Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2009

Αν αγαπώ τις πατρίδες των άλλων, είναι γιατί σε αυτές ζουν οι άνθρωποί τους......

..

Γιατί εκείνοι μόνο ξέρουν πώς να χτίζουν τα σπίτια τους.



Πώς να συντροφέυονται με τα χωριά τους.



Πώς να αγναντεύουν από ψηλά τις πόλεις τους..


Γιατί εκείνοι ξέρουν πώς να καλλιεργούν την Γη τους,


πώς να συλλέγουν τούς καρπούς της,


(καρύδια)

(ασέπκα για μαρμελάδα)

(μπιτς για αφέψημα)

και πώς να τρέφονται από αυτούς.


(πάνω : είδος τηγανίτας, κάτω: ειδικό ψωμί που προσφέρεται αντί μπομπονιέρας στη βάφτιση)

Eκείνοι ξέρουν πως να ψυχαγωγούνται...

Σκακιστές σε δημόσιο πάρκο

Εκείνοι μόνο μπορούν να δημιουργούν τα μνημεία και την ιστορία τους

(Ρωσική εκκλησία, στη Σόφια)

(κρατικό θέατρο, ή θέατρο του λαού, στη Σόφια)

και να τιμούν τους ήρωές τους.


(Ήρωας του αγώνα κατά του τουρκικού ζυγού)



(εκκλησία Αλέξάνδρου Νιέφσκι)

Και τους ποιητές τους.

( Τάφος Ιβαν Βάζωφ)

Εκείνοι μόνο ξέρουν πώς να ακούν τους ήχους των βουνών τους,


των πεδιάδων τους ,



των ποταμών τους,


και των δασών τους,



και να τους μεταφράζουν σε μουσική που να με μεθά και σε χορό που να με συναρπάζει.




Κ
αι εκείνοι μόνο μπορούν όλα αυτά και τόσα άλλα , να τα κάνουν χαμόγελο και να μου το προσφέρουν αγέρωχα και γεναιόδωρα.....


Ωφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στο φίλο κορυφαίο σολίστα της Κρατικής Ορχήστρας Βορείου Ελλάδας, στην αγαπημένη του μητέρα (Μάικο) και στον μεγάλο Βούλγαρο καθηγητή στην μουσική Ακαδημία της Σόφιας και Ακαδημαϊκό Petko Radev που μου γνώρισε τον ήχο της πατρίδας του.

83 σχόλια:

σταγόνα είπε...

Νατο που έσκασε μύτη επιτέλους:) Για δες απο την Αυλωνιά πού έφτασε η χάρη του.. Κιεμας ούτε για τα μάτια δεν είπες να μας πάρεις μαζί.. σε μια τσεπούλα, σε μια γωνιά βρε αδερφέ...
Οχι όχι δε θα ζηλέψω.. θα φύγω κιεγώ σε λίγες μέρες.. θα χαρώ για σένα..θα χαρώ!!!
ομορφιές να μαζεύεις πολλές..

Υ.Γ. Σου άφησα μήνυμα και στο προηγουμενο

VAD είπε...

Eίδα χτες τον τίτλο χωρίς κείμενο,σκέφτηκα πως τόφαγε ο ...δαιμονας του Google:)
Ομορφη αναρτηση,οι εικόνες σου με ταξίδεψαν,όμορφη η απλή ζωή των πρώτων φωτογραφιών,αλλα νάχω και Internet εκεί που θα πάω,έτσι;:)))

Peter είπε...

Κι ύστερα, γιατρέ, την κάθε αυγή
την κάθε αυγή, γιατρέ, με τα χαράματα
πάντα η καρδιά μου στην Ελλάδα τουφεκίζεται.
(Ναζίμ Χικμέτ)
Αχ πότε θα 'ρθει ο καιρός να πιάσουν οι λαοί τα χέρια και να σύρουν το χορό της αδελφοσύνη κατανοώντας ότι δεν έχουν τίποτα, μα τίποτα να χωρίσουν κι ότι αδέλφια είμαστε όλοι, παιδιά της ίδιας μάνας Γης...

kryos είπε...

Είναι πολύτιμη αυτή η ματιά που μπορεί και βλέπει την ομορφιά όπου και να οδηγηθούν τα βήματα ...μου αρέσει ο ενθουσιασμός που αποτυπώνεις στο τετράδιο σου και η χαρά που νιώθεις για να μοιραστείς ότι σε "άγγιξε" .

Ο αναγνώστης μπορεί να νιώσει ή να προσπεράσει αλλά αυτό είναι δικό του θέμα ... είπαμε ότι η ματιά είναι πολύτιμη ... και δεν μεταβιβάζεται .

Ένα υπέροχο βραδάκι θα σου ευχηθώ !!!

dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα) είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=5VgQNBXzrXM

"...άιντε, Fractal μας, ανέβα και κινήσαμε...5 φορές τους ουρανούς γυρίσαμε..."
ο βιβλιοπώλης μου δεν μπορεί να μου βρει το βιβλίο ...το μόνο που μου απομένει για να διαβάσω "ΤΑ ΤΡΑΓΟΎΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΈΡΑ" είναι να πάω στο "mastixashop"...
να περνάς καλά για να παίρνουμε κι εμείς οι "φυλακισμένοι" άρωμα από τους τόπους που πας!
Φιλιά πολλά!

fractal είπε...

Σταγονούλα καλησπέρα.
Κοίτα ρε τι ώρα είναι..
Τώρα ήρθε το internet και είπα να σου τα πω.
Καλό ταξείδι, και κοίτα μην πάρεις μαζί σου την βροχή.
Δεν θα στεγνώσουμε εμείς για να κάνεις εσύ τις βόλτες σου...
Αντε μην ανοιγοκλείσω τα μάτια μου και αντί ανθισμένο βάτο σου στείλω κεραυνό..
Εδώ τον έχω. Στο τσεπάκι.
Θα μας γράφεις?

fractal είπε...

VaD
Γειά σου VaD
Το μέρος που έμενα ήταν ένα χωριό, είκοσι λεπτά από τη Σόφια. Με φιλοξένησαν φίλοι που μένουν περιστασιακά εκεί. Έτσι δεν είχα internet. Yποθέτω όμως πως η περιοχή είχε κάλυψη.
Είχα όμως τόσα πολλά να κάνω, που δεν μου έλλειψε το internet.
Όμως πολλές ήταν οι φορές που στεναχωριόμουν γιατί δεν μπορούσα να μοιραστώ μαζί σας την ομορφιά που βίωνα.
Έχω πολύ υλικό σε φωτογραφίες και μουσική, που πρέπει κάποια στιγμή να σας το γνωρίσω.

fractal είπε...

