Σάββατο απόγευμα . To πλοίο με έκτακτο δρομολόγιο, μπαίνει στο λιμάνι των Ψαρών.
Όπως κάθε χρόνο αυτές τις μέρες ...
Πρέπει να είμαι εδώ..
Ψηλά στο ύψωμα, η ιστορική εκκλησιά του Αγίου Νικολάου.
Οι Ψαριανοί που περίμεναν στο ίδιο αυτό λιμάνι ,εκείνο το καλοκαιρινό βράδυ τον Κωνσταντή να γυρίσει από την δουλειά του, τον σήκωσαν στα χέρια μέχρι την εκκλησιά . Για να δοξολογίσoυν όλοι μαζί τον Άγιο, που τον βοήθησε να πυρπολήσει την Τουρκική ναυαρχίδα.
Η μακελεμένη και πνιγμένη στον καπνό και το αίμα Χίος, έπρεπε να πάρει μια βαθειά ανάσα..
Την ίδια ώρα, ο ουρανός, έρραινε ασήμι τη θάλασσα..
Μιά βιαστηκή καλησπέρα στον κυρ Κωσταντή..
Πρέπει να προφτάσω πριν σκοτεινιάσει, να ανεβώ στην Μαύρη Ράχη..
Να γονατίσω πάνω σε αυτό το βράχο και να σκύψω το κεφάλι κάτω από αυτό τον ουρανό...
Aυτός δεν είναι ο λόγος που με έφερε εδώ?
Από εκεί πάνω μπορεί κανείς να καταλάβει πόσα ζύγια πρέπει να βάλει , για να κερδίσει στη ζυγαριά της ζωής, την ελευθερία.
Ουρανό, θάλασσα, και βράχια...
Και μάτια να κοιτάζει μακρυά, πέρα από τον ορίζοντα..
Και ψυχή που να χωρά την απεραντοσύνη......
....και να θέλει να την κάνει δική της...
Να την απλώσει, και να την ανεμίζει φλάμπουρο..
Σκοτεινιάζει....
Τώρα που σκοτεινιάζει στον ορίζοντα , πρέπει να ξεκινήσουν τα πανηγύρια..
Οι χοροί
Οι λαμπαδοφορίες
Τα πυροτεχνήματα
Το ιερατείο και οι επίσημοι
Η Μπάντα του Στρατού
Tο άγημα του Πολεμικού ναυτικού
Και ύστερα όλοι θα φύγουν..
Θα μείνουν μονάχα οι βράχοι. Και η Μυκηναϊκή νεκρόπολις στο Αρχοντίκι.
Οι τάφοι που περιμένουν να τους ελευθερώσουν, για να μιλήσουν την ιστορία των Αχαιών της Τρωϊκής εκστρατείας...
Για την ίδια ιστορία που έχει μιλήσει ο Όμηρος με τα λόγια του γέρο-Νέστωρα:
"αν παραπάνω από τη Χιό τη βράχινη θα βγούμε
προς την Ψυριά(Ψαρά) από τα ζερβά ετούτη αφήνοντάς την ....."
Οι μαύροι βράχοι καταμεσίς του Πελάγου ...Πάνω τους είναι γατζομένες σαν απολιθώματα αχιβάδων, οι ανθρώπινες ψυχές.
Φορτωμένες με την ιστορία του Αιγαίου..
Εδώ στο σταυροδρόμι που συναντώνται τρεις Ήπειροι. Όπου ανιχνεύονται οι απαρχές της πολιτισμικής εξέλιξης του ανθρώπινου είδους...Η μήτρα που μέσα της κυοφορήθηκαν, αναπτύχθηκαν και θεμελιώθηκαν οι αξίες του παγκόσμιου πολιτισμού...
Εδώ που αιώνες τώρα το φως συγκρούεται με το σκοτάδι...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
51 σχόλια:
Ολοι να φύγουν και συ να μεινεις εκεί,να βγάλεις εκεί το καλοκαιράκι...
Θελει τσαγανο να μπορεις να μιλας για αυτα τα βραχια.
Το εχεις με το παραπανω... το λενε τα βραχια.
