Προσπάθησα, μα δεν τα κατάφερα.
Ο γνώριμος εκείνος εφιάλτης..
Να πλημμυρίζεις από φθόγκους και να μην μπορείς να συναρμολογήσεις μιά λέξη.
Tην αξεδιάλυτη θολούρα του αισθητού να την φωτίσεις
Να την κάνεις λογικά σύμβολα, κατανοητά νοήματα.
Δεν έχω τίποτα να σας πω...Λυπάμαι.
Και το φεγγάρι απόψε είναι βραδύγλωσσο και αμέτοχο. Δωσμένο στη δική του θλίψη.
Τελικά, απόψε κανένας δεν μπορεί να μιλήσει.
Οι λέξεις με εγκατέλειψαν . Πήγαν όλες να πλαγιάσουν με την αμμουδερή παραλία.
Να διλυθουν, να λυώσουν μέσα στους ψιθύρους των κυμμάτων..
Να ρουφήξουν αλμύρα και να βυθιστουν σαν μουσκεμένο κουρέλι στο βυθό..
Να βάψουν τόν ήχο τους με σκοτάδι.
Κι άλλες πάλι να ματώσουν μέσα στα θερισμένα χωράφια του Ιούλη.
Να υπνοτίσουν τα τριζόνια με το αίμα τους.
Μήπως και σταματήσουν να τραγουδούν
Απόψε δεν έχω λέξεις.
Όλοι οι ήχοι μέσα και γύρω μου είναι χαοτικοί.
Ας μπορούσα να είχα μόνο μία λέξη!.
47 σχόλια:
δεν πειράζει κι αν δεν έχεις να πεις κάτι.Ξεκουράσου,κάνε κάτι άλλο και οι λέξεις θα έρθουν από μόνες τους κάποια στιγμή.Πολύ θα ήθελα να χάιδευα τον γαϊδαράκο της φωτογραφίας.
Κάποιες στιγμές οι λέξεις πρέπει να ξεκουράζονται γλυκό μου frachtal.Να γαληνεύουν και να σιωπούν.Mα εκείνες τις ώρες μην τις φοβάσαι.Είναι οι πιο αληθινές.Την καλημέρα μου!
Den pirasi gia tes lexis, kai oi eikones ein'kales.
Και μεις που βρίσκουμε τόσες λέξεις τί καταλάβαμε; Θησαυρός η σιωπή ώρες ώρες... Ελπίζω μόνο να φύγει η θλίψη και να αφήσει τη σιωπή μόνη της. Για λίγο έστω.
Θα του μιλήσω για σένα ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ. Ξέρω πόσο τρυφερή είσαι με τα ζώα..Και αυτός είναι τόσο πρόθυμος να ακούσει!!!!
Γλυκει μου AZA.
Την ώρα που ξεκουράζονται οι λέξεις, λονχίζεται η ψυχή μας, και μας ποτίζουν όξος όλλες οι σκέψεις που κάποτε αρνηθήκαμε.
Λες και τα όνειρα πέρνουν εκδίκηση γιατί τα φορτώσαμε μαγεία..
ΝERIEL
Επισκέφθηκα το σπίτι σου και είδα τις δικές σου εικόνες.. Πράγματι λένε πολλά. Μπερδεύτικα όμως.. Δεν κατάλαβα τη γλώσσα τους.
Καλήσπέρα ΜΑΝΟ
Είναι αλήθεια αυτό που είπες.
Ώρες-ώρες σκέφτομαι πόσο μεγάλα είναι τα λόγια του Μαγιακόφσκυ:
"Πρέπει να λυώσεις χιλιάδες τόνους γλωσσικό μετάλευμα, για να φιάξεις μια λέξη"
"Λυπάμαι..δεν έχω τίποτα να πώ"
μου έφερες στο νου ηφαίστειο που σιγοβράζει...
νομίζω πως όταν οι λέξεις δεν βρίσκουν διέξοδο να βγούν προς τα έξω στρέφονται προς το εσωτερικό μας και αυτό δεν είναι πάντοτε ό,τι καλύτερο..
εύχομαι για σένα να είναι καλύτερο..
αγαπημένο μου φράκταλ σε χαιρετώ και χαίρομαι πολύ που σε βρήκα στο δρόμο μου:)
Αγαπητό μου fractal
Οι λέξεις δεν βγαίνουν με το ζόρι
θέλουν τον χρόνο τους για να γεννηθούν
κάτι σαν τον τοκετό, να χαρείς το καλοκαίρι
και να μαζέψεις εικόνες και αρώματα ζωής
άλλωστε η εικόνα που έβαλες αξίζει χίλιες λέξεις
έτσι δεν λένε?