Hermes
Ναι. Αυτή είναι η μεγάλη και η μοναδική ελπίδα της ανθρωπότητας καλέ μου φίλε.
Μα όσο απλή και λογική και αν φαίνεται τόσο πιό τρομακτικά εμπόδια συναντά στην πραγμάτωσή της.
Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί αυτή η τόσο απλή αλήθεια δεν γίνεται πηξίδα αυτόματης λειτουργίας των αποφάσεων και των πράξεων των ανθρώπων. Όπως η αναπνοή μας.
να είσαι πάντα καλά εκεί στο μακρυνό Βορρά.

fractal είπε...

kryos
Ένα υπέροχο σχόλιο!
Για μένα ήταν αυτό?
Ακόμα και αν δεν ήταν σε ευχαριστώ.
Δεν είναι δυνατόν να μην αναγνωρίσε ι κανείς την ομορφιά, σε οποιαδήποτε έκφανσή της..
Κατ΄αρχήν σε ειδοποιεί το χτυποκάρδι. Ο συναγερμός των όλων των αισθήσεων.
Ξαφνικά νοιώθεις πως δεν μπορείς να ελέξεις ούτε καν την αναπνοή σου. Ξαφνιάζεσαι, σε σημείο που να σου κόβονται τα πόδια, και πρέπει όπωσδήποτε να ακουμπήσεις κάπου μέχρι να συνέλθεις....
Η κατά πρόσωπο ανάγνωση της ομορφιάς φίλε μου, είναι τόσο δύσκολη όσο και βασανιστική αίσθηση...
Ούτε στον εχθρό σου που λέει ο λόγος..

fractal είπε...

dimitrisp(se xrono enestota)
Γεια-χαρά Δημήτρη
Ευχαριστώ για το τραγούδι
Αν και η μέρα είναι συννεφιασμένη εδώ, στον Ελληνικό βορρά, με ταξίδεψε στις αστραφτερές θάλασσες του τόπου μου 5 φορές.
Θα ειδοποιήσω τον εκδοτικό οίκο, σχετικά με το βιβλίο. Δεν ξέρω γιατί υπάρχει έλλειψη.
Ίσως πρέπει να γίνει επανέκδοση.
Καλό μεσμέρι φίλε.

Απονενοημένη Νοικοκυρά είπε...

τι μεγάλη καρδιά που έχεις, φράκταλ!

είσαι ευλογημένο.

Άστρια είπε...

Τί όμορφο να ταξιδεύεις, να κλείνεις στιγμές από εικόνες ακούσματα και συναισθήματα.

Και είναι αλήθεια ότι για τα πιο όμορφα που βλέπουμε, πάντα στη σκέψη μας είναι η επιθυμία να τα μοιραστούμε με άλλους και πιο πολύ μ΄αυτούς που αγαπάμε.

Οι φωτογραφίες σου fractal, επέκταση του ματιού μιας ταξιδιάρας ψυχής:)

Το επόμενο τριήμερο θα ταξιδέψω κι εγώ για δουλειά, αν μπορέσω, θα φέρω εικόνες.

Aristodimos είπε...

Μακαρι ολοι νάχαμε την τυχη να νιώσουμε τους αλλους λαούς και τις πατρίδες τους οπως τοσο εντονα και γεναιόδωρα τα ενιωσες εσυ...

Καλό βράδυ

Αρης

ξωτικό είπε...

κι όμως εγώ νομίζω οτι και η ματιά διδάσκεται γι αυτό σ'ευχαριστώ πιο πολύ απ'όλα.
κρατική βορείου ελλάδος εννοείς την Κ.Ο.θ η κάτι άλλο;;
(ως πρώην μέλλος της Κ.Ο.Α έχω μια περιέργεια!)

fractal είπε...

Απονενοημένη Νοικοκυρά
Καλή σου ημέρα.
Μήπως πρέπει να αρχίσεις να σκέφτεσαι σιγά-σιγά να αλλάξεις το προσδιοριστικό της νοικοκυράς.
Εκτός αν λες και εσύ το ξύδι γλυκάδι..
Πριν λίγες μέρες ένας φίλος ο ΑΣΤΕΡΙΩΝ μου έστειλε ένα μέιλ με την ιστορία της δημιουργίας της γυναίκας από τον Θεό. Αν είχα το μέιλ σου θα σου το έστελνα. Τόσο μου θύμισε εσένα!. Το κείμενο αυτό καταλήγει με τη φράση:
"το μόνο ελάτωμα της γυναίκας είναι ότι ξεχνά το πόσο αξίζει"
Νομίζω όμως πως εσύ άρχισες να το θυμάσαι σιγά-σιγά.
Σου εύχομαι να μην το ξεχάσεις ποτέ!
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια..

fractal είπε...

Άστρια
Θα τις περιμένουμε.
Έχεις αποδείξει πόσο ευαίσθητη στην ομορφιά είναι η ματιά σου.
Και ναι, σωστά το λες. 'Οσο πιό όμορφες είναι οι εικόνες που βλέπουμε, τόσο πιό έντονη είναι η επιθυμία μας να τις μοιραστούμε με όσους αγαπάμε. Και αυτό είναιη αιτία που μας βασανίζει η ομορφιά.
Σου εύχομαι τις εικόνες που θα μας φέρεις, να τις έχεις μοιραστεί προηγούμενα με τους αγαπημένους σου. Και εμάς να μας φέρεις ότι περισέψει. Ακόμα και τα απομεινάρια θα είναι όμορφα. Είμαι σίγουρο.

fractal είπε...

Aristodimos
Άρη.
Δεν είναι τύχη αυτό.
Είναι η βεβαιότητα (κατά τη δική μου γνώμη) που προκύπτει από την αίσθηση πως κάθε άνθρωπος έχει την δική του πατρίδα. Και δεν εννοώ μόνο τα εδάφη της. Εννοώ το σύνολο των εμπειριών που τον διαμορφώνουν.
Το έδαφος είναι μία σημαντική παράμετρος.
Σε μιά ξένη πατρίδα, όσα εδάφη και αν έχω θα είμαι πάντα Ξένος.
Μου είναι πιό πολύτιμος ο άνθρωπος, παρά τα εδάφη του.
Μου είναι πιό πολύτιμα αυτά που έχει να μου πει. Γιατί καθώς έχει μεταφράσει μέσα του τα στοιχεία που εισπράτει από το περιβάλλον του, μπορεί να μου τα μεταφέρει "μασημένη τροφή". Έτσι, αναγνωρίζοντας την σοφία του και την ιδιαιτερότητά του μπορώ να χτίσω στέρεα και ειρηνικά την Κοινωνία των Εθνών.
Συγνώμην για την πολυλογία. Είμαι σίγουρη πως ήταν περιτή σε σένα.

fractal είπε...

ξωτικό
Ναι, αν και με έχουν διορθώσει πολλές φορές, εξακολουθώ να κάνω το ίδιο λάθος, καθώς μπερδεύομαι με άλλα πολιτιστικά ιδρύματα της Βόρειας Ελλάδας. Εννοώ την Κ.Ο.Θ.
Και εγώ τώρα έχω περιέργεια και θα σε ρωτήσω τί όργανο παίζεις.
Ασφαλώς θα ξέρεις πως και η logia είναι μουσικός.
Αν όχι, θα χαρώ να γίνω αιτία να γνωριστείται.
Κάποτε είχα μαθητεύσει και εγώ στον αείμνηστο Αριστείδη Μόσχο.
Σταμάτησα για λόγους που δεν μπορούσαν να ξεπεραστούν
Έτσι έμεινα με ένα μεγάλο έλλειμα στη ζωή μου, που το αισθάνομαι σαν αναπηρία. Είσαι τυχερή που δεν την έχεις... Είσαι ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος.

αστυάνακτας είπε...

και μεις οι "απάτριδες";...που από τα τείχη πέσαμε μιας πόλης που δεν υπάρχει;Δεν στέργουμε αγάπης;

fractal είπε...