νασαι παντα καλα.
Καλή σου ημέρα VaD
Καλή η πρότασή σου, αν σκέφτεται κανείς για το που θα κάνει διακοπές.. Ήσυχο μέρος, που αποπνέει αρχοντιά. Μπορεί κανείς να βρει φρέσκο ψάρι, και αστακομακαρονάδα που είναι πολύ in. Μπορεί ακόμα να προμηθευτεί το μέλι της χρονιάς του.
Μπορεί ακόμα να του δοθεί η ευκαιρία να σκεφτεί.
Σε προηγούμενη ανάρτησή σου μίλησες για την Αμπέτειο σχολή.
Οι αδελφοί ΑΜΠΕΤ ήταν χιωτόπουλα που πουλήθηκαν από τους Τούρκους στην Αίγυπτο, μετά την καταστροφή. Αγοράστηκαν από τον άτεκνο βρετανό τραπεζίτη Άμπετ. Εξελήχθηκαν σε μεγάλους ευεργέτες της πατρίδας τους. Η Αμπέτειος σχολή τυφλών στην Καλλιθέα είναι δική τους προσφορά.
Thalassokrator
Τσαγανό ε ???
Ε..ναι.. Είναι το μόνο που έχω..
Καλά ταξείδια.
Καλό μου fractal υπέροχη ανάρτηση όπως πάντα, έχεις καλλιτεχνική φλέβα, πώς να το κάνουμε! Έχω πάει σε τόσα μέρη, φαίνεται όμως ότι ο Θεός δεν θα με αξιώσει να πάω στα Ψαρά.
Πολλά φιλιά gskastro
...δεν εκανα ταξιδια μακρινα...εμαθα μ'ενα FRACTAL να ταξιδευω...κι αυτο μου φτανει!!!
ΚΑΣΤΡΟ μου άκουσες τι είπες?..Δεν θα σε αξιώσει ο Θεός να πας..
Δεν ισχυρίζομαι πως είναι το πιό εύκολο να βρεθεί κανείς εκεί. Σε ένα ξερονήσι μισοπέλαγα, να το δέρνουν οι ανέμοι και η αδιαφορία της πολιτείιας. Μα τι κάστρο θα είσουν αν περίμενες άσφαλτους δρόμους για να περπατήσεις?
Του χρόνου αν όχι νωρίτερα σφύρα και πάμε μαζί. Φιλιά στην κάστραινα και τα καστρόπουλα.
ΔΗΜΗΤΡΗ..ΤΩΡΑ
Με συγγίνισαν βαθειά τα λόγια σου..
Αχ και να είχα το χάρισμα να ταξιδεύω τους ανθρώπους!...
Να είμουν, λέει, στο τιμόνι ενος τρεχαντηριού...
Να ταξιδεύω αιώνες ..
Κάθε μου κίνηση στο τιμόνι, να ήταν ένα πελώριο ανεξήγητο θαύμα!..
Να έχω ένα ζευγάρι παντοοδύναμα χέρια και να τα κινώ από δεξιά αριστερά, και από αριστερά δεξιά! Και όταν πέφτει ο άνεμος να βρίσκω το πιό όμορφο κατάρτι και να τυλίγομαι ολόγυρά του...
Και να ξαπλώνω κατάπρωρα με τη μάσκα της νύχτας στο πρόσωπό μου, για να παίζω θέατρο με τα αστέρια όταν με ξαγρυπνούν οι φωνές της θάλασσας. Μακάρι να μπορούσα να ταξίδευα τον ασήμαντο, μικρό εαυτό μου..
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και ΑΠΕΡΑΝΤΟΣΥΝΗ!!! Μόνο σ'αυτά χωρά η ψυχή... fractal Τιμάς τον τόπο μας!!!
Πόσο κόκκινο χρειάστηκε για να τη βλέπουμε αυτή τη θάλασσα ασημένια και χρυσή...
Πολύ όμορφη ανάρτηση! Μας ταξίδεψες πάλι!