Να περνάς καλά
Να ξέρεις, ζηλεύω πολύ την αποψινή φλύαρη αφωνία σου.
Την καλημέρα μου.
Κι όμως είπες ...
τόσα πολλά !!!
Σαν αφουγράζεσαι όλους τους μυστικούς
θορύβους που οι άλλοι δεν τους ακούνε ...
Σαν απολαμβάνεις τις γεύσεις και μυρουδιές
που ολόγυρά σου χορεύουν κυκλικούς χορούς
Σαν καμαρώνεις τ' απλά - σπουδαία της φύσης
που το μάτι σου δε θέλει να χορτάσει ...
Τότε σπουδάζεις κι εκκολάπτεις μέσα σου
Τη γνώση - τη σοφία όλου του κόσμου !!!
Τότε μπορείς σ' επόμενο Post να την αποκαλύψεις ...
Φιλιά Σαμιώτικα κι ευχές για ένα
* Καλό Σ.Κ.
Οι λέξεις καλό μου fractal κρύβονται γιατί δεν αντέχουν άλλο την κακοφωνία που μας περικύκλωσε. Ακόμα και ο συμπαθητικός γαϊδουράκος τις ψάχνει. Δεν μου λες, δεν πιστεύω να είναι συγγενής του Μάρκου; Να έχεις ένα καλό Σαββατοκύριακο και πολλά φιλιά από τον gskastro
μου θύμισες το στίχο του ΘΑνάση Παπακωνσταντίνου "...Πολλές φορές προσπάθησα, μα αυτά τα γαμημένα, αντι να βγούν στα χείλη μου σφηνώνουν στον αυχένα..."
τη καλημέρα μου
υγ. και η σιωπή πολλές φορές είναι χρήσιμη ή απαραίτητη...
Ναι ΣΤΑΓΟΝΟΥΛΑ.
Ακριβώς αυτό γίνεται. Εσωτερικό βραχυκυκλωμα. Έτσι προκαλείται η έκρηξη.
Έτσι δημιουργούνται tα pulsar
Ακριβώς έτσι.
Μα και εγώ θα χαρώ να βρεθούμε όχι μόνο στο μονοπάτι του internet αλλά και σε κάποιο σοκάκι του χωριού μου.
SALTATEMPO
Kαλό μεσημέρι Δημήτρη. Άκουσα πως η Αθήνα Ψήνεται.
Μάλλον είμαι από τους τυχερούς.
Εδώ τα βράδυα δεν κυκλοφορούμε χωρίς μπουφάν.
Είναι δύσκολο να προσπαθεί κανείς να φωτίσει μεγαλύτερες εκτάσεις του έσω του κόσμου και να αναγάγει σε λογικά σύμβολα κατανοητά τη θολούρα..
Ευχαριστώ για τις ευχές..
ΓIANNH Πως είναι δυνατόν να ξεστομίσεις τέτοια ύβρι. Εσύ να ζηλέψεις!..
Έχεις το χάρισμα της αισθητικής συνείδησης που ανιχνεύει παντού το ωραίο ανάμεσα στο άσχημο. Να δίνει στο ωραίο μορφή και περιεχόμενο. Δεν έχεις το δικαίωμα να ζηλεύεις,ένα άξεστο με ένα τσεκούρι στο χέρι...
SIDE 21
ΚΑι είναι πλημυρισμένο το Αιγαίο μας με τέτοιους ήχους.. Και αυτός είναι ένας ακόμα λόγος δυσκολίας.
Πως να διατάξεις τις αισθήσεις να κάνουν ήχους τα γύρω σου αισθητά.
Πως να τιθασεύσεις τους ήχους και να τους κάνεις λέξεις. Και πως οι λέξεις να υπηρετήσουν το νου και τα αισθήματα. Τι μπορείς να πεις για την ρωμαλαία μορφή του Κέρκη. Υπάρχουν λέξεις..
Φιλιά αρρωματισμένα με μαστίχα.
Όχι ΚΑΣΤΡΟ μου.
Δεν τον λένε ΦΩΤΗ τον Γάϊδαρο. Αν και θα μπορούσε. Έχουν περάσει τόσα χρόνια από τότε..
Και το γεράκι Ο ΚΩΣΤΑΝΤΗΣ πέθανε και αυτό πριν να προλάβει να αφήσει απογόνους..