Aστυάνακτα !!!!!
Να βγω στους δρόμους με ντουντούκες να φωνάζω!!!!
Επέστρεψες νικητής από την μεγάλη μάχη...
Πατρίδα σου όλη η Γη.
Γιατί δεν θέλεις να την κατακτήσεις με όπλα .
Και γιατί η αγάπη αξίζει σε κάθε υπερασπιστή της ελευθερίας..
Και η Τροία υπήρξε και θα υπάρχει όσο υπάρχουν πολιορκητές και υπερασπιστές των τειχών.
Αγιασμένος ο αγώνας των υπερασπιστών.
Αγιασμένος και ο αγώνας κατά των πολιορκητών και των πάσης φύσεως τειχών.
Καλώς ήρθες εγγονάκι.
Κουράγιο για νέους αγώνες, εντός και εκτός των τειχών.

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Ολα αυτα τα ανθρώπινα νομιζω πως υπαρχουν παντου φίλε μου....όπου αναπνεει άνθρωπος....

Για έλα στην ενδοχώρα της Κρήτης να δεις.....

fractal είπε...

Ρίκη Ματαλλιωτάκη
'Εχεις δίκιο Ρίκη.
Η Κρήτη από άκρη σε άκρη είναι ένα πολιτισμικό στέκι.
Οι άνθρωποι παντού έχουν πάρει από την φύση και έχουν δώσει από την ψυχή τους, για να ολοκληρωθεί αυτή η τόσο ιδιαίτερη φυσιογνωμία της.
Αυτό ακριβώς υποστηρίζει και η ανάρτισή μου. Μέσα σε κάθε μεγάλη πατρίδα υπάρχουν φυσικά και οι ιδιαίτερες, οι μικρές πατρίδες, με τις ξεχωριστές ιδιομορφίες τους. Μα δεν επιβουλεύεται η μιά μικρή πατρίδα την άλλη. Το κακό αρχίζει από τη στιγμή που οι ηγεσίες των λαών προσπαθούν να καλλιεργήσουν έχθρα μεταξύ των λαών για να τους χρησιμοποιούν.

FaneZan είπε...

”Κατάγομαι από τα παιδικά μου χρόνια” λέει ο ποιητής Γ. Σαραντάρης.
Ελαφρώς παραλλαγμένο από τον στίχο αλλά με προφανή επιρροή: Πατρίδα μας είναι τα παιδικά μας χρόνια (Σύνθημα από τοίχους)
Τελικά αγαπάτε τους άλλους ή τις πετρίδες των άλλων. με μπερδεύτε και με εμπνέετε για την επόμενη ανάρτηση fractal. προς το παρόν το ψάχνω.

Όσο για τα αρμόλια, τιμώ τους ντόπιους τεχνίτες αλλά δεν έχω άμεση σχέση

ανέμη είπε...

Ομορφιές που χαίρονται τα μάτια σου, τις χαρίζεις με τον τρόπο, απ' το μεράκι που αναβλύζει στην καρδούλα σου με επιτυχία,κι αγγίζεις και τις δικές μας καρδιές...
Νάσαι καλά,την Καλημέρα μου όπου κι αν είσαι...

Global Greek είπε...

εξαιρετικός τίτλος και όμορφη ανάρτηση! Καλημέρα από μια άλλη πατρίδα :-))

ξωτικό είπε...

kαλό μου fractουλάκι τι γλυκά που το σκέφτηκες!
έχεις χάσει πολλά επισόδεια φαίνεται..
με την (logia) Νέλλη είμασταν συνΑΔΕΛΦΟΙ ένα τέταρτο του αιώνα και είναι ο απόλυτος ηθικός αυτουργός της παρουσίας μου εδώ..


συγκινήθηκα που είπες για τον Α.Μόσχο γλυκύτατη μορφή

λοιπόν αν έρθεις το Σάββατο θα μάθεις πολλά... μυστικά....

καλή σου μέρα !

fractal είπε...

FaneZan
Τα λόγια σου επικουρούν το post.
Στους τοίχους βλέπουμε πολλές φορές γραμμένα συνθήματα εκπληκτικής έμπνευσης. Είχα φωτογραφίσει πολλά από αυτά σε προηγούμενο ταξείδι μου στην Αθήνα. Και είναι ο κυριότερος λόγος που στεναχωρέθηκα όταν μου έκλεψαν την μηχανή μου.
Η προηγούμενη φωτογραφία σου ήταν νομίζω κεραμικό. Και αυτός είναι ο λόγος που αναφέρθηκα στα αρμολούσικα.
Χαίρουμε που η ανάρτησή μου, σε ενέπνευσε.
Περιμένω με αγωνία το αποτέλεσμα.

fractal είπε...

άγονη
Eυχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Αγγίζουν τις καρδιές που έχουν αντίστοιχους δείκτες ευαισθησίας.
Είμαι μακρυά από το Νισί, μα τίποτα δεν με εμποδίζει να επικοινωνώ πολλές φορές την ημέρα.
Και να το υπηρετώ όπου και αν βρίσκομαι.Κρίμα που στις 31 Οκτωβρίου δεν θα είσαι στη Θεσσαλονίκη.
Ή μήπως θα είσαι?

fractal είπε...

ξωτικό
Α..... Το κίνητρο είναι ισχυρότατο.
Ελπίζω πως θα τα καταφέρω να ικανοποιήσω εκτός από την ακοή και την περιέργειά μου.
Θα πάρω τηλέφωνο τον Βύρωνα. (Σίγουρα τον ξέρεις) Αν έρθει θα έρθουμε μαζί..
Από χαμένα επισόδεια άλλο τίποτα. Έχει ξεχυλίσει ο κάλαθος σκουπιδιών και τρέχουν έξω βρώμικα νερά. Χθες άνοιξα κάποια στιγμή την τηκεόραση (πρώτη φορά μετά τις εκλογές) και έπεσα επάνω σε ένα περιπαθές φιλί ομοφυλόφιλου..Αηδίασα.
Την έκλεισα και σκέφτηκα πως θα την ανοίξω πάλι στις επόμενες εκλογές..

fractal είπε...

Ξωτικάκι μου μην παραξηγηθώ. Χαμένα επισόδεια της ΤV εννοούσα πιό πάνω.
Άσχετο βέβαια αλλά μου ήρθε συνειρμικά με τη λέξη "επισόδεια"

ολα θα πανε καλα... είπε...

Φαίνεται πως η φιλοξενία τους ήταν ζεστή και πως πέρασες όμορφα εκεί.Να σαι καλά,καλή σου μέρα!

ξωτικό είπε...

Mην φοβάσαι δεν παρεξηγείσαι.
Αν έρθεις ραντεβού στα παρασκήνια στην Νέλλη στο διάλειμμα εκτός και αν σε ανακαλύψω νωρίτερα ....
θα το χαρώ πολύ.

fractal είπε...

Ξωτικάκι..πες αλεύρι....

Το FRactal σε γυρεύει.
Τελικά θα έρθω.
Και θα έρθω νωρίς γιατί θα έρθω με τον Βύρωνα...που μου είπε πως όχι μόνο θα έρθει αλλά θα μιλήσει κιόλας στην εκδήλωση..
Μέτρα πόσες ώρες ζωής σου μένουν.. Γιατί θα σκάσεις από ένα σφιχτό αγγάλιασμα!!!!

fractal είπε...

OΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ
Είναι πάντα ζεστή η φιλοξενία όταν συνομιλούν οι καρδιές των ανθρώπων.
Και φαίνεται πως όσο ο κύκλος του διαλόγου αυτού στενεύει, τόσο πιό ζεστός γίνεται.
Είναι σαν την εστία του σπιτιού.
Ζεσταίνει και οργανώνει τον χώρο γύρω της
φιλιά

nikiplos είπε...