Κάθε γωνιά της Ελλάδας είναι ένα κύτταρό της... μπορεί να την ξαναγεννήσει... έτσι βλέπω και τα Ψαρρά...
Αυτό που είπες:
"Πάνω τους είναι γατζομένες σαν απολιθώματα αχιβάδων, οι ανθρώπινες ψυχές"
να ξέρεις είναι πολύ μεγάλο... Υπάρχουν άραγε οι αύρες όσων πέρασαν από τούτα τα βράχια? υπάρχουν απομεινάρια από τα έργα τους, την πίστη τους στις δυνάμεις τους? Υπάρχει η αλήθεια τους, η αγάπη τους?
Όλα μέσα σε τούτες τις καμπύλες που αντανακλάει ο καθρέφτης του αιγαίου, τρεμοπαίζουν τα ίδια όνειρα, τις ίδιες έγνοιες... Υπάρχουν όσο εμείς τα θυμόμαστε και τους δίνουμε την πρέπουσα αξία... όσο μένουμε εκεί, η ψυχή μας φωτίζεται από τη φωτιά τους... Κυρίως ενόσω, όταν φεύγουν τ' αγήματα και οι φιλαρμονικές, μένει η Ελλάδα με τα υπόλοιπα... Μένει εκεί με τους ανθρώπους με τα σχολειά με την περίθαλψη, τη φροντίδα μα πάνω από όλα την αγάπη...
Και μετά σου λένε οικονομική κρίση.
Οικονομικότατο το ταξίδι που μας προσέφερες. :PPP
Πρέπει να μπουν στη λίστα τα Ψαρά...
Παλίρροια. Δεν κάνω τίποτα άλλο από το να ανασαίνω τον αέρα του, και να δέχομαι ευλαβικά την ευλογία του.
Ikor.
Αυτή η ασημένια βροχή των αχτίνων του Ήλιου , δεν αφήνει κανένα περιθώριο για θλίψη.
Εκείνοι οι αποσαρκωμένοι μάρτυρες του ολοκαυτώματος γλυστρούν απαλά σαν σύννεφο ανάμεσά μας. Δροσίζουν τις ψυχές των ανθρώπων από το στέγνωμα. Η θλίψη δεν τους ταιριάζει.
Όσο για το ταξείδι, απάντησα προηγούμενα στον ΔΗΜΗΤΡΗ...ΤΩΡΑ.
Μακάρι!
ΝΙΚΙΠΛΟΣ, καλέ μου.
Τα αγήματα, οι μπάντες και τα πανηγύρια κρατούν ένα εικοσιτετράωρο κάθε χρόνο... Ύστερα οι 300 περίπου κάτοικοι του νησιού, συντροφέυονται με την εγκατάλειψη και την απομόνοση.
Νομίζω πως αν ζούσε σήμερα ο Ψαριανός πυρπολητής θα άναβε το δαυλό του για την ΑθηναΙκή ναυαρχίδα.
Το κράτος που αναγννωρίζει σαν Ελλάδα μόνο το λεκανοπέδιο της Αττικής.
Το Αιγαίο για αυτούς δεν είναι παρά ο τόπος των καλοκαιρινών τους διακοπών..
ΜΑΝΟ
Δεν κατάλαβα τον Κωδικό :PPP
Πειράζει?
Για το ταξείδι που μου λες, έχω γράψει στο ΔΗΜΗΤΡΗ....ΤΩΡΑ.
Θα ήθελα να ταξιδεύω..
Και τώρα που σου γράφω είναι πολύ αργά.
Έχουν περάσει αρκετά τα μεσάνυχτα.
Θα κοιμηθώ πάνω στα πλήκτρα φοβάμαι.
Και θα ονειρευτώ πως ταξιδεύω παρέα με τα καραβάκια των άστρων στά μεγάλα νεφελώματα των γαλαξιών..
΄"Να σμίξουμμε τις ανάσες μας για να φουσκώσουν τα πανιά.." Φύγαμε..
MANO Αυτό ήθελα να πω, χθες, αλλά νύσταζα πολύ.
http://www.youtube.com/watch?v=UpOP7b5e410
καταπληκτικό το οδοιπορικό σου..