LOGIA
Ναι είναι απαραίτητη η απόλυτη σιωπή όταν μιλά το βιολί. Τότε όλά τα άλλα γίνονται κύμβαλα αλαλλαζοντα.
Λέξεις...
κεράκι αναμμένο
τάμα και προσευχή.
Λέξεις...
στον βούρκο
στην ντροπή.
Λέξεις...
πασπαλισμένες
μέλι και ζάχαρη.
Λέξεις...
μ'απόχη.
Λέξεις...
στο καρφί.
Λέξεις...
κρυμμένες στα μάτια.
Λέξεις...
στα χέρια.
Λέξεις...
ειπωμένες
ανείπωτες.
Λέξεις...
περίσσευμα ψυχής.
Λέξεις...
μιας στιγμής.
Λέξεις...
φιλιά.
Λέξεις...
γράμματα στην σειρά.
Λέξεις...
του νου.
Λέξεις...
του χαμού.
Και όλες μαζί
ή στην σειρά
λόγια γλυκά
λόγια πικρά.
Καλημέρα αγαπημένο μου fractal.Καλή βδομάδα!
Fractalάκι! Φαντάσου να 'βρισκες τις κατάλληλες λέξεις πόσα κατεβατά θα γέμιζες! Πολύ μεστή και συμπυκνωμένη η εγγραφή σου! Προκλητική! Κι όλοι πέσαμε στο δόκανο σου! Μπράβο! Καλά να πάθομε...Περαστικά μας...
Καλή σου ημέρα ΑΖΑ μου. Καλή εβδομάδα..
Αεράκι το κειμενό σου.. Δροσερό . Παφ..παφ..παφ..και κυμματάκι σε μια φωλιασμένη ανάμεσα σε βράχια αμμουδιά.. Εικόνες και δωρεά της ψυχής σου ευχαριστώ..
ΑΓΓΕΛΙΚΟΥΛΑ...'Εφτασες? Που είσαι καλέ? Σε περιμένω να σε κλείσω στο δόκανο της αυλής μου..Θα τον φάμε τον κόκκορα φέτο?
Οταν εσυ δεν εχεις να πεις κάτι τοτε ολοι οι υπολοιποι πρεπει να σωπαινουμε
αγαπημένο φράκταλ, εσύ δεν έχεις λέξεις και πλημμυρίζεις τον τόπο λέξεις...κάτι μαγικό γίνεται...
σε φιλώ!!!!
ΚΑΛησπέρα Θαλασσοκράτορα.
Εσύ ξέρεις πολύ καλά πως η θάλασσα είναι εκείνη που έχει τον πρώτο λόγο.
Όλες οι άλλες φωνές υπαρχουν μόνο για να ξεχωρίζει η φωνή της θάλασσας
μέσα μας και γύρω μας. Χθες αυτές οι άλλες φωνές με πρόσταξαν να κολυμπήσω περίπου 2 χιλιόμετρα, μέχρι τη σπηλιά που ακούγεται ο αντίλαλός της. Για να ακούσω πάλι τους χρησμούς της..
ΚΑλώς την ΑΝΕΠΙΔΟΤΗ. Πόσο καιρό έχουμε να τα πούμε καλή μου? Νομίζω είσουν διακοπές.
Οι λέξεις που χάνονται μέσα στις σκιές πέρνουν περίεργους δρόμους και τις συναντάς εκεί που δεν τις περιμένεις.
Σήμερα βρήκα κάμποσες στις άγριες φτέρες που φύτρωναν στα τειχώματα κάποιου πηγαδιού..Κάποτε αυτές τις φτέρες (επειδή δεν ήξερα το όνομά τους,) τις έλεγα χρυσομαλούσες, γιατί μου θύμιζαν, λέει, τα μαλιά της χρυσομαλούσας.. Και είχα φιάξει ένα ολόκληρο παραμύθι για αυτές..
Τις είχα χάσει πολλά χρόνια τώρα.
Ξάφνικά σήμερα τις βρήκα μπροστά μου.. Πάντα γατζωμένες στα τειχώματα του αρχαίου πηγαδιού..Και φορτωμένες με χιλιάδες λέξεις. Από το παλιό παραμύθι.
Χρησμοί,σπηλιές.......οχι.
Αυτα είναι πολεμικά ακούσματα.
Προτιμώ τα ανάλαφρα αεράκια που σου χαρίζει η Θάλασσα αμα την καλοπιάσεις.Μονο ενα κακό εχουν,κανεις υπνο βαθυ.
