Η ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ

Έχει περάσει σχεδόν ενάμιση μήνας από τη βραδιά που με κομμένη την ανάσα παρακολουθήσαμε την “Απολογία του Σωκράτη” σε σκηνοθεσία του Δήμου Αβδελιώδη στο θέατρο του Καστρομηνά στην  Χίο

Μα αυτό που χάραξε βαθειά μέσα μας, δεν είναι μια προσωρινή συγκίνηση.

Είναι κάτι που φύσιξε μια σκόνη που συσωρευμένη από την ευτέλεια της καθημερινότητάς μας, σκεπάζει και μονώνει στεγανά τη συνείδησή μας.

Είναι μιά έλξη αρχέγονη όσο το φως, για να ψάξουμε μέσα μας τόσο βαθειά, εκεί που δεν φτάνει η λογική παρά μόνο το δώρο της πνοής του θείου , με το οποίο ο καθένας μας έχει ευλογηθεί.

Προσωπικά δεν έχω ξαναγίνει ποτέ μύστης , στην απόλυτη σιωπή..

Όμως εκείνο το βράδυ όλοι περιμέναμε την ετιμηγορία του δικαστηρίου με κομμένη ανάσα, βυθισμένοι στη νεκρική σιγή, γιατί ξέραμε πολύ καλά, πως αυτή η ετιμηγορία αφορούσε τον καθένα μας ατομικά και συλλογικά.

Γιατί ξαφνικά , έβαλε ο καθένα μας τον εαυτό του, απέναντι από τον εαυτό του, και την πορεία του στη ζωή, με το βασανιστικά πιεστικό ερώτημα της συμμετοχής μας σε αυτό το έγκλημα..

Το έγκλημα κατά της τιμής, της αξιοπρέπειας, της αρετής , και της ευδαιμονίας της ίδιας μας της ψυχής.

Γατί όλοι κουβαλούμε μέσα μας τα πρωπατορικά αμαρτήματα:

Την καταδίκη του Σωκράτη, τή μαρτυρική θανάτωση της Υπατίας, τη φυλάκιση του Κολοκοτρώνη, τους εξωστρακισμος του Αριστείδη ,του Θουκιδίδη και του Θεμιστοκλή, τη σταύρωση του Χριστού .

Εκείνη η αμίληκτη νεκρική σιωπή που βάραινε καταλυτικά τις μικρές διακοπές της απλογίας, διέστελλε το χρόνο , ώστε ο καθένας να μπορέσει να ανακαλύψει την επιταγή των βαθύτερων νόμων της ζωής, και να τους φωτίσει..

Και έτσι όπως θα είναι εκτεθημένοι στο απόλυτο φως, η πεταλούδα ψυχή, θα βγεί από το κουκούλι της για να τρυγίσει την ευδαιμονία της.

Το γεγονός ότι αυτή η παράσταση-ενδοσκόπηση, είχε τόσο μεγάλη απόδοχή, ίσως να είναι προάγγελος μιας μετατόπισης του άξωνα των αξιών και παρήγορο για την την πορεία του μέλλοντό μας..

Δήμο σε ευχαριστούμε για μια ακόμα φορά.