η πατρίδα σου χρωστά:):) για λόγους πολλούς..
σε εκτιμώ και σε θαυμάζω..
Σήμερα σεργιάνισα μέσα στο σπιτικό σου fractal.΄Χάθηκα όμορφα εδώ μέσα.Εκείνο που ένιωσα είναι απροσδιόριστο.Απροσδιόριστο μα όμορφο... Ένιωσα σα να είμαι μέσα σε ένα βιβλίο και γινόμουν μέρος των ιστοριών σου.Λέξη στις σελίδες σου.Συγκινήθηκα,γέλασα,ένιωσα δέος... Το βιβλίο της ψυχής σου είναι τόσο ζωντανό που ακούω τα χτυποκάρδια του... Κι η σημερινή σου εγγραφή δεν ξέρω αν θέλει κότσια,αλλά σίγουρα θέλει έναν άνθρωπο με το Α κεφαλαίο.Να είσαι πάντα καλά και να κρατάς τις αναμνήσεις σου ζωντανές.
Καλησπέρα fractal
από την Αθήνα
παράθυρο με θέα το καλοκαίρι
ωραίο!!!
ΣΤΑΓΟΝΟΥΛΑ ΜΟΥ. Καλή μου τί λόγια είναι αυτά που είπες!!...
Το έγραψα και στην ΠΑΛΙΡΡΟΙΑ.
Δεν κάνω τίποτα περισσότερο από το να ανασαίνω τον αέρα του τόπου μας και να ακούω το χτυποκάρδι του.
Έλα την Παρασκευή το βράδυ στο ΟΜΗΡΕΙΟ. Στο τέλος της τελετής έναρξης (7.30 μμ) θα πάρει το λόγο το fractal. Έλα..και σσσσσ...
ΑΖΑ. Μόνο ένας καλλιτέχνης θα μπορούσε να μιλά έτσι.
Να συγκινείται τόσο πολύ με το ελάχιστο. Γιατί το ελάχιστο είναι αυτό που δίνω εγώ. Το υπόλοιπο είναι δικό σου. Κατάδικό σου.
Καταλαβαίνω πολύ καλά γιατί σε ξεχώρισα από την αρχή.
Καλό απόγευμα σε όλη τη Βόρειο Ελλάδα. Άκουσα πως είχατε κατεγίδες..
Εμείς πάλι σκάμε από τη ζέστη.
Τέτοιος πλουραλισμός στις καιρικές συνθήκες.
Καλησπέρα ΔΗΜΗΤΡΗ Καλώς όρισες.. Τι νέα από τον Νότο?
Εύχομαι επίσης καλό καλοκαίρι.
Ψαρά-Κανάρης-Σήμερα
Ελευθερία και "Αντι-μεταρρύθμιση"
Ευχαριστώ για την ποιητική παρουσίαση αυτού του οδοιπορικού.
Να και ένας άνθρωπος -εσύ- που δείχνεις πως η ιστορική μνήμη δεν είναι μια ξεθωριασμένη ανάμνηση που τονίζεται πρόσκαιρα από το τυποποιημένο αναμάσημα ανούσιων και πανομοιότυπων τελετών, κενών λόγων και προσπάθεια αυτο-προβολής των αρχών των τόπου.
Όσοι παρευρίσκεστε στο χώρο αυτό κάθε χρόνο, δίνετε ζωή στην ιστορία μας.
Καλημέρα
Όμορφο οδοιπορικό σε έναν μικρό τόπο με μεγάλη ιστορία!
καλό καλοκαίρι
ΓΙΩΡΓΟ_Χ
Καλή μέρα και σε σένα. Τα σχόλιά σου πετυχαίνουν πάντα στην καρδιά το πρόβλημα. Πράγματι τα πανηγύρια που διοργανόνονται στην μνήμη των μαρτύρων του ολοκαυτόματος (420 περίπου) καμιά σχέση δεν έχουν με την περισυλλογή, την ιστορική μνήμη και τη συλλογική συνείδηση.