Καλημέρα.
Απίστευτο! Έανς θαλασσοκράτορ να μηνν ακούει πολεμικά σαλπίσματα μέσα από τις βαθει΄ές σπηλιές της θάλασσας Να μην δέχεται τους χρησμούς της..Αυτό το αεράκι (χιλιάκρι βέβαιαι) που είναι φωλιασμένο σε μιά κλειστή αχιβάδα είναι γιαυτό ακριβώς. Για να ρίχνει σε ύπνο βαθύ, και δίχως όνειρα.. την αχιβάδα..
Βυθός τα ονειρα, ουρανός οι σκέψεις
Αν μη τι άλλο τι να ζητήσει κανείς απο το Καλοκαίρι?
Τον φλοίσβο της θάλασσας μόνο..
και τα θερισμένα χωράφια, σύμβολο των ανθρώπων,
που είναι εκεί πάντα, σέβονται και διαφυλλάσσουν το
χώρο...
και πάνω ψηλά ο ήλιος.. το φως...
καλό φως καλοκαιριού να έχεις αγαπημένο φράκταλ
NIKIPLOS Καλώς μου ήρθες.
Με τις διεργασίες του βυθού η του ουρανου, δεν έχει καμιά σημασία.
Όλα υπάρχουν όπως τα λες, διατυπωμένα στη γλώσσα των τζιτζικιών το καταμεσήμερο και των τριζονιών τις νύχτες. Εκπέμπουν με αρμονική συχνότητα. Αδιάκοπα ..ακόμα και αν δεν βρίσκουν κεραία να τα υποδεχθεί..
Καλή σου ημέρα.
Να σε περιμένουμε?
Kαι η σιγαλιά σου όμορφη είναι καλό μου Fractal...
Kaλησπέρα ΑΓΟΝΗ. Καλώς ήρθες. Νομίζω πως οι σιωπές όλων των ανθρώπων είναι πιό σεβαστές από τις φλυαρίες.
... πόσο συχνά το παθαίνω!
και ξέρεις καμιά φορά και οι σιωπές είναι εκκωφαντικές!
Υπάρχουν κάποιες στιγμές που οι όλες οι σκέψεις, όλες οι λέξεις διαλύονται, μετατρέπονται σε χιλιάδες μικροσκοπικές πέτρες στην άκρη του κύματος, ο χρόνος σταματά να κυλά, οι δυο πυγολαμπίδες στο βάθος της εικόνας σβήνουν, ο αέρας σταματά να φυσά, οι ήχοι χάνονται... Η ανάμνησή τους όμως παραμένει βαθιά μέσα στις ρίζες της ψυχής μας. Κι αυτό δεν γίνεται να χαθεί. Δεν γίνεται να σβήσει. Κανείς δεν μπορεί να μας το πάρει.
Λυπάμαι... που λυπάσαι.
Υ.Γ. Σε ευχαριστώ τόοοοσο μα τόσο για το βραβείο. Συγγνώμη που άργησα να απαντήσω...
...δεν έχω λέξεις...ας μπορούσα να έχω έστω και μια να σου την πω ...μήπως και σταματήσεις πια να λυπάσαι...
...άκου τι μου είπαν...τα τριζόνια...
http://www.youtube.com/watch?v=hi1TGv1498Y
ADAEUS
Καταμεσήμερο.Ντάλα ο ήλιος. Πέτρες, αγκάθια και τζιτζίκια, που χαλούν τον κόσμο με τις φωνές τους. Μεγάλη ξηρασία η Γή μας. Κατάλληλες συνθήκες για να ακούσουμε την έσω φωνή.
DarkFlow
Χάθηκες πάλι.. Όχι μη λυπάσαι. Και συ αναγνωρίζεις τις σιωπές και ξέρεις να τις διαβάζεις. Με την άκρη του ματιού σου βλέπεις τα πουλιά να μεταναστεύουν καθώς αλλαλάζοντα κύμβαλα ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα..
Τότε σκέφτεσαι με ποιό ζύγι να ζυγιάσεις το βάρος των πραγμάτων. Και σχεδόν αμέσως αναρωτιέσαι. Ποιό βάρος? Νομίζω με το βάρος της σιωπής.
