχολική μου ζωή. Όσοι καθηγητές έδειναν προσοχή μόνο στην ορθογραφία με βαθμολογούσαν κάτω από τη βάση. Οι άλλοι συνήθως με υψηλή βαθμολογία.
Έτσι έχω συνηθίσει να αποδέχομαι τις κρίσεις και των δύο απόψεων. Θα μου άρεσε πάντως να γράφω ορθογραφημένα. Αλλά κάθε προσπάθεια έχει στεφθεί με ..αποτυχία..
Εν τούτοις έχω το θράσος να συνεχίζω να γράφω..
Και έχω επίσης αναγνωρίσει τη σημαντική λειτουργία που προσφέρουν οι αρνητικοί αριθμοί..Να προσθέτουμε και να βρίσκουμε λιγότερα από πριν την πρόσθεση!!!
Είναι μια γοητευτική διαδικασία...
Να γράφεις. Όσο περισσότερο μπορείς. Και τα λάθη βοηθούν στο να γινόμαστε καλύτεροι. Από πολλές απόψεις και όχι μόνο από γλωσσικής απόψεως.
Η αλήθεια είναι ότι βρισκόμουν εκατομμύρια έτη φωτός μακριά (συναισθηματικά κυρίως). Δεν έχω παρακολουθήσει τυχόν άλλες ανορθογραφίες σου αλλά δεν θα έμενα εκεί.
Γράφεις πολύ όμορφα για να μείνω στα γράμματα και στις λέξεις. Μου αρέσουν περισσότερο τα νοήματα ανάμεσα τους.
Ο/Η ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...
fractal
Η Κρήτη όπως πάντα είναι υπέροχη. Ειδικά αυτή τη περίοδο που ντύνεται τα γιορτινά της για να υποδεχτεί τους μουσαφιρέους της. Λουλούδια χρώματα και μυρωδιές παντρεύονται με τα τοπία δίνοντας στους επισκέπτες την μαγεια ενός παραδείσου ξεκομμένου από τον υπόλοιπο κόσμο .Αυτό δημιουργεί από τη μια ευφορία και από την άλλη μελαγχολική διάθεση παράδοξος βέβαια, που κάνει και τους ιθαγενείς της ποιητάδες και τραγουδιστές.
Περίμενα να επικοινωνούσαμε βέβαια μα οι δουλείες σου πολλές και σημαντικές .
κάποτε κάποια άλλη φορά ίσως..
Νομίζω πέρασες ωραία !!
να σαι καλά να τα λέμε !!!
Darkflow
Καλή σου ημέρα. Η αλήθεια είναι πως ποτέ, (παρά τις απογοητεύσεις) δεν σταμάτησα να γράφω, και όχι μόνο, αλλά να τολμώ και Δημόσια.
Ελπίζω τώρα που γύρισες από το εκατομμύρια έτη φωτός, μακρύ ταξείδι σου, να βρήκες λίγη θαλπωρή για να μην το ξαναεπιχειρήσεις.
Είναι πολύ παγωμένα σε εκείνο το αχανές σύμπαν. Έχω σχετική εμπειρία.
Το αναφέρω στο βιογραφικό μου:
.....
Τώρα είμαι ένα pulsar και περιπλανιέμαι στο αχανές σύμπαν.
Περιστρέφομαι με μεγάλη ταχύτητα, αλλά οι εκπομπές της ακτινοβολίας μου, έχουν απρόβλεπτη κανονικότητα. Αυτός είναι ο λόγος που ποτέ και κανένας δεν θα μπορέσει να παρακολουθήσει την πορεία μου ανάμεσα στα πλανητικά συστήματα. Μόνο κάποτε η ακτινοβολία μου αποτυπώθηκε με ανεξήτηλα σημάδια, πάνω σε ένα μοναδικό βότσαλο μιάς έρημης παραλίας. Σε αυτό το βότσαλο που τυχαία ξεχώρισε.. εκείνο, (ανάμεσα στα βότσαλα που έσερνε πίσω της η θυμωμένη θάλασσα), αποτυπώθηκε fractal η υποψία της ύπαρξής μου. Της απίστευτα μικρής μάζας μου, που ακτινοβολεί από κάποιο νεφέλωμα, κάποιου μακρυνού πλανητικού συστήματος, την συμπάντική ουσία εκείνου που με κατασπάραξε και με αφάνισε.. Εκεί θα μένω για έτη φωτός, που γράφονται μόνο σε ψηφία άρρητου αριθμού.
Ευχαριστώ πολύ για τα κλαλά σου λόγια.
Προστέθηκαν στις δυνάμεις που με κάνουν να τολμώ.
Εσύ όμως γιατί εξαφανίζεσαι?
παρακαλούμε σε πολύ, (ιδιοματική έκφραση) να είσαι πιό πολύ παρών στη μπλογγόσφαιρα.
ΠΕΡΙΠΛΟΥ. Καλέ μου το είχα διαβάσει. Να είσαι καλά.
Η ζωή στο Νησί σου (τουλάχιστον για μένα) είναι μια ατέλειωτη πηγή ενέργειας. Πέρνεις ενέργεια από παντού.
Στο τελευταίο μου ταξείδι αυτό το έζησα περισσότερο έντονα από κάθε άλλη φορά. Έξω από τη Μονή Αρκαδίου ήταν ένα απέραντο χωράφι γεμάτο ανθισμένα χαμομήλια.
Δεν άντεξα στον πειρασμό. Απομακρύνθηκα σε απόσταση ασφαλείας από τους άλλους και κυλίστηκα ώρα πολύ πάνω στα χαμομήλια, μέχρι που κουράστηκα να ρουφάω την ενέργεια που μου έστελνε οι φουσκωμένες φλέβες της Γης.
Και μόνο για αυτή την εμπειρία θα ήθελα να ξανακατέβω στην Κρήτη.
Η Κρήτη!!!!!!!!!!!!!
Μετριέται αραγε;;;
Δημοσίευση σχολίου