αγαπημένο φράκταλ, καλησπέρα... πολύ όμορφες οι εικόνες σου που μας ταξιδεύουν εκεί που είναι ο πραγματικός μας πλούτος, η αξία δλδ του κάθε τόπου που προκύπτει από την ήπια χρήση του, τον σεβασμό του και κυρίως στην αγάπη μας για αυτόν.

Μου θύμισε πολλά, μα περισσότερο τον παλιό "έσπερο" ή το "Φλερύ" που γκρεμίστηκαν για να γίνουν τεράστιες πολυκατοικίες με αναιδή μπαλκόνια.

Φαίνεται πως τελικά απο την ανάρτητή σου δεν τον αγαπάμε τον τόπο μας. Τον βιώνουμε σαν ένα σκηνικό στο οποίο είμαστε υποχρεωμένοι να ζήσουμε και να επιβάλουμε ο καθένας τη μικρή ή μεγάλη ματαιοδοξία του. Δεν εξηγείται αλλιώς δλδ η τόση έλλειψη πρασίνου, άπλας και ποιότητας από τις πόλεις μας.

Οι εικόνες σου με ταξίδεψαν σε τόπους που είναι φτωχικοί, μα ο πραγματικός τους πλούτος περισσεύει...

Εμείς απλά είμαστε "προσγειωμένοι" στην πραγματικότητα, "προσαρμοσμένοι" στη νέα τάξη πραγματων (γι' αυτό σε κάθε αργία στριμωχνόμαστε στις εθνικές για τα χωριά μας), "μέσα στο παιχνίδι" κλπ.

Δεν ζούμε παρά μια πλάνη... τελικά ούτε και που ξέρουμε γιατί ζούμε... Γιατί αλλιώς τέτοια στειρότητα αισθητικής στην ελλάδα δεν ερμηνεύεται διαφορετικά...

σε φιλώ, και συμπάθα την όποια δηκτικότητά μου...

Άστρια είπε...

fractal μίλησες για "απομεινάρια" και σου έφερα σύννεφα:) Όποτε μπορέσεις, πέρασε από το blog μου.
Καλημέρα:))

fractal είπε...

Aγαπημένε NIKIPLOS
Ψάχνει κανείς την αιτία που την γνώση πρέπει να την πληρώσουμε τόσο ακριβά! Γιατί?
Κάποια στιγμή και εμείς σαν λαός θα εκτιμίσουμε αυτό που καταστρέψαμε. Το τίμημα αυτής της γνώσης βέβαια είναι πολύ βαρύ. Ίσως όμως είναι πιό στέρεο. Από το πρόσφατο και σύντομο ταξείδι μου στη Βουλγαρία πολλά ήταν εκείνα που θαύμασα, όπως η οργάνωση ενός δημόσιου παιδικού σταθμού στη Φιλιππούπολη όπου μπήκα τελείως τυχαία (έψαχνα μια γκαλερί) και είδα ένα περιβάλλον τόσο αισθητικά όμορφο όσο και προσαρμοσμένο στις ανάγκες ασφάλειας (μία παιδαγωγός για κάθε δύο ή τρία παιδιά, ηλικίας 3-6 ετών) και ψυχαγωγίας των παιδιών και που σκέφθηκα πως ο μισθός ενός γονιού στην Ελλάδα θα ήταν αμφίβολο αν μπορούσε να τον πληρώσει.
Θαύμασα ακόμα τις απλές καθημερινές στιγμές των πολιτών της Σόφιας, σε ένα πάρκο, όπου τα υπαίθρια σκάκι ήταν γεμάτα από σκακιστές, και παρατηρητές του παιχνιδιού. Και οι άνθρωποι αυτοί ήταν απλοί άνθρωποι του μεροκάματου που είχαν κάνει το δεκατιανό διάλλειμα από την δουλειά τους για να φάνε κάτι. Αν η παρτίδα έμενε μισοτελειωμένη κανένας δεν την χαλούσε. Ένδειξη σεβασμού (κατά τη γνώμη μου). Αλλά αυτή η ίδια κοινωνία, στόλιζε της άκρες μιάς πανέμορφης λίμνης στο Εθνικό πάρκο της Σόφιας με πλαστικούς κισσούς!!!!!!!
Έτριβα τα μάτια μου!!!
Σε αυτούς τους ανθρώπους είχε λείψει τόσα χρόνια το πλαστικό,και τώρα που το έχουν αντικαθιστούν με αυτό την φυσική ομορφιά. Αυτή η διάθεση της πλαστικής γκλαμουριάς φαίνεται να κυριαρχεί και στα καινούρια τους κτήρια που είναι γυάλινα και αντιγράφουν άσχημα την Αμερικάνικη αισθητική.
Βέβαια οι Σοβιετικού τύπου πολικατοικίες (υπάρχουν ακόμα αρκετές) έχουν μια καταθληπτική όψη που θυμίζουν έντονα φυλακές. Βιάστηκαν να περάσουν από το ένα άκρο στο άλλο. Φαίνεται πως η γνώση πληρώνεται με βαρύ τίμημα. Κάποτε όμως πιστεύω πως θα έρθει για να βρει το δρόμο της η κοινωνία. Ο ρόλος της πολιτείας είναι να τη βοηθήσει να έρθει το δυνατόν γρηγορότερα μέσω της παιδείας..
Το μεγάλο κακό σε εμας είναι ότι οι καταστροφές που έχουν συντελεστεί είναι μη ανατρέψιμες.
Η πλαστική ευημερία κυριάρχησε και κυριαρχεί. Υπάρχουν όμως δυνάμεις που λειτουργούν σαν "μαγιά"
Κανένας (ακόμα και ο ποιό άσχετος) δεν προσπερνά αδιάφορος μπροστά σε ένα έργο του Πικιώνη.
καταλαβαίνει, αισθάνεται, έστω και χωρίς να μπορεί να προσδιορίσει τη διαφορά!. Δεν το προσπερνά κανείς αδιάφορα.. Καταλαβαίνει, πως εδώ κάτι συμβαίνει! Είναι προσωπική διαπίστωση αυτή. 'Ισως η μέχρι εσχάτων ασχήμια θα μπορέσει να σώσει την ομορφιά.
Δεν μπορεί, δεν είναι δυνατόν να παιθάνει η ομορφιά.
Η ασχήμια είναι νομίζω, ο καρκίνος που σκοτώνει τα κύτταρα της κοινανίας. Αν ΄πεθάνει η ομορφιά δεν θα υπάρξει ζωή.
Καλό μεσημέρι ευτυχισμένε θνητέ που μπορείς οποια στιγμή θέλεις να λούζεσαι με το θεϊκό φως της Νίκης της Σαμοθράκης..
Και συγχώρα με αν σε ζάλισα..

fractal είπε...

Αγαπημένη ΑΣΤΡΙΑ.
Καλώς ήρθες.
Αεροπορικό το ταξείδι από ότι καταλαβαίνω. Θα τα πούμε όμως στον καναπέ του σαλονιού σου.

ξωτικό είπε...

πολύ σωστά λοιπόν σε είπα:
"fractουλάκι μου γλυκό "
έτσι ακριβώς είσαι και σου σκάω κι άλλα δυό φιλιά γιατί δεν σε χόρτασα.
(και ζηλεύωωωω θέλω θέση στον καναπέ )

fractal είπε...