Όμως. Έστω και μιά ψυχή περισσότερη να βρίσκεται εκεί, έχει μεγάλη σημασία για την ψυχολογία των αποκλεισμένων κατοίκων και τη βραχονησίδα τους.
LOGIA
΄Καλώς σε βρίσκω. Ευχαριστώ για την έπίσκεψη. Ξέρω πως δεν είναι πολύ εύκολο να φτάσει κανείς εκεί. Αλλά αξίζει τον κόπο! Να είσαι σίγουρη πως ο τόπος είναι πηγή έμπνευσης και περισυλλογής.. Τι όργανο παίζεις?
Καλώς σε βρίσκω και γω
Είναι στα σχέδιά μας μια επίσκεψη στο νησί, αλλά πάντα μένει πίσω... τώρα μάλλον το ξανασκεφτόμαστε!
Βιολί παίζω
Έχεις σχέση με μουσική;
Logia
Η μουσική....
Το μεγάλο πάθος της ζωής μου!.
Κάποτε είχα ξεκινήσει με τον αείμνηστο Αριστείδη Μόσχο, σανρούρι.
Το σχολείο του έκλεισε. Τα άφησα στη μέση.
Το βιολί μετά το σαντούρι, είναι το αγαπημένο μου όργανό. Είσαι τυχερή.
Σε ζηλεύω. Να είσαι πάντα καλά.
Σίγουρα ξέρεις καλούς μου φίλους .
Είναι αλήθεια ότι δεν μπορώ πάντα τα πανηγύρια όταν γίνονται μόνο για να γίνουν, για να εμφανιστούν όλοι οι "επί τόπου" επίσημοι, να χειροκροτήσουν, να χειροκροτηθούν, να φύγουν μετά και να ξεχάσουν.
Η σημερινή σου ανάρτηση αγαπητό fractal, ιδιαίτερα με συγκίνησε γιατί είχε ψυχή που χαιρέτησε τα παλληκάρια όπως τους άρμοζε. Ψυχή που όταν όλοι οι άλλοι πια έχουν φύγει, μένει να θυμάται, ν΄αναλογιέται, να κλαίει, να καμαρώνει.
Να είσαι καλά:)
υγ. και μην ξεχνάς την υπόσχεσή σου για τ' αστέρια ε;
fractal μου εδώ ο καιρός εξακολουθεί να είναι φθινοπωρινός.Τόσο κρύος και μελαγχολικός,που νομίζω ότι από στιγμή σε στιγμή θα δω τα ευαίσθητα,τρυφερά φυλλαράκια να τρυπούν την άσφαλτο...
ΌΠως σου έγραψα και για την ομορφιά,και το ελάχιστο είναι σχετικό για τον καθένα.Για μένα το ελάχιστο είναι πάρα πολύ.Τόσο μεγάλο και δυνατό που μπορεί να με τσακίσει ή να με κάνει να πετάξω.Μακάρι να το καταλάβαιναν αυτό οι γύρω μου...Καλό βράδυ σου εύχομαι,να είσαι καλά.
ΑΣΤΡΙΑ. Και βέβαια δεν ξεχνώ την υπόσχεσή μου. Μα δεν ξέρω γιατί ο ουρανός δεν είναι όπως 'αλλες φορές κατάστικτος..
Θα περιμένω λίγο ακόμα Και ύστερα θα ανηφορίσω στον ψηλότερο λόφο της περιοχής. Πιστεύω από εκεί θα μου αποκαλυφθούν.
Πόσο δίκιο έχεις ΑΖΑ.
Όσες φορές έχω κλάψει από ευτυχία, (σχεδόν σε παραλλήρηματική κατάσταση), είναι από ασήμαντα πράγματα.
Η τελευταία φορά 'ηταν από τις μορφές που έβλεπα να σχηματίζουν τα σύννεφα στον ουρανό μια ανοιξιάτικη συννεφιασμένη μέρα..
Και αυτά τα ευαίσθητα πράσινα φυλλαράκια, που δείχνουν τόσο ανύμπορα στις άκρες των μονοπατιών του Φθεινωπόρου (για τα οποία σου έγραψα) νοιάζουν να σε διατάζουν: "ΖΗΣΕ".
