Αν αγαπώ τις πατρίδες των άλλων, είναι γιατί σε αυτές ζουν οι άνθρωποί τους......

..

Γιατί εκείνοι μόνο ξέρουν πώς να χτίζουν τα σπίτια τους.



Πώς να συντροφέυονται με τα χωριά τους.



Πώς να αγναντεύουν από ψηλά τις πόλεις τους..


Γιατί εκείνοι ξέρουν πώς να καλλιεργούν την Γη τους,


πώς να συλλέγουν τούς καρπούς της,


(καρύδια)

(ασέπκα για μαρμελάδα)

(μπιτς για αφέψημα)

και πώς να τρέφονται από αυτούς.


(πάνω : είδος τηγανίτας, κάτω: ειδικό ψωμί που προσφέρεται αντί μπομπονιέρας στη βάφτιση)

Eκείνοι ξέρουν πως να ψυχαγωγούνται...

Σκακιστές σε δημόσιο πάρκο

Εκείνοι μόνο μπορούν να δημιουργούν τα μνημεία και την ιστορία τους

(Ρωσική εκκλησία, στη Σόφια)

(κρατικό θέατρο, ή θέατρο του λαού, στη Σόφια)

και να τιμούν τους ήρωές τους.


(Ήρωας του αγώνα κατά του τουρκικού ζυγού)



(εκκλησία Αλέξάνδρου Νιέφσκι)

Και τους ποιητές τους.

( Τάφος Ιβαν Βάζωφ)

Εκείνοι μόνο ξέρουν πώς να ακούν τους ήχους των βουνών τους,


των πεδιάδων τους ,



των ποταμών τους,


και των δασών τους,



και να τους μεταφράζουν σε μουσική που να με μεθά και σε χορό που να με συναρπάζει.




Και εκείνοι μόνο μπορούν όλα αυτά και τόσα άλλα , να τα κάνουν χαμόγελο και να μου το προσφέρουν αγέρωχα και γεναιόδωρα.....


Ωφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στο φίλο κορυφαίο σολίστα της Κρατικής Ορχήστρας Βορείου Ελλάδας, στην αγαπημένη του μητέρα (Μάικο) και στον μεγάλο Βούλγαρο καθηγητή στην μουσική Ακαδημία της Σόφιας και Ακαδημαϊκό Petko Radev που μου γνώρισε τον ήχο της πατρίδας του.