Aγαπημένο μου ξωτικάκι..
Και εγώ τώρα τι να πω!..
Πως μεγάλωσε... τόσο... ο κόσμος μου.. Απλώθηκε στη σφαίρα σαν την μουσική. Και με γλύκανε, σαν την μουσική. Σκεφτόμουν πως πραγματικά τίοτα δεν είναι τυχαίο..
Ούτε θα είναι τυχαίο να βρεθούμε όλη η παρέ του Σαββατοβράδου στο Νησί το καλοκαίρι με κάμποσα όργανα ....
Πόσες χιλιάδες είναι oi βλογγερς . Τι πιθανότητα υπήρχε να συναντηθούμε (τόσο μέσα στο blogg οσο και εκτός ) ήταν απειροελάχιστα μικρή. Και όμως συνέβη.
Να σου πω τώρα μια και τόφερε η κουβέντα.
Όταν βρίσκομαι στην Αθήνα συμμετέχω στις συναντήσεις ενός κύκλου μαθηματικών. Αυτή την Κυριακή λοιπόν, ζήτησα επειγόντως, να συζητηθεί το θέμα "τυχαιότητα και αναγκαιότητα"
Και η ευθύνη δική σου.
Και όχι μόνο η ευθύνη αλλά και χιλιάδες φιλιά.

ξωτικό είπε...

Aααα ωραία
προπατορικόν το ερώτημα περιμένω εναγωνίως τα πορίσματα.πω πω κουβέντα που άνοιξες...
εγώ νομίζω οτι ανοίγουμε πόρτες για να βρεί είσοδο το τυχαίο...
καληνυχτούλα !

gskastro είπε...

Καλό μου fractal χαθήκαμε, πως όμως να μη γίνει αυτό! Εσύ τρέχεις με Ferrari και εγώ με τον σκαραβαίο μου. Αλήθεια που βρίσκεσαι τώρα, Θεσσαλονίκη, Βουλγαρία ή Αθήνα; Μάλλον Αθήνα θα έλεγα από τα γραφόμενα σου στο ξωτικό.
Αν είσαι Αθήνα θέλεις σκότωμα που δεν τηλεφώνησες να συναντηθούμε.
Ας είναι, όλο και καλύτερο το blog σου και να σκεφτεί κανείς ότι κάποτε έλεγες να το κλείσεις.
Ωραίο θέμα διάλεξες για συζήτηση, "τυχαιότητα και αναγκαιότητα" οι βασικοί παράγοντες που διέπουν τη ζωή μας. Αλήθεια σε ποιο επίπεδο γίνονται αυτές οι συζητήσεις, απλοί άνθρωποι σαν εμένα μπορούν να παρακολουθήσουν;
Κάποτε πήγα στη παρουσίαση ενός βιβλίου, όπου οι περισσότεροι ήταν από την Αριστοτέλεια λέσχη των Αθηνών. Απολαυστικά τα σχόλια των ομιλητών αλλά δεν σου κρύβω δυσνόητα για τους μη μυημένους.
Πολλά φιλιά από εμένα και την Κάστραινα. Gskastro
Υ.Γ. και να μη ξεχάσω, πολύ ωραίο το βιντεάκι του Αστερίωνα

Άιναφετς είπε...

Από καιρό, όλο ήθελα να σ' επισκεφτώ και όλο κάτι γινόταν και το ξέχναγα...Τώρα πια αφού διάβασα και το τελευταίο σου σχόλιο, μπορώ να σου πω, ότι καταρχάς σε γνώρισα από τον Δημήτρη, που ανακάλυψε στην πράξη την μαγεία του να ζεις στο παρών, και να γράφεις στον Ενεστώτα και την μαγική σταγόνα, που ανακάλυψε την μαγεία της απλότητας, έτσι βρέθηκα σ' ένα περιβάλλον...όπου συνομιλούν οι καρδιές των ανθρώπων.
Αισθάνομαι τόσο τυχερή, που ζω σ' ένα απομακρυσμένο κτήμα, με παρέα την φύση και εσάς!

fractal είπε...

Ξωτικάκι. Εσύ ειδικά δεν ανοίγεις πόρτες.. Χώνεσαι εκεί που δεν σε σπέρνουν και ανατρέπεις το χρόνο καθώς γυρίζεις τα πάνω κάτω μέσα στο μυαλό σοβαρών (κατά τα άλλα) ανθρώπων..
Γρήγορα σπίτι σου και κάτσε επί τέλους τον κ... σου στον καναπέ..να ακούσεις.. φωνές από ένα μακρυνό παρελθόν...

fractal είπε...

ΚΑΣΤΡΟ
Α... θέλεις να τα ακούσεις πάλι..
Άκου σκαραβαίος και Φεράρι...
Μην ξεχνάς ότι μιλάς με επαρχειώτη άνθρωπο που κυκλοφορεί μόνο με γκλίτσα..
Εμ δεν πρόφτασα να φτάσω στην Αθήνα και με πήρες χαμπάρι.
Μπορώ να κρυφτώ?
Αυτή τη στιγμή παίρνω τηλέφωνο και δεν απαντάς ούτε εσύ ούτε η Κάστρενα..
Τι να κάνω?
Εν τάξει μη φωνάζεις θα ξαναπάρω.
Σε λίγες μέρες ξαναφεύγω για Θεσσαλονίκη για δυό εβδομάδες.
Όταν οριστικοποιηθεί η ημερομηνία και η ώρα της συνάντησης θα σε ειδοποιήσω.
Είμαι σίγουο ότι θα σου αρέσουν τα όσα θα ειπωθούν.
Εξ άλλου πρέπει να διευρύνουμε τα θέματα για τσακωμό. Κινδυνεύει να μην έχουμε θέμα να τσακωθούμε..
Κάστρο, Κάστραινα καστρόπουλα και πυργίσκοι φιλιά...
Υ.Γ.
Δεν έχω πάρει τελευταία video από Αστερίωνα..

fractal είπε...

Άιναφετς
Καλώς μου ήρθες καλή μου.
Αισθάνομαι σαν να σε περίμενα.
Σαν να έλλειπες από την παρέα.
Κι εγώ ζω σε ένα μικρό χωριό, μικρού Νησιού, και η επαφή με τους καλούς φίλους που ανέφερες και με άλλους είναι πολύτιμη για τις ώρες που δεν θέλεις να κάνεις τίποτα άλλο παρά μόνο να κουβεντιάσεις.
Όταν, από αυτή την ανάγκη, ξεκίνησα την ιστοσελίδα μου, δεν μπορρούσα να φανταστώ πως θα γνώριζα φίλους που τώρα νόιώθω πως θα έλλειπαν από τη ζωή μου.
Ευχαριστώ πολύ που ήρθες.
Θα τα λέμε.
Να περνάς καλά και να απολαμβάνεις το δώρο της Ζωής.
Φιλιά

ξι είπε...

Καλησπέρα fractal,
συμφωνώ μαζί σου. Η πατρίδα ενός ανθρώπου είναι οι άνθρωποι του: η οικογένεια, οι φίλοι, τα αγαπημένα του πρόσωπα. Περιμένω πάντα με λαχτάρα να με ρωτήσει κάποιος "ποιά είναι η πατρίδα σου", για να του απαντήσω "πατρίδα μου είν' η μάνα μου".
Δoδrρ βeτeρ (Ντόμπερ Βέτσερ)!
ξ.