Κάποια μέρη καλύτερα
να τα επισκέπτεσαι μόνος.
Εκεί στην ησυχία την απόλυτη μοναξιά
ανασαίνεις τις μεγάλες στιγμές τους,
τότε οι σκιές τους ψηλώνουν κι
εκεί σου διηγούνται την ιστορία τους.
Τότε όταν οι φωτιές χαμηλώνουν,
τα ελικόπτερα φεύγουν κι οι φρεγάτες,
όταν ο βόμβος απ' τους δεκάρικους
και τα ταρατατζούμ απ' τις μπάντες
σβήνουν απ' το φύσημα του Μαίστρου.
:P = βγάζεις περιπαιχτικά τη γλώσσα :)
Με πήγε στα βαθιά η παντιγιέρα...
SIDE21 Έχεις απόλυτο δίκιο. Και το Αιγαίο μας είναι γεμάτο από τέτοιους τόπους. Χαιρετίσματα και αγάπη στη ΓΗ της Σάμου.
ΜΑΝΟ Ξετυλίγομαι σαν σερπαντίνα στο μεσηανό κατάρτι της παντιγιέρας..
Και όταν τελειώσω με παίρνει μαζί του ο άνεμος..
Καλό μήνα fractal μου!Να είναι γεμάτος από θαλασσινές ανάσες και χρώματα φωτεινά!
AZA Σου εύχομαι και εγώ ένα υπέροχο Ιούλιο. Ηλιοκαμένο θεριστή, με ξεχιλισμένα τα καλάθια του από ώριμα φρούτα. Και μικρά ιστιοφόρα φορτωμένα με όνειρα.
SE
批發
seo
網路行銷
fractal μου καλό μην ανησυχείς για την παλίρροια... Με λένε Μαρία. Θα τα λέμε κι απο δω που είναι όμορφα. Δε θα χαθώ... Το blogg της παλίρροιας ήταν κατι βιαστικό, δεν είναι αυτό που με εκφράζει.Σε φιλώ και σ'ευχαριστώ !
GM
情趣用品
提供上千種成人商品線上購物服務--專營情趣商品、男女自慰用品、性感睡衣、情趣用品批發、自慰套、SM商品、逼真情趣娃娃、跳蛋、按摩棒、同志用品、TENGA飛機杯..,可線上刷卡及貨到付款。 ... 收到的東西會有情趣用品的字樣嗎? 轉帳之後,如何通知這筆款項是我付的
導航
MΑΡΙΑ. Ναι ανησύχησα λίγο.
Ελπίζω η απόφασή σου να κλείσεις το βlogg σου να μην είχε σχέση με πρόβλημα που ποέκυψε από την μπλογκόσφαιρα.
Να είσαι καλά καλή μου. Και ναι δεν θέλω να χαθούμε. Θα σε περιμένω πάντα
στο χωριό μου, για ένα καφέ..
Ο/Η Ανώνυμος. Επιμένεις Κινέζικα!
Για να επιμένεις ίσως κάτι να έχεις να πεις..
Στείλε μου video με τη νοηματική.
Κάτι περισσότερο θα καταλάβω.
Καλό μου fractal, αν θέλεις ρίξε μια ματιά στην απάντησή μου στο σχόλιό σου στο blog μου:))
...και σε ποιο γαλαξια,ταξιδευεις,να σε βρω?...
Καλά θα ηταν να θυμόμασταν κι εναν Ματρόζο !!!!!
TASPA Nai βέβαια και τον Ματρ΄ζο. Και τόσους άλλους που γνωστους και άγνωστους...
Ευχαριστώ που πέρασες.
... τα νησιά της άγονης γραμμής,
της γόνιμης ψυχής,
του καθαρού γαλάζιου,
του δυνατού αέρα....
και πόσο όμορφα μας ταξίδεψες εκεί!
adaeus
Τι υπέροχο μπουκέτο λουλούδια έφερες στο σπιτικό μου? Κατάλευκες μαγαρίτες
Σε ευχαριστώ...
Δημοσίευση σχολίου