Καλέ μου ΔΗΜΗΤΡΗ σε Ενεστώτα χρόνο.Γεμισες τη σιωπή με τα υπέροχα τραγούδια σου..Ξέρεις χαμογέλασα όταν άκουσα ένα από τα πιό αγαπημένα τραγούδια.. "Πως να σωπάσω μέσα μου.." Για ένα μεγάλο διάστημα της ζωής μου ήταν ο fractalικός ύμνος και όταν ξεκίνησα το blogg μου αυτό το τραγούδι ήταν το σήμα που μου έδωσε το έναυσμα..
Με τον καιρό όμως έμαθα. Είναι καλλύτερα να μην έχεις κάτι να πεις.
Να αφήνεις το χαρτί λευκό. Έτσι που ο καθένας να γράφει ότι θέλει.
Και συ να σκέπτεσαι πως ακριβώς εκείνα που δεν λες, είναι εκείνα που δίνουν αίμα στα λόγια σου.
Ευχαριστώ που ήρθες.
...εγώ σ'ευχαριστώ που συνεχίζεις να περπατάς, σαν Φίλος, κοντά μου...ακόμα και στις σιωπές που τόσα πολλά μας λένε!
Μπορέι οι λέξεις να σου τελείωσαν αλλά παρόλα αυτά γράφεις καταπληκτικά και με την σιωπή ακόμα και κυρίως με τις εικόνες...Η ομορφιά δεν χρειάζεται λέξεις να την υπογραμμίσουν και να τη θέσουν σε όρια, αλλά χρώματα και αγγίγματα...
Καλημέρα απο ΝΖ...
Υπέροχα γράφεις fractal, ακόμα όταν εσύ λες ότι δεν έχεις λέξεις, αυτές έρχονται στη γραφή σου πάντα πανέμορφες και αραδιάζονται.
Στις "αμμουδερές παραλίες", στους "ψιθύρους των κυμάτων", στον "βυθό", στο "σκοτάδι", στα "θερισμένα χωράφια", στα "τριζόνια¨"...
Λέξεις πανέμορφες!
Καλή Κυριακή να έχεις!
ARTANIS
Ευχαριστώ για την όμορφη έκπληξη και για το γεγονός ότι μου δόθηκε η ευκαιρία να σου πω, πως όσες φορές επιχείρησα από το προφίλ σου να περάσω στο Ιστολόγιό σου δεν με αφήνει να μπω.
και εόναι πολύς καιρός τώρα από τότε που το επιχείρησα για πρωτη φορά.
Οι εικόνες υπάρχουν από μόνες τους.
Έχουν δικό τους κώδικα επικοινωνίας. Έτσι όταν αδυνατούμε να μιλήσουμε καταφεύγουμε σε αυτές. Πολύ συχνά στην αυλή μου έρχονται ένα ζευγάρι πορτοκαλιές πεταλούδες. ποτέ κάθε μια μόνη. Είναι σαν τις λέξεις που δεν μπορούν να ειπωθούν ξεχωριστά. 'Οπως οι λέξεις "Σε αγαπώ"
ASTRIA Νομίζω στο έχω ξαναπεί. Οι προσπάθειές μου να φωτογραφίσω τον ουρανό απέτυχαν. Πες μου τι θέλεις να φωτογραφίσω για σένα?
Τώρα που σου μιλώ ένας μαντατοφόρος κουδουνίζει την πραμάτια του πάνω από το κεφάλι μου. Μπορεί κάτι να με φωτίσει να φωτογραφίσω. Μπορεί εκείνον τον ίδιο..Για να δω?
Kαλή σου μέρα!
Έχω δημιουργήσει ένα blog, με την ονομασία "Κλέφτρα Κίσσα" (http://kleftrakissa.blogspot.com/), στο οποίο "εκθέτω" κείμενα άλλων bloggers, που τους τα έχω "κλέψει".
Περισσότερα, μπορείς να βρεις και να διαβάσεις στην πρώτη μου ανάρτηση:
http://kleftrakissa.blogspot.com/2008/09/blog-post_30.html
Επειδή μεταξύ των αναρτήσεων που έχω κλέψει περιλαμβάνονται και
δικές σου, θεώρησα σκόπιμο να σε ενημερώσω σχετικώς, ώστε, αν έχεις οποιαδήποτε αντίρρηση για την "κλοπή" αυτή, να με ενημερώσεις και να “κατεβάσω” τις σχετικές αναρτήσεις μου.
Ευχαριστώ
Seagull
http://seagullstefanos.blogspot.com/
Υ.Γ. Αφήνω σχετικό σχόλιο κάτω από κάθε πρωτότυπη ανάρτηση, για ευνόητους λόγους
Δημοσίευση σχολίου