υγ.Πολύ ωραίες και οι φωτό σου, χαρακτηριστικές.

Fegia είπε...

Ξεχειλίζει η αγάπη σου γι αυτό το ταξίδι που μας προσέφερες.
Πολύ ομορφη και ευαίσθητη η ανάρτησή σου αγαπητό fractal...
Καλό βράδυ.

fractal είπε...

ξeniáδa
Καλήσπέρα. Καλώς την.
Κάποιος που ξέρει το fractal θα μπορούσε να μας μπερδέψει...κατά κάποιο τρόπο.
Χαίρουμε που ήρθες.
Και, νομίζω, πως γιαυτό ακριβώς τον λόγο , κάθε άνθρωπος πρέπει να σέβεται και να αγαπά τις πατρίδες των άλλων.
Στη γλώσσα ποιάς πατρίδας μας απήντησες στο ερώτημα "ποιά είναιι η πατρίδα σου"?

fractal είπε...

Fegia

Χαθήκαμε καλέ μου φίλε.
Ευχαριστώ που με θυμήθηκες.
Τον τελευταίο καιρό μετακινούμαι συνέχεια.
Πέρασα και από την πόλη σου, και θα ξαναπεράσω σύντομα..
Πλούσια πάντα η Θεσσαλονίκη σε πολιτιστικές δράσεις.
Στο Τελόγλειο στην έκθεση του Μιρό, σκέφθηκα πως ήταν πιθανόν να είσουν ανάμεσα στους επισκέπτες της έκθεσης.
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Αισθάνεται κανείς πολύ όμορφα όταν βλέπει τις πατρίδες των άλλων σαν τόπο μοναδικά δικό τους.
Καλό βράδυ σου εύχομαι.

Ανώνυμος είπε...

fractal
καλή μου είμαι ακόμα στον κόσμο ετούτο.
Μια παλιοδουλειά στο yahoo με εμποδίζει να στείλω τα λαμβανόμενα και όσο και αν προσπάθησα δεν μπόρεσα να επικοινωνήσω.
Συγνώμην!!!!!
Αστερίων

fractal είπε...

Αστερίων.
είναι αλήθεια πως προσπαθούσα να ερμηνεύσω την αιτία της εξαφάνισής σου.
Χαίρομαι που όλα είναι καλά.
Ας όψετε λοιπόν το Υahoo.
Να είσαι πάντα καλά και πάντα στις επάλξεις.

Side21 είπε...

Ευχάριστες αναμνήσεις
μού 'χουν μείνει μόνο
απ' το ταξίδι μου στη Βουλγαρία
σαν φοιτητής προ αμνημονεύτων χρόνων
( Εποχή υπαρκτού με Ζίβκωφ ) !!!
Υπέροχη χώρα και ήρεμοι άνθρωποι ...
Για το σχόλιό σου στην ανάρτησή μου
για την καταστροφή του ενάλιου κόσμου
απ' τις ανεμότρατες και τη ρύπανση
πολλά
στοιχεία θα βρείς στο "Αρχιπέλαγος" ...
"archipelago.gr" ή πατώντας στα σχετικά
links σε προηγούμενες αναρτήσεις μου ...
Ξέρεις πιστεύω πως στην περιοχή μας
ανάμεσα Χίο - Σάμο - Ικαρία υπάρχουν
εκτός από τα ρινοδέλφινα και τις φώκιες
ένα κοπάδι φάλαινες - φυσητήρες !!!
αλλά και αρκετές χελώνες ...
Όλα αυτά κινδυνεύουν από ανεύθυνες ανθρώπινες δραστηριότητες ...
Φιλιά απ' τη Δυτική Σάμο ...

fractal είπε...

Side21
Καλησπέρα.
Πόσο διαφορετικός ο κόσμος εκεί!
Οι ατέλειωτες έυφορες πεδιάδες στον αντίποδα των άγονων βουνοκορφών που δημιούργησαν τα νησιά μας. . Ευτυχώς οι άνθρωποι έχουν κρατήσει αρκετές συνήθειες από τον καιρό του υπαρκτού.
Και από ότι κουβέντιασα με φίλους, φαίνεται πως το ήθος ή ίσως ο φόβος έχει εμποδίσει τη διαφθρά στις δημόσιες υπήρεσίες.
Για παράδειγμα δεν βρέθηκε κανένας από τη Δημόσια διοίκηση να ξεπουλήσει δημόσια περιοχή κοντά στη Σόφια, παρά τις επίμονες προσπάθειες εταρίας ξένων συμφερόντων..
Νομίζω πως στην Ελλάδα θα γινόταν συνοστισμός...
Δεν μπόρεσα όμως να καταλάβω, και μάλλον δεν υπάρχει απάντηση στο γιατί ισοπέδωσαν το μαυσωλείο του Δημητρώφ, στο κέντρο της Σόφιας.
Πάντως οι περισσότερες εντυπώσεις μου (από ότι τουλάχιστον είδα) ήταν θετικές. Είναι σίγουρο πως θέλουν και μπορούν.
Ευχαριστώ για τις πληροφορίες σχετικά με το θαλάσσιο περιβάλλον της περιοχής μας.
Φίλη βιολόγος της θάλασσας διαπίστωσε ακόμα ένα κίνδυνο που προέρχεται από ένα είδος υποβρύχιου χόρτου που ήρθε μέσω του Σουέζ από τις θερμές θάλασσες στο Αιγαίο και απειλεί να σκεπάσει όλο το βυθό. Αυτό θα έχει αποτέλεσμα να αφανίσει κάθε άλλη υποβρύχεια βλάστηση. Και αυτό με τη σειρά του να αφανίσει τα ψάρια που τρέφονται από αυτήν.
Ίσως όμως αυτά είναι γνωστά στις αρμόδιες υπηρεσίες.
καλό σου βράδυ. Δεν μου είπες αν πήγες στην Υδρούσα. Και σε ένα από τα τελευταία σπίτια του χωριού πάνω στον Καρβούνη...Φέτο θα έχει πολλά μανητάρια..Και ο φίλος εκεί ο Δ.Δ κάνει καταπληκτικό κρασί...

ξωτικό είπε...

γιούπιιιιιιιιιι !!!!
τέτοιο τίτλο τιμής απο τέτοιο στόμα ούτε στο καλύτερο όνειρό μου !!!!! πετάωωωωωω.....και τεντώνω αυτιάααα .
καλημερούδιαααα και φιλίιιιιιιιιιι.

fractal είπε...

Μόλις άνοιξα τον υπολογιστή μου πέταξα στο σπίτι σου.Αχ το φχαριστήθηκα. Ξενίχτυσες να το ψάχνεις.
Έτσι πρέπει. Τα ξωτικά δεν κοιμούνται.
Όταν ήρθα εδώ μπερδεύτηκα λιγάκι.
Λες να το βρήκε? (σκέφθηκα)
Μπα . Μάλλον αδύνατον.
Γύρνα στο σπίτι σου και κάνε ότι σου λέω.
Θα μάθεις με κόπο. Είναι μεγάλη ιστορία.
Αλλά τι λέω?
Το μυαλουδάκι σου περιστρέφεται με ταχύτητα.. φωτός.

Ανώνυμος είπε...

Φρακταλ γράψατε:

"Έχει ξεχυλίσει ο κάλαθος σκουπιδιών και τρέχουν έξω βρώμικα νερά. Χθες άνοιξα κάποια στιγμή την τηκεόραση (πρώτη φορά μετά τις εκλογές) και έπεσα επάνω σε ένα περιπαθές φιλί ομοφυλόφιλου..Αηδίασα."


Άκρως ρατσιστικό το σχόλιο σας!
Απορώ και με τους σχολιαστές σας που κανείς τους δεν αντέδρασε.
Ανοικτές καρδιές....
Πόσα μπορεί να φανερώσει αυτή η απάντηση σας.. Ντροπή δική σας..

Κωνσταντίνος.

Άστρια είπε...

Καλό ταξίδι fractal, πολύ όμορφα να περάσεις:)

fractal είπε...

Κωσταντίνε.
Ναι την αήδία που ένιωσα καθώς είδα αυτή τη σκηνή θα μπορούσα να την είχα νιώσει και αν ο άνθρωπος αυτός δεν ήταν ομοφιλόφιλος αλλά συμπερηφερόταν δημόσια με αυτόν τον τρόπο. .
Δεν μπορώ να μπω στην διαδικασία να σου αναλύσω με λεπτομέρεια τη σκηνή για να καταλάβεις τι εννοώ.
Έχεις δίκιο. Δεν θα έπρεπε να αναφερθώ στην ιδιαιτερότητα του ανθρώπου αλλά μόνο στην συγκεκριμένη ΔΗΜΟΣΙΑ συμπεριφορά του..
Ο άνθρωπος αυτός όμως, (μόδιστρος) προβάλει την ιδιαιτερότητά του (Που φυσικά αφορά μόνο στον ίδιο) με τρόπο όχι μόνο προκλητικό και θρασύ, αλλά και με τρόπο που προσβάλει την αισθητική.
Πιστεύω πως το έκανε για να γίνει συζήτηση γύρω από το όνομά του, μια και αυτή είναι μια πάγια ταχτική .
Ντρέπομαι, βεβαίως, αλλά για λογαριασμό αυτών που προβάλουν τέτοιου είδους συμπεριφορές.
Γιατί ο εν λόγω κύριος ενεργεί κατά τη γνώμη μου, με γνώμωνα την εμπορική και προσωπική προβολή του, και όποιου άλλου συμφέροντος ήθελε προκύψει για αυτόν...

fractal είπε...

Άστρια
καλησπέρα καλή μου.
Ναι φεύγω πάλι για λίγες μέρες, χωρίς να έχω γυρίσει στη βάση μου.
Ταξείδι μέσα στο ταξείδι..
Δεν θα σας χάσω όμως . Το ορκίζομαι.
Να περνά και συ καλά και να στραγγίζεις και σε μας λίγο ουράνιο φως.

Γιώργος Χατζηαποστόλου είπε...

Πριν από 3 δεκαετίες χτίσαμε το σπίτι μας με τα ίδια μας τα χέρια. Καθένας γράφει μόνος του την ιστορία του. Η εικόνα που έχουμε για τους άλλους είναι σε μεγάλο βαθμό αντανάκλαση των προσδοκιών που έχουμε από τον εαυτό μας. Όλοι πρέπει να σέβονται τον χώρο που ζουν και δρουν -ιδιοκτήτες και φιλοξενούμενοι- και οι ιδιοκτήτες έχουν σε αυτή την περίπτωση τον πρώτο λόγο. Κανείς δεν καλεί κάποιον να φιλοξενηθεί σε ένα χώρο που δεν του αρέσει. Οι ερωτικές προτιμήσεις του καθενός είναι ιδιωτική του υπόθεση και σε καμία περίπτωση δεν είναι ανακοινώσιμες - πόσο μάλλον υποχρεωτικό να γίνουν αποδεκτές από όλους.

fractal είπε...

ΓΙΩΡΓΟ_Χ
Συμφωνώ . Όσο πιό πολύ έχει πονέσει κανείς στον τόπο του, τόσο περισσότερο δένεται μαζί του.
Αυτός ο κανόνας φαίνεται να εξηγει και το γεγονός πως οι πολύ πλούσιοι άνθρωποι δεν έχουν πατρίδα, αλλά ούτε και σέβονται τις πατρίδες των άλλων.
Στο θέμα της φιλοξενίας και των ιδιαίτερων προτιμήσεων, μάλλον αναφέρεσε στο σχόλιο του Ανώνυμου.
Όπως του απαντώ και εγώ, η ιδιαιτερότητα του καθενός δεν με απασχολεί. Φαίνεται όμως ότι τον κύριο στον οποίο αναφέρομαι, όχι μόνο τον απασχολεί αλλά και την επιδυκνύει με ένα τρόπο που προσωπικά τον χαραχτηρίζω κομψά προκλητικό.
Και φυσικά εκείνος έχει τους λόγους του να το κάνει.
Αυτούς όμως που διαλέγουν να προβάλουν την χυδαιότητα για την προσέλκυση της τηλεθέασης, κάποιος δεν θα έπρεπε να τους σταματήσει?

ξωτικό είπε...

Fractουλάκι μου
δεν ξέρω αν ήρθαν τα μέιλ που σου έστειλα .έχω τρομοκρατηθεί μ'αυτό το παλιομέιλ μου τελευταίως .αν δεν έχουν έρθει τουλάχιστον 2 πές μου να τα ξαναστείλλω.
να είσαι καλά όπου ταξιδεύεις.

Γιώργος Χατζηαποστόλου είπε...

Αγαπητό Φράκταλ
δυστυχώς τα ΜΜΕ -κυρίως η τηλεόραση- τροφοδοτούνται από άτομα που προκαλούν προβάλλοντας τις προσωπικές τους προτιμήσεις, στην πολιτική, την οικονομία ακόμη και τις αυστηρά προσωπικές.
"Κουβέντα να γίνεται", "Είμαστε στον αέρα", "Τι απαντάτε εσείς στη θέση του/της ... που είπε για σας πως είστε..." και το κουτσομπολιό δεν έχει τέλος.

fractal είπε...

ξωτικό
Πειράζει αν εγώ μπώ από τις χαραμάδες?
Τώρα με τη βροχή πήρα τους δρόμους και περιμένω το ουράνιο τόξο.
Η παράγκα μου πέφτει λίγο στεγνή.
Φιλιά νοτισμένα.

fractal είπε...

Γιώργος Χ

Δυστυχώς συμφωνώ.
Ένα τόσο σημαντικό εργαλείο για την παίδευση και την προβολή αξιών, έχει καταντήσει από μια μεγάλη μερίδα των ιδιωτικών καναλιών πηγή πνευματικής και ηθικής μόλυνσης.
Πολλές φορές κάνω τη σκέψη μήπως και λειτουργούν σαν προβοκάτορες για τη δυσφήμιση της ελεύθερης πολυφωνίας που είναι το θεμέλειο της Δημοκρατίας μας.

ξωτικό είπε...

μας δουλεύετε καλέεε ;;;;εσείς τόχετε καβαλλημένο.....
το ουράνιο τόξο και καλπάζετε
κι εμείς σκάβουμε χαραμάδες και σας περιμένουμε να μας ζουγραφίσετε.
φιλάκι επτάχρωμο !!

fractal είπε...

Και πως τα κατάφερες και με πέταξες κάτω από τη σέλλα του ουράνιου τόξου, του πέρασες χαλινάρι και το έσυρες στο internet... Μόνο ένα αλλοπαρμένο ξωτικό ξέρει πως.
Και νάταν μόνο αυτό.
Τις γιαγιάδες πως τις μάγεψες?
Δημόσιος κίνδυνος κατάντησες ξωτικούλι.
Πρέπει να βρω τρόπο να σε φυλακίσω μέσα στα σύννεφα και να πετάξω το κλειδί στη θάλασσα.
Μη φοβάσαι όμως. Δεν θα σε αφήσω να πεθάνεις.
Θα σου στέλνω ένα αεράκι με φουσκωμένα μάγουλα να σου φέρνει φιλιά και μια πανέμορφη μιλιγάνα να σου παίζει φλάουτο..

Artanis είπε...

Διάβασα πολλά από τα ποστ σου, είδα πολλές από τις φωτό σου, και μαγέυτηκα...Πολύ όμορφο το μπλογκ σου, θα τα λέμε συχνά από 'δω και πέρα...
Καλά να περνάς, καλημέρα...

fractal είπε...

Artanis
Καλή σου ημέρα.
Αν και εκεί στην μακρυνή ανατολή μάλλον θα είναι προχωρημένο απόγευμα.
Η μεγάλη προσφορά της τεχνολογίας.
Να καταργήσει τις αποστάσεις και τα κάθε είδους εμπόδια στην επικοινωνία των ανθρώπων.
Ευχαριστώ για την επίσκεψη και για τα καλά σου λόγια.
Σε διαβάζω και εγώ στις ιστοσελίδες των φίλων που επισκέπτομαι.
Με μεγάλη μου χαρά θα επικοινωνώ και άμμεσα μαζί σου
Πολλά φιλιά.

ξωτικό είπε...

Mιλιγάνα μου εσύ
είδες οι γιαγιάδες ;;;;
απίθανες σου λέω.
λοιπόν εγώ χαλινάρια ποτεεεεεεεεε
τσ τσ τσ δεν καταδέχομαι !!! έχω καλύτερα όπλα χαχα!


λοιπόν αν χαθώ ξαφνικά μην τρομάξεις το κομπιουτεράκι έχει βαρέσει διάλυση πρέπει να πάει στον γιατρό ,αλλά μπορεί και να τα φτύσει ξαφνικά !!
φιλί ροζουλί !!

fractal είπε...

Καλή μέρα ΞΩΤΙΚΟΥΛΙ, από τη συννεφιασμένη, βροχερή και σημαιοστολισμένη πρωτεύουσα του Ελληνικού βορρά.
Αύριο στην παρέλαση περιμένω να δω τα όπλα σου!!!
Για την ώρα βγάλτα πέρα με τον υπολογιστή σου, και..ρούφα το αυγό σου να μεγαλώσεις...
Όλο..όλο.. μην κάνεις ζαβολιές..

ξωτικό είπε...

Όσι όσι όσι ζεν τλώω άλλο σέλω παλαμύσιιιιι

μάκιαα !!

Mariela είπε...

Από την πρώτη κι όλας εικόνα ήμουνα σίγουρη για ποια χώρα μιλούσες...
έχω κάνει αυτό το οδοιπορικό και ειλικρινά μου άρεσε ιδιαίτερα...

Side21 είπε...

Αγαπητό Φράκταλ ...
Μια κι ανάφερες για
την Υδρούσσα, οι φωτογραφίες απ' την
προηγούμενη ανάρτησή μου είναι μόλις
λίγα χιλιόμετρα ψηλότερα απ' το χωριό
εκεί πάνω στον Καρβούνη που αυτή την
εποχή είναι υπέροχος και γεμάτος κόσμο
που μαζεύει μανιτάρια !!!
Για τον φίλο Δ.Δ. δεν γνωρίζω, όμως
υποψιάζομαι μια κι επισκέπτομαι συχνά το χωριό ...

fractal είπε...

ΞΩΤΙΚΟΥΛΙ, αγάπη μου
Ζω βaσιλεύω και περιπλανούμε.
Αντιμετωπίζω δυσκολίες με το internet.
Eσύ όσο θα λείπω να είσαι καλό παιδί.
Να πίνεις το γαλατάκι σου να τρως το φαί σου να κοιτάζεις κάθε περωί τον ήλιο και να χαμογελάς.
Είναι μεγάλο δώρο ο ηλιος.
Εδ'ω πάνω μου λε'ιπει....
Εδώ πάανα έχασα τον ΗΛΙΟ
Θα σου έρθω γρήγορα με παρα πολλά παραμύθια.

fractal είπε...

Mariela
Kαλή σου ημέρα Μαριέλα.
Εδώ πάνω στο βορρά που βρίσκομαι, μακρά από τον τόπο μου , δεν έχω τίποτα άλλο να σου προσφέρω για το καλωσόρισμα εξόν από ένα μεγάλο χαμογελο και την ευχή να μην χαθούμε.
Ασφαλώς και θα αναγνώριζες τη χώρα.
Οι πατρίδες των ανθρώπων είναι μοναδικές και η αγαπητική προσέγγιση των άλλων μπορεί να τις αναγνωρίζει και να τις σέβεται,

fractal είπε...

Side21
Καλή σου ημέρα γείτονα.
Βρίσκομαι μακρυά από το Αιγαίο.
Μου λείπει το φως.
Έχασα και τον Ηλιο μου.
Φέρνω στο μυαλό μου τα ολόφωτα βουνά μας, τα γεμάτα χυμούς
Είμαστε ζωντανοί εμείς. Και τα βουνά μας το ίδιο.
Αν βρεθείς στην Υδρούσα, στο τελευταίο σπίτι προς τον Καρβούνη, είμαι σίγουρο πως θα σε κεράσουν αμανίτες και το κρασί από το σπιτικό τους.
Πάρε και τα χαιρετίσματα μου.
Αν συνδιάσεις το γράμμα Ξ με τη Χίο θα καταλάβουν ποιός τα στέλνει..

ikor είπε...

Η αλήθεια είναι ότι μας έχεις λείψει. Έχω πάει στα μέρη αυτά και πέρασα υπέροχα. Και οι γάμοι τους έχουν πολύ ενδιαφέρον!

Να περνάς καλά σε ό,τι κάνεις!

ξι είπε...

@ fractal:
Ναι, κάτι έχω καταλάβει για αυτό το ...μπέρδεμα ;)
Στο προηγούμενο μήνυμα σε χαιρέτησα ('καλησπέρα') στα Βουλγάρικα.
:)
ξ.

ξι είπε...

Α, και επίσης η Χίος είναι ένα από τα ΠΙΟ αγαπημένα μου νησιά.
Τον Σεπτέμβρη που πήγα ξανά συνάντησα/συνομίλησα με τρεις Ξένιες -τι σύμπτωση!- εκεί...
Κάτι έχει η Χίος με το Ξ. Σίγουρα!
:))
ξ.

fractal είπε...

ikor
Καλησπέρα Ikor.
Και σεις μου λείψατε.
'Εχω σοβαρό πρόβλημα σύνδεσης.
Ευχαριστώ για τιις ευχές.
Όπου νάναι τελειώνει η περιπλάνηση στο βορά.
Νάσαι και συ πάντα καλά, και πάντα με δύναμη μπροστά.

fractal είπε...

ξeniáδa
Πήγες στη Χίο τον Σεπτέμβριο?
Μήπως με τη μιά από τις τρεις Ξένιες που συνομίλησες ήταν στα Μεστά?
Έχει γούστο!!!
Φιλιά...